หัดทำสมาธิครับ ขอคำแนะนำด้วยครับ

ผมนั่งสมาธินึกถึงลมหายใจเข้าออก

พอถึงเวลา ประมาณ 10 นาที ผมจะรู้สึกง่วงแบบจะล้มหลับนอนเลยอะครับ

ต้องทำอย่างไรบ้างครับ ต้องฝืนนั่งต่อไปไหมครับ

 

1.ยืน เดิน สมาธิ ครับ
2.ต้องมีคำภาวนาในกรรมฐานที่ปฏิบัติ ถ้าไม่มีคำภาวนาจะขาดสติได้ง่ายๆ เพราะ ไม่มีหลักให้ยึด เมื่อไม่มีก็จะขาดสติ อาการแบบนี้ละครับ
3.อย่าให้ฟุ้งซ่าน และขาดสติ ถ้าขาดสติ ก็ตัดหลับไปรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนตื่น

ปฏิบัติไปเรื่อยๆครับ

 

สลับเดินบ้าง นั่งบ้าง ตามข้างบนแนะนำถูกแล้ว
แต่ที่สำคัญก็คือ
รักษาการหายใจให้เหมือนตอนที่นั่ง

เวลาหายใจให้ทำความรู้สึกว่า มีลมกระทบเข้าและออก
หยุดที่ปลายจมูก แต่ไม่ต้องไปตามลมหายใจนะครับ
(เพราะว่าจิตจะเกิด มันจะแป๊กที่ปฐมฌานไปต่อไม่ได้)
หายใจเข้าให้ท้องพอง หายใจออกให้ท้องยุบ

ส่วนคำภาวนาจะใช้หรือไม่ใช้ก็ได้ ถ้าใช้เอาที่ชอบ
ประเด็นสำคัญคือ ระลึกรู้ว่ามีลมเข้าออกหยุดที่ปลายจมูก...

เวลาหลับตา ให้โน้มตาลงมามองที่ลิ้นปี่ด้วย
ป้องกันการสร้างความคิดจากสมอง
ทำอย่างไร ให้สังเกตุสายตาพระพุทธรูปครับ...

ที่แนะนำคือ พื้นฐานที่สำคัญ ช้าแต่ชัว
ดีกว่า เหมือนเร็วแต่ไม่สำเร็จอะไรเลย....
ปล. ค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะครับ

 

ถ้าง่วงขนาดนั้นก็นอนเถอะครับ
เปลี่ยนเป็นนอนแล้วนับลมหายใจไปเรื่อย จนหลับไปเอง

 

อาการง่วงมันเป็นหนึ่งในนิวรณ์ธรรมครับ
เป็นตัวขวางกั้นสมาธิ ผมก้เคยเป็นนะครับ ท่าเวลาที่มีอาการง่วง ผมก้จะตั้งสติรับรู้ว่าง่วงๆๆๆๆ มองไปที่ง่วงๆๆๆ เรื่อยๆนั่นแหละครับ ตรงนี้ก้ต้องอดทน เหมือนกันนะครับ ขันติ
ขันติเป็นเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง

 

ไม่ควรยอมแค่นั้นครับ การยอมก็คือการยอมแพ้ต่อกิเลส ผู้ฝึกใหม่ยิ่งต้องสู้ ยอมวันนี้ อีกเป็นปีก็จะยังง่วงแบบนี้อีก ลองดูนะครับ ให้ผ่านความง่วงให้ได้ ต่อไปคุณต้องไปเจอกับความเจ็บปวด เหน็บชา ถ้าแค่ง่วงยังยอม ไม่ต้องพูดถึงเรื่องทุกข์เวทนา มันยากกว่าข่มความง่วงมากครับ แต่ที่ว่ามาทั้งหมดถ้าคุณผ่านมันได้ก้าวต่อไปก็ราบรื่นมากขึ้นครับ และผลที่จะได้ ที่รออยู่มันเกินคุ้มที่คุณทนง่วงครับ