เห็นกับตา ใครว่าผีไม่มีจริง

ใครว่าฝีไม่มีจริง
ผมจะเล่าประสบการณ์ ที่เคยเห็นผีมากับตาตัวเองเกือบ 10 นาที หรืออาจกว่านั้นนิดหน่อย ผมมีเรื่องแปลกประหลาดที่ประสบมา 7-8 เรื่องได้
ซึ่งผมจะเล่าให้ฟังในโอกาสต่อไปดังนี้
1 เห็นผีตอนกลางคืน
2 ปลุกพระ
3 เห็นแสงประหลาด
4 จิตออกจากร่าง
5 ฤทธิ์นางไม้
6 เจอนางไม้
7 ภาพเทวดา
8 เข้าถึงฌานครั้งแรก
เรื่องที่ 1 ถึงเรื่องที่ 8 ใช้เวลาห่างกันถึง 30 ปี กลับมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ย้อนไปสมัยที่ที่ผมเป็นเด็ก ตอนนั้นอายุ 8 หรือ 9 ขวบนี่แหละ
คืนนั้นผมนอนช่วงหัวค่ำ เหมือนเด็กทั่วๆ ไป แต่แล้วผมก็ต้องตื่นมากลางดึก เพราะรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมาอย่างแรง คงเป็นเพราะทานน้ำก่อนนอนมากไป
ผมไม่รู้ว่าเป็นเวลาเท่าไหร่ในตอนนั้นแต่ความรู้สึกน่าจะเลยเที่ยงคืนไปแล้ว ตื่นขึ้นมาลมพัดเย็น ๆ ท้องฟ้าสว่าง ส่วนห้องน้ำก็อยู่นอกบ้าน
จะเดินออกไปมันรู้สึกว่าใกลไปหน่อย ก็เลยเปิดมุ้งยืนฉี่ออกไปที่ลูกกรง สมัยนั้นบ้านผมเป็นบ้านชั้นเดียว ตรงห้องผมเป็นไม้ครึ่งลูกกรงครึ่ง
ผมก็ฉี่ไปพร้อมกับสายลมที่พัดเย็นสบาย ไม่ถึง 10 วินาที พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นผู้ชายตัวดำท้วมไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่กางเกงขาก๋วย
นั่งอยู่ตรงข้างตุ่มน้ำ ที่วางชิดกับพนังห้องน้ำด่านล่าง ลักษณะนั่งยอง ๆ ก้มหน้ามองไปที่พื้น ตอนนั้นก็คิดว่าเป็นตายนต์ ที่อยู่ข้างบ้าน
สงสัยแกจะเข้ามาขโมยไก่ที่เลี้ยงไว้ ความคิดวูบขึ้นมาทันที แกมาทำลับๆ ล่อๆ กลางคืนแบบนี้ไม่ดีแน่ เราต้องแกล้งแก
คิดในใจ ก็เลยหันฉี่ไปที่แก ตอนนั้นฉี่ห่างแกประมาณ 1 เมตรได้ ตายนต์ก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมา แต่ผมอดแปลกใจไม่ได้ว่าแกเล่นตลกอะไร
เพราะแกแทนที่จะลุกขึ้นยืนทีเดียวแต่แกกับค่อยๆ ลุกขึ้นยืนเหมือนหนังสโลโมชั่นประมาณนั้น ผมก็ไม่รู้ทำไมวันนั้นฉี่มันเยอะเหลือเกิน
ไม่ยอมหมดสักที พอแกยืนแกก็เอื้มมือจะมาจับน้องชายของผม แกห่างห่างจากผมประมาณเกือบเมตร แกก้าวขาเข้ามา 1 ก้าวพร้อมกับ
ค่อยๆ เอื้อมมือมาแต่ก็ช้าแบบสโลโมชั่นอีก คิดในใจว่าแกก็คงจะล้อผมเล่นเหมือนกัน เมื่อแกเห็นผมไม่กลัว แกก็ไม่กล้าที่จะเอื้อมมือเข้ามา
เร็วๆ ผมมองที่มือแก และเห็นว่ามือชองแกยังมาไม่ถึง ยังห่างอีกประมาณ 1 ศอกผมก็เลยละสายตายจากมือแก ไปมองหน้าแกแทน
เพื่อให้มั่นใจว่าแกเป็นตายนต์ข้างบ้านจริงๆ แต่ก็แปลกใจเอ๊ะ! ทำไมเราถึงมองไม่เห็นหน้าแกในตอนนั้น หน้าแกเหมือนหุ่นที่ปั่นทรงหน้าไว้
แต่ยังไม่ได้ปั้นตา จมูก ปาก ผมก็สงสัยว่าเราห่างไม่ถึงเมตรทำไมมันมองไม่เห็นหน้าว่ะ ผมมองไปบนฟ้า เห็นพระจันทร์เต็มดวง
ผมก็มองกลับมาที่พื้น ผมเห็นแม้กระทั่งก้อนกรวดเม็ดทรายที่พื้น แต่ทำไมผมมองหน้าตายนต์ไม่เห็น ขณะที่ผมมองไปมาอยู่นั้น มือแกห่าง
