เสียงธรรม จุดสำคัญอยู่ที่การรู้ทันจิตตัวเอง / หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

สะสมการเห็นถูก :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 ตุลาคม 2565

Dhamma.com
Oct 4, 2022
สะสมการเห็นถูก :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 ตุลาคม 2565
เราทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง พอจิตเคลื่อนแล้วรู้ๆ อย่างนั้นก็ได้ แล้วต่อไปจิตมันจะค่อยๆ มีพลัง ทรงตัวขึ้นมา พอจิตมันทรงตัวขึ้นมาได้แล้ว หัดแยกขันธ์ๆ ไป พอมันแยกขันธ์ได้ มันจะเห็นแต่ละขันธ์ ในขันธ์หนึ่งก็มีสภาวะหลากหลาย อย่างสังขารขันธ์มีตั้งเยอะแยะ ตั้ง 50 อย่าง เราไม่ต้องเรียนทั้งหมด เราเรียนเท่าที่มี ต่อไปเราก็จะเห็นแต่ละตัวๆ แต่ละสภาวะเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไปทั้งสิ้น เราต้องการจะมาเห็นตรงนี้ เราไม่ได้ต้องการเห็นว่าราคะไม่เที่ยงแต่โทสะมันเที่ยง ไม่ใช่ ทุกตัวเหมือนกันหมดเลย สุขหรือทุกข์ก็เสมอกันด้วยความเป็นไตรลักษณ์ กุศลหรืออกุศลก็เสมอกันด้วยความเป็นไตรลักษณ์ ดูให้มันเห็นไตรลักษณ์ ย้ำ ขีดเส้นใต้คำว่าเห็น ไม่ใช่คิด ต้องเห็นเอา
ฉะนั้นวิปัสสนา วิปัสสนะก็คือ วิ แปลว่าแจ้ง ปัสสนะ คือการเห็น ต้องเห็นเอา คิดเอาไม่ได้ เพ่งเอาก็ไม่ได้ ต้องเห็นเอา เราเห็นอะไร เช่น เราเห็นราคะมันเกิดขึ้น ราคะมันตั้งอยู่ ราคะมันดับไป อย่างนี้เรียกว่าเราเห็น ถ้าเราคิดว่า เอ๊ะ ตอนนี้จิตเรามีราคะ หรือมีโทสะ อันนี้ไม่เรียกว่าเห็น ยังหลงอยู่ในโลกของความคิด พอเราสะสมการเห็นถูกไปเรื่อยๆ เราสะสมการเห็นถูกบ่อยๆๆ เห็นไตรลักษณ์ อะไรเกิดขึ้นก็เห็นไตรลักษณ์ๆ ต่อไปถึงจุดหนึ่งจิตมันสรุปเอง สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นดับ แล้วทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมาตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ทั้งสิ้นเลย
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
2 ตุลาคม 2565

 

บุญกิริยาวัตถุ 10 :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 15 ตุลาคม 2565

Dhamma.com
Oct 14, 2022
บุญกิริยาวัตถุ 10 :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
15 ตุลาคม 2565
ไม่ว่าเราทำอะไร ทำบุญ ไปดูบุญกิริยาวัตถุ 10 ประการ แล้วก็ไปสำรวจใจลงไปอีกชั้นหนึ่ง สิ่งที่เราทำบุญนั้น เราทำไปแล้วสติเราดีไหม ทำไปแล้วกุศลเราเจริญขึ้นหรือเปล่า ลดละกิเลสไหม หรือว่าทำไปแล้วพอกพูนกิเลส พอกพูนความเห็นแก่ตัว อย่างนั้นไม่ทำเสียดีกว่า เพราะฉะนั้นสำรวจตัวเอง เราจะทำบุญ ทำทาน ทำด้วยความฉลาด ทำแล้วก็จิตใจต้องเจริญขึ้น ต้องมีสติ ต้องมีจิตใจที่มั่นคง มีสมาธิ รู้เหตุรู้ผล อะไรควร อะไรไม่ควร เราถึงจะเป็นชาวพุทธที่แท้จริง ไม่อย่างนั้นเราก็เป็นพุทธแต่เปลือก เอาสิ่งที่หลวงพ่อสอนนี้ไปดำรงชีวิตจริงๆ เถอะ ความดีมีตั้งเยอะตั้งแยะ ไปทำเสีย แล้วทำอย่างฉลาด ทำแล้วยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
15 ตุลาคม 2565

