กระแส"พญานาค"กับข้อเท็จจริงบางอย่าง(มีคลิป) คนที่ไม่เชื่อควรดูด้วยดุลพินิจ

สายวิทย์ "รับ" ครับ กราบขอบพระคุณอาจารย์นพครับ

 

ถ้าส่วนตัว กดถูกใจ แสดงว่า
เรียบร้อย.
ปล อาการหยุบหยิบแล้วหยุด
คือกำลังปรับธาตุ(ซ่อมส่วนที่พร่อง)
เรื่องปกติ และอื่นๆ

เอามาใชว์ อ.ท่าน ทำให้เฉพาะกิจ
ท่านหาเพื่อนมาให้
หลังจากนั่ง สนทนา อยู่กุฏิท่าน
จนถึง สี่ทุ่ม

ช่วงนี้ท่านไม่ว่าง
ติดงาน ที่วัดท่าซุง
จนถึงวันที่ สิบสาม


ปล มาทายเล่นๆว่า
ไม้แกะชื่อว่าอะไรไหม?

ตัวย่อ ช. พยางค์เดียว มาๆพอขำๆ

 

กราบขอบพระคุณอาจารย์นพ ครับ ถ้าอาการที่อาจารย์นพพูดถึง คืออาการค้นหยุบหยิบทั้งตัวของผมเองครับ ตอนนี้อาการเริ่มดีขึ้นแล้วครับ ไม่ค่อยคันเท่าไหร่ เมื่อก่อนคันทั้งตัวจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน ไปทำงานก็เกาทั้งวัน เสียบุคลิกหมด ผมจึงตัดสินใจไปกราบพระอาจารย์สุริยันต์ จันทวัณโณ เมื่อวันที่ 22 มกราคม 2562 ที่ผ่านมา พระอาจารย์ท่านเมตตาให้สูตรยาสมุนไพรมาเพื่อรักษาครับ ท่านบอกว่าผม ต้องรักษาทั้งภายในเพื่อให้ธาตุเย็นลง ภายนอกก็ไม่ให้ลุกลาม จากอาการที่แย่ ๆ ตอนนี้ดีขึ้นเรื่อย ๆ แล้วครับ ผมตั้งจิตอธิษฐานถึงอาจารย์นพ ขอให้เมตตาช่วยเหลือผมด้วยนะครับ ประโยคที่อาจารย์นพโพสต์แค่นี้ผมก็รู้แล้วครับว่าคำอธิษฐานของผมเป็นจริงและถึงอาจารย์นพทุกครั้ง....กราบขอบพระคุณอาจารย์นพครับ...

 

มาช่วยเฉลย
ท่านฤาษี ก = ท่านฤาษีเกตุแก้ว
ฆราวาสร่างอวบ = ครูทอง
หลวงปู่เย็น วัดพระพุทธบาท ภูควายเงิน จ.เลย

 

อันนี้หมายถึงหลวงตาชัย วัดถ้ำเขาวง อ.พระพุทธบาท จ. สระบุรี ท่านแกะให้เหรอคะ?

 

พระครูปลัดจิตไว

 

ทายเล่นๆครับ "ชาย" 555

 

ปู่ประทานของดี สงสัยปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ อิอิ อยู่ในศีลในธรรม

 

อ.นพผมขอ "รับ" ด้วยคนครับ อิอิ

 

สาธุครับอ่านแล้วได้ความรู้มากครับ

 

ไม่รุ้ว่า อ.นพ ใส่มาให้แค่ลูกแก้วอย่างเดียว หรือว่าใส่ให้ที่ตัวเปียด้วยหรือป่าว...
...เพราะพออ่านมาเจอ อ.นพบอกว่า อาการยุบยิบเป็นปกติคือการปรับธาตุ...
คือ... เปียคันตั้งแต่เย็นๆแล้วค่ะ มันคันทั้งตัวเน้นๆคือหลัง เกาจนจะถลอกแล้ว T<T``
แต่ถ้าอ.นพไม่ได้ใส่ให้ตัวเปียงั้นคงจะไม่เกี่ยวกัน คงเพราะอากาศมันร้อนมั้งค่ะ เลยเกากะเยอ... •∆•

