ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

ลุงmodpong ครับ ผมได้เหรียญพระมาเยอะ(ผัวตายเมียเอามาถวายพระ) รู้จักบ้าง ไม่รู้จักบ้าง ผมเอาเข้าพิธีปลุกเสกอีกที จะใช้ได้หรือเปล่าครับ

อ่านทีละ 3-5 หน้า สนุกดีครับ อ่านทีละตอนแล้วใจจะขาด ติดตามตลอดครับ

 

ผมว่าไม่จำเป็นต้องเอาเข้าพิธี พระเสกมาแล้วบูชาได้เลย

 

สวัสดีครับคุณลุง ยังติดตามเรื่องราวดีๆเช่นเดิมนะครับ....(^_^)

 

..................................................
อย่างงี้ครับ...ผมยกตัวอย่าง...อย่าง.."ชานหมาก"...ถ้าไม่ได้กำหนดจิตเผื่อไว้ก่อน..ต่อให้อาจารย์เก่งขนาดไหน..ถ้าคายชานหมากลงไป..แล้วไปมีลูกศิษย์เอาไปเก็บไว้แล้วเอาไปเลี่ยมห้อย..ก็ไม่มีอะไร..แต่ที่ท่านต่างๆคายชานหมาก..แล้วลูกศิษย์เอาไปใช้..ได้ผล..เพราะท่านกำหนดจิตใส่ในหมาก(เสก)ไปแล้ว..เพราะท่านรู้ว่าจะมี..คนเก็บเอาไปใช้..บางองค์ทำเป็นปกติ..แต่ที่ว่าเสกพระแล้วเคี้ยวหมากไปด้วย..หมากจะศักสิทธิ์เหมือนพระ..ไม่ใช่..ท่านจะกำหนดจิตไปที่วัตถุมงคล..ที่ตั้งใจ..ยกเว้นกรณีอย่างที่ผมว่าคือท่านทำเป็นปกติ..คือจะปลุกเสกอะไรก็กำหนดเผื่อไปที่หมากด้วย.........................
...ฉะนั้น...การนำพระเข้าไปในพิธีพุทธาภิเษก...ต้องเข้าอยู่ในวงสายสิญจน์..และสายสิญจน์..หรือ..กล่องพระของพิธีจริงแตะอยู่กับพระที่เราจะเอาไปร่วมอยู่ด้วยถึงจะได้ผล...เพราะอาจารย์ทุกองค์ที่ปลุกเสกกำหนดจิต..ผ่านสายสิญจน์..ให้ไปยังวัตถุมงคลที่เชื่อมต่อกับสายสิญจน์นั้นๆ..ท่านมา..จากสารพัดที่..ท่านไม่มาดูว่ามีพระอะไรบ้าง..จะได้กำหนดจิตระบุลงไป..
..ถ้าเป็นอย่างผมว่าคือ..อยู่ในวงสายสิญจน์..สายสิญจน์ผ่าน..แตะกับวัตถุมงคลของเจ้าพิธี..เขา..ก็ใช้ได้ครับ..พลังความศักสิทธิ์..ก็จะเหมือนของในพิธี..ทีนี้ขึ้นอยู่กับ..พระอาจารย์ที่มาร่วมแล้ว.ว่าจะขลังขนาดไหน........
..จำไว้เลยนะครับคราวหลังเอาพระเข้าพิธี..อย่าเอากล่องวางลอยๆ..ถ้าได้แตะกับสายสิญจน์ละแน่นอน...

 

