สัมภเวสีฝากบอก

ในการไปปฏิบัติธรรมครั้งที่ ๑๒ ในวันสุดท้าย ทำวัตรเช้าเสร็จก็ ทำกรรมฐาน เดิน ๔๐ นั่ง ๔๐ นาที รอบนี้รู้สึกจิตดิ่งได้เร็วมาก พอลงมานั่งสมาธิ แป้บเดียวก็กำหนดลมหายใจไว้ที่ท้องได้ กำหนด พองหนอ ยุบหนอ ไปเรื่อย เรายังคงหลับตา ทุกอย่างมืดมิด แต่แสงสว่างเริ่มสว่างขึ้นแม้ว่าหลับตาอยู่


ภาพเปลี่ยนไป ๑

เราเห็นกระทะ ที่มีข้าวเหนียวดิบคั่วอยู่ในกระทะ ยังมองเห็นควันร้อนๆ ลอยออกมา เมล็ดข้าวเหนียวเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลแล้ว เรารู้สึกมีเสียงพูดดังอยู่ในหัว


"เก็บไว้ซิ มันเป็นส่วนของชั้น"

( คือหมายความว่า ให้เราช่วยเก็บไว้ให้เจ้าของเสียงที่บอกเราด้วย)

เราได้ยินแบบนั้น เราก็มองเห็นมือตัวเองคว้ากำข้าวเหนียวคั่วร้อนๆ ออกมาจากกระทะ


เราคิด เอ............ ทำไมไม่ร้อนเนอะ

ภาพเปลี่ยนไป ๒


เป็นที่วัดพิกุลแก้ว ที่เพชรบุรี ที่เราไปตักบาตรบ่อยๆกะป้าสุ่ม ซึ่งเป็นแม่ครัวที่ฟาร์ม เห็นป้าสุ่มวาง ข้าว กะอาหาร ที่เก็บแยกไว้จากถวายพระแล้ว ใส่กระทงน้อยๆ วางไว้ข้างประตูวัด เวลาจะกลับ


ป้าสุ่ม " เอาไว้ให้สัมภเวสี เค้ามากิน"

ป้าสอนเราแบบนั่น ซึ่งที่บ้านเราแม่ก็ทำเหมือนกัน



ภาพเปลี่ยนไป ๓


เรามายืนอยู่หน้าวัดแพะโคกที่สระบุรี ที่เราไปตักบาตรวัดพระ ก่อนมาปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวันนี้ เรายืนอยู่ทางเข้าวัดซึ่งไม่มีประตูวัดสวยๆแบบวัดอื่น ด้านซ้ายเป็นศาลาวัด ด้านขวาเป็นต้นโพธิ์ ที่คนมักมาเทน้ำที่กรวดแล้ว


เสียงเดิมดังก้องในหัวเราอีกครั้ง

" ฝากบอกแม่(ของเฮีย) ด้วยนะ ว่าเอาอาหารแบ่งมาให้พวกเราด้วย"


เราก็ " ค๊า........................................" ภาพทุกอย่างมืดลงดังเดิม



เรากำหนด พอง หนอ ยุบ หนอ จนครบ ๔๐ นาทีของช่วงการนั่ง แผ่เมตตาออกไป ๗ อย่าง พอมาถึงบ้านเฮียที่สระบุรี ก็บอกแม่เฮียว่า มีคนฝากมาบอกว่าอย่างไร สัมภเวสีที่วัดนี้มีมาก แม่เฮียก็เคยเจอหลายครั้ง เวลาไปรับศีล ๘ ที่วัด สัมภเวสีเค้าคงหิวน่ะ เห็นแม่ตักบาตรที่วัด เค้าเลยอยากขอส่วนบุญให้ได้กินอิ่มบ้าง


วันพระถัดมา แม่เฮียก้ไปวัด ตักบาตรเช่นเดิม เราโทรไปถามเฮียว่า แม่ได้แบ่งใส่กระทงเล็กๆ วางไว้หน้าวัดให้เค้าตามที่ขอไหม?

