รวมเรื่องเล่าทะลุมิติจากยายผีป่่าจอมโม้(ตำนานรักสามเส้าเจ้านางแห่งขอม)

ไปตำส้มตำมาที่บ้านเพื่อน กินอิ่มระดับหนึ่ง มาโพสกระทู้อื่นๆ หลายกระทู้

ว่าจะโพสต่อ

แต่เริ่มรู้สึกว่า

ข้าศึกกำลังตีมาที่ทัพหลังแล้ว


แปร๊ดดดดดดด....

ไปแย้ว...

 

....คุณยายนี่ หลายอย่างเนาะ...


ฮ่วย!!~

 

พ่อของยายผีป่าเห็นว่าฟ้าเริ่มสางแล้ว เลยบอกให้น้องเขยมาช่วยกันไปมองที่ตลิ่งอีกเผื่อจะเจอศพพ่อเสี่ยวลอยตุ๊บตะลุ๊บตุ๊บป๋องมาเหนือผิวน้ำ หรือลอยซัดมาติดตลิ่ง...ทางที่ดักโต่งคือทางที่กระแสน้ำต้องไหลมารวมกัน ศพและเศษขยะที่ลอยมาย่อมมากองแอ๊ะแม๊ะที่แถวๆ นี้...

เมื่อมองและค้นหาอย่างถี่ถ้วนแล้วไม่เจอ...ก้อพากันไปกู้โต่ง ได้ปลามาหลากหลายชนิดและขนาด รวมทั้งปลิงด้วย

.........................................................................................

น้าเขยก้มๆ เงยๆ เพื่อคัดเลือกปลาและสัตว์น้ำให้ได้เฉพาะที่ต้องการใส่กระแป๋ง(คุ) นี่ถ้าได้ปลาตัวเล็กๆ เยอะๆ รับรองว่างานนี้ทำปลาน้อย (ปลาจ๋อม) ปลาร้าขายได้หลายบาททีเดียว

.............................................................................................

ขณะที่ก้มๆ เงยๆ นั้น พ่อยายผีป่าลุกไปที่มุ้งเพื่อทำการเก็บเต้นท์ผ้ายางและมุ้ง ที่นอนเฉพาะกิจและเก็บเศษซากขวดเหล้า กองขยะต่างๆ พ่อบอกเสมอว่า...แมวมันขี้แล้วกลบ เราเป็นคนต้องรู้จักเก็บตามหลัง อย่าทำเหมือนหมา...(แหม...พ่อเมาขนาดนี้ ยังมีสำนึกดีนะเนี่ย นี่ถ้ายุคนั้นเขามีรณรงค์รักษ์โลกร้อน ลูกจะเอาพ่อไปเสนอเป็นพรีเซ็นเตอร์เลยน๊า)

พอเก็บของเกลี้ยงเรียบร้อย กำลังจะไปหาน้องเขย

ยังไม่ทันจะไปหาน้องเขย

น้องเขยก็วิ่งหน้าตั้ง คุถังปลา ข้าวของล้มระเนระนาด ไม่สนใจจะเก็บ วิ่งมาที่พี่เขย

"พี่อ้ายๆ..ซ๋อยข้อแหน่...หมาผีๆๆๆๆ...ผีน้ำมันสิกินตับข้อย"

 

บางท่านคงสงสัยว่า ทำไมคนเล่าหน้าแรกๆ หน้าตาและชื่อ "ยายผีป่า" แต่ดันมี DevilBitch" ผู้นี้มาต่อยอด

ก้อแหม...คนเดียวกันนั่นแหละ

ที่ต้องเข้าชื่อนี้เพราะว่า

มันเฮง!

