ตำนานสามเณรอรหันต์ "สุมนสามเณร" อรหันต์สยบพญานาค

​

พระอนุรุทธเถระ เป็น 1 ใน 80 พระอัครสาวกผู้ใหญ่ที่ได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าว่าเป็นเลิศในทางตาทิพย์ เป็นโอรสที่พระบิดาถวายให้เป็นบริวารแด่พระพุทธเจ้าในคราวที่พระพุทธเจ้าประสูติ

หลังจากพระพุทธเจ้าเสด็จบรรพชาและตรัสรู้ แต่ละตระกูลก็หาคนออกบวช ตระกูลนี้มีสองคน เดิมทีเจ้าพี่จะบวชและให้น้องชายเรียนรู้งานไว้ น้องชายเห็นว่าถ้าต้องทำงานทุกวันๆตามที่พี่บอกล่ะก็ ขอบวชดีกว่า จึงออกบวชแล้วบรรลุพระอรหันต์ หลังจากนั้นก็ระลึกชาติไป พบว่าตนเองเคยเป็นคนหาบหญ้าเลี้ยงม้าของเศรษฐี และได้ถวายทานแก่พระปัจเจกพุทธเจ้า

ขอให้อย่าได้ยินคำว่าไม่มีอีก ดังนั้นชาตินี้ท่านจึงไม่เคยได้ยินคำว่า ไม่มี เลย และเศรษฐีคนนั้นที่ท่านเคยอาศียในชาติปางก่อนก็ได้แบ่งส่วนบุญไว้ส่วนหนึ่ง และชาตินี้มาเกิดในตระกูลอุปัฐฐากของท่านพอดี ท่านจึงเหาะไปที่บ้านของตระกูลนี้และจำพรรษาที่วัดใกล้ๆกับบ้านหลังนี้ หลังจากออกพรรษาโยมอุปัฐากนำน้ำอ้อยและเภสัชห้าอย่างมาถวาย ท่านบอกว่า

โยมนำกลับไปเถอะ อาตมาไม่ต้องการหรอก

โยมถามว่า

ทำไมล่ะขอรับ ของพวกนี้ได้รับพุทธาณุญาตให้ถวายได้มิใช่หรือขอรับ
ใช่ แต่คนที่ทำให้ของนี้เป็นกัปปิยะ สมควรที่พระจะฉันนั้นไม่มีอยู่ในสำนักของอาตมา

โยมรู้ทันทีว่าท่านต้องการสามเณรไว้รับใช้ คอยประเคนของ จึงมอบถวายบุตรคนโตให้ ท่านบอกว่าไม่ต้องการ จึงมอบถวายบุตรคนเล็ก อายุ 7 ขวบให้ ท่านรับไว้ ในเวลาที่ปลงผมเสร็จ ฟังกรรมฐานจบ เณรเจ็ดขวบก็บรรลุพระอรหันต์พร้อมกับฤทธิทั้งหมด หลังจากนั้นทั้งสององค์ก็เหาะมาพักที่กลางทางเพื่อเดินทางไปเฝ้าพระพุทธเจ้าที่วัดเชตวันมหาวิหาร

​

ศึกสองผู้ยิ่งใหญ่

ดึกคืนนั้น ท่านพระอนุรุทธเถระเกิดปวดท้องด้วยกำลังลมเสียดท้อง สามเณรจึงถามว่า

กระผมควรจะทำยาเช่นไรดีขอรับ

เอาเนยใสผสมกับน้ำจากสระอโนดาตจึงจะหาย เธอถือเอาขวดน้ำนี้ไปใส่มาเถิด พญานาคที่อยู่ที่สระนั้นเป็นเพื่อนกับเรา เธอบอกเขาว่าฉันใช้ให้มาเอา เขาก็จะถวาย
ขอรับ