เฮียว่า " อืม แม่ทำใส่กระทงใบตอง แบ่งให้พวกเค้าที่ขอ ตามนั้นแล้ว"

อนุโมทนาบุญด้วยคนนะค่ะ สาธุ

 

เวลาแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรหรือให้กับสัตว์ที่เราเคยฆ่าเค้า เราควรจะแผ่แบบพูดออกเสียง หรือคิดแผ่ในใจคะ กรุณาช่วยแนะนำให้ด้วยค่ะ ไม่รู้จริง ๆ

 

หลวงพ่อจรัญท่านสอนว่า ให้แผ่ออกเสียงเลยค่ะ เสียงปกติ

สวดมนต์ก็เช่นกัน ให้สวดมนต์ออกเสียง ไม่งึ่มงำในใจ คิดซะว่ามีคนมานั่งฟังเราสวดมนต์และแผ่เมตตาน่ะค่ะ

ตอนแผ่เมตตาก็หลับตาแผ่ (พยายามท่องให้ได้) หลับตาแล้วนึกถึงสัตว์ที่ได้ฆ่าไปน่ะค่ะ บุญจะพุ่งไปหาเค้า แบบกระสุนที่ยิงออกจากปากกระบอกปืน เลย

^_^

 

สวัสดีสายๆ ค่ะ คุณหลวงจีน

ขอบคุณที่แวะมาอ่านประจำเลยนะค่ะ

คุณพระรักษา เทวดาคุ้มครองนะเจ้าค่ะ ^_^

 

คุณเจ้าของกระทู้คะ ดิฉันโมทนาบุญกับคุณด้วยนะคะ กับผลเเห่งการปฎิบัติธรรมของคุณ ดิฉันกับเม่ก็เคยไปบวชเนกขัม วัดอัมพวันมาครั้งหนึ่งค่ะ เรา สองคน นั่งสมาธิไม่ค่อยได้นานนักเพราะเวทนา ปวดขา เเละจิตไม่ค่อยสงบ ไม่เคยห็นอะไรเลยค่ะ เเต่ รู้สึกว่า ใจปลอดโปร่ง ขึ้น เบาขึ้นค่ะ สาธุกับคุณด้วยค่ะ

 

ขอบคุณมากค่ะคุณ kaorijapan อรก็นับถือคุณเหมือนกันค่ะ ที่เอ่ยว่า "บวชเนกขัม" เพราะคนส่วนใหญ่ จะเรียกผิดว่า ไปบวชชีพราหมณ์ ที่วัดอัมพวัน


บวชที่วัดอัมพวัน ผู้หญิงนี้ สามารถทดแทนพระคุณพ่อแม่ ได้เหมือน ลูกผู้ชายบวชกันเลยค่ะ หากตั้งใจแน่วแน่แล้ว พ่อแม่ได้กุศลเต็มๆเลยค่ะ

ไม่จำเป็นต้องเห็นนะค่ะ แต่เราจะระลึกกรรมได้เอง แต่ไม่ต้องเห็น เราจะรู้สึกสำนึกในกรรมเอง ที่เป็นแบบนั้นนี่ เพราะกรรมที่ทำกับ... ไว้แน่เลย

เพราะทำกรรมฐาน จะอ่านตัวออก บอกตัวได้ ค่ะ

เรื่องปวดขา คุณแม่ท่านอายุมาก นั่งอาจจะไม่ทน ให้หมั่นสวดมนต์ไม่ขาดทุกวันนะค่ะ

 

เริ่มที่สวดมนต์ทุกวันนะค่ะ หากสวดถูกต้องตามหลักที่พระศาสนา ผลจากการสวดมนต์จะเกิดบุญเล็กๆ ขึ้นมาก้อนนึง แล้วเราแผ่เมตตาในตอนท้าย แผ้ให้ใคร เค้าได้รับหมดค่ะ

แต่สำคัญที่สวดมนต์บทหลักครบไหม หากครบแล้ว อยากจะสวดอะไรเพิ่มได้หมดค่ะ

อรฟังบทสวดมนต์ที่ถูกต้องจากพระสังฆราชมา ซึ่งตรงกับที่หลวงพ่อจรัญบอกทุกประการ อรเลยยึดบทสวดมนต์นั่นเป็นหลักค่ะ

 

อรอยากให้อดทนมากๆนะค่ะ ปวดก็ต้องอดทนมากๆนะค่ะ นาฬิกาไม่ดังบอกครบเวลา อย่าเปลี่ยนอิริยาบถใดให้อาการปวดบรรเทาลง เจ้ากรรมเค้ามองอยู่ ต้องข้ามผ่านเวทนาไปให้ได้นะค่ะ อรก็เคยเหงื่อแตก ปวดขาจนตัวสั่น แทบตายมาแล้วเหมือนกัน แต่ผลที่ได้คุ้มค่า อยากให้ลองดูซักครั้ง ลองเพิ่มเวลาดูนะค่ะ

