@@..คำครู ผู้ชี้-นำ-อุปถัมภ์ สู่พระโพธิญาณ & เรื่องเล่าจากกัลยาณมิตร.@@

**********************************

 

พระอาจารย์กล่าวว่า "จำไว้เลยนะว่าอย่าทำครุฑที่ยกเท้าตั้งลักษณะนี้ (ครุฑเท้าตั้งหรือครุฑดุน) ครุฑแบบนี้จะใช้เฉพาะพระมหากษัตริย์เท่านั้น ถ้าครุฑทั่วไปต้องเท้าเสมอ (ครุฑเท้าเหยียดตรง) ทำยกเท้าแบบนี้หาเรื่องติดคุก..!
.
ทำอะไรต้องศึกษาก่อน อย่าทำไปเรื่อยเปื่อย ทำไปเรื่อยเปื่อยเดี๋ยวจะเดือดร้อนยิ่งกว่าที่คิดเยอะ ถ้าจะแกะก็ให้แกะวางเท้าเสมอ หรือไม่ก็แกะในลักษณะที่ให้ยุดนาคไปเลย เป็นครุฑยุดนาค
.
ส่วนใหญ่พวกเราไม่ค่อยศึกษาเรื่องพวกนี้ แบบเดียวกับวันก่อน นายกเทศมนตรีตำบลหนึ่ง ติดประดับธงเฉลิมพระเกียรติ เอาธง วปร. ไว้สูงสุด อาตมาก็เลยกระซิบบอกท่านนายกฯ ที่กำลังใส่บาตรว่า “ท่านนายกฯ โดยกฎหมายไทยห้ามประดับธงอะไรสูงกว่าธงชาติ ต่อให้เป็นธงพระปรมาภิไธยย่ออย่างดีก็แค่เสมอกัน ให้รีบเอาลง เดี๋ยวเขาจะว่าเราไม่รู้ภาษา” ยังดีที่พอจะบอกกันได้ ถ้าเป็นคนอื่นก็ไม่กล้าบอก
.
เป็นกฎหมายเลยนะ ประดับธงอะไรก็ห้ามสูงกว่าธงชาติ อย่างดีที่สุดขอแค่เสมอกัน แบบเดียวกับธงชาติเก่า ๆ ถ้าเราเอาไปเผาทิ้งนี่ผิดกฎหมาย ถ้าจะเผานี่ให้ตัดเป็นแถบ ๆ ก่อน พอออกมาเป็นแถบเหลือแต่สีแล้วไม่ใช่ธงชาติ ถ้าอย่างนั้นค่อยเผาได้"
..
เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๖๒

 

เรื่องเล่าเรื่องจริงที่ถูกปกปิดไว้ ประวัติการสร้างพระเหนือพรหมหน้ากุฏิหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก จังหวัดอยุธยา
(เล่าเรื่องโดย อาจารย์ศุภรัตน์ แสงจันทร์)


(คุณอาสมเกียรติ เพิ่มพิพัฒน์ อดีตเกษตรอำเภอบางบาลผู้ปั้นพระเหนือพรหมองค์ใหญ่หน้ากุฏิหลวงปู่ดู่,และยังได้แกะพิมพ์พระต่างๆมากมายเช่นพิมพ์พระนเรศวร,พิมพ์หนุมาน,พิมพ์พระสีวลีลอยองค์,พิมพ์พระอุปคุตลอยองค์,รอยพระบาท และยังได้ช่วยปั้นลูกแก้วมณีนพรัตน์และช่วยเทพระพิมพ์ต่างๆให้หลวงปู่ดู่อธิษฐานจิต เป็นต้น ) นอกจากปั้นพระเหนือพรหมแล้วยังมีวัตถุมงคลที่ได้รับเมื่อครั้งหลวงปู่ดู่ ยังทรงธาตุขันธ์อยู่อีกมากมายที่ได้เก็บไว้และได้นำมามอบให้ที่พักสงฆ์เขาพระราชา นำมาเป็นวัตถุมงคลที่ระลึกให้กับญาติโยมที่มาร่วมทำบุญ
(ด้วยสัจจะอธิษฐาน และมีพยานหลักฐานประกอบนี้ ขอให้ข้อมูลว่าพระเครื่องทุกองค์แท้ทันหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญวัดสะแกอธิฐานจิต ได้อนุญาติจัดสร้าง และได้ปลุกเสกอธิษฐานจิตแล้วทุกองค์ทุกชิ้น ท่านใดร่วมบุญไปได้รับพระแล้วขอเก็บนำไปกำสวดมนต์ ภาวนาเอาไว้ให้ดีๆ เพราะในวันข้างหน้าทางวัดอาจจะไม่มีมอบให้เป็นที่ระลึกแล้ว เพราะจะเก็บเอาไว้ทำพิพิธภัณฑ์เป็นสมบัติของวัดในขั้นตอนต่อไปครับ)

 

พระคาถามงคลชาตรี (พุทธคุณ๑๐๘ครอบจักรวาล)

ตั้งนะโม ๓ จบ

" พุทธังสะระณังคัจฉามิ ธัมมังสะระณังคัจฉามิ สังฆังสะระณังคัจฉามิ

อิติปิโสภะคะวา จนถึงภะคะวาติ (๓ จบ)

พุทธังอาราธนานัง ธัมมังอารธนานัง สังฆังอาราธนานัง

ขอบารมีของพระพุทธเจ้ากับยันต์ที่เป็นมหารัตนบัลลังก์ของพระพุทธเจ้านี้ จงดลบันดาลให้เป็นคงกระ พันชาตรี แคล้วคลาดมหาอำนาจ เมตตามหานิยม มหาเสน่ห์แกมนุษยทั้งหลาย โดยอำนาจบารมีของพระพุทธเจ้ากับยันต์มหารัตนบัลลังก์ ขออาราธนาจงบันดาลโดยเร็ว

