เรื่องเล่า สมเด็จพ่อรัชกาลที่ห้า พระนางเรือล่ม

อนุโมทนาในทุกข้อความครับ เจรฺญในธรรมกันทุกๆท่าน

 

หวัดดีค่ะคุณบอล คุณสร้อยฟ้าและเพื่อนๆ คือมีคำถามอยากถามมานานเเล้วค่ะว่า ทำไมเราชอบดูละครเเบบสมัยก่อนถ่ายทำเหมือนสมัยเสด็จพ่อรัชกาลที่5 ชอบดูละครเกี่ยวกับพ่อนเรศวรมหาราชบ้าง เเละพ่อตากสินมหาราชบ้าง เคยฟังเเม่ชีทศพรท่าีนบอกว่าคนไทยปัจจุบัน(บางส่วน)เคยเกิดในสมัยรัชกาลที่5มาเกิดในชาตินี้เรานึกสงสัยตัวเองว่าบางทีเราอาจจะเคยอยู่ในสมัยนั้นๆก็ได้ เลยมีความผูกพันกับเรื่องเเบบนี้ค่ะ ที่ถามมานั้นเพราัะตัวเึองเคยสงสัยหลายครั้งเเล้วค่ะ ไม่รู้จะไปถามใคร เพราะเราอยู่ต่างประเทศมานานเเล้วเเละไม่ค่อยรู้จักคนไทยที่ไหนค่ะ เลยขอถามเพื่อนๆบนกระทู้นี้เลยค่ะ ขออนุโมทนาบุญค่ะ

 

ค่ะ ก่อนหน้านี้ก็เคยถามคำถามนี้กับตัวเองเหมือนกันค่ะ จะชอบติดตามละครที่แต่งกายย้อนยุคมากค่ะ ภาพยนตร์เกี่ยวกับสมเด็จพระศรีสุริโยทัย สมเด็จพระนเรศวร ก็จะมีเก็บไว้ดูแล้วดูอีก วันไหนคิดถึงก็นำกลับมาดู สัญญาเก่าค่ะ ภาพอดีตที่จำกันมา ความทรงจำเก่าๆ ที่เคยเห็น เคยสัมผัส เมื่อได้เห็นอีกครั้ง เกิดความสุขและยินดีค่ะ อย่างที่คุณบอลบอกค่ะ ผู้ที่เข้ามาอ่านและติดตามในกระทู้นี้ เกี่ยวพันกันมาค่ะ และเคยได้อยู่ในแผ่นดินของเสด็จพระองค์ท่านเช่นกันค่ะ สาธุ

 

แม่ชีทศพร ท่านกล่าวได้ถูกต้องแล้วจ่ะ

การเวียนว่ายตายเกิดมีอยู่จริง ภพภูมิ มีจริง
ซึ่งการเกิดในสมัยนั้นๆ เมื่อจากร่างสังขารไป ความรู้สึกและ/หรือความทรงจำบางส่วนอาจจะติดตามมายังภพต่อ ๆ ไปจนถึงปัจจุบัน แต่อาจจะนึกไม่ออกหรือคลับคล้ายคลับคลา เมื่อได้ดูหนังดูละครจึงได้ขุดเอาความรู้สึกเก่า ๆ ขึ้นมา ก็เป็นไปได้..... แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นในส่วนตัวที่เคยดูหนังดูละครมาก็มีบางส่วนที่ใช่และบางส่วนที่ไม่ใช่จะไปเชื่อเรื่องราวในหนังเสียหมดก็ไม่ได้ โดยเฉพาะเนื้อเรื่องซึ่งมีการเสริมแต่งขึ้นบ้างเพื่อให้เรื่องสนุก ยิ่งฉากหล่ะถ้าดูดี ๆ จะรู้เลยว่ามีความคล้ายแต่ไม่เหมือน...จริง(ก็ยุคเปลี่ยนไปแล้วนี่หน่า อิ อิ) กลับมาอยู่ปัจจุบันดีกว่า อย่าถลำไปสู่อดีตมากเลย มีแต่เรื่องเจ็บปวดและปวดร้าว ไม่สามารถกลับคืนมาเป็นดังเก่าก่อนได้ ... สร้างบุญ..กุศลไว้เถิด ดีที่สุด.....

