แม่วัยใส...ตัณหาใหญ่ในสังคม

"พี่...หลานสาวยังเรียนอยู่หรือเปล่าคะ ไม่เห็นหน้านานแล้ว..." ฉันทักทายผู้ปกครองนักเรียนหญิงชั้น ม.๕ คนหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้โรงเรียน

"อาจารย์ไอ้... มันมีผัวไปแล้ว ตอนนี้กำลังเลี้ยงลูกอ่อนอยู่บ้านผัวมันนั่นแหละ"

"อ้าว ! ! ทำไมเป็นอย่างนั้นละคะ..."
ฉันตกใจไม่น้อยเพราะคาดไม่ถึง

ฉันยังจำหน้าเด็กผู้หญิงวัยรุ่นหน้าตาสดใส ซึ่งย้ายมาจากต่างจังหวัดมาอาศัยกับน้าสาวตั้งแต่ ม.๔ ได้ดี เจอหน้าก็หมั่นทักทายยกมือไหว้ฉันเป็นประจำ

"อาจารย์เชื่อไหม พี่ชายมันเป็นทหารอุตส่าห์ส่งน้องเรียน มันรักน้องมากขนาดคนละพ่อ ยังคอยส่งเสีย...เมียก็ไม่ยอมมี พอมันรู้ข่าวน้องมันนั่งรถเมล์มาจากสัตหีบนั่งร้องไห้จนมาถึงนี่ มาถึงมันก็ตบหน้าน้องด้วยความเสียใจ... เพราะเป็นห่วงอนาคตน้อง แม่ก็กำลังเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย มันตั้งใจจะส่งให้น้องเป็นพยาบาลจะได้หมดห่วง ดูซิมันตัดอนาคตมันได้..."


"มันบอกหนูว่าไปทำรายงานกับเพื่อน ไปค้างคืน หนูก็สงสัยทำไมไปบ่อยจัง จนกระทั่งมันท้องนั่นแหละถึงรู้ว่ามันโกหก..."


ฉันฟังเรื่องราวทั้งหมดด้วยความหดหู่ใจ จะโทษใครดีหนอ...เมื่อฉันวิเคราะห์ปัญหาลึก ๆ ก็เห็นความน่าจะเป็นเพราะครอบครัวเด็กแตกแยก ทั้งพ่อทั้งแม่ต่างมีคนใหม่ ทิ้งให้เด็กอยู่กับน้าสาวที่ต่างจังหวัด เด็กคงเหงาและว้าเหว่เมื่อมีชายหนุ่มมาให้ความสนใจจึงรีบไขว่คว้าแสวงหาความรักที่ตนเองโหยหา
นับตั้งแต่ฉันเป็นครูพบปัญหาเด็กออกกลางคันกลายเป็นคุณแม่วัยใสจำนวนไม่น้อย...นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กเสียแล้ว


ปัญหาแม่วัยใสกลายเป็นปัญหาใหญ่ในสังคม จากสถิติเมืองไทยมีคุณแม่วัยใสจำนวนสูงที่สุดในเอเชีย
วิกฤติที่น่าตกใจ ขออนุญาตหยิบยกมาจากบทความบางส่วน "...สถานการณ์วัยโจ๋ตั้งครรภ์ ยังคงเป็นปัญหารุนแรงของสังคม ข้อมูลจากโครงการ Child Watch ในปี 2548 มีวัยรุ่นตั้งท้องโดยไม่ตั้งใจเป็นปรากฏการณ์ทางหน้าหนังสือพิมพ์ ขณะนี้มีอยู่ประมาณ 62,000 คน เป็นเด็กอายุต่ำกว่า 14 ปี 2,600 คน บวกลบคูณหารแล้วเด็กอายุต่ำกว่า 14 ตั้งท้องถึงวันละ 7-8 คน ในหน้าหนังสือพิมพ์ มีเด็กถูกทิ้ง 700-800 คน โดยไม่รวมเด็กที่ถูกทิ้งแบบไร้ชีพที่ถูกหมกอยู่ในกองขยะ ..."
http://variety.teenee.com/foodforbrain/5292.html


