เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

พี่พีและพี่ๆๆน้องๆๆจะลงมือบุกเมื่อไหร่ให้สัญญานด้วยจะสนับสนุนดว้ยน้ำเป ล่า 1ขวด

 

วันนี้มีแผ่นยันต์ของหลวงพ่อมาให้ชมกันรบกวนพี่พี พี่ๆๆ น้องๆ และพี่ศนิวารช่วยดูว่าหลวงพ่อจารยันต์อะไรครับ

 

ของใหม่ไม่มี เอาของเก่ามาถ่ายรูปใหม่ครับ เอิ๊กๆๆ






รอยจาร ผมได้มาแค่ตัว นะ ครับครั้งแรกที่ผมนำเหรียญนี้ไปให้ท่านจาร ท่านจารนิดเดียว แล้วท่านก็จารพระองค์อื่นครับ

พอกลับมาดูที่บ้านผมเห็นท่านจารนิดเดียว พอผมไปกราบท่านอีกครั้ง ก็เนียนนำใส่พานให้ท่านอีกครั้งครับ ท่านจารเหรียญแบบอื่น พอมาถึงองค์นี้ท่านจับ แล้ววางเลยแล้วท่านพูดเบาว่า นี่จารแล้ว แล้วก็ไปจารองค์อื่นต่อครับ

มาคิดดูที่หลังก็น่าแปลกนะครับ สายตาคนอายุอย่างท่านไม่น่าจะชัดจนมองแล้วรู้เลยนะครับ แหะๆๆๆ

สรุปแล้วมีวาสนาได้มาแค่ตัว นะ ครับ

 

ผมไปด้วยครับ แหะๆๆ

งานนี้ เบนเน่ ไม่รอดชัวร์

 

ท่าน สว. ทั้งหลายคุยกันเพื่อรำลึกอดีตขอแจมนิดให้รู้ว่าเกาะขบวนด้วย

ผมอยู่ต่างจังหวัดมีถิ่นชนบทยังเหลืออยู่มาก แต่ภาพของเด็กช้อนปลากัดตามริมคลอง หรือช้อนปลาตามท้องนากลับไม่ค่อยได้พบมากนัก เด็กส่วนใหญ่ไปฝังตัวอยู่ที่ร้านเกม หรือร้านอินเตอร์เน็ตออนไลน์กันหมดแล้ว

อยากเลี้ยงปลากัดก็เดินเข้าร้านขายปลาสวยงาม แม้แต่ตามตลาดนัดก็มีขาย แต่บอกตรง ๆ ไม่ได้อารมณ์เลยสักนิดสู้ไปช้อนหาเองไม่ได้ เล่นโคลนตัวดำปี๋ บางทีมีปลิงเป็นของแถมเกาะยั้วเยี้ยกระดึบ ๆ กระโดดโลดเต้นขะเย่งเก็งกอยสนุกสนาน ไปไร่ไปนาแบกพร้าแกว่งเล่นเป็นของสนุก ดีไม่ดีเล่นโยนเข้าป่าสาบเสือให้แหวกหากันเล่น หากพบผึ้งมิ้มก็เป็นลาภปาก

พูดถึงไก่แล้ว เมื่อก่อนเคยเห็นไก่ต๊อกเดินเป็นฝูง ๆโก่งคอร้องกะต๊อก ๆ ๆ แต่เดี๋ยวนี้ไม่เห็นมานานหลายสิบปีแล้ว ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหนหมด หรือไม่ก็ล้มหายตายจากไปพร้อมกับไข้หวัดนกระบาดแล้วกระมัง

