600วันแล้วที่อสุจิไม่เคลื่อนออกจากกายเลย

ท่านใดสนใจเทคนิควิธีปฎิบัติเพื่อละกามเพศได้อย่างสนิทเห็นผลในชาตินี้

 

มัน หลั่งในสมองไง

หาอะไรเป็น พยานไม่ได้ หลั่งเข้าในสมอง นั่งยิ้ม อุปทา่นธรรม

 

กากเหมือนเดิม

 

โชว์ทำไม กักเก็บสิ่งที่ไม่สะอาด
ไว้ในร่างกายมันดียังงัย
ทำไมต้องใส่ใจมันขนาดน้าน
มันจะเคลื่อนไม่เคลื่อนก็เรื่องของมัน
เพราะเป็นเรื่องของกายที่ควบคุมได้ไม่เต็มร้อย
มันเป็นธรรมชาติที่ต้องเสื่อมหรือบกพร่อง
ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
แต่จิตต่างหากที่น่าโชว์ว่า ปฏิบัติได้บริสุทธิ์
ปล่อยการยึด การปรุงไปได้ขนาดไหน
แล้ว....ส่วนกายก็แค่ดูไปเฉย ฝึกให้จิตบริสุทธิ์
จิตจะไปรักษากายให้เป็นปกติเอง ใช่มิใช่

 

ไม่รู้หรือแกล้งโง่. ที่มันไม่ออกเพราะอะไร

 

ที่เอามาโชว์มันไม่ใช่จุดขาย
ถ้ามีจุดขายที่ดี ก็เอาจุดนั้นมาขึ้นคัตเอ๊าท์
อาจจะชวนคนให้ติดตามได้มากกว่า
มาแหย่ 555

 

ใช่ ....กลับมาทีไรก็ขายไม่ออกเหมือนเดิม

 

ไ

ม่ได้มาขายจร้า ของราคามันแพง หาคนซื้อไม่ได้หรอก พวกของปลอมมันเยอะ

 

ของคึกฯ ก้อทั้งปลอมทั้งแปลง คนยังนิยมชมชอบได้เลย
มันแล้วแต่ศรัทธาใครศรัทธามัน

 

อย่ารอช้า อย่าหลบมันอยู่เลย งัดมันออกมา งัดออกมาฆ่าให้ตาย ปลุกมันออกมาปลุกออกมาฆ่าให้ตาย ดูหนังเอ็กเลย เวลามันแข็งดูซิ ทำไมมันแข็ง มันแข็งเอง มันใช่เรามั้ยดูเข้าไป ถ้ามันเป็นเราจริงๆเราต้องควบคุมมันได้ มันต้องไม่แข็ง นี่มันไม่ใช่เรา มันเป็นธาตุตามธรรมชาติ ปลุกมันขึ้นมา อย่าให้มันได้กิน ไม่นาน มันก็หมดแรงไปเอง ผมใช้วิธีนี้อยู่สองสามเดือนแรก อดทนสู้กับมัน จิตใจที่เข้มแข็งของเรา จิตที่กลัวการเกิด จิตใจที่ตั้งใจจริง เฝ้าดูมัน มันดิ้นรนสู้ยิบตาแต่มันก็อดตายเพราะเราไม่ให้มันได้กิน บอกได้เลยว่าชนะได้แน่นอน ถึงแม้วันนี้อาจจะมีมากวนในฝันบ้างเพราะเชื้อมันยังไม่หมด แต่บอกเลยในฝันเราก็ยังชนะได้แน่นอน เพราะเราจะรู้จิตใจเราดีแต่มันอาจต้องใช้เวลาสักหน่อยเรื่องทางใจเพราะมันไม่ใช่เรา ที่จะไปกำหนดให้หมดไปเอง แต่ด้วยปัญญาแล้ว เราจะรู้ตัวเราเลยว่าชนะแน่ๆ เส้นทางนี้จุดหมายอยู่ไม่ไกลแน่นอน สมัยก่อนเราไปเสพมันแบบไม่ยึด คิดว่ามันไม่ใช่เราเสพแบบมันไม่ใช่เรา กิเลสก็หัวเราะเลย สบายใจมันเลย55 ท่านทั้งหลาย มุงไปตรงๆไปทำกิจในอริยสัจข้อที่2คือ กิเลสควรละ แต่วิธีผมท่านต้องมั่นใจว่าท่านจะห้ามใจตัวท่านเองได้จริงๆ ปลุกมันมาฆ่า ไม่ใช่ปลุกมันมาป้อนอาหารนะครับ