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><o:smarttagtype namespaceuri="urn:schemas-microsoft-comffice:smarttags" name="City"></o:smarttagtype><o:smarttagtype namespaceuri="urn:schemas-microsoft-comffice:smarttags" name="place"></o:smarttagtype><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if !mso]><object classid="clsid:38481807-CA0E-42D2-BF39-B33AF135CC4D" id=ieooui></object> <style> st1\:*{behavior:url(#ieooui) } </style> <![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:9.0pt 1.3pt 9.0pt 18.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> ขอขอบคุณ..คุณ<st1lace w:st="on"><st1:city w:st="on">Lynn</st1:city></st1lace>..คุณศรสิลป์..คุณSamuzza..คุณเด็กบางแค..คุณโต้งชลบุรี..คุณOrkar<o></o>
คุณโอ ท่าซุง..คุณSpecialized..คุณWichu..คุณTanagrit..คุณNorragate<o></o>
ที่ชม..ให้กำลังใจ..และติดตาม..รวมถึงทุกท่านที่ได้ติดตามอ่าน<o></o>
..................................................สรรเรื่องเก่า..มาเล่า.....................................................<o></o>
............เมื่อมีโจทย์มาก็ต้องหาทางแก้...ท่อก็ต้องมีความยาวพอควรที่จะลอดตลิ่งมาได้..สมัยก่อนไม่มี<o></o>
คอนครีตเสริมเหล็ก..ไม่วัสดุแปลกๆให้มานั่งเลือก..โครงสร้างใหญ่ๆยาวๆ..ที่รับแรงได้..ก็มีแต่ไม้..ไม้ที่<o></o>
ทนทาน..แช่น้ำได้ไม่เปื่อย..มีความเหนียวไม่เปราะ..ที่สำคัญต้องไม่หนักมากเพื่อสะดวกในการเคลื่อนที่<o></o>
..รวมถึง..สำคัญที่สุดคือ..ปลวกไม่กิน...คุณสมบัติภาพรวมนี้..มีอยู่ชนิดเดียวครับ..คือไม้สัก..ถามว่า<o></o>
ทำไมต้องสักทอง..ก็เพราะสักทอง..มีคุณสมบัติเหนือกว่า..สักขี้ควาย..เพราะช่วงติดกระพี้ที่สีดำๆ..ที่เป็น<o></o>
ที่มาของชื่อ..สักขี้ควาย..นั้น..มันเปราะ..และ..ยุ่ย..ไม่แข็ง..แต่สักทอง..เนื้อจะเหมือนกันทั้งหมด.....<o></o>
..สมัยก่อนจริงๆสักทองหาได้ไม่ยาก..ส่วนสักขี้ควายเขาจะไม่ค่อยเอามาใช้กัน..ยกเว้นจำเป็นจริงๆ...<o></o>
....ที่นี้..เมื่อเลือกไม้ได้..ปัญหาคือ..จะทำไงให้ใหญ่..กลายเป็นท่อใหญ่ๆได้...ปัญหาก็มาเพราะสักต้น<o></o>
ใหญ่ๆแก่ๆ..นั้น..ใหญที่โคนครับ..ลำต้นเหนือพื้นไปสัก..๓-๔ เมตร..ขนาดจะเล็กลงเหลือ..แค่ครึ่งที่โคน<o></o>
..แถมที่โคน..จะไม่กลม..จะเป็นเว้าๆนูนๆ..ไปตามราก..ไม่ใช่แบบต้นขนุน..หรือ..มะขวิด..ที่กลมอ้วน..ไป<o></o>
ตลอด..จึงมีปัญหา..เพราะลำพัง..ถ้าขุดกลาง..และใช้แค่ ๒ ต้น..ขนาดย่อมได้ไม่ใหญ่..เพราะถ้าขุดบาง<o></o>
ไป..จะทำ..ให้ไม่แข็งแรง..เพราะต้องคำนึงถึง..น้ำหนักดิน..ที่ทับหลังท่ออยู่..ดินถมอัดสูงกว่า ๔ เมตร<o></o>
เวลาหน้าแล้ง..ไม่มีน้ำมาช่วยรับ..เพราะน้ำไม่เต็มท่อ..น้ำหนักกดบนหลังท่อ..ต่อความยาว ๑ เมตร..ไม่<o></o>
น้อยกว่า ๔ ตัน...ท่านนายช่างเจ้าของไอเดียของเรา..เพราะประสพการณ์ที่สูงบวกความหลักแหลมของ<o></o>
