บ้านป้าแน๊ต - ธรรมะ..ธรรมชาติ..ธรรมดา

ขออนุโมทนาค่ะ ขอบคุณที่นำมาให้อ่าน ชอบจังค่ะ โดยเฉพาะข้อกระจก กับ อันสุดท้าย ทุกข์ของใครของมัน

 

ฮาโหลๆๆๆ ป้าแน๊ต ทำอะไรอยู่ค่ะ เงียบไปเลย

 

Day 2 : หลวงปู่นอง ธัมมโชโต

หนึ่งปีมีครั้งเดียว

พิธีลงนะปัจเจก หัวใจปัจจะรัตนะสูตร พิธีมหาสูตรตำรับหลวงพ่อเดิม ที่หลวงปู่นองท่านบอกว่า เป็นวิชาที่หลวงพ่อเดิมท่านหวงมากที่สุด และไม่เคยถ่ายทอดให้กับผู้ใดเลย จนกระทั่งตอนหลวงพ่อเดิมท่านเรียกหลวงปู่นองเข้าไปหาและได้มอบตำราสมุดข่อยให้หลวงปู่นองมาศึกษาและเก็บรักษา ซึ่งในสมุดข่อยนั้นก็มีสรรพวิชาที่บันทึกไว้หลายวิชา และหนึ่งในวิชาที่หลวงพ่อเดมท่านหวงแหนมากที่สุดก็คือ วิชานะปัจเจก หัวใจปัจจะรัตนสูตร ซึ่งเมื่อหลวงปู่นองท่านได้ตำรามาแล้ว หลวงพ่อเดิมท่านก็จะเรียกหลวงปู่นองมาสอบถามทุกครั้งหลังจากทำวัตรเสร็จ ซึ่งหลวงปู่นองท่านเล่าว่า พอหลวงลุงถามมากๆ ก็ต้องเร่งที่จะศึกษาวิชาในสมุดข่อยทั้งหมด ซึ่งพอหลังทำวัตรเสร็จก็จะต้องไปต่อวิชากับหลวงพ่อเดิมทุกวัน พอมาถึงวิชานะปัจเจกหัวใจ ปัจจะรัตนสูตร หลวงพ่อเดมท่านก็จะเรียกให้หลวงปู่นองท่านไปต่อวิชากับท่านแบบตัวต่อตัวไม่มีผู้อื่นอยู่ด้วยเลย และยังสั่งห้ามไม่ให้หลวงปู่นองท่านไปบอกใครอีกด้วย

ซึ่งหลวงพ่อเดิมท่านบอกกับหลวงปู่นองพระหลานชายว่า วิชานี้นะถ้าไม่ใช่หลาน ข้าไม่ให้หรอกนะ

พิธีจะทำได้ปีละหนึ่งครั้งเท่านั้น ปีนี้หลวงปู่นองท่านจะทำพิธีวันที่ 3 และ 4 ตุลาคม

ใครสนใจรายละเอียดติดต่อได้ที่ 02-952-7713, 083-817-8881, 081-497-8881

 

น้องปามล์ น่าร๊าก สี่ปีใช่ป่ะค๊า เหอเหอ แล้วตกลงจะย้ายมาเรียนใกล้ๆ บ้านป้ามะเนี่ย

 

จิ้มดีดค๊า จิ้มดีด เหงใจคนแก่ม่างค๊า

 

ขอโทษค่ะ ไฟฟ้าดับค่ะ ถ้าหายไปเฉยๆ ก็แสดงว่าไฟดับค่ะ

 

อิอิ++

ไปๆๆครับ

หุหุ++

สู้สุดใจ เพื่อเทอคนเดียวนะ รอหน่อย อีกไม่นาน เราจะอยู่ด้วยกันแล้ว คริๆๆ

สบายดีนะครับป้า

คิดถึงจัง

 

หวัดดี ครับ
ป้านิน คนสวย
ป้าแน๊ต คนสวยกว่า
ปาล์ม คนหล่อ
จาก ชาติ คน... กว่า

 

