เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

พี่wannachaiครับ แล้ว ร.๙ มีพุทธคุณด้านไหนบ้างครับ

 

เหรียญรัชกาลที่ 9 เป็นเหรียญที่สร้างเป็นที่ระลึกโดยเสด็จพระราชกุศล งานผูกพัทธสีมา ในปี 2520

พิธีพุทธาภิเษกมีขึ้นในวันแรกของงานผูกพัทธสีมา(ระหว่างวันที่ 16-24 เมษายน) เป็นวันเสาร์ (ไม่ใช่เสาร์ 5)ที่ 16 เมษายน 2520

วัตถุมงคลในพิธีเดียวกันนี้ก็จะมีเหรียญในชุดเหรียญผูกพัทธสีมา, ผ้ายันต์ค้าขาย, ดาบฟ้าฟื้น ฯลฯ

พระสุปฏิปันที่เข้าร่วมในพิธีพุทธาภิเษกในครั้งนั้นมีรายชื่อดังนี้

1. หลวงพ่อพระมหาวีระ ถาวโร
2. หลวงปู่คำแสน (เล็ก) คุณาลังกาโร วัดดอนมูล จ.เชียงใหม่
3. หลวงปู่ครูบาอินทรจักรรักษา วัดบ่อน้ำหลวง จ.เชียงใหม่
4. หลวงปู่ครูบาธรรมชัย ธัมมชโย วัดทุ่งหลวง จ.เชียงใหม่
5. หลวงปู่ครูบาชัยวงษาพัฒนา วัดพระบาทห้วยต้ม จ.ลำพูน
6. หลวงปู่บุดดา ถาวโร สำนักสงฆ์สองพี่น้อง จ.ชัยนาท
7. หลวงพ่ออุตตมะ วัดวังก์วิเวการาม จ.กาญจนบุรี
8. หลวงปู่มหาอำพัน วัดเทพศิรินทร์ กรุงเทพฯ
9. หลวงปู่พระธรรมวราลังการ (กล่อม) วัดบุปผาราม กรุงเทพฯ
10. หลวงพ่อลักษณ์ วัดศรีรัตนาราม จ.ลพบุรี
11. พระอาจารย์วิชา วัดศรีมณีวรรณ จ.ชัยนาท

หลวงพ่อเคยบอกเอาไว้ว่า ของทุกอย่างที่ทำในคราวเดียวกัน มีผลเหมือนกัน

ผ้ายันต์ค้าขาย ด้านพุทธคุณก็ตามสอดคล้องกับชื่อนะครับ
ดาบฟ้าฟื้น ก็มหาอำนาจ ไล่ผี รักษาโรค ฯลฯ
ในหนังสือสมบัติพ่อให้เล่มหลังสุดระบุเหรียญผูกพันทธสีมารุ่นหนึ่งไว้ว่ามีอานุภาพกันโรคระบาดและอันตรายทุกประเภท

วัตถุมงคลวัดเรานี่ลาภมาก เป็นอภิมหาลาภ ด้านลาภจะนำมาต้นๆ

แต่ถ้าโดยสรุปคือ มีพุทธคุณครอบจักรวาล นำไปอธิษฐานได้ทุกประการครับ

ผ้ายันต์ค้าขาย

 

ฝันเห็นหลวงพ่อหยิบเหรียญให้

ผู้ถาม : ฝันเห็นหลวงพ่อเข้ามาในห้องนอน

หลวงพ่อ : เอ๊ะๆๆ เดี๊ยวคนที่ถามผู้หญิง หรือ ผู้ชาย ?

ผู้ถาม : ผู้หญิงครับ !

หลวงพ่อ : ชักจะยุ่งละซิ ! มีสามีหรือเปล่า ?

ผู้ถาม : เขาบอกว่าแต่งงานแล้ว

หลวงพ่อ : เออ...ว่าไปซิ

ผู้ถาม : แล้วก็หยิบเหรียญที่เคยแจกให้เอามาพูดย้ำว่า "เก็บไว้เปล่าๆทำไม ไม่มีประโยชน์ เอามาใช้เสียสิ ! จึงจะเกิดผลอย่างรุ่งเรืองไพศาล"

แต่ดิฉันมีเหรียญหลายอันไม่ทราบจะเอาอันไหนดีคะ ?

หลวงพ่อ : ล่อทั้งหมดเลย ช่วยกันหลายๆองค์

คือว่าทุกอย่างนี้ทำคราวเดียวกันนะ มีผลเหมือนกัน

ที่ฉันแจกก็เหมือนกันนะ มีคุณค่าเท่ากันหมด ไม่มีอะไรแตกต่างกัน เมื่อเวลาพระพุทธเจ้าท่านทำ ท่านทำทุกอย่างแหละ..

เออ...สำหรับ "เหรียญแหนบ" ที่แจกไปมากๆนั่นนะ เคยบอกให้ทำราวประดับเป็นยาวๆ แล้วก็เอากระจกติดไว้ให้เห็นง่ายๆ นะ เราเห็นครั้งหนึ่งจิตจะดีมีความรู้สึกว่าได้มาเพราะทำบุญเป็น อนุสสติ อย่างนี้ลงนรกไม่ได้ แน่นอนนะ ควรจะทำแบบนั้น

ผู้ถาม : ใช้ราวห้อยหรือครับ ?

หลวงพ่อ : ใช่ ! ยิ่งมากเท่าไร แสดงว่าเราได้เพราะการทำบุญแต่ละคราว มันจะกระตุ้นใจใช่ไหม นี่สำคัญมาก ที่ให้ไปนี่มีความมุ่งหมายเป็น อนุสสติ มากกว่า

ผู้ถาม : แล้วมีบางคนอยากจะถวายเหรียญแหนบมีมากจะได้ไหมครับ ?

หลวงพ่อ : ได้ๆ มาถวายได้ ฉันลงทุนน้อยหน่อย ได้ ! เอามาได้ ก็จะแจกต่อไปนะ แต่ก็อย่าไปลืมอีตอนที่หลวงพ่อตายแล้ว แหม กูไม่ให้ใครก็ดี มันชักจะแพงซิ !

(จาก "หลวงพ่อตอบปัญหา" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 377 เดือนสิงหาคม 2555)

 

ฝันเห็นหลวงพี่อนันต์

ดร.ปริญญาถามแทนว่า กระผมได้ฝันเห็นหลวงพี่อนันต์ที่ศาลาวัดท่าซุง กระผมมีข้อข้องใจในฝันน่ะ จะเรียนถามหลวงพี่ว่า ในขณะนี้กระผมได้ฝึกปฏิบัติพระกรรมฐาน ไม่
ทราบว่าจะฝึกปฏิบัติด้วยตัวเองตามหนังสือที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านได้เขียนไว้ พอจะได้หรือไม่ขอรับกระผม หลวงพี่ก็เมตตาตอบว่า ทำได้

กระผมก็เรียนถามต่อไปว่า กระผมจะทำได้ถึงจตุตถฌานหรือฌาน 4 ได้หรือเปล่าขอรับ หลวงพี่ก็เพ่งพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง บอกว่าทำได้นะ พอบอกว่าทำได้เสร็จแล้ว
หลวงพี่ก็เนรมิตใหร่างกายของกระผมลอยขึ้นจากพื้นศาลา ลอยไปพร้อมกับหลวงพี่ จนเกือบติดหลังคาศาลา แล้วก็ลอยกลับมาสู่ที่เดิม

ท่านเจ้าคุณฯ บอกว่า ทำต่อหน้าคนไม่ได้ ต้องทำตอนกลางคืน (หัวเราะ)

ไปอ่านหนังสือที่หลวงพ่อแจกธุดงค์ มีเรื่อง หลวงปู่จง พยากรณ์หลวงพ่อเอาไว้ พยากรณ์หลวงพ่อ หลวงพ่อท่านก็มีความคิดเหมือนคล้ายๆเรานี่แหละ หลวงพ่อท่านก็มีความสงสัยเหมือนกันในการปฏิบัติธรรมนี่แหละว่า การปฏิบัตินี่จะมีมรรคมีผลเหมือนกันไหม

