คนที่มีบุญถึงจะมาทำกรรมฐานได้

ตอนนี้เป็นโรคขี้เกียจอยู่ อะ

กำลังรักษาอาการอยู่ สงสัยต้องเลิกเข้าเว็บเล่นเน็ตชั่วคราว

ไปรักษาใจ ก่อนที่วิบากจะส่งผลให้ รันทด เศร้าหมอง มากไปกว่านี้

 

เสียดายกระทู้ดี ๆ ที่ตั้งไว้ เซ็งจัง เข้ามาอ่านแล้วเจอแบบนี้

 

ทาน เป็นขั้นแรกที่เราต้องทำ เพื่อจะเป็นฐานสำคัญในการตัดกิเลส กฐินมีปัจจัย ก็เป็นการสนับสนุน ทางวัด เป็นบุญ จะเป็นบาปได้ยังไง

 

แม๋.. ดับทุกดวงจิต กับหลุดพ้นทุกดวงจิต

นี่มันหนังคนเรื่องเลย นะคะ

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง

 

นิพพาน อะไรที่มันเป็นทุกข์ มันก็ดับไปสิ้น ไม่มีเหลือ เมื่อทุกข์ไม่เหลือ จึงไร้อามิส เป็นสุขอย่างยิ่ง ประเสริฐอย่างสูงสุด กล่าวโดยสภาวะ คือ เป็นมหาปิติ เป็นสุขบรมสุข เป็นอภิมาสุข เป็นสุขจากการดับรอบของปฏิจจสมุปบาท

นิพพานแต่ละครั้ง ก็หักสงสารวัฎ ไปตามลำดับ สิ่งร้อยรัด ก็หายไปตามลำดับ จนสุดท้ายเป็น ไฟสิ้นเชื้อ ไม่กลับมาเกิดอีก ^-^

 

ก็เป็นดังชื่อกระทู้ บุญต้องถึง บุญในที่นี้ มิใช่ให้ถึงทานเพียงอย่างเดียว แต่หากหมายถึง บารมีทั้งสิบอย่าง ซึ่งหากอยากพ้นทุกข์โดยเร็ว ก็ให้หนักไปทาง เนกขัมมะภาวนา ^-^

 

กระผมคิดว่า...สิ่งที่ยังไม่เกิด...ระงับ
สิ่งที่เกิดมาแล้วแก้ไข...จำกัดให้ดีให้รู้
รู้แล้วรู้เฉยๆ
ดับไป..ละเสีย...เมื่อไม่รู้ก็ต้องตามให้รู้เท่านั้นเองขอรับ

กระผมมีเรื่องลำบากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้มากที่จะทำ
เรื่องของตัวเอง
บอกใครไม่ได้ขอรับ...เราต้องเร่งก่อน
ธรรมมะย่อมชนะอธรรม
จนบัดนี้เราก็ไม่รู้ว่าเรารู้อะไร...เราลืมไปหมดแล้วและเราไม่สนใดๆทั้งสิ้น

กระผมไม่ได้รู้อะไรมากมายดังท่านคิด
หากคิดก็รู้หากไม่คิดก็ไม่รู้

ทรัพย์สินเงินทองสมบัติของนอกกายไม่ว่าใดๆทั้งสิ้นกระผมไม่ยุ่งแล้วรับผิดชอบครอบครัวเท่านั้น...ไม่เกินความสามารถของตัวเองดอก
ธรรมมะใช่ว่ากระผมจะรู้แจ้งรู้ทั้งหมด บางอย่างกระผมไม่รู้เลย
หากไม่อ่านไม่คิดไม่ค้นไม่รู้...แต่รู้จากที่ตัวเองปฏิบัติเองแล้วเทียบกับตำราหลวงพ่อเท่านั้น
แต่หากคิดไม่ออกเวลาเรานอนเขาคิดเองเท่านั้นเป็นเรื่องที่กระผมไม่เข้าใจ
หากกระผมคิดหนีรอดคนเดียวไม่รับไม่รู้กระผมคงไม่ลำบากขนาดนี้แล้วขอรับ

นี่ต้องโดนอีกสองเรื่อง..แล้วเราจะลุตรงไหน
แค่เรื่องตัวเองนี่ก็ไม่กินไม่นอนแล้ว...คนครับยังเป็นคน..และคนเป็นๆหลังจากนี้คงไม่รอดแล้วบ้า...ต้องบ้าแน่ๆ..บ้าจริงๆ...คือเสียสติ
กราบขอบพระคุณทุกท่านะขอรับ
ผมไม่เล่นกับพวกท่านแล้ว...ไม่อยากคิด...ไม่อยากเชื่อ...ไม่ใฝ่ไม่ฝันอันใดทั้งสิ้น...ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน...ไม่อยากพบอยากเจอใคร..ตัวเป็นๆนี่ไม่กลัวดอก...ในความมืดที่มองไม่เห็น....เราไม่มีเขามีเขาเห็นเรา...เราไม่เห็นเขาเราจะสู้อย่างไร...กราบขอบพระคุณทุกท่านยิ่งครับ
กระผมจะต้องเร่งแล้วหากมีเวลาจำกัด

