เว็บพลังจิต ศัตรูในชาติที่แล้วมาเกิดเป็นลูก

ขออนุโมทนาในบุญกุศลกับเจ้าของกระทู้และทุกท่านสาธุ สาธุ สาธุอนุโมทามิ.

 

นั่นก็คือถึงเวลาแล้ว ที่เราจะต้องหยุดกรรมที่เป็นวัฏจักรแห่งการจองล้างจองผลาญนั้นด้วยตัวเราเองครับ หมดเวรหมดกรรมกันทีในชาติภพนี้ เขาเกิดมาเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของเรานั่นก็ย่อมหมายความถึงความรักของบิดามารดาที่จักต้องมีต่อผู้เป็นลูกเลือดเนื้อเชื้อไข หากเขาไม่ได้เกิดเป็นลูกของคุณ คงจะไม่มีค่าอะไรที่จะทำให้คุณหยุดการจองเวรนั้นได้ เพราะไฟอาฆาตพยาบาทมันแรงเหลือเกิน แต่ก็โชคดีมากแล้วนะครับที่เขาได้เกิดมาเป็นลูก และเขาก็รักพ่อเขาด้วย ^___^
อนุโมทนาครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ การให้อภัยทาน ทำให้เราเลิกยึดเลิกติดกับสิ่งที่ทำให้ใจมัวหมองจริงๆ

 

เรื่องกรรมดี กรรมชั่วที่ให้ผลข้ามภพข้ามชาติมีจริง ชีวิตคนเราไม่ได้เป็นไปในแต่ละวันด้วยความบังเอิญ แต่มีกงกรรมกงเกวียนกำหนดไว้ คล้ายๆ กรณีนี้เหมือนกันนะคะ

http://palungjit.org/posts/3582780

 

เอ่อ...ขออนุญาติ เพิ่มเติมเนื้อเรื่องอีกนิดนะครับ (ผมก็งี้แหละชอบมานึกรายละเอียดอื่นๆได้ทีหลัง มักเล่าโดยไม่วางแผน)

และขอขอบคุณทุกท่านครับ

ลูกของผมไปๆมาๆอยู่ระหว่างพ่อกับแม่ตั้งแต่ 9 ขวบแล้วครับ เพราะผมกับภรรยาแยกกันอยู่แต่ก็ไม่ไกลกันเท่าไหร่ ประมาณ 20 กม. แต่ต้องนั่งรถ 3 ต่อ และลูกผมต้องไปเองมาเองคนเดียว เนื่องจากภาระทางครอบครัวของแม่เค้าและผมเองก็การเงินไม่ดี ลูกผมจะทำงานบ้านได้ทุกอย่าง ขนาดล้างห้องน้ำให้สะอาดจริงๆผมยังได้สูตรมาจากลูกชายเลย (ที่เค้าใช้ไฮเตอร์ล้างหน่ะครับ ขาวเชียว สำหรับคนที่ยังไม่รู้นะครับ) และก็ทำกับข้าวให้ผมกินอยู่บ่อยๆ (ชอบพลิกแพลงสูตรซะด้วย-ใครเคยกินไข่เจียวกล้วยน้ำหว้ามั่งครับ) และเวลาที่ผมอารมณ์ดีไม่ดุด่าลูกในวันไหน ลูกก็จะมาอาสานวดให้ผมจนสบายตัว จะใช้อะไรก็ทำให้ทุกอย่าง (พิมพ์ๆไปน้ำตาผมชักจะซึม สำนึกในความผิดของตัวเองมากเลยครับ)

บอกตรงๆว่า บางครั้งผมใช้จนรู้ว่าลูกเหนื่อยเพราะทำตลอดไม่ได้พักแต่ก็แค่รู้สึกสงสารนิดหน่อย

ความยึดติดช่างน่ากลัวและก่อให้เกิดทุกข์เสียจริง

ผมเองก็คิดถึงความดีของลูกมาตลอด และกำหนดให้อยู่แค่ในภพชาติปัจจุบันแต่มันก็ไม่อาจลบล้างความแค้นที่ฝังในจิตนั้นได้ มันไม่ใช่ว่าผมจะตั้งหน้าตั้งตาเกลียดลูกโดยไม่มีเหตุผลไม่ได้เกิดจากความคิดของสมอง แต่มันเกิดมาจากจิตข้างใน ผมจึงพยายามแก้ที่ข้างในโดยการนั่งสมาธิ

