Featured เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สองโพสท์ต่อเนื่อง จากแดนไกล
ไม่ต้องพูดมากบรรยายความเลย...

==========อัฏฐ มี บูชาพระศาสาดา==========

แรมแปดค่ำ......ย่ำเดือนหก
กราบสาธก.......ยกธิษฐาน
วันสุดเศร้า........ร้าวดวงมาลย์
พุทธสังขาร.......พ้นผ่านกาล
.....ดวงตาโลก........โศกกำสรด
.....ไตรภพหมด........ผู้สอนสาส์น
.....ประณตกราบ.......อัฏฐาจารย์
.....พระพ้นมาร.........โลกพ้นภัย!

วันประชุมเพลิงพระสรีระแห่งองค์พระศาสดา
สมัยโบราณสำคัญไม่แพ้วันอื่นๆทางศาสนาพุทธ
แต่กาลล่วงนาน ความเคร่งครัดล่วงเลยธรรมดาโลก
กราบบรมครูแห่งโลก ด้วยอักษรตรงนี้-สาธุ สาธุ สาธุ

 

โมทนาน้องสกายฯพ่อหนุ่มคนเท่
อย่าลืมส่งรูปเก๋ เท่ ให้ชมกันบ้าง

 

ผมโอนเงินร่วมบุญแล้วน่ะครับ
เข้า ธ.กรุงไทย
จำนวน. 300 บาท
ครับ

 

ผมได้โอนเงินเข้าบัญชีและแจ้งคุณน้ำฝนแล้วครับ ขอบคุณและขออนุโมทนาด้วยครับ

 

สวัสดีวันศุกร์ท่านอวันวิและWFCทุกๆท่านค่ะขอให้มีความสุขทุกๆวันคืน

 

สวัสดีเช้าวันศุกร์คุณอาวันวิและ FC ทุกท่าน

 

โอนแล้วครับพี่ ตามไฟล์แนบมาพร้อมกันนี้
โชคดีเป็นชื่อสุดท้ายนึกว่าไม่ทันเสียแล้ว
ขอโมทนาบุญในน้ำใจอันยิ่งใหญ่ครับพี่

 

โอนเข้าเวบพลังจิตให้แล้วครับ เวลา 7.40 น. ธ.ไทยพาณิขย์ 300 บ. ขอบคุณในน้ำใจอันยิ่งใหญ่ โมทนาบุญในครั้งนี้ครับพี่

 

โอนร่วมทำบุญแล้วครับ

 

สองโพสท์ท่านอาร์ฯ รวมตอบตรงนี้
ทันเวลารถเที่ยวสุดท้าย ที่นั่งเต็มเอี้ยด
โมทนาบุญครับ ให้เฮง เฮง ขอพรได้เลย
พ่อท่านเมตตา โชคลาภสูง ชาวใต้รู้ดี มีเฮประจำ

 

อย่าลืมส่งชื่อ ที่อยู่คุณน้ำฝน
ส่งของอีก 8 ที่นั่ง บ่ายวันนี้

โมทนาคุณคลองหลวงเสร็จ พักจม.
มาเข้าป่าลุย"ตะนาวศรี"สักยกยาวๆ
เห็นใจ ไม่ใช่สมาชิกจะลงแดงเอา
โปรดรอการจิ้มชั่วครู่ครับ

 

ปูเสื่อรอแต่เช้าครับ คุณอาครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ลุงเฒ่าแก่แต่แกร่ง มีก็อกสองสำรองไว้เสมอ!!!
____________________________________________

พวกเรา 5 ชีวิต ซอยเท้าแบบติดเทอร์ไบน์ เครื่องจักรมนุษย์เร่งรุดรีดพลังเฮือกสุดท้ายทำเวลาสู้กับธรรมชาติโหด มีแต่เสียงหอบกระเส่ากับการตะกายไปข้างหน้า เหลืออีกไม่เกิน 100หลา ก็ถึงดงไม้ใหญ่

เนินสูงพาเราไต่ขึ้นอย่างลำบาก มีถลากไถลหงายหลังเจียนอยู่ เจียนไป ผมต้องดันหลัง หนุ่มเศรษฐีที่มาตกระกำลำบาก ร้องบอกคุณนง...

