ทหารพระองค์ดำรายงานตัวหน่อยครับ

พระพุทธรูปทางเหนือดูเหมือนจะชอบให้ทรงเครื่องจักรพรรดิราช
ไม่แน่ใจว่าเป็นคติความเชื่ออย่างใดอย่างหนึ่งหรือเปล่า?

ปล.มีรูปฝ่ามือ และฝ่าเท้าของครูบาศรีวิชัยมาฝากด้วยค่ะ

 

เดินกันจนเมื่อย ส่องโน่นดูนี่
ที่เห็นจะติดใจคือดอกไม้ทองต่างๆที่เป็นของทำประดับ

รู้สึกว่าคนสมัยก่อนนี่ช่างละเมียดละไมในการทำงานประดิษฐ์เสียจริงๆ

 

เสียงในใจเราที่เพื่อนเรานั้นได้ยิน

มาถึงประเด็นที่อดไม่ไ่ด้ที่จะต้องนำมาเล่า ทั้งๆที่ประเด็นนี้เกิดในกระทู้...

พอพิซซ่าโพสขึ้นมาว่า เรากลับกันเถอะคงไม่ได้เห็นสิงห์สมเด็จซะแล้วนั่นน่ะ
แล้วพิซซ่าได้ยินเหมือนเสียงนางฟ้าจะบอกทำนองว่า
อย่ามาน้อยใจนะยะ เดี๋ยวก็โดนหรอกแก
แล้วเราก็โพสกลับไปว่าตอนนั้นไม่ใช่เราคิดอีกอย่างต่างหาก...
ก็เกิดความติดใจเพราะว่าไม่แน่ใจว่าใช่ช่วงเวลาเดียวกันหรือเปล่า

จึงโทรศัพท์กลับไปคุยซักถามให้แน่ใจ

เนื่องด้วยไอ้ตอนที่คิดว่าเออกลับก็กลับน่ะ
อยู่ตรงประตูทางออกซึ่งนั่นเกิดหลังจากที่พิซซ่าถามพระไปได้พักนึงแล้ว
พิซว่าบอกว่าไม่ใช่ แล้วถามเรากลับว่า "ตอนนั้นพี่อยู่ใกล้ๆ หรือเปล่าในช่วงที่เราถามพระ"
เราก็ว่าอยู่ ยังจำได้เลยว่า พิซซ่าทำหน้าจ๋อยๆ แบบถอดใจแล้วน่ะ

พิซซ่าก็บอกว่า "ก็ถามพี่ตอนนั้นน่ะแหละ พอถามจบก็หันหลังให้แล้วเดินๆ แล้วก็ได้ยินเสียงพี่ตามหลังมาแถมยังรู้สึกว่าพี่เหลือบมองด้านบน.... เอ่อ... แล้วเราจะรู้ได้ยังไงวะว่าพี่เหลือกตามองด้านบน"
เราก็... "อ๋อ... ถ้าเป็นตอนนั้นน่ะใช่ คิดว่า เอาอีกล่ะน้อยอกน้อยใจอีกล่ะ เดี๋ยวก็โดนอีกหรอกจริงๆ แต่ไม่คอนเฟิร์มเรื่องที่ว่าเหลือบตามองขึ้นเพดานนะ"

แสดงว่า...พิซซ่าได้ยินเสียงความคิดเราจริง
ร่วมขบวนกันคราวหน้าระวังตัวกันเองนะพี่น้อง ๕๕๕~

ปล. พิซซ่าได้อธิบายว่าไม่ใช่ว่าจะได้ยินเสียงทุกครั้งไป แต่เหมือนกับว่าพอเราได้นั่งสมาธิ มันทำให้ประสาทการรับรู้แจ่มชัดขึ้นจึงมีอการดังกล่าว.. (ไม่ต้องตกใจไปนะพี่น้อง)

 

ขอบคุณเรื่องราวและภาพดีๆของทุกท่านที่มีให้อ่านได้เพิ่มพูนความรู้กันจุใจ รีบมาลงอีกหน่อย ก่อนที่จะลืม ถ้ามีโอกาสคงได้ลงรูปครับ

