กำลังใจในการปฏิบัติธรรมหาได้จากไหน?

ปฏิบัติธรรม อยู่ที่บ้านก็ทำได้ครับ

 

ผู้ปฏิบัติที่แท้จริง ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงชาติหน้าชาติหลัง หรือนรกสวรรค์อะไรก็ได้ ให้ตั้งใจปฏิบัติให้ตรง คือ สมาธิ ปัญญา อย่างแน่วแน่ก็พอ ตามตำรา ผู้ปฏิบัติดีแล้ว ก็ย่อมได้เลื่อนฐานะของตนเองโดยลำดับ ผู้ปฏิบัติดีแล้วในขณะนี้ก็ย่อมเป็นสุข เป็นมนุษย์ชั้นเลิศ
สาธุ สาธุ สาธุ

 

แสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์ให้ดูหน่อยสิ จะได้มีกำลังใจ อิอิ

 

เจ้าชายสิทธัถธะมีวรรณะกษัตริย์ยอมสละทุกอย่างฯเพื่อมนุษยชาติ
ท่านฯสามารถข้ามแม่น้ำกิเลสอันเชี่ยวกาดแล้วมาบอกทางข้ามแม่น้ำอันโหดร้ายนี้แ่ก่เราทั้งหลาย ท่านฯบอกท่าข้ามที่มีมากมายตามอัธยาสัยและวิสัยขอมนุษย์ปุถุชนอย่างเราแล้ว
ผมโชคดีที่เกิดมาในดินแดนที่มีศาสนาพุทธและยัอยู่ในกัปฯสมัยที่มีพระพุทธเจ้าที่มีปัญญาสูงสุดในจักรวาลนี้แล้ว จะไม่ปล่อยโอกาสที่โชคดีอย่านี้ให้ผ่านไปอย่างเด็ดขาด
พระพุทธเจ้าทำได้ เราก็ต้องทำให้ได้ในชาตินี้ท่านจงฉลาดในการใช้ชีวิต สู้สืบค้นต่อไปต้องพ้นทุกข์ข้ามแม่น้ำชีวิตสายนี้ให้ได้ ขออุทิศบุญฯที่กระผมได้ทำมาในทุกๆชาติแด่ท่านและขอเป็นกำลังใจให้ท่านครับ

 

อนุโมทนาสาธุ มีคนให้คำแนะนำเยอเลย

อิทธิบาท ๔ ครับ (เป็นธรรมที่จะให้เกิดความสำเร็จในการทำสิ่งใด ๆ)

๑. ฉันทะ คือ มีความพอใจที่จะปฏิบัติธรรม เพราะว่าเราเป็นคุญของการปฏิบัตินิครับ ว่ามีคุณและอานิสงส์ว่าสมบัติของพระราชาเสียอีก

๒. วิริยะ คือ ความเพียร จะทำอะไรให้สำเร็จต้องอาศัยความเพียรทั้งสิ้น ของฟรีไม่มีในโลกนะ ต้องออกแรงทั้งสิ้น เพียรมากก็ได้มาก เพียรน้อยก็ได้น้อย

๓. จิตตะ คือ การตั้งใจจริงหรือเอาจิตใจจดจ่อ ถ้ามีใจอยู่ที่การปฏิบัติ ตั้งใจจริงในการปฏิบัติ เหมือนเราตั้งใจเรียนตั้งใจทำงานใด ๆ นั่นแหละ งานนั้น ๆ ก็จะออกมาได้ผลดี

๔. วิมังสา คือ การใช้ปัญญาตรึกตรองคิดค้น พินิจพิเคราะห์และหาวิธีที่จะทำให้การปฏิบัติธรรมก้าวหน้า

มีสี่ข้อนี้ทำอะไรสำเร็จด้วยดีแน่นอนครับ

แต่ที่ขาดไม่ได้คือ สติ ครับ เราจะไม่ฟุ่งซ่าน ไม่หดหู่ ไม่ท้อถอย กำลังใจและกำลังกาย จะไม่ตกเลยครับถ้าสติของเราอยู่ที่กายและใจของเราครับ

อย่าเอาสติและจิตใจของเราไปไว้ที่อื่นครับจะทำให้กำลังเราอ่อนครับท้อถอยหดหู่ ถ้าส่งจิตของเราออกนอก กิเลสจะเข้าแทรกให้จิตตกทันทีเลยครับ

 

เข้า เวบแล้วหมั่น อ่าน ฟัง ๆๆๆๆๆๆ
มากๆเข้าไว้

ภาวะนี้เป็นถีนะมิทธะหดหู่ สังเกตุดู มันมีขึ้น แล้วลงดับไป ตามธรรมชาติ
หากดูจิตไม่ชัดให้ดูกายเพิ่มไปอีก
สูดลมหายใจเข้า ออก แรงๆ ห้าครั้ง แล้วนับกลับไปกลับมา

