เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

เป็นอากาศที่ดีทีเดียว
ผ่อนคลายความร้อนรุ่ม

 

ใช่ครับอาจารย์อยากให้อากาศเฉลี่ยอยู่อย่างนี้ตลอดจริงๆ

 

แม้แต่"ชิป มั้งค์"
ยังรักวันศุกร์-ฮ่า

 

ศุกร์สวัสดีน้องปราย
บรรยากาศดีๆ ไปเที่ยวป่า
บุกตะลุย"ตะนาวศรี"ดีกว่า
รอการจิ้มสักอึดใจครับ

 

ผมมารอเป็นคนแรกเลยครับ เพิ่งจะทานไก่งวงเสร็จเลยลืมแฟนนักขุดไปหมด ขอโทษครับ...อิอิ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม..."บันทึก ผมขอเอาสมุดจดกันลืมไว้ก่อน"...ผมวิ่งเข้าถ้ำหอบอุปกรณ์ช่วยจำออกมานั่งข้างๆ ในถ้ำ มะกับดวงหลับสนิทตามแผน นอนกลางวัน สู้ศึกกลางคืน...!!!
____________________

บันทึกคุณเทพต่อ...ผมลืมความอ่อนเพลีย ง่วงเหงาเซื่องซึม เรื่องเล่าเข้าถึงศาสตร์มืดเร้นลับของอาจารย์ทำให้การบันทึกเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา !

บันทึกอัศจรรย์เป็นเสมือนหนึ่งลายแทงชีวิตดวงดาวอีกด้วย เพราะผมปรึกษากับอาจารย์แล้วว่า จะรับอุปการะเด็กคนนี้ ขอให้รอดชีวิตกลับถึงเหมือง ค่อยว่าเรื่องนี้ เราคุยกันเงียบๆไม่ให้เจ้าตัวรู้และดีใจเกินเหตุ

"เด็กคนนี้ถ้าบวชพระก็เป็นเกสิ(เกจิ)ติดอันดับในวันข้างหน้า เดินสายไสย์ขาวก็ไม่เป็นรองใคร เหมาะถ่ายทอดวิชาให้ หัวอ่อน พลังจิตแข็ง สะอาดบริสุทธิ์"...อาจารย์ร่ายถึงดวงเป็นฉากๆ หากเจ้าตัวได้ยินคงตัวลอย ไม่กินข้าวเย็น

เรายังไม่ลืมคุยถึงเจ้ามอญหนุ่มผู้แข็งขัน ต้องตกรางวัลให้เป็นพิเศษ ถ้าหากศึกหนนี้ รอดกลับออกไปได้ด้วยอวัยวะครบ 32...

ผมประทับใจเด็กหนุ่ม2คนนี้ เป็นเด็กมีน้ำใจ ไม่เอาตัวรอด ไม่เห็นแก่ตัว...ต้องมีรางวัลให้หนำ แต่จะได้อย่างที่คิด..ขอให้โชคชะตาเป็นผู้ลิขิตเอาเถอะ!

เราใช้เวลาอยู่หน้าถ้ำอันปลอดโปร่งโล่งบริสุทธิ์ราวๆหนึ่งชั่วโมง ความอ่อนเพลียก็จู่โจมเกินฝืน ต้องรีบพักผ่อนก่อนตะวันตกดินมาเยือน ผมประคองอาจารย์กลับเข้าถ้ำ ราไฟให้เหลือเพียงถ่านแดงๆ เอนตัวนอนสักอึดใจก็สะดุ้งโหยงกับบางสิ่งใต้ตัว

รีบลุกขึ้นเขม้นมอง มด...มดเป็นแถวยาว ไม่ใช่มดคันไฟหรือตะนอย แต่มดในป่าดงดิบเป็นพันธุ์ไหนล้วนกัดเจ็บ มันพาเหรดมาจากไหน?

หรือนี่เป็นอีกหนึ่งมหาเวทย์มนตราเจ้าถ้ำอีกบท ส่งมดมาราวีอย่าให้พวกเราได้นอนพัก นอนดี หรืออีกที อย่าให้ตายตาหลับ!?

อาจารย์ก็เจอเข้าไปหนึ่งฝูง แต่หลังจากสังเกตอย่างถี่ถ้วน ก็ลงความเห็นว่า เป็นมดที่แห่มาเพราะกลิ่นอาหารตามปกติ มิใช่มดจากเวทย์มนต์ คาถาใด

ไม่ช้าผมก็เจอชิ้นเนิ้อกระป๋องหล่นอยู่บนพื้นใกล้ที่พวกเรานอน เจ้ามอญหนุ่มคงรีบร้อน กวาดไม่ละเอียด จัดแจงกวาดใหม่ เอากองทัพมดขนาดย่อมกับเศษอาหารทิ้ง คราวนี้ค่อยหลับตาลง

ยามบ่าย ในถ้ำอ้าว อากาศอุ่น ผสมความเพลีย ผมหลับนานขนาดไหนไม่รู้สึกตัว รู้อีกทีตอนโดนเขย่าปลุกกับเสียงเรียกข้างหู...