 

55555 เอาจิงๆไม่เลยค่ะเมื่อก่อน ด้อยปฎิบัติมากๆๆ แล้วก็ชีวิตแย๊แย่ ทุกข์มาก จนต้องเข้าหาธรรมมากขึ้นเพื่อยึดเหนี่ยวจิตใจไม่ให้ดิ่งลงไปมากกว่านั้นค่ะ... หลังจากนั้นก็มักจะใช้ธรรมมาปฎิบัติ คล้ายๆ ปรับพฤติกรรมใหม่ ความคิดใหม่ ยอมรับมากขึ้น ก็นิ่งได้มากขึ้น^^
ก็ไม่ได้เคร่งอะไรขนาดหนักและก็ยังติดขี้เกียจยุ่บ่อยๆ5555 และก็ยังโง่อีกหลายเรื่องเลย555 แต่ก็ไม่ล่ะทิ้งค่ะ อย่างน้อยๆใจเราก็สว่างมากขึ้น
แรกๆฝันไปก็งงไป ว่าฝันถึงใคร อะไร ยังไง 5555 .ไม่รุ้ไม่คุ้นไม่เข้าใจอะไรสักเรื่องงงง แต่พอมันจะรู้มันก็รู้ได้เอง แต่ก็ไม่ชัวร์หรอกค่ะว่า#มโน รึ เรื่องจิง5555 รุ้แค่ปล่อยผ่านตามเรื่องไป ชอบก็เก็บไว้ก่อน ใช่ไม่ใช่ อันนั้นช่างมัน5555>©<

 

ผมก็ด้อยครับ แถมฝันบ่อย ขี้เกียจบ้างทำบ้าง อิอิ แต่พยายามจะทำดีมากๆครับ

 

ฝันว่าไปล่องเรือในมหาสมุทรคนเดียว มองไปเจอขาคนในเรือ เป็นผู้ชายขาขาดเหลือแต่ช่วงต้นขาลงมา มีขา 2 ข้างครบ แต่ช่วงตัวขึ้นไปหายไปไหนก็ไม่รู้
..
ในฝันไม่ตกใจ ไม่กลัว เเต่ภาวนา นะมะพะทะ นะโมพุทธายะ ใหญ่เรย ช่วงนี้ฝันระทึกพิลึก ฝันประหลาดขึ้นทุกวัน แต่ให้เฮียนภเป่ากระหม่อมให้แล้ว อุ่นใจหายห่วง คริคริ
..
หมูเจนมาตีเลขกัลเถอะๆ 5555

 

ขอ "รับ" ด้วยคนครับ อ.นพ ยังทันไหมครับ ^_^

 

น้องแอมอย่าล้อเล่นนะ เดี๋ยวเฮียเอาจริง 55555

 

อ้าว ได้เหมือนกันเหรอครับอาจารย์นพ " รับ " ครับ
กราบขอบพระคุณอาจารย์นพ มาด้วยความเคารพครับ

 

..
555 แบบช้าตัลหลอด เค้ารับธาตุทองเป่ากระหม่อมจากเฮียนภกันจะเป็นสิบคนแร้ววว เฮียหนุ่มเพิ่งโผล่มา 5555

 

วันหยุด เฮียกะไปรดน้ำต้นไม้น่ะครับน้องแอม ดีนะเมื่อวานไปเช้ากลับเย็น เพราะแม่บ้านเขามีธุระ
ม่ายงั้น ช้ากว่านี้อีก กว่าจะได้เข้าเวบกะพรุ่งนี้แหละ 55555

 

