โดนขังวิญญาณ

เตรียมชามเปลใว้ รึอะไรเห็นเป็นรูปไข่สีขาว พอเขามาให้ถอดเครื่องรางเครื่อง
ประดับทุกอย่างใส่บนนั้น วางใว้ใกล้ๆตัวหน้าพระ แล้วค่อยใหว้ พอใหว้เสร็จจะ
ทำอะไรก็ทำ พอทำแล้วก็ให้ใส่เหมือนเดิมล่ะ แล้วให้เขาไปหาใบบัวบกมากิน
เยอะๆจะกินสดๆก็ได้ต้มกินน้ำเขียวๆก็ได้ แค่นั้นล่ะพอครับ

 

สาธุๆๆๆๆ ขอบพระคุณคุณจิโป มากๆๆเลยค่ะ พรุ่งนี้จะเตรียมตัวตั้งรักอย่างมีสติค่ะ จะระลึกถึงท่านท้าวเวส และคุณจิโป ไว้ตลอดค่ะ (ปล.อย่าหนวกหูนะคะ เผื่อคะรุทาร้องเรียกเสียงหลงเลย)

 

รีบไปหน่อย ตื่นเต้น....ตั้งรับ ค่ะ มิใช่ตั้งรัก..ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ทุกๆท่านค่ะ

 

ขอถามแบบโง่ๆครับตามประสาไม่เข้าใจจริงๆครับ (รู้สึกยังห่างไกลจากเรื่องความดีจังเลย)

จากนิมิตเรื่องแผ่นดินที่แห้งแล้งนั้น หมายถึงให้กรวดน้ำหลังทำบุญหรือให้หมั่นทำบุญ บำเพ็ญเพียรครับ ถ้าไม่กรวดน้ำ บุญจะถูกส่งไปเก็บที่ใดที่หนึ่งไหมครับ จะมีวันได้เรียกใช้กลับมาไหมครับ หรือนานไปหลายๆชาติจะกลายสูญเปล่าไหมครับ

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 7 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 3 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>โอ๊ตศ์, แม่หมูอ้วน, จิ-โป, อักสรา </TD></TR></TBODY></TABLE>

สวัสดีตอนดึกขอรับทุกท่าน

^^

 

เอาใจช่วยนะคะ ขอพระพุทธคุณรักษาค่ะ

 

นั้นไงต้องกรวดน้ำทุกครั้งหรอกเหรอครับเนี้ย ลืมตลอดเลยผม

 

โพรงนี้ถ้าจะเจาะออกมาตรงหว่างคิ้วจะเป็นอะไรไหมครับ

 

ขอบคุณครับ ผมเองก็เวลาทำบุญใส่บาตร ก้ไม่ได้ กรวดน้ำเหมือนกัน

 

ขอบคุณคะ คุณจิ-โป ที่กรุณาเล่าให้ฟัง ศิลามณี 2-3 วันมานี้ กำลังนึกตั้งคำถามนี้ในใจอยู่พอดี ว่าเหตุใดหนอ..เงินในกระเป๋าถึงมาทีละหย่อม ทีละนิด ประดุจเบี้ยหัวแตก ไม่มาเป็นก้อนเสียที....ศิลามณี ไม่เอาลาภลอยจากห่วยเบอร์นะ แต่ขอให้ได้เงินได้ทอง จากสัมมาอาชีพ..ในงานที่ถนัด.ดีกว่า... กรวดน้ำทำยังไงนะคะ คุณจิโป




ขอบคุณนะคะ

 

ผมถวายสังฆทานทุกทีก็ไม่เคยกรวดน้ำเลย มิน่า รับงานนอกทีไรบางครั้งได้ตังมั้ง ไม่ได้มั้ง โดนโกงก็มี ว่าแต่ว่าพักนี้เวลาที่ผมจะนั่งสมาธิทีไรทำไมมันเหนื่อยแรง จนไม่อยากนั่งหรือนั่งไม่ได้เลย ยิ่งมาเจอปัญหาเรื่องรักๆใคร่ๆ ยิ่งเหนื่อยใจจนไม่อยากจะทำอะไรเลยทั้งเหนื่อยใจเหนื่อยกาย ไม่รุ้ชาติก่อนไปทำอะไรใครเค้าไว้มั้ง ทุ่มเทไปให้กับใครก็มีแต่โดนหลอกลวงหักหลังทุกที :'(

 

