เมื่อเขามาขอโทษ เราควรอภัยไหม

เมื่อเขามีคนใหม่แล้วไปอยู่กับคนใหม่มาหลายเดือนแล้ว หักหลังเรามาหลายครั้ง แล้วจบที่คำขอโทษตลอด มาครั้งนี้มาบอกสำนึกผิดแล้ว ขอโทษ และขอบคุณที่เราเข้มแข็งเลี้ยงลูกคนเดียวของเราที่เพิ่งจะสามขวบกว่าๆ ตามลำพัง เราควรอภัยให้เขาไหม เขาบอกว่าจะตัดขาดจากผู้หญิงคนนั้นให้เด็ดขาด แล้วกลับมาหาเราอยู่กับเราและมีเราคนเดียวตลอดไป ที่ผ่านมารู้ซึ้งแล้ว และรู้สึกผิดมากจนไม่กล้าสู้หน้าเรา จนมาวันนี้ ขอแค่ได้ขอโทษ ถึงเราจะโกรธเกลียดเค้าก็ไม่ว่า ขอเพียงให้เรารอเคลียร์ปัญหาที่เค้าเป็นคนก่อเอง และขอรับผิดคนเดียว เราไม่ผิด เค้าจะไม่ให้เราต้องเดือดร้อน เราควรเชื่อและอภัยให้เค้าไหม ตามจิต ตามมโนธรรมที่ศึกษาพุทธมา บอกให้เราอภัยให้แก่คนที่สำนึกแล้ว แต่เราก็กลัว และไม่อยากเสียใจกับความรักอีก ที่ผ่านมาเราทำใจแล้ว และตั้งใจเลี้ยงลูกคนเดียวโดยไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเค้าเลยไม่เคยตามหึงหวงเมียน้อย ไม่ยุ่งและไม่เคยรับโทรศัพท์เค้าอีกเลย แต่เมียน้อยก็ยังไม่เลิกรังควาน เราควรทำอย่างไรดี

 

===============================
ให้อภัยเค้าเถอะครับ คุณมีกรรมเรื่องความรักนะครับ
เปลี่ยนเบอร์โทร ครับ

 

ให้อภัยค่ะ แต่ไม่กลับไปคืนดี เขาก็อยู่ส่วนเขา เราก็อยู่ส่วนเรา

 

การให้อภัยเป็นสิ่งที่ดี ควรกระทำ
แต่การกลับมาอยู่ร่วมกันอีกครั้งให้ใช้สติพิจารณาให้รอบคอบถึงผลได้ ผลเสีย

หากคุณไม่เดือดร้อน อยู่คนเดียวได้ เลี้ยงลูกได้โดยลำพังก็ไม่ต้องอาลัยอาวรณ์อีก
แต่ต้องสอนลูกอย่าให้ลูกรังเกียจพ่อ เพราะจะเป็นกรรมต่อไปในอนาคต

เมียน้อยมารังควาญก็ให้แผ่เมตตาอโหสิกรรมให้ อย่าผูกพยาบาท
อธิษฐานให้ให้หมดเวรหมดกรรมในชาตินี้ อย่าได้มาพบเจอกันอีก
คิดเสียว่าใช้หนี้กรรมเก่าในอดีตชาติ เราเคยแย่งเขามา เขาก็แย่งเราคืนบ้าง

ให้อดทน อดกลั้น ทำอะไรด้วยความมีสติ แล้วจะดีเอง

ขอให้โชคดี

 

เห็นใจคุณนะคะ ถ้าเราอภัยได้ใจเราก็เป็นสุขนะคะ ดังนั้นควรให้อภัย แต่จะกลับไปคืนดีรึปล่าวก็อีกเรื่อง อาจจะลองให้โอกาสเค้าดู ดูซิว่าจะทำให้เราเจ็บช้ำอีกรึปล่าว แต่ไม่ต้องไปคาดหวังว่าเค้าจะทำได้อย่างที่เค้าพูดนะคะ เราต้องดูการกระทำไปเรื่อยๆ เราคิดว่าคนเราถ้าเคยทำผิดซักครั้งหรือหลายครั้งแล้ว ก็มีโอกาสที่จะทำผิดซ้ำอีก เพราะฉะนั้นถ้าจะกลับไปคืนดี เราต้องเผื่อใจที่จะรับมือกับเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆให้ได้ แต่ถ้าคิดว่าไม่ให้โอกาสแล้วคนคนนี้เราก็สามารถตัดสินใจเช่นนั้นได้ ถ้ามันเกินจะรับไหว การยุติอาจเป็นหนทางที่ดีกว่า ลองใช้สติคิดดีๆๆนะคะ ถึงอย่างไรลูกก็สำคัญที่สุด เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ส่วนหญิงคนอื่นก็ช่างเค้าแผ่เมตตาไป จะได้ไม่ต้องจองเวรกันและมาใช้กรรมต่อกันไม่รู้จบค่ะ ^__^

 

ให้อภัยเถิด ยังรักเค้าอยู่ไม่ใช่หรือ
ไม่งั้นคงไม่เข้ามาที่นี่หรอก

ต้อง"มั่นใจ"ตัวเองนะจ๊ะ
อภัยแล้วช่วยกันแก้ปัญหา
ตัดคนนั้นต้องขาด - ทันที
"ฉับ"ไม่ต้องมีข้ออ้าง เรื่องปลีกย่อยอื่นสองเราช่วยกันคลายปม

เราเชื่อว่าสำเร็จจ้ะ ช่วยกันดูน้องดีกว่าน้อ...