หลวงปู่จงก็ตอบคำเดียวไม่ต้องซักเลย ท่านบอก "คนปฏิบัติกรรมฐานเขาเอาจริงเขาไม่ถามอย่างนี้หรอก"

ดร.ปริญญาบอกว่า นี่ตอบเสร็จเลยเจ้าของจดหมายก็รับคำตอบไปด้วยแล้วกันนะ
อุตส่าห์ไปสงเคราะห์ในฝันแล้วยังเขียนมาถามให้คนอื่นเขาได้รู้ไปอีก

ยกทรงบอกว่า ไม่งั้นก็จะไม่รู้ประวัติหลวงปู่จงกับหลวงพ่อ แล้วพอหลวงปู่จงตอบหลวงพ่อมีความรู้สึกเป็นอย่างไร มีเล่าต่อไหมครับ

ท่านเจ้าคุณฯ บอกว่า หลวงพ่อก็เหมือนคล้ายกับว่าคิดได้ ท่านก็บอกว่า "เออ หลวงปู่จงบอกว่า คนปฏิบัติเอาจริงเขาไม่ถามอย่างนี้กันหรอก คนที่กำลังใจอ่อนเท่านั้นถึง
จะถามกัน" จะได้มั่นใจ คนที่กำลังใจเต็มเขาเอาจริงเอาจังกัน มรรคผลมันอยู่ในชาติ
นี้แหละ

อย่างนี้ก็เคยเหมือนกัน เหมือนกันเลย ตอบเหมือน หลวงปู่สี ตอบฉันเหมือนกัน
ถามอย่างนี้แหละ ถามคล้ายๆแบบนี้

สมัยก่อนไปกราบหลวงปู่สี (วัดถ้ำเขาบุญนาค อ.ตาคลี จ.นครสวรรค์)กัน หลวงปู่สีท่านเป็นพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ อยู่ตาคลีนะ ไปกราบท่าน ตอนนั้นยังกลัวหลวงพ่อจัดอยู่

ไปแอบๆถาม "หลวงปู่ครับ พวกผมจะมีมรรคมีผลไหมครับในชาตินี้"

หลวงปู่สีก็บอก "เออ ถ้ามันไม่ขี้เกียจมันได้กันทุกคนแหละ"

แหม แสดงว่าคล้ย ๆ กันเลยนะ

(ตอนนี้เป็นช่วงฤดูกาลเข้าพรรษา พระจะปฏิบัติอย่างไรถ้าโยมเขานิมนต์ไปนอกวัด)

กิจนิมนต์ในพรรษา

มีคนถามเรื่องกิจนิมนต์ในพรรษาไปที่อื่นได้ไหม

ท่านเจ้าคุณฯ ตอบว่า ถ้าเป็นกิจนิมนต์ก็ไปได้ 7 วัน เคยไปลาหลวงพ่อเหมือนกัน
(ลาไปกิจนิมนต์)

ท่านบอกว่า "กิจนิมนต์ไปได้ 7 วัน ไปบ้านนี้บ้านเดียว พรุ่งนี้ไปอีกบ้านหนึ่ง ในช่วงระหว่างทางเขามีกิจนิมนต์ที่ไหนก็ไปที่นั่น ที่เหลือแกอย่าไปเที่ยวนะ ผิดพระวินัย"

หมายความว่า กิจนิมนต์เสร็จแล้วก็ต้องรีบกลับวัด ไม่ใช่เขานิมนต์ไป 1 วันเหลืออีก 6 วันก็ไปเที่ยวตะลอนๆ

***ได้รับความรู้ทั้งพระทั้งโยมแล้วนะ แต่ก็มีพระบางองค์ พอโยมนิมนต์ครบ 7 วันแล้ว ก็มีโยมมานิมนต์ต่อ พระก็ไปต่ออีก โดยอ้างว่าโยมนิมนต์ อย่างนี้หลวงพ่อบอกว่า ไม่ได้ ต้องกลับวัดก่อน***

(จากคอลัมภ์ "ท่านเจ้าคุณฯสนทนา" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 474 เดือนกันยายน 2563 หน้า 13-14)

 

ลาภ 2 แบบ

ผู้ถาม : หนูใส่(บาตร) 2 องค์ ให้เด็กใส่ที่บ้าน 1 องค์ หนูเอาติดตัวไปด้วย เจอะที่ไหนก็ใส่ เจอะบนรถก็ใส่

หลวงพ่อ : ดี ถ้าเกิดไปชาติหน้าจะได้ลาภ 2 แบบ

หมายความบุญที่มีการเตรียมการ จะร่ำรวยจากการประกอบอาชีพ

ถือของไปตามทางเจอะที่ไหนใส่ที่นั่น โดยไม่ตั้งใจไว้ก่อน จะได้ลาภลอย คือ ถูกล๊อตเตอรื่

การให้ทานโดยไม่เตรียมการไว้ก่อน ใครมาก็ได้เราให้ได้ ถ้าทำอย่างนี้เสมอๆ คนมาขอทานเราไม่ยอมให้พูดขอ รีบควักเลย

แล้วมันจะมีผลในชาตินี้ คือ สิ่งที่เราขัดข้องคิดว่าจะไม่ได้มันจะโผล่ชาติบัจจุบันนี้

ฉันลองแล้ว เราก็ให้เท่าที่เราจะให้ได้ เขาไม่บังคับเรานี่ พอทำไปไม่กี่ปีมีก็เริ่มให้ผล ของที่จะได้มามันมีการคล่องตัวมากขึ้น

แต่ว่าเวลาให้ เราอย่าไปคิดผลอันนี้นะ ต้องให้ด้วยการสงเคราะห์จริงๆ คือตัดไปเลยมันได้เท่าไรก็ช่าง

ถ้าไปคิดว่าเราต้องการให้ เพื่อต้องการผลตอบแทน ผลจะถูกตัดเพราะเป็นการให้ทานประกอบด้วยความโลภ

(จากธัมมวิโมกข์ ปีที่ 2 ฉบับที่ 17 พ.ศ. 2524 หน้า 85-86)

ทำบุญต้องเร็วๆไวๆ

ผู้ถาม : เวลามีคนมาขอทานหน้าบ้าน เขามักจะขอโดยการร้องโดยการร้องเพลงยาวๆ ฟังแล้วก็อดสงสารไม่ได้ค่ะ แต่บางทีก็รำคาญต้องรีบบอกให้หยุดร้อง ให้สตางค์แล้วก็ ให้เขาไปเร็วๆ อย่างนี้จะเบ็นไรไหมคะ ?

หลวงพ่อ : ไม่เป็นไรหรอกหนู เมื่อสมัยบวชใหม่ๆ หลวงพ่อปานบอกว่า ถ้าจะให้ทานคนขอทานอย่าให้เขาพูดมาก หมายความว่าพอมาถึงไม่ต้องให้ยกมือไหว้ พูดขอ ถ้าเขาจะขอก็บอกไม่ต้องละฉันให้แล้ว ฉันเต็มใจให้แล้ว

คือว่าเราจะให้ใคร อย่าให้เขาพูดมาก อย่าให้เสียเวลา ให้ๆเร็วที่สุด ตั้งใจให้เป็นการสงเคราะห์จริงๆ แล้วผลมันให้ชาตินี้

ฉันทดสอบมาแล้วเบ็นความจริง พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า "ตุลิตะ ตุลิตัง สีฆะ สีฆัง" "ธรรมของเรามิใช่เป็นเครื่องเนิ่นช้า" เร็ว ๆ ไว ๆ จำได้ไหม

(จากธัมมวิโมกข์ ปีที่ 2 ฉบับที่ 16 พ.ศ. 2524 หน้า 84-85)

 