เวลาเราไปทำบุญ แม้จะตักบาตร ถวายสังฆทาน หรือทุกอย่างที่เป็นการถวายสิ่งของให้พระ เราจะกรวดน้ำหมดเลย ก่อนกรวดก็ต้องอธิษฐานว่าจะอุทิศให้ใคร แล้วก็รินน้ำใต้ต้นไม้นอกบ้าน หรือที่วัด (ปกติเค้าจะมีภาชนะในการกรวดน้ำ) แต่เรามักจะกรวดน้ำแบบนั้น แล้วต้องมีสติในการกรวดน้ำ โดยมองที่น้ำที่เรารินให้จดจ่ออยู่ และมองดูน้ำและพื้นดิน ตั้งนโม 3 จบ อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโยฯ และก็บอกว่า ฝากพระแม่ธรณี พระแม่คงคา ไปให้ผู้ที่ข้าพเจ้าอุทิศส่วนบุญส่วนกุศล จากการทำ.........อะไรก็ว่าไป ขอให้เค้าจงรับและโมทนาบุญด้วย

ส่วนเวลาแผ่เมตตาเวลานั่งสมาธิเมื่อจิตสงบลงแล้ว พร้อมที่จะแผ่เมตตา ก็จะกล่าวขออานิสงฆ์จากการนั่งสมาธิ เวลานี้ข้าพเจ้ามีความสบายกาย สบายใจแล้ว ขอให้............จงได้รับอานิสงฆ์เช่นเดียวกับข้าพเจ้าด้วยเทอญ

ประมาณนี้

ผิดถูกประการใด หากพี่จิ-โป เข้ามาเห็น ก็ช่วยแนะนำด้วยค่ะ เพราะทำเท่าที่รู้

 

สาธุ จะทำตามนั้นบ้างครับ

 

