เผลอฆ่าแมงมุมที่เคยปล่อยไว้ในห้องน้ำ ไม่ทราบว่าต้องแก้ไขอย่างไร

ร่างกายหรอคับ ขอดูก่อนนะครับ

ผมพึ่ง19เอง ยังไม่ได้คิดเรื่องอนาคตไรเลย

ยังไม่ได้ดูแลพ่อแม่เลย -*- อยู๋ๆจะมาบอกบริจาค คงเป็นไปไม่ได้อ่าคับ

ผมยังไม่บรรลุนิติภาวะ + ความคิดยังไม่ใช่ผู้ใหญ่มาก

 

ขอบคุนนะครับ

 

เกมการเมืองพระเจ้าสายน้ำผึ้ง เหตุใดปล่อยให้พระนางสร้อยดอกหมากล่มเรือ?

​

การแต่งงานของเชื้อสายราชวงศ์นั้นมีความหมายไม่ใช่เพียงแค่การครองคู่ แต่เพราะเป็นตัวแทนของประเทศ จึงหมายถึง “สถานภาพของประเทศ” ด้วย ถ้าพระราชาตีเมืองแล้วได้ลูกสาวเจ้าเมืองมา นั่นหมายความว่า เมืองนั้นตกเป็นเมืองขึ้น แต่ถ้าไม่ได้ตีเมือง แต่เจ้าเมืองสวามิภักดิ์ ยอมรับฐานะ “เมืองขึ้น” ก็ได้เช่นกัน แต่ในอีกกรณีคือเจ้าเมืองไม่ได้สวามิภักดิ์ และไม่มีการรบ สองเมืองเจริญสัมพันธไมตรีกัน แล้วเจ้าเมืองหนึ่งยกลูกสาวให้อีกเมืองหนึ่งโดยไม่ได้เจรจาให้ชัดเจนถึงสถานภาพนั้นๆ แล้ว ก็ไม่อาจบ่งบอกได้ว่าสองเมืองสัมพันธ์กันในฐานะใด ซึ่งหากเมืองใหญ่เกิดรบ แล้วขอกำลังมา เมืองเล็กต้องยอมทำเพราะความสัมพันธ์นั้น นั่นก็อาจหมายถึง เมืองเล็กได้ยอมเป็นเมืองขึ้นแก่เมืองใหญ่โดยพฤตินัย โดยการที่เจ้าเมืองเมืองใหญ่ยกลูกสาวให้เจ้าเมืองเมืองเล็กนั่นเอง




นี่คือ สาเหตุที่พระเจ้าสายน้ำผึ้ง บอกให้พระนางสร้อยดอกหมากรออยู่บนเรือ แล้วไม่ยอมออกไปรับเสียที จนในที่สุด พระนางสร้อยดอกหมาก ต้องล่มเรือจมทั้งลำเพื่อปลิดชีพ แท้แล้ว พระนางไม่ได้คิดสั้นเพียงเพราะน้อยใจสามี แต่เพราะพระนางคงเข้าใจถึงเหตุผลด้านการเมือง อันเป็นสาเหตุที่ทำให้พระเจ้าสายน้ำผึ้งไม่สามารถรับพระนางเป็นภรรยาได้ แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ตั้งแต่แรก เพราะไปเจริญสัมพันธ์ไมตรี หากเขาให้ลูกสาวแล้วปฏิเสธ อาจเป็นเหตุให้เกิดสงครามได้ทันที (ฮ่องเต้จีนอาจอ้างเหตุที่รังเกียจลูกสาวไม่ยอมแต่งงานด้วย เพื่อทำสงครามยึดเมืองไทย) ดังนั้น ณ จุดนั้นจึงต้องรับไว้ก่อน แต่เมื่อมาถึงเมืองไทยแล้ว จะรับเข้าเมืองไทยไม่ได้ เพราะถ้าเข้าถึงเมืองไทยก็ต้องแต่งให้เป็นพิธีแล้วยกขึ้นเป็นมเหสีก็แล้วแต่ นั่นเท่ากับกระบวนการสานสัมพันธ์จบลงด้วยการยอมรับสถานภาพว่า “เมืองจีนถือเป็นพ่อตา เมืองไทยเป็นลูกเขย” หรือกล่าวง่ายๆ คือ เมืองไทยก็ตกเป็นเมืองขึ้น ต้องขึ้นกับจีนทันที นี่คือ สาเหตุของโศกนาฏกรรมครั้งนี้




