อย่าทำร้ายแม่ ด้วยกรรมทางความคิดของลูก (รีบด่วน ก่อนไม่มีแม่ให้กอด)

ผมเองเวลาว่างชอบโพสชื่อเพื่อนๆสมัยเรียน โพสไปโพสมาก็ไปเจอเรื่องราวของโรงเรียนเก่า อัสสัมชัญ สำโรง ไปเจอเรื่องนี้เข้าครับ แม้จะเป็นเรื่องที่หลังจากผมจบมาแล้วหลายปี ผมเข้าเรียนปีแรกปี2522เป็นปีที่โรงเรียนเปิดทำการปีแรก และจบ(ควรจะ)ปี2528 แต่ก็มาจบเอาจริงๆปี2530 ลองอ่านดูนะครับ เสียเวลานิดเดียว ผมว่าน่าจะทำให้ได้มุมมองอะไรมากทีเดียว


<CENTER>ก่อนไม่มีให้กอด -- เรื่องจริงจาก รร.อัสสัมชัญ </CENTER>
<!--detail--><!--images-->


<CENTER>
</CENTER>
<!--images-->> > >ใครที่ยังลังเล ที่จะตอบแทนพระคุณพ่อ-แม่ อ่านไว้ซะนะ
> > >เวลาที่มีไม่มาก รีบๆ เข้า
> > >
> > >เรื่องจริงจาก รร.อัสสัมชัญ
> > >
> > >แล้วจะกลั้นน้ำตาแทบไม่อยู่ ......
> > >เรื่องนี้ต้องยกความดีความชอบให้กับ "มิสอุไรพร"
> > >ครูที่มีจิตวิทยาสูงในการสอนเด็ก
> > >รักใดไหนเล่าเท่ารักแม่...วีรกรรมสุดยิ่งใหญ่ของแม่ที่ลูกทุกคนต้องอ่าน!
> > >ตึกเซนต์หลุยส์มารี โรงเรียนอัสสัมชัญ แผนกประถม ราวกลางปี พ.ศ.2539
> > >

 

ที่โรงเรียนอัสสัมชัญ จะเรียกครูผู้ชายว่า มาสเตอร์(master) ผู้หญิงเรียก มีส(miss) อธิการเรียก บราเดอร์ (brother) สมัยพ่อผมเรียนที่อัสสัมชัญบางรัก มีแต่ครูฝรั่งเท่านั้น และเวลาตี โหดกว่าคนไทยตี ร้อยเท่า

 

เรื่องนี้ได้รับ Forward Mail หลายครั้งแล้ว
แต่ทุกครั้งที่อ่านก็แอบน้ำตา(ลูกผู้ชาย)ไหล ซะทุกครั้งไป

 

ได้คิดและได้ข้อคิดเตือนใจของตนเองนะครับ

 

ครับ
ขอบคุณมากๆครับ

 

เคยอ่านเจอเหมือนกันคะ น่าสงสารและน่าเห็นใจ ทั้งคุณแม่และตัวของน้องเค้าด้วย แต่ในที่สุด ก็จบด้วยดี โชคดีของหนังไทย....(หรือเปล่าเนี่ยะ)

แซว เล่นนะพี่ .................................

 

*-* อ่านแล้วได้มุมมองและแนวคิดดีๆอะไรหลายๆอย่างครับ ใครมีลูกแล้วจะรู้ครับว่าคุณแม่รักเราเพียงไร *-* thaiput007@hotmail.com

 

ขอบคุณที่นำมาให้อ่าน ดีใจกับทุกคนที่ยังมีคุณแม่ให้กอด กอดคุณแม่ให้แน่นๆทุกวัน และรักท่านอย่างจริงใจ ไม่มีใครรักคุณเท่าคุณแม่อีกแล้ว ซึ้งใจมากสำหรับบทความค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

ขอบคุณมากนะครับ ยินดีและสวัสดีเพื่อนๆในห้องกฏแห่งกรรมครับ

 

อนุโมทนาสาธุหมื่นพันตำลึงทองมากมาย
ยากจะซื้อชีพกายพ่อแม่
ท่านยังอยู่ไม่เคารพดูแล
ท่านนิ่งแน่ร้องไห้-ให้ป่วยการ
พระคุณพ่อเปรียบดังพสุธา
คุณมารดาดั่งมหาสมุทรใหญ่
รักลูกผูกถวิลจนสิ้นใจ
จะหมายใครดั่งพ่อแม้แท้ไม่มี

 

T-T

 

น้ำตาร่วงซะ ซึ้งจริง ๆ ความรักของแม่

 

ขอซึ้งด้วยคน

 

ซึ้งมากๆเลยค่ะ แต่รู้สึกคุ้นๆเหมือนกับว่ามีเรื่องคล้ายๆกันแบบนี้แต่ยังนึกไม่ออก ถ้านึกออกแล้วจะเอามาให้อ่านนะคะ

 

What a great story!(good) (good) (good)

 

คุณครุกแซง ก็คล้ายๆเรื่องแม่แก่แล้ว เอาแม่ไปปล่อยป่า ตอนไปแม่ไม่พูดสักคำ แต่หักกิ่งไม้เป็นระยะ แล้วถึงป่า ลูกก็ทิ้งแม่ แม่บอกว่าให้เดินทางกลับ ตามที่แม่หักกิ่งไม้ไว้น่ะ แม่เขากลัวลูกจะหลงทางกลับบ้านไม่ได้ โถแม่ พระคุณยิ่งแล้วจริงๆ สาธุ สาธุ "เคยอ่านเจอในพลังจิตนี่แหละ"