นิทานขี้โม้ by SAMA

สนุกและได้สาระดี ขอบคุณที่นำมาลงให้อ่านกันครับ

 

เมืองคนบ้า 1-2 ค่ะ


http://raming2555.blogspot.com/?m=1

 

ดูๆจากนิทาน ท่านนั้นเขาเคยเป็นผู้นำ เมื่อสักพันปีก่อน จริง timeline ก็สอดคล้องกับพวกขอมดำโดนกวาดล้าง

 

เมืองคนบ้า 3 :
(ฝากบอกมาว่าคือ นิทานขี้โม้)


http://raming2555.blogspot.com/2018/11/3.html?m=1

 

คนบ้าในเมืองนั้นมีผมอยู่คนนึง

 

ขอบคุณครับ

 

ตายยังไงดี ?

ตายแบบดีๆ 555

 

ปีใหม่ขอให้คุณวงกรตน้ำเจอแต่สิ่งดีๆ คนดีๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ รักๆ♡

 

เมื่อข้าพเจ้าฝึกมโนยิท



http://sama-samathan.blogspot.com/2019/01/1.html?m=1

 

ตายยังไงดี :

http://raming2555.blogspot.com/?m=1

 

ขอบคุณจ้า รอตอนต่อไปอยู่นะ

 

เมื่อข้าพเจ้าฝึกมโนยิทธิ :2


https://sama-samathan.blogspot.com/2019/01/2.html?m=1

 

# อุทิศส่วนกุศลให้ได้อานิสงฆ์สูงสุด
# คาถาพยายม
# คาถาพยายม1

http://raming2555.blogspot.com/?m=1

 

สาธุครับ ขอบคุณคุณวงกรตน้ำที่นำเรื่องราวดีๆ มาลงให้อ่านกัน

 

》อภิญญารักษาโรค

http://raming2555.blogspot.com/?m=1

 

สาธุครับ

 

เคยฝึกตามประสาคนปัญญาน้อย ปรู้ดเดียวเลย

 

สาธุครับ

 

ว่าด้วยเรื่องขี้โม้ ก็มีมาเล่าเรื่องนึงสดๆร้อนๆแผลยังไม่ตกสะเก็ดเลยค่ะ อยากอ่านรึเปล่าไม่รู้ รู้แต่เราจะเล่า

ด้วยอาชีพที่ต้องเปลี่ยนที่ทำงานบ่อยๆ+ขี้เบื่อ+ตามใจตัวเองหนักมาก
ทำให้ตัดสินใจจะไปทำงานต่างประเทศอีกครั้ง
เพื่อดัดนิสัยตัวเอง และด้วยปัจจัยหลายอย่าง(แต่ไม่ใช่เงินเพราะที่นั่นดันเงินน้อยกว่าไทย)
ยื่นไปประเทศเชคเกีย เสียค่าแนะนำงานนิดหน่อยแต่ที่เหลือติดต่อนายจ้างเองเดินเรื่องเอง ตั้งแต่ปลายกุมภาปีที่แล้ว จนเหมือนจะได้ไปปลายปีที่แล้วแต่ก็มีเหตุให้เราไม่ชอบใจนายจ้างเท่าไหร่ เลยคิดจะไม่ไปแล้ว

แต่ไอเราก็เปลี่ยนใจจะไปอีกช่วงปลาย ม.ค.เพราะในที่ทำงานดันมีคนเป็นโรคติดต่อทางเดินหายใจ แล้วเจ้านายเก่าก็บอกว่าใครอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป แล้วใครจะอยู่ละคะ? เผ่นซิ กลายเป็นว่าก็ตกลงจะไปงานเมืองนอกอีกครั้ง

แต่ช่วงที่อยู่ที่ทำงานเก่า(ยังไม่มีเรื่องโรคติดต่อ) ก็ขอพรไว้ว่าไม่อยากไปแระกับบอสเชคเกีย เพราะความไม่จริงใจของเขาเรากลัวโดนเอาเปรียบอีก แต่มามีเรื่องเราเลยจะชิ่งอีก

กำหนดบินก็ดันกระทันหัน ตรงกับวันมาฆบูชาที่ผ่านมา
ตลอดช่วงที่พ่อเรารู้ว่าเราจะไปนอกอีกครั้งแกก็บ่นว่าไม่อยากให้ไป (ในบรรดาลูก3คน เราตามใจพ่อโดยเฉพาะเรื่องกินที่สุด) เพราะถ้าเราไม่อยู่ก็ไม่มีคนคอยหาโน่นนี่มาให้

