จริงหรือไม่ครับ การเกิดเป็นมนุษย์ เป็นโอกาสเดียวที่ทำให้ไปสู่นิพพานได้

จริงหรือไม่ครับ การเกิดเป็นมนุษย์ เป็นโอกาสเดียวที่ทำให้ไปสู่นิพพานได้

ผมอ่านหนังสือของทันตแพทย์สมสุจิรามาครับ ในหนังสือเขียนว่า ในนรก จะได้รับทุกขเวทนามาก และเป็นเทวดา พรหม อรูปพรหม ก็เสวยสุขเกินไป มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่มีสติสัมปัชชัญญะที่ได้รับสุขทุกข์พอๆกัน ไม่หลงไปซะทีเดียว

นั่นหมายความว่า เทวดาเหล่านั้น ถ้าอยากบรรลุนิพพาน ต้องมาเกิดเป็นมนุษย์หรือครับ

อย่างนั้น พวกเรามีโอกาสเข้าสู่นิพพานได้มากกว่าพวกเขาหรือไม่ครับ

หรือผมตีความผิด?

 

การเกิดเป็นมนุษย์มีโอกาสกลับคืนสู่พระนิพพานได้มาก เพราะโครงสร้างของมนุษย์เป็นโครงสร้างพิเศษรวมถึงสติปัญญาด้วย สัตว์ที่ว่าดุร้ายยังสยบได้ด้วยปัญญาของมนุษย์
ส่วนเทวดาหรือพรหม บางดวงก็สามารถบำเพ็ญเพียรได้โดยไม่ต้องกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ก็มี บางดวงพอหมดบุญก็อาจเสวยทุกข์ก่อนแล้วค่อยมาเกิดเป็นมนุษย์ทีหลังก็มี แต่กว่าจะมาได้ยาวนานมาก ๆ เราเกิดมาเป็นมนุษย์นี่ดีแล้วทำความดีให้สมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ให้ดีที่สุด เพื่อกลับคืนสู่พระนิพพานได้ง่าย ๆ
โมทนา

 

ขอบคุณมากครับคุณฮั้วโต๋

และผมสงสัยต่อครับ ถ้าเราทำกรรมดี กรรมนั้น ย่อม"ส่งผล" งั้นก็ไม่มีวันจบสิ้นน่ะสิครับ ถ้าเราประสงค์ที่จะเข้าสู่พระนิพพาน ต้องไม่ทำ กรรม (ซึ่งรวมทั้งดีหรือชั่วก็ตาม) นี่ครับ
และการบำเพ็ญเพียร ก็เป็นครุกรรมด้วย ?

ขอบคุณมากครับ

 

ยินดีและอนุโมทนา สาธุ กว่าจะถึงขั้นนั้น ต้องรู้จักการสร้างความดี สิ่งมีชีวิตไม่ใช่วัตถุ จึงจะได้อยู่เฉยๆ ไม่กินไม่นอนจ้า

 

ขออนุญาตแย้งนิดนึงนะครับ

ที่ว่ากันว่า การเกิดเป็นมนุษย์ เป็นโอกาสเดียวที่ทำให้ไปสู่นิพพานได้นั้น

ถ้าเป็นสายวิปัสสนากรรมฐาน หรือสายทั่วไปที่ปฏิบัติกันอยู่

ไม่ว่าจะเป็นพุทโธ ยุบหนอพองหนอ

ธรรมกาย กสิณ หรืออะไรก็ตามแต่

ต้องอาศัย "กาย" เป็นเครื่องมือในการปฏิบัติทั้งสิ้น

ดังนั้นที่ว่ากันว่า การเกิดเป็นมนุษย์ เป็นโอกาสเดียวที่ทำให้ไปสู่นิพพานได้นั้น

จึงจริงเกือบ 100%

ที่ว่าเกือบ 100% นั้น เพราะว่ายังมีวิธีปฏิบัติสายนึง

ที่เรามิจำเป็นต้องใช้กาย ^^

*ขออภัยที่ไม่สามารถบอกรายละเอียดได้นะครับ

้ต้องขออนุญาตครูบาอาจารย์ก่อน

**ศิษย์รุ่นเสาร์ห้า

 

