อาการแบบนี้เรียกว่าอะไรผมมีสมาธิถึงไหนแล้ว

แรกๆที่ผมนั่งสมาธิก็พยายามกำหนดลมหายใจเข้าออกพุธโธพอนั่งไปสักพักอาการวันแรกขนลุกในตาเหมือนกับคนจุดพลุวุบวาบไปหมดแต่นั่งได้เกือบชั่วโมงแต่ปวดขาอยู่นะทนเอาวันต่อมาลองอีกว่าจะมีอะไรทีนี้กายโยกกระตุกแรงมากแต่ได้ไม่นานใจก็อยากเลิกนั่งแต่ก็ยังปวดขาอยู่เหน็บชาล่อซะแทบกระดิกไม่ได้พอเสร็จมาดูนาฬิกานั่งได้น้อยกว่าวันก่อน10กว่านาทีวันต่อมาน้ำตามันก็ไหลมาเองสักพักใจก็อยากลุกละดูนาฬิกาเกินครึ่งชั่วโมงไปนิดหน่อย
หลังๆมานี้ผมรู้สึกว่านั่งได้ไม่ค่อยนานเหมือนทีแรกแต่รู้สึกนั่งไปสักพักรู้สึกจิตหรือกายไม่รู้นะครับยึดขึ้นเรื่อยๆจนผมรู้สึกเหมือนโดนมัดกับหลักแข็งกระด้างหายใจได้น้อยแต่เร็วมากในตาก็มีแสงบ้างไม่มีแสงบ้างผมไม่ค่อยสนใจตาเท่าไรคอนี้เหยียดตรงเหมือนกับคนเอาเหล็กดามแต่ก็ยังปวดขาเหน็บชาอยู่ดี
จนเดี๋ยวนี้นั่งแปปเดียวก็เข้าถึงโดนล็อกกายตั้งตรงแต่รู้สึกว่าลมหายใจเข้าออกแต่ละทีละชื่นใจอยากนั่งอยู่ยังงั้นนานๆเห็นว่าแค่ลมหายใจเข้าออกก็รู้สึกดีจังแต่เวลานั่งแต่ละครั้งจะไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมงเลยนะครับแต่พอนานๆเข้าเหน็บชาและปวดขาก็มาอีกแล้วผมก็เลยต้องหยุดนั่งทั้งๆที่ใจยังชื่นใจกับการได้หายใจเข้าออกพุธโธแบบนั้นอยู่เลย ก็เลยสงสัยว่าตอนนี้ถึงสมาธิขั้นไหนแล้ว และอยากรู้ว่าต้องฝึกนั่งไปอีกนานเท่าไรเหน็บชาและปวดขามันจะหายไปสักทีและเหลือแต่ปิติสุขที่หายใจเข้าก็สุขหายใจออกก็สุขน่ะครับ ผมจะได้มีสมาธิฌานกะเค้ามั้ยเนี่ยะอิอิ

 

เป็นเหมือนกันค่ะ ตัวโยก และก็เหมือนตัวยืดหด หรือเหมือนเราจะขยาย ออกและหดเข้า ตัวเบา แต่สุดท้ายก็ปวดขา ชาขา อยู่ดี อิอิ จบลงด้วยการชาขา ก็เลยต้องหยุดทุกที

 

อาการของปิติ ครับมี5 หมวดลองหาในกูเกิ้ลดูครับ

 

ผมฝึกแรกๆก็เป็นเช่นท่านนะครับ ติดฝึกสะมันมากมากนั้งเป็นชั่วโมงเลย
ต้องการฌานแลญาณมากมากจนสุดท้ายติดสมถะจนกิเลสโมหะเข้าครอบครองจิต
หลงติดจนขาดสติจนเบลอๆไป

ผมถอยออกมาจากสมถะแลมองกลับไป เราไม่ได้ฌานอะไรเลย เอาแต่กิเลสความอยากมาสุ่มหัวเสียมากกว่า

มั่นเจริญสติรู้ตัวให้มากนะครับ
สมาธิคุณจะก้าวหน้าเร็ว

อนุโมทนา สาธุ ครับ

 

หมั่นเจริญสติรู้ตัวอยู่กับปัจจุบัน จับทุกอิรอยาบท ยืน เดิน นั่ง นอน บวกกับถือศีล5 ศีล8 อย่าไปยึดติดกับสิ่งที่เกิดขึ้นให้รู้แล้ววาง เพราะทุกสิ่งล้วนเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป จะก้าวหน้าไว เจริญพร

 

จริตเธอเหมาะกับอะไร ทำไปหัดสังเกต

 

อยากทำได้บ้าง

แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน

จะพยายาม...ใจมันยึดติดกับหลายอย่างอยุ่

ไม่กล้าปล่อยให้มันไปไกล...รุ้สึกกลัว