"ไปเลยครับ อย่าห่วง ผมดูคุณชาติเอง"

ก้าวสุดท้ายที่พวกเรา พุ่งขึ้นไปนอนพังพาบเป็นท่าตะครุบกบกับพื้นธรณีอันเย็นชื้นยะเยือก คือก้าวที่กำแพงหมอกถล่มท่วมทับอยู่ปลายเท้าผม

หมอกขาวโพลนอ้อยอิ่งอยู่แถวส้นเท้า ความสูงของเนินดงไม้ดิบเบญจพรรณ ทำให้หมอกทั้งมวลไหลรวมอยู่ด้านล่าง ไม่ขึ้นมาคลุมไม้ใหญ่ด้านบน

พวกเราเราทะลุกำแพงหมอกทันท่วงหวุดหวิด ผ่านพ้นมฤตยูบ่อแม่ทองดำ ผมคาดเดาเล่นในใจ คงมีไม่ต่ำกว่า 3 บ่อที่ช่องทางนี้นำเราเฉียด!

เหลียวมองหลัง ช่องทางเดินเดียวที่ไม่ต้องเจอะเจอหลุมพรางพญายม บัดนี้ดารดาษด้วยสีขาว มองไม่เห็นหนว่า แนวที่เดินกันมาอยู่ตรงไหน?

ผมร้องบอกทุกคนพักสัก 15 นาที เรียกพละกำลังกลับคืนร่าง มีเครื่องบอกเวลาบนข้อมือก็เป็นข้อดี กำหนดกะเกณฑ์ปฏิบัติการง่าย ทุกคน จิบน้ำ ผ่อนคลาย หายใจทั่วท้องยกแรก

"คาถาดาวดึงส์ เด็ดขาดที่สุดน้องพราน ไม่เห็นกะตาตัวเอง ใครเล่าฟัง ผมไม่เชื่อเป็นอันขาด"!

คุณชาติเริ่มบทสนทนาหลังบ่มกายใจกลับสู่ความปกติ ผมสบตานายจ้างหนุ่มใหญ่ ชำเลืองมองคุณนงแว่บเดียว...แม่เสือสาวเมินหน้าไปอีกทาง แต่ก็ยังทันเห็น เธออมยิ้มในหน้า...

"ครับ ใช้ได้ดียามคับขัน จวนตัว" ผมจำต้องตอบ นำเข้าสู่บทสนทนาอื่นที่เลี่ยงหลบได้ยาก บนพื้นชื้นเย็นที่นั่งพัก ตัวแทบจะเกยกัน

"เอ๊ะ...คุณนงรู้เรื่องคาถานี้ได้ไง?"

นั่นปะไร...หมัดแย็ปหนุ่มเศรษฐี เจ้าข้าว เจ้าของตัวจริง ส่งออกมา ถ้าพลาดผมต้องโดนหมัดตรงเข้าปลายคางลำดับถัดไป...

คนเตือนให้ผมใช้ ทุกคนได้ยินทั้งคณะ กริ่งสัญญาณเตือนภัย ดังลั่นในสมอง ต้องเล่นเพลงนี้ อย่าผิดคีย์

"เอ่อ...ผมฝันครับ แล้วเล่าให้คุณนงฟัง ตอนเราอยู่ในถ้ำ"

ผมบอกตามเนื้อผ้า ตามเรื่องจริงไม่ซ่อนเร้นอำพรางคดี จ้องตาหนุ่มลูกเศรษฐีอย่างเปิดเผย

แววตาจริงจัง จริงใจ ไม่มิดเม้มหลบซ่อน ทำนายจ้างหนุ่มคลี่ยิ้ม...

