เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ธรรมะดีๆมาเป็นชุด
หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ
จากวัดสังฆทาน นนทบุรี
วัดแท้แห่งธรรม..."ฝึกใจ"...

โลกร้อนรุ่ม.....คุมใจอยู่
"พุทโธ"สู้.......ห้ามผันหนี
หมั่นฝึกใจ......ใฝ่วิธี
พ้นไพรี.........วิถีร้อน
.....ใจดวงเดียว...เทียวท่องทิศ
.....ปรับชีวิต.......ลิขิตสอน
.....กุมให้เย็น......เข็นรานรอน
.....สิ้นนิวรณ์......ป้อนนิพพาน!

 

วันทำงานของน้องเรย์
แต่ส่งใจให้กับผู้ผ่อนพัก
วันจันทร์ลป.สุดค่อยเดินทาง
นึกได้ว่าส่งเมื่อวานมีสิทธิ์ตกค้าง

 

วันผลัดกันดูแลเจ้าตัวเล็ก
หวังว่าน้องปรายฯคงแฮปปี้

 

เจอะสำรับ"กุ้ง3อย่าง"แบบบ้านๆ
แต่ละจานทำเอาน้ำย่อยครวญ
สงสัยมื้อเที่ยงนี้เจริญอาหารแน่

 

น้องไทยฯส่งใจจากเมืองเหนือให้ครบคน
อากาศดีน่าควงแขนลูกชายไปออกรอบ
พรุ่งนี้ต้องไปอาละวาดแถวหัวหมากสักยก

 

น้องมากิเห็นจานเด็ดคุณพัฒน์ออก
อาการเปรี้ยวปาก ส่งดอกไม้มาแก้...

สวนสคราญ.....งานชวนทึ่ง
ช่างลึกซึ้ง.......ถึงบุปผา
ตัดแต่งแปลง...แบ่งมรรคา
ทุกท่วงท่า.......น่ายลยิน!

 

ให้คุณแม่กับพี่สาวทำสิน้องเรย์
ยังจำได้เคยจัดเมนูน่ากินมายั่วน้ำย่อย
(แหม...เรื่องกินจำเก่งนักเชียวเรา-ฮ่า)

 

พระสวยงามเพราะอนุรักษ์อย่างดีแท้ ถ้าไม่สวยก็เป็นเพราะไม่สวยเมื่อได้มา ยินดีที่น้องเสฯชอบใจ เหรียญนั้นไม่เคยเจอเหรียญที่2 สงสัยสร้างน้อยสุดๆจึงไม่ค่อยหลุดออกมานอกพื้นที่ ได้กลับไปอยู่ในมือคนบ้านเกิด ก็เหมาะสมมาก

 

นั่งเก็บโพสท์เรื่อยๆมาเรียงๆเกลี้ยงเกลา ในวันพักผ่อนอากาศแจ่มใสไร้มลพิษ เข้าสู่มื้อเที่ยง เลี่ยงไปเที่ยวตะนาวศรีไม่ทันแน่ ต้องมาพบกันช่วง เวลาดี ทีไทม์ ประโยคคุ้นลิ้น ชินหูเช่นเคย พบกันตอนนั้นครับ พักส่องพระ ไปส่องป่าท่องไพรกันบ้าง

 

ได้รับพระแล้วครับงดงามกับพระที่อยากได้ปิดตาวัดรวก

 

สวัสดีครับอาได้รับท่านปลัดแล้วครับอา ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ

 

ดีมากนายปุ่น เอามาห้อยคอเป็นลูกอมแทนลูกอมลพ.พริ้งได้เลน ปิดตาเม็ดนี้คัดเก็บไว้เพราะเกษาหลวงปู่เห็นชัดอยู่หลายที่ ลองส่องดูดีๆก็เห็น แถมส่วนผสมผงพุทธพุทธคุณเยอะเป็นพิเศษ

 

ท่านปลัดช่วยไปส่งเสริมวิทยฐานะให้น้องเด็กบ่อฯ
ถ้ารับราชการมีหวังได้เป็นนายอำเภออีกไม่นาน-ฮ่า

 

คุยกันจุ๋มจิ๋มพอเป็นน้ำจิ้มเรียกน้ำย่อย คราวนี้ได้ฤกษ์ปล่อยของอร่อยเต็มเครื่อง โปรดรอการจิ้มเรื่องเล่า นำทุกท่านเข้าสู่เทือกตะนาวศรีอันเย็นยะเยือกผสมความเร่าร้อนได้ ณ บัดนาว

ปูเสื่อ เตรียมชา กาแฟ ขนมขบเคี้ยวของว่างตามสะดวกเด้อ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม......"รึ...เจ้ากระสือดวงไฟประหลาดนั่น ก็อยากหาที่อุ่นๆเหมือนกัน"...ผมคิดเล่นขำๆ ก่อนหลุบเปลือกตาปิดสวิทซ์ดับวูบเข้าสู่นิทรา
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

จิตที่ไม่เคยผ่านการฝึกเคี่ยวกรำก็เหมือนน้ำ มันไหลลงต่ำเสมอ!

