เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

กราบขอบพระคุณ อนุโมทนารับคำพรจากหลวงตาและขอบคุณด็อกเตอร์ที่เป็นธุระอีกทอด หลวงตาทันสมัยกว่าผมเสียอีก ฝากไฟล์เสียงเป็น ในขณะที่ผมยังมะงุมมะงาหรากับเครื่องมือเหล่านี้-ฮ่า

 

เหรียญพระรูปเสี้ยว-ปี07
สมเด็จพระสังฆราช 'ชื่น'
เนื้อทองแดงอาบน้ำยาดำ
===============

มอบเหรียญ "พระรูปเสี้ยว" สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ (ม.ร.ว.ชื่น นพวงศ์) อันทรงคุณค่าอายุเกินครึ่งร้อยปี ให้อีกเหรียญ เนื้อหาต่างจากเหรียญล่าสุด โดยเป็น "เนื้อทองแดงอาบน้ำยาดำ"

รายละเอียดชมได้จากกระทู้ที่ผ่านมา ส่วนราคาแม้จะหายากและงามมาก แต่ก็เท่าเดิม...

=======1,200=======
เหรียญจริงงามกว่าภาพถ่ายมาก พระไม่ผ่านการใช้สมบูรณ์ครบ

หลังยันต์จม

ห่วงเหรียญวงรีตามแบบฉบับเหรียญพระมหากษัตริย์หลายรุ่นยุคเก่า

มาตรฐานของ
เหรียญรูปไข่

ลงภาพนี้เป็นศิริมงคลอีกหน ภาพสูงค่าที่ชมไม่เบื่อ เผื่อท่านใดเพิ่งมาเปิดเห็นหน้านี้ ภาพในหลวงล้นเกล้า ร.9นี้ เป็นต้นแบบวัตถุมงคลยิ่งใหญ่...เหรียญ"ทรงผนวช"ของจริง!

 

อากาศดี มีฝนดับร้อน เหมาะการพักผ่อนหลังงานหนักไม่ออกเที่ยวให้เสี่ยงโรคภัยกับสิ้นเปลืองเงินทอง นั่งหน้าจอรออ่านการผจญภัยอันน่าเหลือเชื่อของคนยุคเก่าก่อน สนุกกว่าทำอย่างอื่น