[FONT=&quot]พระเจ้าตากสินจึงบอกว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ด้วง[/FONT][FONT=&quot]จะต้องเป็นพระเจ้าแผ่นดิน[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]แล้วทรงเล่าเรื่องตามความเป็นจริงให้ทราบ[/FONT][FONT=&quot]แล้วบอกว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]อีกไม่กี่วัน[/FONT][FONT=&quot]เจ้าสัวเขาจะมาทวงเงินเขา[/FONT][FONT=&quot]ด้วงก็รู้อยู่แล้วนี่ว่า[/FONT][FONT=&quot]ฉันเป็นพระเจ้าแผ่นดินที่ยากจนที่สุด[/FONT][FONT=&quot]ฉันไม่มีทรัพย์สินที่ไหนมาเลย[/FONT][FONT=&quot]ต้องกู้เงินเจ้าสัวเขามาจับจ่ายใช้สอย[/FONT][FONT=&quot]เวลานี้ฉันก็เป็นหนี้[/FONT][FONT=&quot]เบี้ยหวัด[/FONT][FONT=&quot]เงินเดือน[/FONT][FONT=&quot]เงินปี[/FONT][FONT=&quot]ของข้าราชการอยู่มาก[/FONT][FONT=&quot]ยังชำระไม่หมด[/FONT][FONT=&quot]การรบทัพจับศึกก็ไม่เสร็จ[/FONT][FONT=&quot]ทำอยู่ตลอดเวลา[/FONT][FONT=&quot]การจับจ่ายใช้สอยมันก็มาก[/FONT][FONT=&quot]ถ้าฉันจะเอาเงินใช้หนี้เขาก็ไม่พอ[/FONT][FONT=&quot]เราก็จะต้องกู้หนี้ยืมสินเขาใหม่อีก[/FONT][FONT=&quot]และเงินเก่าเราก็ไม่มีให้เขาพร้อมทั้งดอกเบี้ย[/FONT][FONT=&quot]ฉันลำบากมาก[/FONT][FONT=&quot]ถ้ากระไรก็ดี[/FONT][FONT=&quot]ด้วงจะต้องเป็นพระเจ้าแผ่นดิน[/FONT][FONT=&quot]เวลานี้เขมรแข็งเมือง[/FONT][FONT=&quot]ให้ด้วงยกทัพไปตีเขมร[/FONT][FONT=&quot]เอาลูกชาย[/FONT][FONT=&quot]๒[/FONT][FONT=&quot]คน[/FONT][FONT=&quot]ของฉันไปด้วย[/FONT]
[FONT=&quot]และเมื่อตีเขมรได้แล้ว[/FONT][FONT=&quot]ไม่ต้องเอาลูกชายฉันมา[/FONT][FONT=&quot]ให้ครองอยู่ที่นั่น[/FONT][FONT=&quot]ด้วงกลับมา[/FONT][FONT=&quot]ด้วงก็เป็นกษัตริย์[/FONT][FONT=&quot]สำหรับเงินที่จะต้องใช้ให้แก่ข้าราชการ[/FONT][FONT=&quot]เบี้ยหวัด[/FONT][FONT=&quot]เงินปีต่าง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ที่คั่งค้างฉันเตรียมไว้แล้ว[/FONT][FONT=&quot]และเงินอีกส่วนหนึ่งสำหรับใช้ภายในประเทศฉันก็เตรียมไว้แล้ว[/FONT][FONT=&quot]และเงินอีกส่วนหนึ่งที่จะใช้เวลาที่ด้วงเป็นกษัตริย์ฉันก็เตรียมไว้แล้ว[/FONT][FONT=&quot]รวมเป็น[/FONT][FONT=&quot]๓[/FONT][FONT=&quot]ส่วนด้วยกัน[/FONT][FONT=&quot]ซึ่งในระยะไม่ช้า[/FONT][FONT=&quot]เจ้าสัวเขาก็จะมาทวงเงินของเขา[/FONT][FONT=&quot]ซึ่งตอนนี้แหละ[/FONT][FONT=&quot]ด้วงจะต้องเป็นพระเจ้าแผ่นดิน[/FONT][FONT=&quot]และฉันจะต้องพ้นจากตำแหน่งพระเจ้าแผ่นดิน[/FONT][FONT=&quot]แต่ด้วงทำงานคราวนี้ต้องทำในรูปปฏิวัติหรือทำในรูปขบถยึดอำนาจจากฉัน[/FONT][FONT=&quot]แต่การยึดอำนาจกันเฉย[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ใคร[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]เขาจะคิดว่าด้วงเป็นคนอกตัญญู[/FONT][FONT=&quot]เห่อเหิมมาก[/FONT][FONT=&quot]ฉันจะทำทีเหมือนว่าเป็นนักบวช[/FONT][FONT=&quot]และ[/FONT]
[FONT=&quot]ทำเป็นสติฟั่นเฟือน[/FONT][FONT=&quot]ในที่สุดกลับมาแล้ว[/FONT][FONT=&quot]ด้วงก็จับฉันประหารชีวิต[/FONT][FONT=&quot]แต่การประหารชีวิตฉันนั้น[/FONT][FONT=&quot]จะประหารจริงหรือหลอกก็ให้เป็นวิธีการของด้วง[/FONT][FONT=&quot]ฉันพร้อมที่จะยอมตายเพื่อชาติ[/FONT]
[FONT=&quot]เห็นไหมลูกหลานที่รัก[/FONT][FONT=&quot]คนดีท่านทำอย่างนี้[/FONT][FONT=&quot]ท่านไม่มานั่งเมามันเพื่อต้องการรัฐธรรมนูญ[/FONT][FONT=&quot]ต้องการรัฐสภา[/FONT][FONT=&quot]เวลาประกาศกับประชาชนก็ว่าต้องการเป็นตัวแทนของประชาชนชาวไทย[/FONT][FONT=&quot]แต่เมื่อเลือกเข้าไปแล้วก็อยากจะเป็นรัฐมนตรีมุ่งความเป็นใหญ่[/FONT]
[FONT=&quot]แต่นี่พระเจ้าตากสินมหาราช[/FONT][FONT=&quot]ท่านไม่ต้องการอย่างนั้น[/FONT][FONT=&quot]เมื่อสมเด็จพระยามหากษัตริย์ศึกเวลานั้นได้ทราบความจริง[/FONT][FONT=&quot]และสมเด็จพระเจ้าตากสินก็มีพระทัยมั่นคงต้องการให้สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกเป็นพระเจ้าแผ่นดิน[/FONT][FONT=&quot]ไม่อย่างนั้นประเทศไทยเราจะทรงตัวอยู่ไม่ได้[/FONT][FONT=&quot]เพราะว่าท่านกู้เงินของจีน[/FONT][FONT=&quot]ถ้าไม่มีเงินให้เขา[/FONT][FONT=&quot]ก็อย่าลืมว่าประเทศไทยกับประเทศจีนน่ะกำลังต่างกัน[/FONT][FONT=&quot]เราเองก็เพิ่งจะตั้งตัวได้ใหม่[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]เพียงแต่จีนเขาใช้กำลังใกล้[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]กับเรา[/FONT][FONT=&quot]เราก็สู้เขาไม่ได้[/FONT][FONT=&quot]ถ้าเขาหากว่าเราโกงเขา[/FONT][FONT=&quot]นี่เนื้อแท้ความจริงเป็นอย่างนี้[/FONT]
[FONT=&quot]แต่ทว่าต่อมาภายหลัง[/FONT][FONT=&quot]พระยาสรรค์บุรี[/FONT][FONT=&quot]ทำงานเกินอำนาจที่สั่งไว้[/FONT][FONT=&quot]จับพระเจ้าตากสินเอาเสียจริง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]จับแบบเอาจริง[/FONT][FONT=&quot]แต่ตอนเข้าไปจับนั้น[/FONT]

