ตื่นโลกแตก พระ-ฆราวาส หนีขึ้นภูเขา

ลือกระหึ่มชาวบ้านแตกตื่นหลงเชื่อพระนักเทศน์ ว่า​ โลกใกล้วิบัติ กรุงเทพฯ น้ำจะท่วมสูง พาครอบครัว ย้ายไปปักหลักสร้างบ้านพักบริเวณวัดกลางป่าเขา ผู้สื่อข่าวบุกพิสูจน์พบจะจะ กำลังก่อสร้างบ้านหรูคล้ายรีสอร์ต สร้างเสร็จไปแล้ว 300 หลัง และกำลังสร้างเพิ่ม ส่วนพื้นที่วัดขยายไปกว่า 800 ไร่ และจะขยายเพิ่มให้ถึง 1,000 ไร่ เพราะไม่เพียงพอกับความต้องการของศิษยานุศิษย์ ขณะที่พระในวัดมีวัตรปฏิบัติสุดแหวกแนวไว้ผมไว้หนวดไว้เครา ไม่บิณฑบาต ไม่สวดมนต์นั่งสมาธิ อ้างเป็นแค่เปลือกกระพี้อย่าไปยึดติด...

จากที่ มีเสียงร่ำลือในหมู่ศิษยานุศิษย์เกี่ยวกับคำสอนของหลวงพ่อสมชาย หรือหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต พระนักเทศน์ดังแห่งวัดร่มโพธิธรรม อ.หนองหิน จ.เลย ได้แสดงธรรมต่อเนื่องมานานหลายปี โดยเฉพาะสั่งสอนให้คล้อยตามความเชื่อว่าโลกจะแตกในเร็ววัน ตามพุทธทำนายที่มีมาแต่ครั้งพุทธกาล ประกอบกับในปี 2554 ได้เกิดภัยพิบัติร้ายแรงขึ้นมาหลายครั้ง ทั้งแผ่นดินไหว ที่เมืองไครสต์เชิร์ช ประเทศนิวซีแลนด์ ตามด้วยแผ่นดินไหวและคลื่นยักษ์สึนามิ ถล่มประเทศญี่ปุ่น รวมทั้งภัยพิบัติที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ส่งผลทำให้ศิษยานุศิษย์ที่เลื่อมใสศรัทธา เกิดแตกตื่นขนข้าวของอพยพครอบครัวเข้าไปอาศัยอยู่ในบริเวณวัดดังกล่าวซึ่ง เป็นที่สูงชันอย่างต่อเนื่อง

เกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อวันที่ 22 มี.ค. ผู้สื่อข่าวเดินทางไปพิสูจน์ความจริงที่วัดร่มโพธิธรรม อ.หนองหิน โดยเดินทางไปตามถนนหนองหิน-ภูกระดึง ถึงบริเวณหลัก กม.ที่ 160 หมู่บ้านร้อยหกสิบ ต.หนองหิน แล้วเลี้ยวขวาเข้าไปอีกประมาณ 500 เมตร ห่างจากหมู่บ้าน 2-3 กิโลเมตร พบพื้นที่วัดเป็นบริเวณโล่งกว้างบนที่สูง กำลังมีการก่อสร้างที่พักอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก ที่สร้างเสร็จแล้วประมาณ 300 หลัง ลักษณะคล้ายรีสอร์ต ทำด้วยไม้และวัสดุราคาแพง และยังกำลังก่อสร้างอีกเป็นจำนวนมาก

