การตัดใจขาดจากสิ่งใดได้ ให้ผลเป็น "ดาบทิพย์" จากอำนาจแห่งทานบารมี แต่ไม่ได้นิพพาน

การตัดใจขาดจากสิ่งที่ตัดได้ยาก อำนาจจิตที่มากนั้นส่งผลให้เกิดเป็น "ดาบทิพย์" ทรงอานุภาพในการตัดขาดจากความผูกพันธ์, พันธนาการต่างๆ ได้ แต่มิใช่ทางหลุดพ้น ไม่ใช่นิพพาน แม้ว่าตัดสิ่งต่างๆ ได้หมดก็ตาม สุดท้ายยังผลให้ "โดดเดี่ยว" เพราะได้ตัดขาดจากทุกสิ่งทุกอย่าง นั่นเองดาบทิพย์นี้ เมื่อเกิดแล้ว นับว่า "สำเร็จ" ในการบำเพ็ญ"ทานบารมี" เท่านั้นเอง มิใช่การสำเร็จธรรมอันแท้จริง

 

การรักษาพรหมจรรย์ คอยระวังตัวตลอดเวลา ให้ผลเป็น "ดวงแก้วมณีทิพย์" ไม่ใช่ทางหลุดพ้น ไม่ใช่นิพพาน เพียงแต่แสดงให้เห็นว่าได้บำเพ็ญ "เนกขัมบารมี" หรือ "ศีลบารมี" อย่างใดอย่างหนึ่ง เต็มที่แล้ว สำเร็จแล้ว เท่านั้นเอง ไม่ใช่เครื่องแสดงว่าบรรลุธรรมแต่อย่างใดเลย เมื่อบุคคลมีบารมีเต็มเปี่ยม ด้วย "ศีลบารมี" หรือ "เนกขัมบารมี" ก็ตาม บุคคลอาจห่างไกลกาม จนคล้ายกับว่าหลุดพ้นจากอำนาจแห่งกาม ไม่มีกาม หรือเอาชนะกามได้แล้ว จึงหลงคิดว่า "บรรลุอรหันต์" แล้วก็มี ทั้งที่แท้แล้ว มิใช่การบรรลุธรรม แต่เป็นการบรรลุผลแห่งการบำเพ็ญบารมี เพียงเท่านั้น

 

การเข้าถึง "ความว่างฉับพลัน" อาจเป็นผลจากอำนาจแห่ง "มโนมยิทธิ" อันเป็นผลจากการบำเพ็ญ "อธิษฐานบารมี" (อธิษฐานไม่ได้หมายถึงการร้องขอ แต่หมายถึง การใช้พลังอำนาจจิตที่แน่วแน่ของตนให้บรรลุผลดังใจหวัง) ไม่ใช่การบรรลุธรรม ไม่ได้หลุดพ้น ไม่ใช่นิพพาน เมื่อใด บุคคลสำเร็จมมโนมยิทธิแล้ว พึงทราบว่าเขาอาจสำเร็จหนึ่งในวิชชาสาม แม้เข้าถึงความว่างได้ฉับพลัน รู้สึกราวกับไม่มีจิต ไม่มีใจ ทว่า นั่นเป็นเพียงการจรจุติไปจากร่างของจิตวิญญาณชั่วขณะเท่านั้น ไม่ใช่การบรรลุธรรมแต่อย่างใด

 

การนั่งสมาธิแล้วเห็นแสงโอภาสสว่างไสว มีความสุขใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ราวกับว่าบรรลุธรรมอันยิ่งยวดแล้ว ไม่ใช่การบรรลุธรรม นั่นเป็นเพียงการสำเร็จฌานขั้นใดขั้นหนึ่งเท่านั้น เป็นอาการแห่ง "ปีติในฌาน" ไม่อาจเรียกว่าหลุดพ้น หรือนิพพานได้ พระภิกษุบางรูป เข้าป่า นั่งสมาธิแล้วเกิดอาการสว่างไสว สุขใจมาก คิดว่าตนได้บรรลุอรหันต์แล้วก็มี หากหลงยึดมั่นไปว่านี่คือ "อาการบรรลุธรรม" แล้ว จะกลายเป็น "สัญญาวิปลาส" คือ ไปหมายมั่นสำคัญหมายเอาว่าอาการนี้คือการบรรลุธรรม ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ (จึงเป็นสัญญาวิปลาส)

 

แล้วการบรรลุที่แท้จริงนั้นคืออะไรเล่า ท่านผู้ทรงปัญญา

 

:z3

 

โอเค อันนี้อ่านละเข้าใจง่าย คุณนี่ช่างคล้ายกับคนๆนึงที่เรารู้จักเสียนี่กระไร

 

ตอนนี้ได้แค่ลด ยังไม่ละ

 

ได้อ่านแล้วยินดี ดีใจที่ได้รู้จักนะคะ

 

โลกวิญญาณที่รู้กันในโลกมนุษย์ ไม่เหมือนจริงดอก
เปรียบเหมือน ปลาอยูในน้ำย่อมไม่รู้ว่า บนบกมีอะไรบ้าง

สมเด็จโตบอกว่า ที่มนุษย์เห็นมีชื่อเสียง ตายไปแล้วตกนรกเยอะแยะ แต่มนุษย์ไม่รู้ มนุษย์มีขีดจำกัดของการรับรู้ และมัวมองกันแต่หน้าฉาก

 

อันนี้ค่อย เรียลลิสติก ขึ้นมาหน่อย....... .ให้กำลังใจครับ...สำนวนพี่เค้าเร้าใจ

 

ถ้าเช่นนั้น...ผมจักขอความเมตตาจากท่านครับ เช่นไรเหล่า...ที่เรียกว่านิพพาน ขอคำอธิบายละเอียดสักนิดนะครับ ผมมือใหม่ครับ...

 

นิพพานและสรรพธรรมะทั้งหลายคือสิ่งที่ไม่มีในคำพูดของเจ้าของกระทู้ เพราะผุ้ที่ทำให้แจ้งในธรรม ถึงซึ่งนิพพานจนสามารถจะรู้ได้ด้วยอายตนะทั้งหลาย ก็ถือว่าสิ้นภพจบชาติ...ไม่มานั่งอยู่ตรงนี้ พิมพ์สิ่งเหล่านี้แน่นอน ดังนั้นไม่ต้องถามหาหรอก เจ้าของกระทู้เองก้ยังไม่ถึงเช่นกัน