อรยกเรื่องนี้มาให้อ่านนะค่ะ คิดว่าน่าจะทำให้เข้าใจขึ้น

เวลารู้สึกไม่สบายใจ จะอ่านหนังสือกฏแห่งกรรม ธรรมะปฏิบัติ เล่ม ๓ ของหลวงพ่อจรัญ เพื่อเพิ่มความฮึกเหิม และ สร้างกำลังใจให้กับตนเอง เลยอยากให้ได้ลองอ่านกัน ท่านเทศน์สอนไว้ตั้งแต่ ปี ๒๕๓๒

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD width="88%">นักปราชญ์ท่านสอนไว้ว่า ถ้าเราให้อะไรใครจะไม่นับไม่จำ แต่ใครให้อะไรเรา แม้น้ำถ้วยเดียว เราก็กำหนดจดจำไว้ได้ เราจะไม่ลืมบุญคุณของเขา อย่างนี้จะเกิดขึ้นกับนักกรรมฐานที่ซึ้งใจ เพราะเหตุที่เราไม่หวังผลตอบแทน แล้วบุญกุศลจะสนองแก่เราเอง เงินไหลนอง ทองไหลมา จะคิดอ่านทำอะไรก็ได้ผลสำเร็จตามเป้าหมายทุกประการ มีแต่ความเจริญ จะได้อยู่ในแวดวงสิ่งแวดล้อมที่ชื่นใจ ไม่มีการทะเลาะวิวาทกัน จะมีแต่สิ่งที่เป็นมงคลในบ้านนี้





</TD></TR></TBODY></TABLE>

อันนี้บางคนทำได้ยาก เพราะสันดานทำไม่ได้ นิสัยไม่ให้ รูปร่างก็ดี ๆ นะ แต่นิสัยไม่ให้ บางคนเข้าใจว่าคนอื่นคงเหมือนเรา และเราเหมือนคนอื่นเขา เหมือนไม่ได้! เพราะแตกต่างด้วยกฎแห่งกรรม เหมือนกันไม่ได้!

การแต่งกายก็ไม่เหมือนกัน บางคนชอบทรงนั้นทรงนี้ ถ้าเคยชอบอย่างไร ไปใช้อย่างอื่นมันก็ไม่พอใจ ไม่สบายใจเป็นที่การฝึก เราเคยทำอย่างนี้แล้วไปทำอย่างนั้นมันก็ทำไม่ได้ ก็ธรรมดา เพราะกฎแห่งกรรมนี้มันแยกประเภทของสรรพสัตว์เหมือนกันไม่ได้
กฎแห่งกรรมสั้นๆ มาจากไหน อาตมาทบทวนได้แล้วขอฝากท่านทั้งหลายไว้ด้วย เราจะดูได้จาก "เห็นหนอ! รู้หนอ คิดหนอ เข้าใจหนอ และกำหนดกิเลสได้ในตัวเรา ธาตุ อายตนะจะโง่หรือฉลาดอยู่ที่ อายตนะ ๖ อยู่ที่....อินทรีย์ หน้าที่นี้เอง ตา หู จมูก ลิ้น กาย จิต จะโง่หรือไม่โง่ อยู่ที่ตรงนี้ จะฉลาดหรือมีปัญญาอยู่ที่ตา หู..ทำได้จริงหรือเปล่า กำหนดต่อเนื่องหรือเปล่า
ถ้าเปล่าเลย มันก็ไม่ได้ ก็ได้แค่นั้น กำหนดก็ไม่รู้ และรู้ไม่จริงด้วย




ที่ที่ท่านทั้งหลายทำนี่ก็ต้องการเอาเป็นนิสัยปัจจัย เพื่อทำต่อเนื่องต่อไปในอนาคต เพื่อแก้ปัญหาปัจจุบัน จากการกำหนดตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจนี่เอง นี่มันอยู่ตรงนี้ มันโง่หรือฉลาดมันอยู่ตรงนี้เอง ขันธ์ ๕ รูปนามก็อยู่ตรงนี้เองเพราะฉะนั้นการกระทำของแต่ละท่านนี้ เราดูได้จากตัวเรา สังเกตได้จากตัวเรา เจริญกุศลภาวนามีหน่วยกิตครบ