แต่ก็แน่ละว่า ต้องรอการจิ้ม และต่อสู้กับการแก้ตัวผิดสักพัก(ใหญ่) เช่นเคย ปูเสื่อนอนหลับรอสักตื่นได้เลยครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
===============
@@ บทส่งท้าย @@
~~~~~~~~~~~~

หม่อง วิน ในจินตนาการก่อนเห็นตัวกับตัวเป็น ๆ ข้างหน้าช่างไม่แตกต่าง ร่างกายกำยำแข็งแกร่งสมส่วน รูปร่างทะมัดทะแมงไม่เป็นมะขามข้อเดียว ส่วนสูงไม่เกิน 170 เตี้ยกว่าผมอย่างน้อยสิบเซ็นต์ ผิวสีน้ำตาลหรือสีแทนเป็นมันมะเมื่อมด้วยการทาน้ำมันมาข่มขวัญคู่ต่อสู้ตั้งแต่ประจัญหน้า ไอ้หมอนี่มีสงครามจิตวิทยาข่มหมูขู่หมาไม่เบา!

ผมได้สูง หม่อง วินได้หนา สูสีกัน น้ำหนักไม่เกี่ยง...!

ท่ามกลางพม่า-มอญมุงเต็มโรงยิมเก่า ๆ หลังคาเป็นรูโหว่หลายแห่ง แสงแดดยามเช้าแทงลอดลงมาเป็นลำ ตรงกลางเป็นเวทีซ้อมที่พร้อมเปลี่ยนเป็นสังเวียนชกจริงเย็นนี้ ตัวเวทียกพื้นสูงเทียมหน้าแข้ง เตี้ยกว่าเวทีมวยมาตรฐานเยอะ เชือกกั้น 3 เส้นหย่อนยาน พื้นเวทียังมีผ้าใบแต่คร่ำคร่าสีขาวกลายเป็นสีน้ำตาลหม่น มีรอยปะชุนหลายแห่ง บางที่เป็นด่างดวง อาจเป็นรอยเลือดผสมหยาดเหงื่อของเหล่านักชกที่ผ่านเวทีนี้มานับคนไม่ถ้วน

กรรมการเปรียบมวย เรียกเราขึ้นยืนเผชิญหน้ากันบนผืนผ้าใบในฐานะมวยคู่เอกประจำวันนี้ โชว์ตัวเรียกน้ำย่อยให้กองเชียร์คับคั่งได้ยลโฉมคู่ชกแชมป์ประจำค่าย เพื่อสร้างราคาต่อรอง ยั่วเย้านักพนันขันต่อวางเดิมพัน

หม่อง วิน ที่ผมรู้มาว่า เป็นทหารชั้นประทวนและอีกไม่นานก็คงเลื่อนชั้นเป็นครูฝึก อนาคตการรับราชการค่อนข้างสดใส พอ ๆ กับการต่อยมวยที่ไม่เคยแพ้ เป็นตัวชูโรงที่ทำให้ค่ายแห่งนี้ภาคภูมิใจ

หม่องคนดังตีสีหน้าเฉยเมยบนเวที ตรงข้ามผมที่ยืนค้ำกบาลทำไม่รู้ไม่ชี้ ผมยื่นมือให้จับตามมารยาท แต่มันเหลือบตามองไปด้านข้าง ทำส่งยิ้มพยักเพยิดกับกองเชียร์ แกล้งให้ผมเก้อเขินเสียหน้า ทำเหมือนผมเป็นอากาศธาตุ หรือตัวเชื้อโรคที่ไม่ควรสัมผัสหรือแตะต้อง

ผมฉีกยิ้มกว้างเต็มหน้า ไม่ฉุนโกรธหลงทางเล่นตามเพลงสงครามจิตวิทยาของหม่องรามัญ พวกขี้เต๊ะแบบจิ๊กโก๋ปากซอยเคยพบเจอมันมาเยอะ ลงท้ายมักวิ่งแจ้นร้องไห้กลับบ้านหาแม่ทุกที เวลาโดนบาทาของจริง!

ล่ามทำหน้าที่ชัดเจน แจ้งกรรมการว่า ผมขอชกด้วยสไตล์มวยโยเดียใช้ หมัด เท้า เข่า ศอก ขณะที่เณรเจ้าปัญหากับพวกกลุ่มใหญ่ยืนชุมนุมเฮฮาอยู่ด้านล่าง โบกไม้โบกมือทำกร่าง ข่มกองเชียร์ หม่อง วิน ที่มีไม่กี่คน

ครูฝึกในค่ายซึ่งทำหน้าที่กรรมการ หันไปเจรจาจอมโอหังที่เต๊ะท่าเพราะไม่เคยพ่าย ส่งภาษาโฉงเฉงข้างเดียว มันทำยักไหล่ แบมือออกข้างตัวทั้งสองข้างด้วยลีลายวนประสาท น่าจะแปลความหมายได้ว่า...

"ยังไงก็ได้ ถึงไงมึงก็เสร็จอยู่ดี"!

ไม่แปลกใจที่กลุ่มเณรหนุ่มในค่ายเกลียดขี้หน้าไอ้หมอนี่ มันไร้ความเป็นสุภาพบุรุษนักกีฬา มารยาทถ่อยเถื่อนไม่ให้เกียรติคู่ต่อสู้ หาสมควรเป็นนักมวยที่เคยผ่านการฝึกจากผู้ดีอังกฤษ

การเปรียบมวยไม่เยิ่นเย้อ ตกลงกติกากันเรียบร้อย ต่อย 5 ยก ๆ ละ 3 นาที พัก 1 นาที ไม่ซัดกันถึงน็อคเอ๊าท์ถือว่าเสมอ ไม่มีการให้คะแนนเพราะไม่มีกรรมการอีกแล้ว มีแค่คนเดียวบนเวทีเท่านั้น

ทว่า...กติกาอาจปรับเปลี่ยนได้อีกตามความเหมาะสมในระหว่างชก !?

ผมฟังล่ามแปลแล้วอยากขำกลิ้ง มวยโลกดาวอังคารไหนกันนี่? ขึ้นต้นเป็นลำไม้ไผ่ดูท่าจะเป็นผู้ดีอังกฤษแท้ แต่ลงท้ายกลายเป็นบ้องกัญชา ว่ากันอย่างมวยวัดพม่าจนได้

คู่เอกกำหนดขึ้นเวทีหนึ่งทุ่มตรง กลุ่มเณรหนุ่มระดมกำลังจัดสถานที่แข็งขัน พรึ่บเดียวที่ว่างหน้าเวทีหนึ่งด้านถูกเนรมิตด้วยแถวเก้าอี้จัดเรียงระเบียบ ด้านนี้เป็นของผู้ชมกับแขกระดับวีไอพี แถวหน้าสุดคือที่นั่งผู้การค่าย ผู้คลั่งไคล้กีฬาชนิดนี้เข้ากระดูกดำกับทส.และผู้ช่วย ถัดไปเป็นเหล่านายทหารกับแขกรับเชิญ อีก 3 ด้านของเวทีปล่อยว่างให้กองเชียร์ยืนเชียร์สะใจ มุมหลังสุดผนังไกลแขวนกระดานเขียนราคาต่อรองของมวยแต่ละคู่