เณรรับคำแล้วเหาะไป พอดีวันนั้นเป็นวันจัดงานเลี้ยงของพญานาคพอดี และนาคก็กำลังดูนางรำฟ้อนรำอย่างสบายอารมณ์ พอเห็นเณรเหาะข้ามหัวตัวเองไปก็โกรธ เพราะโดยปกติพวกนาคนั้นขี้โกรธอยู่แล้ว จึงอยากลองฤทธิสามเณร จึงแผ่ขยายพังพานเจ็ดหัวของตัวเองปิดสระอโนดาตกว้าง 150 โยชน์จนหมด(1 โยชน์ 16 กิโลเมตร) เณรรู้ว่านาคโกรธจึงกล่าวว่า

ดูกร ท่านพญานาค อาตมามาเอาน้ำตามคำสั่งของอุปัชฌาย์ ขอท่านจงให้น้ำแก่อาตมาเถิด

แม่น้ำใหญ่มีตั้งห้าสาย ทำไมท่านไม่ไปเอา ทำไมต้องมาเอาที่นี่
อาตมาต้องนำน้ำจากที่นี่ไปผสมยา อาการของอุปัชฌาย์จึงจะหาย ขอท่านจงให้น้ำเถิด

ถ้าท่านมีปัญญาท่านก็เอาไปสิ

เณรรู้ว่าพญานาคโกรธและกลั่นแกล้ง จึงเข้าฌาณแยกร่างไปหาท้าวมหาพรหมชั้นต่างๆ 16 ชั้นยกเว้นพรหมที่ไม่มีสัญญี(รูปร่าง) จากนั้นก็เชิญพรหมทั้งหมดมาดูศึกของตนเองและพญานาคที่หลังสระน้ำ เณรถามอีกว่า
ท่านจะให้น้ำแก่อาตมาได้หรือไม่

ถ้าท่านมีปัญญาก็เอาไป

แน่ใจนะ
แน่ใจสิ
แน่ใจนะ
แน่ใจสิ
แน่ใจนะ
แน่ใจสิ

เณรถามสามครั้งเพื่อยืนยันตามธรรมเนียม จึงเนรมิตร่างให้ใหญ่กว่าพรหมที่มาประชุมกันทั้งหมดแล้วเอาเท้าเหยียบหัวพญานาคจากขนาด 150 โยชน์ พญานาคถูกกดจนเหลือเท่าฝาทัพพี จมน้ำบุ๋งๆ เกลียวน้ำพุ่งขึ้นสูงจนเท่าลำตาลเจ็ดต้น เณรเอาขวดรองรับน้ำที่ตกลงมา เหล่าพรหมทั้งหลายสาธุการจนดังก้องไปทั่วบริเวณ พญานาคเห็นพรหมก็รู้ว่าเรื่องของตนกระจายแน่ๆ จึงโกรธเณรยิ่งกว่าเดิมและเหาะตามเณรไป แต่เหาะยังไงก็เหาะไม่ทัน เณรเหาะมาถึงและถวายน้ำแก่พระเถระ พญานาคร้องห้ามว่า

อย่าฉันนะท่าน น้ำนี่ไม่สมควรจะฉัน
ฉันเถอะขอรับ พญานาคอนุญาตแล้ว

เพระเถระรู้ว่าเณรใช้ฤทธิปราบนาค จึงฉันน้ำผสมเนยใส อาพาธก็ระงับ แล้วถามพญานาคว่า
ท่านมาทำไมรึ

กระผมจะฆ่าเณรนี่ ฉีกอก ควักหัวใจแล้วโยนไปภูเขาหิมาลัยโน่น
อย่าเลย ท่านพญานาค ท่านก็รู้ว่าสู้เณรไม่ได้หรอก จงขอโทษซะเถอะ
พญานาครู้ว่าสู้ไม่ได้ แต่ไม่ยอมขอโทษเพราะเสียหน้า แต่ครั้งนี้พระเถระบอก เลยกราบขอโทษ พระเถระสั่งสอนเรื่องความโกรธและให้พญานาคเป็นเพื่อนกับเณรน้อยด้วย หลังจากนั้นพญานาคก็ปวารณาว่าหากต้องการน้ำอีกเมื่อใดขอให้บอก ตนเองจะแหวกแผ่นดินนำน้ำไปถวายถึงที่แล้วจึงลากลับไปที่อยู่ของตน


............................................................................................