 

[FONT=&quot]ท่านท้าวผกาพรหมบอกว่า[/FONT][FONT=&quot]ขุนดาบ[/FONT][FONT=&quot]๑๐[/FONT][FONT=&quot]พระยาของพระเจ้าตากสินนี่จะสู้[/FONT][FONT=&quot]เพราะมีกำลังรักษาพระองค์อยู่พอสมควร[/FONT][FONT=&quot]พระยาสรรค์บุรี[/FONT][FONT=&quot]ไปเอากำลังมาจากกรุงศรีอยุธยา[/FONT][FONT=&quot]เนื้อแท้จริง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ถ้ารบกันพระยาสวรรค์ก็หัวขาด[/FONT][FONT=&quot]แต่ทว่าพระเจ้าตากสินคิดว่า[/FONT][FONT=&quot]ถ้าเกิดสู้กันจริง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]งานที่คิดไว้ก็ไม่เป็นผลเพราะว่า[/FONT][FONT=&quot]ขุนดาบ[/FONT][FONT=&quot]๑๐[/FONT][FONT=&quot]พระยานี่ยังไม่รู้เรื่อง[/FONT][FONT=&quot]ถ้ารบก็ต้องรบกันถึงขั้นแตกหักกันจริง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]พระองค์จึงห้ามปราม[/FONT][FONT=&quot]๑๐[/FONT][FONT=&quot]พระยานั่น[/FONT][FONT=&quot]ปล่อยให้พระยาสวรรค์จับ[/FONT]
[FONT=&quot]เรื่องการลงโทษ[/FONT][FONT=&quot]พระสงฆ์[/FONT][FONT=&quot]ของพระเจ้าตากสินเรื่องนี้ก็หลอกกัน[/FONT][FONT=&quot]เมื่อพระสงฆ์ทำผิดเรียกมาสอบสวน[/FONT][FONT=&quot]เวลาจะลงโทษ[/FONT][FONT=&quot]ก็เอานักโทษมาโกนหัวเอาผ้าเหลืองนุ่งแล้วก็เฆี่ยน[/FONT][FONT=&quot]เขาก็หาว่าท่านบ้าเฆี่ยนพระ[/FONT][FONT=&quot]แต่ความจริงพระไม่ได้ถูกเฆี่ยน[/FONT][FONT=&quot]พระองค์ทำให้คนอื่นเขาเห็นว่าบ้า[/FONT][FONT=&quot]นี่สติฟั่นเฟือน[/FONT][FONT=&quot]การจับให้ออกจากพระมหากษัตริย์ก็เป็นของธรรมดา[/FONT]
[FONT=&quot]เมื่อพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก[/FONT][FONT=&quot]ทราบเรื่องพระยาสวรรค์ทำเกินเหตุ[/FONT][FONT=&quot]จึงยกทัพกลับจับพระยาสวรรค์บุรีประหารชีวิตเสีย[/FONT][FONT=&quot]ได้รับสถาปนาเป็นพระเจ้าแผ่นดิน[/FONT][FONT=&quot]เป็นสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก[/FONT][FONT=&quot]มีคำสั่งให้เอาพระเจ้าตากสินมหาราชมาประหารชีวิต[/FONT][FONT=&quot]โดยการใส่กระสอบแล้วทุบด้วยท่อนจันทน์จนตาย[/FONT][FONT=&quot]แต่คนที่อยู่ในกระสอบไม่ใช่พระเจ้าตากสินครั้งแรกมีราชองครักษ์ของพระองค์มีความจงรักภักดีมาก[/FONT][FONT=&quot]อาสาตายแทนพระเจ้าตากสิน[/FONT][FONT=&quot]แต่สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาไม่เอา[/FONT][FONT=&quot]ให้เอานักโทษประหารชีวิตมาใส่กระสอบทุบด้วยท่อนจันทน์ตายแทน[/FONT][FONT=&quot]ราชองค์รักษ์นั่นก็ถูกฆ่าด้วยในฐานะที่รู้เรื่องเข้าเดี๋ยวปากจะมากไป[/FONT][FONT=&quot]และแล้วกลางคืนวันหนึ่งก็ลงเรือจากปากท่อไปยังนครศรีธรรมราช[/FONT][FONT=&quot]บวชเป็นพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนาแถวนั้นเขาเรียกกันว่า[/FONT][FONT=&quot]หลวงตาพรหมา[/FONT][FONT=&quot]ปัจจุบันเรายังพบซากกุฏิร้างอยู่เชิงเขาแถวนั้นเป็นป่าลึก[/FONT][FONT=&quot]สงัดมาก[/FONT][FONT=&quot]ท่านเจริญพระกรรมฐานอยู่ที่นั้นจนสิ้นชีวิต[/FONT]
