เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีครับสายๆ วันพฤหัสฯ
เพื่อนพ้องน้องพี่ ลุง น้า อา มีสมาชิกเข้ามาเสพ กันมากขึ้นเรื่อยๆนะครับ
วันนี้ขอให้มีโชค มีความสุขในการทำงานนะครับทุกท่าน

 

สวัสดีครับคุณอา วันนี้ออกรอบด้วยสนามสวยๆนะครับ

 

สวัสดีครับคุณอาไม่ค่อยได้มาโพสต์ติดตามตลอดกลัวตามไม่ทัน กระทู้ไปเร็วมาถ้าขาดวันหนึ่งต้องตามอ่านเกือบครึ่งชม. สนุกตื่นเต้นชวนติดตามเหมือนเดิมครับ

 

ผมอ่านเว็บนี้มาหลายปี เกือบทุกวัน อายุน้อยกว่าพี่ประมาณ2-3 ปี ตามพี่ตั้งแต่วันแรกๆที่ลงกระทู้นี้ เพราะผมเป็นคนกำแพงเพชร และพี่เขียนได้ดีมาก จนผมงงว่าสุดยอดฝีมือยังมีอยู่ ทำให้ผมต้องสมัครเป็นสมาชิกเว็บ ขอคารวะครับ

 

ช่วงนี้ออกหน้างานตากแดดทั้งวันได้เข้ามาอ่านช่วงเที่ยงกับช่วงเย็น
กระทู้ไปเร็วมากตามอ่านกลับไปกลับมา บางทีอ่านแล้วก็อ่านอีก

 

ขอลงชื่อ จับสลากด้วยคนครับ

 

ร่วมลงชื่อ ต่อแถว การจับฉลาก ร่วมทำบุญในรอต่อไปด้วยครับ ไม่ตกขบวน
ติดธุระ 2 วัน มาลุยอ่านวันนี้จนจบ กว่าจะได้มาต่อแล้วลงชือครับ

 

มาส่งกำลังใจให้เหมือนเดิมทุกครั้งที่ว่าง แล้วรอตอนต่อไปเย็นๆ

 

วันนี้ได้รับพระแล้วครับ ได้มาสององค์เลย เดี๋ยวมอบให้แฟนห้อยด้วยกัน ขออนุโมทนาสาธุ กราบขอบพระคุณพี่วันและทีมงานครับ ขอให้พี่วันและทีมงานทุกๆ ท่าน สุขกาย สุขใจ มีกินไม่มีอด เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้นไป ครับ ติดตามผลงานกันต่อไปครับ ทุกวันต้องเปิดกระทู้พี่ทุกวันพลาดไม่ได้เลย

 

กลับมาพบแฟนๆ โพสท์แน่นขนัด แต่ต้องจัดการเรื่องตะนาวก่อน
สนองอามรมณ์ให้เพลิดเพลินสองตอนยาว แล้วค่อยไล่ตอบเม้นท์
รอการจิ้มสักพัก ดื่มชากาแฟสบายใจ ค่อยมานั่งหน้าจอก็ทันถมถืด

 

ได้รับพระแล้วครับ ขอบคุณสำหรับของขวัญให้คนใกล้ชิด ขอขอบคุณอีกครั้งครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...แม่ตะโขงกำลังวางไข่ ต่อหน้า ต่อตา 3ชีวิตที่ส่องไฟฉาย จ้องมองตาแทบถลนออกนอกเบ้า...!
____________________________________________________________

โชคดีเหลือเกิน ที่การตกตะลึง นึกไม่ถึง และท่าทางไม่มุ่งร้ายหมายขวัญ บวกความรอบคอบลุงพราน ทำให้ไม่มีใครลั่นกระสุน ปลิดชีพแม่ตะโขง

เสร็จกิจ สัตว์ดึกดำบรรพ์ปากยาว หนังมีคุณค่าเป็นที่หมายปองของนักทำกระเป๋าทั้งโลกจนมันสูญพันธุ์สิ้นชาติ หมดเชื้อตระกูลในกาลต่อมา กว่ามนุษย์จะหาทางเพาะพันธุ์คืนชีวิตมันขึ้นมาได้ ก็ใช้เวลาและวิทยาศาสตร์อันก้าวหน้าเชื่องช้า อีกหลายสิบปี

แม่ตะโขงจอมพิลึกกึกกือ ไม่เคยเห็นหรือพบพานมนุษย์หน้าเหลือง ไม่คุ้นกลิ่นสาบสางคน เพราะกินแต่ปลากับสัตว์เล็กที่พลัดหลงลงน้ำ ตะกุยดินกลบ เอาตัวตบทับให้แน่นจนพึงใจ มันก็หันหลังกลับ...สี่ขาคลานงุ่มง่าม มุ่งหน้าหาน้ำที่ห่างอีกมาก