ฤทธิ์เณรประจักษ์ทั่ววัดเชตวัน

หลังจากนั้นพระเถระก็พาเณรเหาะมายังวัดเชตวัน วันที่พระพุทธเจ้าอยู่ แต่พระใหม่บางพวกคะนองตามประสาปุถุชน ไม่รู้ว่าเณรเป็นพระอรหันต์ จึงแกล้งจับหู จับหัวบ้าง จับแขนบ้าง หยอกล้อต่างๆนานา พระพุทธเจ้าทรงดำริว่า
พระพวกนี้ไม่รู้ว่า ตัวเองล้อเล่นกับหายนะเหมือนกำลังจับงูที่คอ

จึงประสงค์จะทำฤทธิ์เณรให้ปรากฏ เลยเรียกประชุมเณรทั้งหมดและตรัสว่า
พระองค์ประสงค์จะล้างพระหัตถ์ด้วยน้ำจากสระอโนดาตจากตุ่ม 80 ตุ่มที่นางวิสาขาถวายไว้ ใครสามารถนำมาได้บ้าง

ในบรรดาเณรแม้จะมีพระอรหันต์หลายรูปแต่ท่านเณรเหล่านั้นรู้ว่าพระศาสดาประสงค์อะไรจึงปฏิเสธ จนมาถึงสุมนสามเณร เณรรับคำแล้วเอานิ้วก้อยเกี่ยวตุ่มแปดสิบตุ่มที่ผูกด้วยเชีอกเหาะไปที่สระ พญานาครีบมาต้อนรับ ถามว่าทำไมไม่บอกตน จะได้นำน้ำไปถวาย เณรบอกว่าพระศาสดาใช้มา แล้วตักน้ำไป พวกภิกษุเห็นเณรเหาะมา จึงบอกว่า เณรงดงามเหมือนพญาหงษ์ ฤทธิ์ของเณรก็ประจักษ์ทั่ววัดและพระศาสดาก็ประทานอุปสมบทแก่เณร นับเป็นภิกษุเณร 1 ใน 7 ที่ได้รับประทานการบวชจากพระศาสดา.

........................................................................................................................


ขออนุโมทนากับท่านเจ้าของบทความ http://xchange.teenee.com/index.php?showtopic=37665

ภาพประกอบจาก Internet

 

อนุโมทนาสาธุบุญ


ละความชั่วด้วยศีล ทำความดีด้วยทาน จิตเบิกบานด้วยภาวนา

 

ขออนุโมทนาสาธุคร้าป กุศล อันให้ธรรมเป็นทาน ยิ่งใหญ่นัก เป็นการให้ปัญญาแก่ชลทั้งหลาย สาธุ สาธุ สาธุ

 

อนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ บทธรรมดีๆมาให้อ่านค่ะ แม้จะเป็นเณรองค์น้อยๆ ก็สามารถบรรลุเป็นพระอรหันต์ได้ เจริญในธรรมค่ะ

 

อนุโมทนาครับ ขอให้ผมเก่งอย่างท่าน สุมนสามเณร บ้างเถิดในชาตินี้ สาธุ

 

โมทนาครับ
<O</O
<O</O​

 

ขออนุโมทนาธุ ด้วยใจจริง

คนเราเมื่อรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ มีสติยั้งคิด ย้ำทำ ไม่ประมาทก็ประเสริฐแล้ว.