จิตที่ผ่านปาฏิหาริย์แห่งจิต เคยพบพานบททดสอบหนักหน่วงจะแตกต่าง จิตดวงนี้เบาสบายล่องลอยเป็นอิสระ ไม่ไหลสะเปะสะปะลงสู่ต่ำตมอาจม เมื่อสติเกาะกุมอีกเล็กน้อยก็บังเกิดภาวะ "จิตเดียวเที่ยวไป" อย่างทรงพลัง...!

ผมพบตัวเองยืนอยู่เหนือยอดเทวาลัยร้าง จุดสูงสุดที่มนุษย์คิดว่าสามารถหยัดร่าง เหยียดนิ้วต่ำต้อยขึ้นสัมผัสกับเทวะแห่งสรวงสวรรค์

ยามทิวากำลังหล่นสู่อัสดงค์ ใต้เลนส์ตาเนื้อผมมองเห็นโลกดารดาษด้วยสีเขียวอาบเรืองแสงสีทอง ฉาบด้วยท้องฟ้าที่มากมวลหมู่เมฆาบนนี้

ยามราตรีใต้ดวงตาโลกทิพย์มิติทับซ้อน โลกกลับโฉมใต้ฉากแจ่มกระจ่างสว่างดวงดาราทอแสงระยิบระยับ งามกว่าเกล็ดเพชรเม็ดใดในโลกจักเปล่งประกายนั้นได้

กวีเอกท่านหนึ่งของโลก เคยพร่ำหล่นโวหารรจนา...

"กลุ่มดาวไม่เคยละอายเลยว่า มันจะปรากฏออกมาในลักษณะเดียวกับฝูงหิ่งห้อย"...(รพินทรนาถ ฐากูร-รางวัลโนเบล)

มีฤทธาเพียงพอ ผมคงสั่งตนเองดั้นด้นเหาะเหินเดินเมฆา ทะยานฝ่าความมืดเปลี่ยวเหงา แหวกมวลเหน็บหนาวขึ้นไปเยือนกลุ่มดาวนั้น เหมือนเคยย่างเหยียบสวรรค์ชั้นดาวดึงส์อันตราตรึงชีวิตหนหนึ่ง

ใต้แสงดาวไร้พลังพิเศษเหนือโลกหนุนส่ง ผมขยับนิดเดียวกายทิพย์ก็พุ่งปราดสู่ด้านล่าง สัมผัสขอบสระสังเวย มิติเวลาพลิกเปลี่ยนอีกรอบ ทิวาสู่ราตรี ราตรีผันสีสันเป็นทิวา โลกทิพย์เล่นกลสลับข้างอย่างเชี่ยวชำนาญ แต่ดวงวิญญาณก็ไม่ตื่นตระหนก กลับกลมกลืนเข้ากับมิติพิศวงได้ทุกสภาวะ

รอบตัวสว่างจ้าดั่งกลางวัน ทั่วอาณาสายตากวาดแลเห็นทุกซอกมุม สระสังเวยเหือดแห้งไร้น้ำ แต่กลางสระไม่ว่างเปล่า ร่างชาย-หญิงคุกเข่าอยู่ถึง 4 ชีวิต ผู้หญิง 2 ชาย 2 มือถูกพันธนาการมือไขว้หลัง ทุกคนก้มหน้า

4 ชีวิตถูกมัดทิ้งไว้ เศร้าสร้อย สิ้นหวังยอมรับชะตากรรม ไร้ชีวิตอื่นใดเห็นเป็นสักขีพยาน นอกจากกายทิพย์โกโรโกโสพลัดหลงโลกดวงเดียว!

ทันใด...แผ่นดินครืนครันเขย่าราวเกิดอาเพศ ท้องฟ้าโปร่งใสพลันมืดมิดดังอาทิตย์โดนปิดด้วยสุริยคราส

มิติพิศวงปรับเปลี่ยน ฉากวิญญาณไม่ใช่หนัง มันไม่ฉายต่อเนื่องให้เปลืองเวลา...

