ไดอารี่ ชีวิต , ผี , วิญญาณ , พุทธศาสนา By Specialized

ว่าแต่กลับมาอ่านอีกที เหมือนทุกคนอ่านเรื่องของผมเหมือนอ่านนิยายเลยเนอะ - * - อืมมม์

คุณพ่อมดโลจิ ผมไปเที่ยวภูชี้ฟ้ามาครับ อิอิ แล้วคุณไปแอ่วหนายมารึสหาย ?

ส่วนใครที่ยังติดตามอ่านอยู่ตอนนี้ยังไม่มีอะไรคืบหน้าครับ นอกจากอะไรเล็กๆน้อยๆ ไว้จะมาพิมพ์อีกทีนะครับ เข้ามาเจอรุ่นพี่ ม.เดียวกันมาด่าทางอ้อมแบบนี้เลยเสีย self เรย * - *

 

รูปอาจารย์ผมครับ คนนั่งข้างล่าง 2 คนนั้นเป็นพ่อเพื่อนผมครับเป็นอาจารย์สอนอยู่วิทยาลัยเทคนิคเชียงรายครับ เป็นคนชวนให้เล่นพระเครื่อง อิอิ

อ่า กลับมาอัพเดทนะครับ หวังว่าทุกคนคงเที่ยวปีใหม่สนุก แถมปลอดภัยทุกคนนะครับ

มาเข้าเรื่องกันครับ ...

อืมก็วัน ศุกร์ที่ผ่านมา 29 ธ.ค.เป็นวันที่ผมนัดพบอาจารย์ ว่าควรจำอย่างไรดี ก็หลังจากไปถึงบ้านอาจารย์ อาจารย์ก็เรียกให้เข้าไปพูดคุยกันเรื่องนี้

ซึ่งตอนแรกผมได้เล่าให้ฟังว่า ในมหาลัยของเราเมื่อเทอมที่แล้วนั้น มีข่าวเรื่องผีเข้า บ่อยมากๆ ซึ่งเด็กปี 1 ก็ล้วนรู้กันดี ผิดกับรุ่นพี่ที่ไหนไม่รู้ที่มัวแต่ยึดติดกับความรู้ในห้องเรียนบางคน ...

อาจารย์ - ทำไม ในมหาวิทยาลัยถึงมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ ?

จากนั้นผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง อาจารย์ก็ได้ถามว่าขอดูพระขรรค์เล่มนั้นหน่อย ...

หลังจากรับพระขรรค์หลวงปู่ชื่นไปดูพลังแล้ว อาจารย์ก็บอกว่า

อาจารย์ - อืม ท่านก็ตั้งใจทำนะ แต่ว่ายังไม่แรงพอ บวกกับจิตของบอยยังไม่แรงพอ ... จึงทำอะไรเขาไม่ค่อยได้ ตอนนี้อาจารย์ได้ไม้งิ้วดำมา อาจารย์จะหาเวลาว่างทำมีดหมอให้ อาจารย์มีผงวิเศษของหลวงพ่อปาน กับผงวิเศษอื่นๆอยู่ แต่ต้องหาช่างกลึงมีด กับมวลสารอื่นๆให้ได้ซะก่อน เพื่อจะได้เจาะรูไว้ที่ด้ามมีด แล้วใส่ผงวิเศษลงไป อาจารย์มีหนังหน้าผากเสือไฟอยู่ จะเอามาพันด้ามมีดให้

ผม - จะ...จริงรึครับอาจารย์ ขอบคุณมากง๊าบ -/\-

อาจารย์ - อืม แล้วมาเข้าเรื่องก่อนนะ แล้วเรื่อง การฝึกจิต กับเตโชกสิณ อาจารย์รู้สึกว่าเรายังไม่ก้าวหน้าเลยนะ สงสัยต้องแนะแนวกันใหม่เสียแล้วนะ

ผม - แหะๆ -_- อาจารย์ค้าบผมอยู่หอพักนะค้าบห้องผมอยู่กัน 4 คนนะครับ ฝึกเตโชไม่ได้อ่ะครับ ตอนนี้ค้างไว้นานเลย

อาจารย์ - งั้นจิตก็ยังไม่ได้รับการพัฒนาซักทีน่ะซี ดูอย่างกรมหลวงชุมพร เทียนเล่มใหญ่อย่างเทียนพรรษา ท่านเพ่งทั้งคืนนะ คนเรียนอาคมต้องมุ่งมั่นหน่อย ถ้าฝึกเตโชไม่ได้ อานาปานสติน่ะ อย่าให้ขาดนะ...ฝึกทุกวัน วันละ 5 - 10 นาทีก็ยังดีเข้าใจไหม