 

การปฏิบัติธรรม ที่ จิต ที่ ใจ
ไม่ใช่ ที่ร่างกาย มา หลั่งๆ อะไร

 

ถ้าจิตไม่แข็งแรงจะผ่านมาได้เหรอ. นั้นคือผลครับที่เกิดแก่กาย เป็นรูปธรรม. ส่วนจิตที่ฝึกย่อมรู้ดีว่าชนะมาได้อย่างไร

 

นับถือกับความแน่วแน่จริงๆครับ เพราะเป็นศัตรูใหญ่ยิ่งในการปฏิบัติของผู้ชายทุกคน(รวมผมด้วย)

แต่ด้วยความนับถือ คุณแพ้มันแล้วล่ะ ตั้งแต่คุณเริ่มนับวันมาว่าได้กี่วันนั่นแหละ...

 

การไม่ทำ อสุจิ ให้เคลื่อน ด้วยวิธีต่างๆ
เป็นแนวทางของ พระที่ฝึกวิปัสสนา
มาอย่างเข้มข้นแล้ว ส่วนหนึ่ง
ที่มี อินทรีย์ห้า แก่กล้า แข็งแกร่งแล้ว
จึงขอ อธิฐานจิต ด้วยการตัดกิเลสกามทีเดียว
ให้ขาดไปเลย จนถึง พระอรหันต์
หากไม่สำเร็จ อย่างน้อยๆ ต้อง พระอนาคามีบุคคล
นี่จึงเป็น เรื่องของพระเณร ที่ฆราวาสไม่ควรไปทำตาม
จะเข้าข่าย มดเห็นช้างขี้ เลยขี้ตามช้างจนตาย


ส่วนพวกเรา ที่เป็นฆราวาส อยากบรรลุธรรม
ก็แค่ บริหารกามกิจให้เป็น แค่นี้ก็เป็น
พระอริยะเจ้าชั้นต่างๆ ได้เหมือนกัน

อย่างพวกเรา อุบาสก อุบาสิกา เหล่าฆราวาส
ล้วนมี ครอบครัว หรือ เหล่าคนที่เรารัก อยู่ทั้งนั้น
เพราะฉนั้น เรื่องกามจึงไป เรื่องธรรมดา ของพวกเรา เช่น

พระโสดาบันฆราวาส จะเสพกามทุกวัน
เพราะ ร่างกายยังต้องการอยู่
ก็เสพสมได้เหมือนกันกับ ชาวบ้านทั่วไป
กินเหล้าเมายาได้ เหมือนคนทั่วไป
แต่จะไม่เสพติดสิ่งนั้นๆ คือ
เมื่อเสพสิ่งใด ไม่ว่าจะเป็น เหล้า บุหรี่ ยาเสพติด
ก็เสพได้เหมือนคนทั่วไป เป็นเพราะ
ยังไม่ค่อยกล้าปฏิเสธคนรอบข้าง ซักเท่าไหร่
ยังกลัวคนรอบข้าง จะเสียใจนั่นเอง
ทำไปด้วย สงสารชาวบ้าน ที่มีมาก

พระสกิทาคามี จะเริ่มไม่เสพกามทุกวัน
แต่จะปฏิสัมพันธ์ กับ ผู้คน หรือ คนอื่น มากกว่า
เพราะจะเริ่มรู้สึกได้ว่า กามทางกาย
ชักไม่ค่อยจะ มีความสุขเท่าไหร่
มีก็เสพ ไม่มีก็ไม่เสพ ไม่ดิ้นรนแสวงหา
จะไม่ค่อยออก ไปเที่ยวเตร่นอกบ้าน
จะเสพกาม แต่กับ ผัว เมีย ของเราเท่านั้น
จะรู้สึกว่า ไม่อยากจะผิดลูกผิดเมียของผู้อื่น
เพราะเข้าใจใน กฏแห่งกรรม มากขึ้น
ศีลห้า เริ่มเป็นที่พึ่งทางใจ จะทำอะไรก็นึกถึงศีลก่อน