 

หลักสูตรสู่มรรคผลนิพพาน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 ตุลาคม 2565

Dhamma.com
Oct 7, 2022
หลักสูตรสู่มรรคผลนิพพาน ::
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 ตุลาคม 2565
งานพัฒนาจิตมี 3 งาน อันที่หนึ่งฝึกจิตใจให้อยู่กับเนื้อกับตัว อันที่สองแยกขันธ์ให้ได้ อันที่สามเห็นขันธ์แต่ละขันธ์ เห็นสภาวะแต่ละสภาวะตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ ดูซ้ำแล้วซ้ำอีก ดูสิมันจะโง่จนไม่ได้มรรคได้ผลเชียวหรือ ถ้าทำแบบนี้ไม่ได้ ชาตินี้ไม่ได้ชาติต่อไปก็ง่ายๆ แล้ว ไม่ใช่ทุกคนจะได้ หลวงพ่อไม่ได้ชี้ขาดว่าทุกคนจะต้องได้ในชาตินี้ แต่ถ้าเราทำไม่เลิก แล้วเราไม่ได้มีวิบากอะไรรุนแรง วันหนึ่งเราก็ต้องได้ เพราะฉะนั้นทำ 3 ข้อนี้ให้ได้ คืองานพัฒนาจิต ถ้าพูดเทียบกับปริยัติ อันแรกก็คือ การพัฒนาสัมมาสมาธิขึ้นมา งานที่สองคือ การเจริญปัญญาเบื้องต้น อันที่สามคือ การเจริญให้เกิดวิปัสสนาปัญญา โสดาบันไม่ใช่เรื่องยาก ไม่ใช่เรื่องยากเลย รักษาศีล 5 ให้ดี แล้วก็ทำอย่างที่หลวงพ่อบอก ฝึกจิตใจให้มันรู้เนื้อรู้ตัวไว้ แล้วก็แยกขันธ์ กายส่วนกาย จิตส่วนจิต เป็นคนละส่วน เห็นแค่ว่าเป็นคนละส่วน กายก็อย่างหนึ่ง จิตก็อย่างหนึ่ง ไม่ได้ถอดจิตออกจากร่าง อยู่ด้วยกันแต่เป็นคนละอัน ค่อยๆ ฝึก โอกาสที่จะได้มรรคได้ผลในชีวิตนี้ โสดาบันไม่ใช่ยากอะไรนักหนาหรอก ทำให้ถูก ทำให้พอ อดทน ทำแล้วก็ขี้เกียจ ไม่ได้หรอก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 8 ตุลาคม 2565
อันที่หนึ่งฝึกจิตใจให้อยู่กับเนื้อกับตัว อันที่สองแยกขันธ์ให้ได้ อันที่สามเห็นขันธ์แต่ละขันธ์ เห็นสภาวะแต่ละสภาวะตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ ดูซ้ำแล้วซ้ำอีก ดูสิมันจะโง่จนไม่ได้มรรคได้ผลเชียวหรือ ถ้าทำแบบนี้ไม่ได้ ชาตินี้ไม่ได้ชาติต่อไปก็ง่ายๆ แล้ว ไม่ใช่ทุกคนจะได้ หลวงพ่อไม่ได้ชี้ขาดว่าทุกคนจะต้องได้ในชาตินี้ แต่ถ้าเราทำไม่เลิก แล้วเราไม่ได้มีวิบากอะไรรุนแรง วันหนึ่งเราก็ต้องได้ เพราะฉะนั้นทำ 3 ข้อนี้ให้ได้ คืองานพัฒนาจิต ถ้าพูดเทียบกับปริยัติ อันแรกก็คือ การพัฒนาสัมมาสมาธิขึ้นมา งานที่สองคือ การเจริญปัญญาเบื้องต้น อันที่สามคือ การเจริญให้เกิดวิปัสสนาปัญญา โสดาบันไม่ใช่เรื่องยาก ไม่ใช่เรื่องยากเลย รักษาศีล 5 ให้ดี แล้วก็ทำอย่างที่หลวงพ่อบอก ฝึกจิตใจให้มันรู้เนื้อรู้ตัวไว้ แล้วก็แยกขันธ์ กายส่วนกาย จิตส่วนจิต เป็นคนละส่วน เห็นแค่ว่าเป็นคนละส่วน กายก็อย่างหนึ่ง จิตก็อย่างหนึ่ง ไม่ได้ถอดจิตออกจากร่าง อยู่ด้วยกันแต่เป็นคนละอัน ค่อยๆ ฝึก โอกาสที่จะได้มรรคได้ผลในชีวิตนี้ โสดาบันไม่ใช่ยากอะไรนักหนาหรอก ทำให้ถูก ทำให้พอ อดทน ทำแล้วก็ขี้เกียจ ไม่ได้หรอก
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
8 ตุลาคม 2565