พอรู็ว่าบินตรงวันมาฆบูชา ใจเราก็ไม่ดี ขอเลื่อนไฟลท์ก็ไม่ได้ ก่อนบินหนึ่งวันก็ไปกราบแม่ที่วัดแขกสีลม ไปบอกลาท่านรายงานตัวตามปกติ ใจก็หวิวๆไม่อยากไป(น้ำตาเรายังไหลเลย) พอจะหันกลับออกจากวัด เห็นกำหนดการบูชาแม่วันที่19 ตอนเย็น ยังเผลอคิดว่าถ้าอยู่ไทย ตอนเช้าเราไปทำบุญ ตอนเย็นเราคงมาร่วมงาน ดันคิดว่าวันบูชาแม่ด้วยเราจะได้ไปเหรอ?

แต่เราไปถูกกฏหมาย ขอวีซ่าทำงานจากสถานทูตในไทยเรียบร้อยเอกสารทางนายจ้างก็มี คือพร้อมมาก เพื่อนที่บินไปก่อนหน้านั้นก็ไม่มีปัญหาอะไร

กลายเป็นว่ามัวเตรียมของ ชั่งกระเป๋าจนไม่ได้นอนยันเช้า กะว่าไปนอนทีเดียวบนเครื่อง เพราะไฟรท์เรา10โมงครึ่ง ต้องออกจากบ้านยังไม่6โมงเช้า

ห่วงอย่างเดียวคือกระเป๋าสะพายของเราที่ใหญ่กลัวไม่ผ่าน
พ่อเราก็อวยพร และเป่ากระเป๋า บอกว่าผ่านไม่มีปัญหา

พอถึงเวลาเช็คอินจริงกระเป๋าผ่านโหลด เพราะเจ้าหน้าที่คงเห็นว่าเราจะไปทำงาน เกินนิดหน่อยเลยยอมให้ เจ้าหน้าที่สองคนก็มายืนด้านหลังเราดูเป้ของเรา แต่หนึ่งในนั้นบอกไม่เป็นไร สรุปกระเป๋ารอดหมด

แต่เราเช็คอินไม่ได้เพราะวีซ่าทำงานของเราไม่มีแสตมป์จากกระทรวงแรงงาน?!!! เคาเตอร์เลยบอกให้ไปติดต่อฝ่ายแรงงานของสนามบิน แล้วเจ้าหน้าที่บอกเราว่าต่อเอาสำเนาเอกสารบางตัวไปขอแสตมป์ด้านหลังวีซ่าที่สำนักงานดินแดง

จริงอยู่ว่าทำถูกกฏหมายทางฝ่ายนู้นหมด แต่ถ้าไม่ผ่านตราของแรงงาน เราก็บินไม่ได้ แล้วถ้าสมมุติเราไปได้ เกิดเรื่องนายจ้างหรืออะไรบางอย่างตอนอยู่ที่นั่นทางแรงงานและสถานทูตจะไม่สามารถช่วยเรียกร้องให้เราได้เต็มที่

เราก็บอกเราไม่รู้ เพื่อนเราและคนอื่นก็ไปกันหลายคนแล้วก็ไม่รู้ บอสทางนั้นก็ไม่บอก(เพราะไม่มีนายหน้าชาวไทยที่เป็นมืออาชีพแนะนำ) มันเป็นงานแบบปากต่อปาก ทำให้ทั้งเราและเขาไม่รู้เรื่องนี้

ถ้าเลื่อนไฟรท์ก็ต้องเสียตังค์เพิ่มและต้องแจ้งก่อน10.15 ซึ่งเราก็ติดต่อทางนั้นไม่ได้เลย กลายเป็นว่า เราไม่ได้บิน
และด้วยความที่เราวุ่นวายกับอิประเทศนี้มาเกือบปี เราเลยล้ามาก ไม่อยากไปแล้ว ถ้าตกลงไปอาจโดนหักค่าแทคเพิ่มจากตั๋วเครื่องบินสองใบ เราเลยเลือกจะไม่ไปแล้ว

พ่อเรามาบอกว่ารู้เลาๆอยู่แล้วว่าจะไม่ได้ไป เพราะพ่อเราชอบไปบ่นกับเสด็จเตี่ยว่าไม่อยากให้ไป ท่านว่าถ้าเราไปแล้วใครจะดูแลพ่อ(ตอนนี้ตกงานจะดูแลไง555) เลยไม่ให้ไป

แต่วันอาทิตย์ว่าจะไปดูร้านใหม่แถวหัวหิน หวังว่างานใหม่คงโอเค