ท่ามกลางกระแสสังคมที่เจริญรุดอย่างรวดเร็ว ถนนหนทางยิ่งกว้างใหญ่ใจคนก็ยิ่งห่างจากกันมากเท่านั้น ทั้งการแสดงออกของดารา นักร้อง ตลอดจนสื่อต่าง ๆ ที่ส่งผ่านทั้งทางนิตยสาร หนังสือพิมพ์ ตลอดจนอินเทอร์เน็ตที่ปลุกเร้ายั่วยุอารมณ์ ล้วนคือสื่อมรณะที่หยิบยื่นให้เด็กและเยาวชนทุกเมื่อเชื่อวันโดยไม่รู้ตัว หากเด็กคิดวิเคราะห์ไม่เป็นย่อมเลียนแบบ จนกลายเป็นตราบาปในชีวิตซึ่งล้วนเกิดจากผู้ใหญ่ใจร้ายที่เห็นแก่ตัวขาดคุณธรรมนำอาชีพ


ขณะนี้หน่วยงานต่าง ๆ ต่างพุ่งเป้าหมายมาที่สถานศึกษาเริ่มบังคับให้ครูที่เกี่ยวข้องไปอบรมและสร้างหลักสูตรที่เกี่ยวกับเพศศึกษา มีการให้ความรู้นักเรียนตั้งแต่ ชั้น ม.๑


นี่มันเกิดอะไรขึ้น ?? ฉันไม่เข้าใจ รุ่นพ่อรุ่นแม่ ไม่เคยต้องสอนไม่เคยมีปัญหาดังกล่าว มีแต่สอนเรื่องการรักนวลสงวนตัว สอนเรื่องการป้องกันตัวเองไม่ใช่การตามแก้ไขปัญหา...


พื้นฐานสถาบันครอบครัวที่ล้มเหลวเกิดจากครอบครัวที่แตกแยก ตลอดจนปัญหาพ่อแม่วัยใส และในอนาคตเด็กพวกนี้ก็จักเลียนแบบพฤติกรรมพ่อแม่ในเวลาต่อมา กลายเป็นวงจรอุบาทว์ที่ไม่มีวันสิ้นสุด...


ในฐานะของคนเป็นครู ฉันปรารถนาให้ลูกศิษย์ทุกคน "บานไม่รู้โรย" แต่นี่เธอด่วน "โรยไม่รู้บาน" แล้วฉันจะแก้ปัญหานี้อย่างไรดีหนอ ??



ที่มา http://gotoknow.org/blog/thamtipsakul/428421

 

ในฐานะของคนเป็นครู ฉันปรารถนาให้ลูกศิษย์ทุกคน "บานไม่รู้โรย" แต่นี่เธอด่วน "โรยไม่รู้บาน" แล้วฉันจะแก้ปัญหานี้อย่างไรดีหนอ ??

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ค่อยๆ ทำกันไปค่ะ ถึงแม้ว่าคนตัวเล็กๆ อย่างเราจะแก้ปัญหาใหญ่อย่างนี้ได้แค่ขี้ปะติ๋ว แต่เราก็ทำโดยไม่เคยรั้งรอ วันนึงทำที่ไหน ทำกับใครได้ก็ทำ ดูแลลูกดูแลหลานก็ปลูกฝังเด็กให้รู้ ก็คุยเตือน ถึงแม้เด็กอื่นๆที่เรามีโอกาสคุยได้ เราก็คุย ไม่คิดว่าธุระไม่ใช่ ไม่ใช่ลูกไม่ใช่หลาน เพราะเด็กทุกคนนั้นสำคัญ เตือนให้เด็กรู้จักดูแลตัวเอง และรักนวลสงวนตัว