พุทธังรักษา ธัมมังรักษา สังฆังรักษา พระบิดารักษา พระมารดารักษา พระอินทร์รักษา พระพรหมรักษา ครูบาอาจารย์รักษา อิมังองคพันธนังอธิษฐามิ "

จากนั้นว่าคาถานี้

" อิติสุคะโต อุสุวิหิสุ พุทธะสังมิ พุทธะสังมิ มะอะอุ อุกัณหะเนหะ อุทธัง อัทโธ โธอุท ธังอัท หังระอะ อะนะปัสสะ " (๓- ๗ จบ)

หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก

 

"พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติสัมพุทโธ"


กรรมใดๆก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกันด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธ
เป็นคาถาที่หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ท่านได้เจริญภาวนาทุกวันก่อนบิณฑบาต ว่ากันว่า เป็นการแผ่เมตตาไปยังสัตว์โลกด้วย เพราะปรากฏว่า การเจริญพระคาถานี้ทำให้จระเข้ตัวหนึ่งที่ชื่อ "ไอ้สี" เลิกอาละวาดทำร้ายคนเดินเรือในแม่น้ำน่าน โดยมีเรื่องเล่ากันว่า ทุกวันหลวงพ่อเงินท่านจะภาวนาคาถาบทนี้ทุกครั้งก่อนบิณฑบาตทางเรือ จะเข้ไอ้สีตัวนี้จะคอยว่ายน้ำตามเรือโดยไม่ทำอะไรผู้คน จนบางทีถ้าหลวงพ่อเงินท่านจะข้ามแม่น้ำ มันจะว่ายมาเพื่อให้หลวงพ่อเงินนั่งบนหลังมันข้ามน้ำ คาถาบทนี้เชื่อกันว่าเป็นคาถาบทเดียวกันกับที่สมเด็จโตท่านใช้สะกดจระเข้ ซึ่งถ่ายทอดมาจากพระครูใหญ่วัดเมืองพิจิตร
ที่มาของพระคาถานี้
ว่ากันว่า
ที่เมืองสาวัตถี มีตายายสองคนมีอาชีพหาปลาตลอดชีวิตไม่เคยความดีเลย
วันหนึ่งพระพุทธเจ้าทรงทราบด้วยปรมาภิเษกสัมโพธิญาณว่า
ในอดีตชาติของตากับยายคู่นี้เคยถวายสังฆทานแก่สมเด็จพระพุทธตัณหังกรมาก่อน แต่ก็มีการยักยอกเงินในสมัยพระพุทธเมธังกร ผลกรรมเลยต้องตกเป็นคนทุกข์ยากหลายชาติ พระองค์เห็นว่าสองตายายนี้จะต้องตายไปใน7วัน จึงควรจะสอนให้ภาวนา เพื่อไม่ให้ไปทางอบาย
รุ่งเช้าพระพุทธองค์จึงทรงเสด็จไปที่ตากับยายพักอาศัย พอไปถึงพระองค์ทรงแสดงพระฉัพพรรณรังสีจนตายายสองคนเลื่อมใส ตากับยายได้นำห่อข้าวยาคูใส่บาตร
พระองค์ทรงถามว่า อยากรวยไหม
ตากับยายก็บอกว่า อยาก
พระองค์บอกว่า ตถาคตจะให้คำภาวนาแล้วจะรวย แต่ต้องนั่งบ่นภาวนาไปนะห้ามจับปลานะ
ตายายทั้งสองก็รับคำก็นั่งภาวนาคำที่พระพุทธเจ้าทรงให้ก็คือ
"พุทโธ กัมมัฏฐาโมกรรมมะจุติ สัมพุทโธ"
ตายายก็ภาวนาผ่านไปสิ้น7วันทั้งสองก็ตายลงนายนิริยบาลมารับตัวไป แต่จิตที่ภาวนาไว้ก่อน ตายทำให้ดวงวิญญาณทั้งสองจิตจับที่คำภาวนา ภาวนาไปตลอดทางพอไปสำนักพระยายมราช นายบัญชีก็อ่านความดีความเลวของดวงวิญญาณทั้งสองและเรียกวิญญาณกุ้งปลาเต่าที่ตายายเคยฆ่ามาให้การปรากฏว่า ไม่มีใครมา
มีเพียงเต่าตัวหนึ่งมาบอกว่าเธอทั้งสองภาวนาคาถา นี้เป็นการแผ่เมตตาขออโหสิกรรมฉันไม่โกรธเธอหรอกอโหสิกรรมให้ แล้วเต่าก็เดินจากไป
พระยายมราชจึงเสด็จลงมาจากบัลลังก์ตรัสว่า ไม่มีเจ้าทุกข์ตายายใส่บาตรองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปเกิดที่จาตุมหาราชิกาได้
ตายายก็งงว่า ตนได้ฆ่ากุ้งปลาเต่ามามากมายทำไมได้ไปสวรรค์
พระยายมราชบอกว่า ก็พระที่พวกเจ้าเจอคือองค์พระพุทธเจ้าและคาถาที่ให้คือ
พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติ สัมพุทโธ แปลว่ากรรมใดๆๆก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกันด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธนะสิ
พวกโจทก์ก็เลยอโหสิกรรมหมด
ท่านก็ว่า
ดวงจิตเจ้าทั้งสองผูกกับคำภาวนานี้ ผู้ถึงพระพุทโธเป็นพุทธานุสสติกรรมฐานไม่อาจลงอบายภูมิได้ไปได้จาตุมหาราชิกาขึ้นไป
ภายหลังพระโมคคัลลานะได้ไปพบเทพบุตรเทพธิดาทั้งสองนี้ จึงได้จดจำพระคาถานี้ไว้ถ่ายทอดสืบต่อกันมาอย่างยาวนาน จนตกทอดมายังพระครูใหญ่วัดเมืองพิจิตรอาจารย์สมเด็จพระพุฒาจารย์โตและหลวงพ่อเงินบางคลานอีกทีได้เรียนกันจำสืบมา

