เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

กระชับพื้นที่ เฝ้าติดตาม ครับ

 

ยังไม่ตอบโพสท์ครับ เขียนก่อนสักท่อนยาวๆ
ไว้ตอบโพสท์ทุกท่านพรุ่งนี้

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(7).....ผมรู้ว่ายังอยู่ใต้ดิน ต่อเมื่อแหงนมองลำแสงที่ทะลุลงมาจากเบื้องบน
มันกระทบก้อนหินใหญ่ ที่เป็นหน้าตัดตั้งตะแคง แล้วแสงแคนนอน ทะแยง
สะท้อน เข้ารูที่ผมกับคุณนงมุดออกมาพอดี!

ลำแสงจากจากรูถ้ำข้างบนนั้นเล่า ก็อยู่สูงลิบไม่ต่ำกว่า15-20เมตร ผนังถ้ำราบเรียบ
ไม่มีทางให้ปีนขึ้นไปออกทางที่เห็นได้เลย มันสูงจนเสียวท้องน้อยวูบ เหมือนการฝึก
กระโดดหอครั้งแรกของผม โอกาสปีนของคุณนงเป็นศูนย์...น่าผิดหวังยิ่งนัก

แต่ยังมีทางไปต่อ เราต้องสู้ไม่ท้อ...คุณนงเดินเกาะแขนผมด้วยความเหน็ดเหนื่อย
เพลียจากการวิ่งยิ่งกว่านักกรีฑาโอลิมปิค ความจริงควรให้เธอพัก แต่ผมกระตุ้นให้
สู้อีกหน่อย เพราะได้ยินเสียงสวรรค์...

น้ำไหลอยู่เบื้องหน้า เป็นธารใต้ดินเล็กๆ ตัดขวางหน้าเรา ไหลจากขวาไปซ้ายคดเคี้ยว
เหมือนงูเลื้อย ลำธารกว้างเพียงก้าวยาวๆก็ข้าม ผมส่องไฟฉายสำรวจ น้ำใสเหมือนตา
ตั๊กแตน แหย่ขาลงหยั่ง ตื้นเพียงหัวเข่า วักขึ้นชิม...กร่อย หวานชื่นใจ

"นงจะอาบน้ำ"...คนสวยร้องอุทธรณ์

ผมพยักหน้า บอกจัดการเลย รื้อเป้หลังออกมา เอาผ้าขาวม้าสำรองให้เธอ คุณนง
เปลี่ยนเสื้อผ้านุ่งผ้าขาวม้า ถ้าเป็นคนอื่นในชุดนี้ คงตลกดูไม่จืด แต่พอเป็นเธอเพราะ
มันพันอย่างสุดแสนชะเวิ้กชะว้ากสั้นเต่อ ดันสุดยอดเซ็กส์ซี่ อย่างที่ฝรั่งบอก"ฮ็อท"...
ร้อนแรง ร้ายกาจ!

"หันหลังสิ เดี๋ยวตาเป็นกุ้งยิงนะ" คุณนงขู่เบาๆ...ผมหัวเราะออกมาได้เป็นครั้งแรก
ของวัน หลังจากสาหัสสากรรจ์มาเกือบตลอดทาง หันหลังอย่างว่าง่าย แต่แกล้งพูด
เปรยดังๆ เจตนาให้เธอได้ยิน

"โธ่ เห็นจนหมดไม่รู้กี่หนแล้ว"...น้ำถูกวักสาดใส่หลังผม พร้อมกับเสียงดุ..."อีตาบ้า
เค้าเขินนะ"

คุณนงเล่นน้ำสบายใจ เสียงจ๋อมแจ๋ม เธอบอกว่าน้ำเย็นมากทำเอาหายเมื่อย
หายเหนื่อยไปเยอะ ผมหันหลังระวังภัยให้ แต่ก็อดเหลียวหลัง แอบมองร่าง
ขาวโพลน หนั่นเนื้องาม ตัดกับความมืดในถ้ำ เสียมิได้ เป็นเรือนร่างงามที่มอง
เท่าใด ไม่เบื่อตา!

ฉากโรม้านซ์เล็กๆในโลกใต้ดินเหนือจินตนาการผ่านพ้น คุณนงร้องยี้เมื่อเช็ดตัวแห้ง
เพราะจำทนต้องคว้าชุดเก่ามาใส่ ความจริงผมควรก่อไฟ ซักเสื้อผ้ากับธารน้ำให้เธอ
ทั้งชั้นนอก-ชั้นใน แล้วอังไฟให้แห้ง แต่ใต้ดินแถวนี้ไม่มีเศษไม้ให้เห็นนอกจากก้อนหิน
เราจึงไม่มีทางเลือก

ตัวผมเองก็แค่ชำระล้างเนื้อตัวหัว หู กับร่างเปลือยครึ่งท่อนแค่นั้น...