ท่าน..จึงได้ไอเดียที่บรรเจิด..เป็นที่มาของท่อนี้..เพราะ..ท่านใช้ต้นสักที่ใหญ่..สมบูรณ์..มา ๔ ต้น..มา<o></o>
ประกอบกันแทน...ผลที่ได้ก็คือทำให้ขนาด..ท่อใหญ่ขึ้นไปมาก..ใหญ่กว่าไอ้ท่อคอนครีต..วางลอดถนน<o></o>
ขนาดใหญ่ซะอีก(ท่อคอนครีตเสริมเหล็ก..ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางภายใน ๑.๒๐ เมตร)..เพราะที่ผมประ<o></o>
เมินขนาดออกมา..ได้ถึง ๑.๓๐ เมตร..และจากรูปทรงของท่อ..ทางโครงสร้างถือว่ายอดเยี่ยม..เพราะ..<o></o>
ไม้แต่ละอันที่ใช้..คือไม้ทั้งต้น..ซึ่งจะรวมแก่นไม้ไว้ด้วย..ย่อมทำให้แข็งแรงเป็นพิเศษ..และรูปทรงภาพ<o></o>
รวมที่ผมpostไว้ตอนก่อน..ที่เป็นรูปตัดขวาง..จะเห็นว่า..ด้านนอกท่อ..จะเป็น สี่เหลี่ยมจตุรัส..ด้านในเป็น<o></o>
ทรงกลม..จะเกิดการถ่ายแรงจากส่วนที่บางไปส่วนที่หนา..คือที่มุม..จึงทำให้รับน้ำหนัก..หรือแรงกดภาย<o></o>
นอกได้สูง...ความชาญฉลาดของท่านนายช่างก็คือ..การทำบ่า..ไว้..นอกจากจะทำห้ำรั่วออกยากขึ้น<o></o>
แล้ว..ยังเป็นตัวช่วยถ่ายแรงได้ด้วย..นอกจากจะทำหน้าที่เป็นตัวล็อคไม่ให้เคลื่อนแล้ว..พอเอา<o></o>
แผ่นทองแดงที่มีความเหนียวยึดทั้ง ๔ ชิ้นเข้าด้วยกันอย่างแน่น..ทำให้มัน..เหมือน..ต้นไม้ยักษ์<o></o>
ทั้งต้น..ปาดด้านอกออกให้เป็นสี่เหลี่ยม..แล้วจะรูกลมๆตรงกลาง..ยังไง..ยังงั้น....<o></o>
........................................ต่อตอนหน้าครับ............................................................<o></o>
.....................................................................................................................................<o></o>
.....................................................................................................................................<o></o>
...........ท่านที่เคยอ่านที่มาที่ไป..ของ..กริ่งเปงย้ง..และกริ่งสายฟ้า..แล้ว..หลายคนจะเห็นด้วย..แต่นั่น<o></o>
เป็นการเล่าประวัติการสร้างที่มาครับ..แต่ที่ผมจะสรุปให้นี้..เป็นมุมมอง..ซึ่งอ่านแล้วจะยิ่งเห็นด้วย..ว่า<o></o>
กริ่งทั้ง..๒ ชุดนี้ทำไม..จึงเป็น..กริ่งอมตะรุ่นใหม่..ที่..ราคาสูง..เป็นที่ไฝ่หาตลอดกาล..และนอกจากผ่าน<o></o>
มากว่า ๓๐ ปี..ราคาไม่เคยตก..แต่ยังราคาสูงขึ้นเรื่อยๆ..จนวันหนึ่งจะเทียบกับ..กริ่งของสังฆราชแพ<o></o>
.............เพราะ...........<o></o>
๑. หลวงปู่โต๊ะ..เป็น อาจารย์ที่มีคุณวิเศษ..ยากหาผู้ใดเสมอเหมือน..ทั้งด้านพลังจิต<o></o>
และอาคม..รวมถึงเวทมนต์ต่างๆ..จนถึงขนาดที่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว..ยกย่องให้<o></o>
เป็นอาจารย์ท่าน..และให้ความเคารพหลวงปู่อย่างสูงสุด....หลวงปู่ครองความเป็นอาจารย์ใหญ่<o></o>
ของวงการพระทั้งหมดเป็นเวลานานมากกว่า ๒๐ ปี<o></o>
๒. เจตนาการสร้าง..ชัดเจนมาก..ไม่มีเรื่องการค้า..หรือพุทธพาณิชย์..มาปน..และ<o></o>
การดำเนินการ..ทั้งหมด..เป็นของลูกศิษย์ใกล้ชิดของหลวงปู่ทั้งนั้น..ไม่มีคนนอกมาปน..ทุกคน<o></o>
