เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เอ้าแถมโพสท์น้องเสฯ
ที่แว่บขึ้นมาใกล้นิ้วบนจอ
ให้ทันประจำวันสักโพสท์

เป็นคำสอนให้กำลังใจที่ดีมาก
นักปฏิบัติได้รับรู้ว่าไม่สูญเปล่า
ไม่ได้นิพพานทันตาเห็น แต่เป็น
แรงจูงใจว่า...หนทางหมื่นไมล์
ถ้าเริ่มย่างเท้าเดินก้าวแรกแล้ว
ไม่ช้าก็ถึงจุดหมายได้ทั้งสิ้น!

 

ไม่ทักน้องสาวแสนสวย แสนดีสักโพสท์ก็กระไร
เรื่องงานสุมหัว บางทีก็ต้องช่างหัวมันปะไร-ฮ่า

น้องมากิฯอุตส่าห์แต่งกลอนได้เต็มบท
แถมสำนวนเริ่มโอเค ลื่นไหลดีไม่หยอก
ขอบคุณที่เฝ้ากระทู้มิให้เหงาเปลี่ยวใจ
โพสท์อื่นไว้ทักกัน ต้องเผ่นจริงๆแล้ว

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆ นักขุดกรุฯ ครับ ได้ทราบข่าวดีมาแต่ไกลๆ อีกครั้ง ก็จะตั้งใจรอครับ อิอิอิ เนื้อเรื่องช่วงนี้หวานๆ แอบอิจฉาพราย X จุงเบย......กว่าจะได้เข้ามาก็เย็นวันเสาร์อีกที เพลียจากการเดินทางเมื่อคืนนี้

ขออนุโมทนาใจจิตรอันเป็นกุศลผลบุญที่ คุณ บุญช่วย ปัญญาไชย จะอุปสมบทเป็นพระภิกษุครับ ข้าพเจ้าขอกล่าวและอโหสิกรรมในกรรมทั้งหลายที่ท่านประมาทพลาดพลั้งกระทำต่อข้าพเจ้าทั้งต่อหล้าก็ดี ลับหลังก็ดี กรรมใดที่เป็นกรรมไม่ดีข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้สิ้น สิ่งใดที่ผูกพันด้วยสิ่งไม่ดีข้าพเจ้าอโหสิกรรมให้ทั้งสิ้น
แต่สิ่งใดที่ได้กระทำดีด้วยกันและต่อกันแล้วขอให้กุศลผลบุญนั้นๆช่วย ให้ท่านพบสุขทั้งในชาตินี้แลต่อๆไป ตราบเท่าเข้าสู่นิพพานครับ

 

วันนี้คุณน้า Wanwi ไม่น่าจะว่างมานัก ผมขออนุญาติเสนอเรื่องให้อ่านกันนะครับ

เรื่องกรรมตามมาทัน

วันนี้ขอเล่าเรื่องนี้ครับ “กรรมสนอง” ทั้งนี้ข้าพเจ้าขอกล่าวอนุญาติท่านเจ้าของเรื่องคือท่านเจ้าของกรรมนี้เพื่อขอน้อมนำมาเสนอเพื่อเตือนจิตร สะกิตใจและยืนยันผลกรรมว่ามีการตามสนอง หรือตามล่าเช่นเดียวกับหมาป่าที่ตามไล่ล่าเหยื่อที่ถูกหมายปองอย่างไม่ลดละครับ

เรื่องมีอยู่ว่าผมมีเพื่อนคนหนึ่ง เขาเป็นคนที่เรียกได้ว่าเป็นคนที่พูดจริง ทำจริง นิสัยทั่วๆไป รักครอบครัว แต่ด้วยความที่ไม่กลัวใครแต่ไม่ระรานและกระทำการรุกรานใครก่อนคือไม่เกเร ใจโอบอ้อมอาลีกับพวกพ้องเสมอ มักหลบฉากออกไปเมื่อจะมีเรื่องราว ซึ่งไม่ได้หมายความว่าหลบหรือหนี

แต่เนื่องจากเรื่องหากระงับได้ไม่มีเรื่องก็จะดีผมคบกับเขาด้วยความสนิทใจและสบายใจแต่ไม่ได้สนิทมากนัก

