มีใครเป็นลูกหลานเสด็จปู่พญานาคาธิบดีศรีสุทโธนาคราชบ้างครับ

พี่พรคะ อยากบอกว่า
ทำไมซึ้งถึงเพียงนี้
คนเราสัญญาอะไรต้องทำตามสินะคะ
รอคอยเวลาที่จะปลดเลื้องพันธนาการแห่งสัญญา
พี่ชายคนนั้นต้องรักพี่พรมากแน่ๆเลยเนาะ^3^

 

เคยฝันถึง ชายในฝัน หลายคน พวกเขาต่างก็ยังรัก และเป็นห่วงพรเสมอ แม้จะจากกันมาเนิ่นนาน
คนเราหนึ่งคน เคยเวียนว่ายตายเกิดมาแล้วหลายชาติภพนัก กว่าจะมาเป็นตัวเราในปัจจุบัน
น่าเสียดาย ที่พรมักจะรู้สึกว่า คู่แท้ของพร ไม่ได้เกิดเพื่อที่จะได้ครองคู่กันอีกครั้งในชาติภพนี้
คงจะเฝ้ามองอยู่ จากที่ไหนสักแห่ง...เช่นเดียวกับแฟนเก่าทั้งหลาย ที่ชาตินี้ไม่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์
แต่ความรักที่มีให้แก่กันช่างบริสุทธิ์นัก เมื่อไหร่ที่เราคิดถึงใครสักคน ( แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร สำนวนพี่จอย )
ใจเราจะเต็มตื้น รู้สึกได้ถึงกระแสของความรักที่หลั่งริน เอ่อล้นอยู่ในจิตใจ ขณะเดียวกัน ก็เหงาๆไปด้วย
ได้แต่สวดภาวนา อธิฐานจิตแผ่เมตตาสู่ฟากฟ้าไกล ขอให้ใครคนนั้นที่รักเรา จงได้รับกุศลผลบุญร่วมด้วย
ความรักของผู้หญิง !? ผู้ชายคงยากที่จะเข้าใจ เพราะธรรมชาติสร้างออกมาต่างกันสุดขั้ว
คุยกับผู้หญิงด้วยกันจะเข้าใจกันได้ดี บางครั้งความรักของผู้หญิงไม่ได้รวมเอาความใคร่เข้าไปด้วย
ขอรักใครสักคนอย่างบูชา ขอเพียงได้มองดูอยู่ห่างๆ และเห็นเขาคนนั้นมีความสุข เท่านี้ก็พอใจแล้ว
เออแฮะ เปรียบเทียบยากจัง !? ก็ ใครคนนั้นไม่ได้มีตัวตนอยู่ในโลกมนุษย์นี้ แค่ได้พบกันบางครั้ง
เพียงได้พบกันในความฝัน ก็เท่านั้นเอง แต่ถึงอย่างนั้น ก็ทำให้หัวใจดวงนี้อบอุ่นเหลือเกิน * *--_--* *

 

น้องชาย ใด้เข้าถ้ำ ใด้อัญเชิญ หิน หรือปฐวีธาตุ มา และ นำมาให้ นาคา เมื่อคืนนี้ พลังเย็นมาก องค์ใหญ่ พอสมควร กำลังอยู่ ในพลัง อธิฐานจิต เพื่อให้เป็นสิ่งมงคล สัมมาทิฏฐิ และ จะใด้เข้าพิธี รับยันต์เกราะเพชร ในวันเสาร์5 27มิย. นี้ครับ

แล้วจะนำภาพมาฝากครับ แถมด้วย วิญญาณอาจจะมีเข้ามาแฝง ในบางส่วน เมื่อเช้า นิมนต์พระอาจารย์ ที่เคราพ นับถือท่าน โปรด ห้องพระ และ ส่งพลังปรับพลัง ห้องพระ ครับ

ขออนุญาตินำภาพพระแก้วแดงจาก เว็ปวัดถ้ำเมืองนะ มาให้ชมความงดงาม จ้า

 