 

ครูบาอาจารย์ท่านเตือนมาว่าให้เชื่อกฎเเห่งกรรมตั้งเเต่นี้ไปเคราะห์กรรมใหญ่ๆนานาเกิดขึ้นเวลาคนทะเลาะกันก็ดียกขบวนประท้วงก็ดีอย่าเข้าไปยุ่งด้วยให้รักษาใจให้สงบสวดมนต์ภาวนารักษาศีลกันเถิดฟ้าสีทองอำไพจะปรากฎตั้งเเต่ปี2566เป็นต้นไป(ยุคศีวิไล)ทุกคนจะมีความสุขความเจริญรุ่งเรืองตามวาสนาเเละบารมีของตนระยะนี้เป็นช่วงระยะกวาดบ้านทำความสะอาดบ้านถ้าเราไม่ดีก็คงถูกกวาดจากบ้านเช่นเดียวกันเนอะอนุภาพของคุณพระรัตนไตรคุณบิดามารดาเเละสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงเนอะทานศีลภาวนาสำรวมกายวาจาใจไม่เข้าข้างฝ่ายไหนอธิษฐานที่ครูบาอาจารย์เเนะนำโดยรวมขอให้ปลอดภัยขอให้มีความสุขขอให้บรรลุธรรมในชาติเนอะสบายดี(พระมหาสิงห์ วิสุทโธทำนายไว้)(วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่)ท่านทำนายไว้วันที่19มิถุนายน2561)

 