 

อนุโมทนาสาธุครับ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
"จงจำไว้นะ เมื่อยังไม่ถึงเวลา เทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้ ครั้นถึงเวลา ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่ จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดินเมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย จะมีใครไหนมาช่วยเจ้า"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอความเมตตา สร้างชีวิตใหม่ ช่วยน้องผ่าตัดใบหน้า ให้สดใสเหมือนเดิม
--> http://palungjit.org/showthread.php?p=1440317#post1440317
ร่วมสร้าง " อุโบสถเงิน" วิหารทานที่ในครั้งนึงในชีวิตไม่ควรพลาดครับ
--> http://palungjit.org/showthread.php?t=140433
มาลองทำสังฆทานอย่างง่ายๆ ด้วยตนเองกันครับ
--> http://palungjit.org/showthread.php?p=1435870#post1435870
มาเที่ยวศาลสมเด็จพระเจ้าตากสิน จ.ตากกันครับ
--> http://palungjit.org//showthread.php?t=144889
มาเที่ยว วัดเกตการาม จ.เชียงใหม่ วัดประจำปีจอกัน
--> http://palungjit.org/showthread.php?t=136821

 

อนุโมทนาครับ กับ สาระธรรมบทความดีๆ

แต่...
พรหมมีทั้งหมด 20 ชั้น คือ รูปพรหม 16 ชั้น และอรูปพรหมอีก 4 ชั้น
ดังที่พระไตรปิฎกได้กล่าวไว้ และ(ตรงสีแดงน่าจะเป็น ท้าวมหาพรหมชั้นต่างๆ 16 ชั้น)

 

ฤทธิ์

 

สาธุ
ใช่ครับ ต้นฉบับน่าจะพิมพ์ผิด
ผมแก้เป็น 16 ชั้นแล้วครับ

 

(good)ขอบคุณครับ ที่นำความรู้ดีๆมาฝาก

 

อนุโมทนาค่ะ
เพิ่งทราบก็วันนี้เองว่า
มีภิกษุเณรที่เป็นอรหันต์เช่นกัน

สาธุ ๆ ๆ

 

ศึกษาเรื่องสามเณรที่บรรลุอรหัตผล ทั้ง ๗ ได้จาก

http://larndham.net/index.php?showtopic=23233&st=1
<O</O

 

ผู้ถาม : เมื่อทำบุญแล้ว ถ้าจะอุทิศส่วนกุศลภายหลังจะได้ไหมคะ...........?
หลวงพ่อ : การทำบุญไปแล้วครั้งหนึ่งสักกี่ปี ๆ บุญก็ยังมีอยู่ถ้าทำไปแล้วสัก ๓๐ ปี ก็ยังอุทิศส่วนกุศลได้ บุญมันไม่หาย ไม่ใช่เราทำบุญแล้ว เดี๋ยวเดียวมันหายไปไม่ใช่อย่างนั้นนะ
ผู้ถาม :แล้วถ้าเผื่อทำบุญแล้ว ไม่ได้อุทิศส่วนกุศลจะได้บุญเต็มที่ไหมคะ...?
หลวงพ่อ : ก็ได้เต็มที่อยู่แล้ว เราเป็นผู้ได้สมบูรณ์แบบ แต่อยู่ที่ว่าเราจะให้เขาหรือไม่ให้ การอุทิศส่วนกุศล นี่นะ ถ้าเราไม่ให้ เราก็กินคนเดียวใช่ไหม..... ทีนี้ถ้าเราให้เขาของเราก็ไม่หมดอีก ส่วนที่เราให้ไปไม่ได้ยุบไปจากของเดิม อย่างเรื่องของ พระอนุรุทธ สมัยที่ท่านเกิดเป็นคนเกี่ยวหญ้าช้างของมหาเศรษฐี เวลาที่ท่านทำบุญแล้ว เจ้านายขอแบ่งบุญ ท่านก็สงสัยว่าการแบ่งบุญน่ะจะแบ่งได้ไหม จึงไปถามพระปัจเจกพุทธเจ้า ที่ท่านรับบาตรนะ ท่านก็เปรียบเทียบให้ฟังว่า

"สมมุติว่าโยมมีคบ แล้วก็มีไฟด้วย คนอื่นเขามีแต่คบ ไม่มีไฟ ทุกคนต้องการแสงสว่าง ก็มาขอต่อไฟที่คบของโยมแล้วคบทุกคนสว่างไสวหมด อยากทราบว่าไฟของคุณโยมจะยุบไปไหม....?
ท่านอนุรุทธก็บอกว่า ไม่ยุบ
แล้วท่านก็บอกว่า "การอุทิศส่วนกุศลก็เหมือนกัน ให้เขา เขาโมทนา แต่บุญของเราเต็ม 100 เปอร์เซ็นต์"​