วิธีสอนคน

หลวงพ่อท่านมีวิธีสอนคน สอนชนิดที่เรียกว่าต้องจำตลอดชีวิต สอนพระทำยังไงถึงจำ ดุต่อหน้าคนเยอะๆ

สมัยก่อนหลวงพ่อลงเทศน์ เวลาจวกพระบนอาสนสงฆ์นะ พระนั่งคอตก เหงื่อหยดลงศอกติ๋งๆๆ แล้วก็จำตลอดไป ไม่กลัวตายเลย หลวงพ่อไม่กลัวลูกศิษย์อกแตกตายเลย

เคยมีอยู่คราวหนึ่ง เดินทางมาสายลมแวะไปบ้านพลเอกทวนทอง พอออกจากบ้านพลเอกทวนทองปุ๊บ แอร์มันเสีย แอร์มันปู๊ดๆๆ ไอ้เราฉลาดมาก ลุกไปเปิดประตูป๊าบ เพื่อให้อากาศเข้ามามากๆ

หลวงพ่อบอก "ไอ้ระยำ โง่เป็นควายเลย" โอ้โฮ เราก็หวังดีนะจะให้อากาศเข้า

ท่านบอกว่า "แอร์มันเย็นอยู่ในห้อง ค่อยๆรินมัน ให้อากาศมันถ่ายไปเปิดประตูความร้อนมันก็เข้ามาเต็มซิ"

ไอ้เรารู้สึกหน้ามันเห่อ มันเบรอ มันชา ถ้าถ่ายรูปไว้คงจะน่าดูมาก

"แหม ท่านละเอียดรอบคอบจริงนะควรทำประการใดอย่างไร"

ท่านรู้จริง ๆ

(เรื่องคล้ายๆกันตอนไปอินเดีย อากาศที่อินเดียร้อนมาก หลวงพ่อไม่ให้เปิดหน้าต่างเลย เพื่อไม่ให้ความร้อนเข้ามา)


พูดซุบซิบ

มีอยู่คราวหนึ่ง เราอยู่ด้วยกัน ก็คุยกันคุยค่อยๆ หลวงพ่ออยู่ในห้องน้ำ พออีกคนมาหยุดคุย เราก็คุยธรรมดาไม่ได้ว่าใคร คุยเรื่องงาน

รุ่งขึ้นอีกวันสองวัน หลวงพ่อบอกเวลาคุยกันนี่ คนอื่นมาก็ต้องคุย คนอื่นมาปุ๊บหยุดคุย เขาหาว่านินทาเขา จะมีเรื่องมีราวกัน เราก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้


เรื่องตลกของพระ

พระนี่มีเรื่องตลกหลายเรื่อง เดี๋ยวจะเล่าสักเรื่อง เวลาชาวบ้านเขาตาย เขานิมนต์พระไปสวด เวลามานิมนต์ก็ปุบปับไปเลย 4 องค์ ไปสวดอภิธรรม

หัวหน้าก็ขึ้น กุสลา ธัมมา อกุสลา ธัมมา.. พอถึงบท ปุคคโล..วนไปวนมาหลายตลบลงไม่ได้ สักประเดี๋ยวโยมหัวเราะกันครืน เลยบอก หยุดๆเถอะตั้งต้นกันใหม่

รุ่งขึ้นอีกปีไปอีก ไปถึงก็ตั้งตาลปัตร อีกองค์พระแก่ตั้งตาลปัตรข้างๆตัว พอเหลือบไปเห็น เอ...มันบ้าหรือเปล่าว๊ะ ตั้งตาลปัตรในกระโถน เราสวดไม่ได้เลยหัวร่อคิกๆ แหม...ตาลปัตรเขามีที่ตั้งไม่ตั้ง ดันไปตั้งในกระโถน หัวเราะจนสวดไม่ได้เลย

"ไอ้เรื่องนี้ผมก็เคยเห็น เรื่องตั้งตาลปัตรผิด ในสมัยเณรเขียนบทสวดต่างๆไว้ที่ตาลปัตร พอสวดไปๆ กาวที่แปะไว้มันหลุดสวดไม่ได้เลย"

"เวลาให้ศีลก็เหมือนกัน ตอนสรุป สีเลนะ สุคติง ยันติ สีเลนะ โภคสัมปทา แล้วก็ สีเลนะ สุคติง ยันติ สีเลนะ โภคสัมปทา แล้วก็ขึ้นอยู่อย่างนั้นแหละ เอาลงไม่ได้ ว่าไปว่ามามันก็ไม่ลงสักที ก็พอดีเดชะบุญบารมีท่านช่วย

หมามันวิ่งเข้ามาบนศาลา กัดกัน โอ..ตัสสมา (ตัสสะหมา) สีลัง วิโสทะเย เออ..หมาช่วยได้นึกออก โยมบอกสาธุ แหม...ท่านนี่เก๊ง เก่ง แหม...ได้หมาเป็นที่พึ่ง"

ของฉันก็มีอีกเรื่องหนึ่ง ตอนเขาบวชกัน 180 องค์ พอดึกๆชักง่วง นาคบอก อุปัชฌา โยเย ภันเต โหหิ

พระคู่สวดบอก ไม่ใช่ อุปัชฌา โมเม ภันเต โหหิ หนักกว่าเก่าอีก

พระครูตี๋บอก อุปัชฌาย์ไม่โมเม มีตราตั้ง พระที่รอบวชกำลังง่วง ตาสว่างเลย

(จากคอลัมภ์ "จากคำบอกเล่า" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 152 ตุลาคม 2536 หน้า 96-97)

 

จะตอบแทนพระคุณหลวงพ่ออย่างไร

จะทำบุญแบบไหน จึงเป็นที่ชื่นใจหลวงพ่อและเป็นการเทิดทูนต่อหลวงพ่อ เจ้าคะ ?

ดร.ปริญญา ตอบว่า "ไปนิพพานให้ได้ชาตินี้ ช่วยอยู่อย่างเดียวแหละ"

พระครูปลัดอนันต์พูดเสริมว่า เหมือนกับเราเป็นพ่อเป็นแม่ ถ้าลูกเราปฏิบัติตามคำสั่งสอนของเรา เราก็สบายใจ ที่ท่านสอนเรา หวังให้เราเป็นคนดี ท่านก็มีความดีใจว่าท่านไม่เหนื่อยเปล่า ที่ทรมาณร่างกายเจ็บไข้กินข้าวไม่ได้ กินอะไรไม่ได้ กลับมาก็ทรมานร่างกาย ดันทนอยู่เพราะอะไร
ถ้าไม่ทนอยู่เพราะเราท่านไปตั้งแต่ปี 13 แล้ว ที่ท่านทนอยู่เพราะพวกเราใช่ไหม เราอยู่นึกถึงคุณท่านอย่างนี้ เราถึงทำอย่างที่ ดร.ปริญญาตอนนี้

ที่ถูกต้องที่สุดจะให้อะไร จะให้ทรัพย์ ให้สิน ให้เงิน ให้ทอง ทุกอย่างก็ยังไม่คุ้มเท่า แม้แต่พระพุทธเจ้าเมื่อทราบว่าท่านอัญญา โกณทัญญะเห็นธรรมเท่านั้นเอง พระพุทธเจ้าดีใจมาก ท่านอุทานวาจาเปล่งออกมาว่า "อัญญาสิ วะตะโก โกณทัญโญๆ" ท่านโกญทัญญะรู้แล้วหนอ ท่านดีใจ ที่ท่านแสวงหาคนพ้นทุกข์นี่เจอคนแล้ว คำพูดของท่านมีผลแล้ว

หลวงพ่อท่านอยู่มาตั้งนาน ท่านจะมรณภาพตั้งแต่ปี 13-14 แล้ว ท่านก็กลับมา กลับมาเพราะพวกเรา ท่านรอพวกเราอยู่ตรงนี้แหละ(วัดท่าซุง) ที่ท่านทรมานร่างกายทุกอย่างก็ตรงนี้