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ ๒๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ ต้องบอกว่า "#เก็บชีวิตคืนมาได้" เนื่องเพราะว่าช่วงเข้ากรรมฐาน ๓ วัน ออกมาแล้วก็มีแต่งาน #ไม่ได้พักผ่อน #ฉันอาหารลงไปก็ไม่ย่อย #มาลาเรียก็เลยกำเริบ..!
#ไข้มาลาเรียเป็นไข้ที่ต้องการการพักผ่อนอย่างมาก #ไม่เช่นนั้นก็จะกำเริบทันที โบราณเขาเรียก "ไข้พ่อตาหน่าย แม่ยายชัง" เพราะว่าเอาแต่กินกับนอน งานการทำไม่ค่อยไหว การกำเริบของมาลาเรียแต่ละครั้ง ถ้าคนที่เคยเป็นก็จะรู้ เพราะว่ากระดูกทุกท่อนอยู่ตรงไหนจะรู้หมด ปวดจนอธิบายเป็นภาษามนุษย์ไม่ถูก..! ส่วนใหญ่ที่ตายกัน ก็เพราะทนการอักเสบแบบนั้นไม่ไหว
วันนี้กระผม/อาตมภาพต้องเดินทางแต่เช้า เพื่อไปงานพุทธาภิเษกที่วัดบ้านห้วยน้ำขาว ซึ่งไม่ได้มีแต่วัตถุมงคลของวัดบ้านห้วยน้ำขาวเท่านั้น ยังมีของท่านอาจารย์พระมหาธวัชชัย กลฺยาโณ ป.ธ.๙ เจ้าคณะอำเภอพนมทวน ฝากมาอีกเป็นคันรถ #ร่างกายไม่ไหวแต่ก็ต้องไป #เพราะว่ารับปากเขาเอาไว้แล้ว ขนาดฉันยาไปแล้ว พอจับมือ ดร.โรจน์ (พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร.) สะดุ้งเฮือก "หลวงพ่อตัวร้อนขนาดนี้เลยหรือ !!?" ปกติ..#ก็ร้อนอย่างนี้แหละ..!
สมัยที่ยังเป็นคนไข้ตัวอย่างของเวชศาสตร์เขตร้อนอยู่ วัดไข้แล้ว พยาบาลตกใจ "๔๒ องศาเซลเซียส" ถามว่า "เดินมาได้อย่างไร !!?" "ก็เดินมาอย่างที่เห็นนี่แหละ" แต่คราวนี้การไปในลักษณะอย่างนั้น ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายกำลังใจไม่พอ ก็ต้องใช้คำว่า "ไปไม่รอด"
อันดับแรกเลยก็คือ ร่างกายไม่ไหว ต้องใช้กำลังใจบังคับ ซึ่งเคยมีผู้ถามเหมือนกันว่า สูตรของกระผม/อาตมภาพประหลาดมาก "#ร่างกายไม่ใช่ของเรา เพราะฉะนั้น...#เราต้องบังคับร่างกาย #ไม่ใช่ให้ร่างกายบังคับเรา" ถามว่าทำได้อย่างไร ? ก็บอกว่า #ถ้ากำลังใจถึงก็ทำได้..!
สรุปว่าพอบวงสรวงพุทธาภิเษกเสร็จ ต้องขออนุญาตเขากลับเลย #ระหว่างนั้นก็ฉันยาไปเรื่อย #ตกลงว่าช่วงเช้าอย่างเดียวฉันยาไป๓รอบ กลับมาถึงท่านทั้งหลายคิดว่าผมปกติดี เพราะว่าฉันเพลได้ ขอให้ทุกคนจำไว้เลยนะครับว่า #เจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมาต้องกินให้ได้ #ถ้ากินไม่ได้ร่างกายจะไม่ฟื้น
กระผม/อาตมภาพเองเคยชินกับการเจ็บป่วยแบบนี้ และรู้ว่าถ้าร่างกายจะฟื้นต้องกินได้ ก็พยายามยัด ๆ เข้าปากไป รู้รสบ้าง ไม่รู้รสบ้าง #เหมือนกับเคี้ยวกระดาษบ้าง แต่ถ้าหากว่ามีอาหารที่กินเข้าไป #ร่างกายได้รับสารอาหารก็สามารถที่จะให้พลังงาน #เราเองก็จะฟื้นตัวเร็วขึ้น ฉันเพลแล้วนอนยาวไป ฟังการอบรมไปด้วย เพราะว่าเข้าระบบซูมทิ้งเอาไว้ การอบรมวันนี้ ได้ความรู้ก็ดีมาก ตั้งรูปแทนตัวเอาไว้ แล้วฟังไป..นอนภาวนาไป
เรื่องนี้ถ้าหากว่าพูดไปแล้ว ต้องบอกว่ากระผม/อาตมภาพเป็นผู้ชำนาญที่สุด ก็คือนอนอยู่แล้วต้องฟังรู้เรื่อง เพราะว่าซักซ้อมมาตั้งแต่เด็ก เนื่องเพราะว่าตั้งแต่เรียนชั้นประถมปีที่ ๕ ก็ต้องทำหน้าที่ดูแลพ่อที่ป่วย #ทั้งกลางวันกลางคืน #ไม่มีเวลาหลับไม่มีเวลานอน ไปโรงเรียนแล้วง่วงมาก ยกมือขออนุญาตครู "ขออนุญาตนอนครับ"
สมัยนั้นครูบาอาจารย์แต่ละท่านจะรู้สภาพของเด็กที่ตนเองดูแลเป็นอย่างดี เพราะฉะนั้น..ครูท่านบอกว่า "เธอนอนได้ แต่วิชาของครูห้ามตกนะ..!" กระผม/อาตมภาพก็เลยต้องบังคับตัวเองว่า #ถึงจะหลับหูก็ต้องได้ยิน ถ้าได้ยิน จะจำได้ ถ้าจำได้นี่ ไม่มีคำว่าสอบตก
ทำแบบนั้นอยู่ ๖ ปีเต็ม ๆ ก็คือตั้งแต่ ป.๕ ป.๖ ป.๗ ม.ศ.๑ ม.ศ.๒ ขึ้นม.ศ.๓ โยมพ่อก็ตาย คนที่ซ้อมมา ๖ ปีเต็ม ๆ ไม่เก่งก็ไม่ได้ เพราะฉะนั้น...ผมจะเคยชินว่า #ถ้าหากว่าหลับอยู่ใครพูดใครทำอะไรรอบข้างจะรู้หมด จึงใช้วิธีนี้ในการฟังการอบรมไปด้วย เพราะว่าลงทะเบียนไว้แล้ว ไม่อยากจะทิ้ง มาฟื้นเอาบ่าย ๒ กว่า เกือบบ่าย ๓ โมง เริ่มมีแรง โงเงลุกขึ้นมาได้ จึงถือว่าเก็บชีวิตกลับคืนมาได้
หลายท่านก็สงสัยว่าอาการแบบนี้เป็นมาหลายครั้งแล้ว และทุกครั้งกระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้ใส่ใจ #ฟื้นขึ้นมาได้ก็ทำงานเหมือนเดิม เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ผมไม่ได้คิดไปข้างหน้า และไม่ได้คิดไปข้างหลัง #ก็คืออดีตไม่เอา #อนาคตไม่สนใจ #ทำวันนี้ให้ดีที่สุด #ทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่ แล้วเราก็จะตอบตัวเองได้ว่า #เราเต็มที่กับทุกอย่างแล้ว ที่กระผม/อาตมภาพใช้คำว่า แหงนหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน เต็มที่กับทุกอย่างแล้ว #จะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ #เราก็ตอบตัวเองได้แล้ว
คราวนี้การที่เป็นคนมีวันนี้วันเดียว ทำให้เราไม่ประมาท #กำลังใจต้องเกาะพระหรือเกาะพระนิพพานเอาไว้เสมอ ยิ่งตอนป่วยหนัก ๆ ยิ่งชัดเจนมาก ท่านทั้งหลายที่เป็นนักปฏิบัติมาระยะหนึ่ง ถ้าหากว่าเจ็บไข้ได้ป่วยหนัก ๆ ระดับเฉียดเป็นเฉียดตาย หรือว่าเกิดอุบัติเหตุขึ้น จะรู้ว่าต้นทุนของตัวเองมีเท่าไร #เพราะว่าในภาวะฉุกเฉินกำลังใจทั้งหมดของเราจะรวมตัวกัน #เราจะบอกตัวเองได้อย่างชัดเจนว่าตอนนี้พร้อมที่จะตายหรือยัง ? #เพราะเห็นอย่างชัดเจนว่าต้นทุนของตัวเองมีเท่าไร
ดังนั้น...สำหรับนักปฏิบัติธรรมแล้ว เรื่องของความเจ็บ ความป่วย ความตาย จึงไม่ใช่เรื่องน่ากลัว แต่เป็นเรื่องของการทดสอบ #เป็นเครื่องวัดผลการปฏิบัติของเราว่าทำไปได้เท่าไร #ทำไปถึงไหนแล้ว ?
ในระยะแรก ๆ ด้วยความที่สติ สมาธิ ปัญญา ยังไม่เพียงพอ เคยปวดท้อง เข้าห้องน้ำไปก็บิดไปบิดมา ปวดไม่เลิก ไปโอดครวญอยู่กับร่างกายอยู่พักใหญ่ กว่าที่จะนึกขึ้นมาได้ว่า ถ้าตายตอนนี้เราแย่แน่ #เพราะกำลังใจไม่ได้เกาะความดีเลย #มัวแต่ไปทุกข์ทนกับอาการเวทนาที่เกิดขึ้น #จึงต้องรีบส่งใจไปเกาะพระ #ส่งใจไปเกาะพระนิพพาน
#แต่ว่าพอซักซ้อมไปบ่อย ๆ #ความเคยชินก็ทำให้ไม่เผลอแบบนั้นอีก จะมีการเกาะพระ หรือว่าเกาะพระนิพพานเป็นปกติ ถึงเวลาเมื่อไร #สภาพจิตเคยชินก็จะวิ่งไปตรงนั้น ซึ่งตรงจุดนี้ลูกศิษย์สายหลวงพ่อวัดท่าซุงจะทราบดี ที่หลวงพ่อวัดฤๅษีฯ ท่านบอกอยู่เสมอว่า มโนปุพพังคมา ธัมมา #ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มโนเสฏฐา #สูงสุดก็ที่ใจ มโนมยา #สำเร็จก็ที่ใจ #จิตสุดท้ายเกาะอะไรก็ไปอย่างนั้น
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๒๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
กดฟังคลิปเสียงฉบับเต็ม >>> https://www.watthakhanun.com/webboard/showthread.php?t=8093