และต้องไม่ลืมว่าที่มาของพระเจ้าสายน้ำผึ้งนั้น ท่านไม่ได้เป็นเชื้อสายราชวงศ์ แต่ท่านมาจากคนธรรมดา เมื่อบ้านเมืองขาดผู้มีบารมี พราหมณ์ได้เสี่ยงทายแล้ว จึงพบผู้มีบุญบารมีคือพระเจ้าสายน้ำผึ้ง จึงได้อัญเชิญท่านมาเป็นพระราชา นั่นหมายความว่าพ่อแม่ของท่านไม่อาจมาอยู่ในฐานะของผู้มีอำนาจทางการเมืองได้เต็มที่ หรืออาจกำพร้าพ่อแม่อยู่ ดังนั้น การจะคานอำนาจในระดับ “พ่อตาแม่ยาย” นั้น จึงทำไม่ได้ ถ้าพระเจ้าสายน้ำผึ้ง มีพ่อเป็นกษัตริย์อยู่ก่อน แล้วท่านจึงได้ขึ้นเป็นกษัตริย์องค์ต่อไป อย่างนั้น การรับพระนางสร้อยดอกหมากก็คงไม่มีปัญหามากอย่างนี้ เพราะยังมีพ่อที่เคยเป็นกษัตริย์อยู่ มีฐานะเป็นพ่อตาของพระนางสร้อยดอกหมาก และคานอำนาจกับประเทศจีนในยามนั้นได้บ้าง แต่ทว่า การแต่งงานระหว่างเจ้าหญิงเจ้าชายสองประเทศนั้น บางครั้งเป็นไปได้ยากมาก เพราะความไม่ลงตัวด้านการเมือง ถ้าสองเมืองมีลูกสาวลูกชาย ให้มาแต่งงานกันก็นับว่าเสมอภาค แต่ถ้าพระราชาแก่ยกลูกสาวให้พระราชาหนุ่มนั้น เห็นจะทำให้พระราชาหนุ่มต้องยอมรับจารีตประเพณีในการตกเป็น “ลูก” และเมืองของตนก็ต้องตกเป็น “เมืองลูก” ตามกันไปด้วยทันที ดังนี้ หากพระราชาหนุ่มจะแต่งงานกับลูกสาวของพระราชาแก่ ทางเดียวคือ ต้องทำสงครามให้ชนะก่อน จึงจะได้ “สถานภาพทางการเมืองระหว่างประเทศว่าเป็นเมืองแม่” แล้วให้เมืองของพระราชาแก่ตกอยู่ในฐานะ “เมืองลูก” ได้




สรุป พระราชาอายุเท่ากัน เจริญสัมพันธ์ด้วยการนำลูกไปแต่งงานกันได้ แต่ถ้าพระราชาอายุต่างวัยกัน แก่กับหนุ่ม หากคนหนุ่มยอมรับผู้หญิงคนเดียวก็เสียเอกราชไป แต่ถ้าอยากได้ครอง ก็ต้องทำสงครามมาแย่งชิงเอาไป จึงถือได้ว่าตนไม่ใช่เมืองขึ้น แก่กับหนุ่มต่างกันตรงนี้ คนหนุ่มหลงผู้หญิงก็เสียทีพระราชาแก่ หากอยากได้ครอง ก็ต้องใช้กำลังทหารแย่งไป ทำให้ผู้คนล้มตายเพราะผู้หญิงคนเดียว นี่ไม่ใช่แค่เรื่องศักดิ์ศรี




เหตุนี้ พระเจ้าสายน้ำผึ้ง จึงต้องปล่อยให้พระนางสร้อยดอกหมาก “ล่มเรือ”
คือ ยอมเสียภรรยาที่รัก เพื่อรักษาไว้ซึ่งอธิปไตยของประเทศและชีวิตทหาร

 

เกมการเมืองพระเจ้าสายน้ำผึ้ง เหตุใดปล่อยให้พระนางสร้อยดอกหมากล่มเรือ?