ฉะนั้นที่จะตอบแทนท่านให้ดีที่สุดก็คือ การปฏิบัติธรรม จนเป็นพระอริยะ แม้แต่เบื้องต้น เบื้องกลาง เบื้องสูง แล้วแต่เราจะทำได้

อย่างน้อยถ้าไม่ได้ อย่างนั้นก็ให้ก็ขอให้งดความชั่วทุกอย่าง ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นลูกศิษย์ที่ท่านชื่นใจหน่อยและอันนี้ชื่อว่าทดแทนคุณได้และท่านพอใจ

(จากคอลัมภ์ "จากคำบอกเล่า" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 155 เดือนมกราคม 2537 หน้า 87)

 

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 238 เดือนมกราคม 2544 หน้า 116)

 

สวัสดีครับพี่วรรณ

ผมไม่ได้เข้ามาในพลังจิตนานมาก ตั้งแต่ต้นปีน่ะครับ

วันนี้มีเรื่องขอสอบถามพี่วรรณและเพื่อนๆครับ

รูปนี้ผมเห็นมาจากของเพื่อน ไม่ทราบที่มา อยากจะถามว่าพี่วรรณพอทราบหรือไม่ครับว่ามีที่มาอย่างไรครับ

 

คั่นเวลา ผมขอเล่าประสบการณ์ของพี่คนนึงที่ผมก็เพิ่งรู้จักจากพระหลวงปู่ทวดวัดคงคา นนทบุรี

ช่วงปี 62 พี่เขาฝันถึงหลวงพ่อฤาษีลิงดำ สามครั้ง พี่เขาก็ยังไม่เชื่อนึกว่าฝันเพราะคิดมาก จนมาฝันเป็นครั้งที่4 หลวงพ่อท่านเขียนตัวเลข ใส่กระดาษมาให้พี่เขา จนได้โชค ถูก ลตร. 80 ใบครับ ได้เงินมาแสนกว่าจึงไปเท่าบุญและทำบุญบูชาพระไป 3-4 หมื่นบาทครับ

 

สวัสดีครับคุณ poon-pan รูปที่โพสท์มาพี่ไม่ทราบที่มาเช่นกันครับ


แต่ภาพด้านบนนี้นำมาจากหนังสือ ประวัติหลวงพ่อพระราชพรหมยาน หน้า 32 ครับ

 

พระนารายณ์แผลงศร วัดถ้ำผาจม จ.เชียงราย

พระพิฆเนศ พระนารายณ์ คือ เทวดาองค์ใด


ผู้ถาม : หลวงพ่อเจ้าขา ลูกนั่งสมาธิพบท่านพิฆเนศ มีหัวเป็นช้างตัวเป็นคน ในสมาธินั้นท่านเอามือของลูกไปแบ แล้วรมอะไรไม่รู้สีแดงแจ๊ด บอกว่าเอ็งจะต้องมีฤทธิ์มีเดชต่อไปข้างหน้า

ลูกปลื้มใจอย่างบอกไม่ถูก ลูกสงสัยว่าในคัมภีร์พระพุทธศาสนา เทวดามีหัวเป็นช้าง ลูกไม่เคยเจอเลย ไม่รู้ว่าลูกจะทำสมาธิเพี้ยนไปหรือเปล่า หลวงพ่อช่วยชี้แจงความเพี้ยนของลูกด้วยเถิดเจ้าค่ะ

หลวงพ่อ : มาดีแล้วๆ ความจริงไม่เพี้ยน อย่างนี้เขาเรียกว่าโรคอุปาทาน

คือว่าตามธรรมดาที่เราเห็นน่ะ หัวเป็นช้างใช่ไหม นั่นเป็นลัทธิของพราหมณ์ ในเมื่อเคยเห็นแบบนั้น ท่านมาท่านก็แสดงแบบนั้นก่อน

อย่างเทวดาหรือพรหมนางฟ้าทุกคนน่ะ ความจริงท่านอาจจะตายสมัยแก่นะ คือเทวดา นางฟ้า พรหม ไม่แก่ สาวหมด

ทีนี้เวลามาหาเราเขาแสดงภาพเดิมที่เราเห็น เขาตายเป็นคนแก่ ก็ให้เห็นภาพคนแก่


ท่านพิฆเนศก็เหมือนกัน ท่านมารูปอื่นก็คงจำไม่ได้ ต้องมารูปหัวช้าง


(หลังจากหลวงพ่ออุทิศส่วนกุศลแล้ว ก็มีเรื่อพระพิฆเนศมาเล่าให้ฟังอีก)


ตอนอุทิศส่วนกุศล ถามว่าท่านพิฆเนศเป็นพรหมหรือเป็นเทวดาชั้นไหน เพราะเห็นมีทั้งพรหมและเทวดาเยอะแยะใสมาก ท่านบอกไม่ใช่พรหม


ถามว่าเป็นเทวดาชั้นปรนิมใช่ไหม


ท่านบอกไม่ใช่ เป็นเทวดาชั้นดาวดึงส์ สวยมาก


ท่านบอกว่าคนที่ถามเมื่อกี้นี้เคยเป็นลูกท่านมา ท่านก็หวังจะสงเคราะห์ ต้องถอยหลังไปหลายชาติหน่อยนะ คือไม่น้อยกว่าพันชาติ


(และหลวงพ่อยังมีเรื่องพระนารายณ์มาเล่าให้ฟังอีก)


เทวดากับสัตว์ เทวดากับมนุษย์ มันต่อกันไม่ได้ เพราะมนุษย์ก็ดี สัตว์ก็ดี มันมีธาตุ 4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ และเทวดาเขาไม่มีธาตุนี่ มีเหมือนอากาศธาตุ มันต่อกันได้ที่ไหนล่ะ ที่ว่าหัวเป็นช้างเพราะว่าพราหมณ์แกหาเรื่องคุย


อย่างพระนารายณ์นี่ก็เหมือนกัน พระนารายณ์นี่ฉันหาไม่พบ


ผู้ถาม : แล้วมีไม่จริงหรือครับ ?

หลวงพ่อ: สักประมาณ 10 ปีมาแล้ว คืนหนึ่งมันว่าง คือไม่ได้ว่างมาก เขาเจริญกรรมฐานแบบนี้ละนะ พอเลิกแล้วประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ เวลาไปพักมันก็ยังไม่หลับ 6 ทุ่มหรือ ตี 2 เป็นธรรมดา

ถ้าถึง 6 ทุ่มต้องอยู่ถึงตี 2 ถ้าขืนหลับ 6 ทุ่มอาจจะเลยเวลา เพราะเจริญกรรมฐานตอนตี 2 เมื่อถึงเวลาว่างก็เที่ยวไปเที่ยวมา เที่ยวมาเที่ยวไป ตามเรื่องตามราว ใช่ไหม

ก็ไปนึกถึงพระนารายณ์ได้ นึกนารายณ์อยู่ชั้นไหน แล้วเทวดาไหนเป็นนารายณ์ เข้าไปหาในกามาวจรทั้งหมด ไม่พบพระนารายณ์ ถามแต่ละชื่อไม่มีนารายณ์เลย

ไอ้ความโง่ของฉันน่ะ ก็ย่องไปพรหมอีก ถามพระนารายณ์ที่พรหมไม่ได้


กลับมาหาโยม ถามโยมพระนารายณ์ที่พราหมณ์ตั้งชื่อให้มีตัวจริงไหม


ท่านบอกตั้งแต่ฉันเป็นเทวดาไม่เคยมีเลย โยมท่านเป็นเทวดา 2 รอบ พระอินทร์ 2 รอบนะ เมื่อสมัยพระพุทธเจ้าทรงพระชนม์อยู่ หมดอายุไปที่แล้วฟังเทศน์แล้วจุติเป็นพระอินทร์ใหม่ ที่พระพุทธเจ้าบอกว่าพระอินทร์หนุ่ม ท่านอยู่ถึง 2 รอบยังไม่รู้จักนารายณ์