ได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุพร้อมเจดีย์บรรจุปิดทองคำแท้ ฝีมือช่างชั้นสูง ไปถวายพร้อมเครื่องหอมบูชาที่ได้มาโดยอัศจรรย์ และได้ถวายพระกริ่งพุทธภูมิ1องค์ ไว้ด้วย ณ วัดป่าพุทธรังษี วัดไทย ที่กรุงโตเกียว โดยไม่ได้กำหนดจำเพาะเจาะจงมาก่อน ในวันหยุดช่วงระหว่างเดินทางไปปฏิบัติงานที่ญี่ปุ่น

http://palungjit.org/threads/%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%96%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%99%E0%B9%83%E0%B8%95%E0%B9%89.215299/page-12

ชื่อ กลุ่มสาขาวัด ประทานโดยสมเด็จพระสังฆราชญาณสังวร สาขาใหญ่มีอยู่ที่ออสเตรเลียด้วย ครูบาอาจารย์สงฆ์ที่ปกครอง อยู่ในสายศิษย์ หลวงปู่บุญญฤทธิ์ สำนักปฏิบัติธรรมสวนทิพย์

รักษาการเจ้าอาวาส มีชื่อที่ลูกศิษย์เรียกให้ได้ยินว่า Sunday แปลว่าวันอาทิตย์ โดยบังเอิญอีกแล้วครับ ^_^

พระบรมสารีริกธาตุ ได้รับจากพระอาจารย์มหาพีรพล วิโรจโน วัดนิคมผัง16 นครราชสีมา มีที่มาจากสมเด็จพระพุทธปาพจนบดี วัดราชบพิธ ซึ่งมรณภาพไปแล้วครับ พระบรมสารีริกธาตุเสด็จมาที่วัดเองโดยปาฏิหาริย์ครับ อัญเชิญมาประดิษฐานที่ญี่ปุ่นมากน่าจะนับเป็นจำนวนหลายพันองค์บรรจุในเจดีย์ ปิดทองคำแท้หอบมาเองกับตัวครับ

มงกุฏพระพุทธเจ้า
อิติปิโส วิเสเสอิ
อิเสเส พุทธะนาเมอิ
อิเมนา พุทธะตังโสอิ
อิโสตัง พุทธะปิติอิ



พระกริ่งพุทธภูมิ(รุ่นนี้อธิษฐานจิต/ร่วมบุญพิธีมงคลโดยคณะสงฆ์หลายคณะ และบังเอิญที่ได้รับเมตตาอธิษฐานจิตโดยหลวงปู่บุญญฤิทธิ์ที่ครูบาอาจารย์ที่วัดไทยนับถือด้วยครับ )


ผิดพลั้งไปขออภัยขมาด้วยครับ

 

โอ้โห...สาวๆกระทู้นี้หลายท่านไม่ธรรมดา...ท่านwalaphako...ยังมีกับเขาด้วย...พูดถึงมีดหมอของอาจารย์ชุม...นี่ก็สุดยอดของตำนานสายเขาอ้อเลยที่เดียว...และด้ามก็เป็นรูปพระพิฆเณศเหมือนกันดูแล้วยิ่งเข้มขลัง..

 

ยังไงก็ระวังกันหน่อยนะครับ รู้มาจากหลายๆคน ว่าเดี๋ยวนี้คนนิยมเล่นของกันเยอะมาก
เดี๋ยวนี้วางขายกันง่าย ผมเคยไปเจอน้ำมันพรายขายกันทางอินเตอร์เนต
ไปเจอพระก็บอก ยุคสมัยเปลี่ยนไปโดนของทำใส่ก็ยังมากอยู่ดี

 

สับสน

ไม่รู้ว่าจะ " มึน จัง กรู " กับเขาหรือเปล่า (ขอโทษที พอดีเพิ่งดูซีรี่ย์เกาหลี 45 ตอนจบ)

แต่ถ้าจำไม่เพี้ยน..
เหมือนเราจะแว่วๆ ว่าได้ยินประโยคนั้นเหมือนกัน... -.-"

 

=.=! นี่จงใจเอารูปมาประจานเหรอยะ..