"นาย นาย ตื่นได้แล้ว "

ผมโผเผลุกขึ้น ดวงดาวกับมะช่วยกันปลุกเรา เตรียมตัวไปอาบน้ำ ทำความสะอาดร่างกับธุระส่วนตัว อาหารเย็นถูกจัดเตรียมเรียบร้อย การผจญภัยน้อยๆช่วงออกจากถ้ำไปแหล่งน้ำมวกด้านหลังก็เริ่มอีกหน...

อาจารย์เดินไม่ต้องประคอง ผมถือไรเฟิ้ลนำหน้า ทุกย่างก้าวเบียดชิดติดด้านผาเป็นแถวเรียงหนึ่ง มะปิดท้าย ดวงเป็นหน่วยสังเกตการณ์แหงนหน้าสู้ฟ้า ดูเหนือภูตลอด ได้ยินเสียงแม้แก็กเดียว หรือสะเก็ดหินร่วงแม้ก้อนนิด เราพร้อมหลบทันท่วงที

การเตรียมพร้อม ก็เหมือนส่งสัญญาณเตือนสติฝ่ายตรงข้าม พวกข้ารู้ตัวนะเฟ้ย...จากถ้ำถึงน้ำมวก กิน ดื่ม อาบ ตราบปลดทุกข์หนัก-เบา พวกเราทำกันราบรื่น แต่ผมคอยเตือนเด็กๆไว้อย่าชะล่าใจ...

"พายุมักจะมาหลังทะเลเรียบ"!!!

ปรัชญาชาวทะเลเอามาเตือนสติชาวบก ยกเป็นอุทาหรณ์ ดวงดาวจะเข้าใจหรือไม่? ผมไม่แน่ใจ เจ้ามะนั้นไม่รู้เรื่องแน่ เพียงแต่ผมมีความรู้สึกว่าได้พูดคุยภาษามนุษย์บ้าง ดีกว่าสนทนาด้วยภาษาพื้นๆโง่เขลาทั้งวัน

เรากลับถ้ำ ละเลียดอาหารมื้อเย็นไม่เร่งร้อน ตะวันเหนือหุบเขาเบื้องหน้า คล้อยต้ำลงแต่ยังส่องแสงสีแดงแรงกล้า มีเวลาเหลือเฟือกว่าดวงจะทำพิธี ปกป้องปฐพีผืนถ้ำให้เป็นป้อมอลาโมน้อยๆ

เมื่อบันทึกถึงตอนนี้ ก็อยากแทรกเขียนถึงป้อมอลาโมไว้สักหน่อย เกี่ยวกับ"ศึกอลาโม"มหากาพย์การต่อสู้เลือดทาแผ่นดินสร้างชาติชาวอเมริกันยุคบุกเบิกประเทศ ในปีคริสต์ศักราช 1821....

"อลาโม"คือป้อมค่ายประวัติศาสตร์ครั้งก่อตั้งประเทศ มันเป็นป้อมค่ายชาวอเมริกันอพยพเข้าไปตั้งถิ่นฐานในรัฐเท็กซัสซึ่งห้วงเวลานั้นเป็นดินแดนประเทศเม็กซิโกที่เพิ่งปลดแอกจากสเปน เมื่อคนอเมริกาเชื้อสายยุโรปรวมตัวกันมากขึ้น ก็ส่งความไม่พึงพอใจกับเจ้าถิ่นคือชาวเม็กซิกัน

ผมขอข้ามรายละเอียดเล็กน้อยไป ตัดเข้าเรื่อง"ศึกอลาโม"เลยดีกว่าว่า ป้อมค่ายนี้ยึดเอาโบสถ์เก่ามิชชั่นนารีสเปน ตั้งประจันหน้ากับกองทหารเม็กซิกัน7,000พันคนด้วยกำลังเพียงหยิบมือเดียว 189 คนประกอบด้วยทหาร นายพราน ชาวบ้านหาของป่า คนสามัญพื้นๆทั่วไป ที่มีชื่อเสียงหน่อยก็ จิม โบวี่ ซึ่งชื่อ"โบวี่"ของเขากลายเป็นตำนานมีดสั้นพกอันลือลั่นสนั่นโลกจวบจนบัดนี้ มีจอมพราน เดวี่ คร็อกเก็ต และอีกหลายสิบคน

ศึกอันยืดเยื้อ สู้ยิบตาเหมือนชาวบ้านบางระจันต้านทัพพม่า ผมเชื่อว่าบันทึกไว้อย่างนี้ ผู้ที่ได้อ่านบันทึกคงร้องอ๋อ เห็นภาพชัดเจนกว่าเปรียบเทียบด้วยเรื่องอื่น ในที่สุดน้ำน้อยก็แพ้ไฟ ป้อมอลาโมแตก คนไม่กี่สิบถูกฆ่าตายเรียบ แต่ทหารเม็กซิกันสูญเสียมากที่สุด 1,700พันคนแลกความตายราคาแพงด้วยอัตราสูงลิ่ว เทียบไม่ติดกับฝ่ายแพ้พ่าย เป็นชัยชนะบนความพ่ายแพ้ที่แสนบอบช้ำ!