ไล่ไปไล่มาถาม ถ้าเขาบน พระนารายณ์ เทวดาองค์ไหน รับ


ท่านบอก มี ก็ "มเหสักขา" ไงล่ะ


มเหสักขา แปลว่ามีฤทธิ์มาก


ท่านพิฆเนศ ชื่อ "ปิยสิขะ" เพิ่งบอกเดี๋ยวนี้ละนะ มีสิทธิ์ในความรัก แม้แต่เขาให้หัวเป็นช้างยังชอบเลย


ผู้ถาม : ยังงี้เราก็บนได้ซิ


หลวงพ่อ : ถ้าจะบนท่านนะตอนให้พร บอกให้หมูต้มชิ้นหนึ่งไม่ต้องโต กับ ข้าวปากหม้อ เท่านั้นนะ



****ตอนนี้ก็เป็นที่รู้แล้วนะว่า พระพิฆเนศคือใคร และพระนารายณ์คือใคร****



(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 102 เดือนสิงหาคม 2532 หน้า 9-11)




พระพิฆเนศ หน้าห้างเซ็นทรัลเวิลด์

 

หลวงพ่อไม่แสดงฤทธิ์

ท่านเจ้าคุณฯ บอกว่า อันที่จริงนี่ อย่างปลุกเสก ของอะไรนี่นะ เราคุยเฉพาะลูกศิษย์หลวงพ่อนะ อันที่จริงนี่หลวงพ่อท่านทำได้ทุกอย่าง แต่คนถ้าไปติดฤทธิ์ตรงนี้มันจะไม่ใช่ทางพันทุกข์ หลวงพ่อถึงไม่เลือกทำตรงนี้

หลวงพ่อไสบาบา ไม่ใช่คุยข่มท่านหรอก หลวงพ่อท่านก็ทำได้อย่างนั้น แต่คนจะไปติดฤทธิ์ จะสอนธรรมะ พุทโธ ธัมโม สังโฆ มันไม่เอาแล้ว มันจะเอาแต่ฤทธิ์ จะติดแต่ฤทธิ์นั่นแหละ ทางหาทางพันทุกข์มันจะไม่เอา

ของหลวงพ่อนี่ท่านเอาเจโตฯ หรืออภิญญาของท่านสะกิดใจภายในใจของคนนิดๆ เท่านั้นเอง ให้เกิดศรัทธาเพื่อท่านจะได้ป้อนธรรมะเข้าไป แต่ไสบาบาท่านอาจจะมีอภิญญา ถ้ามีอภิญญาทำได้นี่ อย่าง เดวิด คอปเปอร์ฟิลด์ ที่เล่นกลนั่นนะ เขาว่าใช้อภิญญาจริง หลวงพ่อก็ว่าจริง อภิญญาทำได้ทุกอย่าง แต่ชวนไปนิพพานไปกันไหมล่ะ ไม่ไปหรอก มันติดอยู่ตรงนี้ ติดฤทธิ์ มีแล้วก็อยากให้เขาสรรเสริญ ตัวนี้โลกธรรมก็เข้าไปแล้ว อย่างไสบาบาหลวงพ่อท่านก็ไม่ค่อยพูดถึง แต่เดวิดนี่ท่านพูดว่า (ใช้) อภิญญา

หลวงพ่อจะสอนอะไรจะสอนวิปัสสนาญาณควบไปด้วย สอนนำหน้าสมถะทั่วไป เพราะกลัวคนมันจะหลง อย่างเขาว่าเรามีอภิญญา เรามีอภิญญาจริง แต่ว่ามันจะฟู มันห้ามไม่ได้หรอก จิตมันจะบอกว่า พวกนี้มันโง่กว่าเราทั้งนั้นนี่ เรานี่เก่ง เราทำไอ้นี่ได้ แต่กิเลสไม่ใช่มันลดนะ มีทิพพจักขุญาณไม่ใช่กิเลสมันลด มันเท่าเก่า ถ้าเผลอมันก็ครอบเรามากกว่าเก่าอีก ต้องระวัง ต้องใช้ปัญญาควบไปด้วย ถ้าไม่ใช้ปัญญควบนี่เสียหายได้
เสียหายแก่ตัวเราเอง

ส่วนมากหลวงพี่นี่ชอบสุกขวิปัสสโก ไม่ค่อยรู้เรื่องนี้มาก ถ้าพวกมีฤทธิ์ด้วยกันจะชอบค้นคว้า ตามหา จะคุยกันเป็นเรื่องเป็นราว ฉันคุยไม่ค่อยได้นาน เพราะว่าเรานิสัยมันไม่ชอบ นิสัยมันชอบเงียบๆ อะไรอย่างนี้ ที่ชอบเพราะมันไม่ได้นะ เลยมันหายอยากไม่เอา

สมัยก่อนบวชพระใหม่ จับกสิณกองนี้นะเป็นทองคำ เราเอาก่อน พอไม่ได้เอาสีนี้ดีกว่า เอาใหม่อีกแล้ว เลยไม่ได้ซักกอง เพราะอะไร เบื่อ เพราะมันคงจะไม่เอาจริงนั่นแหละ

หลวงพ่อท่านก็พยากรณ์ไว้แล้วนี่ หลวงพ่อท่านไม่ได้พยากรณ์เองหรอก พระบอก พระใหม่เอ๊ย เดินทางมหาสติปัฏฐานสูตรนะ ไอ้เราก็ไม่รู้ว่ามหาสติปัฏฐานสูตรเป็นยังไง ไปอ่านดูมันมีแต่สุกขวิปัสสโกทั้งนั้น เราก็เอาละ
วะ กำลังอยากได้ฤทธิ์พอดีนี่ สุกขวิปัสสโกรึ ลูกจะได้กองไหนขอให้เปิดเจอ เจอแต่สุกขวิปัสสโก ไม่เกี่ยวกับฤทธิ์สักกอง ไม่มั่นใจอธิษฐานใหม่ ก็สุกขวิปัสสโกอีกนั่นแหละ เลยไม่เอาแล้ว กลัวจะเสียกำลังใจ เอา 2 ครั้งพอ ครั้งที่ 3 เอาไว้ลุ้น ก็ความอยากนั่นแหละ อยากจะมีฤทธิ์ อยากเหาะไปโน่นไปนี่ พอปฏิบัติจริงๆ มันก็หายอยาก ทำไปๆมันก็ไม่ได้สักที คงไม่ได้ นิสัยมันจะไม่ได้

คนที่ได้ อภิญญานี่ภาษาชาวบ้านเขาเรียก ต้องบวมๆหน่อยๆ คนบ้าบิ่น
เอาจริงเอาตาย อย่างนั้นแหละ สังเกตดูเหอะพวกได้อภิญญามองเผินๆ คล้ายบวมๆหน่อยๆ แต่เป็นคนเอาจริง รอบนี้เอาจริง มันบ้าเอาเป็นเอาตายเลยแหละ ถ้าคนต้วมเตี้ยมๆ ไม่มีทางหรอก เช้าชามเย็นชาม
อย่าไปหวัง ภาวนา พุทโธ จับภาพนิมิตได้นิดๆหน่อยเลิกแล้ว เดี๋ยวถึงเวลาคงจะมาเองหรือไง ไม่มาเองหรอก ของเราต้องทำเอง ไม่ใช่ลอยมาเองแล้วก็ได้เลย ไม่ได้หรอก หวังถูกหวย รวยโป ได้ อย่าไปหวังอย่างนั้น

(หลวงพ่อ) ท่านคนจริงนี่ ท่านทำอะไรทำจริง เราอยากได้อะไรง่ายๆ อยากทำน้อยได้มาก ชอบอย่างนี้ อยากมีฤทธิ์มีเดชเหมือนกันน่ะ อยากภาวนา 1 นาที 2 นาทีให้ได้อภิญญาเลยอย่างนั้นแหละ เขาเรียก เขี้ยวเหี้ยน นั่นแหละ

