พระปรอทหลวงปู่ละมัยของแท้ยังมีให้เช่า ที่วัดนะคร้บ

ในความคิดของเรา เราคิดว่าคนที่ถูกหวยเนี่ย คือคนที่ทำทานมาเยอะ (ไม่ได้บอกนะว่าทำมาจากชาตินี้หรือชาติไหน) อย่างเราทำทานไม่มากก็เลยไม่ซื้อหวยดีกว่า เดี๋ยวหมดตัว แต่ถามว่าอยากถูกหวยไหม อยากค่ะแต่ไม่ซื้อ อิอิ..ถ้ามีกรรมดีจะได้โชคก็จะมีอะไรมาทำให้ถูกเองล่ะ(อันนี้สำหรับเราคนเดียวนะ) ตลอดชีวิตมาก็เลยไม่เคยถูกหวยซะที 555 เราว่าคนที่ตีหวยเป็นนี่สุดยอดนะ คิดได้ไงว่าอะไรเป็นเลขอะไร เก่งจัง


สวัสดีนะคะเพื่อนๆทุกคน คิดถึงจ้า

 

อือ..ถ้าอัดมาได้ก็ดีสิเนอะ คำสอนของอ.ท่านแฝงประโยชน์เสมอ
ที่ว่าเสียงเบามากเนี่ยขอคอนเฟิร์มเลย คืนนั้นขนาดนั่งไม่ได้ไกลกันเลย(แค่ช่วงตัวคนนั่งแล้วกางแขนสองข้างออก ก็น่าจะไม่เกินสองเมตร)เรายังได้ยินไม่ถนัดชัดเจนเลย จะขออ.ท่านเพิ่มวอลลุ่มก็กลัวโดนดีดออกจากกระท่อมน้อย 5555
แต่เห็นด้วยกับคุณญานธรรมนะคะที่ว่าให้คุณตู่นำเรื่องราวที่ได้รับฟังมาจากอ.ท่าน มาเล่าสู่กันฟัง แต่ทุกอย่างก็ตามแต่ความสบายใจของคุณตู่นะคะ

 

ใช่ เค้าไม่ต้องทำงาน ทำแต่งานบ้านทำอาหารดูแลบ้าน แต่ภารกิจที่ต้องทำเนี่ยเล่าลำบากจ้า เอาว่าก็จะเข้ามาเรื่อยๆนะจ๊ะ อย่าโกรธเลยนะคนดี

วิ่งหาทรัพย์ภายนอก ลำบากกาย ลำบากใจ
วิ่งหาทรัพย์ภายใน สบายกาย โอ้ย..สบายใจ 555

 

นั่นสิ แปลกแต่จริง น่าจะหายจากการนั่งสมาธิ อิอิ..จะบอกว่าเราจะนอนกัดฟันทั้งคืนก็ไม่รบกวนคุณสามีหรอกเพราะ คุณสามีเธอแยกได้จ้าหลับเหมือนเดิม
อะไรบางอย่างไม่รู้จะรักษาอย่างไรก็เอาธรรมโอสถรักษา แต่ก็ไม่ใช่จะรักษาได้หมดหรอกแค่บางอย่าง เพราะอะไรก็ไม่เกินกรรม คิดว่าการกัดฟันน่าจะเกิดจากความเครียดที่สะสมไว้โดยไม่รู้ตัว ก็เลยใช้สมาธิรักษาได้

 

สาธุ สาธุ ขอบคุณมากนะคะคุณตู่ที่เป็นกำลังใจให้นะคะ
คนเราต้องผ่านความทุกข์ก่อนถึงจะได้พบกับความสุข แต่คนที่ต้องการความสุข วิ่งหาความสุขโดยไม่ยอมสู้และผ่านความทุกข์นั้น ก็ยากที่จะได้พบกับความสุขที่บรรดาเราวิ่งหากัน...พูดไรเนี่ยพิมพ์ตามคุณสามีพูดนะนี่ ^_^
เราจะเข้ามาเรื่อยๆนะคะ ไม่หายไปเลยหรอกจ้า
ขอบคุณบ้านปรอท
ที่ทำให้ได้พบที่รักที่ศรัทธาอย่างหลวงปู่ลมัยและอ.ย่ามแดง
ที่ทำให้ได้พบผู้มีพระคุณคอยเอื้อเฟิ้อเสมออย่างพี่แจพี่ชายที่รักมากๆ
ที่ทำให้ได้พบกัลยาณมิตรที่แสนดีอย่างคุณตู่
ที่ทำให้ได้พบคู่รักคู่งับอย่างเจ้อุ้ม..มาลอยกระทงด้วยกันป่าว อิอิ
ที่ทำให้ได้พบเจอเพื่อนๆที่ดีอย่างคุณญานธรรม คุณตี่ และอีกหลายคน
ที่ทำให้ได้พบน้องที่น่ารักอย่างน้องเหล็ก น้องยิ้ม
บ้านนี้มีแต่ให้จริงๆ แว๊กๆๆไปนอนดีกว่า 555

 

นอนดึกจัง อิอิ คร่อกฟี้ คร่อกฟี้

 

นอนกันดึกดีจริงๆครับ สวัสดียามเช้าตอนอากาศเริ่มเย็นอีกครั้งครับ5555

 

