มีใครเป็นลูกหลานเสด็จปู่พญานาคาธิบดีศรีสุทโธนาคราชบ้างครับ

อนุโมทนาด้วยครับ ทั้งพี่จอยกรรมเหนือกรรม และพี่ภัทรอังคาร

 

ในเว็บพลังจิต ต้องรู้จักท่านนี้ หลายคนคงเคยได้ยินชื่อบ้างบ้าง แต่ยังไม่เคยเห็นหน้า ซักที (เพราะยังไม่เคยเจอกัน)

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD align=middle> </TD></TR><TR><TD align=middle><IFRAME id=jheadFrame_S5001519.jpg name=jheadFrame_S5001519.jpg src="" frameBorder=0 width=200 height=0> </IFRAME>
คุณยายผีป่า
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

คุณอุ้ม อนุโมทนา สาธุนะคะ อิ่มเอมใจแทนจริงๆ

หลายคนคงจะมีโปรแกรมกันแล้ว

แต่ข้าน้อย ยัง บ่ มีเลย T_T ต้องใกล้ๆ ถึงจะรู้ ตั้งใจไว้คลาดไปหมดสิน่า *_*

น้องเทียนที่ love เข้าพรรษาจะไปจำศีลที่ไหนจ๊ะ ^_*

 

ไปงานเป่ายันต์ก็เจอแกเองแหละ ตอนไปบึงลับแลก็ไปพักบ้านแกมา พี่ยาย แก่นารักนะครับ เจอกันครั้งแรกรู้สึกเลยว่าเคยรู้จักกันมายาวนาน พี่แกมีอะไรดีเยอะเนาะคุณอุ้ม

 

มีที่ที่กะว่าจะไปอยู่ 3 ที่ด้วยกัน ขึ้นอยู่กับวาระโอกาส ระยะทาง เวลา และเงินในกระเป๋า ที่ไปแน่ๆ คือ นิทรรศการพระพุทธศาสนาที่สนามหลวง อีก 2 ที่ ในวันอาสาฬหบูชา คือ 1 พิธีโสฬส วัดท่าขนุน จ.กาญจนบุรี และ 2 ตักบาตรดอกไม้ ที่พระพุทธบาท จ.สระบุรีครับ หรือถ้าไม่ได้ไปไหนจริงๆ ก็ที่เดิมครับ วัดปทุมวนาราม กับวัดบรมนิวาส

วันเสาร์เจอกันนะครับ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ

 

ยังไงก็อนุโมทนาสาธุ กับทุกๆท่านนะคะ

อยากไปงานนิทรรศการจังเลยค่ะ แต่บ้านอยู่ไกลมาก

ฝากผู้ที่ได้ไปด้วยนะคะ เอารูปมาฝากด้วย

T^Tอยากได้หนังสือธรรมะจัง อยากไป

 

หุหุ

หาทางที่จะเขียนบอร์ดตั้งนาน..555++

งงไปเลย..แต่ก็หาทางออกเจอเนอะ

คิดถึงค่ะ ประมาณอยากพูดแต่พูดไม่ได้ เฮ้อ

ทีนี่ได้พูดแย้ว..กิสสสสสสสสสสส​

 

พี่ก็งง เหมือนกัน หาที่ตอบบ่เจอ นั่งเกาหัวเหม่งๆของพี่อยู่ตั้งนาน 555555555

อนุโมทนากับทุกท่านด้วยนะคะ

คืนวันศุกร์ปูก็จะเดินทางไปวัดท่าขนุนแล้วเด้อ
เสร็จจากงาน ก็คงไปผจญภัยกันต่อตามประสาหญิงห้าว อิ อิ

กลับมาแล้วจะมาโม้ให้ฟังเด้อ

ท่านพี่พิชญ์ ไปไสมาเด้อ น้องหญิงคึดฮอดหลาย

 

:z10thank you หลายๆเด้อ ..!คับพี่จอยคนสวย..เฮ้อ!หลง เค-รี-ยด อยู่ตั้งนานนึกว่าโดนตัดออกจากกองมรดกซะแย้ว 55;aa40​

 