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านครับ

ธรรมใดที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงพบแล้ว ขอธรรมนั้น จงสำเร็จแก่ท่านทั้งหลายโดยเร็วด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ
อิทัง ปุญญะผะลัง ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ ขอจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า ตั้งแต่บัดนี้ ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน และขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เทพเจ้าทั้งหลาย ที่ปกปักรักษาข้าพเจ้า และเทพเจ้าทั้งหลาย ทั่วสากลพิภพ และพระยายมราช ขอเทพเจ้าทั้งหลาย และพระยายมราช จงโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงเป็นสักขีพยาน ในการบำเพ็ญกุศล ของข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเถิด และขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่ท่านทั้งหลาย ที่ล่วงลับไปแล้ว ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี ขอท่านทั้งหลาย จงโมทนาส่วนกุศลนี้ พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับข้าพเจ้า จะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด หากท่านทั้งหลายยังไม่มีโอกาสได้อนุโมทนาเพียงใด ขอเทพเจ้าทั้งหลายและพระยายมราชจงเป็นสักขีพยานให้แก่ข้าพเจ้าด้วย เจอเธอเมื่อใด ขอให้เธอได้อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ด้วยเถิด ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาตินี้ ขอผลบุญนี้ จงเป็นปัจจัย ให้ข้าพเจ้า ได้เข้าถึง ซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเถิด หากแม้นยังไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด ขอคำว่าไม่รู้ ไม่มี ในสิ่งที่ดี จงอย่าได้บังเกิดแก่ข้าพเจ้าเลย ขอผลบุญทั้งหลาย ที่ข้าพเจ้า ได้กระทำแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ จงบังเกิดผล ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด
​

 

อายันตุ โภนโต อิธะ ทานะ สีละ เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจาธิฏฐานะเมตตุเปกขา ยุทธายะ โว คัณหะถะอาวุธานีติ.
ดูก่อนพระบารมีทั้งหลาย ขอเชิญพระบารมีคือ ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิฐานะ เมตตา และอุเบกขา จงมาที่นี่โดยเร็วพลัน แล้วพากันถือเอาอาวุธ เพื่อยุทธ์กับพญามาร (กิเลส) เถิด.
อนุโมทนาครับ.
บริจาคเงินช่วยวัดพระบาทน้ำพุ
โทร.1900-222-200 6บาท/นาที​

 

ใบอ่อนมากๆเลยครับ (ใบอ่อน=สุดยอด) อนุโมทนาสาธุด้วยคนนะครับ

 

อนุโมทนาครับ ผมอ่านเจอมาเหมือนกันครับ



สุมนสามเณร


ช่วงเวลานี้ เป็นเวลาที่มีคุณค่าอย่างยิ่งสำหรับชีวิตของเรา เพราะจะได้ประพฤติปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นสัจธรรมนำพาชีวิตให้เข้าถึงความสุข หลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งมวล ปัจจุบันมนุษย์ส่วนใหญ่ ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม อะไรคือเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต เมื่อไม่ได้ฟังธรรมของพระพุทธองค์ ชีวิตจึงต้องเวียนวนอยู่ในกระแสแห่งความทุกข์ เหมือนถูกตรึงด้วยเครื่องร้อยรัดพันธนาการ แต่เมื่อได้ฟังพระสัทธรรม จะเข้าใจความเป็นจริงของชีวิต แล้วมุ่งแสวงหาสาระอันแท้จริง เพื่อให้บรรลุเป้าหมายสูงสุด คือพระนิพพาน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ในขุททกนิกาย ธรรมบทว่า

 

จากเรื่องนี้ก็สอนตนเองได้ว่า พึงละจากโทสะ และรูจักให้อภัยทานค่ะ
อนุโมทนา สาธุค่ะ