ผู้ที่อยู่อาศัยภายในบริเวณวัด เปิดเผยว่า วัดแห่งนี้มีผู้อพยพเข้ามาอยู่อาศัยถาวร ทั้งผู้ชาย ผู้หญิง และเด็ก นับพันคน ส่วนพระสงฆ์มีจำพรรษาอยู่ประมาณ 150 รูป แต่ใครจะเข้าอยู่โดยพลการไม่ได้ ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาสก่อน โดยจะชี้จุดให้เข้าไปสร้างได้ โดยผู้ที่มาอาศัยต้องจ่ายค่าก่อสร้างเอง ส่วนค่าที่ดินก็แล้วแต่ว่าจะบริจาคให้วัด ส่วนใหญ่ผู้ที่เข้ามาสร้างที่พักอาศัยเป็นคนมีฐานะ เป็นข้าราชการระดับสูง เป็นนายแพทย์ และเจ้าของบริษัท ขณะนี้พื้นที่วัดมีประมาณ 800 ไร่เศษ ทราบว่าเดิมเป็นพื้นที่ป่าเสื่อมโทรม บ้างก็เป็นพื้นที่ สปก. ที่ทางวัดอ้างว่ามีชาวบ้านนำมาขายให้ และกำลังขยายพื้นที่ออกไปให้ได้ถึง 1,000 ไร่ โดยทางวัดอ้างว่า เป็นไปตามความต้องการของศิษยานุศิษย์ที่สั่งจองขอเข้ามาอาศัยด้วยอีกเป็น จำนวนมาก

ขณะที่กิจวัตรประจำวันภายในวัด จะเริ่มขึ้นตั้งแต่เวลา 06.30 น. พระจะไม่ออกไปบิณฑบาต จากการสังเกตพบว่า การแต่งกายจะผิดแผกไปจากพระทั่วไป บ้างสวมใส่กางเกง บ้างใส่เสื้อแขนยาว บ้างไว้ผมยาว หนวดเครารุงรัง แต่ที่ดูรู้ว่าเป็นพระ เพราะยังสวมใส่อังสะสีน้ำตาลเข้ม หรือสีกรัก โดยทั้งหมดจะไปรวมกับชาวบ้านที่ศาลาฉัน เพื่อฟังหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะเทศน์ให้ฟังทุกเช้า

สำหรับคำสอนที่ได้ รับฟัง แม้จะเน้นถึงเรื่องการดับทุกข์ การปล่อยวาง แต่ก็ผิดเพี้ยนไปจากพระธรรมวินัยอย่างสิ้นเชิง เช่น ชี้ว่าการนั่งสมาธินานๆ หากทำให้ตัวเองเกิดทุกข์ ปวดเมื่อย ก็ให้หยุดทำเสีย ถือว่าเป็นการปล่อยวาง ไม่เป็นทุกข์อีกต่อไป และยังเป็นหนทางไปสู่พระอรหันต์ได้ นอกจากนี้ เรื่องการฉันของพระ ก็ให้ถือตามอัธยาศัย ชี้ว่าความหิวนั้นก็เป็นทุกข์เช่นกัน ดังนั้น จะฉันอาหารกี่มื้อก็ได้ถือว่าไม่ผิด ตรงกันข้ามกับพระธรรมวินัยที่บัญญัติไว้โดยสิ้นเชิงเช่นกัน

ต่อมาผู้สื่อข่าวเข้าพบหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ พระนักเทศน์เจ้าของคำสอนผิดเพี้ยน โดยถามถึงเรื่องที่พระในวัดไว้ผมยาว ไว้หนวดไว้เครา ทำไมไม่มีการสวดมนต์ นั่งสมาธิ หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะกล่าวว่า การที่สวดมนต์สวดพรมันสำหรับผู้ที่ชอบขอชอบอ้อนวอน การกราบไหว้ก็เป็นความเคารพอยู่แล้ว คุณจะสวดก็เรื่องของคุณ คุณไม่สวดก็เรื่องของคุณ ส่วนการนั่งสมาธิ อยากถามคุณนั่งสมาธิคุณเอาอะไร เอาความสงบ เอาง่ายๆ คุณไม่ต้องนั่ง คุณอยู่ในบทยืนนั่งนอนเคลื่อนไหวตามอิริยาบถลืมตาอ้าปากจิตใจคุณวุ่นวายก็ ช่างมัน ต้องดูตัวช่างมันแล้วมันจะเบา คือเราไม่ต้องคิดอะไรไม่ต้องทะเลาะกับความวุ่นวาย ตัวช่างมัน มันจะตัดไปเอง แล้วเราก็เบากายเบาใจ ไม่จำเป็นต้องนั่งสมาธิ ใครจะนั่งก็นั่งไปแต่ที่นี้นั่งฟังธรรมไปเขาก็สงบไปเอง