 

พี่โมเย บันทึกเสียงเสร็จ นั่งร้องไห้เลยค่ะ เพลงนี้

 

การเวียนว่ายตายเกิด นั้นมีจริงค่ะ

 

ชั่งใจอยู่ตั้งนานว่าจะโพสต์ดีหรือไม่........ดิฉันไม่ทราบว่าตนเองมีความเกี่ยวข้องในอดีตกับองค์ล้นเกล้ารัชกาลที่5 หรือไม่ แต่ตั้งแต่ยังเป็นเด็กเล็กๆจำได้ว่าตนเองไม่เคยชอบพระองค์ท่านเลย ไม่ชอบท่านเอามากๆที่ท่านมีเมียมาก แค้นใจเป็นที่สุด ตอนเป็นเด็กอายุไม่เกิน8ขวบ คืนหนึ่งฝันไปว่ามีบุรุษแต่งกายแบบกษัตริย์และมีผ้าคลุมหลังมายืนต่อหน้าดิฉัน ในฝันไม่เห็นหน้าเพราะมีแสงสว่างส่องมาจากทางด้านหลังทำให้หน้าของบุรุษผู้นั้นมืดไปหมด แต่ในฝันดิฉันก็ทราบว่าเป็นท่านใด ท่านมาพูดเหมือนกับต่อว่า สั่งสอนดิฉัน แต่ในฝันดิฉันไม่รับฟังคำพูดของท่าน ยังคงมีความรู้สึกเกลียดชังท่านมาตลอดจนโต ใครพูดถึงพระองค์ท่่านให้ดิฉันได้ยิน ดิฉันจะต้องโต้แย้งเสมอ เพิ่งจะมาหยุดเกลียดท่านก็เมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ.....หลังจากที่ดิฉันได้เจอกับพระสงฆ์ซึ่งเป็นพระสุปฏิปันโนจริงๆ ดิฉันได้ฟังพุทธวัจนะที่ท่านเป็นผู้ถ่ายทอด ทำให้เดี๋ยวนี้ความคิดอคติที่เคยมีต่อพระองค์ท่านหมดไปจนไม่มีเหลืออีกแล้ว......มีแต่ความเคารพท่านในฐานะบุรพกษัตริยาธิราชผู้มีคุณต่อประเทศไทย ดิฉันเคยได้คุยกับคุณบอลทางโทรศัพท์และได้ทำตามที่คุณบอลแนะนำแล้ว แต่ไม่ทั้งหมดนะคะเพราะไม่กล้าขอในสิ่งที่คุณบอลบอกว่าพระองค์ท่านให้ดิฉันบอกไปเลยว่าอยากให้ช่วยสิ่งใด เพราะท่านจะให้ดิฉันทุกอย่างตามที่ขอเพื่อเป็นการชดเชยให้ดิฉัน.....ที่ดิฉันไม่ขอเพราะไม่อยากรบกวนพระองค์ท่านและไม่ต้องการสะสมกิเลสของตนเองให้เพิ่มมากขึ้น........ดิฉันได้เคยไปไหว้พระอนุสาวรีย์ของพระนางฯที่บางปะอินมาแล้วค่ะ
หากแม้นเคยมีกรรมใดๆต่อกันในอดีตชาติ ดิฉันก็ขออโหสิกรรมให้แก่ผู้เกี่ยวข้องทุกท่าน.....ดิฉันอยากอยู่กับปัจจุบันเท่านั้นค่ะ

 

อนุโมทนา ผู้ที่เข้ามาสนทนาในกระทู้นี้ ต่างก็อยู่กับปัจจุบันด้วยกันหมดทั้งสิ้นค่ะ อดีตเป็นเพียงรอยจารึก และ วิบากกรม เฉพาะตนเท่านั้นค่ะ สิ่งที่พระองค์ประทานให้เห็น คือให้อโหสิกรรมต่อกันค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นเฉพาะตน อาจจะเป็นเรื่องเก่าที่เล่าใหม่ให้กับตัวเองในทุกภพทุกชาติที่ได้เกิด นั่นคือวิบากกรรมค่ะ สาธุ

 