และผมก็มักจะโดนแม่และพี่น้องหรือเพื่อนบ้านด่าว่าหรือเหน็บแนมอยู่เสมอว่า ทำไมผมถึงไม่รักลูก เป็นคนธรรมะแต่ทำไมไม่รักลูก

แต่กับเด็กคนอื่นผมปกติ รู้สึกเอ็นดูเมตตา แต่กับลูกแม้แต่กอดผมก็ยังไม่เคยเลย

และก็จริงที่ว่า ดีที่เค้ามาเกิดเป็นลูก จึงมีเหตุผลทางสังคม ครอบครัวและศีลธรรมให้ผมต้องดับความแค้นตัวเองลง ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ญาติกัน ผมคงทำไม่ได้ขนาดนี้แน่

เรื่องของกรรมช่างเป็นเรื่องที่ละเอียดซับซ้อน และน่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก

จบเรื่องราวของผมทุกอย่างในกระทู้นี้แล้วครับ

ขอให้ทุกท่านจงเป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่เช่นกันครับ

 

มหาทานอันยิ่งใหญ่อย่างหนึ่ง คือ อภัยทาน ขออนุโมทนาด้วยค่ะ สิ่งที่ท่านทำนับเป็นกุศลทานที่ทำได้ยากสำหรับบุคคลทั่วไป แต่ท่านได้พยายามจนสำเร็จ สาธุ

 

ผมอยากระลึกชาติได้บ้าง สอนบ้างสิครับ

 

การให้อภัย เป็นการให้ที่ประเสริฐ
อนุโมทนาสาธุ<!-- google_ad_section_end -->

 

ผมขอขอบคุณในคำแนะนำครับ ผมจะไปขอโทษลูกครับ

จริงๆแล้วผมก็ยังไม่เคยเ่อ่ยปากขอโทษลูกเลย ตอนนี้ผมแค่หายจากการโกรธเกลียดลูก
และเริ่มมีความรักความห่วงและเมตตาต่อลูกแบบที่พ่อควรจะมี ผมเองทุกวันนี้ก็นึกเสียใจที่ปล่อยให้สิ่งที่ติดมาจากอดีตทำลายความรักที่ดีที่ควรมีและกระทำต่อลูกมาตั้งหลายปี ผมสงสารลูกของผมอยู่มากเหมือนกัน ชีวิตไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่แบบพร้อมหน้าต้องไปๆมาๆ
และตอนนี้แม่ของเค้าก็ไม่ค่อยห่วงเค้าแล้ว เพราะมีลูกกับแฟนใหม่ แล้วแฟนใหม่เค้าไม่ชอบให้ยุ่งกับลูกติด พอพ่อตัวเองหายโกรธได้ ก็กลับต้องจากไปจากทางโลก

แต่หลังออกพรรษานี้ผมก็บวชเหมือนกันและลูกของผมก็รอที่จะอยู่กับผม ปฎิบัติธรรมกับผม และตั้งใจไว้ว่าสักวันข้างหน้าจะได้ไปธุดงค์ด้วยกันครับ

และเรื่องการอโหสิกรรมกันก่อนบวชนั้นผมก็ลืมนึกถึงไปครับว่ามีอยู่

ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณครับ

มีสิ่งที่มาบอกถึงอนาคตข้างหน้าของผมแล้ว นิมิต 3 ครั้ง (แล้วผมจะลงในนี้เพิ่มอีกกระทู้ถ้าไม่ว่าอะไร และจะเป็นกระทู้สุดท้ายของผมแล้ว)

เมื่อผมบวชผมก็จะไปจากเวปนี้ถาวร เพราะผมไม่อยากวุ่นวายในทางโลกแล้ว อยากไปอยู่แบบสงบ และตั้งใจปฎิบัติธรรมให้มากกว่าเดิม

