:พระธุดงค์ที่ภูพาน:

​

​

"ศรีประชุม" เล่าประสบการณ์มหัศจรรย์จากเทือกเขาภูพาน

ดิฉันได้รับการสั่งสอนจากพ่อแม่ว่า ถึงแม้เรื่องผีๆสางๆ จะไม่ใช่เรื่องเหลวไหลโดยสิ้นเชิงก็จริง พวกเราเคยเชื่อและนับถือมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวดแล้ว ไม่ว่าผีแถน หรือแถนหลวง, แถนฟ้า ในอดีต ผีปอบและผีกระสือในปัจจุบันก็ตามที

ข้อสำคัญต้องนับถือพระมากกว่านับถือผีค่ะ!

พระภิกษุสงฆ์เป็นผู้สืบทอดและเผยแพร่คำสั่งสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีพระธรรมเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวและเตือนใจพุทธบริษัทให้ประกอบแต่กรรมดี ละเว้นกรรมชั่ว และทำจิตใจให้ผ่องแผ้วแจ่มใสอยู่เสมอ

ใครสมาทานศีลห้า รักษาไว้ได้มั่นคงย่อมไร้ความเดือดร้อน ประสบแต่ความสุขความเจริญตลอดไป

ครอบครัวเราอยู่สกลนครค่ะ พ่อแม่ไปทำบุญที่วัดสว่างวัฒนา ตำบลดงมะไฟ ในอำเภอเมืองเป็นประจำ สมัยเด็กๆ ดิฉันเคยไปด้วย 2-3 ครั้ง พ่อแม่นับถือพระรูปหนึ่งชื่อ "หลวงพ่อเกียน" มาก จำได้ว่าขณะนั้นท่านอายุราว 50 ปี บวชเณรตั้งแต่อายุราว 10 ขวบเท่านั้น

หลวงพ่อเกียนท่านเป็นภิกษุน่าเลื่อมใส ใบหน้าอิ่มเอิบ ผิวพรรณดี ผู้ใหญ่ชอบเรียกว่า "ราศีจับ" บ้าง "ผ้าเหลืองจับ" บ้าง มีลูกศิษย์ลูกหามากมายทั้งในสกลนครและจังหวัดใกล้เคียง...เชื่อกันว่าท่านเก่งทางสมาธิและวิปัสสนาค่ะ

นอกจากนั้นท่านยังมีญาณทิพย์ สามารถติดต่อกับดวงวิญญาณได้ ทำให้ได้รู้จักกับภิกษุในอดีตหลายร้อยปีมาแล้ว และมีความเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างสูง จนกระทั่งฝากตัวเป็นศิษยานุศิษย์ตั้งหลวงพ่อเกียนยังเป็นสามเณรน้อยจนถึงปัจจุบันนี้

บรรดาฆราวาสและบรรพชิตผู้รู้กิตติศัพท์ท่าน ล้วนแต่เคารพนับถือท่านประหนึ่งเทพเจ้า ได้เรียกขานนามของท่านต่างๆ มากมายดังนี้ค่ะ

พระครูโลกอุดร, หลวงพ่อโลกอุดร, หลวงปู่พระครูโลกอุดร จนถึง หลวงปู่พระครูธรรมเทพอุดร

ผู้ที่มีความศรัทธา เคารพนับถือส่วนหนึ่งจะเรียกท่านว่า "หลวงปู่ใหญ่"

จากคำบอกเล่าของพ่อแม่ ทำให้ดิฉันพลอยได้รับรู้ไปด้วยว่า เมื่อสมัยหลวงพ่อเกียนยังเป็นสามเณร อายุราว 12-13 ปี ยังมีความซุกซนตามประสาเด็กน้อย ได้ขึ้นไปเที่ยวเล่นบนเทือกเขาภูพาน ซึ่งเต็มไปด้วยความเปล่าเปลี่ยนอยู่เป็นประจำ

วันหนึ่ง เณรเกียนก็ได้พบกับพระธุดงค์รูปหนึ่งปักกลดอยู่ในป่าตามลำพัง อารามอยากรู้อยากเห็นจึงเข้าไปถามว่าหลวงพ่อมาจากไหนครับ?

พระธุดงค์ท่านก็ยิ้มเมตตา ตอบยิ้มๆ ว่าท่านชื่อคำแพง ออกธุดงควัตเสาะหาความสงบวิเวกไปเรื่อยๆ ตามลำพัง มิได้มีจุดหมายแน่นอน...แล้วถามว่าสามเณรน้อยเป็นใคร? เหตุใดจึงขึ้นมาเที่ยวเล่นในป่าดงเช่นนี้ ไม่เกรงกลัวอันตรายจากสิงสาราสัตว์อันดุร้ายต่างๆ ดอกหรือ?