ผมเลือกเดินล่องไปตามทางธารใต้ดิน ไม่ข้ามมันไปทิ้งไว้ด้านหลัง เชื่อว่าต้องมีทาง
ที่มันไหลออก และทางนั้นควรเป็นนอกถ้ำ มันคงไม่นำเราไปยมโลกดอกน่า!

ไปกันสักพักก็เจอที่นั่งพักริมธาร มีที่ทางกว้างขวางเหมือนชายหาดที่ปูด้วยก้อนกรวด
เป็นหาดกรวดไม่ใช่หาดทราย ควักผลไม้สวรรค์ออกมาปอกแบ่งกัน ผลไม้เลิศรสนี้
ประหลาดล้ำ กินเข้าไปคนละลูก อิ่ม อร่อยเหมือนกินข้าวจานโต แถมอิ่มนาน
ไม่เปลืองเสบียง

คุณนงเป็นคนตั้งข้อสังเกตเรื่องนี้ก่อน...ผมร้อง ฮื่อ เห็นด้วย...เราชวนกันตั้งชื่อ
ให้ว่า "มะม่วงสวรรค์" ตอนแรกจะตั้ง"มะม่วงหิมพานต์"แต่ไปซ้ำกับที่มีอยู่แล้ว
ตั้ง"มะม่วงสวรรค์"นี่แหละ ง่ายๆตรงตัวดี

"อิ่มแล้ว ง่วงจัง"...คนสวยร้องอุทธรณ์ออดอ้อนหนสอง ผมบอกว่า ทนอีกหน่อยน่า
ยังไม่มืดเลย เดินต่อเหอะ...เธอลุกขึ้น ปัดกางเกงอย่างว่าง่าย อันที่จริงควรให้เธอ
ได้นอนพัก เพราะเหนื่อย อิดโรยจากการวิ่งมากจริง แต่ผมสาดไฟไปรอบๆ แล้วเห็น
บางอย่างไม่ค่อยน่าวางใจ ไปต่อดีกว่า...

มันเป็นแสงสีแดงสะท้อนไฟฉาย ดวงตาสัตว์ใต้ดินจำพวกไหนกัน?

ดวงตาแปลกๆในความมืดพวกนี้ ทำผมขนลุกเกรียว เพราะเจอะมาตะละดอก เหงื่อตกกีบ
มันดันมี หลายคู่เสียด้วย สะท้อนไฟ วับแวมรอบตัว เหมือนแอบมองเราอยู่ห่างๆ ในระยะ
ไม่ต่ำกว่าห้า-หกสิบหลา!!!

 

พักอีกรอบ วันนี้สองท่อนยาว ราตรีสวัสดิ์
มีความสุข สวัสดีทุกท่านเช่นเคยครับ
รักษาสุขภาพ แข็งแรงทั้งครอบครัว เทอญ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
ข้างล่างดูจะ
ดุเดือดกว่าข้างบนนะครับ

 

ขอบคุณครับคุณอา
สุดท้ายชีวิตคนเราก็สำคัญที่สุด
เมื่อเข้าตาจนระหว่างชีวิต กับ สิ่งของ ก็ต้องเลือกชีวิตกันทั้งนั้น
ไม่ว่าไอ้สิ่งของนั้นมันจะมีมูลค่ามหาศาลสักแค่ไหน
คนเราเมื่อตกที่นั่งลำบาก สติ คือสิ่งที่สำคัญที่สุด
ราตรีสวัสดิ์เหล่าแฟนคลับ พรานเอ็กซ์

 

ขอบคุณท่านผู้อาวุโสมากครับ ขอตามติดทุกๆปลายนิ้วที่ท่านจิ้มคีบอร์ดเลย 555
หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ทุกๆท่านครับ ^^

 

ค่อยๆไล่ตามอ่านไปเรื่อยๆครับ คอยลุ้นว่าจะเป็นยังไงต่อ ขอบคุณที่เสียสละเวลามาพิมพ์ให้อ่านทุกวันครับ

 