ทุกวันนี้ทีั่่ผมเข้ามาในเวปนี้ก็เพราะต้องการเก็บข้อมูลต่างๆที่มีประโยชน์ไปไว้อ่านตอนบวชหน่ะครับ ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ

และอนิสงค์จากการบวชในอนาคตของผมข้างหน้าขอให้ทุกท่านทั้งหลายจงได้รับในอนิสงค์นี้ด้วยเทอญ

 

ผมมาตอบคุณ เจตบุตร นะครับ

ลองปฎิบัติแบบสติปัฎฐานสี่ สิครับถ้าไม่รู้ว่าปฎิบัติยังไงลองไปฝึกปฎิบัติทีี่วัดอัมพวันจังหวัดสิงห์บุรีหน่ะครับ

เจริญในธรรมครับ

 

ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ....

 

การให้อภัย ทำไมมันทำยากจังค่ะ พยายามแต่มันก็ฝืนความรู้สึกค่ะ อยากให้อภัย คนที่เขาทำให้เราเจ็บ ทำให้เราทุกข์ ทำให้เราอับอายผู้คน อยู่ทุกวันนี้ เหมือนเขาติดตราบาปไว้ให้เรา เราอยากหลุดพ้น จากทุกข์นี้ มากๆ แต่ก้เหมือนมันไม่มีวี่แวว ไม่มีทางออกเลยค่ะ ทำไงดี

 

เคยเดินขึ้นไปกราบพระบรมสารีริกธาตุบนภูเขาทองมั้ยครับ ตอนเดินขึ้นเหนื่อยไหมครับ เพราะอะไรเพราะเราเดินต้านแรงดึงดูดของโลกไงครับ กว่าจะก้าวข้ามบันไดแต่ละขั้นยากใช่ไหมครับ แต่พอไปถึงยอดเป็นไงครับข้างบนสวยมั้ย อากาศดีไหม ปิติสุขใจไหมที่ได้อุตสาหะพาสังขารฝืนแรงดึงดูดขึ้นไปน้อมสักการะสิ่งที่เราศรัทธาว่าเป็นเสมือนตัวแทนของพระพุทธเจ้า

ทำนองเดียวกันครับ ความดีนั้นทำยากเพราะกิเลสมันคอยหลอกล่อ คอยลวงตาเราอยู่ แต่ความชั่วนั้นทำง่าย เพราะใจเรามันพลอยที่จะคล้อยไปตามกิเลสอยู่แล้ว จิตคนเหมือนน้ำครับที่คอยแต่จะไหลลงสู่ที่ต่ำ ถ้าเราไม่มีศีลธรรมประจำใจมันก็ปล่อยไปตามที่กิเลสมันจะพาไป การเป็นพุทธศาสนิกชนจึงเป็นการสวนกระแสไม่ปฏิบัติตามใจตนเอง ใช้สติปัญญาเป็นเครื่องไตร่ตรองเห็นว่าดีจึงกระทำ ถ้าเป็นชั่วก็ละ นี่เป็นเส้นทางของผู้ที่ต้องการพัฒนาชีวิตตนเข้าสู่ความเป็นอริยชน มองธรรมะให้มองสูง มองอธรรมมักจะมองต่ำ

 

เรื่องของกรรมหลายๆคนก็บอกว่าเป็นสิ่งที่ไร้สาระหรืออย่าไปคิดถึง มันเป็นเรื่องของปัจจุบัน และเราจะรู้ได้อย่างไรว่ากรรมนั้นเป็นการสร้างขึ้นมาใหม่จากเราหรือเขา หรือเป็นกรรมเก่ามาตอบแทน กรรมเป็นเรื่องที่ละเอียดและซับซ้อนยากที่จะเข้าใจได้ในคนธรรมดาอย่างเราๆ

กรรมเป็นเรื่องที่ควรต้องศึกษาและพิจารณาให้ละเอียดเพื่อให้เกิดความแตกฉานและนำไปสู่ความเบื่อหน่ายในการเวียนว่ายตายเกิดของทุกสรรพชีวิต