หลวงพ่อท่านเก็บเยอะ เก็บไม่ออกมาเยอะ ใช้นิดๆ หน่อยๆ เท่านั้นแหละ แถม ยังบอกกับเราเลย ถ้าเขาไล่เราเมื่อไหร่ไปกินข้าวกลางแม่น้ำสะแกกรังกัน ไม่รู้หมายความว่าเอาเราไปด้วยหรือเปล่าไม่รู้ ท่านบอกไปกิน
ข้าวกลางแม่น้ำสะแกกรังสัก 2 วันเท่านั้นแหละนันต์เอ๊ย วัดนี่แตก วัดท่าซุงนี่แตก ทีนี้แหละ มันจะลือกันไปใช่ไหม ท่านจะห่มผ้าสี(เขียว)ตองอ่อน เปลี่ยนสี

อภิญญาหลวงพ่อท่านทำได้ พูดแล้ว (สอนแล้ว) ไม่ใช่ทำไม่ได้นะ ท่านทำได้จริง พูดแล้วไม่ใช่ให้ลูกศิษย์ลูกหาว่าฉันไม่เก่งนะ แบบสมัยโบราณ พวกเดียรถีย์ บอก ถ้ากูจะเหาะ ใคร(ช่วย)บอก อย่าให้อาจารย์ทำนะ
อย่าให้เหาะนะ อย่านะอาจารย์ รั้งไว้ แต่นี่ท่านทำได้นี่ ท่านลองของแล้ว ลองแล้วก็ไม่ได้ใช้หรอก

หลวงพ่อส่วนมากจะใช้ เจโตฯ มาก แต่ตอนหลังท่านบอกไม่ได้ใช้อะไร พระมาบอก พระบอกวันนี้มีใครมาบ้าง คนที่มาระดับไหน มาแล้วจะได้มรรคได้ผลไหม พูดอย่างไรถึงจะได้รู้เรื่อง อะไรอย่างนี้

สังเกตที่ ศาลานวราช พอท่านลงมาท่านจะมองหาคนที่ท่านรู้มา มาหรือยัง นั่งตรงไหน อะไรอย่างนี้ ท่านจะบอกลักษณะการแต่งกายมาเลย คนกำลังใจขนาดไหน คนนี้พูดยังไง ถึงจะรู้เรื่อง ทักยังไงถึงจะรู้ ส่วนมากพระท่านคุมทั้งวันทั้งคืน อย่างเราคุมพระ พระท่านไม่ยอมคุมด้วย

(จากคอลัมภ์ "ท่านเจ้าคุณฯสนทนา" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 474 เดือนกันยายน 2563 หน้า 9-11)

 

ดาวพระศุกร์

(เมื่อไม่นานนี้มีข่าวในหนังสือพิมพ์ว่านักดาราศาสตร์พบหลักฐานที่อาจบ่งชี้ถึงสิ่งมีชีวิตบนดาวศุกร์)

ดาวพระศุกร์จะเห็นตั้งแต่เวลาหัวค่ำใหม่ๆ ดาวกัปพฤกษ์จะเห็นประมาณตี 4 อยู่ทิศ
ตะวันออก ดาวพระศุกร์อยู่ทิศตะวันตก รอบดาวพระศุกร์มีหมอกน้ำลอยอยู่ใกล้ๆ เมื่อแสงพระอาทิตย์พุ่งเข้าไปถึงกระทบหมอกน้ำนั้น ดูไกลๆคล้ายกระจกสะท้อนแสงอาทิตย์

ด้านหน้าที่หันไปทางพระอาทิตย์เป็นที่เตียนโล่งหัวโล้นต้นไม้ไม่มี คนและสัตว์ต้นไม้อยู่ไม่ได้ถูกเผาตายหมด ส่วนด้านกลางถึงท้ายมีพืชพันธ์ธัญญาหาร มีต้นไม้ มีคนอยู่ ยิ่งไปด้านเหนือมากเท่าไร มีต้นไม้และคน สัตว์มากขึ้น ความชุ่มชื้นมากขึ้น 50% หรือครึ่งหนึ่งของพื้นที่โลกพระศุกร์ถึงจะมีสิ่งมีชีวิตอยู่ได้

พระพุทธเจ้าเคยบอกว่าโลกเป็นหมื่นโลกธาตุ หมายความว่าโลกที่เป็นวัตถุประเภท
นี้ในจักรวาลทั้งหมดเรียกว่าโลกธาตุ หมายความว่าอาจถึงหมื่นก็ได้ มีทั้งสิ่งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต นักวิทยาศาสตร์ทุกคนไม่ใช่จะมีความรู้หมดทุกอย่าง ผู้ที่รู้ทั้งหมดครบมีองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น

ด้านบนโลกดาวพระศุกร์ร้อน กลางอุ่น ปลายๆเย็นมีหิมะจับตามใบไม้ใบหญ้า ตอนท้ายสุดเป็นน้ำแข็งเวลาต้องแสงอาทิตย์มีความแพรวพราว มีแร่ธาตุมากในดาวนี้ มีฤทธิ์มากด้วย

ตะวันออกกลางมีคนผิวดำเป็นหมึกเพราะความร้อน เป็นประเทศหนึ่งแต่งกายด้วย
ผ้าสีฟ้ากางเกงยาว เสื้อแขนยาว มีแถบสีขาวเหมือนกันหมดสำหรับผู้ชาย ผู้หญิงนุ่งผ้าโสร่งที่นิยมใช้คือสีมอๆ ไม่ขาวไม่หลืองเป็นตาๆ รองเท้าสวมเหมือนกันหมด ผู้หญิงนิยมเสื้อสีขาวแขนยาวบางๆ ไม่โพกผ้าหมือนแขก แต่ใช้หมวกคล้ายๆทหารพลร่มผู้หญิง มีจีบสีสวยๆ ผู้ชายมีเชิงยาวกว่าหมวกพลร่มนิดหน่อย อาชีพส่วนมากจะเป็นชาวไร่ปลูกต้นหมากรากไมัคล้ายโลกเรา มีเลี้ยงสัตว์ วัว ควาย หมู ไก่ นก เหมือนโลกเรา

บ้านเขาสวยงามสะอาด มีความสุขมากเป็นหมู่บ้านไม่ทันสมัย เขตอากาศดีมีบ้านเรือนใหญ่โตเจริญมากไฟฟ้าสว่าง บ้านและถนนเป็นระเบียบ มีรถยนต์คล้ายแบบเก่าของเราคือหน้าหม้อสูงล้อโตกว่าคล้ายกับกงเกวียน มีที่นั่งสูงกว้างหลังคาไม่คลุมเหมือนของเรา โปร่งๆนั่งได้หลายคน

คนมีผิวสีขาวนวลรูปร่างดี เวลาไหว้เขายกมือซ้ายข้างเดียวแล้วก้มหัวรับนิดหน่อย แสดงว่าเคารพหรือรับการเคารพกัน

เขาถามหลวงพ่อท่านว่ามาจากไหน หลวงพ่อท่านตอบมาจากโลกชมภู มาแบบลอยมา เขาถาม โลกชมภูตัวเบาลอยได้ทุกคนหรือ ตอบไม่ทุกคน แล้วหลวงพ่อท่านบอกเขาว่าโลกชมภูมีตัว 2 ตัว คือตัวในกับตัวนอก ถ้าคนได้อภิญญาสมาบัติใหญ่มาทั้งตัวในและ
ตัวนอก คนมีกำลังน้อยเอาตัวนอกมาไม่ได้ มาได้เฉพาะตัวใน (แบบพวกเราและครูแล้วเขาก็ไม่เห็นเราด้วย) เมื่อเขาขอจับอทิสมานกายของหลวงพ่อท่าน เขาตกใจ ถามว่าเนื้อของเธอไม่มีหรือ เวลาพูดกับฉันฉันเห็นเธอมี ท่านบอกเอาตัวในมา เขาถามโลกพระศุกร์จะมีตัวในตัวนอกเหมือนโลกชมภูไหม ตอบว่า ไม่ว่าโลกไหนก็มีตัวใน
ตัวนอกเหมือนกัน บอกเขาว่าไปเที่ยวแล้วหลายโลก โลกพระอาทิตย์ก็ไป เขาตกใจ ถามไม่ร้อนหรือ ท่านบอกเอาตัวในไปไม่ร้อน โลกเขาไม่รบกันมีรถมีเครื่องบิน