๒๒ มิถุนายน น้อมรำลึกถึงเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหฺมรังสี)

http://palungjit.org/threads/๒๒-มิถ...ระคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์-โต-พรหฺมรังสี.193314/




สมเด็จพระคุณเจ้า หลวงปู่โต ท่านเป็นพระอาจารย์ ท่านหนึ่ง ที่ นาคา คุ้นเคยกับท่าน ร่วมกับ หลวงปู่ทวด

เมื่อวันเสาร์ แรม 2 ค่ำ เดือน 8 (ต้น) ปีวอก จ.ศ. 1234 ตรงกับวันที่ 22 มิถุนายน 2415 เวลาประมาณ 24.00 น.เศษ ได้สิ้นชีพตักษัย ( มรณะภาพ ) บนศาลาใหญ่วัดอินวรวิหาร บางขุนพรหม

สิริรวมชนมายุของท่านได้ 85 ปี อยู่ในสมณเพศได้ 65 พรรษา ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดระฆังโฆสิตาราม ได้ 20 ปี บริบูรณ์ ดำรงฐานันดรศักดิ์ สมเด็จพระพุฒาจารย์โตมาได้ 7 ปี เศษ ​

"บุญเราไม่เคยสร้าง..ใครที่ไหนจะมาช่วยเจ้า.."


" หมั่นสร้างบารมีไว้..แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง "​

"ลูกเอ๋ย..ก่อนจะเที่ยวไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใด เจ้าจะต้องมีทุนของตัวเองคือบารมีของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอจึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย..หากไม่เช่นนั้นแล้ว เจ้าจะเอาตัวไม่รอดเพราะหนี้สินในบุญบารมีที่เที่ยวไปขอยืมมาจนพ้นตัว..เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมาก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมด ไม่มีอะไรเหลือติดตัวแล้ว เจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า..หมั่นสร้างบารมีไว้..แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง

จงจำไว้น่ะ...เมื่อยังไม่ถึงเวลาเทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้..ครั้นถึงเวลา..ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่..จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลยจะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า.."​

....นี่คือ คำเทศนา ของเจ้าประคุณ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ที่ได้โปรดชี้ธรรมไว้ในนิมิต หลังจากที่ล่วงลับไปแล้ว เมื่อ 100 กว่าปี อันเป็นปฐมเหตุที่ต้องสร้างความดี อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ......

ฟังบทสวด พระคาถาชินบัญชร แล้ว ปิติ น้ำตา จะเอ๋อ ล้น...

 

(smile)อะนะม่ายยักกะรู้ว่าคุณนาคาก็เป็นศิษย์หลวงปู่กับหลวงตาเหมือนกัน..กระแสแห่งกรรมะกำลังทำหน้าที่ของมันแล้วสินะ..หน้าที่!!
ยินดีนะคับที่ได้เป้นศิษย์อาจารย์เดียวกัน ...กระแสแห่งโพธิ์ญาณลูกศิษย์โพธิ์สัตว์
;aa50​

 

ฤามีทางอื่นไป..*-*!

หวัดดี​

 

หึหึ ( หัวเราะอย่างสมน้ำหน้าตัวเองนัก ) พรฝันถึงใครคนนึงมาตั่งแต่อายุ 12 เป็นชายในฝันอย่างแท้จริง
เพราะท่านผู้นั้นไม่ได้มีตัวตนอยู่ในโลกมนุษย์แห่งนี้ ไม่ได้รู้จักท่านมากมาย แค่รู้สึกว่ารักเหลือเกิน
พรที่อยู่ในความฝันก็ไม่ใช่ร่างเนื้อของพร เป็นหญิงสาวคนนึงที่งดงาม จิตรับรู้ว่าคือตัวเราเอง
ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่ามองตากันอย่างหวานซึ้งด้วยความคิดถึง ท่านจูงมือพรเดินพาเที่ยว
ไม่ค่อยได้คุยกัน ในความเงียบนั้น ปล่อยให้หัวใจคุยกัน เป็นกระแสที่อบอุ่นอ่อนโยนเหลือเกิน
การที่ได้ฝันถึงคนที่ตนรัก เป็นช่วงเวลาที่มีความสุข อธิฐานก่อนนอนทุกคืน ขอให้ฝันถึงเค้าคนนั้น