1 2 3 4 5 , 5 4 3 2 1 หลายๆ รอบ เป็นการเอาสติมาอยู่ที่กาย
จะละอกุศลได้ กายสงบ จิตสงบ กายจะสงบ เช่นนี้

ทำไปเงียบ ๆ ไม่ต้องบอกใครว่าเราทำอยู่ กระแสของกุศลจะเข้ามา
รวมถึงการสวดมนต์ จะทำให้จิตสงบลง หาบทที่ชอบในห้องสวววดมนตร์นะครับ
ขอให้เจริญในธรรม แล้วอย่าลืมแผ่เมตตาให้คนที่เกี่ยวข้อง ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
อย่างน้อยก้ไม่เลวไปกว่าเดิม

 

​

อนุโมทนาค่ะคุณอัคนีวาต คุณพี่ผ่อนคลาย และทุกๆท่าน
นอกจากนั้น การอยู่ในที่ที่เหมาะสม การมีเพื่อนที่ดี อาหารถูกธาตุขันธ์
และหลักปฏิบัติที่ถูกจริต ก็ช่วยได้มากนะคะ​

1. อาวาสสัปปายะ สถานที่เงียบ สงบ สัปปายะ เหมาะแก่การปฏิบัติธรรม
2. บุคคล สัปปายะ ได้พบกัลญาณมิตร พบอาจารย์ที่เป็นพระสุปฏิปัณโณ แนะแนวทาง
ชี้ทางที่ท่านเคยเดินให้ได้เกิดผล ให้เหมาะแก่จริตของแต่ละบุคคล
3. อาหารสัปปายะ บริโภคอาหารที่พอเหมาะ มีอาหารการบริโภคสะดวก
4. ธัมมสัปปายะ มีหลักปฏิบัติที่ถูกต้องและเหมาะแก่จริตของผู้ปฏิบัติธรรม​

​

 

ก็หาจุดมุ่งหมายที่จะปฏิบัติก่อนก็ได้ เช่น หวังฤทธิ์ หวังเป็นที่พึ่งให้คนอื่นเหมือนพระโพธิสัตว์ หวังที่เกิดที่ดี หรือเพื่อผ่อนกรรมก็มี หรืออะไรก็ตั้งใจทำไป หรือจะทำไปเป็นเสมือนหน้าที่ปกติเหมือนผมก็ได้ เดี๋ยวทำไปเรื่อยๆจิตมันคงวางเฉยเองแหละ(มั้ง) ความคิดเห็นผมคงไม่ถูกเท่าไรหรอกแต่มันก็ทำให้ผมอยู่เพื่อปฏิบัติมาได้เหมือนกัน เลยมีกำลังใจ

 

ขอบคุณ ครับตอนนี้ผมรู้เเล้วกำลังที่เเท้จริง คือการได้ปฏิบัติย่างจริง จัง ถ้าผมไม่เริ่ม กำลังใจในการ ปฏิบัติธรรมก็ไม่มี ที่จริงผมเคยตั้งมากระทู้หนึ่ง เเล้ว เเต่ก็ยังไม่พบคำตอบที่เเท้จริงอย่างไร เเต่เมื่อผมเริ่มมีทุกข์ไม่รู้จะทำไงเลย เข้ามาถาม เเต่ผมรู้ เเล้วถ้าเราไม่เริ่มมันจะเกิดได้เช่นไร
ที่จริงประสบการณ์ผมยังน้อยเเละอายุ 15 เเต่การปฏิบัติธรมมนั้นไม่จำกัดอายุจำกัดเพศ ผมยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาเท่าไหร่ จึงมาถามทุกท่าน เเต่ตอนนี้ผมรู้เเล้ว

ขอบคุณทุกท่าน ครับ เจริญในธรรม

 

แรง!!!

แรงแบบนี้ พี่โป่งเชียร์สุดใจ จัดไปหนึ่งเพลง


[music]mms://charyen.com:80/jukebox/asx_file/MusicUpdate-15048.wma[/music]

 

สู้ๆนะคะน้อง คนอายุน้อยๆ ในนี้ไม่ค่อยมีเท่าไหร่
พี่เป็นกำลังใจให้นะ ลองหาเพื่อนที่สนใจธรรมะไว้คุยกันก็จะทำให้รู้สึกดีขึ้นไ้ด้ด้วยค่ะ
พี่เองก็นั่งคุยกับแฟนทุกวันเรื่องธรรมะนี่

 

นั่นแหละปีโป้ สู้ๆเน้อ ^^

 