เราจะรู้ได้เองว่าตัวเรามีปาณาติบาตติดตัวมา ๖๐% เราจะต้องรับใช้หนี้ในชาตินี้แน่
รับใช้หนี้อะไร ก็หมายความว่าเราจะต้องโดนรถชน เราจะต้องโดนฆ่าตาย เราจะต้องโดนใส่ร้าย มันจะบอกเราเองก่อนที่จะไปบอกคนอื่นเขา อันนี้อาตมาก็ได้ประสบมาเป็นต้น เช่นมีปาณาติบาตฆ่าสัตว์ติดตัวมา ๖๐% เรารู้แจ้งแก่ใจ รู้วันตายว่าจะต้องตายอย่างไร รถชนตาย โดนยิงตาย โดนอุบัติเหตุตาย เป็นต้น
จะโดนง่อยเปลี้ยเสียขา โดนทรมาน โดนหนอนกินจนชีวิตหาไม่ มันจะบอกเหตุการณ์ชัดในตัวเราก่อน
ในเมื่อบอกตัวเราได้ ดูคนอื่นมันก็บอกได้ เราอ่านภาษาอังกฤษที่นี่จบ ไปอ่าน เอ บี ซี ที่ไหน มันก็ต้องผสมสระ ผสมอักษรเข้าแล้วก็แปลความหมายของศัพท์ได้ นั่นแหละเช่นเดียวกัน

เราจะรู้ได้ว่าเห็นหนอ คนนี้มีปาณาติบาตติดมาก็จะรู้ได้เลยว่า กฎแห่งกรรมคนนี้จะต้องเป็นอัมพาต คนนี้ต้องไปอุบัติเหตุ คนนี้ไปโดนรถชนตาย มันบอกชัดนะ มีประโยชน์มากสำหรับผู้ทำได้ มันมีประโยชน์อย่างนี้


ถ้าเราเจริญกรรมฐาน เราจะรู้กฎแห่งกรรมได้ตอนมีเวทนา คนไหนอดทนต่อเวทนาได้ กำหนดผ่านเวทนาได้ เราจะรู้ได้ว่าทุกข์ทรมานที่ผ่านนั้นไปทำกรรมอะไรไว้ มันจะมีกรรมอะไรมาแทรกซ้อน มันจะบอกเราเอง

อันนี้มีตัวอย่างที่อาตมาประสบการณ์มามากมาย เช่น อทินนาทาน

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=10 width="100%"><TBODY><TR><TD background=http://hatcheryorn.multiply.com/images/dot01.gif>เบียดเบียนทรัพย์เขามานะ แล้วก็ไปเบียดเบียนสัตว์ด้วย ทุกอย่างเอาหมด มักได้ มักง่าย รุกหัวคันไร่คันนา ลักเงินลักทอง โจรกรรมเล็ก ๆ น้อย สะสมหน่วยกิตนิสัยไม่ดี นิสัยเคยชินในการลักขโมย ไปเบียดเบียนทรัพย์ เหมือนเศรษฐีมีเงินแล้วไปบ้านเหนือบ้านใต้ ก็ต้องหยิบมีดเขามา หยิบโน่นใส่พกใส่ห่อมา จนได้คือนิสัยสันดาน มีเงินแล้วยังต้องไปลักของเขาอีก ไปเบียดเบียนเขาอีก เบียดเบียนคนจนอีก ทำนองนี้เป็นต้น

</TD></TR></TBODY></TABLE>

กฎแห่งกรรมจะบ่งบอกออกมาเป็นดุจเครื่องคอมพิวเตอร์ว่า คนนี้ได้เงินได้ทองมาแล้วต้องถูกโจรกรรม ต้องถูกคนลัก ตีชิงวิ่งราว มิฉะนั้นไฟจะไหม้บ้าน ไม่เคยผิดแม้แต่รายเดียว อาตมาเคยทายไว้ คนนี้ระวังนะโยมเคยถูกโจรกรรมไหมโยม ไม่ถูกเลยค่ะ ระวังอันเดียวคือไฟไหม้บ้านหมดเนื้อประดาตัว แล้วก็จริงด้วย อันนี้เห็นได้ชัด
นี่แหละท่านทั้งหลาย ทำให้มันจริง จะเห็นจริง ทำไม่จริง จะเห็นจริงได้อย่างไร

