ความมหัศจรรย์ของการสวดมนต์ เทศนาโดย ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังสี

เทศนาโดย ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังสี ดังปรากฎในงานของท่านเจ้าพระยาสรรเพชรภักดี จางวางมหาดเล็กในรัชกาลที่ 4 ที่ได้นิมนต์เจ้าประคุณสมเด็จโตมาเทศน์ที่บ้าน


อาตมา... ได้เห็นอานิสงส์ของการสวดมนต์ด้วยตัวของอาตมาเอง ในสมัยที่อาตมาได้ออกเดินธุดงค์ในป่าเป็นเวลา 15 ปี โดยอาศัยอยู่ในเขตดงพญาไฟ ซึ่งเป็นเขตที่อยู่ใกล้ชายแดนของประเทศเขมร ในสมัยนั้นเต็มไปด้วยความทุรกันดาร และความอดอยาก เต็มไปด้วยสิงสาราสัตว์ และภูติผีวิญญาณตลอดจนชาวบ้านที่มีเวทมนต์คาถาและเล่นคุณไสยกันอยู่อย่างมากมายในอาณาบริเวณชายแดนแห่งประเทศสยามในตอนนั้น อาตมาได้เดินธุดงค์ไปเพียงลำพัง ในช่วงเวลานั้นอาตมามิได้ศึกษาในพระเวทมนต์คาถาอาคมใดเลย นอกจากคำว่า

 

ข้อยนี้เป็นอีหยังบุ๊ ขี้คร้านสวดมนต์แฮง ๆ ครับ ต้องพยายามบ่ขี้คร้านให้ได๋ โอ๊ย ยากแฮง :'( :'( :'(

 

การระลึกถึงพระธรรมก็คือการปฎิบัติตามธรรมที่พระพุทธเจ้าท่านทรงสั่งสอน เหมือนที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่าผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นชื่อว่าเห็นเราตถาคต แม้แต่พระพุทธเจ้าท่านก็เคารพพระธรรม
การสวดมนต์นั้นเป็นเครื่องโน้มน้าวจิตใจให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์
ถ้าสมมติว่าเราไม่ได้สวดด้วยปาก แต่เราใช้ใจนึกถึงพระรัตนตรัยโดยตรงเลยก็ได้เหมือนกันแล้วรู้สึกว่าจะตรงประเด็นกว่าด้วยนะครับ เพราะบางทีบางคนท่องที่ปากแต่จิตกลับไม่ได้น้อมระลึกตามความหมายของบทสวดมนต์ที่สวด หรือบางทีความหมายของภาษาบาลีเป็นอย่างหนึ่งแต่คนสวดกลับสวดด้วยจิตที่คิดเพื่อให้บทสวดนี้มีอานิสงส์ไปอีกทางหนึ่งซึ่งไม่ตรงกับความหมายจริงๆก็มีครับ
แต่ถ้าใครสามารถสวดด้วยปากแล้วจิตก็น้อมระลึกตามไปด้วยได้ก็ถือว่าถึงพร้อมทั้งวาจา และ ใจครับ

 

ลึกซึ้งยิ่งนัก

 

"อาตมา... ได้เห็นอานิสงส์ของการสวดมนต์ด้วยตัวของอาตมาเอง ในสมัยที่อาตมาได้ออกเดินธุดงค์ในป่าเป็นเวลา 15 ปี โดยอาศัยอยู่ในเขตดงพญาไฟ ซึ่งเป็นเขตที่อยู่ใกล้ชายแดนของประเทศเขมร"

ถ้าเป็นจริง แสดงว่าพระที่สมเด็จฯสร้างจะต้องไม่มีเฉพาะที่วัดระฆังแห่งเดียว

 

อนุโมทนาบุญครับ


https://nontklongsam.blogspot.com/