ตั้งใจเป็น..หนึ่งเดียว..เพื่ออุทิศให้หลวงปู่..ตัดปัญหา..เรื่องเจตนา.ของเสริม..ปลอมปน..อย่าง<o></o>
สิ้นเชิง....<o></o>
๓. ส่วนผสม..ที่เป็นองค์พระ..เกิดจาก..ศรัทธาของบรรดา..ลูกศิษย์..หามาทั้งสิ้น...<o></o>
แต่ละคน..ก็ช่วยกันไปหา..ทั้งที่เป็นของตัวเองอยู่แล้ว..เช่น..ทอง..เงิน..แล้วยังหามาซื้อเพิ่มกัน<o></o>
เอง..ในบางส่วนผสมที่ขาด.......มาจากศรัทธาล้วนๆ<o></o>
๔. อัตราส่วนผสม..รูปแบบ..การเท..ตามตำรับพระกริ่ง..วัดสุทัศน์อย่างสมบูรณ์แบบ<o></o>
ไม่ขาดตกใดๆ..เพราะ..ผู้ควบคุมเป็นคนเดียวกับ..ที่ทำกริ่งของสังฆราชแพ..คือ อาจารย์นิรันดร์<o></o>
แดงวิจิตร..ทางลูกศิษย์ของหลวงปู่โต๊ะเชิญท่านเป็นพิเศษ..และเน้นให้เหมือนเป๊ะ..เนื้อนวะ ๙ <o></o>
ชนิด ตามสูตร..ยิ่งกว่ากริ่งน้ำท่วมปี ๒๔๘๕..ที่ไม่ใช่ นวะ ๙ ชนิด..น้ำหนัก..และ..สัดส่วน..ของ<o></o>
โลหะแต่ละอย่าง..ตามสูตรทั้งหมด..ขั้นตอน..ฤกษ์เท..ตามสูตรแท้<o></o>
๖. หลวงปู่..จารยันต์และเสกทั้ง ๑๐๘ ยันต์..ลงในแผ่นโลหะ..แต่ละแผ่น..ตามสูตร<o></o>
การสร้างพระกริ่งด้วยตนเองทั้งสิ้น..........<o></o>
๗...ขั้นตอนการสวดพระมงคลคาถาตามสูตรการปลุกเสก..จำนวนครั้ง..ทุกอย่าง<o></o>
ตามสูตรครบถ้วน..ของสังฆราชแพ..และดำเนินการที่..วัดสุทัศน์เทพวราราม..ก่อนถึงพิธีสำคัญ<o></o>
คือการพุทธาภิเษก..ในวันเพ็ญเดือน ๑๒ ตามสูตรและฤกษ์ขนานแท้..ที่วัสุทัศน์เช่นเดียวกัน<o></o>
๘.หลังจากผ่านพิธีที่วัดสุทัศน์..นำพระทั้งหมดกลับมาวัดประดู่ฉิมพลี..หลวงปู่..ยัง<o></o>
ปลูกเสกเพิ่มเติมให้อีก..๓ วัน ๓ คืน..เพื่อประจุพลังเพิ่มเติมแบบพิเศษ..ให้เป็นพระที่เป็นสุดยอด<o></o>
ของท่าน..และเป็นตัวแทนให้กับสิ่งที่ท่านร่ำเรียนการทำพระกริ่งมาแต่ยังไม่ได้สร้างให้สมบูรณ์<o></o>
ซักที....................<o></o>
๙.จำนวนพระ..น้อย..เหมือนดั่งเช่นยุคสังฆราชแพ..ก่อนเป็นสังฆราช..เพราะเน้น<o></o>
เนื้อหาตามสูตรเต็ม..กริ่งเปงย้ง ๕๐๐ องค์ ..กริ่งสายฟ้า ๒๕๒๐ องค์..(จึงทำให้..กริ่งเปงย้ง..<o></o>
กลายเป็นกริ่ง(กริ่งที่สร้างและปลุกเสกตามสูตรพระกริ่ง)ที่..ราคาแพงที่สุด..หลังยุค..สังฆราช<o></o>
แพ..และเจ้าคุณศรีมา..แพงกว่ากริ่งสายฟ้าด้วย..เพราะจำนวนการสร้างน้อยกว่ากัน..หายาก<o></o>
กว่า<o></o>
.......................นี่แหละครับเป็นที่มา..ว่า..เหตุการณ์เขย่าวงการช่วงปลายปี ๒๕๒๐ กับ ๒๕๒๑ ดัง<o></o>
ที่ผมกล่าวไปตอนที่แล้ว..และก็เป็นอย่างคาด..ราคากริ่งเปงย้ง..ก็ถึง..หลักหมื่นตั้งแต่ปี ๒๕๒๑ นั่นเอง<o></o>
..................................................ต่อตอนหน้าครับ....................................................<o></o>
.........................................ขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตามอ่านกัน........ขอบคุณ..ครับ..........<o></o>
....................................................สวัสดี.....................................................................<o></o>