ทิศเหนือใกล้จะสุดหนาวมาก คนน้อย มีสัตว์ขนยาวมาก วัว ควาย ลิงค่างขนยาว
หมด คนใส่เสื้อผ้าหนามาก คนและสัตว์เห็นกันไม่หลบไม่กลัว เพราะไม่เคยมีคนทำร้ายสัตว์ โลกพุธไม่มีสัตว์ โลกศุกร์มีสัตว์เดรัจฉานแต่มีเมตตาปราณี มีพรหมวิหาร 4 ดีกว่าโลกชมภูเรา

อายุคนเขา 2 หมื่นปี คนแก่ดูไม่แก่ ดาวหรือโลกศุกร์มีเนื้อที่มากกว่าโลกเราเกือบเท่า
ตัว แต่ส่วนที่สิ่งมีชีวิตมีน้อยกว่าโลกเรา เขตที่เป็นเมืองใหญ่มีลูกบอลลูนลอยอยู่มาก มีโรงงานใหญ่ควันโขมง ลูกบอลลูนด้านหน้าส่วนที่ห้อยหมายความว่าตัวอาคารที่ห้อยมีใบพัดด้านหาง มีหางคล้ายเครื่องบินแต่ไม่เหมือนทั้งหมดแตกต่างกันนิดหน่อย ต้องการบังคับเครื่องไปทางไหนเห็นหันไปทางนั้น ถ้าตกไม่ถึงกับเสียชีวิต เวลาใช้อัดลมเข้าไปจนเต็ม เป็นยานพาหนะของชาวบ้านใช้กันมาก เครื่องบอกสัญญาณหลีกกันเป็นกระแสไฟสีๆ สีแดงเลี้ยวทางไหน เขียวไปทางไหน เหลืองขึ้นบน สีใสลงข้างล่าง

ท้ายสุดของดาวศุกร์เป็นมหาสมุทรใหญ่เป็นน้ำแข็ง มีฝูงสุนัขคล้ายสุนัขจิ้งจอกขนยาวเกือบปิดตาทั้งหมด สัตว์ขนยาวกว่าโลกเรามาก บ้านคนขุดดินอยู่ไม่ใหญ่ ดาวศุกร์มีประเทศแบบเรา มีเขตแดนแต่เป็นมิตรกัน เขามีความสุข คนสวยแต่งตัวสวยมีเพชรนิลจินดาประดับมากมาย


(จากหนังสือ บันทึกของชาโดว์ เล่ม 6 หน้า 57-59)

 

ผีขอส่วนบุญ

ผู้ถาม : เวลาลูกปฏิบัติธรรมมักจะภาวนาพุทโธ 108 จบ จากนั้นก็ภาวนาคาถาเงินล้านอีก 50 จบ อย่างนี้เป็นประจำ แต่มีเรื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่ง เมื่อภาวนาจบปั๊บจะมีกลิ่นเหม็นเหมือนศพ ตอนกรวดน้ำทีไรก็หายไป

อยากเรียนถามหลวงพ่อว่า ภาวนาคาถาเงินล้านแล้วทำไมจึงมีกลิ่นเหม็นเหมือนศพเจ้าคะ ?

หลวงพ่อ : นี่ๆ อย่าลืมนะ กลิ่นเหม็นทำพระรวยไปหลายศพแล้วนะอาชีพบังสุกุล ความจริงกลิ่นเหม็นนี่ไม่ใช่คาถาเงินล้านหรือพุทโธ เป็นเรื่องของจิตมีกุศลใหญ่มีบุญ เพราะการภาวนาตั้ง 108 จบ 50 จบ จิตเป็นฌานแน่ ถ้าจิตไม่ถึงฌานทรงถึงขนาดนั้นไม่ได้

เมื่อจิตเป็นฌานกุศลก็ใหญ่ คนที่ตายก็ต้องการบุญ ก็แสดงให้ปรากฏ ถ้าแสดงเป็นตัวก็กลัวจะกระโดดหน้าต่าง ก็ส่งกลิ่นแทน นี่เป็นความจริงตามนี้นะ เขาขอส่วนบุญ

ตอนอุทิศส่วนกุศลให้แล้ว ก็บอกต่อว่า "ต่อนี้ไปถ้าฉันจะทำอะไรช่วยฉันด้วยนะ ให้มีฐานะมากขึ้น มีฐานะคล่องตัวมากขึ้น" เขาจะช่วย

แต่พวกนี้มีความกตัญญูมากนะ ได้รับความสุขจากคนไหนแล้วเขาไม่ทิ้ง

ผู้ถาม : ถ้ากลิ่นเก่าหายไป กลิ่นใหม่เข้ามาล่ะครับ ?

หลวงพ่อ : กลิ่นใหม่เข้ามา เอ..บ้านนี้เขาใจดี มีใจบุญใจกุศล เพื่อนเขา
ได้รับความสุข เราก็ต้องการบ้าง

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 73 เดือนมีนาคม 2530 หน้า 11-12)

 

เรื่อง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวปรารถนาพุทธภูมิ

ท่านเคยถามว่า หลวงพ่อเคยพูดกับคนอื่นว่าผมปรารถนาพุทธภูมิ หลวงพ่อรู้จากใครครับ ?

บอก พระท่านบอก

ท่านรับ ครับ

กรรมฐานทิพพจักขุญาณท่านเก่ง ทิพพจักขุญาณเก่งมาก ไม่ใช่ก้อยนะ ไม่ใช่เบา

ปรารถนาพุทธภูมินี่เหนื่อย แต่ว่างานท่านก็เป็นงานพุทธภูมิตรง ใช่ไหม คืองานพระมหากษัตริย์ไม่มีอย่างนั้นนี่ ที่ท่านทำนี่นะ งานข้างนอกมากกว่างานข้างใน งานข้างในเขาว่าท่านมีงาน ปีมีกี่ชั่วโมง เป็นพันชั่วโมงใช่ไหม งานข้างนอกจะมีเยอะ ท่านบอกงานข้างนอกไม่มีเท่านั้นครับ ออกไปข้างนอกไม่ได้พัก เข้าไปหัวเมืองนะ ท่านไม่ได้พัก เดี๋ยวไปเยี่ยมที่โน่นเยี่ยมที่นี่

(ท่านลาแล้วกระมังครับ)

คงยังไม่ลามั๊ง คงยังไม่ลา เพราะว่าถ้าลาแล้ว งานข้างนอกขาด ถ้าพุทธภูมิถ้าลาแล้ว กำลังใจมันต่ำเยอะนะ มันไปทางตัดเลย เพราะฉันเคยเป็นพุทธภูมิมาก่อน ฉันรู้ว่าพุทธภูมิสู้ทุกอย่าง งานทุกอย่างทำทุกอย่างหมด

ถ้าลาปั๊บอารมณ์ตัด ถ้าตัดก็ไม่ได้ทิ้งงานนะ แต่อารมณ์ต่างกัน แต่ว่าเสริมขึ้น อารมณ์มุ่งเข้าตัดกิเลสตรง

เพราะพุทธภูมิไม่ตัดกิเลส พุทธภูมิทรงฌานมากกว่า หนักไปเรื่องฌาน พอใช้วิปัสสนา
ญาณมากเข้า อารมณ์มันเบาลง มันต่างกัน


(จากคอลัมภ์ "สนทนาที่ตึกรับแขกใหม่" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 113 เดือนกรกฏาคม 2533 หน้า 12)


พระองค์ทรงปรารถนา พระโพธิญาณ ขั้นวิริยาธิกะ

หลวงพ่อเคยถวายพระพรไว้ ณ พระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ เมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2520 ในตอนหนึ่งที่พระองค์ทรงตรัสถามหลวงพ่อว่า

"เขาพูดกันว่าผมปรารถนาพุทธภูมิเป็นความจริงไหมครับ ?"