เส้นดำมหึมาพาดผ่านฟากฟ้าบดบังรัศมีดวงสุริยัน ดังเมฆาก้อนยักษ์เคลื่อนตัวเข้ามา เจ้าของปรากฏการณ์สะพรึง พุ่งดิ่งลงมาด้วยความเร็วเกินความใหญ่ยักษ์ของลำตัว ปากอ้าเขี้ยวท่อนเดียวใหญ่กว่าท่อนแขน แค่เห็นก็ฝันสยองทั้งชาติ พริบตาร่างสังเวยทั้ง 4 ก็หายวับ

เจตภูติผมสั่นสะเทือน ประหนึ่งวิญญาณซ้อนวิญญาณโดนคลื่นแม่เหล็กแท่งยักษ์ดูดกลืนกินทำลาย รังสีอำมหิตพญาปิศาจยิ่งใหญ่ค้ำฟ้าสะท้านดิน เกินตบะมนุษย์ธรรมดาต้าน

หัวอสูรกายหันเอียงอย่างเชื่องช้ามาทางผมที่ขอบสระ ยังกับล่วงรู้ว่ามีเหยื่อหลงเหลือ...

คราทีนี้มันหาเร่งร้อน หัวยักษ์คาดคะเนขนาดไม่ถูกบิดเฉียงเอียงเหมือนใช้ดวงตาด้านข้างมอง...เทพตะวันเป็นสักขีพยาน ตามหึมาพญานาคาจากยมโลกกลวงโบ๋!

ในมือซ้ายขวาผม ปรากฏแสงเรืองทอประกาย เทวะโปรดเมตตาอีกหน...ทับทิมแดง 2 เม็ดกระทำปาฏิหาริย์ มาอยู่กลางฝ่ามือได้อย่างไร?

"เอา-ดวง-ตา-ข้า-คืน-มา...เจ้า-ไพร่-กระ-ฏุม-พี"!!!

(ยังมีต่อ)

-------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

คลื่นความถี่ถูกจูนตรงกันจนได้ ภาษาจักรวาลไร้กำแพงสำเนียงเสียงผ่านลิ้นของมนุษย์ทุกเผ่าพันธุ์กีดกั้น แม้จิตเดรัจฉานระดับอสูรก็ส่งความสั่นสะเทือนเป็นภาษาจิตลื่นไหลเข้าร่องคลื่นสมอง...

ไร้เสียง ไม่ต้องพึ่งสำเนียง เพียงแต่เราสำนองรับรู้!

ผมยื่นสองแขนชูดวงตาเทวนาคาในกำมือขึ้นเหนือหัว เจตภูติต่ำต้อยฤทธิ์โดนสะกด หมดสิ้นอหังการมมังการทุกองคาพยพ พลังจอมพญานาคาจากโลกันต์ครอบบงการสิ้นอาวุธแข็งขืน หัวยักษ์ใหญ่กว่าท่อนซุงหลายคนโอบ บิดอีกนิด อ้าปาก เขี้ยวขาว ลิ้นแดงฉาน...

ในท่าเผชิญหน้านี้ ร่างกระจ้อยร่อยผมเหมือนไม้จิ้มฟันปักอยู่กลางป่าใหญ่โอบล้อมด้วยมวลแมกไม้น่าเวทนา

"ควั่บ...ควั่บ....ครืนนน..."!

หลายเสียงประสมประสาน เสียงแรกคือสายลมอื้ออึงว่องไวกว่าสายฟ้าแลบ การฉกเขมือบพญานาคาว่าเร็วแล้วยังช้ากว่าเพียงเสี้ยว นั่นเป็นเสียงที่สองเมื่อมันพลาดเป้า

เสียงสุดท้ายคือสระถล่ม ศิลาแลงโบราณปลิวว่อนทลายราบด้วยแรงกระหน่ำทำลายยิ่งกว่าไดนาไมท์ระเบิดหน้าเหมือง...ผมหลับตาปี๋ จิตกระเจิงแต่กายทิพย์ยึดเหนี่ยวร่างยืดหยุ่นอุ่นอกที่โอบเอาไว้ไม่ยอมปล่อย

วินาทีหรืออึดใจที่ไวกว่าสายฟ้าแต่เหมือนนานเป็นชาติ ผมลืมตาเมื่อรู้สึกถึงความปลอดภัย อะไรกันนี่ผมอยู่ในอ้อมแขนของเธอ...

"ดารณีเทวี"...ผมครางในความฝันที่ยากแยกแยะว่าเป็นฝันสยองหรือฝันถักทอจากสวรรค์!?

"ปลอดภัย...ท่านพี่...รีบกลับ"!

เธอกระซิบบางอย่างข้างหูอย่างเร่งร้อน ผลักร่างเบาหวิวผมลอยคว้างแล้วสำทับหนักแน่นก่อนเลือนลับ...