สาธุ ค่ะ บุญใดที่อุ้มทำก็จะมาแบ่งปันให้เพื่อนๆในนี้แหละค่ะไม่ต้องเป็นห่วง ถ้าใครไม่ได้ทำอะไรในช่วงเข้าพรรษาเนื่องจากภาระหน้าที่ ก็ไม่ต้องคิดมากค่ะ คนเราเวลาและจังหวะไม่เหมือนกันค่ะ ยังไงก็จะทำเผื่อทุกคนในนี้ค่ะ

 

ใช่ค่ะ คุณยายผีป่ามีอะไรดีๆเยอะ ขอคอนเฟริม มีโอกาสได้เจอกันมาแล้วแกมาหาถึงออฟฟิสที่พัทยาเลย ตอนนั้นแกมาบ้านที่พัทยานี่แหละค่ะเพราะพี่น้องแกก็อยู่นี่กัน เอาพระเข้ามาให้สององค์เก็บไว้อย่างดีเลยค่ะ ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย เพราะช่วงหลังคุณยายไม่ลงมาพัทยาเลยอ่ะ คุณยายน่ารักมาก อัธยาศัยดี แถมรู้ด้วยนะว่าเจ้านายอุ้มไม่เอาไหน อิอิอิ แกบอกมาเลยแหละตอนแกเข้ามาหาในออฟฟิส ใช่ค่ะตอนเจอแกครั้งแรกก็รู้สึกได้เหมือนกับว่าเคยรู้จักกันมานมนานมากเลย

 

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นเดียวกันค่ะ ยังเป็นมือใหม่มาก ๆ สำหรับที่นี่ค่ะ

 

ขอโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วย ท่านที่ได้ไปแสวงบุญหลายแห่ง อย่าลืมถ่ายรูปมาให้ดูบ้างเน้อ
ว้าว !? คุณยายผีป่าสาวกว่าที่คิดไว้ คือใครๆเค้าก็เรียกกันว่า คุณยาย กัน รูปที่เมื่อก่อนเคยเห็นนั้น
ก็สวมแว่นตาดำอันเบ้อเร่อ เลยเดาอายุไม่ถูก เหมือนที่เดาอายุ แม่พิชญ์ แม่อุ้ม ไม่ออกนั่นแหละ :d
เมื่อเช้าเข้ามาว่าจะโพสต์ข้อความ พิมพ์เสร็จแล้วแต่พอกดจะส่ง เนตหลุดเฉยเลยอ่ะ ว๊า~หมดอารมณ์
เคยมีที่เนตหลุดตอนส่งข้อความอยู่บ่อยครั้ง แล้วมีอยู่ครั้งนึง พรทู่ซี้จะโพสต์ข้อความนั้นๆให้ได้เลย
เนตหลุดไป 3 ครั้งที่ส่งข้อความ พอครั้งที่ 4 จึงผ่านไปได้แบบสะบักสะบอม ( พยายามมั๊กๆ )
แล้วเป็นไงรู้มั้ย ? :d พอลุกจากโต๊ะ ไม่รู้อะไรไปเกี่ยวกับขอบโต๊ะเข้า ไม้อัดที่รองแป้นพิมพ์หลุดออกมา
แป้นพิมพ์ห้อยโตงเตง แต่ไม้อัดหนาหนักได้ตกลงสู่พื้น โดยเอามุมแหลมทิ่มลงใส่หัวแม่เท้าของพร
rabbit_scaryซื๊ดส์~พรร้องไม่ออกเลยอ่ะ เจ็บปวดสุดจะพรรณา คิดว่าเล็บต้องเน่าไปทั้งเล็บแน่ๆเลยงานนี้
ก็สะกดลมหายใจบริกรรมคาถาครอบจักรวาล ( 555 รักษาทุกอย่างตั่งแต่ไม้ตีพริกยันเรือรบ ) เป่าเพี้ยง
สั่นไปทั้งตัวด้วยความเจ็บ ต้องนั่งพักอยู่นานกว่าจะลุกขึ้นยืนและเดินได้ โดนทำโทษฐานดื้อดึง ^^''
อย่างน้อยคาถาที่เสกเป่าไปก็รักษาเล็บเอาไว้ได้ คือเน่าไปหน่อยนึง ไม่ใช่หลุดไปทั้งเล็บอย่างที่กลัว
เวลาที่เนตหลุด หรือถึงขั้นไฟฟ้าดับตอนส่งข้อความ จึงต้องเอาข้อเขียนของตนมาพิจารณาใหม่
คือต้องลำดับใหม่ซะก่อน อะไรที่อ่านทวนดูแล้วไม่เข้าท่า ก็ต้องตัดทิ้งไปซะ จึงจะผ่านเซ็นเซอร์ไปได้
เรื่องที่จะเล่าเมื่อเช้าก็เลยต้องระงับไว้ก่อน เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยเล่าก็แล้วกัน วันนี้ฤกษ์ไม่ดีซะแล้ว

