ถ้าผมปรารถนา นางแก้วเพื่อมาสร้างบารมีด้วยกันจะผิดไหมครับ

ตามหัวข้อเลยครับ :d

สำหรับนางแก้วอายุระหว่าง 20-30 แอดไลน์มาที่ Nilexodas ได้เลยครับอิอิ

 

จะเอากี่คนล่ะ

 

อยากได้คนเดินไปเป็นเพื่อน

ด้วยหนทางนั้นยาวไกลยิ่งนัก ไม่รู้จุดหมายปลายทาง

มีคนเดินตามเป็นเพือน ช่วยเหลือกันไป

ล้มลุกคลุกคลาน ก็พยุงกันไป

ย่อมเป็นเรื่องดีมิใช่หรือ

 

เรามีหลายครั้ง ไม่มีเงินติดกระเป๋า

เขาเห็นเราอยากทำบุญ ควักเงินให้เรา

เราบอกให้อธิษฐานสิ เงินเขา

เขาส่ายหน้า บอกให้เราทำบุญไปเถอะ

คนที่ ..ขอเพียงให้เราได้สร้างบารมีเท่านั้น

ยินดีในการบำเพ็ญบุญของเรา

ไม่ได้หวังอะไรเพื่อตนเองสักนิดเดียว

จะเรียกเขาว่า นางอะไรก็ช่างเถอะ

แต่สำหรับเรา ทิ้งเขาไม่ได้ ไม่ว่าจะอีกกี่ภพกี่ชาติ

จนกว่าจะถึงจุดหมายไปด้วยกัน

 

ก็ จริง นะ ครับ...ทางไกล ค่อย ๆ คิด ไปด้วยกัน....แต่ว่า เขาจะอธิฐาน ตามเราไปมั้ย ล่ะ...บางคนเขา ขอไปเลย ชาตินี้....เบื่อ เกิด... แต่ ถ้า เคย บำเพ็ญ ร่วมกัน มา ก่อน... หนีกันไม่ พ้น มั้ง ครับ...เจอกัน... แน่

 

จริงๆ อย่าไปคิดมาก หากเขาขอถอนอธิษฐาน ขอเข้าพระนิพพาน

เราก็ยินดีด้วย

เราก็เดินต่อไป ....

ให้มันรู้ไป หนทางยาวไกล นับชาติไม่ได้

จะไม่มีใครเห็นใจ .....ขอเดินตามร่วมทางกับเรา

 

ผมว่าคุณไม่ต้องไปหา นางแก้วหรอกครับ

ถ้าหากคุณปรารถนาพุทธภูมิจริงๆ จะมีคนมาขอเป็นนางแก้วเอง โดยที่คุณไม่ต้องไปหาให้เสียเวลา

ผู้ที่ขอมาเป็นนางแก้ว ก็คือผู้ที่เคยเป็นคู่ของคุณในอดีตนั่นแหละ

แต่ถ้าจะหาจากในเวป หรือหาในชาตินี้ อาจจะไม่ใช่คู่ที่แท้จริงที่เคยครองคู่กันมาก็ได้



เวลาที่ผมปรารถนาพุทธภูมิใหม่ๆ ผมฝันเลยว่า มีผู้ที่เคยเป็นคู่รักในอดีต มาขอร่วมทางนี้ด้วย

ดังนั้นคุณไม่ต้องไปหา นางแก้วให้เสียเวลาหรอกครับ

 

โอ้..แล้วถ้าตอนนี้พุทธภูมิท่านบวชเป็นพระอยู่ล่ะ
นางแกวท่านจะไม่น้ำตาซึมใต้รักแร้ อมทุกข์ระทมอยู่เหรอ

 

ใช้ได้เลย คนนี้

 

ไม่ต้องรีเควสหรือตามหาครับ
ถ้านางแก้วผู้นั้นอธิษฐานเป็นนางแก้วกับคุณมา
ถึงเวลาก็มาเองครับ แม้อยู่คนละซีกโลก
ก็ย่อมพบเจอกันสร้างบารมีร่วมกันได้

 

แต่ก่อนผมก็ทำแบบนี้แหละ โดนด่าเละเลย 555

 

พุทธภูมิและนางแก้ว เกิดมาเพื่อสร้างบารมี
เรือ่งทุกข์น่ะมันแทบจะทุกชาติอยู่แล้ว

ชาติสุดท้ายพระนางพิมพาตอนพระพุทธองค์เสด็จออกแสวงหาพระโมกขธรรม
พระนางก็ทุกขฺ์อยู่ 6 ปี

ชาติก่อนๆนั้นหลายชาติ บางชาติพระพุทธเจ้าบวชเป็นเณร เจอกับพระนางรักกันมาก แต่อยู่ร่วมกันไม่ได้ จนพระนางตรอมใจตายไปก็มี