ค่ายผ่อนปรนอารมณ์ทหารหาญ ด้วยการอนุญาตเล่นพนันมวยไม่ผิดกฏหมาย อาทิตย์ละหนที่มีมวย แต่ผิดจากนี้ห้ามขาดและโทษหนัก!

วิธีพักผ่อนหย่อนใจที่เจ้าอาณานิคมผู้เชี่ยวชาญทุกเรื่องทิ้งเอาไว้อีกอย่าง รวมการพนันขันต่อที่เป็นชาตินักคิดค้นวิธีเล่นพนัน มันสามารถออกราคาให้เล่น แม้แต่หมาในวังราชินีตั้งท้องจะมีลูกกี่ตัว ? ตัวเมียหรือตัวผู้ ? ก็เล่นเดิมพันได้

เชื้อผีพนันถูกพวกฝรั่งนักล่าอาณานิคม เอาไปหย่อนทิ้งไว้ในประเทศที่มันยึดครอง ส่วนการออกราคาต่อรอง ให้คนที่มีความคิดเห็นไม่ตรงกัน ไม่ต้องทะเลาะวางมวยใส่กัน...เชิญมาแทงที่กระดานได้เลย มีเจ้ามือรับกิน รับจ่าย ไม่หนี ไม่ชักดาบ!

คู่เอกวันนี้ โชว์บนกระดานหรา หม่อง วิน เป็นต่อ แทง 1 ได้ 6 ราคาลดฮวบจาก 10 ต่อ 1 เพราะกลุ่มเณรในค่ายที่เห็นฝีมือผมตรงท่าน้ำกับสนามยิงปืน...

ปากต่อปากราวไฟลามทุ่ง มั่นใจว่าโยเดียมิใช่สมันเนื้อหวานให้ หม่อง วิน เถือเล่น เฮละโลเอาเบี้ยเลี้ยงแทงฝั่งผมจนเจ้ามือตกใจ ต้องหั่นราคาฝั่งเหนือลงมาเหลือต่ำกว่าสิบเป็นประวัติการณ์ เพราะต่อยทีไร หม่อง วิน เป็นต่อ 10 เอา 1 เรื่องปกติ

ล่ามบ่นเป็นหมีกินผึ้งกับผมเมื่อกลับถึงกระท่อม...

"หนอย...มันบอกว่าวางเดิมพันช้าจะลดลงอีกเหลือ 5 ต่อ 1 ผมรวมเงินได้ 7,000 จั๊ด มีเพื่อนบ้านฝากมาเล่นอีก 3,000 ก็เท่ากับ 10,000 จั๊ดพอดี"!

ผมถามล่ามว่าเจ้ามือผู้คุมเกมส์พนันเป็นใคร...?

"ส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าในเมือง พรรคพวกเพื่อนพ้องผู้การกับนายทหารบางคน พวกนี้เข้าทางหลังบ้าน ก็เมีย ๆ นั่นแหละ อาศัยหากินในค่าย ก่อสร้าง, ส่งอาหาร, เสื้อผ้า, เครื่องใช้ จิปาถะ อย่าให้เล่ามากกว่านี้ ทุกอย่างมีผลประโยชน์ทั้งนั้น"

ความอัตคัดขัดสนเป็นบ่อเกิดฉ้อราษฏร์บังหลวง การรีดนาทาเร้นรีดเลือดกับปู ทำนาบนหลังคนอย่างไร้มโนธรรม ปราศจากมนุษย์ธรรมมีทุกแห่งหน ที่ปากกระบอกปืนคืออำนาจ!

และในสถานที่ซึ่ง...มีเงินจ้างผีโม่แป้งได้นี้ เชื่อว่า หัวหน้ามอญรู้ลึกซึ้งระบบ 'ยัดใต้โต๊ะ' จากอาชีพส่งคนทำงานเหมืองหลายปี ต้องผ่านด่าน ต้องจ่ายส่วยจนช่ำชอง!

เลิกคิดเรื่องเอาตัวรอดแบบอื่น...ผมเพียงทำหน้าที่ตัวเองให้ดีในค่ำวันนี้ ใช้กำปั้นถากถางทางไปสู่ชัยชนะเป็นใบเบิกทาง ให้หัวหน้ามอญหอบศาสตราวุธพิเศษที่บงการผีโม่แป้งได้ไปเจรจา หากผมคิดไม่ผิดพลาด นายเหมืองต้องจัดการเรื่องนี้เรียบร้อย ประสานายทุนผู้รอบคอบเจอเหตุการณ์อย่างนี้บ่อยครั้ง...

เราเตรียมตัวเมื่อได้เวลา เณรเจ้าปัญหาพาพวกมารับผมถึงกระท่อม เข้าโรงยิม 5 โมงเย็น ไม่มีห้องพักนักมวย ใช้ที่นวดตัวกันด้านหลังที่เป็นมุมกลุ่มกองเชียร์ของเณรในค่ายฝั่งผม

ไม้กระดานยาวพาดที่พื้นผมทอดร่างนอนให้ลงน้ำมันทั่วตัวแขนขาเป็นมันเมื่อม ฝีมือนวดเณรหม่องรูดเส้นสายผ่อนคลาย...6 โมงครึ่ง ล่ามดึงผมไปคารวะผู้การค่ายที่เคยโบกมือไล่เหมือนผมเป็นแมลงวันน่ารำคาญในห้องทำงาน

ตอนนี้ไม่เหมือนเดิม ผู้การอารมณ์ดีได้ทั้งซิการ์มวนโตกับวิสกี้ชั้นดีที่เณรหัวเกรียนเสิร์ฟไม่พร่องแก้ว หัวเราะ..ฮ่า..ฮ่า.. เมื่อผมคุกเข่าก้มหัวอย่างนอบน้อม เอามือตบบ่าผมหนึ่งป้าบ พูดเสียงดังแล้วหันไปหัวเราะกับลูกน้องครึกครื้น

ผมอดถามล่ามไม่ได้เมื่อเดินกลับไปที่พักในกลุ่ม...

" ผู้การบอก ต่อยให้เกินยกแรกนะโว้ย อั๊วอยากดูหลาย ๆ ยกให้สะใจหน่อย ยืนได้เกินสามยกมีรางวัลให้"!!!

ผมเอากำปั้นที่พันเรียบร้อยอย่างมวยคาดเชือก ชนกับกำปั้นเปล่าของล่าม...

ไม่ต้องรอนานเพราะมวยก่อนคู่เอกจบด้วยการน็อคเอ๊าท์ โฆษกประกาศลั่นยิมว่า ถึงเวลาของความตื่นเต้นและสนุกสนานสำราญ...เชิญพบ หม่อง วิน แชมเปี้ยนผู้พิชิตของเรา กับผู้หาญท้าชิงจากแดนไกล โยเดีย!

"แก๊ง"!

ระฆังยกแรกดัง...ผมรับฟันยางจากเณรเจัาปัญหา ปรี่ออกจากมุมหลังฟังกติกาปนกติกู ล่ามแปลรู้เรื่องบ้างไม่รู้บ้าง ในเมื่อมวยไม่มีคะแนนต้องซัดกันถึงหามลูกเดียว รู้กติกาไปก็เปล่าประโยชน์ อย่าตัดแขนขาผมทิ้งก็พอ!