 

ว๊า~วันนี้กระทู้ไม่เดินเลยแฮะ เข้ามาก็นึกว่าจะได้อ่านข้อความเพิ่มเติม พรุ่งนี้สิจะยิ่งเงียบเหงา
เพราะพี่ๆน้องๆเราจะไปร่วมพิธีทำยันต์เกราะเพชรกันหลายคน บรรยากาศเป็นยังไงก็นำมาเล่าสู่กันฟังบ้างเน้อ

ข้อความที่ติดค้างไว้ว่าจะนำมาเล่าในวันนี้ ออกจะเป็นตลกร้าย แต่ถ้าเล่าแล้วมีประโยชน์ ก็น่าเล่า
เมื่อต้นเดือนมีเรื่องกระทบกระทั่งกับสามี เรื่องมีอยู่ว่าเค้าโดนผู้รับเหมาถ่วงค่าแรง ไม่นำมาจ่ายสักที
ทั้งๆที่งานก็ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว สัญญาว่างานเสร็จจึงจะจ่ายค่าแรง แต่แล้วก็เบี้ยวกันซะงั้น
พอเงินขาดมือ เค้าก็หงุดหงิดที่ทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามแผน เมื่อไม่ได้ดังหวังไว้ก็มาพาลหงุดหงิดใส่พร
คือจู้จี้ขี้บ่น พูดจาไม่ดีใส่ พรเข้าใจ ก็พยายามเฉยไว้ โกรธแค่ไหนก็นิ่ง เป็นพวกภูเขาไฟใต้น้ำแข็ง
แต่ด้วยมีอารมณ์อย่างปถุชนคนทั่วไป เมื่อโดนกระทบหนักเข้าก็มีเดือดบ้าง คิด ( ดังๆ ? ) ในใจว่า
ทำไมถึงได้จู้จี้ขี้บ่นนัก บ่นไปแล้วมันได้อะไรขึ้นมารึก็เปล่า ช่างหนวกหูซะจริง ไม่อยากได้ยินเลย