สามเณรเกียนก็บอกชื่อของตน อยู่บ้านนาขาม ที่บวชเณรก็เนื่องจากย่าตาย ต้องการให้ย่าได้ขึ้นสวรรค์จึงบวชเณร หวังจะให้ได้บุญกุศลเพื่อส่งไปถึงย่าจนสำเร็จ

การมาเที่ยวเล่นในป่าก็เพราะได้ยินผู้ใหญ่เล่ากันว่า มักจะมีพระธุดงค์ผู้มีวิชา คาถาอาคมแก่กล้านัก..เมื่อได้มาพบแล้วก็ขอฝากตัวเป็นศิษย์ อีกทั้งหวังจะได้ร่ำเรียนธรรมะเพื่อนำไปสั่งสอนคนอื่นๆ ต่อไป

พระธุดงค์หรือหลวงพ่อคำแพงได้ฟังสามเณรน้อยก็ยิ้มละไม เอ่ยขึ้นว่า

"ถ้าเณรต้องการได้วิชาจงจดจำไว้ว่า ถ้าไปพบบ้านใครโดนไฟไหม้ เณรต้องช่วยเขาดับไปเสียก่อน จากนั้นจึงสอนธรรมะ ถ้าเขาเจ็บไข้ก็ต้องรักษาให้หายเสียก่อนแล้วจึงสอนธรรมะเขา"

สามเณรเกียนยอมรับสัจธรรมของหลวงพ่อคำแพง แล้วจึงฝากตัวเป็นศิษย์ร่ำเรียนทั้งฝึกนั่งสมาธิ กำหนดจิตให้สงบนิ่ง เรียนวิปัสสนา เพ่งกษิณจนเติบกล้า สามารถมองเห็นได้ไกลๆ แม้กระทั่งหมู่บ้านเบื้องล่างก็มองเห็นได้ถนัดชัดเจน

หลวงพ่อคำแพงพาสามเณรน้อยท่องเที่ยว ธุดงค์ไปตามป่าดงเปล่าเปลี่ยวบนเทือกเขาภูพานเป็นเวลา 3 เดือนเศษ ก่อนจะธุดงควัตตามป่าดงอื่นๆ อีกต่อไป

ในป่าดงพงไพรเช่นนั้นไร้บ้านเรือนผู้คน แต่ผู้ทรงศีลทั้งสองรูปก็หาเดือดร้อนไม่ เนื่องจากจะมีผู้คนนำอาหารมาคอยใส่บาตรให้ได้ขบฉันตลอดมา แม้จะไม่พบบ้านเรือนใดๆ เลย คิดว่าเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์นัก!

เวลาผ่านไปประมาณปีเศษ หลวงพ่อคำแพงได้ถ่ายทอดวิชาต่างๆ อันมีคุณค่าเลิศล้ำให้สามเณรน้อย ก่อนจะนำมาจนถึงจุดที่ได้พบกันครั้งแรก แล้วหลวงพ่อคำแพงก็ออกจาริกต่อไปเพียงลำพัง

ตั้งแต่นั้นมาจนถึงทุกวันนี้ เวลาผ่านไปหลายสิบปีแล้ว เณรน้อยผู้กลายเป็นหลวงพ่อเกียนผู้มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ก็ยังไม่ได้พบเห็นพระอาจารย์ หรือหลวงพ่อคำแพงอีกเลย!

จนกระทั่งวันหนึ่ง ท่านรับนิมนต์จากลูกศิษย์ให้ไปร่วมงานบุญที่จังหวัดกาญจนบุรี บังเอิญเหลือบไปเห็นรูปบูชาบนหิ้งพระจึงอุทานว่า...หลวงพ่อคำแพงนี่นา!

ศิษย์นั้นบอกว่า...นั่นคือภาพพระครูเทพโลกอุดร! และนำภาพมาให้ดูจึงได้เห็นข้อความใต้ภาพว่าคำพูดนั้นเป็นความจริง เกิดความกังขาว่า หลวงพ่อคำแพงกับพระครูเทพโลกอุดรจะเป็นองค์เดียวกันดอกกระมัง?

ปริศนาน่าขนหัวลุกนั้นยังหาผู้ใดมาเฉลยมิได้เลยจนถึงปัจจุบัน!

สุดท้ายนี้ ดิฉันขอฝากพระคาถาของหลวงปู่ใหญ่ หรือหลวงปู่พระครูเทพโลกอุดร "เทพเจ้าแห่งอีสาน" ให้ท่านผู้อ่านเพื่อเป็นสิริมงคล ดังนี้ค่ะ

นะโมฯ 3 จบ "เมตตาลาโภ ธะโสมิยะ อะหะพุทโธ"

ท่องให้คล่อง ภาวนาทุกๆ วัน จะมีโชคลาภ ทำมาหากินสะดวก มีความเจริญรุ่งเรืองตลอดไป

​

ที่มาของรูป http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=30034&page=11







<AREA shape=POLY target=_blank coords=100,0,0,100,0,71,71,0 href="http://thaiblogger.org/webbands/"><AREA shape=POLY target=_blank coords=100,0,0,100,0,71,71,0 href="http://thaiblogger.org/webbands/">


<!-- Start Webbands -->
<SCRIPT src="http://thaiblogger.org/webbands/weloveourking_left.js" type=text/javascript></SCRIPT><STYLE><!-- @import url(http://comed46.com/webbands/webband.css); --></STYLE>

<MAP name=THBLeft><AREA shape=POLY target=_blank coords=100,0,0,100,0,71,71,0 href="http://thaiblogger.org/webbands/"></MAP><STYLE><!-- @import url(http://comed46.com/webbands/webband.css); --></STYLE>
<STYLE><!-- @import url(http://comed46.com/webbands/webband.css); --></STYLE>
<STYLE><!-- @import url(http://comed46.com/webbands/webband.css); --></STYLE>