ผม - ครับ

อาจารย์ - แล้วเรื่องชื่อเพื่อนๆที่ให้ไปหามาล่ะ ได้มาไหม

ผม - อ่า...ยะ..ยังครับ อาจารย์ พอดีติดสอบกันหมด ยังไม่เจอใครเลยครับ นอกจากต้น (นั่งอยู่ข้างๆ)

อาจารย์ - อืม พวกโอปาติกะ นี่บางทีเราก็ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร ถ้าเขามาครั้งหน้าให้คุยกับเขาดีๆก่อนนะ บางทีเขามาเพราะต้องการความช่วยเหลือ ไม่ก็มาบอกอะไรบางอย่าง งั้นจะเล่าให้ฟังเรื่องที่อาจารย์เคยพบมาแล้วกันนะ ...

 

ต่อนะครับ

อาจารย์ก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อสมัยตอนเป็นหนุ่มๆ นั้นมีเรื่องหนึ่งที่วิญญาณเคยมาขอความช่วยเหลือ ซึ่งตอนนั้น อาจารย์ไปนอนที่เกาะแห่งหนึ่ง นอนมันบนพื้นดินนี่แหละกับเพื่อนฝูง

ตกดึกคืนนั้น เพื่อนคนหนึ่งก็ลุกขึ้นมา ยืนทำตาขวาง แล้วตะโกนโหวกเหวกว่า

"หิว ! ขอของกินหน่อย เร็ว !"

อาจารย์เห็นลักษณะก็รู้ทันทีว่าไม่ใช่เพื่อนของตัวเองเสียแล้วจึงถามไปว่า เขาคือใคร ? แล้วทำไมถึงมาเข้า ?

เขาบอกว่า ศพของเขาตาย แล้วลอยมาติดที่เกาะตรงที่อาจารย์นอนอยู่นั่นแหละ ช่วยเขาด้วยเขาหิวเหลือเกิน ไปเกิดก็ไม่ได้

อาจารย์ก็เดินเข้าไปหาพร้อมกับชักมีดหมอของหลวงพ่อเดิมขึ้นมา แล้วก็อาราธนามีดหมอ แล้ววางบนหัวของเพื่อนที่ถูกผีเข้า เพื่อนคนนั้นก็ทรุดลงทันที
จากนั้นท่านจึงไปขุดตรงจุดที่ท่านนอนอยู่ก็ปรากฎว่า เป็นโครงกระดูกของคนทั้งร่างเลย ที่เขามาเข้าเพื่อนก็คงต้องการความช่วยเหลือนั่นเอง แบบนี้เรียกว่ามาดี...

พอจะกลับจากเกาะท่านก็ เก็บร่างทั้งโครงกระดูกนั้นห่อผ้า แล้วไปให้พระบังสุกุลที่วัดเป็นการปิดฉากเหตุการณ์ผีขอความช่วยเหลือด้วยดี

อาจารย์เล่ามาถึงตรงนี้ ผมก็ฉุกใจขึ้นมาว่า เออ...พวกเราทำผิดป่าวหว่า เพราะว่าโผล่มาก็เล่นเขาเลย ซึ่งช่วงแรกของเหตุการณ์ผมไม่รู้ เพราะไม่ได้อยู่ แต่จ๋าโทรศัพท์มาให้ไปช่วยผมเลยไป แล้วพอไปถึงจ๋าก็ไม่ได้พูดพร่ำทำเพลงบอกให้ผมขึ้นคร่อมเลย ผมก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลยช่วยเพื่อนก่อน...

มาถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกตนเองทำถูกหรือไม่ เลยถามอาจารย์ว่าแล้วพวกผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดี ...