ต้องเห็นจากตัวเราออกมาข้างนอก เรารู้ตัวว่าเรามีเวรมีกรรมประการใด ก็ใช้หนี้โดยไม่ปฏิเสธทุกข้อหา จิตอโหสิกรรมได้ ยินดีรับเวรรับกรรมได้ โดยไม่มีปัญหาใด ๆ

กาเมสุมิจฉาจาร ถ้าเรารู้ตัวเอง นั่งเจริญกุศลภาวนา มันจะบอกว่าอดีตชาติ ไปปู้ยี่ปู้ยำเขามา ชู้สาวนานาประการ ผัวเขา เมียเขา นานาชนิด มีข้อคิดหลายอย่าง






<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD width="88%">มาในชาตินี้ เราก็มาลำบากลำบนในครอบครัวหาความสุขไม่ได้เลย มีสามีก็เป็นของเขาหมด มีภรรยาก็มีชู้หมด และครอบครัวต้องหายนะ ทะเลาะวิวาทกัน ไม่ใช่คู่สร้างคู่สม กลายเป็นคู่วิวาทกัน และจะต้องแตกแยกหย่าร้างกันไป ถึงจะมีลูกด้วยกันแล้ว มีทั้งเขยสะใภ้แล้วก็ตาม จะต้องแยกกันไปตามกาลเวลา จากการกระทำของเราแน่นอนที่สุดบางท่านเป็นผู้ชายแท้ ๆ ปู้ยี่ปู้ยำผู้หญิง ทำให้เขาช้ำอกช้ำใจหลายชาติที่ผ่านมา เกิดมาในชาตินี้ต้องเกิดมาเป็นผู้หญิงโสเภณี ก่อนจะตายต้องให้หนอนกินก่อน มีจริงที่จดไว้หลายราย ถ้าท่านไม่เชื่อลองไปทำดูนะ มีความหมายอย่างนี้

</TD></TR></TBODY></TABLE>


นอกเหนือจากนั้น หลอกลวงโลกหวังเอาลาภเขา หลอกลวงเขาตลอดรายการ พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ เพ้อเจ้อ เลี้ยวลดคดเคี้ยวติดวิญญาณมาในชาตินี้

รับรองอย่าปฏิเสธ ไม่ช้าเราต้องโดนหลอกเอาเงินไป โดนหลอกเอาโน่นไป โดนหลอกเอานี่ไปอย่างแน่นอน ใครเป็นผู้หลอก ผู้ใกล้ชิด ญาติมิตรหรือเพื่อนฝูง เขามาเกิด จะต้องสนองงานในกฎแห่งกรรม ก็มาหลอกเอาของเราไป และเราไม่ต้องติดตามของนั้นแน่นอนที่สุด เพราะเราไปหลอกเขามาก่อนอย่างนี้เป็นต้น



สุราเมรัย เครื่องดองของเมานานาชนิดทุกประการ ถ้าเรานั่งภาวนาเราจะรู้ตัวเองว่า อดีตชาติเราเสพยานี้มาไหม ถ้าติดมา ๖๐% รับรองว่า เรานี้จะไม่ต้องเรียนอะไรเลย เรียนไม่ไหวแล้ว และเป็นโรคปัญญาอ่อน ไปเรียนอะไรก็ไม่จบหลักสูตรมัธยมศึกษา แน่นอนและเป็นความจริงด้วยเราต้องแก้กรรมของเราเสีย

อ๋อ! ปาณาติบาตเมื่อชาติก่อนติดมา เรายังไม่ง่อยเปลี้ยเสียขาในขณะนี้ เราจะต้องรับสนองผลงานในโอกาสหน้า เราก็รีบบำเพ็ญกุศล ด้วยการปฏิบัติกรรมฐาน