บางเรื่องที่รู้กระผมคงบอกได้แต่เป็นแนวทางกลางๆ
หากประมาทก็จะเป็นโทษกับบรรดาเหล่ามิตรรักสหายธรรม...ขอให้ท่านพิจารณาอย่าเชื่อคนอื่นเชื่อแต่ตัวเองดูตัวเองเท่านั้นอย่าไปดูคนอื่นเอาคนอื่นมาพิจารณาไม่เกิดผลก็ละเสียเท่านั้น
กระผมไม่มีความสามรถพิเศษอันใดที่พวกท่านกล่าวทั้งสิ้น
กสินอภิญญา...ไม่รู้สักเรื่องเดียว..และไม่เคยคิดอยากได้ได้ก็ไม่เอา
อย่าใส่สีต่อแต้มนะขอรับ...กระผมไม่รู้จริงๆ..กราบขอบพระคุณครับ

 

งั้นพวกตุ๊ด ก็ไม่สามารถ นิพพานได้สิครับ

 

แทงหวย กะฟลุ้ค มีเหตุเกิดขึ้น คนจะได้วิ่งโล่โทรไปหาหรือ นี่มัน โลภ
หลอกได้เฉพาะคนบางคนที่มันตกใจกับ เรื่องการตาย การเจ็บ เท่านั้นแหละ

ต่อให้ อะไรเกิดขึ้น ก็ใช่ว่าเราจะต้องกลัว ไม่เห็นมีอะไรเลย

หากใครเสียใจกับการทำตามสัจจะที่ แสดงกรรมเป็นกลางดีถ้วนแล้ว ก็คง
ไม่ต้องเข้าใจคำว่าบารมีกัน

* * * *

พี่มะหน่อ อย่าแปลกใจเลยที่เราเห็นทาง ควรแยกเดินจากกัน มันเป็นปฏิปทา
ของพวกพิศดารที่ไม่ควรร่วมเดินทางกัน ไม่ควรอยู่ใกล้กันหากไม่จำเป็น ลอง
ไปอ่านพระสูตรช้างปาลิไลยยะเปรียบเทียบ และถ้าหากเรื่องบางเรื่องเป็นจริง
ก็ลองสาวมาถึงกรรมปัจจุบันดูเป็นเหตุผลว่าทำไม ต้องแยกทางกันเดิน

 

ให้เป็นบุญของเธอละกาน

 

ขอกราบอนุโมทนา สาธุ แล้วคนที่ไม่มีบุญถ้าเค้าอยากที่จะมาทำกรรมฐาน ทำได้ป่าว

 

ท่าน ไปกันใหญ่แล้ว พอเถอะครับ ท่านปรามาสพระอริยะเจ้าแล้วนะคับ

 

ด้วยความเคารพและศรัทธาหลวงพ่อจรัญ..อนุโมทนามิ..สาธุ สาธุ

 

ขอกราบโมทนาสาธุครับ สาธุ...

 

เป็นข้อคิดที่ดีมากๆครับ อนุโมทนา เข้าใจซักทีว่าทำไมหลายคนถึงฝึกไม่ได้...

 

นิพพานเป็นของสูงไม่ใช่ของเล่น
พวกเราเป็นมนุษย์ยังเหม็นกันทุกคน
ไม่ควรพูดเล่นเรื่องนิพพาน

 

​

​

อนุโมทนา สาธุ ขอให้ผู้เจริญใน ทาน ศีล ภาวนา เจริญยิ่งๆขึ้นไปด้วยครับ

 

เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิก รู้สึกงงกับท่าทีของคุณ khajonsak9999 มากค่ะ ช่วยอธิบายแบบให้ทานแก่ผู้ไม่รู้ได้มั้ยคะ คุณ vanco พูดไม่ถูกเพราะอะไรคะ ไม่เข้าใจค่ะ

 

เฮ้อ......อ่านกระทู้ของคุณ ขจรศักดิ์ 9999 แล้วรู้สึกหนักๆ ยังไงไม่รู้ สงสัยจูนคลื่นไม่ตรงกัน คุยกับคุณ มิสเตอร์คิมก่อนนะ ไอ้ที่ว่านั่งแล้วแปล๊บที่หลัง คงเป็นเพราะว่า 1. นั่งผิดท่า 2. นั่งแบบเอาจริง เอาจังเกินไป มันเลยเกรงทั้งตัว ผลก็คือ เจ็บ 3. มีกิเลสแอบแฝงโดยไม่รู้ตัว ลองทำตัวเป็นคนสองวิญญานในร่างเดียวกันดูคือ ตามดูตามรู้ความรู้สึกนึกคิดของตัวเองไปเรื่อยๆเหมือนดูละคร แล้วจะรู้เองว่าไอ้คนที่มันอยู่ในร่างเดียวกันกับเรามันกำลังทำอะไรอยู่ ดีหรือชั่ว ดูมันไปเรื่อย เหมือนเพลง ดู่ ดู๊ ดู ดูมันทำ ๆๆ ทำไมถึงทำกับฉันได้ แล้วสักวันคุณจะรู้เองว่ากรรมเกิดจากอะไร สิ่งที่ไม่เคยรู้ จะรู้ขึ้นมาเอง ถามใครก็ไม่สู้รู้เอง ทำดูนะ ไม่ได้บอกให้ลองให้ทำเลย ขอให้โชคดี ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆๆขึ้นไป