บางชาติพระพุทธเจ้าเป็นพระสงฆ์สึกออกมาครองรักกับพระนางก็มี

บางชาติด้วยอารมณ์หึงหวง ขณะพระพุทธเจ้าที่ออกบวชชั่วคราว
ดึงทึ้งจีวรของพระองค์ ด้วยสำคัญผิดว่าพระองค์ลอบสังวาสกับนางทาสี
ผลกรรมทำให้ต้องลงนรกนับกาลช้านานก็มี

วัฎสงสารมันเนิ่นาน ยาวไกล ช่างน่ากลัว
ย่อมมีบางชาติกระทำผิดพลาดพลัง จนต้องเสวยวิบากกรมอย่างแสนสาหัส

พุทธภูมิและนางแก้ว ไม่ได้มีความสุขดอกท่าน

 

จริงจังแค่ไหน แค่ไหนของท่านถึงเรียกจริงจัง

รอให้มีคนมาขอเป็นคู่บารมีเองดีกว่าครับ เวลาทำมหาทานจะได้ราบรื่นหน่อย
เพราะอย่างน้อยก็สามารถถือได้ว่า คู่บารมีเขาให้ตัวเขาแก่เราแล้ว สิทธิในการให้ทานเป็นของเราเต็มขั้น

 

เอาตัวเองให้รอดก่อนไหม

ระยะเวลา การสะสมบารมีของพุทธภูมิ กับ นางแก้วไม่เท่ากัน คุณต้องสะสมบารมี มาจนถึงขั้นปลายก่อนครับ ถึงจะมีนางแก้วมาเป็นตัวเป็นตน

เอาจริงไหม ถ้าบอกว่า จะหาคนมาให้กำลังใจร่วมกัน แค่นี้ก็ไม่ผ่านแล้วครับ พุทธภูมิต้องใจเด็ดเดี่ยวครับ สู้ด้วยตัวคนเดียวครับ นางแก้วมาเสริมบารมีในขั้นสุดท้ายให้สมบูรณ์แค่นั้นครับ

เพ้อเจ้อ

ไม่แปลกเลย ที่เขาว่า คนปรารถนาพุทธภูมิเปรียบเท่ากับผืนทราย แต่คนที่จะได้เป็นเท่ากับเม็ดทรายในกำมือ

 

แรง! แต่ว่าตรงดีครับ

 

หลังจากท่านสุเมธดาบส ได้รับคำพยากรณ์
นางสุมิตรา ขอปรารถนาเป็นนางแก้ว ก็ใช่ว่าชาติถัดไปจะได้เป็นนางแก้วเสียเมื่อไหร่
เพียงแต่เป็นจิตปรารถนาที่ตั้งมั่นของนาง
ชาตินั้น พระพุทธเจ้าทีปังกร ก็ไม่ได้พยากรณ์อะไรให้นางสุมิตตรา
พระองค์เพียงตรัสบอกท่านสุเมธดาบสว่า อย่าไปห้ามความปรารถนาของนางเลย
ปล่อยให้เป็นไปตามใจของนางเถิด

แล้วท่านคิดหรือว่านางสุมิตรา เพิ่งมาจะเอ๋ท่านสุเมธดาบสเอาชาตินี้ชาติแรก
นางสุมิตราเห็นท่านดาบส ก็มีความเห็นใจ ไปช่วยขนดินมาถมทาง
คนเราเห็นอกเห็นใจกัน ไม่ใช่ว่า โดยบังเอิญ

แต่หลังจากชาตินั้นอีกกี่ชาติ ความปรารถนาของนางสุมิตราจึงปักหมุดแน่น
เป็นคู่กันทุกชาติ

แม้กลายเป็นคู่ผูกขาดกันทุกชาติ
หลายชาติก็เป็นคนธรรมดาสามัญ ครองรักกันจนตาย ใช่ว่าต้องระลึกได้ว่าคือพุทธภูมิ
แล้วต้องทำบารมียิ่งใหญ่อะไรทุกชาติเสียเมือ่ไหร่เล่า
หลายชาติบวชอยู่ก็สึกออกมาเป็นสามีภรรยาไปตามธรรมดา
บางชาติ สามีไปบวช ภรรยา ไม่โมทนา ไม่พอใจ กลายเป็นเปรตก็มี

นั่นเป็นนางแก้วแล้วนะนั่น

บางชาติลงนรกก็มี เพราะนางแก้ว ไปกระชากจีวรสามีที่บวช และตรอมใจตาย

สังสารวัฏมันยาวไกล เนิ่นนาน พุทธภูมิและนางแก้วก้ล้มลุกคลุกคลานกันไป
จนท้ายๆนั่นแหล่ะ จึงปิดอบายภูมิได้

อย่าไปดูถูกใคร
ที่เห็นๆว่าเขาไม่เท่าไหร่ นั่นมันจริงหรือ ไปเห็นเขาทุกชาติแล้วหรือ

 

คนเรา ควรมีเมตตา

ไม่ควรพูดให้ผู้อื่นสะเทือนใจ

หลวงพ่อสอน ผมจำมา

 