 

รู้เท่าที่รู้ได้ อย่าตะเกียกตะกายรู้ หลวงพ่อปราโมชท์ ปาโมชโช 24กันยายน2565#ธรรมเพื่อความพ้นทุกข์

สติธรรม
Oct 4, 2022

 

อย่าหลงกับดักของมาร 10 กันยายน 2565 หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช

สติธรรม
Sep 12, 2022

 

ขันธ์5เป็นที่รองรับความทุกข์ หลวงพ่อปราโมทย์ ปราโมชโช 9ตุลาคม2565

สติธรรม
Oct 14, 2022

 

น้ำหนักในใจคือดัชนีชี้วัด23/4/65หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช

สติธรรม
Sep 3, 2022

 

รีบภาวนาเข้า2-10-2565 หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช

สติธรรม
Oct 4, 2022

 

อดทนให้เด็ดเดี่ยวลงไป :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 23 ตุลาคม 2565

Dhamma.com
Oct 22, 2022
อดทนให้เด็ดเดี่ยวลงไป :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 23 ตุลาคม 2565
เรียนธรรมะต้องสู้ ต้องอดทน ต้องเด็ดเดี่ยว อันแรกเลยทนต่อการสั่งสอนของครูบาอาจารย์ บางทีสิ่งที่ท่านสอนมันกระเทือนกิเลสเรา มันทรมานใจของเรา สิ่งที่ท่านบอกแต่ละอย่าง คือท่านไม่มาประคบประหงมเชียร์ไปเรื่อยๆ ให้เราสบายใจ อย่างนั้นไม่ใช่ ครูบาอาจารย์จริงๆ จะขัดเรา ถ้ากิเลสเราหยาบหนามาก ก็ลงตะไบ หรือถ้าหนากว่านั้นก็เอาขวานถากๆ มันหนามาก พอภาวนาไปเรื่อย จิตใจละเอียดประณีต ครูบาอาจารย์ก็เอาตะไบ เอากระดาษทรายแต่งนิดๆ หน่อยๆ มันอยู่ที่เรานั่นล่ะจะได้ธรรมะระดับไหน อยู่ที่ตัวเราเอง แต่ว่าสิ่งที่ได้จากครูบาอาจารย์มีประโยชน์ทั้งนั้นล่ะ อย่ามัวแต่น้อยอกน้อยใจ มาขอกำลังใจขออะไร เสียเวลา หลวงพ่อไม่ชอบคนขี้อ้อน เพราะหลวงพ่อไม่เคยอ้อนครูบาอาจารย์ มีแต่สู้เอา ฉะนั้นเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อก็ต้องต่อสู้ ความอ่อนแอท้อถอย ไม่มีใครห้ามได้หรอกถ้ามันจะท้อ แต่ท้อแล้วก็ไม่เลิก สู้มัน ขี้เกียจก็ได้ แต่ขี้เกียจแล้วก็สู้มัน ไม่มาคร่ำครวญ การโอดครวญ คร่ำครวญ เสียหาย