ฉันนั่งตัวเท่าฐานพ่อเลยนะ...ฮึ่ม

เสริมนิดนึงละกันว่าทำไมถึงเป็น 1 ในความคิดเห็นว่า เจ้าหมาน้อยนั้นเห่าเรียกให้เราเข้าไปไหว้สักการะ ตอนที่เข้ามาในวัดฯ ก็เดินลั่นล๊า กันถ่ายรูปเป็นที่สนุกสนาน พอเดินมาเห็นพระบรมรูปเข้า ก็นึกในใจว่าจะเข้าไปไหว้ ร.๕ เสียก่อน พอดีได้ยินเสียงพิซซ่า หรือ แม่นางคว้าตะโกนเรียกว่าจะเดินเข้าไปอีกหอหนึ่ง

ไอ้เราก็กลัวหลงกันกับเพื่อน (ที่จริงกลัวพลาดอะไรดีๆ อิ๊ๆๆๆๆ) ก็เลยมึนๆ เดินตามพวกมันไป ถ่ายรูปกันเสร็จก็มายืนที่จุดเดิมกับนางคว้า 2 คน ทีนี้ไอ้เจ้าหมาน้อยปากเปราะ มันก็วิ่งล้อมหน้าล้อมหลัง ตะบี้ตะบันเห่า (แต่เรารู้สึกได้ว่ามันไม่ได้จะเข้ามาทำร้ายอ่ะ... ก็เลยไม่กลัว) แต่นางคว้าบอกว่ามันขู่ด้วย (แหะๆ เหรอ..) แล้วมันก็ค่อยๆ ถอยร่นไปจนถึงลานพระบรมรูปฯ นั่นแหละ ก็เลยได้เข้าไปกราบท่านทั้ง 2 พระองค์

เอวังเวง.. ด้วยประการฉะนี้แลฯ... เตร๊งง... เตรง...ง..ง..

 

ซีรี่ย์เกาหลี ที่เหมือนจะไม่มีอะไร

ก่อนอื่นต้องขอโทษผองเพื่อนที่ข้าพเจ้าในนาม " พี่ไอ้ลู่ " ไม่ค่อยมีสัมผัสพิเศษ หรือมีความรู้เรื่องโบราณ มาแบ่งปันสักเท่าไหร่

พอดีเพิ่งดูซีรี่ย์เกาหลีเรื่อง Smile, You จบ (ยาวโคตร 45 ตอน) เนื้อหาเหมือนหนังเกาหลีที่เข้ามาทำตลาดในประเทศไทยนั่นแหละ แต่สิ่งหนึ่งที่พี่ไอ้ลู่ได้จากเรื่องนี้จะเล่าย่อๆ นะ

นางเอก :เป็นครอบครัวไฮโซที่ถูกทิ้งหลังเสร็จพิธีแต่งงาน และกำลังไปฮันนีมูน เนื่องจากแม่สามีพบว่า ครอบครัวนางเอกล้มละลาย เจ้าสาวหมาดๆ เลยถูกปล่อยทิ้งข้างถนน และกลับมาร้องไห้คนแรกที่เธอโทรหาคือ "คนขับรถเก่าแก่ของปู่ของเธอที่สิ้นไปแล้ว" ซึ่งเธอรักเสมือนปู่ของเธอเอง

ครอบครัวนางเอกถูกยึดทรัพย์ทั้งหมดและไม่เหลืออะไรเลย จนในที่สุดคุณปู่อดีตคนขับรถฯ ก็รับครอบครัวนางเอกซึ่งมี 5 คนเข้ามาอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ ของตัวเอง

คุณปู่ของพระเอก (ตัวเอกของเรื่อง) : เป็นคนขับรถให้กับคุณปู่ของนางเอกในเรื่องและรับใช้มาจนถึงรุ่นพ่อของนางเอกจนโดนพ่อนางเอกไล่ออก แต่ด้วยสำนึกบุญคุณที่เจ้านายคนเก่าชุบเลี้ยง จึงนำครอบครัวนางเอกทั้ง 5 คนมาอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน บ้านหลังเล็กๆ ที่รวมกันแล้วมี 10 คนอยู่กันอย่างแออัด

กฎของบ้านคือทุกคนต้องปฏิบัติตามเจ้าของบ้านคือคุณปู่ ซึ่งพยายามจะสอนครอบครัวของนางเอกให้มีชีวิตอยู่ได้ด้วยสารพัดวิธี จากคุณชาย ต้องทำงานก่อสร้าง จากคุณนายต้องทำงานบ้าน และสวมเสื้อวอร์มซึ่งเป็นยูนิฟอร์มของอู่รถคุณปู่