ยอมรับเลยเวลาเปิดเวปพลังจิตทีไรรีบมากระทู้นี้ทันทีเพราะอยากมาฟังเพลงของคุณโมฟังเป็นสิบๆรอบทำงานหรือดูเวปอื่นก็นั่งฟังไปด้วยชอบมากที่คุณโมร้องเกี่ยวกับพระองค์ท่านมันเหมือนผูกพันกับท่านมาก//มีเรื่องเล่าให้ฟังตอนที่อยากมีลูกเคยขอลูกกับท่าน ชึ่งวันนั้นมีคนเอารูปเสด็จพ่อมาให้เเม่ที่บ้านพอเห็นรูปพระองค์ท่านก็ยกมือกราบท่านขอพรจากท่านว่าอยากมีลูกเป็นคนดีคนฉลาดมาเกิดกับลูกได้ไหมพอ1ชั่วโมงผ่านไปมันเหมือนฝันหลับๆตื่นๆเหมือนท่านมาหาพร้อมกับเด็กสองคนท่านอุ้มมาให้เเต่บอกกับท่านว่าเอาเเค่คนเดียวบอกกับท่านว่าคงดูเเลไม่ไหวท่านยื่นให้คนเดียวหลังจากนั้นท่านหายไป พอผ่านไป2เดือนก็ตั้งท้องเป็นเด็กผู้ชายเลี้ยงง่ายคลอดง่ายมากเเต่เขาฉลาดมากตามที่เคยขอท่านไว้ค่ะ

 

ขอคุณโมมาลงที่หน้่า7นะค่ะ ​

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ ^_^

 

อนุโมทนาเช่นกันค่ะ หากแม้นเคยมีกรรมใดๆ ต่อกันในอดีตชาติ ที่มิอาจย้อนกลับไปแก้ไขได้แล้วนั้น ดิฉันก็ขออโหสิกรรมซึ่งกันและกันกับทุกๆ ท่านที่ได้เข้ามาอ่านและสนทนากันในกระทู้นี้ค่ะ สาธุ

 

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนาด้วยจ่ะพี่อ้อ

อโหสิกรรม อโหสิกรรม อโหสิกรรม ....
........

ยากนักหนาที่จะอดโทษแห่งเหตุอุจฉกรรจ์ ลองยกใจเขามาไว้ในใจเรา จะทราบว่ารู้สึกเช่นไร แต่คงไม่รู้สึกเท่ากับผู้ถูกกระทำเอง....

หากแต่อดโทษแห่งเหตุนั้นได้ ด้วยการอโหสิกรรมแม้กายหาได้อยู่แล้ว แต่ขอให้วางใจแลวาจาด้วยความจริงและบริสุทธิ์ คงจะรับรู้ได้ด้วยกันทั้งสิ้น ผิดแล้วรู้ผิดและกลับใจเป็นสิ่งน่าสรรเสริญ ผิดแล้วรู้ผิดและนำสิ่งผิดนั้นมาบอกกล่าวกับผู้อื่นเป็นสิ่งที่น่าสรรเสริญในความกล้าที่ได้บอกเหตุแห่งผิดนั้น ไม่มีใครที่ไม่อดโทษและอโหสิกรรมให้ผู้ที่รู้ผิดรู้ชอบรู้ชั่วรู้ดีได้.....

หาก ณ เวลาใด กาลใด ภพใด ได้ล่วงเกิน ได้กระทำการใดด้วยความรู้ดีมีสติก็ดี ด้วยความไม่รู้ไร้สติก็ดี ด้วยความรู้ไม่ถึงก็ดี ด้วยความไม่รู้ก็ดี ทั้งกาย วาจา ใจ ขออโหสิกรรมกับท่านทั้งปลายทั้งปวงด้วย ขอจงอดโทษและงดโทษแห่งเหตุนั้นด้วย..... และขอยกโทษ อดโทษ งดโทษ แก่ท่านทั้งหลายทั้งปวงยกขึ้นเป็นอโหสิกรรมแก่กัน ณ กาลบัดนี้.. ขอผลแห่งบุญกุศลจงสำเร็จแก่ทุกท่านทุกผู้ทุกนาม....