อุ้ย...บ่แม่นจ้า(ไม่ใช่จ๊ะ)


เข้าเพราะว่าการจะเข้าไปแซ๊ตเสียงนั้นต้องใช้ชื่อฝาหนั่งๆ หน่อย

เห็นป๊ะ..ชื่อนี้ไพเราะมั๊กๆ

อุตส่ห์ไปง้อขอมาจกอเวจีนะคะเนี่ย สงวนลิขสิทธิ์น๊า

"นางมารนรกแตก...หรือ นางมารฟ้าก็ได้จ๊ะ เหมือนชื่อนางเอกหนังยุทธจักรดี"

มีคนถามว่ชื่อแต่ละชื่อเนี่ย

มีอะไรมาดลให้ตั้ง มีผีอะไรมาสิงให้คิดชื่อเหล่านี้หนอ

...................................

อ๋อ...ก็เลือกชื่อที่ดูสมเกียรติตัวเอง มันจะยากอะไรจ๊ะ

บรรดาเพื่อนๆ ที่เคยสุมหัวกันในนรกน่ะค๊า...เขาบอกว่า ขืนแกหาเอกลักษณ์ของแกไม่ได้ เวลาที่พวกฉันแหกนรกออกมาได้บ้างวันใดวันหนึ่ง พวกฉันตามหาแกไม่เจอ...แกจะพลาดโอกาสงามนะ

อยากรู้ป๊ะว่าโอกาสอะไรถึงงามนักงามหนา

โอกาศกลับไนรกเพื่อได้รับการส่งตัวเข้าประกวด

เทพีอเวจีตราบฟ้าดินสลาย ชิงหม้อกระทะทองแดง รางวัลที่จะได้รับมีดังนี้

อีแร้งปากยาว ซีรี่ย์ ๒๐๐๙ ใหม่ล่าสุด ขับเคลื่อนด้วยแรงบาป ไม่ซดน้ำมันเป็นพาหนะในการคาบเราไปหย่อนในไฟบัลลัยกัลป์

มงกุฏหนามฝังยาพิษ สวมแล้วถอดไม่ได้...เพราะยิ่งมีบาปหนัก คิดแต่อกุศล..หนามจะทิ่มลึกไปเรื่อยๆ

เดี๋ยวแค่นี้ก่อน ผัวบ่นหิวแระ...เดี๋ญวเกิดโมโหหิวตาลาย ยายผีป่าจะได้ลงหน้าหนึ่ง

"เมียติดเน็ต ผัวเคยเตะยังไม่เข็ด ดอดมาเข้าเน็ตโม้ไร้สาระ...ทิ้งลูกและผัวให้หิว เจอตีนโหดก้านคอหัก ตายคาหน้าคอม"

 

อ้อ...มิน่าเล่า...เปลี่ยนชื่อแล้ว ห้องแชทเลย หายไปอยู่ไหนไม่รู้...

เพราะคุณยายนี่เอง...




จึ๋ยยยส์ .....!!!~






ฟิ้วววววววววววววววววววววววววว!!!!~

 

แหม!...ทำเป็ฯขำ เอิ๊กๆ นะเดะๆ ...คนแก่เข้าห้องแซ๊ตและพวกเดะๆ เขาขวัญหนีดีฝ่อ...วิ่งออกมาตั้งรับจนทางเข้าห้องแซ๊ตไหม้ เพราะมันพากันลนลานออกมาเบียดเสียดกันง่ะ...

ทำม๊ายทามมาย...ยายผีป่าเข้าห้องไหน...ห้องนั้นเกิดปัญหาทุ๊กที

มิน่าเขาถึงตั้งฉายา

นังเปื่อยวงแตก!

วันนี้อาจจะไม่ได้มาเล่าตอนกลางวัน

เพราะลูกมันเอาเท้าเล็กๆ ยันแม่ให้พามันไปเล่นข้างนอก

 

เอาน่าคุณยาย... ยังไงก็ใจจดจ่อรอ


คุณยายมาเล่าเรื่องอยู่ดีอ่ะแหละ....