 

การจัดพิธีอธิษฐานจิตพระเครื่อง พระคณาจารย์ท่านกำหนดจิตเสกอธิษฐานเฉพาะของในบริเวณปริมณฑลพิธีเท่านั้น เทวดาจะมาร่วมพิธี ผมเคยเห็นคนเอาสายสิญจน์มาต่อจากพิธี ทำอย่างกับสายไฟฟ้า โยงไปยังกล่องของตนเอง ซึ่งอยู่ภายนอก บางรายห่างออกไปอีกหลายเมตร เห็นแล้วขำ
ลูกอมชานหมาก เห็นเป็นของง่ายๆเป็นเศษที่คายจากปาก แต่เข้มขลังมาก อย่างที่พี่ modpong บอกนั่นแหละ พระท่านกำหนดจิตระหว่างเคี้ยวไปด้วย
ชานหมาก หลวงปู่ทิม วัดพระขาว อยุธยา ผมเองเชื่อมั่นมาก

 

.................................................
..ไอ้โยงสายสิญจน์ออกนอกโบสถ์..ก็เฟื่องสมัยจตุคามฮิต..แบบจอดรถบรรทุกข้างหน้าต่าง..ไอ้แบบนี้มันเจตนาชั่วชัดเจน..ลักลอบแบบเอาดื้อๆ..แล้วไปโฆษณาว่า่ปลุกเสกแล้ว..ยังงี้..ยังไงๆก็พุทธคุณไม่เข้าหรอก

 

สวัสดียามเช้่าครับทุกท่าน ประสบการณ์ต่างๆของคุณอานี่หาอ่านจากตำราที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะครับ สุดยอดเลย...

 

สวัสดียามเย็นครับลุง รอทีเด็ดจากลุงอยู่ครับ

 