ลุงพรานเข้าไปสำรวจ เพิ่งเห็นว่าดินตรงนี้ นุ่ม ปนทรายมากมาย ร่องรอยแสดงให้เห็นชัด ที่นี้ถูกน้ำท่วมในยามน้ำหลาก

เห็นแบบนี้ ลุงเฒ่าเตือนตนเองให้รอบคอบยิ่งขึ้น แกนำบักสมอ้อมออกไปทางหลังต้นไม้ที่ขึ้นเบียดเสียดเป็นกำแพงธรรมชาติ ไม่มีช่องออก ต้องอ้อมจากด้านหน้า ทำให้ขี้เกียจสำรวจในตอนโพล้เพล้

แสงไฟฉาย ขับความมืดห่างออกไปหลายสิบหลา ภาพธรรมชาติหาชมยาก กระจ่างพร่างกลางลำแสง

ลุงพรานสะกิดบักสม มองแนวลำธารที่โดนน้ำเซาะเข้ามาในแผ่นดิน
เป็นลำห้วยเล็ก กักเก็บน้ำดังแก้มลิงน้อย

นี่คือทางน้ำขึ้น น้ำลง ตรงสุดทางลำห้วย ฝูงตะโขงชุมนุมกันนับสิบ!!!

"ตายโหง"...ลุงร้องอย่างไม่เก็บอาการ บักสมก็รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน อยากขย้อนปล่อยอาหารเย็นที่เพิ่งฟาดพุงกางออกมา ด้วยความคลื่นไส้ ปนสยองกับภาพที่เห็น

ตรงนี้เป็นวังตะเข้-ตะโขงของจริง ดีว่าเป็นปลายหนาว ฝนยังไม่มาเยือน น้ำไม่หลากล้นตลิ่ง พวกเหล่าตะโขงจึงใช้ที่แถบนี้ วางไข่

ลุงพรานสาดไฟไล่ต่อไป ก็เห็นแนวกำแพงดินสูง ต้นไม้ทั้งข้างล่าง บนแนวกำแพงแทงรากผลุดโผล่ทั่วไป ทั้งหมดลอยอยู่เหนือหัว ที่แกนำมาพัก เป็นแอ่งหรือหลุบอยู่ระหว่างชายน้ำ เหมาะเป็นวังตะเข้-ตะโขง กลิ่นคาวคละคลุ้ง โชยไปจากตรงนี้

หน้าน้ำเมื่อใด บริเวณนี้คือวังพญายมกลายๆ แม้แต่ไกรทองก็คงไม่อยากยุ่ง เจ้าชาละวันปากยาวนับสิบเหล่านี้ ลำพังตัวเดียวไม่น่าหวั่น มันทำอันตรายคนไม่ได้

แต่ทั้งฝูง ใครจะไปรู้ฤทธิ์เดชเจ้าไดโนเสาร์ย่อส่วนเหล่านี้ ว่าแผลงฤทธิ์แบบใดได้บ้าง?

แม่ตะโขงตัวนั้น คงขี้เกียจสู้รบปรบมือ หาที่วางไข่แย่งกับแม่ตัวอื่นย่านลำห้วยน้อย เธอจึงผ่าเหล่า ผ่ากอไปหลังต้นไม้ใหญ่ตามลำพัง...แต่ก็ทำให้ลุงพรานเห็นว่า หากตะโขงตัวอื่น จะบุกเข้าที่พักแรม ก็ต้องคลานอ้อมอีกไกลโข

แกตัดสินใจไม่ย้ายที่แรมคืน เพราะกลางคืนในป่าไม่คุ้นถิ่น พบที่มั่นแล้วต้องกัดฟันปักหลัก ไม่เจียนตายหรือจวนตัวสุดขีด ห้ามย้าย!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~

หวนคืนรังนอนชั่วคราว ลุงพรานบอกบักสมเล่าแจ้งแถลงไขความจริงให้คุณชาติรู้...ชาวกรุงฟังแล้ว หัวใจตกไปอยู่ตาตุ่ม แต่ต้องเชื่อ เมื่อลุงยืนกราน ค่ายพักคืนนี้ เหมาะแล้ว

"นายนั่งยามตรงนี้"...แกชี้จุดให้คุณชาตินั่ง ไม่ห่างกองไฟที่ถูกก่อขยับออกไปนอกปากประตูไม้ใหญ่สองต้น ข้างในก็มีตรงกลางอีกกอง บักสมกับลุงพรานนอนคนละฟาก...