"จำเอาไว้ต้องทำแบบนี้เท่านั้น"

ในซอกซุกหัวมุมโถงเทวาลัยผมสะดุ้งตื่นเหงื่อโซมตัว กายทิพย์เต้นเร่าสะท้านประสานเข้ากายเนื้อไม่สนิท หัวใจยังสั่นระรัวกระเด้งกระดอนแทบหลุดนอกอก แข็งใจหลับตาเอามือกำองค์ปู่อีกสักพัก ความสงบจึงคืบคลานเข้าเกาะกุมครบทุกอายตนะภายใน

ฝันประหลาด ฝันสยดสยองเหลือเชื่อเหลือเกิน...ผมครางในอก ก่อนทบทวนความฝัน โชคดีกายทิพย์เข้าร่างอย่างกระแทกกระทั้นทำให้ตื่นพร้อมความฝัน ทุกภาพคงแม่นยำติดตรึงในทรงจำ ไม่ใช่ฝันแล้วลืมเมื่อลืมตาตื่น

เทวาลัยอาถรรพ์...อาณาจักรวิปลาสอันหลับไหลเนิ่นนาน บางอย่างกำลังฟื้นตื่นด้วยการปลุกของพวกเราที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์

วิญญาณอมนุษย์หรือเดรัจฉานตนใดก็ตาม ที่จมอยู่ในห้วงนรก นิทรามาเป็นหลายร้อยหรือพันปี อาจนานกว่ากลุ่มวิญญาณไตใหญ่ที่เรา 3 สหายเคยปลดปล่อย ...วิญญาณร้ายหลุดโลก กำลังตื่นหาหนทางกลับมารับเครื่องเซ่นสังเวยด้วยความเคยชินดังที่มันเคยมีชีวิตเมื่อครั้งบรรพกาล

ผมตัวสั่นสะท้านเมื่อหวนคำนึงถึงเรื่องไม่อยากคิด ได้แต่ทบทวนคำสั่งเสียของเธอ...ดารณีเทวี ดวงวิญญาณพิศวาสผู้จงรักที่ผูกพันข้ามภพชาติมิรู้คลาย

นี่อาจเป็นการช่วยเหลือครั้งสุดท้าย การเอาชีวิตที่แขวนบนเส้นด้ายไม่รู้ตัวให้พ้นเงื้อมมัจจุราช คงต้องพึ่งกลยุทธแม่ไม้ที่เธอมอบให้ เอาทุกชีวิตหลุดพ้นจากเทวาลัยอาถรรพ์อัศจรรย์พันลึกบ้าบอให้ได้...สมบัติอาถรรพ์เล่า ? มันมีจริงหรือไม่ ?

คิดถึงตรงนี้ ความอยากได้ใคร่ดี ตื่นเต้น เมื่ออาจารย์เลิศยืนยันขันแข็งเรื่องขุมทรัพย์นาคาก็ชักเหือดหายอยาก ไม่แน่ใจว่าควรกระเสือกกระสนดิ้นรนค้นหาขุมทรัพย์มฤตยูต่อ หรือแค่หอบหิ้วชีวิตรอด...?

ผมกระสับกระส่ายกับความคิดร้อยแปดพันเก้า จนเสียงไก่ป่าขันแว่วด้านนอกกับเสียงพลิกตัวลุกตื่นของลุงพรานกับเจ้ามะและเจ้าดวง ตามด้วยบักสม จะมัวอ้อยอิ่งอยู่ไย...

ภาระคอขาดบาดตายรออยู่ตรงหน้า รีบสะสางให้จบ สมบัติได้ก็เป็นรางวัลชีวิต ไม่สมปรารถนาก็ขอแค่ตะกายกลับเหมืองครบอาการ 32...

ตัดสินใจได้ดั่งนี้ในนาทีสุดท้ายก่อนสลัดผ้าขาวม้าคลุมตัว ลุกขึ้นโดยไม่งัวเงียออกไปสมทบหมู่คณะเพื่อนตาย!

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

.

ธรรมมะสวัสดียามบ่ายวันนี้ครับ
ว่าด้วยเรื่องของบุญครับ

 

สวัสดีครับคุณอาWANWI และท่านสมาชิกทุกๆท่าน ขอลงรูปห้องน้ำเด็กอนุบาลต่อครับ

 

ขอบคุณครับคุณอา แต่ผมไม่สามารถจะรับความสำเร็จนี้ไว้เพียงผู้เดียวได้ ขอยกความสำเร็จที่เกิดขึ้นนี้เป็นของคุณอาและท่านสมาชิกทุกๆท่านครับ