แล้วความพลัดพรากก็มาเยือน ตอนนั้นพรอายุ 15-16 ฝันว่ามารอคอยเค้ายังจุดนัดพบ
ริมคลองที่น้ำใสแจ๋วเห็นตัวปลา ดอกบัวบานสะพรั่งล้อลม ต้นไม้ใหญ่ออกดอกชูช่อน่าชม
เรียกว่ามองไปทางไหนก็งาม แต่ครั้งนั้นที่ฝันถึง บรรยากาศน่าหวาดหวั่น ท้องฟ้ามืดครึ้ม ลมพัดแรง
แล้วก็มีฟ้าร้องฟ้าผ่า ลงแรงขึ้นราวกับมีพายุ และน้ำในคลองกลับกลายเป็นสีแดงขุ่นข้น
น้ำเอ่อล้นขึ้นมาเต็มฝั่ง ดอกบัวจมหาย และแล้ว สายน้ำก็ไหลย้อนกลับ พรได้แต่ร้องเรียกหา
ไม่ว่าจะร้องเรียกดังแค่ไหน ก็ไม่มีเสียงตอบรับ เดินหายังไงก็ไม่เจอ พรรู้ว่าจะไม่ได้พบกันแน่แล้ว
ทำได้แค่ยืนรออยู่ตรงนั้น ร้องไห้ปริ่มว่าจะขาดใจ อย่าทิ้งพรเอาไว้แบบนี้ ได้โปรดกลับมาก่อน

สะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะมันเศร้าเหลือเกิน เค้าไปโดยไม่ได้กล่าวคำอำลา
แล้วก็พบว่าตัวเองนั้นร้องไห้ทั้งๆที่หลับอยู่ น้ำตาที่ไหลออกมายังเปียกหมอนอยู่เลย
จากนั้น ก็ไม่ได้ฝันถึงเค้าอีกเลย ในปีนั้นมีเหตุการณ์ที่น้ำในคลองข้างบ้านเอ่อล้นจนไหลย้อนกลับ
ซึ่งพรอยู่ในหมู่บ้านนั้นมา 23 ปี ปีนั้นเป็นปีเดียวที่มีเหตุการณ์เช่นนี้ พรมองสายน้ำแล้วก็สะท้อนใจ
มันเหมือนกับที่พรฝันเห็นเลย แปลว่าจะไม่ได้พบกันอีกแล้วเหรอ ? แล้วพรก็คิดหาทางออก
ว่าทำอย่างไร จึงจะสามารถติดต่อสื่อสารกับคนที่อยู่ในอีกมิตินึงได้ ก็ นั่งสมาธิถอดจิตไปสิ !!
หัวคิดของเด็กอายุแค่นั้นอ่ะนะ ^^'' คิดว่าการถอดจิต ถอดกายทิพย์นี่มันจะทำกันได้ง่ายๆ
คิดว่ามันคงเหมือนในละครกระมัง ประกอบกับที่บ้านทำอาชีพค้าขาย ก็เลยเริ่มเรียนคาถาอาคม
หนังสือวิชาคาถาต่างๆก็หาซื้อ หายืมมาจากห้องสมุดนั่นแหละ เรียนพวกคาถาเรียกทรัพย์
เมตตามหานิยม ทำมาค้าคล่องอะไรเทือกๆนี้ แล้วก็ได้มาเจอคาถาชินบัญชรเป็นครั้งแรก...