 

กินเหล้าแล้วไม่เมา ผิดศีลข้อ ๕ หรือไม่
พระอาจารย์กล่าวว่า "หลายคนพยายามจะบอกว่า ถ้ากินเหล้าแล้วไม่เมาไม่ผิดศีล #พระพุทธเจ้าไม่ได้บอกว่าไม่เมาแล้วไม่ผิด เพราะฉะนั้น..อย่าพยายามดัดแปลงพระพุทธวจนะ จะกลายเป็นสัทธรรมปฏิรูป คือ #บัญญัติในสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้บัญญัติ เพิ่มเติมในสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้เพิ่มเติม
เรื่องนี้ฝรั่งเขาลองทำวิจัยมาแล้ว ให้คนขับรถกินเบียร์ ๒ กระป๋อง หรือกินไวน์ ๕ แก้ว ซึ่งตามมาตรฐานแล้วแอลกอฮอล์ยังไม่เกินที่เขากำหนดไว้ พอทิ้งไว้สักพักหนึ่งประมาณ ๑๕ นาที แล้วให้เขาถอยรถเข้าซองที่กำหนดไว้ #ปรากฏว่าชนกรวยกระจายทุกคันเลย ก็แปลว่าแอลกอฮอล์ที่ยังไม่เกินที่เขากำหนดไว้ #ก็ทำให้ประสาทรับความรู้สึกและประสาทรับภาพต่างๆ มันเพี้ยนหมด จึงกะระยะผิด
โดยเฉพาะในเรื่องของการรักษาศีลปฏิบัติธรรม ถ้าเราตึงไว้ก่อน เวลาหย่อนลงมาจะพอดี แต่ถ้าเราไปผ่อนเสียแต่แรก ก็มักจะยานไปเลย
ในเรื่องของสติสัมปชัญญะเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด #ถ้าขาดสติสัมปชัญญะโอกาสที่เราจะทำผิดพลาดต่างๆ จะมีมาก โดยเฉพาะสุราเมรัย ทำให้ขาดสติสัมปชัญญะได้ง่าย
ท่านเปรียบเหมือนกับเขื่อน #ถ้ามีรูรั่วเล็กๆ ปล่อยให้น้ำพุ่งออกมาจากเขื่อนได้ นานๆ ไป #น้ำก็จะดันเขื่อนให้แตกกว้างขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วท้ายสุดเขื่อนยิ่งใหญ่ขนาดไหนก็พัง
ในเรื่องของศีล แต่แรกจึงต้องเข้มงวดกับตัวเองก่อน รักษาให้เต็มที่ไปก่อน จนกระทั่งสติสัมปชัญญะเริ่มสมบูรณ์ #ก็จะรู้ว่าทำอย่างไรที่จะรักษาศีลไว้ไม่ให้บกพร่อง ถ้าถึงเวลานั้นก็กลายเป็นศีลรักษาเรา เพราะว่ากลายเป็นสีลานุสติแล้ว เป็นการระลึกถึงศีลอยู่ทุกลมหายใจเข้าออกไปแล้ว
.........................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ผู้ก่อตั้งสำนักสงฆ์เกาะพระฤๅษี
........................................
#เกาะพระฤๅษี #เกาะความดี #เกาะพระรัตนตรัย #เกาะพระนิพพาน
#รู้ว่าดีก็ทำ #รู้ว่าชั่วก็ละ #ไม่เกาะทั้งดีทั้งชั่ว

 

สงครามใหญ่ที่กำลังจะมาถึง และ การเตรียมรับมือ

ขอย้อนไปเมื่อปีพศ. 2559
หลวงพ่อท่านจิตโต ท่านกล่าวถึงเรื่องสงครามใหญ่และความเป็นไปของโลกเราในกาลข้างหน้า ราวกับท่านมองเห็นอะไรได้อย่างชัดแจ้งแทงตลอด
ท่านกล่าวไว้อย่างน้อย 3 วาระเกี่ยวกับเรื่องนี้ คือ ในวันที่ ..
10 เมษายน
19 กรกฏาคม และ
22 สิงหาคม 2559
ถึงเหตุการณ์ในกาลข้างหน้าที่จะเกิดขึ้นกับประเทศไทยและโลกนี้

