Featured เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

เรียนท่านอา Wanwi ผมเคยอ่านเจอในคอร์ลัมภ์ประวัติศาสตร์เขาสันนิษฐานว่า ตัวเงินตัวทองเป็นสัตว์กินซากเวลามีโรคระบาดที่คนตายจำนวนมากเจ้าพวกนี้จะรุมกินศพที่เป็นโรคทำให้เชื้อโรคติดตามตัวมัน เวลามันไปเข้าบ้านใครเข้าก็จะพาเชื้อโรคไปด้วยทำให้บ้านนั้นติดโรคทั้งบ้าน คนโบราณสังเกตเห็นจึงเกลียดกลัวเจ้าตัวนี้เข้าบ้านนัก ชื่อของมันจึงกลายเป็นคำด่า ฉากเจ้าตัวนี้รุมกินศพมีในเรื่องนางนากด้วยครับ

 

สามโพสท์น้องไพเรท
ทั้งก่อนนอนกับกาแฟวันจันทร์
ได้สักแก้วยามนี้ก็ดี ตาสว่างแท้

เมื่อคืนอีกจึ้กไม่รอดหรอกเพราะเหนื่อยมาก
โขยกได้ขนาดนั้นก็ถือว่ายอดมนุษย์แล้วล่ะ

 

ภาพชุดสุดคลาสสิคน้องต้อด
เขียนตอบเบาๆให้ยามบ่าย...

นะโมเต........หันเหหมอก
คาถาบอก......หยอกเย้ายิ่ง
สุดสายป่าน.....เกินประวิง
จำต้องอิง.......พิงมนตรา!

รอดกันอีท่าไหน ตามตอนต่อไป

 

ตำนานเห้...เอ้ย ตัวเงินตัวทองเข้าท่า
น่าจะมีมากหลายตำนานตำช้า แต่ก็ต้อง
ขอขอบคุณน้องเสฯที่ขุดค้นเล่าสู่กันอ่าน

 

ใกล้สายัณห์สวัสดิ์แล้วน้องปราย
สายไปนิด แต่ไม่ช้าในการทักกัน

 

คำว่าราตรีนี้อีกยาวนาน นักท่องราตรีชอบใช้
หนูมุคงจำมาจากคนใกล้ตัวบางคน หรืออีกที
นักพนันที่จมอยู่กับการจั่ว เวลาไพ่ดีไม่ขึ้นมือ
พวกจะบ่น ราตรีอีกยาวนานเดี๋ยวก็เป็นทีตูมั่ง
ม่ายก็หมดตูดก่อนถึงทีกรู-ฮ่า

 

คนแดนไกลหยุดลัดฟ้าวันอาทิตย์คงติดภารกิจ
มาวันจันทร์ด้วยธรรมะเข้าเรื่องเห้... เห้ เหมาะเหม็ง
ส่วนภาพเล็กเจ้าฮูกน่ารัก เปิดหลายทีไม่รู้ความหมาย
เฮ้อ สงสัยต้องเช็คต่อมหัวเราะตัวเองเล็กน้อย-ฮ่า

 

น้องน็อตฯหายจากการทักไปพักนึง
แต่ยังติดตามอยู่ตลอดก็ขอบคุณ
นานๆจิ้มมาทีก็ดี อย่าให้เหงานิ้ว

 

เปลี่ยนจากทะเลน้ำเค็มเป็นทะเลข้าว
ปรับบรรยากาศเล่นกับท้องทุ่งดู...

เขียวของข้าว.......ใกล้ก้าวเกี่ยว
คนคอนเคียว.......ทับเปลี่ยวจ้อย
ฟ้าเหลืองส้ม.......ลมห่มคอย
นาผืนน้อย..........ค่อยทำกิน

 

น้องมากิสงสัยมีฟาร์มในบ้าน
จากน้องเหมียวมาเป็นน้องไก่
เออเป็นไก่ที่น่ารัก น่าเลี้ยงมาก
ไก่ซิลกี้ ต้องจำชื่อไว้ เข้าท่าจัง

 

ท่านนำทางแวะไม่บ่อย แต่คอยหยอดกำลังใจสม่ำเสมอ
ยังกับจะรู้ว่า พักนี้คนเขียนชักล้า เรี่ยวแรงเริ่มถดถอย
อาจเพราะ ออกกำลังกายน้อย หรือเขียนมานาน
ตูดติดเก้าอี้มาก ร่างกายชักปวกเปียกทำงานมากเกิน
(ปกติชีวิตผมรื่นรมย์ นอนดึก ตื่นสาย ปฏิบัติธรรม)
ดูอีกอาทิตย์ อาจต้องปรับกลยุทธในการนั่งหน้าจอ

เท่าที่ทำมาเกินกว่า หกเดือน นี่เป็นการเขียน
มากที่สุดในชีวิตแล้วครับ-ขอบคุณท่านอีกครั้ง

 

สวัสดีครับ เข้ามาทักทายท่านพี่และเหล่าขบวนนักขุดกรุทุกท่าน ช่วงนี้ฝนตกบ่อยคงเย็นสบายกันทุกท่านนะครับ

 