ผมชูสองแขนที่ยาวกว่าไปข้างหน้า เอามือยันหน้าผาก หม่อง วิน ที่มีสีหน้าแปลกใจไม่ทันตั้งตัว แข้งขวาผมกวาดรวบขาพับทั้งสองข้าง แชมป์ไร้พ่ายตีลังกาหงายหลังโค่นตึงลงวัดพื้นเวที

'เถรกวาดลาน'...!

ผมเอามาประเดิมตัดไม้ข่มนาม ด้วยการเดินทำก่อน ไม่รีรอเหมือนตีกับจิ๊กโก๋ปากซอย ใส่ก่อนได้เปรียบ

เสียง "เฮ" กระหึ่มกึกก้องสนั่นโรงยิม มากกว่าครึ่งสะใจที่เห็น หม่อง วิน คนดังหงายท้องตีนชี้ฟ้า ภาพที่ไม่เห็นกันบ่อยนักหรือไม่เคยเห็น ?!

ด้วยสีหน้าแดงก่ำอายมากกว่าเจ็บ หม่อง วิน กระเด้งตัวขึ้นยืนโชว์ความแข็งแรง กรรมการสับมือให้ชกต่อ ผมไม่รอดูเชิง เดินเข้าสาดแข้งซ้ายอัดเข้าสวาป (ชายโครง) มันเต็มแข้งดีแท้ หม่อง วิน กระดอนไปตามแข้ง ไม่มีจังหวะตั้งตัว ผมตามเตะไม่ยั้งมันยกสองแขนเป็นการ์ดรับ แต่อำนาจการเตะรุนแรงส่งร่างเซแซ่ด ๆ ไปพิงเชือก ภาษาหมัดมวยบ้านเราเรียกว่า..."เตะกลิ้งเป็นลูกขนุน"!

ผมโผนเข้ายัดเข่าใส่ร่างที่งอก่องอขิงข้างเชือก อัดเข้าไปทั้งแข้งทั้งเข่า 2 - 3 ครั้ง คิดเสียว่ากำลังเอาคืนไอ้หม่องซาดิสท์ที่โรงพักแบบทบต้นทบดอก ส่วนหม่อง วิน ก็ถือว่าสอนมารยาทให้มันไปในตัว!

หม่อง วิน โดนประเคนอาวุธใส่ทุกขนานอย่างไม่คาดฝัน ใช้วิธีสุดท้ายยอมอับอายทิ้งตัวนอนคว่ำปล่อยกรรมการสับมือนับถึง 8 ก็พลิกตัวลุกขึ้นยืน พยักหน้าบอกกรรมการว่าพร้อมชก

ผมยืนจังก้ากลางเวที จ้องตาเขม็ง เห็นแววตาคู่ต่อสู้ชัดเจน แววตามันเปลี่ยนไป ประกายเหี้ยมหาญ เยาะเย้ย ไม่เห็นคู่ต่อสู้ในสายตา...

บัดนี้ มันสิ้นประกายแวววาว แปรเป็นหม่นหมองเศร้าเข้าครอง เป็นแววตาที่ผมเห็นในป่าจนคุ้นชิน

แววตาสัตว์ที่เจ็บปวด และหวาดกลัวสุดชีวิต!!!

------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

วันที่ ๒๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันพฤหัสบดี แรม ๗ ค่ำ เดือน ๔ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

ขอรับเหรียญพระสังฆราชครับผม

 

โอนร่วมบุญครับน้าวัน สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

 

จอดรถใส่บาตรยามเช้าข้างถนน เป็นปกติชนคนชุมพร บุญที่อ่อนโยนดีต่อใจ บุญที่พอเพียงไม่มากเกินและน้อยไป แค่พอประทังชีวิตนักบวชปฏิบัติกิจพระศาสนา เป็นเส้นทางบุญยอดเยี่ยม ได้ร่วมอนุโมทนาก็รับพลังนั้นด้วย

 

เหรียญสมเด็จพระสังฆราชสูงค่า เหรียญที่สอง เดินทางสู่ที่ราบสูง แยกกันไปทางใต้หนึ่งเหรียญกับอีสานหนึ่งองค์ ลืมแจ้งไปว่าเหรียญนี้ผลิตโดยกองกษาปณ์ ดังนั้นจึงไม่ใช้วิธีรมดำอย่างโรงงานทั่วๆไป แต่ใช้วิธีชุบน้ำยาดำที่สูงค่ากว่า ส่วนเนื้อทองฝาบาตรก็ไม่ใช่ทองเหลืองด้วนๆ มีโลหะผสมให้ออกเหลือบทองคำในบางส่วนของเหรียญ สวยงาม ประทับใจ

ยังมีอีกเนื้อคือ "อัลปาก้า" ซึ่งเหรียญนี้ผมเก็บเอาไว้บูชาเอง สภาพไม่สวยกว่า 2 เหรียญที่มอบทำบุญ เพราะผมชอบมอบของสวยให้สมาชิก ของพอสวยหรือไม่สวย เก็บไว้เอง โมทนาน้องบัวฯครับ

 

น้องบัวฯจัดปัจจัยเหมือนด่วนอีสาน ต้องขอจัดส่งท่านเดินทางพรุ่งนี้ ไม่ต้องห่วงจะติดวันหยุด เพิ่งอ่านข่าวไปรษณีย์ไทยประกาศเพิ่มประสิทธิภาพทำงาน จะเป็นวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก็บริการด่วนจี๋ ไปรษณีย์จ๋ามิเว้นวรรค ให้มันได้อย่างนี้ น่ารักสมควรชมเชยมาก

 

เรื่องเล่าฯกำลังเมามันส์ เข้าไคลแม็กซ์แทบทุกบทตอนและทุกตัวอักษร พักเรื่องบุญเข้าป่าตะนาวฯข้ามไปตะแว แลหลังลุ้นการผจญภัยชนิดเลือดท่วมสังเวียนกัน ณ บัดนาว

แต่ก็ต้องรอการจิ้มที่ไม่รวดเร็วทันใจอีกสักพัก รับชากาแฟแก้เหงาลิ้นตามเวลาไปก่อนครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
===============
@@ บทส่งท้าย @@
~~~~~~~~~~~~
บรรยากาศในเวทีผู้คนแน่นขนัด เงียบเป็นเป่าสาก เข็มตกเล่มเดียวยังได้ยิน กองเชียร์เจ้าถิ่นกับฝ่ายมวยรองสุดกู่ก่อนขึ้นเวที ล้วนอ้าปากค้างไม่อยากเชื่อสายตาตรงหน้า ที่เห็นยอดมวยเอกโดนถลุงพังพาบเกือบหมดสภาพแค่ยกแรก!