[FONT=&quot]หลังจากนั้นไม่นาน[/FONT][FONT=&quot]สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก[/FONT][FONT=&quot]ก็สั่งประหารชีวิตลูกชายพระเจ้าตากสิน[/FONT][FONT=&quot]๒[/FONT][FONT=&quot]คน[/FONT][FONT=&quot]บอกว่า[/FONT][FONT=&quot]ตัดบัวแล้วจงอย่าไว้ใย[/FONT][FONT=&quot]แต่ปรากฏว่าลูกชายคนหนึ่งไปโผล่ที่นครศรีธรรมราช[/FONT]
[FONT=&quot]เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่[/FONT][FONT=&quot]ทำงานที่นั่น[/FONT][FONT=&quot]อีกคนหนึ่งค้าขายเรือสำเภากับต่างประเทศ[/FONT][FONT=&quot]เป็นอันว่า[/FONT][FONT=&quot]พระเจ้าตากสินมหาราชก็ถูกประหารชีวิตตามรับสั่งของสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก[/FONT][FONT=&quot]ตามความเป็นจริงท่านเล่าให้ฟังอย่างนี้[/FONT]
[FONT=&quot]มิช้ามินานเจ้าสัวเขาก็มาทวเงินคืนพร้อมกับเอาถ้วยโถโอชามมาขายด้วย[/FONT][FONT=&quot]พอเรือสำเภาของเจ้าสัวเลี้ยวเข้ามาในเขตจันทบุรีตราดก็ถูกลมสลาตันคือลมหอกลมดาบพัดกระหน่ำจนเรือจมอยู่ที่นั่น[/FONT]
[FONT=&quot]เป็นอันว่า[/FONT][FONT=&quot]ทั้งสองพระองค์ต้องยอมเสียชื่อเสียง[/FONT][FONT=&quot]เสียศักดิ์ศรีทั้งสองฝ่าย[/FONT][FONT=&quot]ก็ต้องขอบคุณท่าน[/FONT][FONT=&quot]สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชยอมเสียชื่อเสียงให้คนเขาเข้าใจว่าเป็นบ้า[/FONT][FONT=&quot]และถูกออกจากกษัตริย์[/FONT][FONT=&quot]สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก[/FONT][FONT=&quot]ก็ต้องยอมเสียชื่อในฐานะเป็นขบถ[/FONT][FONT=&quot]แต่ความจริงทั้ง[/FONT][FONT=&quot]๒[/FONT][FONT=&quot]ท่านนี้ทำเพื่อไทยทั้งชาติ[/FONT][FONT=&quot]ให้ชาติไทยทรงอยู่[/FONT][FONT=&quot]ลูกหลานที่รัก[/FONT][FONT=&quot]จงจำปฏิปทานี้ไว้[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ถ้ามีความจำเป็นเราต้องเสียสละเพื่อชาติ[/FONT][FONT=&quot]ศาสนา[/FONT][FONT=&quot]พระมหากษัตริย์[/FONT][FONT=&quot]และปวงชนชาวไทย[/FONT][FONT=&quot]แม้แต่ชีวิตก็ต้องยอม[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT]
[FONT=&quot]เท่าที่พ่อนำเอาเรื่องพระเจ้าพรหมมหาราชมาพูดก็ดี[/FONT][FONT=&quot]หรือนำเอาเรื่องของพระราชาองค์เก่า[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ตั้งแต่พระราชบิดาของพระเจ้าอชุตราชมาพูดก็ดี[/FONT][FONT=&quot]และก็มาพูดถึงการรบก็ดี[/FONT][FONT=&quot]พ่อมีความมุ่งหมายอยู่ว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ต้องการให้[/FONT]