จิตใจจะยิ่งอ่อนแอ แล้วถ้ายิ่งมีคนคอยโอ๋ๆๆ จะยิ่งเคยตัว เราไม่ใช่เด็กเล็กๆ ต้องคอยปลอบคอยโอ๋ โตแล้ว ก็ต้องสู้เอาสิ ชีวิตในโลกเจ็บปวด ทุกข์ทรมานมากมาย จะพ้นจากโลกอดทนหน่อย ถูกดุถูกด่า ต้องอดทนต่อคำสั่งสอน ต้องอดทนต่อความขี้เกียจของตัวเอง ต้องอดทนไม่ตามใจกิเลส เห็นไหมต้องอดทนหลายอย่าง อดทนไม่ตามใจกิเลส กิเลสชวนนอน ถ้ายังไม่ถึงเวลาสมควรนอนก็อย่าเพิ่งนอน กิเลสชวนกิน ชวนเที่ยว ยังไม่สมควรกิน ไม่สมควรไปเที่ยวก็ไม่ไป ต้องอดทน ไม่ใช่มีสิ่งเร้านิดๆ หน่อยๆ กระโดดโลดเต้นไปแล้ว ได้ยินเสียงกลอง ก็กระโดดแล้ว เต้นแร้งเต้นกาแล้ว อย่างนี้ไม่ใช่นักปฏิบัติ อดทน สารพัดจะทนหน่อย อดทนต่อคำสั่งสอน อดทนต่อกิเลสของเรา อดทนต่อความขี้เกียจความท้อแท้อะไรพวกนี้ ต้องทน ทนต่อความยากลำบากทางร่างกาย ทนต่อกิเลส อันนี้เป็นความยากลำบากทางจิตใจ อย่างทางร่างกาย ควรจะต้องเดินจงกรม มันเมื่อย เมื่อยก็ต้องเดิน ไม่ใช่ของฟรีของฟลุก ไม่ได้ไปจุดธูปขอใครมา ทุ่มเทกำลังกาย กำลังใจ อดทนต่อความลำบากทางร่างกาย ทางจิตใจ สู้ ดูไปเรื่อยๆ อดทน ทนต่อความลำบากทางกาย ทนต่อความลำบากทางจิตใจด้วยอำนาจของกิเลส สู้มัน มันคงไม่แพ้ตลอดกาลหรอก เดี๋ยววันหนึ่งก็สู้ได้ แต่ถ้าไม่สู้ก็แพ้แน่นอน ถ้าสู้แรกๆ อาจจะผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ แต่สุดท้ายจะชนะ แล้วเราจะได้รางวัลสำคัญในชีวิต อะไรจะสำคัญกว่าสันติสุขในใจของเรา ทุกวันนี้ที่ดิ้นรนหา หาความสุขนั่นล่ะ แต่มันดิ้นรนไปตามสติปัญญา แค่นี้สุขๆ แล้วมันก็ไม่สุขจริง ถ้าเราภาวนา เราเข้าถึงสันติสุขที่แท้จริงได้ มันมีความสุขจริงๆ บอกไม่ถูก
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
23 ตุลาคม 2565

 

เข้าใจปฏิจจสมุปบาท :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 มี.ค. 2565

Dhamma.com
Mar 25, 2022

 

รู้ใจ ไกลทุกข์ โดย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

รวมเสียงธรรม
Feb 11, 2017

 