และอย่างน้อยสำหรับผู้เริ่มปฎิบัติ หรือเคยศึกษา หรือรู้ในด้านธรรมะมาบ้าง ก็ควรคิดถึงเพื่อปลอบประโลมใจจากความทุกข์ทั้งหลายที่มี

การนำคำสั่งสอนต่างๆไปคิดพิจารณาเพื่อให้เกิดความแตกฉานในธรรมะนั้นควรนำไปคิดในขณะปฎิบัติกรรมฐาน หรือการวิปัสนากรรมฐานนั่นเอง

การจะละจากความทุกข์ทั้งหลายให้ได้นั้นมีอยู่วิธีเดียวนั่นคือต้องปฎิบัติกรรมฐาน เพราะการปฎิบัติกรรมฐานนั้นจะส่งผลต่อจิตโดยตรง ทุกข์ทั้งหลายจะเกิดจากจิตของเราทั้งนั้น จึงต้องแก้ที่จิต

คุณลองตั้งใจในการปฎิบัติและนำเหตุผลของทุกข์ต่างๆที่เกิดขึ้นนี้ ไม่ว่าจะการปฎิบัติของคุณและเค้าที่มีต่อกันกระทำต่อกัน มาคิดพิจารณาให้ละเอียด และการจะคิดได้อย่างละเอียดได้นั้น ต้องมีความสงบจนจิตมีความละเอียดขึ้นเสียก่อน จึงจะคิดได้อย่างมีเหตุผลมากขึ้นและจะเข้าใจในทุกข์เหล่านั้น และคุณก็จะปล่อยวางมันได้

ขอให้เร่งเพียรปฎิบัติเถิด

เจริญในธรรมครับ

 

ตัวเราก็เป็นน่ะค่ะ ...... คือรู้สึกว่าพ่อไม่รักอ่ะ พยายามคุยดีๆๆ ก็เหมือนไม่พอใจ ทำอะไรก็ไม่ถูกใจสักอย่าง เหมือนลึกๆๆเค้าเกลียดเราอ่ะ แต่ความเป็นพ่อคนเค้าก็คงรักอ่ะ แต่ลึกๆๆไม่รู้ทำไมถึงเกลียด จนมีคนทักว่า เรากับพ่อมีเวรกรรมต่อกันน่ะ ให้ไปอโหสิกรรมกราบเท้าท่าน เมื่อใจเค้าให้อภัยก็จะเป็นสุข ค่ะ

 

ครับอนุโมทนากับเจ้าของกระทู้แล้วก็ผู้ร่วมกระทู้ทุกๆท่านน่ะครับถูกแล้วดีแล้วครับ..อดีตเป็นสิ่งที่ล่วงไปแล้วครับ..อนาคตก็ยังมาไม่ถึง..ปัจจุบันเท่านั้นที่มีอยู่..กรรมเก่าก็ผ่านมาแล้ว..กรรมใหม่จะมีหรือไม่ขึ้นอยู่กับตอนนี้ขณะจิตนี้เท่านั้น..การให้อภัยเป็นการปลดเปลื้องพันธนาการจากกรรมเก่าเพื่อไม่ให้กรรมใหม่เกิดขึ้นตัดวงจรกรรมให้สั้นลง..ชาติภพก็ลดลงการให้อภัยต้องใช้ธรรมะหลายอย่างเข้ามาเกี่ยวข้อง..ทำได้ยากและคนที่ทำได้ก็ต้องมีจิตที่มีธรรมประกอบอยู่...
และเท่าที่เล่ามาผมคิดเอาเองว่าลูกคุณคงจะสำนึกผิดน่ะตอนที่ทำให้คุณตายเมื่อครั้งอดีตเพราะถ้าไม่งั้นเขาและคุณคงต้องเป็นฝายกระทำซึ่งกันและกันนั้นคือผูกปมกรรมขึ้นเรื่อยๆเพราะต่างคนต่างอาฆาต...แต่ตอนที่เล่ามาอาจจะมีแค่คุณที่เหลือปมอาฆาตแค้นอยู่ตอนนี้เป็นโอกาสดีของคุณที่จะคลายปมนั้น..โดยการให้อภัยเพื่อตัดวงจร..โอกาสดีมาถึงแล้วครับ..