แต่เด็กเห็นตัวอย่างจากสภาพแวดล้อม และสื่อต่างๆ มามาก เราทำได้แค่ทำ แต่จะหวังผลสำเร็จนั้น ยากเต็มที คิดว่าได้ทำดีที่สุดแล้วละกันค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณMantalay

ขอบพระคุณสำหรับความคิดเห็นและกำลังใจดี ๆ ที่มีให้กันเสมอ...
คงต้องเริ่มต้นที่การดูแลครอบครัวตนเองให้ดีที่สุดนะคะ... และต้องร่วมมือประสานใจ
กันทุกฝ่ายดังว่า...

 

ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูด้วยนะคะ รู้สึกดีใจมากที่ไม่ได้ทำให้ใครต้องผิดหวัง หรือว่าเสียใจ หนูเรียนมหาลัยปีสุดท้ายจะจบอีกไม่กี่วัน พยายามที่จะบอกตัวเองเสมอว่าตัวเองโชคดีที่มีวัฒนธรรมโบราณที่สั่งสอนมาไว้เป็นอย่างดี และจะรักษาให้เป็นเอกลักษณ์ของชาติสืบไป การรักนวลสงวนตัว คือเกราะป้องกันภัยที่ดีมากสำหรับการเกิดเป็นผู้หญิง ที่แท้จริงมีความลำบากมากมาย และมีคำสอนที่หนูเองก็ได้รับการอบรมมาจากอ.สมัยเรียนมัธยมต้นเหมือนคุณครูเช่นกันคะ แม้ว่าตอนม.ปลายครอบครัวจะมีปัญหา พ่อกับแม่แยกทางกัน แต่ชีวิตหนูก็ไม่ได้ทำตัวให้ต้องเป็นไปตามกระแสสังคม วันนึงก็อยากจะเป็นผู้ให้ความรู้เช่นเดียวกันกับคุณครูคะ

 

ในสังคมเด็กวัยรุ่น มีทั้งที่ดีและไม่ดีนะครับ

เพียวแต่ข่าวที่ออกไปในสังคมเป็นแนวเสียหายสะมากกว่า

เพราะในอีกมุมหนึ่งของเด็กวัยรุ่น เป็นเด็กดีนะครับ และยังสนใจใฝ่ในธรรมสะด้วย

สมาชิคเวปพลังจิตจำนวนไม่น้อยนะครับที่อายุยังน้อย

 

พิมว่าอย่าไปตัดสินคนแค่ภายนอกเลยนะคะ..เราเองก็ไม่ได้ไปรู้จักอะไรเค้าดี แล้วมาว่าเค้าเป็นปัญหาสังคม ดูจะรุนแรงเกินไปรึเปล่าคะ ขณะที่ผู้ใหญ่เองก็สร้างปัญหาให้กับสังคมโดยไม่รู้ตัวก็มีเป็นจำนวนมากค่ะ เด็กที่ท้องในวัยเรียนบางคนก็ต้องออกจากการเรียนมาเลี้ยงลูก แล้วถ้าเค้ารับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองกระทำ หางานทำแล้วอยู่กันเป็นครอบครัว มันก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาสังคมนะคะ เพราะเค้าก็ไม่ได้ไปขอข้าวคุณกิน ไม่ได้ไปคดโกงใครค่ะ แล้วมีใครบ้างที่ไม่เคยทำผิด..ถ้าวันนึงคุณทำผิดขึ้นมาแล้วมีคนมาว่าคุณเป็นปัญหาสังคม คุณจะรู้สึกอย่างไรคะ โดยส่วนตัวพิมเองไม่ได้มีปัญหาอะไรค่ะเพราะพิมต้องดูแลคนไข้ และมีคนไข้จำนวนมากที่มีปัญหาแบบนี้ พวกเค้าก็แก้กันได้ค่ะ ทำมาหากินกันไป พิมไม่เห็นว้าคนไข้ของพิมเค้าจะเป็นตัวปัญหาตรงไหนค่ะ เอาเวลาที่ว่าคนอื่นไปดูแลลูกตัวเองให้ดีดีกว่ามั้ยคะ