ขอบคุณท่านบัวแรกแย้ม เป็นแค่ น้า อา พอ
เรื่องพระเนื้อลอก เดี๋ยวผมส่งให้ใหม่
พระท่านอายุเกือบครึ่งร้อยปีแล้ว
เก็บรักษานานมาก เนื้อแห้งจัด
ต้องใช้สักหน่อยถึงจะหนึก นุ่มงาม
อย่าเพิ่งเอาเลี่ยมเลยครับ เดี๋ยวยิ่งพัง
รอองค์ใหม่ ผมค่อยส่งให้ เมื่อมีซอง
ก่อนปีใหม่แน่นอน-ไม่ลืม!
ขอบพระคุณน้าวันวิ เป็นอย่างสูงครับ ขออนุญาตเลยนะครับขอเรียกน้าวัน ก็แล้วกันครับ ดูใกล้ชิดดีสำหรับญาติผู้ใหญ่ของผมครับ และเป็นพระคุณอย่างสูงที่น้าวันมีความกรุณาจะมอบพระผงกลีบบัวองค์ใหม่แทนองค์เดิมทีเสียหายจากการขนส่งทางไปรษณีย์ เพื่อมอบเป็นของขวัญช่วงเทศกาลปีใหม่ ๒๕๖๐ ให้หลานสาวตัวน้อยของน้าวันวิ ก็กราบขอบคุณน้าวันวิเป็นอย่างสูงยิ่งครับ น้าวัน (รูปหลานสาวของน้าวันครับ)

 

สวัสดีครับพี่ wanwi และพี่ๆทุกท่าน เนื้อเรื่องสนุกเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมมาด้วยภาพประกอบ ทำให้ได้อรรถรส ในการอ่านมากขึ้น... เหมือนดื่มเหล้าอย่างเดียวก็จะเมากันเร็ว นี่มีกับแกล้มมาด้วย ดื่มได้ทั้งคืนเลยครับ

 

ตามอ่านมา 5 วัน รวด ครบทุกหน้าเลย สนุกมากครับ ปกติจะไม่โพส จะไม่ล็อคอิน จะอาศัยติดตามเรื่องต่างๆแบบไม่ล็อกอินไม่ว่ากระทู้ไหนๆ แต่ตั้งใจไว้ว่าอ่านทันเมื่อไรจะล็อกอินโพสขอบคุณ คุณอา วันวิ ที่ได้กรุณา ถ่ายทอดให้ได้อ่านได้ฟัง ขอบคุณคุณลุงเอ็กซ์ ผู้เป็นต้นเรื่องทั้งหมด ถ้าท่านรับรู้ท่านคงดีใจที่มีคนมากมายสนใจติดตามประวัติการผจญภัยของท่าน ทำให้ผมยังกะได้อยู่ในเรื่องราวเลย ถึงคราววิ่งก็ได้วิ่งพร้องกัน ถึงคราวหนาวก็ได้หนาวด้วยกัน สุดยอดของการถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ ได้ความรู้ ได้มุมมอง ได้วนนณกรรม โอ้ยอีกเพียบเลย
รับผมเป็นแฟนคลับอีกสักคนน๊ะครับคุณอาวันวิ...

 

ยินดีครับ แฟนคลับยอดเยี่ยมแบบนี้
ใครปฏิเสธได้ลงคอ ก็ใจดำที่สุด
เป็นยอดนักอ่าน 5 วันตามทัน...
ขอบคุณมากครับ

 

เปรียบเทียบได้เยี่ยมน้องเมษ
น้องต้อดฯอ่านแล้วคงชื่นใจ

 

โอ...หลานน้อยน่าเกลียด น่าชัง
(โบราณถือ อย่าทักเป็นอย่างอื่น)
ผมคนรุ่นเก่า ต้องถือไว้หน่อย ไม่เสียหาย

หลานอย่างนี้ใครไม่รับไว้ก็แย่
พรุ่งนี้จัดส่งพระครับ ลูกน้องซื้อซองได้แล้ว
สวัสดีปีใหม่ให้ล่วงหน้า เฮง เฮงจ้า

 

อ่านอย่างละเมียดละไม ได้อารมณ์เพิ่มพูน
ขอบคุณครับ-ผู้เขียนก็มีความสุขในการเขียนเช่นกัน

 

คราวหน้าอย่าทำหยั่งงี้นา ท่านหมื่นฯ
เดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะ ผมไม่สบายใจ-ฮ่า

 

เตรียมตัวตามต่อได้เลยครับ
รออีกจั้กกู้จ้า

 

ขอบคุณอาวันวิครับ