อิอิ

 

พ่อยายผีป่าเมื่อฟ้าสาง...อาการเมาก็ส่างไปบ้างเหมือนกัน เพราะตลอดมานั้น หลังเลิกงานพ่อจะเมาหัวทิ่มบ่อ แต่พอเช้ามาแกลุกตั้งแต่ตีห้าไปทำงานไหว

เมื่อน้องเขยเรียกให้ช่วย เพราะกำลังจะโดนผีน้ำกินตับ

ก็เลยเดินไปหาน้องเขยทันที

พ่อยายผีป่าเป็นขี้เหล้าทีพอจะมีวิชาของดีอยู่บ้างนะจ๊ะจะบอกให้
แกไม่เห็นตัวผีน้ำหรอก แต่เมื่อน้องเขยบอกว่าเจอผีน้ำมาเล่น แกก็ควักของดีแกออกมาทันที


















..........................................................................


พ่อยายผีป่ายืนหันหน้าไปที่น้องเขย แล้วตะโกนว่า

"ผีน้ำผีพรายตัวไหนจะกินตับน้องกู มานี่มากินกู" ว่าแล้วแกก็เลิกผ้าขะม้าที่พอเปิดออกมาก็โล่งโจ้ง เพราะยุคนั้นชายไทยเขาไม่ใสกุงเกงในหรอก พ่อก็ยืนแอ่นและฉี่ลงน้ำไป


น้าชายขอบคุณพี่เขยหลังจากที่สามารถยกขาขึ้นจากน้ำได้ เพราะตอนที่ลงไปยกโต่งนั้น มันเหมือนมีมือมาจับและตามตัวนั้นมันเหมือนกำลังจะโดนกัดแทะ...ตอนแรกน้าชายคิดว่ามีตม แต่มันไม่ใช่แน่นอนเพราะตอนเอาโต่งไปวาง มันไม่มีเลนไม่มีตมหนาอย่างนี้และไม่มีปลาที่ไหนจะมากัดได้ เพราปลาไม่สามารถลอดผ่านโต่งได้ขนาดรุมกัดทั้งฝูงแน่นอน



พ่อเล่าว่า "ผีน้ำมันกลัวลึงค์ แต่พ่อไม่ได้พกลึงค์ปลอมมา(ปลัดขลิก) พ่อเลยใช้ของจริงไง...หากไม่มีจริงๆ ใช้สาก แต่ต้องมีปูนแดงป้ายและมีคาถากำกับด้วยนะ

อ้าว...พ่อแล้วน้าเขารู้ได้ยังไงว่าเป็นผีน้ำ...

แล้วพ่อก็เล่าต่อ...

 

อ่า...ไม่ได้เข้ามาหลายวันต้องตามอ่าน บึมเลย หนุกหนานๆ

ออกเป็นพ้อกเก็ตบุ้คได้แล้วยาย

 

อู้ววววววววววววววววววววววววววว






นั่งระทึก .. กะของดี..!!!~

 

พ่อบอกว่า...ตอนที่นั่งผิงไฟนั้น พ่อมองเห็นแสงพุ่งขึ้นมาจากน้ำ แล้วทีนี้พ่อก็มองตามแสงนั้นไป มันเหมือนดวงไฟของพวกที่ไปส่องกบเขียดยามกลางคืนนั่นแหละ แต่ว่ามันสีส้มอมเขียวแสบตามาก มันลอยมาที่ขอบอ่งแล้วดับไป พ่อก็จ้องตาม รู้ว่าไม่ใช่คนหาปลาแน่ เพราะแสงอย่างนี้มันไม่ใช่แสงไฟฉายหน้าผาก


ก้อมองไปแล้วมันกลายเป็นหมาดำตัวใหญ่ยังกะม้า (น่าจะคล้ายๆ หมาพันธุ์เกรทเดนได้กระมัง คือสูงยาวเอวเว้าคอดเหมือนหมาโซยังไงยังงั้น)

มันมาใกล้ๆ พ่อเห็นตามันแดงมาก เลยเอาเหล้าขาวเทใส่จอกแล้วท่องมนต์กันผีปอบผีพราย แล้วเอาเหล้าจอกนั้นราดไปรอบๆ วงที่นั่งอยู่...

