OOนโม โพธิสัตวา / พระกษิติครรภมหาโพธิสัตว์OO

[MUSIC]http://www.amitabha-gallery.org/chantDZ_stream1.m3u[/MUSIC]

 

คาถาดับบาป( อกุศลจิต )ของพระกษิติครรภโพธิสัตว์

งัน ปอ ลา มก เลง ทอ เนง ซอ พอ ฮอ

คาถาดับบาปเป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์ สามารถดับบาปและโปรตพวกสัตว์นรกเจ้ากรรมนายเวรให้พ้นทุกข์ได้


แต่ทั้งนี้ผู้สวดต้องถึงพร้อมด้วยกาย วาจา ใจ
กระทำความดีอย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจงอย่าท้อถอย
หากสามารถภาวนาเป็นแสนเป็นล้านครั้งได้ยิ่งดีพยามสอนให้คนอื่นสวดด้วยก็จะเป็นมหากุศลอย่างยิ่ง

 

หากสาธุชนใด มีจิตใจมุ่งมั่นศึกษาหลักธรรม แต่แม้ว่าจะได้รับการชี้แนะจากเกจิอาจารย์มามากมายแล้ว ก็ยังไม่สามารถเข้าใจในข้อพระธรรมอันลึกซึ้งได้
ทั้งนี้เนื่องด้วยบุพกรรมแต่ปางก่อน เข้ามาริดรอนปิดบังดวงปัญญาให้เลอะเลือนหลงลืมง่าย ไม่สามารถเข้าใจในข้ออรรถาธรรมใด ๆ
หากสธุชนผู้นั้นได้หดับฟังและตั้งใจสวดภาวนาพระนามของพระกษิติครรภโพธิสัตว์ได้ถวายของหอมน้ำปรุงแค่รูปของท่านและกราบทูลความในใจ พร้อมกับจัดน้ำสะอาด 1 ถ้วย ถวายไว้ ณ เบื้องหน้าพระรูปของท่าน เป็นเวลา 1 วัน 1 คืน ในวันรุ่งขึ้นจึงอาราธนานำน้ำนั้นมาดื่มด้วยจิต ศรัทธา

ขณะที่จะดื่มจงบ่ายหน้าไปทางทักษิณาทิศ แล้วอธิษฐานจิตตั้งปณิธานว่าหลังจากดื่มแล้วจะดำรงตนอยู่ในเบญจศีลไม่บริโภคเลือดเนื้อสัตว์ไม่เสพของคาวใด ๆ อีก หากสามารถปฏิบัติเช่นนี้ด้วยจิตศรัทธามั่นคง เขาก็จะได้เข้าเฝ้าพระกษิติครรภโพธิสัตว์ใน นิมิตร เมื่อนั้นท่านจะประพรมน้ำทิพย์ประสิทธิ์ประสาทพรเพื่อขจัดสิ่งอัปมงคลทั้งหลายให้สูญสิ้นไป
และแล้วบุคคลผู้นั้นจะตื่นขึ้นมาด้วยจิตญาณอันผ่องใส มีสติปัญญาเพิ่มพูน มีความเฉียบแหลมสามารถจดจำพระธรรมทั้งหลายได้ด้วยการเห็นและอ่านเพียงครั้งเดียว

 

บุคคลผู้ที่พลัดพรากจากบิดามารดาญาติพี่น้อง

หากสามารถถวายสักการะบูชาและสวดภาวนาพระนามของพระกษิติครรภ 10000จบ ภายในเวลา 21 วันเขาผู้นั้นก็จะได้รับเมตตาจากพระองค์โดยจะได้รู้ถึงที่อยู่ของบิดามารดาญาติพี่น้องที่พลัดพรากและถ้าหากเป็นผู้มีบุญบารมีสูงพอ พระองค์จะทรงปรากฏในเห็นในนิมิตร

 

"เวไนยสัตว์ที่หลงเวียนว่ายอยู่ในอบายภูมิทั้ง 6 เมื่อถึงคราวละสังขารใกล้จะสิ้นใจตาย