ผลปรากฏว่าสัปดาห์ต่อมาเค้าเริ่มมีอาการปวดฟัน มันปวดขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ยังอดทนไม่ยอมไปถอน
เค้ากินข้าวได้น้อยลง และพูดน้อยลงโดยปริยาย...จนเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาจึงได้ไปถอนฟัน
ที่จริงถ้ายังปวดอยู่นี่หมอจะไม่ถอนให้นะ แต่ก็โกหกหมอไปว่าหายปวดแล้ว หมอก็เลยถอนให้
ไม่รู้ว่าฟันกรามซี่นั้นมันถอนยากอะไรกันนักหนา หมอต้องใช้เวลางัดแงะนานกว่าปกติ แถมงัดแรงด้วย
งัดจนมุมปากฉีก !! เลือดไหลซิบๆ ไปถอนฟันมาแล้วก็ยังปวดแผลอยู่หลายวัน และยิ่งกว่านั้น
คือฟันก็ยังปวดอยู่เลย เพราะถอนผิดซี่ !? คือเวลาปวดมากๆนี่ มันไม่รู้ว่าซี่ไหนกันแน่ที่ผุ
ก็เลยชี้บอกหมอส่งเดชไปงั้น หมอก็จัดการถอนให้ตามที่คนไข้บอก เรื่องนี้จึงเอาผิดกับหมอไม่ได้
เมื่อวานนี้ยังถามเค้าอยู่เลยว่ายังปวดอยู่อีกไหม ฟันที่ปวดอยู่นะ จะต้องไปถอนฟันอีกหรือเปล่า
เค้าก็ตอบมาเสียงอ่อย ที่เพิ่งถอนไปน่ะ ยังระบมไปทั้งแถบ แถมแผลที่ปากฉีกก็ยังไม่หายดี
ดังนั้น เรื่องที่จะต้องถอนฟันอีกครั้ง อย่าเพิ่งไปพูดถึงมันอีกเลย(cry)แค่นี้ก็เจ็บจนพูดไม่ออกแล้ว
เฮ้อ~เวรกรรม ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า พวกเราชาวนาคาทั้งหลาย
อย่าได้มีจิตคิดอาฆาตพยาบาทต่อใครเลย เผลอคิดนิดๆหน่อยๆก็ไม่ได้ เพราะอำนาจจิตที่แรงกล้า
ฤทธิ์ที่ได้สั่งสมมาตั่งแต่ชาติภพเก่าก่อน มันติดตัวพวกเรามาด้วย ฝังลึกอยู่ในจิตใต้สำนึก
ถ้าไม่รู้จักระมัดระวังควบคุมตัวเอง ฝ่ายตรงข้ามเค้าจะเดือดร้อน แล้วตนเองก็ต้องมีวิบากกรรมด้วย
( แต่เราก็ยังเป็นแค่คนธรรมดาๆคนนึง มีหลุด มีเผลอ มีปรี๊ด~ขึ้นมาได้เหมือนกัน ไม่ใช่พระอิฐพระปูน
พรว่ามันขึ้นอยู่กับการฝึกฝนนะ อย่างพรนี่คงต้องฝึกอีกเยอะเลย เรื่องการวางจิตใจให้เป็นอุเบกขาเนี้ย )

 

อันนี้เห็นด้วยกับคุณพร เพราะประสบพบเจอมากับตัว คือเราอย่าได้มีจิตคิดอาฆาตพยาบาทใคร เพราะฤทธิ์ของเราจะแรงมากแค่นึกเขาคนนั้นก็ล่วงแล้ว ทุกวันนี้เสียใจในหลายๆเหตุการณ์ แต่ๆละครั้งไม่ได้เจตนาที่จะให้เป็นเช่นนั้นแต่ด้วยความที่เราขาดสติไม่ยั้งคิด โกรธขึ้นมาก็ฟาดหัวฟาดหางเลยไปโดนคนอื่นจริงๆ ทุกวันนี้ก็กลัวเวรกรรมจากที่เราไม่ได้เจตนานี่แหละ มีหลายกรณีมากที่เวลาเครียดแค้นแล้วนึกคิดไปต่างๆนาๆ ร้อนหัวร้อนหู แล้วสิ่งที่ไม่ดีจากจิตเราก็พุ่งตรงไปยังบุคคลคนนั้น ส่งผลกระทบกับชีวิตเขา ตอนนี้ก็เลิกเป็นแบบนั้นแล้ว ตั้งแต่ระลึกรู้สึกถึงความสามารถที่มีอยู่ลึกๆในตัวเราก็เลิกเลย

 

ผ่านไปด้วยดีครับ สำหรับงานเป่ายันต์เกราะเพชร ใครพลาดงานนี้ไม่เป็นไรครับ ยังมีพิธีสำคัญอีก 1 พิธีใหญ่ในรอบ 100 ปี คือ พิธีโสฬส ในวันที่ 7 กรกฎาคม 2552 ใครไม่ติดธุระใดๆ ก็ไปร่วมงานกันนะครับ

 

โมทนาบุญกับทุกท่านครับ ร่วมรับยันต์เกราะเพชร และบุญต่างๆ

ชมภาพ บรงสรวง ท่านท้าวมหาพรหมที่อ.ทับปุด 24 มิย.ครับ
และ ปฐวีธาตุ ที่ นาคา พบ ที่ ทับปุด พังงา ครับ