 

ดูเหมือนคุณ chidchaya จะมีความกังวลและไม่มั่นใจระหว่างเหตุผลกับความรู้สึก มันเป็นเรื่องยากที่จะตัดสินใจเชื่อด้วยคำพูดของเขาเพียงลำพัง เรื่องนี้ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณ chidchaya นะครับ ใครจะไปรู้ได้หละ ว่าอนาคตมันจะเป็นอย่างไร เป็นธรรมดาที่คนเราจะต้องกลัว ผมเองก็เคยผ่านความกลัวแบบนี้มาเหมือนกันครับ (หลายๆคนก็ผ่านความกลัวแบบนี้เหมือนกันครับ จริงมั้ย)

มีคำๆหนึ่ง ที่ผมเชื่อมั่นและศรัทธามันมาตลอด คือคำว่า "ถ้าเรารัก เราจะให้อภัย" ผมได้พบคำพูดนี้ครั้งแรกในหนังสืออาจารย์ในร้านคุ๊กกี้ ของพี่นิ้วกลม และผมก็เชื่อว่าถ้าคุณ chidchaya ยังรักเขาอยู่ การให้อภัยจะเกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ โดยที่เราไม่จำเป็นต้องกลั้นใจอมน้ำตากันเลยทีเดียว

เพราะความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม ความรักสามารถทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงตัวเองจากอีกคนเป็นอีกคนได้ คุณ chidchaya ก็คงเคยเปลี่ยนแปลงตัวเองเพราะความรักมาแล้ว ถ้าคุณ chidchaya ยังรักเขา และยังให้โอกาสเขาได้ลองเปลี่ยนแปลงตัวเองดูบ้าง ก็ไม่เสียหายที่จะทำรักครั้งนี้ให้สดใสด้วยน้ำมือของคนสามคนอีกครั้งหนึ่งครับ

 

ให้อภัยเถอะครับ ของคุณยังดี ของผมภรรยาอุ้มลูกหนีไปสองครั้งยังฝากปัญหาพ่อแม่ให้เสียใจอีกโดยดูถูกชายยังจะเอาเงินแต่งมาคืน ดูถูกผมว่าหน้าอย่างผมใครจะเอาอีก ผมยังให้อภัยเขาเลย ไม่จองเวร

 

อภัยกับยอมถูกหลอกอีกมันคนละเรื่องกัน
อภัยคือไม่จองเวร ไม่โกรธ ไม่อาฆาต แค่นั้นพอ

 

การให้อภัยนั้น จริง ๆ เป็นเรื่องของการฝึกตัวเอง
เพื่อลดทิฐิ มานะ อัตตาของตัวเราเอง
ไม่ผูกใจเจ็บ ไม่ผูกอาฆาต

ที่บอกมานี้ ทั้งหมด มันดีต่อตัวคุณเองทั้งนั้น

แต่ไม่ได้หมายความว่าเจ็บแล้วจะไม่จำ
คนเรา เมื่อเกิดบทเรียน ต้องเรียนรู้ที่จะแข็งแกร่งขึ้น เจริญเติบโตขึ้น มีปัญญาขึ้น
และพร้อมที่จะเผชิญกับปัญหาในอนาคตด้วยสติ ด้วยความแข็งแกร่ง
และยืดหยุ่น

มิใช่แข็งกร้าว ซึ่งเต็มไปด้วยความเปราะบาง แตกง่าย
จนเจ็บแล้วเจ็บอีกเจ็บอยู่นั่น

 

ใช่ครับ ท่านพูดถูก ผมแข็งแกร่งขึ้นได้เพราะ เรื่องราวพันนี้เช่นกัน

ผมเจอเรื่องราวที่ทำให้เจ็บปวดทางใจ มา ซํ้า ๆ ซํ้าๆจนเริ่มชิน จนผมจำ จนผมคิดทบทวน

ผมจึงแกร่งขึ้น วะว่ะฮ่าฮ่าฮ่า (หัวเราะ อย่างมารร้าย 555+)

 

ให้อภัยค่ะ แต่เธอต้องไปบวชและปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดอย่างน้อย 3 เดือน (พอหรือเปล่า) จากนั้นฉันจะพิจารณาอีกที อิอิ

สติปัฐฐาน 4 จะทำให้เห็นตัวเองชัดเจนมาก

 

ช่วงนี้เบื่อน้องฅนนี้แล้วกลับไปหาเมียดีกว่า อิอิ ทำเป็นตีหน้าเศร้าสำนึกผิดเข้าไปขอโทษ งอนง้อนิด งอนง้อหน่อย ออดอ้อนเล็กน้อย รับรองต้องใจอ่อนคืนดีแน่นอน แล้วเอาไว้อีกสักสองสามเดือนค่อยมองหาฅนใหม่ล่ะกัน อิอิ