 

น้องเขาไม่มาเลยค่ะ โทรไปหาก็ไม่รับ อุตส่าห์ตั้งสติรออยู่
นัดไว้ก่อนเที่ยง จนป่านนี้ 14.36 แล้วยังไม่มา โทรไปหาก็ไม่รับสาย
คะรุทาเลยเฉยๆไว้ก่อนค่ะ

 

สงสัยทางนั้นจะรู้ทันเค้าเลย สั่งห้ามไว้ไม่ให้ คุณ คะรุทา เข้ามายุ่งเกี่ยว

 

[FONT=&quot]ลูกรักของพ่อทุกคนรู้จักความจริง[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]ความจริงที่เราหนีไม่ได้ที่พระพุทธเจ้าเรียกว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]สัจธรรม[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]คือธรรมะที่พระอริยเจ้าทรงไว้[/FONT][FONT=&quot]คือ[/FONT][FONT=&quot]ธรรมะที่ทำให้คนเป็นพระอริยเจ้า[/FONT][FONT=&quot]พ่อขอเตือนลูกรักทั้งหลาย[/FONT][FONT=&quot]จงจำไว้เสมอว่า[/FONT][FONT=&quot]ขณะที่ฟังพ่อพูดให้ตั้งใจไว้ในสมาธิ[/FONT][FONT=&quot]ศีล[/FONT][FONT=&quot]สมาธิ[/FONT][FONT=&quot]ปัญญา[/FONT][FONT=&quot]ฟังไปด้วย[/FONT][FONT=&quot]ใช้ศีล[/FONT][FONT=&quot]สมาธิ[/FONT][FONT=&quot]ปัญญา[/FONT][FONT=&quot]รวมตัวกันเข้าไว้ในใจจุดเดียวกันจะทำให้สะอาด[/FONT]
[FONT=&quot]ศีล ขัดเกลาภาคพื้นใจให้ดี สมาธิ จับอารมณ์ใจให้นิ่ง ปัญญา ชำระล้างความสกปรกของจิต จิตมีอารมณ์ผ่องใส [/FONT]
[FONT=&quot]เมื่อจิตมีอารมณ์ผ่องใส[/FONT][FONT=&quot]กำลังใจก็เป็นทิพย์[/FONT][FONT=&quot]เมื่อกำลังใจเป็นทิพย์อยากจะรู้อะไรก็รู้ได้ทันทีทันใด[/FONT][FONT=&quot]ที่เราเรียกกันว่า[/FONT][FONT=&quot]ใช้ทิพย์จักขุญาณ[/FONT][FONT=&quot]หรือจุตูปปาตญาณ[/FONT][FONT=&quot]เจโตปริยญาณ[/FONT][FONT=&quot]อตีตังสญญาณ[/FONT][FONT=&quot]อนาคตังสญาน[/FONT][FONT=&quot]ปัจจุบันนังสญาณ[/FONT][FONT=&quot]ปุพเพนิวาสานุสติญาณ[/FONT][FONT=&quot]และยถากรรมมุตาญาณ[/FONT][FONT=&quot]โดยเฉพาะลูกรักของพ่อทุกคนได้อภิญญาเล็ก[/FONT][FONT=&quot]คือ[/FONT][FONT=&quot]มโนมยิทธิ[/FONT][FONT=&quot]หมายถึง[/FONT][FONT=&quot]มีฤทธิ์ทางใจ[/FONT][FONT=&quot]คำว่า[/FONT][FONT=&quot]มีฤทธิ์ทางใจ[/FONT][FONT=&quot]ก็คือ[/FONT][FONT=&quot]ใจมีฤทธิ์[/FONT][FONT=&quot]คำว่าฤทธิ์หมายถึงเก่ง[/FONT][FONT=&quot]คือใจเก่งกว่าใจธรรมดา[/FONT][FONT=&quot]สามารถถอดจิตออกจากร่างไปสู่ภพต่าง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ได้[/FONT][FONT=&quot]เราจะไปเที่ยวเมืองสวรรค์ก็ได้[/FONT][FONT=&quot]ไปเที่ยวพรหมโลกก็ได้[/FONT][FONT=&quot]ไปเที่ยวเมืองนิพพานก็ได้[/FONT][FONT=&quot]ไปเที่ยวเมืองนรกก็ได้[/FONT][FONT=&quot]สู่แดนเปรตอสุรกายก็ได้[/FONT][FONT=&quot]และในโลกมนุษย์นี่จะไปมุมไหนก็ได้[/FONT][FONT=&quot]ประเทศไหน[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ก็ไปได้[/FONT][FONT=&quot]บ้านใครสำนักงานไหนเขาหวงเราก็ไปได้[/FONT][FONT=&quot]นี่การมีฤทธิ์ทางใจเป็นของดี[/FONT]