ในการเริ่มต้นเรียนพระคาถานี้ ต้องมีดอกมะลิมาไหว้ครู คือสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี
พรก็หาดอกมะลิตามจำนวนที่กำหนดมาใส่ไว้ในพาน ยกขึ้นจบเหนือหัวนอบน้อมระลึกถึงท่าน
คืนนั้น...เปลี่ยนวิถีชีวิตของพรไปเลยก็ว่าได้ พรฝันถึงท่าน ฝันว่าเดินทางอยู่ในป่าใหญ่
มีเสือดำตัวนึงนั่งขวางทางเดิน พอพรไปถึง มันก็ลุกขึ้นเดินนำหน้า เดินไปแล้วหันมามอง
เหมือนจะบอกว่าให้ตามไป พรก็เดินตามเสือไปเจอลานหญ้ากลางป่า ที่นั่นมีพระสงฆ์ปักกลดอยู่
พรเห็นเป็นพระสงฆ์ชราภาพ แต่มีสง่าราศี สีหน้าท่านดูเอิบอิ่มเปี่ยมเมตตา ก็เกิดศรัทธา
จัดหาผลไม้ป่าและน้ำมาไว้ พอท่านออกจากสมาธิก็นำขึ้นถวาย ท่านให้ศีลให้พรแล้วรับไปขบฉัน
พรอยู่จนท่านฉันเสร็จ แล้วท่านก็พูดกับพร แทนที่เจ้าจะเรียนคาถาอาคมอันเป็นเดียรฉานวิชา
สู้เจ้าบ่ายหน้าเข้ามาอาศัยอยู่ภายใต้ร่มเงากาสาวพัสตร์ของพระพุทธศาสนาเสียจะมิดีกว่าหรือ
พรก็ตอบท่านไปตามที่พรคิดออกในขณะนั้น เราเป็นผู้หญิง ไม่สามารถบวชได้อย่างเพศชาย
ที่ยังรักษาศีลไม่ได้ เพราะตอนนี้ยังกินเนื้อสัตว์อยู่เลย ถึงแม้เราจะไม่ได้ลงมือฆ่าเขาด้วยตัวเอง
แต่เขาก็ต้องมาตายเพราะเราเป็นต้นเหตุ เพราะเราจะกิน เขาเลยต้องตาย เมื่อมีการซื้อ ย่อมมีการขาย
ตราบใดที่ยังกัดกินเนื้อหนังมังสาของสัตว์ ตราบนั้น เรายังรักษาศีลได้ไม่ครบ ยังมีอันด่างพร้อย
ดังนี้แล้ว ขอให้เราอายุมากกว่านี้ก่อนเถิด ( ตอนนั้นอายุ 15-16 ) แล้วเราจะทำตามคำท่าน
คือเข้าสู่ร่มเงาของพระศาสนา ท่านก็ไม่ได้พูดอะไรอีก จากนั้นพรก็กราบลา จนถึงทุกวันนี้
พรอายุ 29 ปี ไม่ว่าจะเคยฝันถึงอะไรมาบ้าง ถ้าเป็นนิมิตที่สำคัญๆสำหรับตัวเอง จะไม่ลืมเลย

ส่วนเรื่องของท่านผู้นั้นที่เป็นชายในฝัน ต่อๆมาเมื่อพรเริ่มสะสมกุศลผลบุญมากขึ้น เข้าใจในหลักธรรม
ก็ได้ฝันเห็นท่านอีกหลายครั้ง แล้วยังมีอีกหลายท่าน แต่มาในฐานะที่เป็นเหมือนเพื่อน เป็นเหมือนพี่ชาย
มาร่วมอนุโมทนาบุญด้วย แล้วก็คอยดูแล ปกปักษ์รักษา ให้ความคุ้มครองป้องกันภัยอันตราย
ก็คงมีแต่ภัยอันเกิดจากเจ้ากรรมนายเวรตามราวี และกรรมเก่าในด้านลบดลบันดาลเท่านั้นกระมัง
ที่ท่านพี่ทั้งหลายไม่อาจปัดเป่าให้ได้ ก็ก้มหน้าก้มตารับไปสิ ต้องหาทางต่อรองกับเจ้ากรรมนายเวรกันเอาเอง
อย่างมากที่ท่านพี่ทำได้ตอนที่น้องร้องไห้ร้องห่มไปหาในความฝัน ก็คือการโอบกอดปลอบประโลม ซับน้ำตาให้