 

ขอบคุณที่หนูเป็นเด็กดีค่ะ อ่านแล้วก็ชื่นใจค่ะ
คุณครูทราบก็คงดีใจเช่นกันนะค่ะ

 

สวัสดีค่ะ น้องเพียงหนึ่ง

ขอชื่นชมแบบอย่างที่งดงาม อยากให้วัยรุ่นยุคใหม่ทุกคนมีแนวคิดเช่นนี้ เกราะที่ป้องกันตัวเองได้ดีที่สุดคือการรักนวลสงวนตัว และหลีกเลี่ยงการไปค้างอ้างแรมที่อื่นโดยขาดผู้ใหญ่ดูแล

ขอบคุณสำหรับแง่คิดและมุมมองที่มีคุณค่าเพื่อช่วยกันรักษาวัฒนธรรมอันงดงามของไทยสืบไปค่ะ

 

สวัสดค่ะ คุณคิดดีจัง

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ ที่น่าเสียใจก็คือข่าวดีมักไม่ค่อยเป็นข่าวหรือเป็นข่าวได้ไม่นาน สู้ข่าวที่เสียหายไม่ได้

เด็กวัยรุ่นยุคใหม่ใฝ่ธรรมเป็นจำนวนมาก ขอชื่นชมและอนุโมทนา
ในการช่วยกันผดุงสังคมต่อไปค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณพิม

ขอบคุณสำหรับแง่คิดมุมมองต่างๆ ที่แลกเปลี่ยนค่ะ เจตนาของ
ผู้เขียนเพียงต้องการสะท้อนปัญหาที่เกิดกับเด็กและเยาวชนโดยมีต้นเหตุและตัวแปรหลายเหตุปัจจัยที่ต้องช่วยกันอุดรูรั่วในสังคม

ขออภัยที่ทำให้คุณพิมเข้าใจผิด ขอให้เราช่วยกันคิดเชิงบวกและหาทางแก้ปัญหาด้วยสันติวิธี และสร้างสรรค์ ปัญหาต่าง ๆ คงคลี่คลายไปได้ด้วยดีนะคะ

 

ดิฉันคิดว่า ทุกสังคมมีปัญหาทั้งนั้น เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม อยู่ที่ว่าเมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น เราจะช่วยกันแก้ไขปัญหาอย่างสร้างสรรค์ หรือใช้อคติก็เท่ากับว่าเป็นการเพิ่มปัญหาซ้อนขึ้นมาอีก
ขอบคุณสำหรับความคิดดีๆ ที่นำมาแบ่งปันให้กันค่ะ
หางาน รายได้เสริม
(f)

 

สวัสดีค่ะ คุณ pawanakun

ขอบพระคุณสำหรับการแลกเปลี่ยนมุมมองและความคิดเห็นค่ะ
ปัญหาในโลกนี้ ล้วนเกิดจาก มนุษย์ขาดศีลห้า กิเลสตัณหาเปรียบเสมือนม่านหมอกที่ครอบงำสังคมมนุษยชาติให้ตกต่ำ...