"ให้ตาย น้องพราน อะเมซซิ่งแห่งฝัน เล่าให้ฟังที อยากรู้จัง"

"เรื่องยาวครับ ไว้ค่อยเล่าไปกันต่อเถอะ"...ผมจิ้มข้อมือเป็นสัญญาณหมดเวลาพัก ความจริงเหลืออีกหลายนาที แต่คนคุมกฏได้เปรียบ

ทุกคนขยับตัว จัดข้าวของปลดพักเข้าที่ เตรียมไต่ขึ้นเนินอันลาดสูง แต่ไม่ชัน มีหมู่ไม้ใหญ่ ดงทึบสลับต้นไม้เล็กรายทาง

พื้นดินไม่มีต้นหญ้าขึ้นแซมมาก แต่รุงรังรากไม้กับเถาวัลย์ให้เหนี่ยวตัว ดงไม้ใหญ่ขัดขวางแสงที่เป็นตัวสังเคราะห์อาหาร ทำหมู่หญ้าไม่มีโอกาสเติบโต เป็นข้อดี ปลอดทาก เจ้าตัวดูดน้อย น่าขยะแขยงแห่งพงไพร

ป่าดิบทึบเปลี่ยว เริ่มส่งสัญญาณชีวิตแห่งไพร ลิงคราง ค่างครวญ บ่างโหยหวน บนยอดไม้ทุกที่เหนือหัว บ้างก็โยนตัวลู่กรูเกรียวไปบนยอดพฤกษา นกป่านานาชนิด สะบัดปีกโฉบผ่านว่อน ไม่กลัวคน

ป่าคืนชีวิตชีวา แดดที่ทะลุลงมารำไร ให้ความรู้สึกอบอุ่น ในบรรยากาศเปียกชื้น อวลอณูแห่งความมีวิญญาณ...ป่าดิบนี้ น่าจะทำให้พวกเราไม่ยุ่ง และเหนื่อยยากเหงื่อตกกีบกับมันนัก...ผมคิดเข้าข้าง มองโลกแง่ดี

คุณนงร้องอุทานเบาๆกับ กระต่ายป่าตัวโตที่กระโจนแผล็วตัดหน้า หันมาชี้ให้คุณชาติชม กระรอกตัวโตหางพวง ก้มมองหมู่คนบนกิ่งไม้ใหญ่ ไม่กลัวเกรง

ไพรดิบนี้น่าจะเลือนร้างห่างมนุษย์นานอักโข ป่าถูกปลุกตื่นแล้ว...!

ลุงพรานก้มเก็บเห็ดตามพื้นกับแถวขอนไม้ผุขึ้นดู ขยี้ดม พยักเพยิดบอกบักสม...

"กินได้ เห็ดดี อร่อย"

"เก็บกันก่อนสิ"...สาวงามได้ยิน รีบร้องบอกสองพรานต่างวัย...

รสชาติเห็ดโคนเผา สองมื้อยังทำ ติดลิ้น ติดใจ!!!

 

สวัสดียามสายๆครับ พี่วันและทุกๆท่าน

 

เห็ดโคนย่างเกลือหอมๆ กับเห็ดถอบต้มก็อร่อยแล้วค่ะ เวลาแตกเป๊าะๆ ในปาก ของโปรดเลย
หน่อไม้ทามิโซะย่างเกลือก็อร่อย ข้าวเหนียวหน่อยกับน้ำพริกตาแดงสักถ้วย ยำขนุนหน่อย ก็อร่อยล้ำแล้วค่ะ

วันนี้จะเลียนแบบคุณเมี้ยวสลิดเกาะอ่านกระทู้ของลุงอย่างเงียบๆ แล้วนั่งรอลุ้น ขออนุโมทนากับคุณลุงและสมาชิกทุกท่านด้วยค่ะที่ร่วมสมทบทำบุญสนับสนุนเว็บไซต์ค่ะ

วันนี้วันศุกร์ ขอให้ทุกคนสุขกาย สุขใจ "จิตที่ฝึกดีแล้วย่อมนำสุขมาให้"

 

สวัสดีครับ อ.วันวิ
ได้รับพระแล้วครับ ขออนุโมทนาบุญกับอาจารย์และทุกท่านด้วยครับ
ขอขอบคุณอาจารย์วันวิ เสียสละมอบสิ่งดีๆ มิ่งมงคล
ขอให้สำเร็จทุกอย่างที่ตั้งใจครับ ด้วยความเคารพครับ

 

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

วันศุกร์สดใสกับดอกไม้หลากสี
ความสุขหฤหรรษ์พันเท่าทวีจงมีแด่ทุกท่านเทอญ
ครูบาอาจารย์ท่านว่า ดอกไม้สมาทานพระกรรมฐานต้องมีอย่างน้อย 3 สีค่ะ