พระเอก : เป็นหลานชายคนเดียวของบ้านที่เรียนจบวิศวะกรเกี่ยวกับเครื่องยนต์ และระบบความปลอดภัย ซึ่งทั้งหมดที่ครอบครัวนี้มี มาจากความตระหนี่เงินทุกบาท ทุกสตางค์ของคุณปู่ที่สร้างขึ้นเป็นกฎของบ้าน พระเอกได้มาทำงานที่บริษัทอดีตเจ้าบ่าวของนางเอกที่ทิ้งเธอไว้กลางถนน และต้องมาทะเลาะกับนางเอกด้วยเรื่องความเป็นคุณหนู และความดื้อดึงที่นางเอกพยายามเข้ามาทำงานที่บริษัทอดีตเจ้าบ่าว เพื่อชดใช้ค่าแหวนแต่งงานที่ถูกพ่อเธอเอาไปขาย เพื่อรักษาศักดิ์ศรีของตนเอง

การอยู่ร่วมกันของ 2 ครอบครัวใหญ่ รวมถึงความเป็นคนมีน้ำใจของคุณปู่ ที่ได้รับผู้หญิงอีก 1 คน ที่พยายามจะสร้างชีวิตของตัวเองใหม่จากเด็กกำพร้า ที่เคยเข้าคุกถึง 3 ครั้ง มาขายของ ทำให้คุณปู่เห็นใจและพยายามสนับสนุน จึงกลายเป็นอีก 1 คนในสมาชิกของบ้าน

เวลาผ่านไปคุณปู่โดนเพื่อนลากไปตรวจสุขภาพ แล้วพบว่าตนเอง " เป็นมะเร็งตับ " คุณปู่ตัดสินใจไม่รับการรักษา และบังเอิญไปพบพี่สาวของนางเอกซึ่งเป็นหมอในโรงพยาบาล จึงขอร้องให้ปกปิดเรื่องนี้ไม่ให้คนทางบ้านทราบ

2 ครอบครัวเกิดทะเลาะกันขึ้นเมื่อรู้ว่าลูกชาย และลูกสาวเกิดชอบพอกันขึ้นมา และพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายต่างมีปมเรื่องชาติกำเนิดกันมาทำให้ครอบครัวนางเอกแยกบ้านออกไปอยู่ที่อื่น

พี่สาวนางเอกตัดสินใจบอกพ่อของพระเอกเรื่องคุณปู่เป็นโรคมะเร็งตับ ในขณะที่ 2 ครอบครัวทะเลาะถกเถียงกันด้วยเรื่องการแต่งงานของ 2 หนุ่มสาว และเมื่อนางเอกรู้ข่าวเรื่องคุณปู่เป็นโรค นางเอกเข้าไปรับการตรวจว่าเธอสามารถบริจาคตับให้กับคุณปู่ได้หรือไม่ (ตอนนั้นทุกคนเข้าใจว่านางเอกท้อง) เรื่องวุ่นๆ ทั้งหลายมาเปิดเผยให้ทุกคนรู้ข่าวโรคร้ายของคุณปู่ (ยกเว้นปู่ที่ไม่เคยบอกอะไรใคร) ทำให้แม่ของพระเอกซึ้งในน้ำใจของนางเอก และยอมรับเธอในที่สุด

คุณปู่อาการทรุดลงเรื่อยๆ แม่ของพระเอกในฐานะลูกสะใภ้ที่เคยคิดว่าพ่อสามีไม่เคยชอบเธอ แต่กลับพบว่า พ่อสามีซื้อบ้านนางเอกเอาไว้แล้วใส่ชื่อของเธอเป็นเจ้าของบ้าน ทำให้เธอรู้สึกผิดที่คิดไม่ดีกับพ่อสามี จึงพยายามทำทุกวิถีทางที่จะช่วยพ่อสามีซึ่งเสมือนพ่อของตนเอง แม่พระเอกสอบถามจนรู้ว่า พ่อนางเอกมีเลือดกรุ๊ป O เหมือนกันจึงหลอกพ่อนางเอก และตัวเองไปตรวจว่าสามารถบริจาคตับให้กับคุณปู่ได้หรือไม่

"ผลปรากฎว่า พ่อที่เห็นแก่ตัวเองของนางเอก คือผู้ที่สามารถบริจาคตับให้แก่คุณปู่ได้"

แม่พระเอกอ้อนวอนทุกวิถีทาง ยอมทำทุกอย่าง แต่คนที่เห็นแก่ตัวที่สุดคนหนึ่ง แถมขี้กลัวขึ้นสมอง ไม่ยอมที่จะบริจาคตับให้ ทั้งๆ ที่ข้างในรู้สึกไม่ดี แต่ด้วยความกลัวและนิสัยดั้งเดิมของตนนั่นเองที่เป็นกำแพงให้เขาไม่สามารถก้าวผ่านไปได้