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:9.0pt 1.3pt 9.0pt 18.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> ขอขอบคุณ..คุณศรศิลป์..คุณโอ ท่าซุง..คุณต้นชลบุรี<o></o>
ที่ให้กำลังใจ..ชม..และติดตาม..รวมถึงทุกท่านที่ติดตามอ่าน<o></o>
.......................................................สรรเรื่องเก่า..เอามาเล่า...........................................<o></o>
.........ที่ผมแจงซะละเอียด..เพราะอยากให้ลูกหลานไทย..ได้ชื่นชมภูมิปัญญา..อันสูงส่งของ<o></o>
นายช่างผู้บรรลุภารกิจ..ได้อย่างสมบูรณ์แบบ..เมื่อมากกว่า สี่-ห้าร้อยปีมาแล้ว..คนไทยเราเป็น<o></o>
ชาติ..ที่แก้ไขปัญหาเก่งไม่แพ้ชาติไหน..สมัยยี่สิบกว่าปีก่อน..ผมลุยเดี่ยวยุโรป..กระเป๋าใบเดียว<o></o>
..เจอปัญหาให้แก้สารพัด..ผมก็ผ่านมาได้..มันอยู่ที่ความมุ่งมั่นและความกล้าที่จะคิดและทำ..<o></o>
เหมือนอย่างคุณท่านนายช่างของเรา..ดังนี้..ผมขอสดุดี..<o></o>
...........เสียดาย..ที่ไม่เจอ..๓ ชิ้นที่เหลือ..ผมคาดว่าคงเลื่อนจากตำแหน่งเดิมไปไม่มาก..แต่..กรมศิลป์<o></o>
ไม่สนใจ..ไม่เชื่อ..โชคไม่ดี..ที่ผมต้องกลับมากรุงเทพเร็ว..หลังจากวันที่พบ..กลางคืนผมก็เจอกับนาย<o></o>
ช่างโครงการ..แล้วอธิบายพร้อม SKETCH..รูปให้แกดู..แล้วคุยกับแกว่า..น่าจะไปแจ้งให้กรมศิลป์ทราบแต่เร็ววัน..เพื่อให้เจ้าหน้าที่มาตรวจสอบ..แล้วถ้าพิพิธภัณฑ์กำแพงเพชรยินยอมก็ขอ..นำท่อส่วนที่พบ<o></o>
ไปตั้งไว้..ที่พิพิธภัณฑ์จะเหมาะกว่า..เนื่องจากตั้งแต่เย็นหลังพายุสงบ..และผมตรวจเสร็จแล้ว..บรรดาแม่<o></o>
บ้านเจ้าหน้าที่โครงการฯที่อยู่ใกล้ๆ..ก็เริ่มมาขัดกันแล้ว..พร้อม..ธูป..เพราะเห็น..ปาฏิหารย์ที่ผ่านมา..<o></o>
...ถ้าอยู่นาน..คนภายนอกเข้ามาร่วมวง..เดี๋ยวไปกันใหญ่..นายช่างโครงการกับผม..ก็ชอบพอกัน..ทำงาน<o></o>
ด้วยกัน..แกก็เห็นด้วย.....ผมกลับมากรุงเทพ..และไม่ได้กลับไปอีก..แต่ผมก็ส่งจดหมายเล่าเรื่อง..ความ<o></o>
เห็น..ไปทั้งที่..พิพิธภัณฑ์กำแพงเพชร...และที่..หนังสือศิลปวัฒนธรรม..ตั้งแต่สมัย..เป็นปกอ่อน..<o></o>
กระดาษธรรมดา...คิดว่าน่าจะช่วยส่งต่อ..ให้เห็นความสำคัญ..แต่เหลว.....หลังจากนั้นสัก ๒ เดือน<o></o>
...ผมได้เจอ..นายช่างโครงการฯแกก็เล่าเรื่องให้ฟัง..แกบอกว่าแกก็รีบไปติดต่อที่พิพิธภัณฑ์ฯ..ทางเจ้า<o></o>
หน้าที่ก็..ดูถูกทางเราว่าคิดไปเองรึเปล่า..นายช่างแกก็เอารูปให้ดู..มันก็ยังอิดๆออดๆ..แกเลยบอกว่า..<o></o>
เอาอย่างงี้..แกจะยกมาให้เลยที่นี่ OK มั้ย..มันถึงยอม..อีกวันแกก็เอาท่อ..ยกมาไว้ที่พิพิธภัณฑ์..ทางนี้<o></o>
ได้เห็นแล้วแกก็ยังอุตส่าห์อธิบายว่า..ไม่ใช่เศษไม้ดูรูปทรงการตบแต่งให้ดู..พร้อมข้อสันนิษฐาณและรูป<o></o>
ที่ผมทำให้ๆมันดูด้วย..มันก็บอกว่าไว้ให้ผู้เชี่ยวชาญมาดูอีกทีแล้วกัน..แกก็เลยกลับ..แกบอกผมว่ามัน<o></o>
บอกว่าคิดกันไปเองมั้ง...แกเลยเดือด..ไม่พูดต่อ..แล้ว..ท่อทองแดง ๑ ใน ๔ ชิ้น..ก็..เลยตากฝน<o></o>
อย่างไร้คนเหลียวแล..อยู่ที่นั่น..ปล่อยให้อดีตค่อยๆเลือนไปเหมือนสายลม...ปล่อยให้ภูมิปัญญา<o></o>
อันยิ่งใหญ่...ไม่ได้ให้รับทราบแก่คนรุ่นหลังให้ภูมิใจ........มันเป็นสัจจธรรม..มีเกิด..ย่อมมีดับ..<o></o>
.....ยังไงยังงั้น.............................................................................................<o></o>
....................................................................................................................................<o></o>
......................................................................................................................................<o></o>
............................ผมเขียนเรื่อง..กริ่งเปงย้ง..กับ..กริ่งสายฟ้า..นี่สบายใจ..เพราะถ้าใครหาว่า<o></o>
ผมเขียนเพื่อเชียร์ก็บ้าเต็มแก่..ของราคาไปไหนต่อไหนแล้วไม่ทราบ....................<o></o>