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งที่พวกเราทุกคนต้องหันกลับมามองตน และแก้ปัญหาที่
ตนเองและครอบครัวก่อนเป็นเบื้องต้น

ขออนุญาตนำเสนอความคิดเห็นดี ๆ จากคุณชาญโชติที่เขียนไว้ในบล็อก
หน้าต่างชีวิต ซึ่งนำต้วอย่างชีวิตที่ผิดพลาดแต่มีวิธีการแก้ปัญหาด้วยสติปัญญาจนสามารถ
ผ่านพ้นวิกฤติดังกล่าวไปได้ด้วยดีธรรมทิพย์ - หน้าต่างชีวิต - แม่วัยใส ตัณหาใหญ่ในสังคม

สวัสดีครับคุณครูธรรมทิพย์

ผมติดตามบันทึกของคุณเสาวลักษณ์ พัวพัฒนกุล เลยมีโอกาสได้เข้ามาอ่านบันทึกของคุณครูธรรมทิพย์ บังเอิญเป็นเรื่องเดียวกับที่ผมเพิ่งเขียนในบันทึกของผม เลยขอนำมาแบ่งปันใน blog นี้ด้วยครับ

วันนี้ได้ดูรายการทีวีของช่อง TNN เป็นเรื่องการทำวิจัยของนักศึกษาฝึกงานจากมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต เป็นเรื่องเกี่ยวกับการท้องก่อนวัย ซึ่งเป็นปัญหาของสังคมในปัจจุบัน ผมขอชื่นชมกับผู้นำเสนอเพราะเป็นการชี้แนวทางออกให้กับสังคม

เรื่องมีอยู่ว่านักศึกษา ม.3 ท้องกับเพื่อนนักเรียนห้องเดียวกัน นักศึกษาท่านนั้นตัดสินใจนำเรื่องไปปรึกษาผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่าย ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเข้าใจและไม่ได้ตำหนิและยินดีช่วยเลี้ยงดูเด็กที่เกิดมา เมื่อคลอดบุตรนักศึกษาคนนั้นก็ไปเรียนต่อจนจบปริญาตรีเกียรตินิยมอันดับสอง ผมขอแสดงความยินดีกับนักศึกษาผู้นั้น และขอชมเชย คุณแม่ของนักศึกษา ที่ทำหน้าที่แม่ได้อย่างเยี่ยมยอด คุณแม่เล่าให้ฟังว่าท่านทราบว่าลูกสาวท้องในวันคล้ายวันเกิดของลูกสาว ท่านสะเทือนใจแต่ไม่ได้ตำหนิลูกสาว คิดว่าท่านเองมีส่วนเพราะได้แยกทางกับสามีทำให้ลูกสาวไม่ได้รับความอบอุ่นจากครอบครัว ถือว่าท่านมีส่วนทำให้ลูกสาวผิดพลาด และตกลงที่จะเลี้ยงดูหลานเองทำให้ท่านต้องทำงานหนักขึ้น

ผมขอชื่นชมนักศึกษาที่มีความแนวแน่ที่จะรักษาลูกโดยไม่ทำแท้ง ยินดีที่ตัดสินใจเล่าให้มารดาทราบ และยินดีที่ตั้งใจเล่าเรียนจนประสบผลสำเร็จ จริงอยู่นักศึกษาท่านนั้นผิดพลาดในเบื้องต้นไม่ควรนำมาเป็นตัวอย่าง แต่ขอให้คิดในมุมมองที่กว้างขึ้น คนเราสามารถทำผิดได้ แต่เมื่อผิดแล้วแก้ไขให้ดีขึ้น ถือว่าเป็นสิ่งที่น่ายกย่อง และถือเป็นแบบอย่างของผู้ที่ทำผิดพลาดได้ เราไม่ควรจะซ้ำเติมคนที่ผิดพลาดควรจะแนะนำหาทางแก้ไข และให้กำลังใจ

ขอชมเชยคุณแม่ ท่านเป็นแม่ที่ดีที่ควรยกย่องและเอาอย่างไม่ตีโพยตีพายว่ากล่าวและตำหนิลูกที่ทำผิดพลาดให้ช้ำใจยิ่งขึ้น พิจารณาตัวเองและคิดว่าตัวเองมีส่วนทำให้ลูกผิดพลาด ให้กำลังใจและช่วยลูกแก้ไข

 