( หือม์? คิดไปคิดมา ลองทบทวนความฝันกันอีกครั้ง นั่นแปลว่าพรไปสัญญากับท่าน ว่าเมื่อตนมีอายุมากขึ้น
จะรักษาศีลปฏิบัติธรรม เผลอๆจะกินเจด้วยหรือเปล่านั่นน่ะ ? อืม! ยังนึกไม่ออกเลยว่าจะไปจากทางโลกียะได้อย่างไร )

 

วันเสาร์ แรม 2 ค่ำ เดือน 8 ตรงกับวัดเกิดผมเลยครับ คุณพจน์

 

มาแล้วจ้าพี่น้องที่รักทั้งหลาย ข้าเจ้าเอาบุญมาฝาก

เริ่มต้นชีพใหม่ด้วยการเริ่มต้นใน

วันที่ 20
1.บูชาผ้าไตรจีวรแบบครบชุดถวายพระผู้ใหญ่ที่เคารพ
2.สละเกสาตนเพื่อตัดภพตัดชาติ (จากเดิมยาวครึ่งหลัง...ตอนนี้เหลือแค่คอเองจ้า)
3.ไปนมัสการสมเด็จฯ ปู่โต ที่วัดอินทรวิหาร

​

(ต้องขอโทษน้องเทียนอย่างแรงค่ะ เพราะกำหนดเปลี่ยนกระทันหันจริงๆ)

วันที่ 21
ได้ไปร่วมถวายเทียนประจำพรรษา 12 คู่ 12 วัด, ผ้าไตรจีวร, สังฆทาน 9 ชุด พร้อมด้วยจตุปัจจัย
ที่ จ.อยุธยา (แผ่นดินแ่ม่)

@~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~@


บุญแห่งแสงสว่างของเทียนพรรษา แห่งศิล 227 ที่ได้ถวายผ้าไตร พร้อมด้วยอาณานาบุญ

ข้าพเจ้านึกถึงแผ่บุญกุศลให้แก่เผ่าพงษ์วงศ์นาคา ในขณะที่ได้ถวายในขณะจิตนั้นแล้ว
และขอมาบอกกล่าวในกุศลที่ทำอีกครั้งหนึ่ง

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนาและได้รับในมรรค ผลและความสุขในกุศล
เฉกเ่ช่นเดียวกับที่ข้าพเจ้าได้รับ ณ บัดเดี๋ยวนี้เทอญ สาธุ​

 

สวัสดีค่ะทุกคน หัวข้อกระทู้โดนใจมาก ๆ แต่ยังอ่านไม่ได้ครบทุกหน้า เพราะว่า เยอะมากจริง ๆ ไม่รู้เหมือนกันว่า ตัวเองเป็นลูกหลานหรือปล่าว ?? มาลองนึก ๆ ดู ก็ไม่มีเหตุอะไรเลย ที่ทำให้รู้สึกเกี่ยวพันกับพญานาคใด ๆ ทั้งสิ้น ไม่เคยฝันถึงพญานาค แต่ฝันถึงงูบ้าง ซึ่งในฝันก็จะกลัว จะวิ่งหนี หรือ พยายามฆ่าตลอด ฝันหลังสุด คือ มีโอกาสได้ทำบุญกับหลวงปู่องค์นึง (หลังจากโอนเงินทำบุญ แล้วก็ส่ง sms ไปแจ้งที่มือถือหลวงปู่) คืนนั้นก็ฝันเลย ฝันเห็นงูเต็มไปหมด ในฝันก็พยายามฆ่า พยายามหนี แต่ไปทางไหน ก็จะเจองูดักหน้า ดักหลัง ตลอด ตกใจตื่นกลางดึกด้วยความรู้สึกกลัวมาก ๆ ก็รีบสวดมนต์ทันที แล้วก็อธิษฐานว่า หากมีใครต้องการจะบอกอะไรเรา ก็ขอให้ไปบอกคนที่สื่อถึงกันได้ ตอนนั้นก็ไม่รู้ว่า ใครจะมาบอกเรา ก็หลับไป สาย ๆ อีกวันนึง หลวงปู่โทรหา ก็คุยกันปรกติ ตัวเองก็อยากรู้ว่าทำไมถึงได้ฝันร้าย ก็ได้ถามหลวงปู่ ซึ่งท่านบอกว่า ตัวเองเป็นหลานปู่นาคา ย่านาคี เค้ามาดูหลานเค้า ถึงได้ฝันถึงเช่นนี้ ก็งง ๆ เหมือนกัน ว่า มันเป็นเรื่องจริงเหรอ จนได้มาอ่านเจอกระทู้นี้แหล่ะค่ะ แต่ละคนก็มีหลาย ๆ เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับพญานาคกันทั้งนั้น แต่ตัวเองไม่มีเลยอ่ะ สงสัยจะไม่ได้เป็นหลานปู่นาคาย่านาคี ซะล่ะมั้ง !!