อาจารย์ก็บอกกับผมว่า

อาจารย์ - ถึงอาจารย์จะฝึกจิตมาจนถึงขั้นนี้ แต่จะให้เรียกเขามาพูดคุยเลยก็ไม่ได้หรอก อันนั้นทั้งชีวิตจะได้รึเปล่าก็ยังไม่รู้เลย แต่มีอีกวิธีคือ ให้ไปเอาชื่อของคนที่โดนเข้ามา แล้วอาจารย์จะเข้าสมาธิดูให้ว่า "เขา" คือใครที่มาเข้าเพื่อนของเรา

ผม - ครับ ได้ครับแล้วผมจะหามาให้ครับ

จากนั้นผมและต้น ก็ได้สนทนาทางธรรมกับอาจารย์ในเรื่องต่างๆ ทั้งพระเครื่อง วิชาอาคม แล้วก็เรื่องของการทำสมาธิ พอหอมปากหอมคอ

ซึ่งก่อนจะกลับ อาจารย์ก้เรียกผมกับต้นเข้าไปในห้องพระ แล้วก็เอาสายสิญจน์(ไม่รู้เขียนถูกป่าว) จากงานฝังลูกนิมิตรออกมา แล้วก็เสกคาถาให้ไป สัก 3 - 4 บท จากนั้นก็ตัดแบ่งให้พวกผมไป แบ่งให้เพื่อนที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้ง 6 คนไว้คุ้มครองตัวเองไปก่อน แล้วกำชับไว้ว่า อย่าเอาสายสิญจน์นี้มามัดข้อมือ ให้แค่พกติดตัวไว้ แล้วถ้าเกิดเจอเหตุการณ์วิญญาณเข้าสิงใครอีก ให้เอาสายสิญจน์พาดที่คอ แล้ววิญญาณจะออกไปเอง แต่ต้องถามที่มาที่ไปของเขาให้ได้ก่อนจะไปทำแบบนั้น เผื่อว่าเขาต้องการความช่วยเหลือ จากนั้นก็รดน้ำมนต์ให้พวกผมกันไว้อีกชั้น ...

ซึ่งก่อนกลับ อาจารย์ก็ได้เพิ่มพลังจิตให้ผม กับต้น โดยการแผ่พลังจากตัวอาจารย์เอง และใช้พลังจากพระเครื่อง โดยให้ผมกับต้น แบมือทั้งสองข้างเหนือเข่าที่นั่งท่าขัดสมาธิเพชร จากนั้นก็ให้จ้องมองภาพพระเครื่ององค์นั้นให้ติดใจ แล้วภาวนารับพลังจากท่านในใจ

*(พระสรรค์ชัยนาทพิมพ์ลีลา ขนาดใหญ่ มากๆ ประมาณ 2 ฝ่ามือ ซึ่งเป็นพระที่ได้มาจาก คอเจดีย์ที่หัก ซึ่งพี่ชายของอาจารย์ได้ไปพบ แล้วก็ขุดขึ้นมา มีทั้งหมด แค่ 7 องค์ในโลก อยู่ที่อาจารย์ 1 องค์ อีก 1 องค์อยู่ที่พี่ชาย อีก 2 องค์อยู่ที่พ่อค้าที่รับซื้อไป ส่วนอีก 3 องค์ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน ซึ่งอาจารย์นั่งสมาธิดูแล้วก็เห็นว่าพระองค์นี้มีเทพรักษาอยู่ แล้วองค์นี้แหละที่ช่วยชีวิตอาจารย์จากสงครามเวียดนามหลายครั้ง ไว้มีโอกาศจะนำรูปของพระองค์ดังกล่าวและเรื่องราวต่างๆที่อาจารย์เคยเล่ามาเล่าให้ฟังครับ)

ซึ่งอาจารย์ก็บอกไว้ว่า

"พลังที่ส่งให้มันอยู่ที่ตัวของพวกเธอเองว่าจะรับได้ไหมซึ่งท่านเทพ(ในพระสรรค์) ก็ช่วยแผ่พลังให้ด้วย "


ก่อนกลับท่านฝากเรื่องการฝึกสมาธิ และ การ ฝึกเตโชให้ผมว่า ต้องฝึกทุกวันจิตจะได้ละเอียดและมีพลัง ซึ่งผมก็ตกปากรับคำ และจะกลับมาหาท่านอีกครั้ง พร้อมกับนำชื่อของ โบว์ เพื่อนที่โดนเข้ามาให้ท่านตรวจดูให้ด้วย

ตอนนี้สถานการณ์ยังปกติครับ อยู่ในช่วงปีใหม่แบบนี้ผมยังไม่เจอใครเลย คงต้องรอเปิดแหละครับ ขอบคุณที่ติดตามอ่านครับ

 

เง้อ...นิควันที่ 6 นี้ว่างไปวัดปฐมพุทธารามป่าว ? ไปร่วมบุญกัน

 

555+ แกห้องไหน หออะไรนะบอกมาเส่ะ จาขึ้นไปเบิ่ง (b-smile)

_______________________*

อโหสิกรรมให้เขาไปแล้วครับ ขอบคุณครับที่ติดตาม อิอิ