ห้าทุ่มคือเวรผลัดสอง คุณชาติต้องเอานาฬิกาให้บักสม ดูเวลา เพื่อปลุกลุงพรานรับไม้ต่อช่วงตีสี่

เสียงนกกลางคืนครวญกระเส่า สลับนกฮูกครางฮือ บ่างราตรีกรีดเสียงหวีดร้องก้องพนา แหวกฝ่าอากาศ สะท้านในความมืด เปลี่ยว เหงา...

หนุ่มชาวกรุงนั่งชันขา หลังเอนพิงลำต้นไม้ใหญ่ ปืนพาดเข่า ใจเลื่อนลอยครุ่นคิด ถวิลหาคุณนง คู่หมั้นคนงาม ป่านฉะนี้จะเป็นอย่างไรหนอ?...อยู่หรือตาย...?!

ถ้าเธอสิ้น อย่างสุดความสามารถช่วยเหลือ ก็ขอให้ได้พบร่างนำกลับไปทำพิธีศาสนา หรือทำอย่างไรก็ได้ อย่าให้เธอกลายเป็นภูติผีเฝ้าขุนเขา อย่างสิ้นไร้ ขาดญาติและมวลมิตร

หากเธอยังรอดอยู่ และน้องพรานช่วยไว้ได้ ความสนิทชิดเชื้อของ หญิงสาว-ชายหนุ่ม กลางป่าดง พงเปลี่ยว จะดำเนินไปเยี่ยงไร?

คุณชาติคำนึงถึงตรงนี้แล้ว หัวใจวูบ วาบหายยิ่งกว่าคิดถึงตอนคุณนงตาย...น้ำตาเอ่อคลอ ไม่อยากคิดต่อ ก้มหน้าฟุบลงกับหัวเข่า หน้าผากชนเหล็กปากกระบอกปืนเย็นเยียบ...

อารมณ์อ่อนแอ หดหู่แล่นเข้าสู่ภวังค์จิต เป็นจิตที่ผีป่า ห่าไพร อาถรรพ์ลึกลับแห่งป่าดง พงใหญ่ ชอบนัก...

มันจ้องเล่นงานนักเดินป่าอารมณ์นี้...ด้วยว่าหลอนง่าย จิตอันอ่อนแอ ชักจูงง่ายดายนัก

เสียงหนึ่ง แหวกลอยเข้ามาทำลายภวังค์ ให้ชาวกรุงสะดุ้ง ผงกหัวขึ้นมองอย่างรวดเร็ว

กำซาบ กระซิบแผ่วโหย ล่องลอยมาตามสายลม...กระเส่าเสียงหญิงสาว ในความมืดกลางไพรกว้าง อ้างว้าง ไร้สิ้นหนทาง...

เป็นสุ้มสำเนียง เพรียกหาจากคุณนงชัดๆ...ไม่มีวันลืมเลือน !

 

โมทนาครับคุณสม ได้ทำบุญร่วมกัน
เป็นสหายทางธรรมที่หายาก

 

มีอืดเล็กน้อย อาจเป็นระบบยังไม่เข้าที่
เห็นว่าต้องรอโหลดของเดิมอีกเป็นเดือน
ค่อยๆทำและคลำกันไป ไม่เป็นไรครับ

 

ยินดีและโมทนายิ่งครับน้องบาสฯ
ด้วยอาชีพของน้อง ถ้าท่องป่า ออกไพรบ่อยๆ
ต้องพึ่งคุณพระ คุ้มครองมากหน่อย

ผมพวกนั่งออฟฟิศ-ไม่เป็นไร
ขอบคุณ คำอวยพร ขอรับไว้เต็มที่ครับ

 

ข้ามวันมาถึงอีกคืน เพราะตอบไม่ทัน
ทั้งน้องปรายฯ-น้องยุทธ เอามารวม
ราตรีสวัสดิ์ไว้ตรงนี้นะ

 

ตารางการจับสลาก "หกต่อหนึ่ง"จากน้องต้อดฯ
ผมขอให้ทุกท่านถือเอาตามนี้เลย
พรุ่งนี้จะแจ้งให้ทราบเรื่องของ-ราคาทำบุญ

วันจันทร์ หยิบรายชื่อแล้วประกาศมิรอช้า
ให้โชคดี (แต่ไม่ทุกท่าน แล้วแต่วาสนาเถิดครับ)

 

ท่านนำทาง ขอแจ้งว่าส่งของตั้งแต่เมื่อวาน
แต่พอดีเด็กลืมเอาสลิปเลขส่งมาให้
หากผิดพลาดก็แจ้งมาได้ครับ

ขอบคุณกำลังใจ ที่ทำให้เย็นใจทุกเย็น