การแต่งงานของเชื้อสายราชวงศ์นั้นมีความหมายไม่ใช่เพียงแค่การครองคู่ แต่เพราะเป็นตัวแทนของประเทศ จึงหมายถึง “สถานภาพของประเทศ” ด้วย ถ้าพระราชาตีเมืองแล้วได้ลูกสาวเจ้าเมืองมา นั่นหมายความว่า เมืองนั้นตกเป็นเมืองขึ้น แต่ถ้าไม่ได้ตีเมือง แต่เจ้าเมืองสวามิภักดิ์ ยอมรับฐานะ “เมืองขึ้น” ก็ได้เช่นกัน แต่ในอีกกรณีคือเจ้าเมืองไม่ได้สวามิภักดิ์ และไม่มีการรบ สองเมืองเจริญสัมพันธไมตรีกัน แล้วเจ้าเมืองหนึ่งยกลูกสาวให้อีกเมืองหนึ่งโดยไม่ได้เจรจาให้ชัดเจนถึงสถานภาพนั้นๆ แล้ว ก็ไม่อาจบ่งบอกได้ว่าสองเมืองสัมพันธ์กันในฐานะใด ซึ่งหากเมืองใหญ่เกิดรบ แล้วขอกำลังมา เมืองเล็กต้องยอมทำเพราะความสัมพันธ์นั้น นั่นก็อาจหมายถึง เมืองเล็กได้ยอมเป็นเมืองขึ้นแก่เมืองใหญ่โดยพฤตินัย โดยการที่เจ้าเมืองเมืองใหญ่ยกลูกสาวให้เจ้าเมืองเมืองเล็กนั่นเอง




นี่คือ สาเหตุที่พระเจ้าสายน้ำผึ้ง บอกให้พระนางสร้อยดอกหมากรออยู่บนเรือ แล้วไม่ยอมออกไปรับเสียที จนในที่สุด พระนางสร้อยดอกหมาก ต้องล่มเรือจมทั้งลำเพื่อปลิดชีพ แท้แล้ว พระนางไม่ได้คิดสั้นเพียงเพราะน้อยใจสามี แต่เพราะพระนางคงเข้าใจถึงเหตุผลด้านการเมือง อันเป็นสาเหตุที่ทำให้พระเจ้าสายน้ำผึ้งไม่สามารถรับพระนางเป็นภรรยาได้ แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ตั้งแต่แรก เพราะไปเจริญสัมพันธ์ไมตรี หากเขาให้ลูกสาวแล้วปฏิเสธ อาจเป็นเหตุให้เกิดสงครามได้ทันที (ฮ่องเต้จีนอาจอ้างเหตุที่รังเกียจลูกสาวไม่ยอมแต่งงานด้วย เพื่อทำสงครามยึดเมืองไทย) ดังนั้น ณ จุดนั้นจึงต้องรับไว้ก่อน แต่เมื่อมาถึงเมืองไทยแล้ว จะรับเข้าเมืองไทยไม่ได้ เพราะถ้าเข้าถึงเมืองไทยก็ต้องแต่งให้เป็นพิธีแล้วยกขึ้นเป็นมเหสีก็แล้วแต่ นั่นเท่ากับกระบวนการสานสัมพันธ์จบลงด้วยการยอมรับสถานภาพว่า “เมืองจีนถือเป็นพ่อตา เมืองไทยเป็นลูกเขย” หรือกล่าวง่ายๆ คือ เมืองไทยก็ตกเป็นเมืองขึ้น ต้องขึ้นกับจีนทันที นี่คือ สาเหตุของโศกนาฏกรรมครั้งนี้