วันพุธ 24 ทางคณะอ.คนเมืองบัว ร่วมด้วยกลุ่มปฏิบัติธรรม บางส่วน เดินทาง ไป อ.ทับปุด จ.พังงา เพื่อจัดพิธี บรงสรวง เชิญ ท่านท้าวมหาพรหม ในกิจการ ปั้มแก้ส

เมื่อ อัญเชิญ บทบวงสรวง .... จิตนาคา สัมผัส ปฐวีธาตุ องค์ใหญ่มาก ผมจึงอัญเชิญ ให้ ท่านอ.ไก่ ใด้พิจารณา ....แล้ว เป็น ปฐวีธาตุนาคราช
หลังจาก นั้น จึง ติดแผ่นทอง ,ผ้าแพร และ ประพรมน้ำหอม ที่ประทับท่านท้าวมหาพรหม

ท่านอ.ไก่ จึงประพรมน้ำหอม และ อนุญาติให้ นาคา อัญเชิญ กลับ ห้องพระใด้ ( แล้ว ผม จะ โพสส์ รายละเอียด ภาพองค์ปฐวีธาตุ นี้ อีกครั้ง เพราะ มีรายละเอียดที่น่าสนใจ มากมาย และ ใด้อัญเชิญ ปฐวีธาตุองค์นี้ ใว้ที่ศูนย์มโนมยิทธิ คนเมืองบัว บ้านคุณโอ ก่อนครับ เพื่อพร้อมรับการเป่ายัตน์เกราะเพชร เสาร์5 ครับ ,วันนี้ อัญเชิญ กลับมาห้องพระ แล้ว จ้า )

จากนั้น ผมจึง อัญเชิญ เหรียญทำน้ำมนต์ ให้ ท่านอ.ไก่ มอบ ให้ ทางคุณ ต้น เจ้าของกิจการปั้มแก๊ส อ.ทับปุด พังงา ใว้

จากนั้น จึง อัญเชิญ เหรียญทำน้ำมนต์ ประดิษฐานใว้ที่ ที่ประทับ ท่านท้าวมหาพรหม อีก 1 องค์

รับยันต์เกราะเพชร

ต่อครับ วันนี้ ร่วมรับยันต์เกราะเพชร ทางกลุ่มมโนมยิทธิ คนเมืองบัวภูเก็ต ล้นหลาม ทั้งในบ้าน ห้องนอน ห้องครัว และหน้าบ้าน ใด้อัญเชิญ วัตถุมงคล ,ปฐวีธาตุ และที่ น้องชายใด้นำปฐวีธาตุนาคราช (ภาพเกือบสุดท้าย ) จากในถ้ำ ที่กระบี่ มาเข้าร่วมรับพลัง

จากนั้น เดินทาง แวะ ที่วัดท่าเรือ อัญเชิญเหรียญทำน้ำมนต์ใว้ องค์พระประทานพร ด้าน สถานปฏิบัติธรรม สวนป่า (คล้ายวัดสวนโมกขราม สุราษฯ )

จากนั้น เดินทาง ร่วมงาน ตั้งภูมิ ของบ้านเพื่อน ซึ่งเธอ เป็นศิษยานุศิษย์ หลวงปู่สุภา กันตสีโล พร้อมทั้ง พ่อบ้านของเธอ ซึ่งพ่อบ้านของเธอนั้น จะรับรำดาบถวาย หลวงปู่ เกือบทุกปี วันมุทิตาหลวงปู่สุภา

และใด้อัญเชิญ พระบรมสารีริกธาตุพระพุทธเจ้ากัสสโป (หลวงปู่สุภา ท่านให้ เมื่อหลายปีก่อนครับ เมื่อคราว เดินทางแสวงบุญ บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ วัดคอนสวรค์ สกลนคร มาตุภูมิ หลวงปู่ ท่านครับ )

ขอขอบคุณ ในไมตรีจิต ที่น้องท่านหนึ่ง อัญเชิญ มณีจากต่างดาว (สะเก็ดดาว ) นำพารับพลังใน ครั้งนี้ <!-- google_ad_section_end -->

 

รับยันต์เกราะเพชร ?