สำหรับพระ ที่นี่ไว้ผมยาวหนวดยาวได้ ที่เห็นมันเป็นแค่เปลือกกระพี้ก็อย่าไปมองมัน พร้อมยืนยันคำสอนที่เทศน์ให้ลูกศิษย์ฟังถึงเรื่องโลกจะถึงกาลวิบัติมานาน 4-5 ปี สรุปได้ว่า จะเกิดขึ้นจริงทุกอย่างในไม่ช้า เอาเป็นว่ากรุงเทพฯ ก็ไวๆนี้ ขอเตือนกันแค่นี้ หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ กล่าวในที่สุด

อย่าง ไรก็ตาม ผู้สื่อข่าวยังได้สอบถามชาวบ้าน ต.หนองหิน ซึ่งอยู่ใกล้เคียงกับวัด ต่างกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า รับทราบถึงพฤติกรรมนอกรีตนี้มานานหลายปี แต่เนื่อง จากเป็นชาวพุทธ เห็นเป็นเรื่องของพระ จึงไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วย กลัวจะเป็นบาปติดตัว โดยเฉพาะพฤติกรรมไม่เคยออกจากวัดมาบิณฑบาต ผิดพระธรรมวินัยที่บัญญัติไว้ นอกจากนี้ ยังมีผู้ไปพบเห็นอยู่ร่วมกับฆราวาสกันอย่างเสรี ไม่แบ่งเขตพระสงฆ์ เขตฆราวาสให้ชัดเจนเหมือนกับวัดอื่นๆ แถมยังไม่ออกมาคบหาชาวบ้าน โดยเฉพาะคนยากจน จะพูดคุยก็แต่กับคนมีฐานะเท่านั้น หลายปีที่ผ่านมา แม้จะมีพฤติกรรมน่าสงสัย ซึ่งอาจเป็นการหลอกลวงประชาชนให้หลงเชื่อ แต่ก็ยังไม่มีหน่วยงานใดเข้าไปตรวจสอบความถูกต้องภายในวัดแต่อย่างใด

ที่มา : ตื่นโลกแตก พระ-ฆราวาส หนีขึ้นภูเขา - ข่าวไทยรัฐออนไลน์

 

ไปอยู่บนภูเขา ระวังภูเขาถล่ม

 

เป็นสงฆ์แต่ไม่ปฏบัติกิจของสงฆ์

วอนแล้วนี่

 

เดี๋ยวไม่มีอะไรกิน....ตาสว่างแล้ว คงกลับลงมาเอง น่ะครับ....อิอิอิอิ

 

ข่าวเท็จจริงประการใด..หาผู้รู้มาช่วยตอบ...

 

หลับโลกแตก พระ-ฆราวาส มุดลงนรก

 

วอนผู้รู้ตอบให้ด้วยค่ะว่าถูกไม่ถูก
เพราะรุ่นพี่ที่ออฟฟิศเพิ่งไปวัดนี้มาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ก็คล้ายๆกับข้อความข้างบน
สรุปว่าเป็นยังไงบ้างค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

 

ผิดข้อบัญญัติไว้ ก็เท่ากับละเมิด คิดเอง เออเอง.. ถ้าคิดไปอีกไปเรื่อยๆ
จะไม่วุ่นวายหรือไร เช่นอยากมีเมีย เพราะตัณหามันรุมเร้า ต้องดับ
ขนาดหิวมันยังหาเรื่องดับเอาเอง คิดเข้าข้างตัวเองชัดๆ