 

เจริญด้วยธรรมครับ สำหรบทุกๆข้อความ ทุกๆกระทู้ และทุกๆความเกี่ยวข้องไม่ว่าจะเป็นภพชาติใดๆก็ตาม

ปล.คำถามคำใคที่ตอบและชี้แจงให้ทราบให้จะบอกกล่าวให้ทราบ

 

มิว่าชาติไหน
มิว่ากายใด
ดวงจิตนี้ไซร้
ยังมั่นในรักแลภักดี



คราใดได้กลับคืนสู่ขวัญหทัย
คงได้เป็นสุขนักหนา


ตามวาระกฏแห่งกรรม

อีกนานไหมหนอ...

ยังไม่ได้เริ่มปฏิบัติจริง ๆ จัง ๆ เลย

 

*****เมื่อใดที่พระองค์ท่านเสด็จมาทรงกรรแสงเสมอทุกครั้งทุกคราไป*****

 

สักว่าทอดถอนใจให้เหนื่อยนัก
สรวมสลักพักใจที่ไหนนี่
หันไปมาหาอะไรไปไหนดี
อยู่กับตัวเรานี้ดีกว่าเอย....

 

สักวาลาไปไม่ไกลนัก
หมดเวลามาประจักษ์ให้โหยหา
เมื่อไอรักอบอุ่นยังตรึงตรา
จะมาว่าให้จากลาไปทำไม

มิเคยจากมิเคยจรจากเจ้าฟ้า
โปรดประทานพระกรมายังร้องไห้
ประทับกอดยังอบอุ่นมิห่างไกล
ยังประทับติดตรึงในใจฤดี

หากออกโอษฐ์โปรดว่าวาจาหัก
มิเคยรักมิเคยชื่นหรือไรนี่
ก็มิเป็นเช่นคำย้ำร้ายดี
ด้วยจงรักภักดีนี้จากใจ

จะตีอกชกตนระคนช้ำ
เป็นแค่ตอกความย้ำช้ำใจให้
หากตระหนักทรงรักทรงห่วงใย
แล้วเหตุใดมิเก็บไว้ให้แนบทรวง

รฤกแล้วความทรงจำย้ำความหลัง
รฤกวันเวลายังสุขใหญ่หลวง
แม้จริงอยู่มิเติมเต็มให้เหน็บทรวง
จะเป็นบ่วงห่วงระคายมิหายเลย

อันองค์เอกอรรคราชกุมารี
ขอทูลองค์ละอองนี้ที่เฉลย
มิมีจิตคิดต้องพระบาทเลย
ยังเป็นอยู่มิละเลยความระทม

เมื่อโหยหาความรักจากอกอุ่น
แต่มิเคยจากความคุ้นครั้งสุขสม
จะขอเก็บความรักประจักษ์ชม
เข้ามาบ่มหล่อเลี้ยงให้ชื่นใจ

ความเจ็บทุกข์รุกล้ำฤดีนี้
แม้จะมีสาหัสสักเพียงไหน
หากมิเคยลืมพระคุณทรงห่วงใย
ก็เป็นเกราะคุ้มให้อุ่นใจเอย..............<!-- google_ad_section_end --> <!-- / message --><!-- sig -->

 

ขวัญฤทัยแน่งน้อย
อย่าได้โศกาอันใดเลย
มิเคยคิดโทษโกรธเคือง

หากแต่น้อยใจยิ่งนัก
เวลาสั้นเหลือเกิน
มิได้เฝ้าชื่นชมยินดีในยามเจ้าเจริญเติบใหญ่ได้

น้อยใจยิ่งนัก
ที่มิอาจตอบสนองรับใช้ยอดดวงใจที่รักยิ่งได้

น้อยใจยิ่งนัก
ที่ผู้ที่ได้ให้ความรักเมตตานั้นกลับเห็นผิดเป็นชอบ

น้อยใจยิ่งนัก
กับผู้ที่ไว้เนื้อเชื่อใจกลับทำได้อย่างเลือดเย็น

กระนั้น นั่นคือผลกรรมที่เคยก่อ
จำต้องชดใช้
ตราบเมื่อหมดสิ้นไปแล้ว จะกลับไปสู่มิ่งขวัญ

ดวงหฤทัย...

 

^__________^.........