สภาวะเทวดา เป็นสภาวะกายทิพย์ครับ ทำให้หลงในความสุขคือมองไม่เห็นทุกข์
แล้วจะอยากจากสภาวะทิพย์นี้ได้อย่างไร สภาวะเทวดาจึงเป็นสภาวะที่ติดสุขทำให้
ปฎิบัติถึงนิพพานยาก สภาวะมนุษย์จะเป็นสภาวะที่เหมาะเจาะกับการปฎิบัติเพราะ
กายนี้ใจนี้ล้วนเป็นทุกข์ ถ้าพิจารณากายใจลงปัจจุบันจะเห็นได้ชัดเจนกว่าสภาวะ
ของเทวดา ดังนั้นสภาวะมนุษย์จึงปฎิบัติเพื่อเข้าถึงนิพพานได้ง่ายกว่า แต่เน้นว่า
ต้องปฎิบัติสติปัฐฐานสี่เท่านั้น ถึงจะเป็นทางสายเอกทางสายตรงสู่นิพพาน โดยมี
สติรู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริงครับ....

 

มนุษย์ เทวดา และพรหมบางชั้น สามารถทำนิพพานให้แจ้งได้ครับ

ไม่จำเป็นต้องเกิดเป็นมนุษย์เท่านั้น

 

เป็นคำถามที่น่าสนใจมากทีเดียว
อื่ม หากว่าเราสงสัย เราลองอ่านในพระธรรมบทเยอะแยะมากมาย
ได้เคยอ่านเรื่องราวของพระเจ้าพิมพิสารหรือไม่ พระเจ้าพิมพิสารเองก็เป็นพระโสดาบัน ซึ่งก็ไปเป็นท้าวกุเวรในปัจจุบัน เพราะว่าท่านเคยเสวยชาติเป็นอย่างนั้นมาก่อน ท่านเองก็ไม่เวียนมาเกิดในโลกนี้อีก แต่จะทำให้แจ้งในพระนิพพานได้เลยบนสวรรค์

ในครั้งสมเด็จพระพุทธชินสีห์ เสด็จดาวดึงส์โปรดพุทธมารดาบนสวรรค์ แสดงพระอภิธรรม ๗ คัมภีร์นั้น พระพุทธองค์ได้ทำให้เทวดาเป็นแสนโกฏิ บรรลุพระโสดาบันเป็นขั้นต่ำ และมีหลายองค์ที่บรรลุธรรมขั้นสูงมากกว่านั้น

หากเราได้เคยสวดบทชัยมงคลคาถา พระคาถาบทที่ ๘ กล่าวถึงท้าวพกาพรหมที่หลงผิดคิดว่า พรหมโลกเป็นของเที่ยง ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เพราะว่าตัวเองเกิดมานานมาก นานจนจำไม่ได้ว่าสมัยที่ตัวเองก่อนมาเกิดเป็นพรหมนั้นเป็นใครได้ทำอะไรมาก่อน สมัยนั้นพระพุทธองค์ทรงทราบความคิดของพกาพรหมแล้ว ก็เสด็จยังพรหมโลก ก็เกิดการประลองฤทธิ์กันระหว่างพระศาสดาและท้าวพกาพรหม ซึ่งต่อมาท้าวพกพรหมก็ถูกทรมานจากพระบรมสุคตให้สำเร็จเป็นพระโสดาบัน

หากหนังสือนั่นกล่าวไว้อย่างงั้นจริงว่า มนุษย์เท่านั้นที่จะบรรลุธรรมได้ เป็นโอกาสเดียวที่จะบรรลุธรรมได้ แสดงว่ากำลังแย้งกันกับพระไตรปิฏกหรือเปล่า

การบรรลุธรรมนั้น ไม่เกี่ยวกับสภาพของขันธ์ ที่จริงเทวดานางฟ้าเนี่ย หรือแม้กระทั่งพรหมน่าจะบรรลุธรรมได้ง่ายกว่า เพราะว่าไม่มีความหิวกระหาย ไม่มีความทุกข์ทางกายให้ลำบาก มีกำลังแห่งจิต หากทำกำลังใจไปสนใจที่จิตอย่างเดียว ก็จะเห็นได้ง่ายกว่า น่าจะบรรลุธรรมได้ง่ายกว่าเสียด้วยซ้ำ