ป้อมอลาโมคือสุดยอดตำนานความภูมิใจในประวัติศาสตร์แห่งการสร้างชาติชาวอเมริกันขนานแท้...ผมก็ตั้งมั่นว่า ถ้ำกะจิ้ดริดที่ปักหลักเรานี้ ต้องสู้แบบนั้น แต่ต้องรอด ไม่ตายเกลี้ยงเหมือน"อลาโม"!

เราต้องสอนให้เจ้าถ้ำสำนึกว่า...ผีหรือเทพก็อยู่ส่วนเทพ...คนก็อยู่ส่วนคน ถ้าผีเก่งกว่าคน ป่านนี้ก็คงเป็นผีที่ครองโลก ไม่ใช่คนตาดำๆอย่างพวกเรา!!!

 

ธรรมมะสวัสดียามค่ำคืนนี้ครับ



ผู้มีกุศลในใจ คือ มีบุญในใจ
หนักแน่น ใครด่าว่าติเตียน
ก็ไม่เสียใจ ไม่โกรธ ไม่เกลียด
เพราะว่าใจมีบุญเป็นเครื่องอยู่
ตรงกันข้ามกับ
ใจที่มีกิเลสเป็นเครื่องอยู่
กิเลสอยู่ในใจใคร ก็มีแต่
ปั่นจิตใจให้เดือดร้อนวุ่นวาย

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต จ.หนองคาย

 

ทักทายกันในตอนสาย ๆ ของวันเสาร์ วันหยุดที่หลาย ๆ คนยังไม่ยอมหยุด
เมืองชุมพรสาย ๆ วันนี้อากาศดีมีแสงแดดจ้า ลมเริ่มพัดมาแรง หลังจากวันที่ผ่านมาเจอฝนกันซะหนัก

 

จริงของน้องไพเรทฯ ลมหนาวนิด แดดอุ่น
อากาศดีเหลือใจ พรุ่งนี้ต้องไปออกรอบให้
เพื่อนแก้แค้น ไม่รู้จะแค้นหนักหรือชำระได้-ฮ่า

 

ทานไก่งวงไวมาก ยังไม่
ถึง"แธ็งค์ กีฟวิ่ง เดย์"เลย
ป่านนี้คงทั้งอิ่มแปล้แถม
ปูเสื่อก่อน หนำใจแล้ว-ฮ่า

 

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
ว.อรัญญบรรพต หนองคาย
ที่นี่งดงามมาก เคยไปเยือน
ในโบสถ์มีมะหมา2 ตัว ตัวนึง
ชื่อ"โชคดี" ไม่ชอบเข้าหาคน
พระพี่เลี้ยงท่านบอกว่า ถ้ามัน
คลอเคลียกับใคร คนนั้นจะมีโชค
ผ่านมา2-3ปี ไม่รู้ยังอยู่หรือไม่?

ใจมีบุญ..........หนุนหนักแน่น
มิแวบแว้น.......แค้นโกรธหลง
จิตปิดบาป.......หยาบมั่นคง
เลิกเลี้ยวลง......อบายภูมิ!

 

เด็กน้อยในสวน ชวนสุขสันต์
กับคืนวันหรรษา ทักทายด้วย
ภาษากวีทีท่ามารศรีดีกว่า...

เชิญปาร์ตี้......ยามที-ไทม์
ริมสวนงาม.....ตามไม้สวย
เอ้ารินชา........กระชุ่มชวย
เจ้าหนูซวย......ดาวล้อมเดือน!

น่าเห็นใจ เด็กหญิง5-เด็กชาย1...
มิน่า หน้าตาไอ้หนู ไม่มีความสุข-ฮ่า

 

คลิประบำม้า-เพลงแขก ช่างน่ารัก
กับชีวิตสัตว์โลก -2ภาพเพื่อนเกลอ
เขียนอย่างเซอเซอให้อารมณ์คันว่า...

ฝนซาแล้ว........น้องแก้วเอ๋ย
นั่งนิ่งเฉย.........เล็งกล้องไว้
หุบปากด้วย......เขี้ยวสวยไป
โอ้ไม่ไหว.........แลบลิ้นที-แผล่บ!

 

ขื้นเขียงเลย เสร็จแน่ ฮา ฮา ขํา ขํา

 

สวัสดียามเย็นครับอาจารย์wanwiและFCนักขุดทุกท่าน

 

แบบนี้เขาเรียก"ท่าดี-ทีเหลว"คุณชัยวัฒน์

 

เย็นทั้งอากาศ เย็นทั้งเวลา
สรุปว่า"เย็นใจ"วันหยุด