<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=560 align=center><TBODY><TR vAlign=top><TD colSpan=2>เราก็มาบำเพ็ญทานศีลและภาวนา สวดมนต์เป็นนิจอธิษฐานจิตเป็นประจำ อโหสิกรรมเสียก่อนและเราก็แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ทั้งหลาย ที่เราไปสร้างกรรมมาครั้งอดีต รู้บ้าง ไม่รู้บ้าง รู้เท่าทันหรือไม่เท่าทันก็ตาม ถ้ารู้เท่าไม่ถึงการณ์เช่นนี้แล้ว ขอสรรพสัตว์ทั้งหลายจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า มันก็จะน้อยลงไป ยกตัวอย่างอาตมาเป็นต้น
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=10 width="100%"><TBODY><TR><TD background=http://hatcheryorn.multiply.com/images/dot01.gif>
อาตมารู้ตัว ๖ เดือน ก็ขออโหสิกรรมทุกวัน ว่าเราก็ไปหักคอนกมามากหลาย เราก็บอกว่า พ่อนกเอ๊ยตอนที่ข้าพเจ้าเป็นเด็กรู้เท่าไม่ถึงการณ์ อย่าเอาโทษเราเลย ขอให้โทษเราลดลงไป ให้อภัยโทษเถิด

เหมือนให้การกับศาลรับสภาพ ฉะนั้น ศาลจะเมตตาเราที่ให้ความสะดวกในการพิจารณาของศาล จึงลดโทษลงไปอีก ๖๐% เราอาจจะรอดจากความตายได้ เลยก็เตรียมให้รถชนคอหักหมุนได้ แล้วก็กลับมาใช้เวรกรรมให้สิ้นสุดในชาตินี้ชาติเดียวเท่านั้น ผ่านจากหนักเป็นเบาได้ คือมิได้ปฏิเสธทุกข้อหาด้วยกรรมฐาน แก้กรรมได้อย่างนี้ โดยรู้ตัวของเราเอง

</TD></TR></TBODY></TABLE>
</TD></TR></TBODY></TABLE>





<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD width="88%">ญาติโยมผู้ปฏิบัติธรรมทุกท่าน ถ้ามีเวทนาต้องสู้ กำหนดให้ได้ ปวดท้อง ปวดขา หรือปวดตรงไหน ปวดหนอ ตายให้ตาย เดี๋ยวท่านจะเห็นกรรม เมื่ออดีตชาติท่านทำอะไรไว้ท่านจะโล่งใจนะ ท่านจะดีใจเดี๋ยวท่านจะได้แก้กรรมด้วยการแผ่เมตตา อโหสิกรรม ข้าพเจ้าจะไม่ปฏิเสธกรรมทุกข้อหา นี่กรรมฐานแก้กรรมอย่างนี้

</TD></TR></TBODY></TABLE>

บางทีเรามีเวทนาหน่อยเลิกเลย ไม่รู้จะแก้อย่างไร ครูอาจารย์เขาบอกกำหนด ปวดหนอ ๆ นักศึกษาวิทยาลัยครูพระนครศรีอยุธยามานั่งปฏิบัติ เดี๋ยวนี้จบปริญญาโทเป็นอาจารย์ที่ขอนแก่นไปแล้ว ปวดหนอ ๆ ปวดหนักเข้ามาบอกแม่ยุพิน บอกหนูไม่หาย แม่ยุพินให้กำหนดต่อไป พอวันที่ ๓ นึกขึ้นได้ เมื่ออยู่ชั้นประถมสอง ประถมสาม หักขาเขียด หักทั้งเป็น ใส่เกลือทั้งเป็น กำหนดหนักเข้าให้อโหสิกรรม แผ่เมตตาให้สัตว์เสีย นี่แหละกรรมฐานแก้กรรม ก็เลยเบาลงไปและหายวับไปกับตา ไม่ปวดขาอีกต่อไป
เขาบอกว่าไปหักขาขวาเขียดและปวดขาขวามาตลอด พออโหสิกรรมว่าไม่ปฏิเสธ เราไปหักขาเขามาจริง เราปวดอย่างนี้ เขาก็ต้องปวดอย่างนั้นแหละ เราก็ต้องใช้หนี้ด้วยการปวดไป ทรมานพอสมควรแก่เวลา และเรากำหนดจิตแผ่เมตตาต่อเมื่อออกจากกรรมฐาน อโหสิกรรมเสีย นี่เรียกว่า กรรมฐานแก้กรรมอย่างนี้ สามารถจะไม่ปวดอีกต่อไปแล้ว

บางคนปวดตา บอกว่า “ไม้แทงตา ไม้แหลมมาแทงตาปวดเหลือเกิน” กำหนดเข้าโยม ไม่มีใครไปแทง กำหนดเสีย นึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นคนข้างวัดนี้เอง แต่ไม่เคยทำกรรมฐาน เดี๋ยวภาพนิมิตออกมาทันที