ท่านกล่าวไว้ว่า ..
นับจากนี้ต่อไป เป็นช่วงเวลาถึง 7 ปี
..จะเป็น 7 ปีแห่ง การเปลี่ยนแปลง
..เป็น 7 ปีแห่ง ความพลิกผัน
..สิ่งที่พวกเธอไม่ได้เห็น เธอก็จะได้เห็น ซึ่งค่อนข้างจะน่าสะพรึงกลัว
.. เนื่องจากเป็นช่วงที่ ‘ดาวร้าย ‘ให้ผลกับคนทั้งโลก

ที่พระพุทธเจ้าท่านบอกไว้ว่า
..ยักษ์จะรบกัน คือเรื่องจริง และหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษี) ก็ได้พูดไว้เช่นกัน
..ประเทศไหนที่เคยดี ก็จะพลิกกลับมาร้าย และเสื่อมถอย
..ประเทศไหนที่เคยร้าย ก็จะกลับมาดี เดี๋ยวพวกเธอลองดูเอาเถิด ซึ่งเราก็คงจะเห็นแล้วจากปัจจุบัน

ส่วนประเทศของเรา ..
..เคยร้ายมาแล้ว ก็จะไม่กลับไปร้ายอีก แต่จะดีขึ้นเป็นอย่างมาก
..แต่เราก็จะได้พบกับความสูญเสีย ความวิปโยคอันยิ่งใหญ่ในแผ่นดินของเรา
ปลายปี 2559 ซึ่งท่านก็ได้พูดไว้ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ขึ้นว่า เราจะพบกับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ขอให้พวกเธอทั้งหลายตั้งจิต ยอมรับและตั้งรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นไว้ให้ดี ไม่อย่างนั้นจิตของพวกเธอจะเสียหายมาก
ซึ่งต่อมาก็เป็นเรื่องที่จริงเราทุกคนก็รู้กันอยู่

ท่านพูดไว้อย่างชัดเจนว่า
สิ่งที่จะต้องเจอภายในวันข้างหน้าที่แน่นอนคือ ..สงครามใหญ่..
..ย้ำชัดๆนะว่า ‘ สงครามใหญ่ ‘

เมื่อประเทศเขาโดนบีบคั้น
เขาก็จะมาบีบคั้นประเทศอื่นอีก
เราก็จะโดนบีบคั้นบ้าง
แต่ไม่เยอะเหมือนประเทศรอบๆประเทศข้างเคียง

วิธีการป้องกันตัว และ รับมือ
1.เตรียมตัวจากภายนอก
ท่านว่า..
..อย่าพยายามใส่เสื้อผ้า ที่มีสีดำ คล้ำ เศร้าหมอง
..เพราะว่าสิ่งไม่ดี สิ่งชั่วร้ายมันจะตามมาเกาะติดเรา
..จะทำให้เราเป็นผู้ที่ดูไม่มีราศี ไม่ผ่องใส
..เมื่อนั้น มันก็จะพาเคราะห์กรรมที่ไม่ดี ติดตามมาให้ผลเราได้อย่างง่ายดายด้วย

..ท่านให้หาอัญมณีอันเป็นมงคลมาใส่ไว้
..เพื่อจะทำให้ตัวเรามีแสงสว่างอยู่ตลอด
..สิ่งมืดดำ ความหมองหม่น เคราะห์กรรมชั่วร้ายหนักๆ ก็จะเข้าหาเราไม่ได้ เพราะเราทำตัวของเราให้สว่างตลอด
..ความสว่างมันเป็นปรปักษ์กับความมืดอยู่แล้ว เราต้องใช้สมมุติแก้สมมติ

ในส่วนวัตถุมงคลอื่นๆนั้น เราจะมีวาสนา อาราธนาบารมีของท่านไปใช้คุ้มครองตัวเองหรือไม่
ท่านบอกว่า ..
บางคนมีบุญ ก็คือ ได้วัตถุมงคลมา แต่ไม่มีวาสนา คือไม่ได้อาราธนาบารมีของท่านให้ครอบคลุมกาย วาจา ใจ แล้วนำไปใช้อย่างสม่ำเสมอ ท่านว่าเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย วัตถุมงมลเหมือนกัน รุ่นเดียวกัน แต่อานุภาพต่างกัน ขึ้นอยู่กับผู้ใช้นะ

2.เตรียมตัวจากภายใน
ท่านว่า
..อย่าพยายามทำจิตใจให้เศร้าหมอง
..ต้องพยายามทำจิตใจให้ผ่องใสไว้เสมอ
..บาปอกุศลกรรม ก็จะไม่ตามเข้ามาสิงสู่ใจ
..พวกมารต่างๆจะไม่สามารถที่จะชักจูงเราไปในทางที่ชั่วร้ายได้

วิธีการ ที่จะทำให้จิตใจเราผ่องใส ไม่เศร้าหมอง คือ
..การระลึกถึงคุณพระรัตนตรัยไว้เสมอ พยายามท่องไว้ในใจว่า
..พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งของเรา
..พระธรรมเป็นที่พึ่งของเรา
..พระอริยสงฆ์เป็นที่พึ่งของเรา
ก็จะทำให้จิตใจของเรา
มีความสว่าง ผ่องใส
สิ่งชั่วร้ายก็จะไม่มารบกวนเราได้