 

เราก็ไม่เคยไปที่วัดหลวงพ่อนะ แต่รู้จักเว็บของหลวงพ่อ
ลองไปศึกษาค้นคว้าด้วยตัวเองดูสิ ก่อนจะตัดสินใจทำกรรมใดๆ ลงไปนะ
http://www.rombodhidharma.com

และอันนี้เว็บของคุณลุกศิษย์หลวงพ่อ ตอบคำถามต่างๆไว้เยอะดี
http://onk8.net/keywords/%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B9%82%E0%B8%9E%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B9%8C%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B0

เราก็ไม่ได้เป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อนะ แต่เราก็ชอบฟังธรรมไปเรื่อยๆ

ก็แล้วแต่คน นะ ธรรมะของท่านเราก็ฟังได้ ต่างคน ต่างจิต ต่างใจ เนาะ



เราหามาจาก พี่กู (Google) อะนะ

 

ไม่เห็นกับตาก็ฟังหูไว้หูแล้วเอาสิ่งที่คิดว่าดีกับตัวเองไม่ผิดศีล 5 มาใช้ให้เกิดประโยขน์ก็เป็นพอแต่ที่สำคัญผมกล้าฟันธงด้วยครับ กรุงเทพยังอยู่ได้กันอีกนานเป็น 10 - 20 ปี โน้นเพราะอยูที่ไหนมันก็ตาย จะหนี้ขึ้นฟ้าจะมุดลงดินคนมันถึงที่ยังไงก็ไม่พ้นความตาย พี่ชายผมก็เคยไปนอนนะที่วัดนี้

ปล.ทิ้งท้าย...ย้ำอีกนิดคนมันจะตายคุณหนี้ความตายได้เหรอ...555..ความตายมันแค่ ขำ ขำ

 

เมื่อถึงฆาตอยู่ที่ไหนก็ตาย

<iframe title="YouTube video player" src="http://www.youtube.com/embed/H6Ma0SVjMHA" allowfullscreen="" width="480" frameborder="0" height="390"></iframe>

<iframe title="YouTube video player" src="http://www.youtube.com/embed/XC9AqJlaCj4" allowfullscreen="" width="480" frameborder="0" height="390"></iframe>

<iframe title="YouTube video player" src="http://www.youtube.com/embed/0hxNwN5dXa4" allowfullscreen="" width="480" frameborder="0" height="390"></iframe>

<iframe title="YouTube video player" src="http://www.youtube.com/embed/mknStAMia0Q" allowfullscreen="" width="480" frameborder="0" height="390"></iframe>

<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/9LJex3ifNuM" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>


​

 

ถ้าโลกแตกจริง อยู่ที่ไหนก็ตาย อยู่ดี

 

อิอิ...เราเองก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันนะ
ว่าถึงตอนที่ตายจริง จะยังขำขำ ได้ไหม
ตอนนี้ยังไม่ตาย เราก็ยังขำออก ตลอด ฮี่ฮี่ฮี่
ดังนั้น เวลาเห็นใครกลัวตาย เราก็เห็นใจเค้าเสมอแหละ
คนที่เขามีโอกาสทำได้ เขาก็ต้องทำในสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตนเองและครอบครัว
เราเองก็กลัวตายเหมือนกัน แต่เราก็ไปไหนไม่ได้ ไปคนเดียวได้ไง
แฟนเราลูกสุพรรณ ถึงเวลาตาย ก็ขอตายพร้อมหน้ากัน
ไหนจะพ่อแม่พี่น้อง ก็อยู่กทม.ไม่ย้าย คงจะอยู่ไปเรื่อยจนกว่าจะอยู่ไม่ได้แล้วมั้ง
ถึงจะยอมอพยพออกไป ถ้าหนีไม่ทัน อย่างน้อยก็ได้ตายพร้อมหน้ากัน อะ
คงจะอบอุ่นพอใช้ได้อะนะ