ผมผ่อนการลุยให้เจ้าถิ่นได้หายใจ ผ่อนแรงตัวเองด้วย ดู หม่อง วิน ตั้งการ์ดรัดกุม มันเป็นมวยถนัดซ้าย เรียกกันว่า "เซ้าท์ปอว์" เข้าทางตีนมวยขวาอย่างผมเหมาะเหม็ง

ล่ามกับเณรเจ้าปัญหาบอกผมก่อนขึ้นเวทีว่า หม่อง วิน เป็นนักชกสไตล์ "ไฟท์เตอร์" คือเดินหน้าฆ่ามันเสีย ไม่ตั้งรับรอจังหวะแบบ "บ็อกเซอร์" มวยลีลา!

งั้น...ผมควรให้มันตะลุยเข้ามาบ้าง...!

ผมกระทืบเท้าขวาขู่รอจังหวะ หม่อง วิน หายใจฟืดฟาดเหมือนกระทิงบาดเจ็บ ขยับตัวหลอกล่อซ้าย-ขวา ก่อนตัดสินใจโผนเข้าต่อยซ้ายกะวัดดวงหมัดเดียวจอด

ในท่าใช้ตีนขวาปักหลักกับพื้นเวทีแน่น ผมเบี่ยงตัวเอาสีข้างด้านซ้ายออก ยกตีนซ้ายถีบเต็มแรงระหว่างลิ้นปี่กับหน้าท้อง มันร้อง...อ๊อก"!

เหมือนไก่โดนเชือด ปลิวกระเด็นไปตามแรงส่งของบาทา หลังปะทะเชือกกั้นเวที ทรุดนั่งตาเหลือก!!!

"มอญยันหลัก"!

ท่าลูกถีบมหากาฬของมวยไทยโบราณ ถีบแม่น ๆ เข้าลิ้นปี่ หน้าท้องน้อยหรือปลายคางถึงน็อคคาเขียงได้ ไม่ต้องใช้อาวุธหนักอย่างอื่น ยิ่งตัวยาวกว่า ขาถึงก่อนอย่างผม เป็นอาวุธร้ายกาจราวกับยิงด้วยปืนยาวระยะไกล

หม่อง วิน ตะเกียกตะกายมือโหนเชือกขึ้นยืนขาสั่นดิก ๆ หน้าซีดเผือดยิ่งกว่าไก่ต้ม ใบหน้าแดงดำของมัน ยามที่ไร้สีเลือดเผือดคล้ำออกม่วงเห็นชัดเจน...

อา...มันไม่เคยเจอรสชาติ "มวยโยเดีย" ไม่เคยประหมัดกับคนเป็นมวยไทย ได้แต่วัดหมู วัดหมากับไก่อ่อนสอนขันที่เลือกมาเชือดหรือมวยวัดอ่อนแอกว่า...

ผมจะสอนให้มันเจ็บ จำ 'มวยโยเดีย' ไปชั่วชีวิต!!!

ในท่าตั้งการ์ดขวาสูง ซ้ายต่ำ ผมย่างเข้าหา ยกเข่าขวาตั้งฉากกับพื้นเวที ฉีกเข่าที่ยกไปทางขวาหย่อนเท้าวางพื้น ยกเข่าซ้ายทำท่าเดียวกันแต่ฉีกไปด้านซ้าย การเดินก้าวเฉียงสลับ 2 ทีนี้ เป็นท่าเบสิคแม่ไม้มวยไทย "ท่าย่างสามขุม" ดักทางคู่ชกไม่ให้ฉากออกทางซ้ายหรือขวา บังคับให้มันเดินเข้าตรง ๆ ที่รัศมีแข้งของผมคุมไว้ทุกด้าน

ท่าย่างสามขุมของผม ข่มขวัญตรึง หม่อง วิน ขาตายยืนแข็งอยู่กับที่ แข้งซ้ายผมดีดผึงหมายก้านคอกะเผด็จศึกแบบช้อยเก็บฉาก ไม่รีรอชกยืดเยื้อปล่อยเสือบาดเจ็บเข้าป่า...หม่อง วิน ผงะหลบด้วยเชิงมวยที่ยังมี มันเอนตัวหลบเกือบพ้น

แต่ขาผมยาวกว่า หลังตีนซ้ายฟาด 'เพียะ' เข้าใบหน้าซีกขวาโดนแก้ม พลาดก้านคอ...