[FONT=&quot]แต่ทว่ามีบางคน[/FONT][FONT=&quot]ตำหนิพระพุทธเจ้าว่า[/FONT][FONT=&quot]พระพุทธเจ้าไม่น่าจะสอนหลักวิชชาสาม[/FONT][FONT=&quot]อภิญญาหก[/FONT][FONT=&quot]ปฏิสัมภิทาญาณ[/FONT][FONT=&quot]เพียงสอนขั้นสุขวิปัสโกอย่างเดียวก็พอ[/FONT][FONT=&quot]คำว่า[/FONT][FONT=&quot]สุขวิปัสโก[/FONT][FONT=&quot]หมายความว่า[/FONT][FONT=&quot]จิตสะอาดปราศจากกิเลส[/FONT][FONT=&quot]ไม่มีความรักในเพศ[/FONT][FONT=&quot]ไม่มีความโลภ[/FONT][FONT=&quot]ไม่มีความโกรธ[/FONT][FONT=&quot]ไม่มีความหลวง[/FONT][FONT=&quot]จิตมีอารมณ์เป็นสุข[/FONT][FONT=&quot]จิตมีความเยือกเย็น[/FONT][FONT=&quot]ไม่มีทุกข์[/FONT][FONT=&quot]มีอารมณ์สบาย[/FONT][FONT=&quot]นี่ความเป็นพระอรหันต์[/FONT]
[FONT=&quot]เตวิชโช[/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]วิชชาสาม[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]สามารถทำทิพย์จักขุญาณให้ปรากฏ[/FONT][FONT=&quot]และหมดกิเลสสามารถระลึกชาติได้[/FONT][FONT=&quot]มีวิชชาแปดอย่างที่เรียกว่า[/FONT][FONT=&quot]ญาณ[/FONT][FONT=&quot]๘[/FONT]
[FONT=&quot]ฉฬภิญโญ[/FONT][FONT=&quot]หมายถึงอภิญญาหก[/FONT][FONT=&quot]สามารถเนรมิตอะไรก็ได้[/FONT][FONT=&quot]มีหูเป็นทิพย์[/FONT][FONT=&quot]มีทิพย์จักขุญาณ[/FONT][FONT=&quot]มีญาณ[/FONT][FONT=&quot]๘[/FONT][FONT=&quot]อย่างครบเช่นเดียวกับ[/FONT][FONT=&quot]เตวิชโช[/FONT][FONT=&quot]และมีอิทธฤทธิ์มีฤทธิ์ทางใจ[/FONT][FONT=&quot]เป็นต้น[/FONT][FONT=&quot]และจิตหมดกิเลส[/FONT]
[FONT=&quot]ปฏิสัมภิทาญาณ[/FONT][FONT=&quot]หมายถึงความรู้พิเศษ[/FONT][FONT=&quot]สามารถรู้ธรรมะทุกอย่างทรงพระไตรปิฏก[/FONT][FONT=&quot]คำว่า[/FONT][FONT=&quot]ไม่รู้[/FONT][FONT=&quot]ไม่มี[/FONT][FONT=&quot]และสามารถรู้ภาษาสัตว์[/FONT][FONT=&quot]และภาษาคนทุกภาษา[/FONT][FONT=&quot]ได้โดยไม่ต้องศึกษา[/FONT][FONT=&quot]แต่ทว่าเนื้อแท้จริง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ก็คือ[/FONT][FONT=&quot]ความเป็นพระอรหันต์[/FONT][FONT=&quot]มีความรู้ทั้ง[/FONT][FONT=&quot]เตวิชโช[/FONT][FONT=&quot]และฉฬภิญโญด้วย[/FONT]
[FONT=&quot]เป็นอันว่าบางท่านบอกว่า[/FONT][FONT=&quot]พระพุทธเจ้าไม่น่าจะสอนแบบนี้[/FONT][FONT=&quot]เสี่ยงภัยเกินไป[/FONT][FONT=&quot]แต่พ่อก็ขอเตือนลูก[/FONT][FONT=&quot]ถ้ามีใครเขาถามว่า[/FONT][FONT=&quot]ทำไมจะต้องเรียน[/FONT][FONT=&quot]อภิญญาสมาบัติ[/FONT][FONT=&quot]ทำไมจะต้องมีทิพย์จักขุญาณ[/FONT][FONT=&quot]เห็นผี[/FONT][FONT=&quot]เห็นเทวดา[/FONT][FONT=&quot]เห็นสวรรค์[/FONT][FONT=&quot]เห็นนรกก็ได้[/FONT][FONT=&quot]ทำไมจะต้องมีการยกจิตไปท่องเที่ยวตามภพต่าง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ได้[/FONT][FONT=&quot]การรู้ว่าคนและสัตว์นี่[/FONT][FONT=&quot]ก่อนเกิดมาจากไหน[/FONT][FONT=&quot]ตายแล้วไปไหน[/FONT][FONT=&quot]เจโตปริยญาณ[/FONT][FONT=&quot]รู้วาระน้ำจิตของคนและสัตว์ว่า[/FONT][FONT=&quot]มันชอบอะไร[/FONT][FONT=&quot]คิดอะไร[/FONT][FONT=&quot]คิดดี[/FONT][FONT=&quot]คิดชั่ว[/FONT][FONT=&quot]มีกิเลสตัวไหนอยู่บ้าง[/FONT]