น้องชายผมแค่คืบเดียว ผมกลับไปจ้องที่หน้าแกอีกครั้งพยามยามมองๆ บอกได้เลยว่าหน้าแกมืดมากยิ่งมองหน้าแกก็เหมือนกับ
ว่าส่วนด้านในของใบหน้าหมุนเป็นโพรงกลม ๆ ดำ ๆ ลึกเข้าไปยิ่งมองมันก็ยิ่งดูดเหมือนจะดูดจิตใจเราเข้าไป ผมเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาแล้ว
และผมก็รู้ด้วยสัญชาติญาณว่านี่ไม่ใช่คนแล้ว ต้องเป็นผีอย่างแน่นอน แต่ความคิดเร็วดุจสายฟ้า ผีมีจริงหรือ อยากลองมือมันห่าง
น้องชายเราไม่ถึง 4 นิ้วให้มันจับสักทีว่าวิญญาณมันจะจับได้อย่างไร ใจหนึ่งก็อยากลองอีกใจหนึ่งก็กลัว ขณะที่มือตายนต์กางออก
กำลังจะจับ เสี้ยววินาทีนั้นผมก็ตัดสินใจถอยออกมา อืม! อย่าเสี่ยงดีกว่า พอแน่ใจว่าเป็นผีก็มุดมาอยู่ในมุ้งแต่ตอนนั้นบอกได้เลยว่า
ความกลัวแทบไม่มี ถ้าผีมีจริงถาคาก็ต้องมีจริงคิดอีก ผมมานั่งขัดสมาธิท่องนโม 3 จบ ท่องคาถาไล่ผีไป 1 บท แล้วผมก็ลืมตากขึ้นเป่าไปที่แกยืนอยู่ เพี้ยง....
รู้มั้ยเกิดอะไรขึ้น...ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย คิดในใจทำไมมันไม่กล้วคาถาไล่ผี แล้วทำไมมันไม่หายไป หรือว่าคาถาบทนี้ไช้กับมันไม่ได้ งั้นเรา
ท่องคาถาอีกบทหนึ่ง หลับตาตั้งนะโมอีก 3 จบ ว่าคาถาอีกบท พอจบผมลืมตาขึ้นมาเป่าอย่างแรงกะให้ลมถึงตัวตายนต์ เพี้ยง....
โทษที เหมือนเดิม คาถา 2 บททำอะไรไม่ได้เลย ความกลัวเกิดขึ้นในใจ 50% ดีนะทียังมีลูกกรงกั้นแถมมีมุ้งกั้นอีกชั้น
ถ้าเจอกันข้างนอกผมคงทำแบบนี้ไม่ได้ ป่านนี้คงหัวโกร๋นไปแล้ว เมื่อความกลัวเกิดในจิตใจ ผมก็อยู่ไม่ได้แล้ว เปิดมุ้งออกไป
เรียกพี่ชายที่นอนอยู่ข้าง ๆ เตียงเราห่างกันไม่เกิน 1.50 เมตร ลิตๆ ช่วยด้วยผีหลอก ผมเขย่าตัวพี่ชายพร้อมด้วยเสียงระล่ำระลัก
พอพี่ชายตื่นก็ถามเป็นอะไรผมบอกว่าผีๆ อยู่นอกลูกกรง ก็พาพี่ชายมุดมุ้งผมมาดูที่ลูกกรง แล้วผมก็ชี้มือไปที่ตายนต์ ผมบอกว่า
เห็นมั้ยยืนอยู่ตรงนั้น..พี่ผมก็มองอยู่อึดใจหนึ่ง แล้วก็พูดว่าไม่เห็นมีอะไรเลยตาฝาดไปหรือป่าวไปนอน ๆ พูดจบพี่ชาย
ก็รีบกลับไปนอนตามเดิมโดยไม่ยอมคุยอะไรด้วย ผมก็เลยคลุมโปงนอน พอเช้าขึ้นมาก็ถามพี่ชายอีกที ว่าทำไมไม่เห็น
พี่ผมก็บอกว่าก็เห็นเหมือนกันแต่ก็กลัวผมตกใจก็เลยบอกว่าไม่เห็น. เห็นแม่บอกว่าคนแถวบ้านก็เห็นกันเกือบทุกคน แกเป็นผีเจ้าของที่ดิน
ตอนนี้ก็มาถึงคำถามที่ว่า ถ้าผมยอมให้ผีจับ มันจะรู้สึกเหมือนมีอะไรมาสัมผัสมั้ย แล้วทำไมเวลาคนตายได้ 3 วันวิญญาณกลับมาบ้าน ทั้งเรียกทั้งตะโกน
ทั้งเคาะทั้งเขย่าประตูบ้าน ทำไมไม่มีมีคนเห็นหรือคนได้ยิน แต่บางทีเราไม่ตั้งใจจะเห็นแต่กลับเห็นไปได้ ที่ผมเล่ามาเห็นนานทีเดียวแล้วเรียกว่าเห็นแบบ
มีสติด้วย อยากให้ท่านผู้รู้เรื่องวิญญาณ หรือผู้มีประสบการณ์ มาตอบให้ฟัง ส่วนผู้ที่ไม่รู้ก็ไม่ต้องแสดงความเห็นนะครับคอยอ่านเอาแล้วกัน
แต่จะโพสถามผมได้