หลวงพ่อท่านเคยพูดไว้ว่า
..เมื่อถึงปีพศ. 2575..
ประเทศไทยของเรา
..จะเจริญถึงขีดสุด
..เป็นมหาอำนาจในทุกๆด้าน
..ค่าเงินบาทของเราจะกลายเป็นเงินสกุลหลักของโลก

ส่วนในช่วงที่เกิดภัยสงคราม ประเทศเราก็จะโดนนิดหน่อย เช่นว่าอาจจะต้องซื้อข้าวกินแพงนิดหน่อย เสื้อผ้า ผ้าผ่อนท่อนสไบต่างๆ ก็หาได้ยาก เพราะโรงงานที่ผลิตพวกนี้ รวมถึงวัตถุดิบต่างๆจะโดนระเบิด นอกนั้นเราก็จะประคองตัวให้ผ่านไปได้

วัตถุมงคลที่กันรังสีนิวเคลียร์ได้ โดยเฉพาะสายวัดท่าซุง

*********************************

 

การท่องพระคาถาเงินล้านในห้องพุทธคุณ
เธอที่พบเจอห้องพุทธคุณได้นี่ เวลาเธอสวดมนต์ ก็สวดในห้องพุทธคุณสิ ไปนั่งสวดในห้องพุทธคุณ เวลาสวดคาถาเงินล้านเธอก็ไปสวดในห้องพุทธคุณ ทำอะไรก็ไปทำในนั้นแหละ จิตจะทรงตัวได้ดี มีผลใหญ่
ยิ่งเธอหวังได้ลาภสักการะ ไปสวดในห้องพุทธคุณน่ะ ลาภเต็ม ๆ เพราะว่าพออยู่ในห้องพุทธคุณ โลภมันไม่ปรากฎ ความโลภมันไม่ปรากฎกวนใจเธอ ความอยากมันไม่ปรากฎกวนใจเธอนะ มันไม่มี
มันมีอารมณ์สงบ พออารมณ์สงบมาเป็นสมาธิ เธอจะเห็นตัวหนังสือเป็นแก้ว เป็นทองคำ เป็นแก้ว ถ้าเป็นทองคำเมื่อไหร่ก็ลาภเริ่มไหลเยอะแล้ว ไม่ใช่ลาบเลือดนะ
หมายถึง เงินทองไหลมาเทมา เริ่มเยอะแล้ว ถ้าเป็นแก้วเมื่อไหร่ล่ะก็กองโต ๆ เลยล่ะ ได้ลาภใหญ่เลยล่ะ
คาถานี่มีผลตอนที่จิตมันเป็นสมาธิ เพราะตอนที่จิตเป็นสมาธิ โลภมันจะไม่มาถึงใจ คนเวลาเขาสวดเนี่ย มันยังไม่เกิดสมาธิเพียงพอ งั้นความโลภมันยังขังใจอยู่ ลาภมันเลยมากะปริบกะปรอย ได้นิด ๆ หน่อย ๆ
เธอสวดเป็นร้อยเป็นพัน ไม่เกี่ยวหรอกนะ มันเกี่ยวที่สมาธิ ผลของพระคาถานะ ไม่ว่าจะเป็นพระคาถาบทใดก็ตามที่จะให้ผลต่อการใช้กับพระคาถานั้น ๆ คือ เป็นสมาธิ
เห็นไหม สมาธิสำคัญนะ
งั้นการที่เธอสามารถรู้จักห้องพุทธคุณได้น่ะเป็นโชคใหญ่ของเธอแล้วล่ะ เข้าไปเถอะ ไม่ต้องหลับตา เราก็ลืมตานึกถึงแล้วก็สวดในนั้นแหละ ท่องในห้องพุทธคุณของเรานั่นแหละ
นั่งเดินยืนนอนเราก็ท่องของเราไป จิตก็จะตั้งมั่นทรงตัวของเธออยู่อย่างนั้นแหละตลอดเวลา นานไป ๆ จิตมันก็จะมีสภาพจำโดยธรรมชาติของจิตนะ มันจะมีสภาพจำ แล้วมันจะจำอารมณ์
พอจำอารมณ์ได้นี่ ก็เรากระทบอะไรมันก็จะนิ่ง เพราะเราทำทุกเวลา ไม่ได้ทำเฉพาะเวลา นั่งเดินยืนนอนเราก็กำหนดนะ ทำงานไปเราก็ทำไป
ตั้งใจค้าขาย เราก็นึกถึงเรื่องที่เราจะให้คนอื่นเขามีความสุข เราก็นึกไป ภาวนาไป เดี๋ยวมันก็ไหลมาเทมา
เหนื่อยก็ไม่เหนื่อย เพราะว่าเธอสามารถอธิษฐานขอให้เรามีกำลังวังชา ขายไปเถอะ ไม่เหนื่อย ยืนไป ๑๐ ชั่วโมงก็ไม่เมื่อย แต่หลังจากนั้นอีกเรื่องนะ
ไปพิสูจน์เอานะ เราใช้ให้เป็น จะได้ใช้ให้ต่อเนื่อง อย่าเอาเฉพาะเราจะทำกรรมฐานแบบปกติที่เราทำอย่างเดียว ไม่พอ เราต้องเอามาใช้ให้ใจของเราได้ทำนั่นทำนี่ทำนู่น แต่ก็ทำในที่ที่ใจของเรามีกำลัง
ตั้งใจอุทิศส่วนกุศล แผ่เมตตาเถอะนะ
๑๘ มิถุนายน ๒๕๖๐
คำสอนของครูบาอาจารย์ ท่านจิตโต
ถอดความเสียง By Dhipya
https://youtu.be/ES7wnaAS5JY

 

30 – 10 – 64

"แก้อารมณ์"