น้องสุทินหายไปกับภารกิจครอบครัว2วัน
นิยายชาวทุ่งสนุก-มันส์พลอยร้างจอไปด้วย
กลับมาแล้ว ยินดีต้อนรับ ปลอดภัยการเดินทาง
ทุกชีวิตก็โอเค...สมัยนี้อุบัติเหตุเกิดทีน่ากลัว
เพราะถนนหนทางสะดวก พวกตีนผีปีศาจ
ขับรถแรงๆ ใส่กันไม่ยั้งฝีตีน อยู่บนถนนต้องข่มใจ
ใช้อุเบกขาเข้าช่วยอย่างเดียว ขอให้เอ็งไปดี-ฮ่า

 

อ้าว เหลือกวีชาวทุ่งอีกท่อน
งั้นปล่อยอักษรดิบๆจากใจทำงานไป

 

โอวาทธรรมลป.ฝั้นกับเหรียญรุ่นแรกสบายตา
อ่านคำสอนท่านแล้ว ถ้าทำได้แถมด้วยเหรียญนั้น
รับรองท่านเปลือกไม้บรรลุบัดดล-ฮ่า

ของหลวงตาก็ไม่ต้องว่ากันมาก
ธรรมง่ายเข้าใจง่ายไม่ซับซ้อน
ใครสงสัยเรื่องโลกนี้-โลกหน้า
ท่านมีคำตอบชัดเจน

 

คุณสุวินเข้ามาทักในยามแดดแรง ฟ้าสว่างโร่
แต่สองวันนี้อากาศดีครับ ไม่ร้อนมาก
ขอให้มีความสุขเช่นกัน ว่างก็จิ้มมา

 

สวัสดีคุณลุงและสมาชิกทุกๆท่านนะครับ
ตอนนี้กำลังฝนตกฟ้าร้องออกไปไหนไม่ได้เลยครับ
คงต้องรออ่าน ตะนาวศรี อยู่สำนักงานครับ อิอิอิ

 

SU SU krub

 

คุณ chaivat chinkidjakar ให้แต่ปูเสื่ออย่างเดียวหรอครับ ไม่เลี้ยงดูด้วยหรือครับ ช่วงนี้มันเป็นช่วงของกระทรวงศึกษาเปิดเรียนซะด้วย ระวังนะครับ อีกอย่างเขารณรงค์ห้ามกันอยู่ครับ

ขอบพระคุณครับคุณน้า Wanwi ที่คอยตักเตือนครับ จะรับปฏิบัติครับ ใครเร็วกว่าใครใจร้อนให้เขาไปก่อนครับ เขารีบ หลบๆให้ไป ทำใจเย็นให้ได้ครับ
ตอนนี้ผมขับรถระวังมากเลยครับ ระวังไปรอบตัวเลย ทางโล่งๆ ว่างๆ ก็ต้องยิ่งระวังไปใหญ่ ระวังอย่างแรกระวังกล้องหรือปืนตรวจจับความเร็ว ใบสั่งหลายๆใบได้รับมาอย่างงงก็ขับไม่เกินแล้วไง แต่มีบางช่วง 93 กม/ชม โหๆๆ ประเทศไทย ต้องเป๊ะ 90 กม/ชม ที่เป็นห่วงคือสิบล้อจะจิ้มหลังอยู่แล้ว หรือบางทีสิบล้อขับ 60 กว่า เร่งแซง ก็โดน
วิ่งด้วยความเร็ว 97 กม/ชม ระยะทาง 58 เมตร อีกใบที่แปลก ช่วงทะเบียนเป็นของรถผมแต่เลยฝากระโปรงทำไมมันไม่เหมือน สติ๊กเกอร์ที่ติดไม่มี พระที่วางหน้ารถไม่ใช่ หลังคารถเป็นรถแต่ง อ่าววว แล้วมานเกิดอาราย สรุปว่าทำไมรถฉันเป็นอย่างนี้ ผมโดนส่วนใหญ่เป็นแถวทับกวางถึงกลางดงครับ ท่านใดขับรถขึ้นอิสานระวังกล้องจับความเร็วบริเวณนี้ด้วยครับ มีทั้งขาขึ้นและขาลง ครับเนื่องจากเป็นทางที่ต้องระมัดระวังด้วยอุบัติเหตุมีบ่อย

ครั้งที่ขับรถไปช่วงอ.ห้วยกระเจา มุ่งสู่ อ.บ่อพลอย ช่วงหัวค่ำเจ้าน้องหมาตัวน้อยวิ่งตัดหน้าระยะไม่เกิน 5 เมตรเบรคไม่อยู่จริงครับ เป็นช่วงเปลี่ยวด้วย ไม่กล้าลงไปดูเลย แต่เสียงเขาเงียบเนื่องจากโดนที่ล้อ เลยจำต้องเลยไปเลยครับ ใจไม่ดีตลอดทางเลยทีนี้ กลับถึงบ้านสวดมนต์นั่งสมาธิ ส่งบุญให้เขาเพื่ออย่างน้อยจะได้สบายใจขึ้น

ข้อควรระวังการขับรถทางเปลี่ยวกลางคืน นอกจากระมัดระวังตัวแล้วขับข้าลงอีกนิด และหากมีกรที่จะต้องชนอะไร อย่างเช่น นก หรือสัตว์ที่ไม่ปกติ เช่นสัตว์หากินกลางวัน อย่าจอดดูครับ ผมเคยโดนของแบบนี้มาแล้วและพยายามควบคุมสติให้เป็นปรกติโดยเร็ว แล้วเมื่อพักรถค่อยจอดดูนะครับ อันตรายมาก