.......................ผมเริ่มทำงาน..ก็..โชคดี..เหมือนหนุนนำให้ผมไปทั่วราชอาณาจักร..เพราะต้องไปวาง<o></o>
แนว..สะพาน..ตรวจสอบสะพานทั่วประเทศ..แต่เป็นในพื้นที่ชนบท..เพราะผมทำอยู่สำนักงานเร่งรัดพัฒ<o></o>
นาชนบท..หรือ..ที่รู้จักกันว่า..รพช. คนรุ่นใหม่ก็คงนึกไม่ออกว่า..ยุคเมื่อ สามสิบกว่าปีก่อน..ชนบทไทย<o></o>
มันธุรกันดารขนาดไหน..ห่างตัวจังหวัดไปนิดเดียว..ก็เจอขี้ฝุ่นแล้วเพราะรอบๆจังหวัดมีแต่..ถนนลูกรัง<o></o>
..ถนน รพช. สมัยก่อน..สร้างใหม่ๆไม่ว่าสายไหน..เป็นถนนลูกรังทั้งนั้น..เว้นแต่ชุมชนเจริญขึ้นมามาก<o></o>
ก็ขอให้มีลาดยางแต่ก็จะลาดยางให้เฉพาะเขตชุมชนเท่านั้น..แต่ไอ้มาลาดยางทั้งเส้นนี่..ไม่มีละครับ..<o></o>
......ผมจะออกไปราชการ..ทุกอาทิตย์..เดี๋ยวไปลำปาง..อีกอาทิตย์ไปศรีษะเกศ..อีกอาทิตย์ไปสุราษฎร์<o></o>
...ถ้าพอมีเวลาเหลือ..ก็จะได้ไปหา..อาจารย์บ้าง..ผมไปหามาแทบทุกภาค..แต่ที่ประทับใจผม..และควร<o></o>
จะเล่าให้คนอื่นฟังบ้าง..ก็มีอยู่ ๓ องค์......................................................<o></o>
...........................องค์แรกอยู่..ร้อยเอ็ด..ติดทุ่งกุลาร้องไห้เลย(สมัยนั้น..ก็..ทะเลทรายดีๆนี่เอง<o></o>
มองไปสุด..ลูกหู..ลูกตา..มีต้นไม้อยู่ไม่กี่ต้น..เป็นกะหย่อมเล็กๆ..ห่างกันเป็นโยชน์..หญ้ายังแทบ<o></o>
ไม่มี).......พระครูสารธรรมนิเทศ(ตำแหน่งขณะนั้น)หลวงพ่อมา..วัดวิเวกอาศรม..อำเภอเสลภูมิ<o></o>
จังหวัดร้อยเอ็ด...หรือ..พระมงคลญาณเถร(หลวงปู่มา ญาณวโร)..วัดสันติวิเวก..อำเภอเสลภูมิ<o></o>
จังหวัดร้อยเอ็ด..............<o></o>
........................องค์ที่สองอยู่..นครพนม..อำเภอปลาปาก..พระสงฆ์เรียบง่ายธรรมดา..กำลัง<o></o>
เริ่มจะมีชื่อเสียง..ตอนนั้น..แค่ในจังหวัดเดียวกัน..คนละอำเภอ..ยังไม่รู้จัก..แต่เดี๋ยวนี้ใครไม่รู้จัก<o></o>
ก็เรียกว่า..แปลกมาก...หลวงปู่คำพันธ์ โฆษโก แห่งวัดพระธาตุมหาชัย อำเภอปลาปาก จังหวัด<o></o>
นครพนม.........<o></o>
.......................องค์ที่สาม..อยู่อำเภอตรอน..ใกล้กับ..ตำบลบ้านแก่ง...ผมจำชื่อวัดท่าน..ไม่ได้<o></o>
..ท่านชื่อ..หลวงพ่อทวี(หรือ ทวีศักดิ์..ไม่แน่ใจ..เพราะผมเรียกแต่..หลวงพ่อทวี..เฉยๆ)...ชีวิต<o></o>
ท่านโลดโผน..เหมือนนิยาย..และท่านเป็นอาจารย์องค์แรกที่..สัก..ให้ผม.....ผมคาดตะกรุดรอบ<o></o>
เอว..เป็นครั้งแรกก็ของท่าน....คนละสไตล์กับ..หลวงพ่อทั้งสององค์..ข้างต้น..เพราะออกแนวบู๊<o></o>
โลดโผน..แต่จริงใจ..และนักเลง..เคยเข้าโรงพยาบาลบ้า..มาแล้วทั้งๆที่เป็นพระเพราะโดนผีเจ้า<o></o>
ถิ่นกระทำ..ออกจากโรงพยาบาล..ไปเรียนวิชาถึงพม่า..เพื่อกลับมาทวงวัดคืนจากผี..ที่ท่านพ่าย<o></o>
แพ้ไป...........เรื่องของท่านนี่รับประกันมันอร่อยเหาะ..............<o></o>
......................ตอนนี้จะสั้นหน่อยเพราะเป็นการเกริ่น..ถึงหลวงพ่อ..ที่จะพูดถึงทั้งสามองค์ที่<o></o>
ผมได้พบ..และความประทับใจที่ได้รับ..หลวงพ่อที่ผมไปหา..มีมากกว่าสิบ..ทั้งดังมาก..และดัง<o></o>
น้อย...แต่ความรู้สึกที่ดี..ความประทับใจอยู่กับ สามองค์นี่..<o></o>
............ท่านนึง..เป็นทั้งพระนักปฏิบัติ..และนักอนุรักษ์มีแนวคิดกว้างไกล....<o></o>
...........ท่านนึง..ผ่องไปทั้งร่าง..เหมือนมีรังสีออกมา..จริยวัตรเรียบร้อย..สุขุม..แสดงถึง..<o></o>
พลังที่มาจากความเพียรในการปฏิบัติ..ของท่าน..นิ่ง..และสงบ..เย็น..... <o></o>
.......ท่านนึง..ด้วยความพากเพียรอดทน..เพื่อพุทธศาสนา..และสิ่งที่ตนเชื่อ..เอาชนะอุปสรรค<o></o>
นาๆ..ทำให้ถึงมีวันของท่าน<o></o>
....................................ขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตามอ่านกัน..ขอบคุณ..ครับ....................<o></o>
.........................................................สวัสดี................................................................ <o></o>
<o> </o>
<o> </o>