หลวงพ่อถวายพระพรว่า "เรื่องปรารถนาพุทธภูมินี่ พระองค์ปรารถนามานาน แต่เวลานี้บารมีเป็น ปรมัตถบารมี แล้วก็เหลืออีก 5 ชาติ และที่พระองค์ปฏิบัติมามันเลยแล้ว ไม่ใช่ไม่สำเร็จ !

พุทธภูมิ นี่ต้องบำเพ็ญกันมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระองค์เป็น วิริยาธิกะ

วิริยาธิกะนี่ต้องบำเพ็ญบารมีถึง 16 อสงไขยกำไรแสนกัป นี่บำเพ็ญมาเกิน 16 อสงไขยแล้ว แสนกัปอาจยังไม่ครบ จึงต้องเกิดอีก 5 ชาติ"

ในขณะนั้น สมเด็จพระนางเจ้าฯได้ตรัสถามหลวงพ่อว่า

"พระเจ้าอยู่หัวก็ดี หม่อมฉันก็ดี ก็มีความเคารพในพระคุณพระราชวงศ์จักรีอยู่ตลอดเวลา ที่ท่านจะทรงสามารถจะทรงความเป็นเอกราชไว้ได้ ก็อยากจะทราบว่าทั้งสององค์นี่ จะทรงชาติกับศาสนาไว้ได้ไหม ?"

หลวงพ่อถวายพระพรว่า "ก็ได้ ประเทศเราไม่มีเกณฑ์จะต้องตกเป็นเหยื่อคอมมิวนิสต์"

แล้วพระองค์ก็ตรัสถามอีกว่า "ฉันทั้งสององค์นี่ ทั้งพระเจ้าอยู่หัวด้วยและฉันด้วย จะต้องตายเพราะการที่เขามุ่งจะฆ่าไหม ?"

พอตรัสถามตรงนี้ หลวงพ่อท่านบอกว่าพระดลใจให้ตอบว่าดังนี้

"ก็เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนี่เป็นนักรบฝีมือดีมาจากสุโขทัย และมาเกิดคราวนี้ ต้องการจะเกิดเพื่อจรรโลงให้คงอยู่ให้ชาติมีความร่มเย็นเป็นสุข แล้วเรื่องอะไรที่ต้องตายเพราะคมอาวุธล่ะ ถ้าจะเจ็บตายเองเป็นเรื่องธรรมดา และต้องตายด้วยเรื่อง คมอาวุธ อันนี้ไม่มี !"


(จากคอลัมภ์ "ตามรอยพระพุทธบาท" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 212 เดือนพฤศจิกายน 2541 หน้า 92-93)

 

ปฏิปทาในหลวงของเรา

พระเจ้าอยู่หัวมีอะไรดีอยู่ 3 อย่าง ขอให้บรรดาท่านพุทธบริษัทนำไปใช้ด้วยนะ พระองค์ไม่เคยตำหนิใครเลยนะ บุคคลที่ประกาศเป็นศัตรูต่อพระองค์ ท่านไม่เคยตำหนิมีแต่ชม ท่านพูดในด้านของความดีเท่านั้น อันนี้ลองแล้วนะ

แล้วก็ประการที่ 2 ไม่เคยสนใจในคำนินทาและสรรเสริญ

มีคราวหนึ่งเขาลือกันว่าฉันเป็นพระนักการเมืองเอาของไปแจกคนยากจน คำลือไปถึงท่าน ท่านบอกว่า เขาลือว่าอย่างนี้ครับ แต่ผมแก้ไปแล้วครับ ก็เลยบอกว่า ความจริงไม่น่าแก้ ดี

ท่านถามว่า ดีอย่างไร

เขาลือว่าเป็นพระการเมืองก็ทำงานเต็มเมือง ทำงานเต็มตำบลก็เป็นพระตำบล ทำงานเต็มอำเภอก็เป็นพระอำเภอ ถ้าทำงานเต็มเมืองก็เป็นพระการเมือง ก็หมดเรื่องไป

ท่านก็เลยถามว่าหลวงพ่อมีความรู้สึกอย่างไร ก็เลยถวายพระพรไปว่า อาตมามีความรู้สึกว่า "ช่างมัน"

คำว่า "ช่างมัน" ที่ใครนินทาหรือสรรเสริญไม่แปลกที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า "นินทา ปสังสา เป็นธรรมดาของโลก เธอทั้งหลายจงอย่าสนใจทั้งคำนินทาและสรรเสริญ"

คนเขารักเราเขาก็สรรเสริญเกินดี เขาเกลียดเราเขานินทาเขาก็ชั่วเกินความจริง พระพุทธเจ้าท่านบอกว่า เราจะไม่ดีเพราะการนินทา และสรรเสริญ ถ้าหากว่าเราเป็นคนเลว เขาสรรเสริญว่าดีขนาดไหนมันก็ไม่ดีไปตาม เราชั่วเขาสรรเสริญว่าดีก็ไม่ดีตาม ก็รวมความว่าคำนินทาและสรรเสริญไม่มีความหมายไม่สนใจ

ก็เลยย้อนถามพระองค์ว่า พระองค์มีความรู้สึกอย่างไรในเมื่อเขานินทาและสรรเสริญ ท่านตอบว่า "ผมเรื่อยๆครับ" หมายความว่า ทำจิตเป็นสุข ก็ช่างมันเหมือนกันแหละ

ทีนี้ท่านก็เล่าเรื่องคนที่นินทาท่าน มีเรื่องหนึ่งท่านเล่าให้ฟังว่า ท่านบอกว่าผมเองก็ถูกนินทาเหมือนกัน เขานินทามาหลายเรื่อง มาเรื่องสุดท้ายเขาลือกันว่าผมฆ่าพ่อตา

ก็เลยถามท่านว่า เรื่องราวมันเป็นยังไง ก็เลยบอกว่าพ่อตาผมป่วยเป็นไข้ เขาลือว่าผมเอาเหล้ากรอกปากพ่อตาแล้วก็พาวิ่ง

ถามพระองค์มีความรู้สึกอย่างไร ท่านบอก เรื่อยๆครับ เป็นเรื่องธรรมดา

อันนี้อยากให้ญาติโยมพุทธบริษัทเอาไปใช้ด้วยนะ

แล้วก็อีกเรื่องหนึ่งที่มีความสำคัญคือ "มานะทิฏฐิ" การถือตัวถือตน

ท่านบอกว่าตัวนี้เป็นกิเลสที่มีความหยาบมากเลยเลวมาก ท่านไม่ใช้มันเลย เห็นไหมเวลาไปไหน ท่านนั่งพับเพียบ คุยตามทุ่งตามท่า ทำได้ทุกอย่าง

อันนี้ขอบรรดาท่านพุทธบริษัท ฝากไว้นะ

(จากคอลัมภ์ "สนทนาที่สายลม" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 71 เดือนมกราคม 2530 หน้า 28-29)

 

พระคำข้าวรุ่นพิเศษติดพระธาตุ๕องค์
เข้าพิธีพุทธาภิเษกพร้อมสมเด็จองค์ปฐมรุ่น๑ไหมครับ หรือว่ารุ่นไหนครับ

 

พิธีพุทธาภิเษกสมเด็จองค์ปฐมรุ่น 1 เสาร์ที่ 16 พฤษภาคม 2535 เป็นวันวิสาขบูชา ที่วิหาร 100 เมตร เวลาประมาณ 18.00 น. พร้อมกับพระคำข้าวรุ่นพิเศษปลุกเสกชุด 2 และมีดหมอชาตรี ฯ