ชีวิตชนบทเมื่อก่อนเรียบง่ายจริง ๆ เดินเข้าสวนไหนเก็บผลหมากรากไม้กินก็ได้เพราะส่วนใหญ่เป็นเครือญาติกัน เด็ก ๆ เคยเดินตามคุณตาพาควายไปอาบน้ำที่แม่น้ำ ปูปลาก็หาเอาก่อนกลับบ้านเงินทองแทบไม่ได้จับ ขนมให้กินก็แทบนับชนิดได้ อย่างเก่งก็ลูกกวาดเม็ดเล็ก ๆ เหมือนไข่จิ้งจก อยากกินต้องเก็บขวดเปล่า เก็บนุ่น เก็บเศษเหล็กแลกเอา เรื่องแบบมือขอเงินใช้แบบฟุ่มเฟือยไม่มีทางที่จะได้ง่าย ๆ เว้นแต่เทศกาลสำคัญ ๆ ที่ผู้ใหญ่แจกให้เป็นก้นถุงไปเที่ยวงาน ได้ ๕ บาท ๑๐ บาทนี่รวยสุด ๆ แล้ว เดินกินไอติมตัด กับผัดหมี่ใส่กรวยหรือกระทงใบตอง อ้อยควั่นเสียบไม้เป็นพุ่ม อร่อยแสนสุขใจ ดูหนังกลางแปลงไปด้วย ยิ่งเป็นเรื่องแม่นากยิ่งสนุกผีแม่นากออกมาทีได้ยินเสียงคนดูร้องกันวี้ดว้าย จากที่นั่งกันแน่น ๆ ก็โล่งไปเยอะเพราะเบียดเข้าหากัน มองหน้ามองหลังอย่างหวาดผวา

จะว่าไปแล้ว แล้วขนมไข่จิ้งจกชนิดนี้หายไปไหน อ้อยควั่นอีกอย่าง ไม่เห็นนานแล้วเหมือนกัน ขนมที่ซื้อก็มีบ้างแต่ส่วนมากเป็นพวกถั่วเคลือบแถมตัวการ์ตูนยางจำพวกไอ้มดเอ็กซ์ ได้มดแดง อุนตร้าแมน ได้มาก็มาเล่นโยนเส้นกิน(รับเอา)ตัวการ์ตูนที่แพ้ได้เป็นหอบ ๆ หรือโยนประกบตัวฝึกความแม่นยำ สนุกไปอีกแบบ

เมื่อก่อนเห็นรถยนต์วิ่งมาตามถนนฝุ่นตลบก็พากันเฮโลวิ่งไปดูยังกับมหกรรมของประหลาดด้วยนาน ๆ เห็นที ใครมีจักรยานปั่นไปโรงเรียนนี่สุดโก้ แย่งกันขอปั่นต่อคิวกันอุตหลุดเพราะนักเรียนเมื่อก่อนเดินไปโรงเรียนเป็นส่วนใหญ่ เรื่องรถไฟนี่ยิ่งแล้วพึ่งมาเคยเห็นเคยนั่งก็เมื่อโตเป็นหนุ่ม

สมัยนี้เห็นวัว - ควายเทียมเกวียน หรือเดินบนท้องถนนเป็นฝูง ๆ เป็นของแปลกไม่เคยเห็นต้องรีบมาดูแต่เมื่อก่อนไปไร่-นาไกล ๆ นั่งซะจนก้นระบมเพราะกระโดกกระเดกลงหลุมรอยเท้าวัว-ควายกึกกัก กลับมาถึงบ้านต้องเหยียบหลังคลายเส้นให้ตา ยาย หรือพวกลุง ป้า นา อา ทั้งหลายตามแต่จะเรียกใช้เพราะเป็นเด็กน้ำหนักตัวยังไม่มาก บางครั้งก็ไปนอนมุ้งเดียวกับยายหรือตาเพื่อจะได้ฟังนิทาน คิดถึงท่านจริง ๆ

ค่ำมืดหมดสิทธิไปเที่ยวไกล ๆ เพราะไฟฟ้าไม่มีมืดตึดตื๋อ มีแต่ตะเกียง แลเห็นแสงไฟแต่ละบ้านวับ ๆ แวม ๆ ไม่รู้จะไปไหนเพราะมีแต่สวนแต่ป่า เดือนหงายก็แอบลงไปเล่นซ่อนหาตามลานบ้านหรือสวนใกล้บ้าน หากันไม่เจอก็เริ่มเล่นผีหลอก เขย่าต้นไม้บ้าง โยนก้อนดินเข้าพุ่มไม้บ้าง เพื่อให้กลัวจะได้ออกมาจากที่ซ่อน พวกที่กลัวก็ร้องไห้กระจองอแงวิ่งกระเจิงออกมา จนร้อนถึงพวกผู้ใหญ่ต้องถือไม้เรียวมาไล่ให้ขึ้นบนบ้านอ้างว่าผีจะลักซ่อน แต่ความจริงคงกลัวพวกงูหรือสัตว์พิษกัดมากกว่า ที่ผีลักซ่อนก็มีจริงบ้างเหมือนกัน สิ่งบันเทิงมีอย่างเดียวคือวิทยุธานินทร์เก่า ๆ ฟังข่าว ฟังละคร ฟังเพลง ตอนเช้า ๆ ก็ฟังเพลงรับอรุณประเภทปลุกใจแบบ ติ่นเถิดชาวไทยอย่าหลับไหลลุ่มหลง ฯลฯ แล้วก็จบด้วยประโยคเด็ดของข่าวที่ว่า ปรีชา ทรัพย์โสภาอ่าน ฮูยยยย ท่านนี้อ่านข่าวมันส์ได้อารมณ์จริง ๆ ยังหาคนอ่านข่าวได้แบบท่านให้ฟังที่ไหนไม่ได้อีกเลย