แต่ด้วยนิสัยนี้จึงมีเพื่อนมาก วันหนึ่งได้เข้าทำงานที่หน่วยดูแลรักษาป่าที่ภาคกลางตอนบน (จริงๆ ผมขอบอกกว้างๆนะครับกลัวทำหน่วยงานนั้นๆเดือดร้อน ผมเองไม่มีเจตนาให้เสื่อมเสียชื่อเสียงครับ)

ทำงานอยู่ได้ประมาณเกือบปีวันหนึ่งค่อนข้างดึกแล้ว เพื่อนคนนี้กระหืดกระหอบมาหา มาเล่าให้ฟังว่าไปมีเรื่องกับคนๆหนึ่งที่ร้านอาหารแถวไกล้ๆ ที่ทำงานแล้วได้ถึงขั้นใช้อาวุธต่อสู้กัน ได้ใช้มีดที่เป็นอาวุธประจำกาย แทงใส่คู่กรณี แล้วได้หลบหนีมา เพื่อนถามว่าพาไปส่งอีกที่หนึ่งได้ใหมจะเดินทางต่อไป

ผมจึงนำเพื่อนไปส่งที่ท่ารถห่างออกไปอีก ๒๐ กิโลเมตร หลังจากนั้นผมไม่ได้พบเขาอีกนานมาก ได้มาพบอีกครั้งหลังเรื่องเงียบหายไปปีกว่าๆ โดยมาทราบว่าคู่กรณีเสียชีวิต เขาเองได้หนีไปอีกหลายๆ จังหวัดส่วนทางบ้านเพื่อนผมได้วิ่งเต้นและให้การช่วยเหลือคู่กรณีตามสมควร ด้วยเงินหลักแสนเขาทราบดีว่าเงินจำนวนนี้คงช่วยอะไรได้ไม่มากนัก

แต่ด้วยความรับผิดชอบที่มีต่อกันเพื่อลดความเดือดร้อนและความเสียใจ อีกทั้งเงินจำนวนนั้นเขาก็ได้หยิบยืมญาติมเพื่อใช้บรรเทาให้กับผู้เสียหาย เขาเองก็ยังหลบๆซ่อนๆ เรื่อยมา และหากินด้วยการค้าขายเล็กน้อย เพื่อเลี้ยงดูบุตรของเขาอีกหลายปีผ่านไป

วันหนึ่งผมเพื่อนผมคนนี้ได้ขับรถจักรยานยนต์แล้วเกิดอุบัติเหตุ แพทย์ได้ให้การรักษาเบื้องต้นแล้วบาดแผลทั่วๆ ไปตามร่างกายไม่มี แต่ภายในปอดได้รับการกระแทกจนต้องรักษาโดยการผ่าตัดเส้นเลือดที่ปอด

ก่อนเข้าห้องผ่าตัด เพื่อนผมยังลุกขึ้นนั่งคุยกัน ถามสารทุกข์กันอย่างปกติ เสมือนไม่ได้เจ็บใข้แต่อย่างไร เมื่อถึงเวลานัดเข้าห้องผ่าตัดบุรุษพยาบาลได้มานำเขาเข้าห้องผ่าตัด เพื่อนผมก็ยังแข็งแรงดี ลุกเดินจากเตียงไปขึ้นรถเข็น

เมื่อบุรุษพยาบาลได้เข็นเข้าห้องไปได้สักสิบนาที ไม่น่าจะเกินนั้น ก็ได้ออกมาแจ้งว่าเพื่อนผมคนนี้เสียชีวิตแล้วจากการรักษาเส้นเลือดที่ปอด เราแทบไม่เชื่อในสิ่งที่แพทย์ออกมาแจ้ง

คุณแม่ผมเองได้มาเล่าว่า เพื่อนผมคนนี้เคยมาปรึกษาว่า อยากทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้คนที่เขาได้กระทำนั้น คุณแม่ผมได้บอกให้เขาบวชเพื่อขออโหสิกรรมแลอุทิศผลบุญให้เจ้ากรรม เขาก็สนใจ