สันตติขาด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 30 ตุลาคม 2565

Dhamma.com
Oct 29, 2022
หลวงพ่อจ้ำจี้จ้ำไชพวกเรา ว่าต้องฝึกจนได้จิตรู้ขึ้นมาเพื่อสันตติจะได้ขาด สันตติขาดนั่นล่ะเราขึ้นวิปัสสนาได้ ถ้าสันตติไม่ขาดทำวิปัสสนาไม่ได้ ในอภิธรรมเขาก็สอนทำนองนี้เหมือนกัน ถ้าเราไม่มีจิตรู้ เราก็จะมีแต่จิตหลง เดี๋ยวนี้หลง ต่อไปก็หลง ในเมื่อก่อนนี้ก็หลง หลงๆ หลงๆ แล้วมันก็คิดว่าจิตมีดวงเดียว แต่ถ้าเรามีจิตรู้ มันก็จะเห็นจิตหลงเกิดขึ้น แล้วจิตรู้มาแทรก จิตหลงเกิดขึ้น จิตรู้มาแทรก จิตหลงเกิดอีก จิตรู้มาแทรก ก็ขาดเป็นช่วงๆ เราต้องฝึกให้ได้จิตรู้ขึ้นมา แล้วสันตติคือความสืบต่อของจิตจะขาด จิตจะไม่ได้มีดวงเดียวยาวๆ แล้ว แต่จะขาดเป็นช่วงๆ แล้วตรงนี้เราจะเห็นแต่ละช่วงไม่เที่ยง จิตรู้ไม่เที่ยง จิตหลงไม่เที่ยง ตรงที่จิตหลง จิตหลงไปดูก็ไม่เที่ยง จิตหลงไปฟังก็ไม่เที่ยง จิตหลงไปดมกลิ่น ไปลิ้มรส ไปรู้สัมผัสทางกายก็ไม่เที่ยง จิตหลงไปคิดก็ไม่เที่ยง จิตหลงไปเพ่งก็ไม่เที่ยง จิตมีความสุขก็ไม่เที่ยง จิตมีความทุกข์ก็ไม่เที่ยง จิตเฉยๆ ก็ไม่เที่ยง เราจะเห็นทุกดวงมันไม่เที่ยงๆ ไป ตรงนั้นล่ะที่เรียกว่าเราเห็นเกิดดับ ถ้าสันตติไม่ขาดไม่เห็นเกิดดับหรอก สันตติจะขาดได้ จิตต้องตั้งมั่น ต้องได้ผู้รู้ขึ้นมาก่อนสันตติถึงจะขาด
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
30 ตุลาคม 2565

 

เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า โดย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

รวมเสียงธรรม
Feb 7, 2017

 

จิตเป็นผู้สัมผัสธรรมะ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 28 พ.ค. 2565

Dhamma.com
May 29, 2022
ฝึกตัวเองให้ดีเถอะ ศีลตั้งใจรักษา สมาธิฝึกซ้อมทุกวัน ได้ทั้ง 2 อย่างยิ่งดี ทั้งอารัมมณูปนิชฌาน ทั้งลักขณูปนิชฌาน แล้วก็เจริญปัญญา ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ กระทบอารมณ์ไป ปัญญาจะเกิดตอนไหน ตอนที่ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ กระทบอารมณ์ แล้วมีสติระลึกรู้สภาวะที่กำลังมีกำลังเป็น รูปธรรมนามธรรมที่กำลังมีกำลังเป็น ระลึกรู้ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง คือจิตที่ทรงสมาธิที่ถูกต้อง แล้วปัญญามันจะเกิด พอศีล สมาธิ ปัญญาสมบูรณ์ อริยมรรคก็จะเกิดขึ้นเอง เราก็สามารถเป็นพระอริยบุคคล ทั้งๆ ที่ยังอยู่กับลูกกับเมียอย่างนี้ก็อยู่ได้ อยู่กับสามียังอยู่ได้ อย่างนางวิสาขาหรืออนาถบิณฑิกะ เขาก็เป็นพระอริยบุคคล เขาก็อยู่กับครอบครัวของเขาได้ ทำมาหากินได้ ฉะนั้นความเป็นพระแท้ไม่ได้อยู่ที่เครื่องแบบหรอก แต่อยู่ที่จิตของเรามีศีล มีสมาธิ มีปัญญามากพอไหม มันจะมากพอถ้าเราสะสม ฝึกของเราทุกวันๆ ตั้งอกตั้งใจฝึก แล้ววันหนึ่งเราจะรู้เลยพระสงฆ์อยู่ที่ไหน พระสงฆ์อยู่ที่ใจที่สะอาดนี่เอง สะอาดหมดจดขึ้นมาเป็นลำดับๆ ไป พระธรรมก็ไม่ได้อยู่ที่อื่นเลยอยู่ที่จิตอันนี้เอง เป็นผู้สัมผัสธรรมะ กระทั่งธรรมะสูงสุดคือพระนิพพาน จิตนั่นล่ะเป็นผู้สัมผัส เราจะรู้ว่าพระพุทธเจ้าจริงๆ อยู่ที่ไหน
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
28 พฤษภาคม 2565