และต้องไม่ลืมว่าที่มาของพระเจ้าสายน้ำผึ้งนั้น ท่านไม่ได้เป็นเชื้อสายราชวงศ์ แต่ท่านมาจากคนธรรมดา เมื่อบ้านเมืองขาดผู้มีบารมี พราหมณ์ได้เสี่ยงทายแล้ว จึงพบผู้มีบุญบารมีคือพระเจ้าสายน้ำผึ้ง จึงได้อัญเชิญท่านมาเป็นพระราชา นั่นหมายความว่าพ่อแม่ของท่านไม่อาจมาอยู่ในฐานะของผู้มีอำนาจทางการเมืองได้เต็มที่ หรืออาจกำพร้าพ่อแม่อยู่ ดังนั้น การจะคานอำนาจในระดับ “พ่อตาแม่ยาย” นั้น จึงทำไม่ได้ ถ้าพระเจ้าสายน้ำผึ้ง มีพ่อเป็นกษัตริย์อยู่ก่อน แล้วท่านจึงได้ขึ้นเป็นกษัตริย์องค์ต่อไป อย่างนั้น การรับพระนางสร้อยดอกหมากก็คงไม่มีปัญหามากอย่างนี้ เพราะยังมีพ่อที่เคยเป็นกษัตริย์อยู่ มีฐานะเป็นพ่อตาของพระนางสร้อยดอกหมาก และคานอำนาจกับประเทศจีนในยามนั้นได้บ้าง แต่ทว่า การแต่งงานระหว่างเจ้าหญิงเจ้าชายสองประเทศนั้น บางครั้งเป็นไปได้ยากมาก เพราะความไม่ลงตัวด้านการเมือง ถ้าสองเมืองมีลูกสาวลูกชาย ให้มาแต่งงานกันก็นับว่าเสมอภาค แต่ถ้าพระราชาแก่ยกลูกสาวให้พระราชาหนุ่มนั้น เห็นจะทำให้พระราชาหนุ่มต้องยอมรับจารีตประเพณีในการตกเป็น “ลูก” และเมืองของตนก็ต้องตกเป็น “เมืองลูก” ตามกันไปด้วยทันที ดังนี้ หากพระราชาหนุ่มจะแต่งงานกับลูกสาวของพระราชาแก่ ทางเดียวคือ ต้องทำสงครามให้ชนะก่อน จึงจะได้ “สถานภาพทางการเมืองระหว่างประเทศว่าเป็นเมืองแม่” แล้วให้เมืองของพระราชาแก่ตกอยู่ในฐานะ “เมืองลูก” ได้




สรุป พระราชาอายุเท่ากัน เจริญสัมพันธ์ด้วยการนำลูกไปแต่งงานกันได้ แต่ถ้าพระราชาอายุต่างวัยกัน แก่กับหนุ่ม หากคนหนุ่มยอมรับผู้หญิงคนเดียวก็เสียเอกราชไป แต่ถ้าอยากได้ครอง ก็ต้องทำสงครามมาแย่งชิงเอาไป จึงถือได้ว่าตนไม่ใช่เมืองขึ้น แก่กับหนุ่มต่างกันตรงนี้ คนหนุ่มหลงผู้หญิงก็เสียทีพระราชาแก่ หากอยากได้ครอง ก็ต้องใช้กำลังทหารแย่งไป ทำให้ผู้คนล้มตายเพราะผู้หญิงคนเดียว นี่ไม่ใช่แค่เรื่องศักดิ์ศรี




เหตุนี้ พระเจ้าสายน้ำผึ้ง จึงต้องปล่อยให้พระนางสร้อยดอกหมาก “ล่มเรือ”
คือ ยอมเสียภรรยาที่รัก เพื่อรักษาไว้ซึ่งอธิปไตยของประเทศและชีวิตทหาร