แชมป์พม่าหมุนคว้างเป็นนกปีกหัก ถลาลงไปนอนเค้เก้ ตาลอย กรรมการปราดเข้าสับมือนับหนสอง ทั้งเวทีเงียบกริบ มีแต่เสียงนับเลขสไลว์โมชั่นภาษาอังกฤษ

'แก๊ง'!!!

ระฆังเจ้ากรรมดังขัดจังหวะ พี่เลี้ยง หม่อง วิน 2 คนกระโจนพรวดขึ้นเวที ทั้งหิ้วทั้งลากร่างเหมือนผ้าขี้ริ้วร่องแร่งเข้ามุม เอาน้ำราดหัว ยาดมยัดจมูก นวดต้นคอ ตบแก้มเบา ๆ หม่อง วิน ฟื้นทำตาปรือ

ผมเดินเข้ามุมผูกผ้าสีน้ำเงินท่ามกลางเสียงโห่ร้องอื้ออึงกลบทุกสำเนียง กองเชียร์เณรหนุ่มน้อยที่ทุ่มแทงฝ่ายโยเดียไว้สุดตัว กระโดดโลดเต้นแหกปากกันราวกับคนบ้า หันไปดูฝ่ายมุมผูกผ้าแดง มันเงียบกริบ เหมือนผีในป่าช้ากำลังจะถูกหามขึ้นเชิงตะกอน

ชายร่างท้วมแต่งตัวบอกยี่ห้อไม่ใช่ทหารหรือคนในค่ายแน่ แหวกกลุ่มคนเดินเข้ามาที่มุมหม่อง วิน ตะโกนพูดกับพี่เลี้ยงเสียงลั่นแข่งกับสรรพสำเนียงอื้ออึงในเวที ชี้มือชี้ไม้โบ๊เบ๊มาทางผมด้วยทีท่าโกรธและฉุนเฉียวจัด เอากำปั้นกระแทกพื้นเวทีข้างตัวหม่อง วิน กวักมือเรียกกรรมการมาที่มุม...

พี่เลี้ยงหม่อง วิน คุยกับกรรมการด้วยใบหน้าเคร่งเครียดสุดขีด เถียงกัน 2-3 ประโยค กรรมการพยักหน้าเป็นฝ่ายถอย เดินมาที่มุมผม

"ยกต่อไป ห้ามใช้ตีน (เท้า) ทุกรูปแบบ ถ้าใช้จะจับแพ้"!!!

อ้าว...มันเปลี่ยนกติกาดื้อ ๆ อย่างที่เคยบอกตอนเช้าว่า กติกาสามารถปรับเปลี่ยนตามความเหมาะสมระหว่างชก !

(((ยังมีต่อ)))
-----------------

 

สวัสดีครับคุณอา วันวิ และสมาชิกนักขุดกรุฯทุกท่าน
แหมๆ อ่านติดๆกัน 2-3 ตอนแล้ว ลุ้นแทบตายว่าพระเอกของเราจะเป็นยังไง
มาต่อเร็วๆนะครับคุณอา ปูเสื่อรอเลย ไม่ประชงประชุมมันล่ะ รออ่านตอนต่อไปเลยดีกว่า

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
============

ล่ามกับเณรเจ้าปัญหา โมโหหน้าแดง ตะโกนชี้หน้ากรรมการกับพี่เลี้ยงหม่อง วิน อารมณ์กองเชียร์ทั้งสองฝั่งเดือดจัด ราวกับน้ำต้มในกาเตรียมปะทุ...

กรรมการเดินไปบอกคนจับเวลาอย่าเพิ่งตีระฆัง บนเวทีกำลังมีปัญหา ทำแบบนี้ยิ่งเท่ากับช่วย หม่อง วิน พักยาว ฟื้นเร็วไปในตัว!

ผมรับฟังล่ามบอกการเปลี่ยนกติกา สายตาอันว่องไวของนักล่าสังเวียนป่าใหญ่ กวาดเห็นสถานการณ์ไม่สู้ดีในสังเวียนไม่กว้างใหญ่เกินกว่าทุ่งหญ้าสนามฟุตบอลแห่งนี้ ทหารในเครื่องแบบหลายนาย เดินออกมารอรับคำสั่ง 'ผู้การ' ที่ลุกขึ้นยืน หน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์วิสกี้ดีกรีแรง มือที่คีบซิการ์ชี้มาบนเวที สั่งการเสียงลั่น ทุกคนเงียบกริบ...

"ชกกันต่อเดี๋ยวนี้ ทำตามกรรมการ"...ล่ามแปลคำสั่งให้ผมเข้าใจ

เอาสิว่ะ...เหลือ หมัด เข่า ศอก จะเป็นไรไป อาวุธชนิดไหนก็คว่ำมันได้ทั้งนั้น ผมลุกยืนกระฉับกระเฉง หัวใจไร้กริ่งเกรง บอกล่ามกับเณรเจ้าปัญหา 2 พี่เลี้ยงจำเป็น...

"โอเค โอเค ผมพร้อม "!

ออกมาประจัญหน้ากันยกสอง หม่อง วิน ได้พักนานน้ำท่าถึง...ดูสดชื่นกลับมาแกร่งเป็นแชมป์ไร้พ่ายคนเดิม ตั้งการ์ดแข็งแรงมี ฟุตเวิร์ค ขยับโยกตัวซ้าย-ขวา ส่ายแบบมวยสากลมีเชิง ดูท่าจะเข้าทางมวยที่มันถนัด เพราะตัดขาที่ยาวเตะไม่เลี้ยงของผมทิ้ง

เสียงกองเชียร์โห่ร้องอื้ออึงเมื่อทราบเรื่องการเปลี่ยนกติกา หัามใช้เพลงเตะ...

