...เมื่อคุณเครียด...คุณหาทางออกอย่างไร...

ถ้าเครียดนัก ก็แวะเข้ามาพักห้องนี้สิคะ ที่นี่จะมีแต่รอยยิ้มคะ ไม่ผิดหวังคะ

ขอรอยยิ้มสักนิดจ้า
http://palungjit.org/showthread.php?t=170804

 

ชวนคู่รักทุกคู่ ไปทำบุญใหญ่ด้วยกันนะครับ





OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO




OO วันที18-19 กุมภาพันธ์ 2552OO

แจ้งข่าวดี สำหรับพี่น้องที่ต้องการสร้างบุญใหญ่ให้ตนและอุทิศแก่เจ้าบุญนายคุณ
เจ้ากรรมนายเวร ฯลฯ

เชิญทำบุญพระอรหันต์กลางกรุง และ ครูอาจารย์สายพระป่ากว่า 120รูป
( ครูอาจารย์ 94 รูป พระติดตาม 30 รูป )

ที่สวนทิพย์

ตามกระทู้นี้นะครับ

http://palungjit.org/showthread.php?t=169636

 

1.ร้องไห้ค่ะ
2.อ่านหนังสือ โดยเฉพาะหนังสือนิยายที่ชอบ เช่น เพชรพระอุมา ฌาน จิตา ไวษณวี มายา ชามี
3.แต่งกลอน
4.ระบายสีตุ๊กตาปูนพลาสเตอร์

 

ไม่ร้องไห้ได้ไหมครับ แค่ เครียด น๊ะ ไม่ไช่ เครียด

 

เวลาเครียด

ก็อยุเฉยๆๆ เล้วเด่วมันก็หายเองค่ะ

 

สำหรับเราแล้วไม่ว่าจะ เครียด หรือเครียด เรามักจะต้องระบายออกค่ะ(คือกลัวเก็บกด) การร้องไห้สำหรับเราไม่ใช่เพื่อแก้ปัญหาแต่เพื่อได้ระบายออกเท่านั้นเอง ถ้าเครียดมากก็ร้องมาก หลังจากร้องไห้แล้วจะบอกกับตัวเองเสมอว่าน้ำตาไม่ได้สร้างมาเพื่อคนอ่อนแอเสมอไป การอยู่กับปัญหาและจัดการกับปัญหาได้โดยไม่ต้องให้ใครเดือดร้อนไม่ได้เรียกว่าอ่อนแอ แต่เป็นวิธีที่คนเข้มแข็งเขาก็ทำกัน(แบบว่า เมื่ออดีตเครียดบ่อยค่ะ แล้วไม่อยากให้ใครทุกข์ไปกับเราด้วย)

 

ยังนี้เป็นอุปนิสัยของผู้ที่มีความรับผิดชอบสูงหรือป่าวครับ;ปรบมือ

 

ถ้ามีสติ พรวดขึ้นมาทัน

ว่า ..." โอ้ว หลงร้องไห้ ใส่อารมณ์กับละครน้ำเน่าอีกแล้ว

ก็เขกหัวตัวเองหนึ่งที แล้ว เปลี่ยนช่อง 55555555 "

 

มักหลงร้องไห้ตอนที่ตามจิตตัวเองไม่ทันคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกในละครทุกที ลืมไปว่าตัวตนที่แท้จริงยังมีให้ติดตามมัวแต่ไปติดตามบทบาทสมมติอยู่เจ้าค่ะ

 

น่าจะเป็นเพราะความไม่รู้เท่าทันจิตมากกว่าค่ะแต่จะเรียกว่ามีความรับผิดชอบก็มีอยู่พอสมควรค่ะ รับทั้งผิดรับทั้งชอบเลยค่ะ อิอิ

 

เมื่อวานนี้เครียด แต่พยายามเครียดอย่างสร้างสรรค์ เลยไปนั่งระบายสีปูนปลาสเตอร์ ที่งานวัดอมรินทราราม นั่งอยู่ 2 ชั่วโมง ผลงานที่ออกมาสีค่อนข้างหนักเชียว (แบบว่าเครียด+โกรธ) วันหลังจะหาโอกาสเอาผลงานมาให้ดูกัน แต่ขอทำใจก่อนนะ อายเด็ก

 

แอบบร้องไห้อย่าให้ใครเห็น ทำร้ายข้าวของ เป็นไปได้อยากกรีดร้องให้เสียงดังๆ

 

ไม่ลองเอาแนว นี้ดูบ้างละครับมันน่าจะระบายได้มากกว่าและเบากว่าไหม

<TABLE class=tborder id=post1939863 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>angeltk229<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1939863", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Sep 2008
สถานที่: ในวัฏฏะ
ข้อความ: 275
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 33


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1939863 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->เมื่อวานนี้เครียด แต่พยายามเครียดอย่างสร้างสรรค์ เลยไปนั่งระบายสีปูนปลาสเตอร์ ที่งานวัดอมรินทราราม นั่งอยู่ 2 ชั่วโมง ผลงานที่ออกมาสีค่อนข้างหนักเชียว (แบบว่าเครียด+โกรธ) วันหลังจะหาโอกาสเอาผลงานมาให้ดูกัน แต่ขอทำใจก่อนนะ อายเด็ก

<!-- / message --><!-- sig -->__________________
รู้เพื่อละ ละเพื่อวาง วางเพื่อว่าง
</TD></TR></TBODY></TABLE>

แต่มีข้อแม้น๊ะครับ เลือกผนังให้ถูกที่ อยากเผลอเขียนผนังบ้านตัวเองละ มันจะลบไม่ออก เวลาหายโกรธ จะรับตัวเองไม่ได้ 5+5+5

 

ตอนนี้เคลียดเรื่องงาน+เงินคะ เฮ้อ เพราะไม่มีงาน+เงิน เบื่อๆที่ต้องอยู่เฉยๆ


แต่เห็นหน้าพี่โจโฉแล้ว กำลังใจเต็มเปรี่ยมเลยละคะ อิอิ





>///<

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

ไม่เอาหรอกก็มันหาทางออกยากนี่

 

ลองตัดทำลายข้าวของออกแล้วหาวิธีอื่นดูดีไหมคะ ความรุนแรงมักมีวิวัฒนาการในตัวเอง ปล่อยไว้นานๆเห็นท่าจะไม่ค่อยดีค่ะ^_^

 

ส่วนผมเครียด ก็ดูมันแล้วกดมันไว้ให้ลึกที่สุด จะไม่แสดงเด็ดขาด แล้วมันก็หายไปเอง มั้งนะ

 

คิดซะว่า"พรุ่งนี้ก็เช้า ชีวิตต้องดำเนินต่อไป"