กำลังจะไปหาทำไม จะไปคิดออกนอกทำไม ตัวเรานี่แหละเป็นกำลังใจให้ตัวเอง ดูพระพุทธเจ้า ท่านหนีออกไปก็ไม่ได้มีกำลังใจจากใคร นอกจากกำลังใจของตัวท่านเอง ฉะนั้น เราจะไปมัวมองคนอื่น มองข้างนอกทำไม จงมองที่ตัวเองเถิด ปล่อยคนอื่นไป เรื่องอื่นไปความสนใจข้างนอกออกไป แล้วตั้งใจปฏิบัติเถิดอยู่กับตัวเอง สุขใดเท่าความสงบเป็นไม่มี มัวแต่สนใจข้างนอกออกนอก สนใจคนอื่น ตัวเราจะหสงบได้หรืออ อนุโมทนาด้วยนะครับ สูๆ เป็นกำลังใจให้ผุ้ ปฏิบัติเข้าถึงพระนิพพานนะครับ

 

ไอ้หนูเอ๊ย.............เชื่อลุงนะ หาคาถาที่ท่องแล้วหนังเหนียว มีเมตตามหานิยม แคล้วคลาด มาท่องไปเรื่อย ๆ พอสำเร็จวิชาจะได้รู้ว่า ....เฮ้ย??? มีจริงนี่หว่า คราวนี้นะความเชื่อมั่นมาเป็นกระบุงโกยเลย

คนเราพอขึ้นมาบนทางแล้ว เดี๋ยวมันก็หาทางเดินไปเรื่อย ๆ จุดหมายปลายทางพอเห็นอยู่ข้างหน้าแล้ว มันดีใจข้าวของที่พะรุงพะรังบนหลังบนไหล่เหวี่ยงทิ้งไปหมด แล้วก็วิ่งไปสู่ที่หมายได้เองแหละ............

เมื่อก่อนลุงก็ใช้วิธีนี้แหละนะ...............

 

อายุ15 ปี รู้จักคิดในทางธรรม โชคดี เป็นที่สุด อนาคตจะเป็นผู้เจริญในธรรมมากๆขอเป็นกำลังใจ เอางี้ดีใหม ให้ตั้งใจวางแผนตัวเองว่าในวันหนึ่งแค่สิบนาที ให้สวดมนต์บทใดบทหนึ่งตามที่ใจชอบ เหมือนเรามีเวลาทานข้าวทุกเช้า บ่าย เย็น เราเพิ่ม สวดมนต์ ให้เป็นเวลา ให้อธิษฐานจิตสักอย่าง รักษาสัจจะให้ได้ ยกตัวอย่าง เราตั้งใจจะเข้าแข่งขันอะไรสักอย่าง เราหวังจะชนะการครั้งนี้ ตั้งเป้าหมายว่าจะสวดมนต์บทนี้ไป100 จบทุกวันเป็นเวลาอาทิตย์หนึ่งแล้วแต่เป้าหมายที่วางไว้สร็จแล้วลองหาบทสวดคาถาสักบท ที่ตรงจริตตัวเอง ให้มีที่ยึดเหนี่ยว เพราะคนที่เกิดมาเป็นผู้ชายถือว่าโชคดีสามารถปฎิบัติไปเร็วกว่า ขอให้นำสิ่งที่มีดีอยู่แล้ว ทำให้ดีขึ้นกว่าเดิม ไม่มีวันที่สายเกินไปสำหรับการเริ่มต้นใหม่ ขอเป็นกำลังใจ

 

ทุกสิ่งเป็นไตรลักษณ์ อนิจัง ทุกขัง อนัตตา
มีลาภ-เสื่อมลาภ มียศ-เสื่อมยศ มีสรรเสริญ-มีนินทา มีสุข- มีทุกข์
มีหวัง ก็ มีสิ้นหวัง เป็น ธรรมดา นี้ก็เป็นทุกข์

ความทุกข์เป็นธรรมะ
ไม่มีทุกข์ ก็ไม่เห็นธรรม

<TABLE style="WIDTH: 112pt; BORDER-COLLAPSE: collapse" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=148><TBODY><TR style="HEIGHT: 15.75pt" height=21><TD style="BORDER-BOTTOM: windowtext 0.5pt solid; BACKGROUND-COLOR: lime; BORDER-TOP-COLOR: #ece9d8; WIDTH: 112pt; HEIGHT: 15.75pt; BORDER-RIGHT-COLOR: #ece9d8; BORDER-LEFT-COLOR: #ece9d8; mso-ignore: colspan" class=xl66 height=21 width=148 colSpan=2>ขออนุโมทนา...สาธุ</TD></TR><TR style="HEIGHT: 14.25pt; mso-height-source: userset" height=19><TD style="BORDER-BOTTOM-COLOR: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: lime; BORDER-TOP-COLOR: #ece9d8; HEIGHT: 14.25pt; BORDER-RIGHT-COLOR: #ece9d8; BORDER-LEFT-COLOR: #ece9d8; mso-ignore: colspan" class=xl68 height=19 colSpan=2>ทาน ศิล สมาธิ ปัญญา</TD></TR></TBODY></TABLE><!-- google_ad_section_end -->
---------------------------------------------------------
บุญเราไม่เคยสร้าง แล้วใครที่ไหนจะสร้างให้