 

วิถีแห่งปัญญา โดย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

รวมเสียงธรรม
Feb 11, 2017

 

รู้ทัน กันหลง โดย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

รวมเสียงธรรม
Feb 11, 2017

 

สังเกตตัวเอง โดย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

รวมเสียงธรรม
Feb 3, 2017

 

หลวงพ่อปราโมทย์ แสดงธรรม ณ วัดสวนสันติธรรม 21 ม.ค. 2560

Dhamma.com
Mar 2, 2018

 

ปฏิบัติธรรมให้สมควรแก่ธรรม 29 ต ค 2565 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

สติธรรม
Oct 30, 2022

 

ธรรมะมีหลายระดับ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 25 กันยายน 2565

Dhamma.com
Sep 26, 2022

 

รู้ทันความปรุงแต่งของจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ก.พ. 2565

Dhamma.com
Feb 19, 2022

 

WAT SUAN SANTIDHAM
10/10/2021 เริ่มต้นจนถึงสัมมาวิมุตติ (From Start to Freedom)

Dhamma.com
Oct 9, 2021
เริ่มต้นจนถึงสัมมาวิมุตติ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 ต.ค. 2564
เราต้องฝึกมีความคิดถูก มีความเห็นถูก มีความคิดถูก มีคำพูดถูก มีการกระทำถูก มีการเลี้ยงชีวิตถูก แล้วก็ลงมือภาวนา มีเป้าหมายที่ถูก ลดละกิเลสเจริญกุศล จะลดละกิเลสเจริญกุศลได้ ต้องมีสติ ระลึกรู้กาย ระลึกรู้ใจไป พอมีสติถูกต้อง สมาธิที่ถูกต้องหรือตัวผู้รู้ จิตที่เป็นผู้รู้คือจิตที่มีสมาธิที่ถูกต้องมันจะเกิดขึ้นเอง โกรธแล้วรู้ว่าโกรธ ความโกรธดับ ตัวรู้จะเกิด โลภรู้ว่าโลภ ความโลภดับ ตัวรู้จะเกิดอัตโนมัติเลย ฟุ้งซ่านใจลอย รู้ว่าฟุ้งซ่าน รู้ว่าใจลอย ความฟุ้งซ่านใจลอยดับ ผู้รู้เกิด จิตตั้งมั่นทันที ร่างกายเคลื่อนไหว รู้สึกขึ้นมา จิตตั้งมั่นทันที ฉะนั้นอาศัยสติที่บริบูรณ์ จะทำให้สัมมาสมาธิเจริญขึ้นมาบริบูรณ์ได้ พอจิตเราตั้งมั่นเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว สติระลึกรู้รูป รู้นามอะไรนี่ จะเห็นแต่ไตรลักษณ์ ไม่ได้เห็นเรื่องอื่นหรอก พอเห็นอย่างแท้จริง เรียกว่าเราเจริญในญาณทัศนะที่ถูกแล้ว ทำวิปัสสนาญาณอยู่ถูกต้องเรียกสัมมาญาณะ ตัววิปัสสนาญาณนั่นล่ะ สุดท้ายอริยมรรคอริยผลมันก็เกิด สัมมาวิมุตติเกิดขึ้น นี่คือเส้นทาง อันนี้เล่าตั้งแต่ข้างต้นเลยจนถึงสัมมาวิมุตติ

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม 10 ตุลาคม 2564