"อ้าว..พ่อไม่ได้บอกใครเลยเหรอ..."ยายผีป่าถาม


"ของอย่างนี้บอกไม่ได้ เขาห้ามเรียกกันดู ห้ามทัก" พ่อตอบอย่างผู้คว่ำหวอดในวงการพ่อมดหมอผี แหม...นี่ถ้าพ่อไม่ติดเมา รับรองยายผีป่าจะเป็นคนดันพ่อให้ดัง มีคนแห่มาขอให้พ่อเป่าพรวดๆ ให้เรื่อยๆ ไม่ต้องเหนื่อยทำงานเงินเดือนไม่พอยาไส้ลูกเมีย (เพราะเล่นจ่ายค่าเหล้าหมดนี่เนาะ)

"อ้าว...แล้วตอนนั้นน้าเขาไม่ได้ทัก พ่อเสี่ยวไม่ได้ทัก ทำไมพ่อเสี่ยวหายไป น้าโดนเล่นงานละพ่อ"

 

เชื่อหรือยังว่า....ผู้ชายมีของดีติดตัวเสมอ

เวลาเข้าป่า ลงน้ำ

คับขันขึ้นมาควักมาโลดเน้อ

แต่เตือนไว้ก่อน อย่าไปเอามาใช้สุ่มสี่สุ่มห้า

อย่างเวลาเดินข้างทางเปลี่ยวๆ สาวเดินผ่านมาอย่าคิดว่าเป็ฯผีน้ำปลอมตัวมาน๊า

เกิดคิดอย่างนั้น แล้วควักของดีมาไล่ผี

ระวังจะเจอข้อหาชีกอ

อีกอย่าง มีของดีอย่างนี้

ต้องมีผู้ช่วยบำรุงรักษาเพียงหนึ่งเดียว หากไปหาที่ฝาก(ตู้นิรภัย) หลายเจ้าเข้า

ระวังจะเจอตู้นิรภัยเจ้าประจำสั่งตอนของดีไปได้นะคะจะขอเตือนโจ้งๆ อย่างนี้แหละ

แล้วถ้าของดีหายไปเหลือแต่ฐาน

เข้าป่าลงห้วย....ไม่มีใครช่วยเน้อ

ตัวใครตัวมันโฟ้ย!

 

ม่ายไหวจ๊ะ เพราะไม่มีทุน และไม่รู้เป็นอย่างไร ถ้าทำมาค้าขายเป็นเจ๊งแหง๋แก๋ทุ๊กงาน พาชาวบ้านลำบากไปหลายเจ้า

เวลาบอกบุญไม่เคยเจ๊งเลย

สงสัยถ้ามีคนออกทุนให้ทำ แล้วทำแจกนะ รับรองหมดแน่

แต่ถ้าทำขาย

ต้องคิดหนักๆ และนานๆ

เป็นนายทุนให้ได้ป๊ะ

 

คุณยายสู้ๆ...


เฮ้.......

 

เอ...มีคนมาอ่านกันเจ้าประจำมีเจ้าทิกฯ แค่นี้เองเหยอ...แง้....

 

คิกๆ.....

;aa12​

 

ไม่ได้ทักแต่แว๊บมาอ่านเรื่อยๆ ครับ

 

เน็ตอืดเลยกะว่าไปนั่งกินไอติมหน้าบ้าน

นี่พรุ่งนี้ วันสองวันเดินทางนะจ๊ะ

ดังนั้นไปอ่านกระทู้อื่นก่อนจ๊ะ

สุขสันต์วันคิดมาก(อุ้ย..คริสมาสต์เด้อ)

 

อ้าวคุณยาย....


จะไปพักผ่อน ลั๊นลา...!!!~


มาเล่าไว้ล่วงหน้าจิ...ปล่อยกระทู้ให้ขาดตอนได้ไง



ฮ่วย!!~