แต่อย่างไรก็ช่าง คุณพารากอนครับ ไม่ต้องสนใจว่าใครจะบรรลุธรรมได้ง่ายกว่าใคร สนใจอย่างเดียวว่า แล้วตอนนี้ใจเราเข้าใกล้พระนิพพานแล้วหรือยัง หากว่ายัง ก็ให้รีบทำดีกว่า
ความเลว ความชั่วยังเกาะกินอยู่ในใจหรือไม่ กิเลสต่างๆ มีอยู่หรือไม่ หากว่ามีก็ให้รีบรู้และกำจัดมันออกไป ทำใจให้ผ่องใส เข้าสู่พระนิพพานแดนเกษมดีกว่าครับ

 

จริงๆทำได้ทุกชั้นอ่ะครับ

ถ้าเค้ามีวิธีที่ปฏิบัติที่ถูกต้อง

เพราะการเข้าสู่พระนิพพานนั้น

มิจำเป็นต้องใช้กายเลย

อาจมีใช้บ้างในช่วงแรกๆแต่ถ้าปฏิบัติไปได้ซักระยะ

แล้วเค้าหมดอายุขัย(เสียชีวิต) และถ้าเค้าก็ไปเกิดในสวรรค์

ก็สามารถปฏิบัติต่อได้โดยมิต้องใช้กาย กายทิพย์ ไม่ว่าจะแบบหยาบ แบบ ละเอียด

ใช้แค่จิต จิตเดิมแท้ของเรา

ทุกๆคนมีจิตเดิมแท้อยู่แล้วเป็นแสงภายใน ที่ปุถุชนคนธรรมดาไม่สามารถมองเห็นได้

นอกจากตาที่สามได้ถูกเปิดออก

หลายๆท่านคงเคยมีประสบการณ์ภายในเรื่องแสง

และนี่แหละคือคำตอบครับ ^^

*ขออนุญาตยกตัวอย่าง ถ้าปฏิบัติแบบยุบหนอพองหนอ

กำหนดจิตที่ท้องนั้น

แน่นอนว่าต้องใช้กาย เพราะถ้าเกิดเป็น พรหม เทวดา ฯลฯ จะมีแต่กายทิพย์

เราจึงไม่สามารถใช้ท้องในการปฏิบัติสายนี้

และสายพุทโธก็ไม่สามารถทำได้เช่นกันเพราะ ต้องกำหนดที่ลมหายใจ

ใช้ปอด ซึ่งก็ร่างกายอีกนั้นแหละ ^^

ธรรมะชั้นสูงต้องค่อยๆคิดค่อยๆอ่าน นะครับถึงจะเข้าใจ

 

เคยดูหนังปะวัติ สมเด็จโตอะคับ มีตอนนึงบอกไว้ว่า ที่สมเด็จไปโปรดที่เมืองลับแล ได้เทศว่า *เมื่อปราศจากขันธ์(ร่างกาย) แล้ว ก็ไช่จะพิจราณาธรรมมิได้ ก็ไห้พิจราณาที่จิตนั้น นั่นแหละ ถึงการเกิดขึ้นตั้งอยู่และเคลื่อนไปของจิตนั้น นั่นแหละ เอวัง ก็มีด้วยปะการฉะนี้*

ปะมานนี้นะคับ

 

หนทางกลับคืนสู่พระนิพพานมี 84,000วิธีหรือ 84,000 พระธรรมขันธ์นั่นเอง และมีหนทางอีก 40 สายทาง นั่นคือ กรรมฐาน 40 กองนั่นเอง
จะเป็นสายใด กองไหน ก็มีจุดหมายเดียวกันคือพระนิพพาน นั่นเอง
การที่เราสร้างสมความหรือบุญไม่สูญหายไปไหน สะสมไปเรื่อย ๆ ถ้ายังไม่ถึงซึ่งพระนิพพาน แล้วกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกบุญที่เคยสร้างไว้จะมารวมกันอีก ที่เรามักพูดกันว่า บุญเก่าและบุญใหม่ นั่นแหละ เพราะฉะนั้นมนุษย์เราจึงมีหลายหนทาง หลายวิธีที่จะทำความดี ตามจริตของตนเองเราจึงไม่ควรขัดแย้งกันควรส่งเสริมซึ่งกันและกัน แต่สามารถแบ่งปันประสบการณ์กันได้
โมทนาทุกสายบุญ ทุกหนทาง เพื่อพระนิพพาน