Day 2 : พระผู้แตกฉานในปริยัติธรรม

พระผู้แตกฉานในปริยัติธรรม

ในสมัยพุทธกาลนั้นมีมานพหนุ่มสองคนอยู่ในเมืองสาวัตถี เป็นเพื่อนสนิทชิดชอบกันมานาน วันหนึ่งได้ชักชวนกันไปฟังธรรมแห่งพระบรมศาสดา ณ เขต เชตวันมหาวรวิหาร เมื่อฟังธรรมแล้วก็เกิดเลื่อมใสออกบวชพร้อมกันและตั้งปณิธานไว้ว่า จะบวชไม่สึก รูปหนึ่งเรียนปริยัติแตกฉานในพระธรรมเป็นอย่างยิ่ง เทศนาได้ไพเราะจับใจ ประกอบด้วยเหตุผลและโวหาร มีศิษย์มากมายแยกออกไปได้ถึงสิบแปดคณะเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว

อีกรูปหนึ่งนั้นได้บริขารธุดงค์ก็ออกสู่ราวป่าปฏิบัติธรรมเจริญกรรมฐานในสถานที่อันสงัด ไม่นานนักก็สำเร็จเป็นพระอรหันต์และแตกฉานในปฏิสัมภิทาอันลุ่มลึก เลยจำพรรษาอยู่ในป่าอันวิเวกนั่นเอง

มีภิกษุที่ได้ขึ้นกรรมฐานกับพระบรมศาสนดแล้วเดินทางไปขอรับการอบรมเพิ่มเติมจากพระภิกษุรูปนั้น ก็สำเร็จเป็นพระอรหันต์ไปตามๆ กัน เมื่อพระภิกษุเหล่านั้นกลับมาเฝ้าพระบรมศาสดาก็พากันสรรเสริญพระภิกษุรูปนั้นไม่ขาดปาก

พระผู้เป็นเจ้าสำนักทั้งสิบแปดได้ยินเข้าก็นึกในใจว่า อะไรกันล่ะ นี้เรารู้พระธรรมจนแจ้งจบเป็นอาจารย์สิบแปดสำนัก แต่เพื่อนของเราไม่มีอะไรเลยนอกจากบริขารธุดงค์ จะมาสู้เราได้อย่างไร รอให้เผชิญหน้ากันเถิดจะสอบถามภูมิปัญญาให้จนแต้มเชียว และวันที่รอคอยก็มาถึง เมื่อพระภิกษุผู้อยู่ในป่าเดินทางเข้ามานมัสการพระบรมศาสดาและแวะพักกับเพื่อนที่เป็นเจ้าสำนัก

พระบรมศาสดาทรงเล็งญาณเห็นว่า หากปล่อยให้เจ้าสำนักทั้งสิบแปดนั้นไล่เลียงภูมิธรรม จะเป็นบาปมหันต์ในการหลู่พระอรหันต์ ท่านจึงเสด็จไปประทับอยู่ด้วย ครั้นแล้วก็ทรงตรัสถามปัญหาด้านการปฏิบัติแก่พระภิกษุทั้งสองรูปตั้งแต่ปฐมฌานจนถึงอรหันต์ พระภิกษุผู้ชำนาญปริยัติเจ้าสำนักตอบไม่ได้เลยสักข้อ พระอรหันต์ตอบได้หมด พระบรมศาสดาทรงตรัสสรรเสริญถึงสี่ครั้ง

เมื่อกาลกลับเป็นเช่นนั้น ศิษย์ทั้งสิบแปดสำนักก็พูดกันทั่วไปว่า อาจารย์เราแตกฉานในพระปริยัติ เป็นหัวหน้าของพวกเรานับร้อยแต่กลับไม่ได้รับคำชมจากพระบรมศาสดา สู้แม้แต่หลวงตาแก่ๆ งกๆ เงิ่นๆ ก็มิได้ ทำให้อาจารย์เจ้าสำนักอับอายเป็นอย่างยิ่ง

องค์พระทศพลทรงเรียกพระภิกษุผู้เป็นศิษย์สิบแปดสำนักมาประชุมพร้อมกัน แล้วตรัสอธิบายเหตุผลให้ฟังว่า ดูกร ภิกษุทั้งหลาย อาจารย์ของพวกเธอนั้นเปรียบเหมือนคนเลี้ยงโค เพื่อรับค่าจ้างในพระพุทธศาสนา ส่วนบุตรของตถาคต (ทรงเรียกพระอรหันต์ว่า บุตรของตถาคต) คือ หลวงตาแก่นั้นเปรียบเหมือนเจ้าของโค ที่มีสิทธิ์ดื่มนมโคตามใจปรารถนา