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ*เปีย*ที่ดึงมาให้อ่าน
เป็นวรรคทอง...ที่มีคุณค่าเลยครับ
(เดี๋ยวมาคุยต่อข้างล่างนะคับ)

(อาจารย์นพ Post)
".....รู้และเข้าใจแนวทางข้างบนแล้ว...
ต่อไปถ้าอยากจะรู้อะไรก็ให้มาดูที่ใจตัวเอง....
สร้างตัวเองให้ดีจากภายในออกไปภายนอก..
เมตตาก็เช่นกันสร้างมันออกจากภายใน...
เราไม่ต้องไปแสวงหาครูบาร์อาจารย์ที่ไหน...
ถ้าเราพร้อมจากภายใน พื้นฐานเราพร้อม..
เด่วครูบาร์อาจารย์ท่านจะเข้ามาของท่านเองครับ...
เพราะถ้าเราฝึกปฏิบัติ ไม่ว่าท่านใดก็ตามที่เราเคยมี
สัมพันธ์ด้วยยังไงเราก็ต้องได้พบเจอท่านเองครับ....
และเราไม่จำเป็นต้องบอกใคร การพบเจอสามารถพบเจอ
ได้ด้วยตาเปล่าๆสองข้างเรานี่หละครับ...

และการปฏิบัติบูชาที่ดีที่สุด ก็คือการปล่อยวาง
ให้ความเคารพนับถือทุกภาคส่วนโดยไม่แยกแยะ
แต่ไม่ยึดถือ..ไม่ยึดมั่นถือมั่น
อ่านนัยยะข้างล่างให้ดีๆ
''ถ้าจะทำก็ทำไป
ถ้าจะให้ก็ให้ไป
ไม่ต้องไปอะไรกับมัน...
ทำให้ ให้ไปแบบไม่ต้องคาดหวังอะไร
และไม่อะไรกับสิ่งที่ทำ
มันจะกลายเป็นบารมีไหลย้อน
กลับเข้ามาหาตัวเราได้เอง...

บารมี แม้มีเข้ามาแต่ว่าใช้ไปมันก็มีหมด
เราก็ทำให้ก็ให้ไปอีก เราก็ให้แล้วก็แล้วไปอีก
เราก็ไม่ต้องคาดหวังอะไรๆกับมันอีก
มันถึงจะกลายเป็นบารมีไหลเวียน
เข้ามาอีกเรื่อยๆไม่มีหมดได้ของมันเอง''

การที่จะมีครูบาร์อาจารย์ทางภพภูมิ
ไม่ว่าท่านใดก็ตามที่เข้ามา ให้เราเข้าใจนัยยะข้างบน
ให้ดีๆ และก็จะมีท่านโน้นนี่นั้นเข้ามาเรื่อยๆ
มาส่งเสริมตามแต่เนื้อหาเดิมแท้ของจิตเราได้เอง
โดยที่เราไม่ต้องไปแสวงหาครูบาร์อาจารย์ที่ไหน
ให้เสียเวลา ให้เหนื่อยเปล่า

เพราะยิ่งถ้าชอบอะไรที่พิเศษๆ
ตรงนี้สำคัญมาก เพราะบางกรรมฐาน
ถ้าเราฝึกเอง บางครั้งชาตินี้ฝึกทั้งชาติ
ก็ยังไม่สำเร็จ นอกจากไม่สำเร็จแล้ว
ยังหลงกับสภาวะระวังทางแล้วเอามายกตนเอง
คิดว่าตนเหนือกว่าใครได้อย่างคาดไม่ถึงอีกด้วย...
มีตัวเองให้เห็นมากมายในสังคมแห่งนี้....."