พี่ชายเล่าว่าถ้าไม่สามารถไปร่วมงานพิธีได้ ก็สามารถรับยันต์เกราะเพชรได้ที่บ้าน หรือที่ไหนก็ได้
เพราะพระท่านเสกเป่าทีเดียว ไปไกลได้รอบจักรวาล แล้วแต่ว่าตัวบุคลนั้นๆจะเปิดรับเอาหรือเปล่า
โดยกำหนดเอาเวลา 10.00-10.30 และ 13.00-13.30 เป็นเวลาที่ควรจะกำหนดจิตเพื่อรับเอา
ก่อนเวลา พรได้โทรหาเพื่อน 2 คนที่พรเคยส่งเมล์ไปบอกล่วงหน้าอยู่หลายวัน ด้วยเกรงว่าเธอจะลืม
คนนึงติดต่อได้ อีกคนนึงไม่ได้รับสาย ก็คงต้องปล่อยเลยตามเลย จากนั้นก็เริ่มสวดมนต์ไหว้พระ
ต่อด้วยนั่งสมาธิ อธิฐานขอรับเอาสิ่งอันเป็นมงคลที่ลอยมาในอากาศธาตุ ในพิธีเสกยันต์เกราะเพชร
กำลังดิ่งลงได้ระดับนึง เพื่อนโทรเข้ามาพอดีเพื่อสอบถามเวลาที่ชัดเจน ทำเอาตกใจหมดเลย ^^''
ก็คุยตอบ เพื่อนทักว่าทำไมเสียงเปลี่ยน มันแหบๆ เออว่ะ กำลังนั่งสมาธิอยู่ เนี้ย! ตกใจหมดเลย
คุยเสร็จแล้วเห็นว่าคงจะนั่งต่อไม่ได้แล้วล่ะ ก็ออกมาเก็บดอกไม้ เพื่อเตรียมไว้ร้อยมาลัย
ใจสงบสำรวม ท่องภาวนาพุท-โธ เมื่อวานเมฆครึ้มเหมือนฝนจะตก ลมชายทุ่งพัดโชยน่าจะเย็นสบาย
แต่พรร้อน !? เริ่มด้วยแน่นหน้าอก หายใจลำบาก ต้องหายใจให้เร็วขึ้น จุกแน่นในลำคอ
หาวติดๆกัน น้ำตาไหลพราก รู้สึกหวิวๆเหมือนจะทรงตัวไม่อยู่ ก็ยืนหลับตานิ่ง ร่างกายเริ่มร้อน
แม่ผ่านมาเห็นเข้าก็ร้องแซว เออ มัวแต่ยืนส่งพลังจิตไปดวงจันทร์อยู่อย่างนั้นเมื่อไหร่งานจะเสร็จ
แม่เดาเกือบถูกแฮะ ก็เลยเก็บดอกไม้ต่อ เมื่อเลยเวลาช่วง 10.30 แล้ว ร่างกายก็ยังร้อนอยู่
ทั้งๆที่อากาศเย็นแต่พรก็เหงื่อซึม รู้สึกเหมือนไอร้อนกำลังพวยพุ่งออกมาจากร่างกายไม่ขาดสาย
จนถึงภาคบ่าย ก็เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง เปิดรับเอา ทีนี้ความร้อนที่เคยรู้สึกแต่แรกก็เริ่มคลายลง
ยังหาว ยังน้ำตาไหลอยู่ จนลูกเอ่ยถามว่าวันนี้แม่ร้องไห้ทำไม ป่าว~ไม่ได้ร้องไห้สักหน่อย
พรปิดเครื่องรับตอนบ่าย 2 ร่างกายกลับคืนเข้าสู่ภาวะปกติ โทรถามเพื่อน เป็นยังไงบ้าง ?
เพื่อนตอบได้ว่ามีอาการทางร่างกายตรงกัน ส่วนเพื่อนอีกคนที่ไม่ได้เปิดรับ เพราะลืมซะสนิท
บอกได้เพียงว่า มิน่าล่ะ วันนี้รู้สึกหนักๆชอบกล ก็ได้แต่บ่นว่าน่าเสียดาย ก็นะ พรโทรไม่ติดนี่นา
เป็นประสบการณ์ที่แปลกแต่จริง ของการรอรับยันต์เกราะเพชรที่บ้านของพร ใครมีเรื่องเล่าอะไรบ้าง วันนี้