 

ยินดีต้อนรับนะคับ

hello10ยินดีต้อนรับคับคุณ APPLE BKK เข้าสู่บ้าน แล้วคุณจะรู้ว่าความอบอุ่นแห่งเครือญาติเป้นยังงัย ดีจัยนะคับที่ได้รู้จัก*-*;aa40​

 

ทัมมัยเบนซ์เข้าไปอนุโมทนากับใครม่ายได้เลยอะคับมันเกิดอรัยกันขึ้น ...*-*!

 

สาธุ...

กุศลบังเกิดแล้ว....
​

​

​

 

สะบายดี...ทุกท่าน... เปนจั๋งได๋ ม่วนกัน บ่ หล่ะ...วู๊ววว

ขออนุญาต นำปริศนาธรรมดังกล่าว มาให้พิจารณากันนะเค๊อะ...

น้องพร...ขอบคุณสำหรับเสียงเซ็กซี่ ... ปลายกระบอกโทรศัพท์พร้อมด้วยกระแสบางอย่างที่คุณน้องส่งมานะจ๊ะ....ดีแล้ว ชอบแล้ว ที่คุณน้องไม่ใฝ่เรียนเดรัจฉานวิชา....

ไปแระ....

​

​

 

มาแสดงตนครับว่ายังติดตามกระทู้อยู่เสมอ เพียงแต่ไม่มีอะไรจะมาเล่าสู่กันฟังเท่านั้นเองครับ เหลือเวลาอีก 3 วัน ก่อนถึงงานเป่ายันต์เกราะเพชร หลังจากนี้ก็จะมีอีกพิธีหนึ่ง คือ พิธีโสฬส ในวันที่ 4 กรกฎาคม ครับ

ใครว่างๆๆ อาสาฬหบูชาและเข้าพรรษานี้ มาทำบุญใหญ่ เวียนเทียน ชมนิทรรศการพระพุทธศาสนา (+มีหนังสือธรรมะให้เลือกหามากมายย) ขอเชิญที่ท้องสนามหลวงนะครับ วันที่ 2-8 กรกฎาคมครับ เพราะตอนนี้เริ่มตั้งร้านกันบ้างแล้ว

 

ขอเชิญชาวพุทธร่วมหมุนกงล้อแห่งธรรม ตามรอยบาทพระศาสดาในงานสัปดาห์เผยแผ่พระพุทธศาสนา "อาสาฬบูชา ธรรมยาตราคุ้มครองโลก"

<DD>คณะสงฆ์กรุงเทพมหานครและปริมณฑล ได้จัดงานเพื่อสืบสานและส่งเสริมพระพุทธศาสนาในงานสัปดาห์เผยแผ่พระพุทธศาสนาเนื่องในวันอาสาฬหบูชา ประจำปี 2552 ภายใต้ชื่องาน"อาสาฬหบูชา ธรรมยาตราคุ้มครองโลก" อันเป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา

<DD>กิจกรรมสัปดาห์เผยแผ่พระพุทธศาสนาจะจัดขึ้นระหว่างวันที่ 2-8 กรกฎาคม 2552 และนิทรรศการพุทธกิจ 45 พรรษา ระหว่างวันที่ 2-15 กรกฎาคม 2552 ที่มณฑลพิธีท้องสนามหลวง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

<DD>ภายในงานประกอบด้วย พิธีหล่อเทียนพรรษาและพิธีแห่ขบวนเทียน จัดทำน้ำพระพุทธมนต์ เทศน์มหาชาติ เวทีสะท้อนธรรม พิธีเจริยพระพุทธมนต์ธัมมกัปปวัตตนสูตร พิธีเจริญพระพุทธมนต์และเจริญจิตภาวนา ถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พิธีเวียนเทียนรอบมณฑป และการปฏิบัติธรรมของฆราวาส

<DD>พร้อมขอเชิญพสกนิกรเฝ้ารับเสด็จทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญาสิริวัฒนาพรรณวดี เสด็จเป็นประธานในพิธีเปิดงานวันศุกร์ที่ 3 กรกฎาคม 2552 เวลา 17.30 น. ณ มณฑลพิธีท้องสนามหลวง </DD>

 

มีใครสนใจสั่งใส่เสื้อ ของเวปเรากันบ้างคะ (เง่อ...หรือมีกันแล้วเนี่ย)

เพิ่งไปชูมือขอ 1 ตัวเมื่อตะกี้นี้เอง

เสื้อเว็บพลังจิตรุ่น2​

 

น้องเบนซ์มิต้องซีเรียสจ้า

"ปุ่มอนุโมทนาและ feature บางอย่างหายไป

ไม่ต้องตกใจนะครับว่า หายไปไหน แค่ disable ไว้

เนื่องจากวันนี้คนเข้าเว็บเป็นจำวณมาก ทำให้เว็บโหลดช้า

disable สักระยะ
เดี่ยวก็กลับมาตามปกเมือ่ถึงเวลาอันสมควร"

ข้อความจากกระทู้ของ WebSnow ค่ะ >> ปุ่มอนุโมทนาหายไป

 

มาบอกกล่าวพี่ๆน้องๆชาวนาคทุกท่านว่า วันที่ 4-7 ภัทรอังคารจะหายจากบ้านนี้ไปอีกแล้วนะเจ้าค่ะ เิพื่อไปแสวงบุญทอดเทียนพรรษา 42 วัดทางอีสานตอนใต้ จังหวัดที่จะไปก็มี โคราช บุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีษะเกศ และอุบล คืนวันที่ 5 ค้างวัดที่สุรินทร์ ส่วนคืนวันที่ 6 ค้างวัดหนองป่าพงที่อุบลราชธานี วันที่ 7 ไปกราบสักการะพระธาตุสำคัญอีกสองที่ แล้วก็เดืนทางกลับพัทยา

พี่น้องชาวนาคาท่านใดที่อยู่บริเวณใกล้เคียงที่พอจะแวะมาร่วมบุญกันได้ก็ขอเชิญได้เลยนะจ๊ะ ส่วนรายละเอียดเพิ่มเติมมาสอบถามได้ค่ะ คงจะคิดถึงบ้านนี้น่าดูในช่วงนั้นแต่ยังไงก็จะไปทำบุญเพื่อนำบุญกุศลมาให้พี่น้องทั้งหลายได้ร่วมอนุโมทนากันค่ะ

 

ส่วนช่วงเข้าพรรษาอาจจะไม่ได้แวะเวียนมาบ่อยๆนะค่ะ เพราะตั้งใจว่าจะถือศีล 8 ตลอดพรรษาแต่ขอดูก่อนยังไม่เฟริมเท่าไหร่ค่ะดูจังหวะและเรื่องงานด้วยกลัวพูดไปแล้วทำไม่ได้ แต่ขึ้นวัดทุกวันพระในช่วงพรรษาเนี่ยคือแน่นอนว่าจักต้องทำเพราะเป็นธรรมเนียมที่ทำมาทุกปีอยู่แล้ว