ต่อให้เป็นนิตยโพธิสัตว์ ใช่ว่าทุกชาติจะมีจิตปักแน่นไปเสียทุกชาติ
พระยามาราธิราช ก่อนนี้ก็เมินเฉย
จนต้องโดนพระอุปคุตปราบจึงกลับมาปรารถนาพระโพธิญาณอีก

พระพุทธเจ้าบางชาติเป็นฤาษีดาบส ก็เคยเจอพระปัจเจกพระองค์หนึ่งให้บทเรียน
ว่าท่านเคยปรารถนาพุทธภุมินะ ทำไมถึงทำเช่นนี้เป็นต้น

เพียงแต่นิตยโพธิสัตว์แม้วอกแวกไปบ้าง สุดท้ายก็กลับมาเข้าเส่นทางเดิมจนได้

 

ใครเป็นคนบอกว่า พระโพธิสัตว์ ตามกฎต้องอย่างนั้นอย่างนี้
ที่ว่ามา ก็มาจากเห็นจากเรือ่งราวที่บันทึกไว้ทั้งสิ้น หรือตามพระไตรปิฎกทั้งนั้น

แต่นั่นเป็นทั้งหมดแล้วหรือ หรือเป็นส่วนหนึ่งของทั้งหมด
อยากให้ลองคิดดู หากสมัยนั้น เป็นพุทธธันดร
ไม่มีบันทึกเรืองพระพุทธเจ้า นางแก้ว
พระโพธิสัตว์สมัยนั้น ปรารถนา พระโพธิญาณ จะคิดอย่างไร
นางแก้วสมัยนั้น จะอธิษฐานอย่างไร

แม้กระทั่งสมัยได้รับคำพยากรณ์ครั้งแรก
ซึ่งก็ยังไม่มีบัญญัติหรือคำสอนเรื่องพุทธภุมิ หรือนางแก้วมาก่อน
นางแก้วหรือพระโพธิสัตว์จะอธิษฐานอย่างไร
ก็ต้องเป็นไปตามสัญชาติญาณ หรือธรรมชาติของจิต
คนเคยผุกพันกันมานับไม่ถ้วน ก็ขอผูกพันกันต่อไปทุกชาติ
จะเรียกนางแก้ว นางอะไรก็ตามทีเถอะ

ก็ในเมื่อฝ่ายหนึ่งต้องเคยผุกพันกันมาก่อน
จึงขออธิษฐานติดตามเขาไปทุกชาติ
แล้วอีกฝ่ายเป็นตอไม้หรือไง ที่ต้องมีกฎว่า ห้ามปรารถนานางแก้ว
ให้นางแก้ววิ่งตามเอาเองนะ วื่งไม่ทันก็ช่วยไม่ได้
คนมันเคยผูกพันกันมาทั้งคู่นั่นแหล่ะ ไม่รู้กี่อสงขัย
มันจึงบันดาลให้ในชาติที่ ฝ่ายชาย ได้กล่าววาจาปรารถนาพระโพธิญาณ
และบันดาลให้ฝ่ายผู้หญิงได้กล่าววาจาขอตามไปทุกภพทุกชาติ
หาใช่เหตุบังเอิญไม่

พระพุทธเจ้า หลายชาติแม้เป็นพระนิตยโพธิสัตว์ไปแล้ว
บางชาติเป็นกษัตริย์ ได้พบพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง
นอกจากกล่าววาจา ปรารถนาพระโพธิญาณ ชาตินั้น ยังได้กล่าววาจาต่อไปด้วยว่า
ของให้พระนาง ซึ่งเป็นอัครมเหสี ติดตามไปทุกภพทุกชาติ จนถึงชาติสุดท้ายก็มี
บางชาติเป็นเศรษฐี พบพระพุทธเจ้า ก็ทำเช่นเดียวกันอีก ขอพระโพธิญาณ และขอให้ภรรยาติดตามไปอีก

ลองไปหาอ่านเอาดู

นี่ยังไม่นับว่าบางชาติ อาจไม่เจอพระพุทธเจ้า แต่เกิดในสมัยศาสนาพุทธยังมีอยู่
ย่อมมีบันทึกเรือ่งราว ของพุทธภูมิ และนางแก้ว

พุทธภูมิบางรายอาจระลึกชาติไม่ได้ แต่อาจเคยปรารถนาพระโพธฺญาณมาก่อน หรือไม่ก็ตาม
ก็ย่อมตั้งจิตขอปรารถนาพระโพธิญาณ

และอาจอยากมีคนที่เคยช่วยเหลือเกือกูล ช่วยเหลือกันไป ในเส้นทางพุทธภูมิ
ซึ่งอาจบางที เคยเป็นนางแก้วที่เคยกล่าววาจาต่อหน้าองค์พระประทีปแก้วมาแล้วด้วยซ้ำก็เป็นได้

 

ไม่เป็นไรครับขอบคุณสำหรับความคิดเห็นแล้วก็ให้อโหสิกรรมสำหรับที่กล่าวว่าผม บางทีเราไม่ควรจะทำกรรมอันใดแม้เพียงเล็กน้อย ถือว่าเป็นการสนทนาธรรมแล้วกันครับ นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