ถ้าจิตเราเข้าสู่ฌานละเอียด สมมุติว่าทุกท่านได้มโนมยิทธิเขาถือว่าเป็นฌานละเอียด ฌานที่พึงได้คือการเคลื่อนไปของฌาน 4 ฌาน 4 มี 2 ระดับคือ หยาบกับละเอียด ถ้าละเอียดมีการเคลื่อนไหวคล่องตัวดีวันนั้นเป็นฌาน 4 ละเอียด ถ้าวันไหนมันฝืดวันนั้นเป็นฌาน 4 หยาบ ถ้าหากว่าวันไหนไปไม่ได้เลยก็แสดงว่าวันนั้นจิตเข้าไม่ถึงฌาน 4

ถ้าหากว่าวันไหนจิตเข้าไม่ถึงฌาน 4 ก็มีวิธีแก้ มันไปไม่ได้เราก็ไม่ไป เราไม่ไปเราทำยังไง เราก็นั่งพิจารณาตัดขันธ์ 5 ตามอารมณ์ที่เรามีความเข้าใจ คือคล่องในอารมณ์ไหนก็ตัดอารมณ์นั้น ถ้าตัดขันธ์ 5 ไปไม่ไหว ก็จับลมหายใจแล้วก็ภาวนาไปเฉย ๆ ทำจิตเป็นสุขให้สบาย ๆ ถือว่าได้เท่าไรเอาเท่านั้น

แต่ว่าถ้าทำอย่างนี้ดีไม่ดีประเดี๋ยวก็ไป อันนี้เป็นการแก้นะ แก้อารมณ์ที่เราใช้มโนมยิทธิได้คล่องตัว แต่บางวันเกิดไม่คล่องขึ้นมาอาการไม่คล่องเกิดขึ้นทางที่ดีก็ควรพิจารณาว่า ตั้งแต่เช้าถึงตอนที่เราจะทำ มันมีอารมณ์ตอนไหนบ้างที่ขัดต่อคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ถ้ารู้ว่าอารมมันขัดก็หาทางตัด ด้วยการพิจารณาขันธ์ 5 ทีนี้ท่าทางที่ดีวันไหนคล่อง จิตก็เริ่มปั๊บ จิตก็เคลื่อนปุ๊บทันที นี่เราปล่อยวันเป็นวันฌานละเอียด ดีทั้งศีล ดีทั้งสมาธิ ดีทั้งปัญญา

พระราชพรหมยาน,ธัมมวิโมกข์ (2564 ) 481,145

facebook : นิตยสารธัมมวิโมกข์ วัดท่าซุง

#สมัครสมาชิกนิตยสารธัมมวิโมกข์ได้ที่ ID LINE : thammavimok 2021

(ภาพนี้ หลวงพ่อทักทายคุณหน่อย คุณหนุ่ย เจ้าของบ้านสายลม (คนเสื้อสีม่วง ใครหนอ ?) ตอนงานทำบุญวันคล้ายวันเกิดของหลวงพ่อ เดือนตุลาคม 25...)

 

เพิ่งเข้าใจ วันนี้ครับ
ปี62 เรามีช่วงหนึ่ง ไม่ค่อยสบาย เครียดกับงาน เครียดกับคนด้วย ไม่ค่อย ได้ใหว้พระเลย
แต่ต่อมา สักพัก อยากใหว้พระ นั่งสมาธิ แล้ว ลุกขึ้นเอง ไม่ได้ตั้งนาฬิกา ปลูก ตี3-ตี4 ตื่นเองเฉยเลย
แล้ว ตอนนั่ง สมาธิ นิมิตดีเห็น สมเด็จ โต
เห็นท่าน แบบรูป ด้านล่าง นี้ ติดกันเลยครับ 3วัน คล้ายท่าน มองเรา
วันที่3 เลยลองตัดสินใจ ถามท่าน ว่า มี อะไร หรือเปล่าครับ
สมเด็จโต ท่านบอกว่า
ให้ช่วยกันรักษาพระรัตนะตรัย
คือตอนนั้นงง มาก ไม่เข้าใจ
แล้วตั้งแต่นั้น สอง ปี ก็มีข่าว เกี่ยวกับพระไม่ดีมั่ง คนทำร้ายพระมั่ง สอนกัน แบบผิดๆสุดโต่งบ้าง มาวันนี้ ลามกันไปเลยถึง พระพุทธเจ้า
ออเลย เข้าใจ
เราเลยตั้ง ใจพยายาม รักษาพระรัตนะตรัย ให้ถึงที่สุด ที่จะทำได้ แค่ เพจเล็กๆ แต่ก็พยายาม
ขอให้ทุกคน ช่วยกันนะครับ สอนลูกหลาน
คนสนิท พระองค์ใหนไม่ดี ไม่ใช่ พระ เราก็ไม่ต้องนับถือ พระที่ดีมีเยอะ ธรรมมะ ก็บอกสอนกันแบบกลางๆ พระพุทธเจ้า คือสูงที่สุด แล้ว
อย่าไปลามถึงท่าน ศาสนาพุทธ ดีสุดแล้วครับ ทำให้แจ้ง ถึงพระนิพพานได้
พระธาตุ ศาสนาอื่นไม่มีนะครับ มีแต่ศาสนาพุทธ
แถมพระดี แม้แต่ฆราวาส ที่ได้ธรรมขั้นสูง กระดูก ก็ยังเป็นพระธาตุเลยครับ
️ช่วยกันรักษาใว้ ซึ่ง พระรัตนตรัย สืบต่อกันไปครับ
อ.น้อย
แอดมินเพจ
ศิษย์มีครู