เฮ้อ............เล่าไปแล้วพึงรู้ว่าตัวเองก็......สว.....เหมือนกัน

 

ยันต์ที่อยู่ด้านซ้ายมือ มีเลข ๕ อยู่ ๔ ตัวตรงกลางยันต์คือ ยันต์ตรีนิสิงเห ใช้ได้ครอบจักรวาล (หากคนใช้ ๆ เป็น)

ถัดมาเป็นรูปสามเหลี่ยมขมวดมุมนั้นคือยันต์หัวใจพระรัตนตรัย เพราะลงด้วย อิ สฺวาสุ

ข้างล่างจะเป็นยันต์รูปองค์พระ อักขระตัวแรกของเศียรพระมองไม่ชัด ว่าเป็น มิ หรือ สิ ที่องค์พระลงด้วย นะมะพะทะ ที่บาทพระลงด้วย นโมพุทธายะ เข้าใจว่าคงเป็น ยันต์ยอดศีล

ที่เป็นตารางนั้นคล้าย ๆ กับ ยันต์มหาจักรพรรดิ พยายามขยายรูปดูแล้วกลับเห็นแค่เลือน ๆ แต่คิดว่าคงจะใช่แน่ ๆ

 

กราบหลวงพ่อทรง
และสวัสดีลุงพีและพี่ๆบ้านเหรียญบินทุกคนคับ

 

กราบหลวงพ่อทรงครับ สวัสดีครับพี่ๆทุกท่าน

 

ของป๋าก่อแต่ละชิ้นนี่เห็นแล้วปวดใจ หายใจหายคอไม่ค่อยสะดวกครับ

 

ลูกศิษย์ลงให้น่ะครับ ให้ จารย์ศนิวารมาว่าน่ะครับ

 

โห.........มุขนี้โดนเลยครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรงครับ

สวัสดีพี่ๆ น้องๆ บ้านเหรียญบินครับ

ป๋าก่อครับ เดี๋ยวว่างๆ ผมจะไปปล้นบ้านนะ เห็นแล้วกิดลสขึ้นเลย แต่ละอย่าง ตาลุกเลย

 

สวัสดีพี่ๆๆ ยามหัวค่ำครับ

 

เหรียญเต่า..สวยสะอื้นใจ ครับพี่ก่อ

 

benay_watmon@hotmail.com(เบ็น 083-6139417)

แซวกันจริงๆเลยยยยย...คิกๆๆ บ้านป๋าก่อน่าบุกกว่าผมอีก อิอิ ได้ข่าวว่ามีเป็นห้องๆ ......... (k)(k)(k)(k) แบ่งป๋มมั่งจิคร้าบบบบบบ เหอๆๆ

 

ขอใช้สิทธิ์พาดพิงครับ ไม่จริงๆๆๆๆๆ ครับเรื่องนี้

ที่มีเป็นห้องน่ะ คุณเบนเน่ ล่ะครับ

แต่ที่มีเยอะจริงๆ นี่ก็ คนที่คุณก็รู้ว่าใครครับ (deejai) ( จำมาจากแฮรี่พ็อตเตอร์ แหะๆ)

 

แหะๆ...สงสัยจะโดนพาดพิง

ผมมีไม่เยอะหรอก แจกเขาร่วมสามปี..ไปซ่ะเยอะแล้ว ที่เก็บแบบเนื้อๆ

พูดถึง แฮรี่ พอตเตอร์ ผมก็แค่แบบที่เขาว่ามั้ง พ่อมด เชียร์ของน่ะครับ...เหอๆๆ

 

แสดงทรรศนะไปแล้วครับ ตามที่อ้างอิงเอาไว้

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