 

กลับมาแล้วค้าบ หลังจากไปรับยันต์ ผลปรากฎว่าปูไข้ขึ้น อิ อิ

ตอนยันต์เข้า ตั้งแต่ช่วงหลังหู หลังคอ จนไล่ไปปลายเท้า ร้อนไปหมดทั้งตัว
นั่งสั่นอยู่คนเดียว 55555

กลับจากงานเป่ายันต์ ปูไปทดสอบบารมีอันน้อยนิดของตัวเองต่อที่แดนมหามงคล จังหวัดกาญจนบุรี

ความสวยงามนั้นไม่อาจบรรยายได้ ดั่งแดนสวรรค์ เหมือนทะลุเข้าไปอีกมิติหนึ่งที่เป็นบ้านของเรา

จุดที่ทดสอบความเพียร คือ จุดที่ต้องขึ้นบรรไดหลายพันขั้น ไปยังยอดเขา

ตอนคนอื่นเขาขึ้นกัน ฟ้าโล่งเชียว

พอปูอธิษฐานในสิ่งที่ตัวเองปรารถนาแล้วก้าวขึ้นไปได้ ไม่ถึง 10 นาที ไม่รู้ลมอะไร พัดมาอย่างแรง ท้องฟ้ามืดครึ้ม

สักพักเดียว ฝนตกมาอย่างแรง แต่พอปูหยุดก้าว ฝนก็เบา แต่พอเราก้าวต่อ ฝนก็กระหน่ำลงมาอีก

ปูก็เอาละ ไหนๆจะมาทดสอบกันขนาดนี้ ลูกขอพึ่งบารมีหลวงปู่เลยแล้วกัน

พอยกมือไหว้กล่าวจบ มีเสียงก้องเข้ามาในหัวว่า

" นี่คือทางของเอ็ง จงไปให้ถึงด้วยความเพียรของเอ็ง"

พอสิ้นเสียงนั้น ไม่รู้เรี่ยวแรงมาจากไหน ก้าวฉับๆ ทั้งๆที่ฝนยังเทลงมาแบบนั้นล่ะ

พอเราไปถึงยอด ฝนเบาและหายไปคล้ายกับไม่เคยมีพายุมาก่อน

แต่ความรู้สึกนั้นเต็มตื้น เมื่อได้รู้ว่าสิ่งที่ลูกอธิษฐานนั้น ต้องสำเร็จเป็นจริง ไม่ว่าชาติใดชาติหนึ่งอย่างแน่นอน

ถ้าท่านใดมีโอกาส อยากให้ได้ไปสัมผัสดินแดนแห่งนี้กันนะจ๊ะ แล้วจะได้พบว่า สวรรค์บนดินเป็นเช่นไร

ปล. พี่เทียน พี่ได้ไปงานนี้ไหม ตอนไปรับพระ น้องเหมือนสวนกับบุรุษผู้หนึ่ง ที่ในใจบอกว่าคือพี่สิงหนวัติ อิ อิ ถ้าพี่ไม่ได้ไป แสดงว่าปูมึนเอง

ท่านพี่วรุณบุตร พี่ได้ไปไหมจ๊ะ

 

ใช่เลยครับคุณปู ผมไปรับมาเหมือนกัน ใส่เสื้อสีฟ้าขาว เพียงแต่ว่าผมไม่รู้ว่าใครเป็นใคร เลยไม่ได้ทักทายครับ ก่อนขึ้นรถผมทราบจากพี่วรุณบุตรว่าคุณปูก็ไป แต่ผมไม่รู้ว่าคนไหนคือคุณปู มีหลายท่านที่ยากเจอนะครับ อันที่จริง น่าจะมาป้ายชื่อในเว็บคล้องคอก็ดีนะครับ จะได้ทักถูกคน 555++ อนุโมทนาด้วยนะครับคุณปู ผมนั่งอยู่ทางซ้ายข้างๆ พระอาจารย์เล็ก ใกล้ๆกับบายศรีอ่าครับ