 

:boo::boo::boo:
ปล.ปูเสื่อรอค่ะ

 

เล่าได้สนุกครับ..
ถ้าสมมุติยอมให้ผีจับ..
แต่ส่วนตัวมองว่า ให้จับส่วนอื่นก็ได้นะครับ ๕๕๕ ..
จะเป็นเหมือนมวลอากาศที่ก่อตัวเป็นรูปร่าง
ให้พอรู้ๆว่า มันมีรูปร่างแบบนี้นะ..
เพราะเค้าไม่มีธาตุดินที่จะทำให้
เรารับรู้ถึงความตึงผิวได้ครับ
และถ้าเรากดแล้วก็จะไม่นิ่มเหมือนผิวหนังของคน
ที่มีระยะยุบตัวประมาณหนึ่งแล้วก็ตึงครับ..

ส่วนถ้าเราอยากพิสูจน์
ถ้าเค้ายืนให้เราจับนะครับ..
ให้ลองใช้มือเราค่อยๆจับที่ร่างกาย
เค้าบริเวณใดก็ได้
มือเราจะสามารถค่อยๆทะลุตัวเค้า
ออกไปอีกด้านหนึ่งได้ครับ..
ปล.ประมาณนี้หละครับ

 

เวลาผมเจอผีนะครับ กลัว กลัวมากก พอผ่านสักพัก เดี๊ยวเถอะมึง เดี๊ยวก่อนๆ

 

ปูเสื่อรอคือไร คับ จะฟังเรื่องต่อไปหรือคับ
ผมเอาภาพที่ผมคิดว่าเป็นเทวดามาลงก่อนดีมั้ย เล่าไม่ยาว แต่เรื่องนางไม้ตื่นเต้นมากคับ
เขาเอื้อมมือมาจับเรานะคับ แต่เราเคยเห็นในหนังฝีหักคอได้ เลยไม่เสี่ยงดีกว่าคับ

 

ถูกต้องแล้วค่ะ ปูเสื่อรอฟังเรื่องต่อไปอย่างใจจดจ่อ เล่าสนุก ตื่นเต้นดีค่ะ (f)

 

...