 

Knowing (the ending of old and beginning of something new)

ประทับใจตอนจบถ้าเกิดอะไรขึ้นขออยู่กับครอบครัวเเล้วตายด้วยกันดีกว่า หนีหัวซุกหัวซุนค่ะ


​

(รู้ว่าอยู่ออฟฟิศดูยูทูบไม่ได้เลยเขียนบอกว่าคลิปอะไีรค่ะ)

<iframe title="YouTube video player" src="http://www.youtube.com/embed/iO_W7cMWBMg" allowfullscreen="" width="640" frameborder="0" height="390"></iframe>
​

 

ขอบใจสันโดษ

เธอว์ช่างรู้ใจช้าน...จริงจริ๊ง... จุ๊บๆ



ปล.ดูจบแล้วเรื่อง Knowing ยังคิดเลยว่า อิพระเอก นี่มันเหมือนเราจริงๆ

ไม่รู้เรื่องอะไรเล้ย...แต่ขี้สงสัย แล้วต้องค้นหาคำตอบ จนสุดท้าย ก็ ซตพ. จนได้ อิอิ

 

ผมอยากบอกไห้ทุกคนนะครับ ควรเก็บเมล็ดพันธ์พืชกันไว้นะครับ

เช่น ข้าว ข้าวโพด ถั่ว ประมาณนนี้ครับ เมื่อถึงเวลาจะได้ใช้มันนแน่นอน

 

(ความคิดเห็นส่วนตัวไม่ได้เขียนเพื่อโน้มน้าวสังคม...อาจจะดูเเรงไปนิดนึงก็ขออภัยไว้ล่วงหน้า)



ภัยพิบัติหนีได้เเต่ที่ไหนปลอดภัยจริงๆไม่มีหรอก

เพราะถ้าเกิดเหตุการณ์น้ำท่วมโลกจริงๆ อย่าคิดว่าอยู่บนภูเขาบนดอยสูงๆจะรอดได้

ตามหลักการเมื่อฝนตกมาก บนภูเขาตัวดีเลย อยู่สูงสุด ยิ่งไกลเมฆกว่าที่ราบทีนี้ก็อุ้มน้ำซะสะใจ

เเล้วพอน้ำเยอะดินก็ทรุด กลายเป็นเหตุการณ์ดินถล่ม

ตรงที่คิดว่าน่าจะปลอดภัย เช่น ภูเขาเเละดอย คงไม่ต้องบอกว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ที่ดินที่เชียงรายถูกกว่า เชียงใหม่ เพราะ เกิดเหตุการณ์ดินถล่มบ่อยๆก็เท่านั้น

ไม่รวมรอยเลื่อนต่างๆ เพราะฉะนั้น ไม่มีที่ไหนที่ปลอดภัยจริงๆอยู่ดี

อุตส่าห์ศึกษาธรรมะก็มาก เรื่อง กฎแห่งกรรม เเละ ผลเเห่งบุญ

หลังจากเหตุการณ์ภัยพิบัติต่อเนื่อง

ดูเหมือนจะไม่ได้ช่วยให้คนหายกลัวภัยพิบัติได้จริงๆ นับวันถึงได้มีเเต่ข่าวเเบบนี้ออกมา

ก็เลือกเอาเองละกันระหว่าง จมน้ำตาย กับ ฝังทั้งเป็นเเบบไหนน่าสนใจกว่ากัน

 

กรุงเทพปลอดภัยที่สุด เชื้อผมเด๋เพราะ the one มันอยู่กทม...เคยเห็นมันอยู่ copy ก็เยอะไม่รู้ตัวไหนตัวจริงกันแน่

ปล.เห็นมันที่ศรีธัญญา

 

อ่านแล้วมันส์ เรยต้องขอเอาแปะ เผื่อคนอื่นจะได้มันส์ เหมือนเราบ้าง อิอิ
(ไม่ได้ขอเขาเรยนะ แฮฟ มาแปะ หน้าตาเฉย ฮี่ฮี่ฮี่
ถ้าคุณแอดมิน ผ่านมาเจอ ก็ขออนุญาติตรงนี้เรยแระกัน)

นอกเหนือความตาย: Admin Returns

วันนี้วันที่ 22 มีนาคม 2554 เวลาราวตีหนึ่ง ที่กทม.