แต่เวลาผ่านไป ๓ เดือนเขายังไม่มีโอกาสได้ทำ แสดงว่าเขาเองก็คงทราบดีถึงผลกรรมที่เขากระทำแล้วนั้น ผมจึงมั่นใจได้ว่า เขาเองก็ทราบว่าผลกรรมนั้นกำลังตามมาใกล้แล้ว เรื่องที่เขาเสียชีวิตนั้น ผมคิดตรงไปเลยว่าเป็นกรรมที่ตามเขามาทันแล้ว เมื่อถึงช่วงเวลาที่เหมาะสมที่เขาต้องชดใช้ผลของกรรมนั้น

หากกุศลผลบุญใดที่ข้าพเจ้านำเรื่องนี้มาบอกกล่าวขอกุศลผลบุญจงส่งถึงท่านเจ้าของเรื่องด้วยเทอญ

 

สวัสดียามเย็นวันเสาร์คุณอาวันวิและ FCทุกท่าน

 

สวัสดีเช้าวันอาทิตย์ครับ คุณอาวันวิและ FCทุกท่าน

 

วันนี้คุณอา
จะเขียนให้อ่าน
โอ้ว เพียงหนึ่งอักษร
มูลค่าหาใดไหนปาน
หนึ่งท่อนอันยาวยืด
จะมีค่าสักปานใดหนอ

 

สวัสดียามสายวันอาทิตย์ครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

สวัสดีคุณ Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆ นักขุดกรุฯ ครับ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi วันอาทิตย์และสวัสดีเพื่อนๆที่รักทุกๆท่านครับ
มาส่งทุกๆท่านเข้านอนก่อน พรุ่งนี้อรุณเบิกฟ้า จะมานั่งหน้าจอรอๆๆๆ เป็นเพื่อนกันครับ
วันนี้กลับมาถึงห้องก็ดึกมากแล้วครับ ที่ไม่ได้อยู่เฝ้ากระทู้เพราะไปดูแลคุณแม่ที่ท่านป่วยหนักอยู่ครับ เลยไม่ค่อยได้เข้ามาในช่วงนี้เท่าไรนัก ครับ
การได้ดูแลท่าน เมื่อท่านกลับมาเหมือนเด็กนั้นท่านน่ารักมากครับ ดีตรงที่เราพูดกันได้รู้เรื่องราว และท่านเป็นสิ่งที่อบอุ่นเป็นร่มโพธิ์ให้เหล่าลูกหลานได้อบอุ่นกายใจเสมอมา ได้ดูแล อาบน้ำ พาท่านเข้าห้องน้ำ ชวนท่านทานข้าว แม้ท่านทานไม่ค่อยได้ แต่เมื่อลูกหลานชวนท่านก็ฝืนนั่งทานด้วย เสาร์ และอาทิตย์จึงแทบไม่ค่อยได้เข้ามากระทู้เลยครับ
ขอให้ทุกๆท่านฝันดีนะครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

กราบสวัสดีคุณอา wanwi และทุกๆท่านจากเกาหลีใต้ค่ะ มาถูกกฏหมาย กลับไทยแน่นอนค่ะ555 ยังคงตามอ่านเรื่องราวสนุกๆ ตื่นเต้น จากคุณอานะคะ

 

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์wanwi และ FCนักชุดทุกท่านครับ

 

สวัสดีเช้าวันจันทร์ครับคุณอาวันวิและ FC ทุกท่าน

 

อย่าเพิ่งปาร์ตี้ เจ้าของบ้าน
กลับมาแล้วน้องไพเรท-ฮ่า

ทำแบบหนังฝรั่งวัยรุ่น พ่อ-แม่ไม่อยู่บ้าน
ลูกชวนเพื่อนปาร์ตี้ สนุกกันบ้านแทบพัง
ไม่ต้องบอกว่าพ่อ-แม่กลับมาเป็นไง?

 

บทตอนนี้เป็นการถ่ายทอดความละมุนละไมทางใจ
กับความงามธรรมชาติท้องฟ้า ไม่มีกิเลส-ตัณหาเจือ
ให้คนคิดเล็กคิดน้อย แต่อย่างว่า บรรยากาศพาไป
ให้"คิดลึก"ได้เสมอ-ฮ่า

 

สาธุด้วยครับ บุญโมทนา
ทำได้ทุกเมื่อ ไม่มีสาย