โยมคนนี้อายุ ๗๐ กว่าแล้ว ภาพนิมิตออกมาว่า เมื่อยังแข็งแรงอยู่ มาลักหน่อไม้วัดนี้ หน่อไหนที่เอาไม่ได้ เอาไม้แหลมแทงให้มันเสีย แทงหน่อไม้วัดเลย ตัวเองก็ต้องปวดตาอย่างนี้ พอรู้ชัดเข้าก็ขออโหสิกรรม พระสงฆ์อนุโมทนาและก็หายปวดตาจนชีวิตหาไม่ นี่กรรมฐานแก้กรรมอย่างนั้น




บางคนไม่รู้พอปวดก็เลิกไปเลย ไม่เอาแล้ว ชอบสบาย รับรองท่านจะไม่รู้กฎแห่งกรรม เดี๋ยวจะว่าอาตมาหลอกไม่ได้นะ อาตมาผ่านมาแล้วนะ ขอฝากผู้ปฏิบัติธรรมไว้ด้วย

เป็นคนจริงหรือเปล่า ถ้าจริงต้องได้ผลแน่
อย่างหนูที่วิทยาลัยครูพระนครศรีอยุธยา เจริญวัยชันษาพอดี ผู้ที่ไม่ได้รับราชการครู แต่เรียนวิชาครูไม่จำเป็นต้องเข้าครูเสมอไป เพราะวิชาครูเป็นหลักสำคัญมาก เป็นศูนย์กลางอันสำคัญ ที่เรียนเข้าไว้ สามารถจะเลื่อนยศตำแหน่งได้
มีจ่าทหารคนหนึ่ง มีฝึกกรรมฐานที่นี่ สอบวิชาครูได้ปริญญาตรี บัดนี้เลื่อนเป็นนายร้อยโทแล้ว อาตมาช่วยบอกเจ้ากรม กรมยุทธศึกษาทหารบก เดี๋ยวนี้เป็นร้อยเอกไปอีกคนหนึ่ง

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=10 width="100%"><TBODY><TR><TD background=http://hatcheryorn.multiply.com/images/dot01.gif>อย่างท่านทั้งหลายเป็นทหาร เป็นฝ่ายอะไรก็ตามมีประโยชน์นะ แต่ท่านไม่นั่งกรรมฐานจริง ก็ไม่ทราบประโยชน์ตัวเอง อันนี้ช่วยไม่ได้ นี่เห็นว่าคนเข้างานได้หมดแล้ว บรรจุได้หมด เจริญกรรมฐาน เป็นผลงานกฎแห่งกรรม แก้กรรมได้คนที่เป็นหนี้เขา ยังใช้หนี้ไม่หมด สร้างความดีไม่ขึ้นหากินไม่ขึ้น บางคนหาเงินโดยค้าขายร่ำรวยจริง แต่เก็บไม่อยู่ ทำอย่างไรก็ไม่อยู่ ไม่รู้ไหลออกไปทางไหนหมด

</TD></TR></TBODY></TABLE>


อาตมาก็ดูให้ บอกให้มานั่งกรรมฐานเสีย แก้กรรมนี้ ก็ได้ความว่าสร้างเวรสร้างกรรมมามากยังใช้ไม่หมด พอใช้เวรใช้กรรมหมด อโหสิกรรมแผ่เมตตา บำเพ็ญกุศลเสร็จเรียบร้อย ทีนี้เงินเก็บอยู่ละ เป็นเศรษฐีได้ นี่กลายเป็นคนมีเงินมีทองไปแล้ว นี่แหละใช้หนี้ใครไม่หมดไม่เจริญหรอก ทำไม่ขึ้น ขอฝากไว้สั้น ๆ นะ
บางคนมาถามว่า "ฉันมีเวรมีกรรมอะไร"
"มานั่งกรรมฐานซิโยม จะได้รู้"

"โอ๊ย ฉันไม่มีเวลา ไม่ว่าง"




<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD width="88%">แต่เวลาไปคุยบ้านเหนือบ้านใต้ว่างดีนัก คุยนินทากันนั่นแหละว่าง ไปสร้างความชั่วว่าง