***********************

เหตุที่ผมเน้นสีแดงหนาตรงคำว่าเมตตา
เพราะหลังจากอ่านทบทวนข้อความทั้งหมด...
...ที่ท่านอจ.นพเขียนไว้
**ผมถึงบางอ้อเลย**
...ว่าทำไมตั้งแต่ต้นปีนี้(ความจริงตั้งแต่ปลายๆปี)
ทำอะไรติดๆขัดๆ...คิดว่าถูกกลายเป็นผิด(ผิดพลาด)
โชคที่ควรได้แต่ไม่ได้...ลอยหายไปเฉยๆ

(ก่อนหน้านี้คิดว่า"น่าจะมาจากไม่ได้ทำสิ่งดีๆที่ตั้งใจจะทำ")
...เหมือนเป็นสัญญาใจที่ทำไว้กับตัวเอง
...แต่แค่คิดเท่านั่น...มันไม่น่าบาปนะ ???

เช้านี้**ผมมั่นใจว่าน่าจะมาจากเหตุข้างล่างนี้**
(วานอ่านให้จบนะครับเพราะเป็นเรื่องเล่าจริง)
...อาจมีประโยชน์สำหรับทุกท่าน
...เพื่อนำไปเป็นข้อคิดบางอย่าง

ประมาณต้นๆเดือนพย.ที่ผ่านมา
....ปกติบ้านญาติที่เขาใหญ่
ตรงระเบียงนอกบ้านจะมีหลังคาตลอดแนว
โดยใช้เหล็กกล่องทำเป็นโครงรองรับหลังคา
ปกติมักเห็นตุ๊กแกหลายตัวขึ้เรี่ยราด...
...ตามพื้นระเบียงและโต๊ะเต็มไปหมด
เมื่อเห็นคนเข้าใกล้พวกมันจะวิ่งหนี...
...แล้วมุดหลบเข้าไปในโพรงเหล็กกล่อง
เคยพยายามไล่จับมันเพื่อไปปล่อยทิ้งที่อื่น
แต่จับยากมากๆเพราะมีโครงเหล็กกีดขวางตลอดแนว

...เช้ามืดวันนั่น...ฟ้ายังไม่สว่าง...
ปฎิบัติการไล่ต้อนตุ๊กแกจึงเริ่มขึ้น
ประมาณว่าเป็นปฏิบัติการที่ขาดความเมตตา
เพราะเพียงคิดว่าขี้เรี่ยราดทั้งพื้น ทั้งโต๊ะ...เหลืออดแล้ว
(และก็คิดว่าสร้างบ้านก่อน..ตุ๊กแกมันมาทีหลัง)

...จึงเปิดไฟระเบียงสลัวๆ
ร่วมกับหลานใช้ไม้เคาะไล่พวกมันไปสุดทาง
ตุ๊กแกวิ่งหนีอุตลุด...เป็นไปตามแผนที่วางไว้
เมื่อสุดทางหนี แทนที่ตุ๊กแกจะวิ่งหนีอ้อมไปผนังอีกด้านซึ่งไม่มีโครงหลังคา
แต่ตุ๊กแกกลับมุดหลบเข้าไปในโพรงเหล็ก 2 ท่อนที่เหลือ
จึงบอกให้หลานเอาโฟมปิดตั้งแต่เหล็กกล่องท่อนที่ 1-2-3-4-5
คงเหลือเหล็กกล่อง 2 ท่อนสุดท้าย(ปลายทาง)
...ที่เห็นจะๆว่ามีตุ๊กแกหลายตัวมุดเข้าไปหลบ
...สุดท้ายต้องยกเลิกปฏิบัติการ
...เพราะใจไม่แข็งพอใจที่จะปิดโฟม