โบราจารย์ท่านอธิบายว่า ภิกษุหรือนรชนผู้ประมาท แม้จะเรียนพระธรรมอย่างแตกฉาน แต่ไม่ได้กระทำตาม ก็เปรียบเป็นเพียงนายโคบาลผู้เลี้ยงโคเอาค่าจ้างไปวันๆ ส่วนผู้ที่ประพฤติดี ประพฤติชอบ ทำจิตให้หลุดพ้นตามพระธรรมนั้นๆ แม้จะกล่าวธรรมเพียงไม่มากนัก ก็ได้ชื่อว่า เป็นเจ้าของโค คือ พระธรรม ซึ่งดื่มกินนมโคนั้นได้ทุกเมื่อ

บทความจาก พลายคู่ /นะโม/หน้า 3

 

เฮ้อ....อิป๋าชาติมางหล่อตรงหนายฟะ เครียดๆๆๆๆ จนหัวเหน่งโม๊ดดดด...หุหุ

 

ป้าชอบเพลงนี้ ร้องโดยคุณสันติ ลุนเผล่ เหมือนกันค่ะ ต้องกราบขอประทานโทษนะคะที่จำชื่อผู้แต่งและประวัติความเป็นมาของเพลงไม่ได้ค่ะ เนื้อร้องก็จำได้ไม่แม่นเท่าไหร่ ผิดตรงไหนแก้ให้ด้วยนะคะ

ชื่อ เพลง หนักแผ่นดิน

คนใดใช้ชื่อไทยอยู่ กายก็ดูเหมือนไทยด้วยกัน ได้อาศัยโพธิ์ทอง แผ่นดินของราชันย์ แต่ใจมันยังเฝ้าคิดทำลาย

คนใดคิดร้ายราวี ประเพณีของไทยไม่ต้องการ เกื้อหนุนอคติ เกื้อลัทธิอันธพาล แพร่นำมันมาบ้านเมืองเรา

คนใดเห็นชนชาติอื่น ชาติเดียวกันเขายืนข่มเหง ได้สินทรัพย์เจือจาง ก็ประหารไทยกันเอง ทีชาติอื่นเกรงดังแม่ของมัน

หนักแผ่นดิน หนักแผ่นดิน คนเช่นนี้เป็นคนหนักแผ่นดิน หนักแผ่นดิน

ขอกราบแทบเบื้องพระบาทด้วยเศียรเกล้า
ขอพระองค์ทรงมีพระพลานามัยแข็งแรง
ขอพระองค์ทรงมีพระเกษมสำราญ
ขอพระองค์ทรงมีพระชมน์มายุยิ่งยืนนาน

คนไทยทุกคนจะมี ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ตลอดไป

 

ไหน
ผมไม่ได้ว่า ผม หล่อสักหน่อย
คิดเอง ป่าว
​

 

ประทานโทษค๊า ที่นี่กระทู้บ้านป้าแน๊ต หรือที่เรียกกันว่า เรือนหมอนทอง (พิมพ์ให้ดีๆ และไม่มีคำว่า พญา นำหน้า) ตอนพิมพ์นี่เซี่ยงชุนเป็นพิษหรือเปล่าค๊า

ดู๊ดูมาน...หนังสือหลวงปู่ดู่เล่มเบ้อเร่อ หนักเปงกิโล มะมีขายตามท้องตลาด ให้ตังค์ช้านมาห้าร้อย ค่าส่งน่ะมางมากกว่านะเฟ้ย อีกอย่างห้าร้อยนั้น ช้านก็นำไปทำบุญกับหลวงพ่อจรัญแล้ว ได้เหรียญท่านมาด้วย แต่อมไว้มะส่งให้เธอ เหอ เหอ จะส่งให้น้องพิมพ์แทน........เหอ เหอ.....มีไรมะเพ่

 

มะมีกิ๊ปปิ้ง มะต้องกลับเมืองไทย 555555 คราวที่แล้วซื้อลดครึ่งราคาให้ ช้านยังจำได้นะเฟ้ยยย นึกว่ามะรู้หรืองายย๊า......

 

จำแม่น จำนาน
แบบนี้
กับ อาฆาต พยาบาท
มัน ใกล้กันมากนะ ป้า
5555555555555555

​

 

ครือกันแร๊ะ

 

ไปนอนแร๊ะ ฝันดีทุกคนน๊า

 

พอเรามาเค้าก้อปาย
เฮ้อ แล้วเมื่อไหร่จะได้เจอะเจอ
ราตรีสวัสดิ์ค๊าบ
ป้าแน๊ตฉุดฉวย