ในขณะที่ราคาต่อรองบนกระดาน พลิกตาละปัตรสุดโต่ง สวนทางกลับมาเอาผมเป็นต่อ 2 - 1 ไอ้คนที่เดินมาบอกพี่เลี้ยงหม่อง วิน แถมเรียกกรรมการไปคุยได้ สั่งได้ ที่แท้เป็นเจ้ามือรับพนัน มันเสียงดังประสาคนมีเงิน

หม่อง วิน ขยับเข้าใส่ผม เพราะไม่ต้องเกรงอาวุธยาวที่โดนสั่งห้ามไปแล้ว มันแย็ปขวานำทาง ผมแค่โยกหัวหลบให้มันถากไป ยิงหมัดขวาสวนแต่จั่วลมเหมือนกัน เพราะมันก้มหัวหลบต่ำ ผมตามชกขวาซ้ำ...หม่อง วิน กัมต่ำพุ่งตัวเอาหัวชนหน้าท้องผมดังปึ้ก แรงกระแทกของหัวกะโหลกแข็งกว่าเนื้อ ส่งความจุกเสียดพุ่งพรวด ยังไม่ทันคิดอะไรต่อ กำปั้นซ้ายไร้นวมของมันก็เสยอัปเปอร์คัตเข้าปลายคาง ดีที่ผมเซไปตามแรงโดนหัวอัด ทำให้หมัดทีเด็ดที่คงคว่ำคู่ชกมานักต่อนัก ถากคางไม่โดนจุดโฟกัส แต่ความแรงก็ทำผมหงายท้องโค่นตึงก้นกระแทกพื้นหนแรก

มันล่อซะมึนเอาเรื่อง เห็นดาวระยิบ กรรมการสับมือนับ ไม่สโลว์โมชั่นเหมือนนับพวกเดียวกัน นับได้ 6 - 7 ผมก็ยันตัวลุกปล่อยนับถึง 9 ก็พยักหน้าพรัอมสู้ ตั้งการ์ดรับพายุหมัดที่ หม่อง วิน สาวซ้าย-ขวาใส่มาเป็นพายุบุแคม ขวาล้วงลำตัว ซ้ายยิงเข้าที่หัว ผมยกการ์ดปิดป้อง ใช้แขนยาวกว่าค้ำยันหน้าผากมันไว้ แต่มันก็ปัดแขนทิ้งตามยิงหมัดอีก ผมกลิ้งไปตามเชือกกั้นเวที กลัวเผลอใช้ตีนถีบโดนจับแพ้ ได้แต่ยกแค่เข่ายันไว้

อีกจังหวะ หม่อง วิน มุดเข้าคลุกวงใน ผมสับศอกมั่ว ๆ ผางเข้าขมับ...ได้ผล หม่อง วิน ผงะถอยออกให้ผมมีโอกาสหายใจ นึกขึ้นได้ยังมี 'เข่า' เป็นอาวุธ

ผมย่างสามขุมออกไปปักหลักกลางเวที แกล้งขยับหมัดขวาทำท่าชกหมัดตรง หม่อง วิน ก้มตัวหลบวูบ พุ่งหัวเป็นตอร์ปิโดบกโจมตีสวน อย่างที่ชาวอังกฤษเรียก 'เคาน์เตอร์แอ็ทแท็ค' เข้ามาแบบหนแรกที่ซัดผมนับ...

หมัดขวานั้นหลอก แต่เข่าขวาของจริงผมรอท่าจังหวะนี้อยู่แล้ว ผมยกสวนกระแทกตูมเข้าเต็มหน้าที่มุดเข้ามาหา เสียง...กร๊อบ!

สองแรงบวก หม่อง วิน จูบเข่าที่ไม่มีวันลืมชั่วชีวิต หงายหลังนอนดิ้นกระแด่ว ชักกระตุกขาสั่นระริกกลางเวทีเลือดท่วมปากจมูก กรรมการทำท่าจะนับแต่เปลี่ยนใจเมื่อเห็นอาการ รีบทรุดตัวประคอง ร้องเรียกเสียงดังโบกมือให้ขึ้นมาช่วยกัน พร้อมทั้งยุติการชกให้ผมเป็นฝ่ายชนะน็อคโดยไม่ต้องนับ

เวทีถล่ม ล็อคพลิกทะลาย หม่อง วิน แชมป์ไร้พ่ายสิ้นลาย โดนเข่าถึงกรามหัก ต้องรีบหามลงเปลร่องแร่งถึงมือหมอโดยด่วน!

บนเวทีเหมือนเกิดมิคสัญญี แต่เป็นพายุอารมณ์แห่งความยินดีปรีดา ผมถูกกลุ่มเณรจับอุ้มโยนแล้วรับร้อง เอ้า..ฮึบ..เฮ..เฮ..เฮ..! บรรยากาศคล้ายค่ายไอ้เณรบ้านเราไม่มีผิด ชีวิตเด็กหนุ่มห้าวที่ไหนในโลกย่อมเหมือนกันหมด รักพวกพ้องจริงจัง เสียงเชียร์ โยเดีย! โยเดีย! โยเดีย! กระหึ่มเวทีไม่เกรงใจทหารยศสูงกว่าเจ้าของพื้นที่ ที่นั่งตะลึงมองตาค้างอยู่ตรงที่นั่งตัวใหญ่สุด