...พอรุ่งขึ้นอีกวันขึ้นมาอยู่กรุงเทพ
จู่ๆฉุดคิดขึ้นมาว่า....
"เออ แล้วก่อนหน้าที่จะเริ่มไล่ อาจมีตัวสองตัวมุดเข้าโพรงเหล็กกล่องก่อน"
ทำไงดี...ช่วงระหว่างนั่นบ้านญาติไม่มีคนอยู่
...จบเลย ถ้าตามที่คาดคิด บาปหนักแน่ๆเลย
...ว่าจะโทรให้คนงานสวน(ไม่ได้จ้างประจำ)
เลาะเข้ารั้ว(รั้วต้นโมก)...แล้วปินขึ้นระเบียง
...เพื่อเอาบันไดขึ้นไปดึงโฟมที่ปิดไว้ต้นๆทางออกให้หมด
...ก็เกรงว่าคนงานจะเคยตัวเพราะไม่ใช่คนงานประจำ(ไม่ดีแน่)
ลังเลๆ...ลังเลจนเวลาล่วงเลยไป...จบเลย

โศกนาฎกรรมทางใจเกิดขึ้นทันที
...ไปอีกครั้งช่วงปีใหม่
เมื่อเห็นขี้เรี่ยราดตามพื้นและบนโต๊ะน้อยลงไป
รวมทั้งตุ๊กแก...คาดเดาว่าหายไปสัก 2-3 ตัว
งานนี้...บาปมากและแย่มากเลยเรา
ทั้งๆที่โดยพื้นฐานเป็นคน...
"เมตตาสัตว์เล็ก-ใหญ่มาตลอด"
เป็นความเมตตาที่มาจากบึ้งลึกในใจ
แม้หลายครั้งเห็นแมลงเล็กๆ
หรือมดดิ้นอยู่ในโถชักโครกก่อนฉ.
ก็ต้องเอากระดาษทิสชู่ช่วยมันขึ้นมาก่อน

เช้านี้พอได้อ่านบทความจากท่านอจ.นพ
ผมถึงบางอ้อเลยว่า...
"ครูบาร์ที่เคยผ่านเข้ามาเกื้อหนุนชีวิต(ถ้ามี)
คงเบื่อขี้หน้าผม...ไม่อยากแว๊บเข้ามาช่วยแล้ว
ช่วงนี้ทำอะไรถึงติดๆขัดๆ
มีเรื่องขัดแย้งทางใจกันหลายครั้ง
คิดถูก...กลายเป็นผิดตลอด(ผิดพลาด)
ไม่ดั่งใจที่คิด...เช่นหลายปีที่ผ่านมา

แต่ที่แน่แท้เป็นรูปธรรมคือ
.....เมื่อ 3 วันก่อน
รถคันโปรดคันเดียวจอดอยู่ในช่องจอดที่ห้าง
แค่ขับออกมา "ง่ายๆ" แบบเบสิคมากๆ
...คือหักพวงมาลัยตีโค้งออกไป
...ด้านข้างรถยังไปกระแทกกับเสา
...ไม่แรงมากเพราะรถเพิ่งออกตัว
...แต่ทำไมตัวถังข้างๆปุยุบเป็นแผลเห็นถึงสีข้างใน
...ที่สำคัญประตูไม่เสมอกับโครง(นิดๆ)
...ว่าจะต่อรองให้ประกันเปลี่ยนประตู
...เพราะซ่อม 2 หมื่นค่าซ่อมจะเอาอยู่หรือป่าว

รุ่งขึ้นจึงไปสะเดาะเคราะห์ที่ศาลเจ้าพ่อเสือ
อาจารย์ขณะที่ทำพิธีก็ดูน่าเลือมใส
คือต้องศรัทธาไว้ก่อน...จะได้สบายใจ
(ช่วงนี้คงต้องรอดูผลไปสักระยะนึงก่อน)

หลังพิธีท่านก็เข้ามาคุย...ท่านบอก...
"รู้ว่าคุยกันได้จึงเข้ามาคุย ปกติไม่คุยกับใครนะ"
"อจ.อุทิศตนมาทำให้ศาลเจ้าไม่มีค่าตัว...หลายปีแล้ว"


...โอเคเล่าให้ฟังแค่นี้ก่อน
หวังว่าอ่านแล้ว...คงพอได้ประโยชน์บ้างนะครับ
(หมายถึงบทความที่อจ.นพเขียนไว้นะครับ)