บทความนี้ไหลออกมาแบบฉับพลัน เลยต้องนั่งหลังคีบอร์ดบรรจงพิมพ์ออกมาให้ได้อ่านกัน

หลายคนคงสงสัยว่าทำไมผมถึงกลับมาที่กทม. ทั้งๆที่หลวงพ่อโพธิ๋ศรีสุริยะ ท่านได้เตือนบรรดาลูกศิษย์ว่าให้อยู่ห่างพื้นที่กทม.เอาไว้ ผมเองก็ได้สละฐานไปแล้วครั้งหนึ่ง และตอนนี้ก็มีลูกศิษย์มากมายที่ย้ายนิวาสถานไปอยู่วัดกันแล้วเพื่อความปลอดภัย

ถามว่าผมไม่กลัวภัยพิบัติที่หลวงพ่อฯท่านบอกเอาไว้หรือ?

ทีแรกก็กลัวครับ จริงๆแล้วกลัวเผื่อเจ้านโมตัวแสบมากกว่า ด้วยเพราะว่าแม่เขาไม่ปล่อยให้ผมพาไปอยู่วัดด้วย ผมก็เลยต้องอยู่โปรดจนนาทีสุดท้ายอย่างที่ว่าจริงๆ

นั่นแสดงว่าการสละฐานครั้งก่อนของผมนั้นถือเป็นโมฆะ เพราะยังไม่ได้ทำหน้าที่ในการโปรดจนถึงที่สุดตามที่องค์พระแม่กวนอิมท่านให้รหัสนัยเอาไว้กับผม ผมจึงต้องกลับมาอีกครั้งหนึ่ง เพื่อปิดท้ายขบวนจริงๆ แล้วบทความตอนนี้ก็ไหลออกมาโดยอัตโนมัติ

ตลอดหนึ่งปีกว่าที่ผ่านมา ผมโปรดมนุษย์ทั้งหลายผ่านเว็บไซต์ ผ่านการบรรยายธรรม จนมีผู้คนสว่างไสวไปมากมาย แต่ผมกลับพบว่าผมยังไม่ได้โปรดคนในครอบครัวเท่าที่ควรครับ ผมจึงใช้เวลาที่เหลืออยู่นี้ขอโปรดคนในครอบครัวไปพร้อมๆกับโปรดผู้อื่น เรื่องข้อหาที่ว่าผมคับแคบคงจะไม่มี ซึ่งทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าผมโปรดไม่เลือกหน้า ใครรับได้เท่าไหร่ก็ให้หมดหน้าตักไม่มีกั๊กทั้งนั้น ก็ทุกอย่างคือการโปรดสัตว์นี่ครับ แล้วจะลังเลอะไรอีกเล่า

พวกเราได้ฟังเรื่องภัยพิบัติจากปากคำของหลวงพ่อฯมามากมาย แต่จะมีสักกี่คนที่จะนอกเหนือเรื่องราวเหล่านั้นได้จริงๆ

ผมเป็นคนหนึ่งที่ไหลไปตามกระแสภัยพิบัติที่เข้ามาผ่านทางคนนั้นคนนี้จน เพราะจริตที่ชอบฟังข้อมูล และแต่งเติมตามจินตนาการของตัวเอง บางครั้งก็เกือบจะประสาทแดกก็ว่าได้ อะไรมันจะเยอะขนาดนั้นวะ 555