คลื่นตื่นเต้นคลี่คลาย ล่ามรีบพาตัวผมลงไปคารวะคนใหญ่สุดของค่าย

ผมคุกเข่ายกมือไหว้สำแดงความเป็นผู้น้อยอ่อนน้อม เสียงผู้มีอำนาจพูดกับล่ามหลายประโยค ผู้ด้อยยศศักดิ์กว่ามากได้แต่ขานรับมือกุมเป้าลูกเดียว แล้วรีบสะกิดให้ผมลุกขึ้น พาไปเข้ากลุ่มพวกพ้องมุมเดิม

เหล่าเณรในค่าย รับทรัพย์รวยกระเป๋าตุง ทุกคนเข้ามาจับไม้ จับมือ ลูบแขนลูบไหล่ บ้างก็ส่งน้ำให้ดื่ม ส่งขนมขบเคี้ยวให้ สีหน้าสะใจทุกคนล้อมรอบตัว ไม่มีใครสงสารหม่อง วิน ที่อาจต้องเลิกชกมวยตลอดชีวิต ไปเป็นครูฝึกเร็วขึ้น

"โยเดีย...มวยโยเดีย ยอดเยี่ยมที่สุด สอนผมบ้าง"!

เด็กหนุ่มหัวเกรียนหลายคนพูดกับผม ขณะผมมองล่ามกำลังนับเงินเดิมพันฟ่อนใหญ่ใส่กระเป๋า ล่ามเผลอพูดสวนขึ้นมาโดยไม่มองหน้าใครว่า...

"นายใหญ่ก็เพิ่งสั่งอย่างนี้ ให้โยเดียอยู่ค่าย ช่วยสอนมวยโยเดีย เด็ก ๆ เราด้วย"!!!

-----------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

จิ้มเสร็จ ไปพักสายตาหน่อย กลับมาตอบน้องโต๊ดซึ่งป่านนี้คงอ่านสมใจเก็บเสื่อเรียบร้อย เป็นความมันส์สะใจของจริงที่ยากจะมีให้อ่านในโลกสมัยใหม่ นำเลือดลมของเราซู่ซ่าไปตามการผจญภัยวัยหนุ่มอันน่าเหลือเชื่อ อยากยัอนวันเวลาไปในโลกอดีตนั้นบ้าง

ขอบคุณน้องโต๊ด อย่าทิ้งประชุมบ่อยนัก เดี๋ยวลูกน้องค้อน เจ้านายบ่น-ฮ่า

 

ค่อยยังชั่วหน่อย เกือบลงแดง เพราะรอลุ้นพระเอกของเราอยู่ที่เดียว
เอาล่ะ สบายใจแล้วไปทำงานต่อได้ ฮ่าๆๆ.
ขอบพระคุณครับคุณอา

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

ขอบคุณพี่วันมากครับ อ่านท่อนแรก บรรทัดสุดท้ายของหน้าจอคือคำว่า

'แก๊ง'!!!

ผมนี่ใจหายแว๊ปเลย นึกว่าให้รอติดตามตอนสำคัญวันพรุ่งนี้ซะแล้ว
ที่ไหนได้ พอเลี่อนต่ำลงมาก็พบว่ายังมีต่ออีกแฮะ
เท่านั้นยังไม่พออ่านมาจนจบตอนก็ยังมาเจอ

(((ยังมีต่อ)))
-----------------
ประโยคหรรษาชัด ๆ
แถมจบสวยสมการรอลุ้น

ที่สำคัญเรื่องเล่าวันนี้ มาเร็วก่อนตะวันจะตก ไม่ต้องรอมืดค่ำเหมือนวันอื่น
คาดว่าคงถูกใจเพื่อนสมาชิกทั้งที่เปิดเผยตัว และคุณแอบทั้งหลายเป็นแน่

 

เกือบลืมไปครับพี่วัน เหรียญสมเด็จพระสังฆราช(ชื่น) มาถึงแล้วนะครับ
เหรียญจริงสวยงามถูกใจเลยครับ

 

แทบไม่น่าเชื่อ!!!
ฟ้าทะลายโจรวัดคีรีวงก์มีฤทธิ์ยับยั้งโควิดได้99%
ขณะที่ฟาวิพิราเวียร์ ซึ่งเป็นยาหลักที่ใช้ในโรงพยาบาลยับยั้งโควิดได้แค่ 18%
——-//////——-/////——-
ผลการทดสอบฤทธิ์การยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ covid-19 Main Protease SARS-CoV-2 RNAdependent RNA Polymerase (RdRp) ในหลอดทดลองพบว่าสมุนไพรไทยทุกตัวมีฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ RdRp ได้ ดีทุกตัว ฟ้าทะลายโจร (สูตรประสะ) 73%, ยาห้าราก 99.89%, จันทน์ลีลา 30.7% Godtella 99.84% ในขณะที่ Favipiravir ยับตั้งได้ 18.21%

รศ.ดร.พรสวรรค์ เหลืองวุฒิวงษ์ ได้แถลงว่าได้ทำการทดลองในห้องปฏิบัติการร่วมกับ ผศ.อกนิษฐ์ จิตต์ มิตรภาพ คณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล ได้ตรวจวิเคราะห์ประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ ตำรับ สมุนไพรไทย ใช้เวลาตรวจสอบ 6 ชั่วโมง ในห้องทดลองที่มีความปลอดภัยสูงสุด (ระดับ 3) พบว่าสมุนไพรไทย จันทน์ลีลา, ห้าราก, ฟ้าทะลายโจรสูตรวัดคีรีวงก์ ได้ผลสามารถฆ่าไวรัสได้กว่า 99%

https://www.matichon.co.th/news-monitor/news_3240892