กามทางกาย จะสู้ กามทางใจ ไม่ได้ มันมีความสุขมากกว่า
กามทางใจ ก็อย่างเช่น คำชม คำพูดถามไถ่ทุกข์สุข
อยู่ใกล้อาจารย์ ใกล้พระอริยะเจ้า ใกล้พระสงฆ์
เป็นครูสอนอย่างใดอย่างหนึ่ง ให้คำปรึกษาคน
เป็นหมอ พยาบาล อาสาสมัครต่างๆ

ส่วนพระอนาคามีฆราวาส จะถือศีลแปดเป็นส่วนใหญ่
หรือ ถือศีลสิบของเณรไปเลยก็มี
ส่วนการเสพกามทางกายนั้น
จะถือว่า เป็นภาระ หรือ ของหนัก ไปเลย
เวลาจะทำแต่ละครั้ง จะรู้สึก ว่า เป็นของน่าเกลียด
บางครั้ง รู้สึกขยะแขยงขึ้นมา
แต่ก็ยังต้องฝืนทำ ให้กับคู่ของตนเอง
จะไปบวชก็ยังทำไม่ได้ ยังไม่พร้อม
มีคนที่ยังต้องดูแลอยู่ เช่น พ่อ แม่ ผัวป่วย เมียมีโรค
คำชม คำนินทา เริ่มไม่มีผลกับท่านเหล่านี้
แต่จะทำทุกอย่าง เพราะว่า เป็นหน้าที่
หรือเป็นเหตุการณ์เฉพาะหน้าเท่านั้น
แต่จะให้ท่านไป ริเริ่ม ทำนั่นทำนี่ จะมีน้อยมาก

 

ทำไมถึงแพ้. ในเมื่อใจชนะได้

 

ผมทำได้คิดว่าไงล่ะท่าน.

 

ของจริงนิ่งเป็นใบ้ ของพูดได้ไม่ใช่ของจริง

 

ใครสอนเหรอนิ่งเป็นใบ้

 

พระแก่ รูปหนึ่ง อายุ 70 ปี พรรษา 50
บวชตอนอายุ 20 ปี
ไม่มีประวัติด่างพร้อย เกีี่ยวกับ เรื่องผู้หญิง
จนลูกศิษย์ของท่าน กลุ่มหนึ่ง เชื่อว่า ท่านเป็น พระอรหันต์
อีกกลุ่มเชื่อว่า ท่านน้ำอสุจิไม่เคลื่อน ตลอดห้าสิบปีที่บวช
ที่เสพกามกิจ ไม่ได้อีกแล้ว
แต่สุดท้าย ท่านสึกไปเอาเมียเด็ก
เมียเด็กนั้น อายุแค่ 15 ปีกว่าๆ
นี่บอกอะไร

จะบอกว่า ถึงงดเสพกาม ได้เยี่ยง ฤาษี
สามารถเหาะเหินเดินอากาส ได้
แต่ก็ไม่มีประโยชน์เลย หากไม่บรรลุ
บังคับให้ตนเอง งดเสพกามได้
แต่ก็จะเปล่าประโยชน์ ถ้าไม่ฝึกปล่อยวาง

และการจะอ้างเอา การงดเสพกามได้
มาเที่ยวบอกกับ ชาวโลกว่า ข้าบรรลุธรรม
นั่นก็จะเป็นแค่เพียง เปิดของลับ หรือ
อวัยวะเพศของเราให้ผู้อื่นดู มันน่าขายหน้า
พระป่าสอนว่า ฤทธิ์ทำได้ แต่ต้องทำให้พวกเดียวกันดู
มิใช่ทำให้ชาวบ้านดู เขาจะปรามาสพระ
แล้วก็จะไม่อาจจะบรรลุธรรมได้

ส่วนสุดท้าย ถ้าท่านคิดว่า แน่กว่าเรา
ขอท้าให้ท่านไปบวชเสีย
แต่ถ้าท่านบวชอยู่แล้ว
ก็ไม่ได้ผิดหลักแต่อย่างใด
ก็ขอให้ท่าน ตั้งใจปฏิบัติ จนจบกิจไปเลย
จะเป็นประโยชน์ แก่ สามโลก ที่สุด