หลังจากพาครอบครัวหนีขึ้นขอนแก่น แล้วแฟนขอกลับมากทม.เพื่อทำงานต่อ ผมก็พบว่า ขันธ์ห้าที่เรียกว่าเป็นของหนักแล้ว ขันธ์ห้าของผู้อื่นหนักกว่าอีก ว่าแล้วก็เลิกแบกดีกว่า

ยิ่งเรื่องภัยพิบัติแล้ว ถึงตอนนี้ก็วางมันหมดแล้วครับ เพราะยิ่งเราไหลไปกับคำบรรยายอันน่ากลัวสยดสยองเหล่านั้นก็ยิ่งวกวนเหลือเกิน จะว่าผมฝืนคำหลวงพ่อก็ได้ หรือจะมองว่านอกเหนือคำของท่านก็ไม่ผิดอีก พอผมเลือกที่จะนอกเหนือคำเตือนทั้งหลายแล้ว บอกได้เลยครับว่าโคตรเบาเลย ตายก็ไม่กลัวแล้ว เพราะตายก็ตายไม่จริง เกิดก็เกิดไม่จริง ชีวิตหนึ่งชาตินั้นก็เหมือนเล่นเกมนั่นแหละ เกมจบก็เริ่มใหม่ได้ การโปรดสัตว์นั้นไม่มีวันสิ้นสุดครับ ไม่ต้องกลัว และไม่มีเหตุอะไรต้องกลัวอีกต่อไป

หากใครวางได้ ว่างได้แม้กระทั่งคำของท่าน นั่นแหละครับทะลุทะลวงของจริง เพราะแม้แต่คำของหลวงพ่อเราก็ไม่เอามาเป็นประมาณ ไม่เอามายึด ไม่เอามาเกาะ แม้กระทั่งความศรัทธา เราก็นอกเหนือให้หมด ญาณวิถีของใครที่นิมิตรเอา ฝันเอาว่าแผ่นดินถล่มอย่างนั้นอย่างนี้ มันก็เป็นเพียงนิมิตรทั้งนั้น เป็นความลวงบนความฝันทั้งนั้น แม้แต่นิมิตรเอามันก็ไม่ใช่ครับ ถ้าใครนอกเหนือนิมิตรไม่ได้ก็ลนลานหนีตายสถานเดียว

ผมเองก็ไม่เห็นจะมีนิมิตรอะไรเลยเกี่ยวกับภัยพิบติ ยังกินอิ่นนอนหลับได้เหมือนเดิม ไม่เครียดเลยแม้แต่นิดเดียว มีแต่นิมิตรคนอื่นนั่นแหละที่เล่าผ่านมาให้ผมฟังจนหลอนไปหมด เรียกว่าที่ผ่านมาไปรับกระแสชาวบ้านจนตื่นเต้นไปด้วยตลอด จากนี้ไปไม่เอาแล้วครับ ขอดับว่างแล้วก็โปรดสัตว์อย่างเดียวจนนาทีสุดท้าย ไว้ลายแบบที่เคยบอกเอาไว้ว่า ถ้าจะตายก็ขอตายในท่าเดินครับ

ที่ผ่านมาผมพยายามจะจัดสรรทุกอย่างให้พอดี แต่มันก็ไม่เห็นจะพอดีสักที คราวนี้ก็เลยปล่อยเลย ไม่จัดสรรเองแล้วโว้ย ปล่อยให้สัจธรรมจัดสรรไป เพราะการที่ผมจะรอดหรือไม่รอดไม่ใช่หน้าที่ของผม มันเป็นเรืองกรรม หากว่าผมยังมีประโยชน์กับสังสารวัฏอยู่ มีหรือจะไม่รอด เอาแบบนี้เลยดีกว่า

ก็โปรดสัตว์ท่ามกลางความตายที่เล่นเก้าอี้ดนตรีอยู่รอบตัวเรานี่แหละ คือบททดสอบที่ดีที่สุดเท่าที่จะหาได้แล้วครับ

ใครไม่กล้าก็ถอยไป

นอกเหนือความตาย: Admin Returns | rombodhidharma.net