ก่อนวันแต่งงานของทั้งคู่ พ่อนางเอกหายตัวไป จนถึงพิธีคนที่ต้องส่งตัวเจ้าสาว ก็คือคุณปู่คนขับรถ ซึ่งอาการทรุดหนักขึ้นเรื่อยๆ แต่อยู่ได้ด้วยกำลังใจที่อยากจะเห็นหลานทั้ง 2 ที่ตนรักได้แต่งงาน และดีใจกับข่าว(ลวง) ที่ว่าตนเองมีหลานอยู่ในท้องนางเอก จึงอดทนต่อความเจ็บปวด

คุณปู่มองเห็นพ่อเจ้าสาวซึ่งหลบอยู่ข้างทาง จึงตะโกนเรียกให้เข้ามา ทุกคนในงานจึงต้องพักเบรกเพื่อให้พ่อเจ้าสาวไปแต่งตัว เพื่อเป็นคนส่งตัวเจ้าสาวตามธรรมเนียม

ในวันที่หายตัวไป.. พ่อนางเอกไปนั่งที่หลุมฝังศพของพ่อตนเอง และนึกถึงเรื่องราวตกอับในชีวิตที่ผ่านมา นึกถึงสิ่งที่คนขับรถที่เขาดูถูกช่วยเหลือเขา นึกถึงความเปลี่ยนแปลงในโชคชะตาของตนเอง ที่ทำให้แต่ละคนในครอบครัวที่จับจดด้วยความเป็นคนรวยได้ใช้ชีวิตได้เต็มคน เขาตัดสินใจที่จะบริจาคตับให้กับคุณปู่ แต่ไม่ยอมบอกใครเนื่องจากความที่ตนเองเป็นคนโลเล และเห็นแก่ตัว จึงเก็บเรื่องนี้เอาไว้

ในงานวันพิธีผ่านพ้นไปด้วยดี จากความชื่นชม ปลาบปลื้มที่ลูกชาย-และลูกสาวได้แต่งงานกัน ขณะที่ทุกคนต้องคอยเหลือบมองอาการคุณปู่ที่ร่วมพิธีอยู่ด้วยตลอดเวลา เมื่อเสร็จพิธีก็มีการถ่ายภาพครอบครัว เป็นครั้งที่ 2 ในชีวิตของคุณปู่คนขับรถ

ในปรูปนั้นมี " คุณปู่คนขับรถ, เพื่อนสนิทคุณปู่ที่คบมา 70 ปี, พ่อ-แม่ นางเอก, พ่อ-แม่ พระเอก, คู่บ่าวสาว, พี่สาว-พี่ชายนางเอก, อดีตหญิงพเนจรที่เคยติดคุกและเริ่มต้นชีวิตใหม่ และกลายเป็นคนรักของพี่นางเอก, พนักงานประจำในอู่ซ่อมรถของคุณปู่ "

..... นี่คือรูปที่คุณปู่เรียกว่ารูป "ครอบครัว" ... (หนังยังไม่จบดี) แต่พลันนึกถึงกระทู้ขึ้นมาเฉยๆ

... ขณะที่สมเด็จฯ ออกรบ เหล่าทหารทั้งหลายก็คงเสมือนครอบครัวของท่านด้วยเหมือนกันใช่ไหมนะ... ???

....คงเป็นได้แค่คำถาม แต่ไม่มีคำตอบ

แต่ฉันรู้สึกว่าท่านต้องตอบว่า "ใช่" แน่ๆ เลย


------------------------------------------------

 

แหม..พอแต่งหน้าแบบนี้แล้ว..ดอกลำโพงดูราวกับชฎาเลยเน๊าะ..