อนุโมทนาค่ะ คนเราไม่ควรทำผิดศีล5 ไม่ควรทำผิดพลาด แต่ถ้าทำผิดพลาดไปแล้วก็ควรแก้ไข ไม่ควรซ้ำเติมกันค่ะ

 

ล่าสุด เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง(นามสมมุติส้ม) ที่รู้จัก มาบอกว่า น้าๆหนูท้องได้หนึ่งเดือนเเล้ว
ตายเเล้ว ทำไงดีหละ อย่าไปทำเเท้งนะเพราะว่ามันบาปมาก (เเจ้งผู้ปกครองให้ทราบเเล้ว)
ฝ่ายผู้ชายอายุ17ปี สังคมไทย สมัยนี้เด็กหญิง วิ่งไปหาผู้ชายถึงบ้าน ...เกิดอะไรขึ้น

 

คุณครูธรรมทิพย์ มีจิตใจดีนะคะ
คิดว่าคุณครูต้องทุ่มเทใส่ใจในการอบรมเยาวชนแน่นอน
ไม่งั้นไม่สะท้อนความรู้สึกแบบนี้ออกมาได้
ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูธรรมทิพย์ค่ะ
อ่านจากบทความนี้ คิดว่าคุณครูอยากเห็นทุกคนร่วมมือ
ร่วมใจ ดูแลเยาวชนให้รู้จักรักนวลสงวนตัว ไม่ได้มุ่งมาซ้ำเติม
คนทำความดี คิดดี และทำสิ่งดีๆ อยู่ เราต้องให้กำลังใจกันค่ะ

​

 

สวัสดีค่ะ คุณ pim jai

ขอบพระคุณที่เข้ามาทักทายอีกรอบค่ะ
"ถ้าศีลธรรมไม่กลับมาโลกาจะวินาศ" ดังหลวงปู่พุทธทาสกล่าวไว้เป็นแน่แท้

 

สวัสดีค่ะ คุณมหานิกาย

โลกมันเปลี่ยนดังว่า หรือว่าเด็กผู้ชายมีน้อยกว่าเด็กผู้หญิงจึงกลับกันเช่นนี้ น่าคิดน่าเป็นห่วงสังคมที่เลียนแบบตะวันตกจนลืมรากเหง้าความเป็นไทย เด็กอายุ ๑๗ ปี เลี้ยงตัวเองยังไม่รอดริอ่านจะเป็นพ่อคน เศร้าใจจังค่ะ
ขอบพระคุณสำหรับกรณีศึกษาที่เป็นตัวอย่างให้ผู้ปกครองพึง
ระวังบุตรหลานของตนค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณ jitjailove

ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ ที่มีให้กันค่ะคุณครูธรรมทิพย์คลุกคลีกับเด็กและเยาวชนมานานเกือบยี่สิบปี มองเห็นปัญหาครอบครัวแตกแยก ความทุกข์ความโศกเศร้าในแววตาของเด็ก ล้วนเกิดจากปัญหา "บาปบริสุทธิ์" มากมาย

อยากเห็นสังคมน่าอยู่ อยากให้ดวงใจทุกดวงมีแต่ความสดใสไม่มีรอยด่างในดวงใจ สิ่งที่พยายามทำก็คือสะท้อนเรื่องราวต่าง ๆ ที่พบเห็น
เพื่อกระตุกต่อมสำนึกความรับผิดชอบ และเป็นพลังสำคัญส่วนหนึ่งในการขับเคลื่อนความคิดในแนวทางที่สร้างสรรค์

บ่อยครั้งก็ต้องเจ็บปวดกับคนที่เข้าไม่ถึงเจตนาอันบริสุทธิ์ของคุณครูแต่ก็เข้าใจเสมอว่า
ทุกครั้งที่เทียนให้แสงสว่างกับผู้อื่น
เปลวเทียนย่อมละลายให้เทียนเจ็บปวดเสมอ...หากเป็นความเจ็บปวดที่น่ายินดีนะคะ