เหมือนเขียน Frienship เลยเน้อะ
รำลึกความหลังสมัยเรียนม.ปลายน่ะครับ

 

มะเอา มะยอม ยังไงก็ต้องเข้ามาคุยตามปกติ หาเวลาจัดสรร คนเรามันอยู่ที่การจัดการเวลาแค่นั้นแหละ ไม่ต้องมาบอกว่าเข้าไม่ได้เล่นไม่ได้เลยนะ อิอิอิ ถ้าไม่เข้ามาตามปกติจาโกด แล้วถ้าไปหนองคายเมื่อไหร่นะ จาไม่ไปหาด้วย 55555 นี่คือคำขู่ นะๆๆๆๆ เข้ามาเถอะเค้ามีเวลาอีกไม่นานมากนักหรอก ไม่รู้วันไหนจะตายแล้วตัวเองจะไม่มีโอกาสคุยกับเค้าอีกเลยนะ

 

ดีแล้วละที่หาย เค้าก็ว่าจะใช้สมาธิรักษาไอ้โรคบ้านี่เหมือนกัน แต่มังไม่มีเวลานั่ง ตัวเองอยู่บ้านเฉยๆๆ มีเวลาทำก็ดีแล้ว โมทนาบุญด้วยจ๊ะ

 

มอปลายอะไรกันค่ะ ทุกวันนี้อุ้มยังมีสมุดเฟรนชิปเลยนะ เจอใครก็จับเขียนดะ แต่วันนั้นที่ไปตอกคตลืมเอาไปด้วย ชอบที่จะมีเก็บไว้ เวลาคิดถึงใครก็มาเปิดอ่าน

 

สวัสดีตอนเช้าครับคุณอุ้มและทุกๆท่านชาวปรอท...(^_^)

 

เห็นด้วย

ถ้ามีการหาหุ้นส่วน ในการบูชาคตปรอทเพชร ผมขอเป็นสมัครด้วยน๊ะคับ ติดต่อได้ 24 ชั่วโมงคับ คุณญาณธรรม อิอิ

 

วันลอยกระทง

พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคนมีโปรแกรมจะไปทำบุญที่ไหนบ้างคับ หรือไปเที่ยวกันที่ไหนบ้างคับ มีอารายดีๆ มาเล่าให้ฟังบ้างน๊ะคับ อิอิ

 

ไปอ่านเจอมาที่เวปผู้จัดการ“ชีวิตพลิกผันชั่วข้ามคืน” ตี๋น้อยเลือดบวกผู้โดดเดี่ยว

http://www.manager.co.th/China/ViewNews.aspx?NewsID=9530000162107

อ่านแล้วให้กำลังใจได้ดีครับ ถ้าต้องอยู่โดดเดี่ยวเราจะทำอย่างไรดีกันน้อ

 

หรือทุกวันนี้เราเหมือนอยู่โดดเดี่ยวกันอยู่แล้ว
เพราะเกิดมาก็มาคนเดียว ตายไปคนเดียว เอาเพื่อน พี่ พ่อ แม่ ญาติพี่น้องไปไม่ได้
ระหว่างอยู่ก็ใช่ว่าจะไม่โดดเดี่ยว ถึงบางครั้งเราจะอยู่กันพร้อมหน้า
ชีวิตไม่สิ้น ก็ดิ้นกันไป ใช่ไหมครับคุณอุ้ม ฮิ ฮิ ฮิ
เป็นกำลังใจให้นะครับ หายจากโรคภัยไข้เจ็บเร็วๆนะครับ

 

เอามาฝากอีกครับ เผื่อว่างๆจะได้ไปอ่านกัน เป็นเรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์เล่าโดยพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ วัดท่าขนุน
เครดิต พี่เจ-อินแนะนำให้ไปอ่านนะครับ

http://www.watthakhanun.com/webboard/forumdisplay.php?f=25

ตื่นเต้นเหมือนอ่านอ่านหนังสือผจญภัยสนุกๆ แต่ได้ธรรมะไปในตัวเลยแหละ

 

สวัสดียามเช้าค่ะ คุณนอร์ และทุกๆท่าน

 

แหม ที่มีอยู่ไม่รู้กี่เม็ดยังไม่ซะใจ ชิมิ ยังจะบูชาคตปรอทเพชรอีกนิ พ่อคู๊ณ เดี๋ยวก็กลายเป็นจอมขมังเวทย์หรอก

 

เพื่อนมันจะให้ไปช่วยขายของงานลอยกระทงที่ชายหาด อย่างเซ็งเลยไม่ใช่ไม่ชอบขายของนะ แต่เป็นไรที่แบบว่าไม่ชอบยืนนานๆ ถ้าตอนขายดีมันก็เพลินก็สนุกดี ตั้งแต่หัวค่ำ ยันเที่ยงคืน ปีที่แล้วก็ไปช่วย งานเลิกเดินไม่เป็นเลย เพราะยืนนานจัด เก้าอี้มีให้นั่งแต่ไม่ค่อยได้นั่งหรอก

อยากไปลอยที่แม่น้ำเจ้าพระยา พาไปหน่อยจิ ประกายทอง อิอิอิ