แต่สร้างความดีไม่มีใครว่าง

ถูกต้องแล้วน่าเห็นใจ เพราะคนเราจะดีเหมือนกันทุกคนไม่ได้ แล้วแต่วาสนาบารมี คนที่ไม่มีบุญวาสนา มันทำยาก
อาตมาก็เห็นใจด้วยคนเราที่จะดึงมาสร้างความดีดึงยาก เพราะดูเหตุการณ์แล้ว คนนั้นไม่มีบุญ ไม่มีวาสนา เขาจึงทำยาก อย่าไปว่าเขาเลย เพราะไม่มีวาสนา ทำอย่างไรก็ทำไม่ขึ้น และทำไม่ได้ด้วย
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อนุโมทนาค่ะ

เรื่องบุญกุศลที่เกิดจากการปฏิบัติธรรมด้วยความศรัทธาและนอบน้อมในคุณพระรัตนตรัยเป็นเรื่องจริงที่เราจะรับรู้ได้ด้วยตนเอง

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ เพราะ เห็นด้วยตนเองแล้ว ^_^

-ขอบคุณมากนะค่ะ

 

คุณอร ผมอยากจะสอบถามเป็นการส่วนตัวได้ไม่ครับ เกี่ยวกับการกำหนดจิต สมาธิ ซึ่งผมทำยังไม่ได้เลย จิตไปเรื่องๆไม่นิ่ง ฟุ่งซางไปหมด ช่วยแนะนำ ในเมลย์ไ้ด้ยิ่งดี จะขอบคุณมากและโมธนาบุญด้วยครับ chaya5544@hotmail.com

 

ได้ค่ะ แต่อรไม่รู้จะแนะนำได้ดีไหมนะค่ะ แหะแหะ

เดี๋ยว add ไปนะเจ้าค่ะ

 

อนุโมทนาครับ
ชอบจังเลยบุญพุ่งไปหา
เปลี่ยนจากกระสุนปืนเป็นกระสุนบุญแทน

ต้องนึกถึงกี่ตัวกันละเนี่ย อาจต้องจดเป็นคิวไว้ก่อน เท่าที่นึกได้
ส่วนมากเป็นแมลงด้วย
ยังไม่รวมกรรมรายวันที่พลั้งเผลออีกนะเนี่ย

ตอนนี้ก็สวดออกเสียงเกือบทุกครั้งแล้วครับ
พยายามต่อไป
^^

 

วะวะวะ ว้าวววววว

กระสุนบุญ คำนี้ cool จริงๆเลยค่ะ ทำไมอรนึกไม่ออกเนอะ อิอิ
อรก็พยายามนึกเจ้ากรรมนายเวร สัมภเวสีที่เจอในกรรมฐานมาก่อน และนึกถึงกรรมที่ทำแบบระลึกได้เอง ที่ไม่ได้เจอตอนทำกรรมฐาน

ถ้าเยอะๆ จด list เลยก็โอ... นะค่ะ ^_^

 

อนุโมทนาบุญอีกครั้งนะค่ะ..มาตามอ่านคร้า
ขอบคุณ คุณอรนะค่ะที่นำคำสั่งสอนของหลวงพ่อมาให้อ่าน..อ่านแล้วรู้สึกว่าเรายังไม่อดทน ไม่มีความเพียรถึงที่สุดเลย คราวนี้เอาใหม่ ปวดเป็นปวด ตายเป็นตาย สู้ๆ

 

ขอบคุณค่ะ

เดี๋ยวทานข้าวนิด แล้วจะไปอาบน้ำ สวดมนต์ทำกรรมฐาน ค่ะ รูมเมทกลับบ้าน อรก็เลยได้มีโอกาสทำอีก ^_^

 

อนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ

 

อยากจะไปบวชที่วัดอัมพวันนานแล้วค่ะไปได้ทุกวันไหมค่ะคุณอรแล้วบวชได้กี่วันค่ะรบกวนช่วยตอบทาง PM นะค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

ค่ะ คุณฝ้าย เดี๋ยวอร pm ไปหานะค่ะ ตอนนี้เพิ่งกลับมาจากประชุม อะค่ะ

แป้บน๊า ^_^

 

คุณพระรักษา และเทวดาคุ้มครองเช่นกันครับ ชอบอ่านที่เขียนนะ รู้สึกว่าอ่านแล้วมีอะไรดีๆ เปิดเจอต้องแวะอ่านเสมอ