 

รออ่านตอนต่อไปครับ
น่าสนใจครับ เรื่องนี้

 

รอฟังด้วยอีกคนครับ...ชอบบู๊ๆเหมือนกันครับ...

 

หลวงปู่คำพันธ์ โฆสปัญโญ วัดธาตุมหาชัย ตำบลมหาชัย อำเภอปลาปาก จังหวัด<?XML:NAMESPACE PREFIX = O /><O></O>
นครพนม...
ท่านเป็นพระอริยสงฆ์ ที่มีศีลจริยวัตรอันงดงาม ผู้อธิษฐานจิตปฐวีธาตุ เพื่อคุ้มครองสานุศิษย์ คนนครพนม เขานับถือกันถ้วนหน้าครับ

หลวงปู่มา วัดสันติวิเวก ผมมีเหรียญของท่านอยู่หนึ่งเหรียญ คนร้อยเอ็ด ชอบมาเล่าถึงความศรัทธาของเขาต่อหลวงปู่มาให้ผมฟังเสมอ เลยมีโอกาสได้ชมพระเครื่องหลวงปู่มา จากเขาบ่อยๆ

 

สวัสดียามเช้าครับ น่าติดตามสุดๆครับ..

 

ขอบคุณมากครับ ผมจะจำเอาไว้ ชานหมากที่ได้มาเป็นของหลวงปู่ละมัย ฐิตนโม เพชรบูรณ์ ไม่ทราบว่าคุณลุงรู้จักหลวงปู่รูปนี้ด้วยหรือเปล่าครับ อยากรู้ประวัติของท่านครับ

 

ใช่ครับ ผมเห็นหลายทีแล้ว ถ้าเจตนาไ่ม่ดีแล้วทุกอย่างเสียหมด

 

สวัสดีครับ ติดตามอ่านวันต่อวัน สนุกถูกใจจริงๆครับ

 

.................................................
..แต่ก่อนผมก็ไม่รู้จักหรอก..ก็มารู้จากห้องประสพการณ์เรื่องเล่า..นี่แหละ..ผมว่าเขาเขียนละเอียดอยู่แล้วนะ..ดูประวัติแล้วเข้มขลังดี...กระทู้เรื่องนี้..เห็นคนอ่านเพียบ..แสดงว่า..มีคนเลื่อมใสเยอะ...

 

รอคุณลุงเล่าต่อครับ กำลังได้ที่ ได้ความรู้ ได้ทราบประวัติพระสงฆ์ ที่มีศีลาจารวัตร ที่งดงามด้วย ขอบคุณครับ

 

ตื่นเต้นๆๆ จะได้รับทราบเรื่องของหลวงปู่ ทั้งสามท่านเลย ดีใจมากๆเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณค่ะ