http://palungjit.org/threads/ด่วนเช...อบรรจุในสมเด็จองค์ปฐมหน้าตัก2ม-20องค์.255288/

 

ไม่เข้าใจค่ะ อธิบายมาซะยาวและแถมทำให้เรางง ยิ่งขึ้นอีก เอาแบบภาษาที่เข้าใจง่ายๆ ด้วยนะคะ

 

ถึงวาระของทิพย์ด้วยนะซิ
เรื่องราวในการปฏิบัติที่โดนบังคับจากสิ่งหนึ่งที่มองไม่เห็น แต่สื่อทางจิต??? อะไรต่าง ๆ มากมายที่เปลี่ยนวิถีชีวิตของเราไปเลย
สุดสัปดาห์ ไปไหน ถ้าไม่ดูหนัง , shoping ก็ คาราโอเกะ แต่เดี๋ยวนี้ เรื่องเหล่านั้น อยู่ ๆ มันก็ยุติไปเฉย ๆ แบบหักดิบ
ตอนนี้ เลิกงาน จิตจะถูกดีงให้กลับบ้าน เหมือนรู้ว่า เราเลิกงานแล้ว ดึงกลับบ้านไม่ให้ไปไหน ไปสวดมนต์ นั่งสมาธิในห้องพระ ทุกวัน
เคยออกกำลัง จันทร์ พุธ ศุกร์ ก็ไม่ได้ไปเลย จนร่างกายชักไม่แข็งแรงเสียแล้ว จึงอธิษฐานขอวันพุธไว้สักวัน ออกกำลังก็ไม่ดูครึกครื่นเหมือนก่อน
เลยเลิกเข้า class เพราะมันซึม ๆ ชอบกล

สุดท้ายตอนนี้ เวลาไปออกกำลัง เวลาลงลู่วิ่ง จะหลับตาและสวดมนต์ทำวัตรเย็นไปด้วย (สวดพร้อมกับเสียงที่บันทึกไว้ในมือถือ)
พอเข้าห้อง stream ก็ท่องคาถาเงินล้าน ให้ได้ ๙ จบ ค่อยออกจากห้อง เหมือนกับว่า เราต้องยึดภาวนาไว้ตลอดเวลา จิตว่างไปคิดอย่างอื่นไม่ได้
แล้วก็รู้สึกว่าจะติดพฤติกรรมแบบนี้ไปเรียบร้อยแล้ว เป็นการครอบงำที่ค่อย ๆ ซีมซับเข้ามาที่ละนิด ๆ รู้ว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีของชีวิต จากเมื่อก่อนคิดเรื่องงาน เรื่องเที่ยว เรื่องกิน แต่ตอนนี้ พอรู้ว่าจะหยุดงานติดกันหลายวัน ใจก็เริ่มจองวัดแล้ว จะไปนอนค้างอยู่วัดไหนดี

ผิดกับเพื่อนที่รุ่นเดียวกัน ชวนไปบวช อย่างไง ๆ ก็ไม่เอา เขากลับพูดว่า เกิดมาทั้งที ต้องกิน ต้องเที่ยว ซิ เงินหามาได้ เอามา entertain ตัวเอง เขาเลยไปทัวร์ทั้งใน และนอกประเทศเอาภาพมาอวดเรา บ่อย ๆ เจ้ามัวทำอะไรอยู่ ไปดูโลกภายนอกบางซิ พฤติกรรมแปลกแยกจากคนอื่นจริง ๆ
เขาบอกว่า " ตั้งแต่เข้าวัดบ่อย ๆ ไม่พูด ไม่จา ไม่หยอกล้อเพื่อน ขรึม ๆ dirty joke มันหายไปไหนวะ "

" ชีวิตข้าฯ เริ่มมีสาระขึ้นมาแล้วนะซิ "

 

ไม่เข้าใจข้อความไหนคะ กรุณาบอกด้วยค่ะ จะได้มีคนมาช่วยชี้แจงให้ (f)

 

อนุโมทนากับทุกความเห็นครับ

สถานที่ปฏิบัติธรรมศรีราชาชลบุรี