หากบุคคลผู้นั้นได้ยินพระนามของพระกษิติครรภโพธิสัตว์แม้เพียงผ่านหูสักครั้ง แล้วบังเกิดสติระลึกได้ถึงพระเมตตาคุณอันยิ่งใหญ่ของท่านวิญญาณของเขาก็จะไม่ตกลงสู่ภพภูมิเบื้องล่างอีก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่บิดามารดาญาติพี่น้อง ได้นำเอาทรัพย์สินของผู้ตายออกมาบริจาคสร้างกุศล หากเขาผู้นั้นยังไม่หมดสิ้นอายุขัย แต่ต้องเจ็บหนักอันเนื่องจากมีหนี้สินเวรกรรมติดตามมาสนอง
ด้วยอานิสงส์ผลบุญนั้นจะทำให้อาการของเขาทุเลาเบาบางลงได้
หากเป็นบุคคลที่เคยก่อบาปสร้างเวรไว้ จนวิญญาณต้องไปรับโทษหนักแต่ด้วยอานิสงส์ผลบุญจะช่วยให้โทษนั้นได้ผ่อนหนักเป็นเบา
ส่วนบุคคลใดที่มีบาปกรรมติดตัวเพียงเล็กน้อย ด้วยอานิสงส์ที่ญาติพี่น้องได้สร้างกุศลอุทิศให้ เขาผู้นั้นก็จะได้ไปสู่สุคติภพโดยง่าย"

 

OO คงเหลือไว้เพียงสิ่งใด...ชั่วฟ้าดินOO








ย้อนตรึกคิด การลำบากกายยังมิเท่าใด พักเหนื่อยได้

แต่การที่จิตญาณต้องเวียนว่ายในนรกหรือภพภูมินั้น ซึ่งยากแท้จะคืนกลับยังพุทธะบ้านเดิม

ดังนั้น ชีวิตที่เกิดกายโดยมีเนื้อนาบุญ จงตั้งใจ รู้นำสร้างคุณธรรมความดีสั่งสม และรู้รำลึกถึงบรรพชนของตนเองด้วย


การเกิดบนโลกสองมือว่างเปล่า ดังนั้นเมื่อชีวิตสลายก็สองมือว่างเปล่าเช่นกัน

คงเหลือไว้เพียงคุณค่าและคุณธรรมเป็นที่จารึกชั่วฟ้าดิน

 

OO ยิ่งบำเพ็ญ ... ยิ่งซาบซึ้งเบิกบานOO






เนื่องด้วยแต่ละคนต่างมีปณิธานแห่งตนทั้งสิ้น

ต่างมีบุญสัมพันธ์กับมวลเวไนยอีกมากมาย ดังนั้น หวังอย่างยิ่งว่า ศิษย์รักจะออกก้าวเดินไปกระทำการให้สำเร็จผล ...

......หากมัวช้า แรงกรรมตามทัน ใครช่วยเจ้าได้ ......

ถึงแม้ว่าอาจารย์จะต่อรองผ่อนปรนเพียงใด แต่เมื่อสร้างหนี้ไว้ จะต้องใช้คืนเขา นี่คือ ความยุติธรรม ซึ่งศิษย์มิอาจหลีกได้


หวังแต่เพียง วันนี้ศิษย์รักรู้เวลา รีบเร่งก้าวเดินสร้างบุญกุศลสำนึกขมาต่อเจ้ากรรมทั้งหลาย จึงลดเบาบางได้ ในทุกวัน ศิษย์จงรู้สร้างบุญทานช่วยงานธรรม กอปรความดี รักษาศีลมิขาดพร่อง


บำเพ็ญจิตใจคืออะไร นั่นก็คือ การขัดเกลาจิตใจตนให้กลมใสงดงาม ด้วยการละซึ่งกิเลสตัณหา เบาบางซึ่งอารมณ์ทั้งหลาย รู้จักสละรู้จักให้…จึงได้รับ
ในวันนี้ หวังศิษย์รักทั้งหลายตั้งใจจริง นั่งฟังธรรมให้ครบสองวันจะได้ไหม การฟังธรรมต้องอาศัยจิตที่เป็นสมาธิ ตั้งใจจริง จึงเข้าใจตามเจตนารมณ์ ที่ผู้บรรยายต้องการถ่ายทอด


ให้ลึกซึ้งยิ่งกว่านั้นคือ การนำไปปฏิบัติให้เกิดผลจริงในชีวิตประจำวันเพื่อให้เข้าใจจิตเดิมแท้แห่งตน หลอมรวมเข้ากับจิตใจแห่งฟ้าดิน เช่นนี้ ศิษย์รักจะสัมผัสถึงจิตใจแห่งเบื้องฟ้า และสิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลาย

เมื่อนั้นจะเกิดความซาบซึ้ง และบังเกิดมหาปณิธานอันยิ่งใหญ่ เฉกเช่นพระพุทธะโพธิสัตว์ทั้งหลาย ที่ได้มีจิตเมตตา ตั้งมหาปณิธานฉุดช่วยมวลเวไนยทั้งสามภพ

 

Seven Tibetan amulets against demons
The presented below magic amulets serve the protection against evil spirits and variable demonic beings. They can be useful during travels in subtle reality and in daily life. These are colorful graphic images of mantras (76). They are shown on the picture 58 where colors are symbolized by letters. The color of every letter is connected with the energy of primary element. The main spheres of use of each of seven amulets are enumerated below and then the description of the archetypes of the corresponding demonic beings are given (74, 78). Numbers in brackets show the position of their description.





Shalagram - Knowledge - The Mystic Cosmos - Appendix V

 

เราพระพุทธกษิติครรภ์

อยู่ในยมโลกได้รับฏีกามากมาย ได้ลบล้างหนี้กรรมของชนทั้งหลายไปมากแล้ว
แต่ชนทุกท่านยังต้องระมัดระวังและจดจำไว้ ยังมีหนี้ของพวกท่านอีกจำนวนมาก ยังลบล้างไม่หมดสิ้น
ดังนั้น จะต้องอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลอย่างต่อเนื่อง เพื่อลบล้างหนี้กรรมไปเรื่อยๆ
เพราะอดีตชาติที่ได้ก่อหนี้กรรมไว้ไม่รู้สักเท่าไหร่

นอกจากนั้นยังทำร้ายชีวิตคน ไม่รู้ว่าจะชดใช้ได้อย่างไร
ดังนั้น ทุกเวลานาที มีจิตสำนึกขอขมาอยู่ตลอด
สำนึกขอขมาที่อดีตชาติได้กระทำความผิดไว้
สำนึกขอขมาที่ในชาตินี้ได้กระทำความผิดไว้

วจีกรรมจะต้องระมัดระวัง วจีสุจริต แต่ละคำ แต่ละประโยคจะต้องตรึกตรองโดยรอบคอบก่อน แล้วจึงค่อยพูด
ลองคิดตามคำพูดของตัวเองว่า ถ้าพูดออกมาแล้ว

จะให้ร้ายกับใครบ้างหรือเปล่า
จะทำให้อาณาจักรธรรมเสียหายหรือเปล่า
คำพูดนี้ไม่น่าจะพูดออกมาเลย

คำพูดแต่ละคำต้องระมัดระวังให้มาก
ถ้อยคำเพียงคำเดียว หากพูดได้ดี สามารถสร้างชาติได้ หากพูดให้เสียหาย ก็ก่อให้เกิดสงครามทำลายไปหลายชาติ
มีคำกล่าวว่า

หนึ่งคำพูดสร้างชาติ
หนึ่งคำพูดทำให้สูญเสียชาติ

ในอาณาจักรธรรม ธรรมกาลยุคขาว หนึ่งคำให้กำลังใจ ช่วยให้คนท้อแท้สูญเสียกำลังใจ กลับมามีความเชื่อมั่นอีก
ทำให้หนทางการบำเพ็ญของเขาเต็มไปด้วยความหวัง มีความหวังในการเดินบนเส้นทางนี้ต่อไป
นี่เท่ากับขยายต่อปัญญาญาณของผู้บำเพ็ญ

หากแต่หนึ่งคำพูด ทำให้เกิดความโกรธแค้น อาจทำให้การบำเพ็ญปัญญาญาณของเขาขาดไป
ทำให้เขาหมดหวังกับอาณาจักรธรรม รู้สึกว่าอาณาจักรธรรมไม่อบอุ่น
ไม่ให้ความสนใจ จึงเหินห่างอาณาจักรธรรม

คำพูดไม่ถูกใจเกิดความโกรธแค้น ทำให้การบำเพ็ญปัญญาญาณของคนอื่นขาดไป
ทำให้เขาระเหเร่ร่อนไปบนเส้นทางเวียนว่าย บาปกรรมนี้หนักหนามาก
ดังนั้น เมธีทุกท่านต้องระมัดระวังและเข้มงวดกับคำพูด
ทุกอย่างจงคิดแล้วคิดอีก จึงค่อยพูดค่อยทำ
คำที่จะกล่าวออกมา ควรตรองแล้วตรองอีก<!-- google_ad_section_end -->