ถ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียหน่อย

มีมาลัยอีกนิด

ก็รำเบิกโรง หรือไม่ก็ไปโรงพยาบาลบ้าได้เลย 5555

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
princesslulu, พิษณุ สุริยา+


โอ๊ะ..โลกนี้มีแต่เรา เหอๆๆๆๆ

 

อัพโหลดภาพช่วงนางคว้ายังอยู่กับเรา

ต้องถามพิซซ่าว่าเป็นวัดหลวง หรือวัดอะไรจำไม่ได้

มีตัวหนึ่งเหมือนหมาพันธุ์ปั๊ก ผสมกับอะไรสักอย่าง

แล้วก็ถ่ายภาพเจดีย์ขึ้นไปที่วัดหลวง (ถ้าจำไม่ผิด) สังเกตุที่เมฆดูนะคะ

มีภาพหลวงปู่ที่วัดพระพุทธบาท 4 รอยที่นางคว้าชอบด้วย

 

ที่จริงมีหลายรูปที่วัดป่าดาราภิรมย์ เก็บตกเอามาฝากก็แล้วกันนะคะ

ผิดพลาดประการใดพิซซ่าผู้เป็นมะเขือเทศจำเป็น คงมาเสริมข้อมูลให้เอง

*** เปรียบเทียบรูปที่พิซซ่าถ่ายกับสิงห์ที่เราถ่ายให้ / กะภาพที่พิซซ่าถ่ายให้เราดิ TT^TT

 

ภาพจิตรกรรมฝาผนังงามๆ หลายๆ แห่งที่ไม่ได้รับการบูรณะก็น่าเสียดาย ที่ยังคงสภาพงดงาม ก็ตระการตามากๆ

 

มีอีกวัดที่เราพาฝรั่ง แม่-ลูกไปเที่ยว

ขณะอยู่ในรถพี่ไอ้ลู่เลยจดชื่อวัดเป็นภาษาคาราโอเกะ ให้แกแปลเป็นภาษาฝรั่งเศส
แต่กะเหรี่ยงตกดอย 2 สาวทะเลาะกันเรื่องการสะกดชื่อ ของ " วัดอุปคุต" ว่ามันสะกดแบบไหนหว่า

พิซซ่า : พี่กะสะกดแบบร้องอุ๊บส์ อ่ะ.. OOppakut (ประมาณนี้)

พี่ไอ้ลู่ :สะกดว่า Upakut ม๊าง....(หรือเปล่าหว่าไม่แน่ใจ)

ปรากฎว่าตอนจะขึ้นรถกลับที่พัก พี่ไอ้ลู่ร้องกรี๊ด.. ชี้โบ้ชี้เบ้ให้พิซซ่าดูป้ายชื่อวัดที่สะกดเป็นภาษาอังกฤษ เยาะเย้ยกันพอสาแก่ใจแล้วก็เดินไปที่รถ

ขณะที่พี่ไอ้ลู่ไปสั่งคนขับรถแฟรงค์กับแม่เดินตามมาพอดี เจ้าพิซซ่าเลยชิง ฮาราคีรี ตัวเองตัดหน้าโดยการเล่าให้แฟรงค์ฟังเรื่องชื่อ แล้วชี้ให้ดูแทน...

 

ทริปนี้พี่ไอ้ลู่ไปกินขันโตกที่เดิม วันเว้นวัน TT^TT

ดีนะที่ พิซซ่าพาทัวร์ มันโหด ไม่งั้นสงสัยกลับมาหน้ากลมเป็นกระติ๊บข้าวเหนียวแน่ๆ ~.~!

ภาพในส่วนของพี่ไอ้ลู่เอามาฝากกันค่ะ และมีรูปองค์พระพิฆเนศร์ ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าด้วย
สักครู่ผู้รู้คงมาบรรยายประวัติให้ฟังกันนะคะ

เสียดายกลองสะบัดชัย ดันไปอยู่ริมสุดแถมมืดอีกตะหาก
กล้องเลยเก็บภาพไม่ได้สงสัยต้องกวนแม่นางคว้าแล้วอ่ะ

 

น้ำพุร้อนสันกำแพง

พิซซ่าพาทัวร์วันก่อนกลับบ้าน เราไปแช่น้ำแร่ที่สันกำแพงกัน

พี่ไอ้ลู่จะโพสต์ภาพที่ตั้งไปนั่งยองๆ ร่วมชั่วโมงมาฝาก ที่นั่นธรรมชาติสมบูรณ์จริงๆ

 

เอ... กระทู้หด สงสัยจะมีคนย่องมาทำอะไรซักอย่าง หุหุ

 

เคยมีคนบอกว่าอย่าโพสรูปตัวเราขึ้นให้คนอื่นดูง่ายๆ ด้วยเรื่องอย่างนี้แหละ พลังงานเป็นเรื่องที่มองไม่เห็น ถ้าเจอคนดีก็ดีไป ถ้าเจอคนร้ายก็ซวย - -" เพราะเราศีลขึ้นๆ ลงๆ...