 

[FONT=&quot]ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ[/FONT][FONT=&quot]สามารถระลึกชาติต่าง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ได้[/FONT][FONT=&quot]ถอยหลังไปดูว่าเราเกิดมาแล้วกี่ชาติ[/FONT][FONT=&quot]เคยเกิดเป็นอะไรมาบ้าง[/FONT][FONT=&quot]อตีตังสญาณ[/FONT][FONT=&quot]รู้เหตุการณ์ในอดีต[/FONT][FONT=&quot]อนาคตตังสญาณ[/FONT][FONT=&quot]รู้เหตุการณ์ในอนาคต[/FONT][FONT=&quot]ปัจจุบันนังสญาณ[/FONT][FONT=&quot]รู้ว่าเวลานี้ใครอยู่ที่ไหนใครกำลังทำอะไรอยู่[/FONT][FONT=&quot]ยถากรรมมุตาญาณ[/FONT][FONT=&quot]รู้ว่าเขามีความสุข[/FONT][FONT=&quot]มีทุกข์เพราะผลจากอะไรเป็นสำคัญ[/FONT][FONT=&quot]ความจริงความรู้แบบนี้[/FONT][FONT=&quot]ถึงแม้ว่าเราไม่เป็นพระอรหันต์[/FONT][FONT=&quot]เราก็รู้ได้ถ้าใครเขาถามว่า[/FONT][FONT=&quot]ศึกษาทำไม[/FONT][FONT=&quot]ก็ควรจะตอบว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ศึกษาเพื่อกันความสงสัย[/FONT][FONT=&quot]จะได้ไม่สงสัยคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า[/FONT][FONT=&quot]จะได้ไม่ประมาทในชีวิต[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT]
[FONT=&quot]ถ้าใครเขาจะแย้งว่า[/FONT] [FONT=&quot]ดูตัวอย่างพระเทวทัตเพราะอาศัยได้อภิญญาสมาบัติจึงลงอเวจีมหานรก[/FONT][FONT=&quot]อย่างนี้ก็ต้องย้อนถามเขาลงไปว่า[/FONT][FONT=&quot]ท่านที่ได้อภิญญาสมาบัติในสมัยที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่หรือว่าปรินิพานไปแล้วก็ตาม[/FONT][FONT=&quot]คนที่ได้อภิญญาสมาบัติลงนรกกี่คน[/FONT][FONT=&quot]และคนที่ได้อภิญญาสมาบัติไปนิพพานเท่าไร[/FONT][FONT=&quot]โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระเทวทัตถ้าไม่ได้อภิญญาสมาบัติความยับยั้งก็ไม่มี[/FONT][FONT=&quot]ต้องลงอเวจีตามกฎของกรรมคือ[/FONT][FONT=&quot]๑[/FONT][FONT=&quot]กัป[/FONT][FONT=&quot]แต่นี่พระเทวทัตลงอเวจีเพียงแค่ไม่ถึง[/FONT][FONT=&quot]๑[/FONT][FONT=&quot]วันของอเวจี[/FONT][FONT=&quot]เพราะผลความดีที่มีความรู้ด้านอภิญญามีการยับยั้ง[/FONT][FONT=&quot]เหมือนกับคนตาดีเดินไปในกลุ่มหนามหรือเดินไปบนลานแก้วแตก[/FONT][FONT=&quot]จะวางเท้าลงไปก็ค่อย[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]วาง[/FONT][FONT=&quot]เพราะมองเห็นหนามและแก้วแตก[/FONT][FONT=&quot]เกรงว่าจะบาดเท้า[/FONT][FONT=&quot]ตำเท้า[/FONT][FONT=&quot]จะเจ็บบ้าง[/FONT][FONT=&quot]ก็เล็กน้อย[/FONT][FONT=&quot]ไม่เหมือนกับคนตาไม่ดี[/FONT][FONT=&quot]ไม่เห็นว่าที่นั้นมีอันตราย[/FONT][FONT=&quot]เดินสวบ[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]เข้าไป[/FONT][FONT=&quot]ผลที่สุดก็โดนทั้งแก้วแตกทั้งหนามตำเต็มกำลัง[/FONT]
[FONT=&quot]ข้อนี้ฉันใด[/FONT] [FONT=&quot]แม้คนที่ได้อภิญญาสมาบัติ[/FONT][FONT=&quot]และวิชชาสามก็เช่นเดียวกัน[/FONT][FONT=&quot]ถึงแม้ว่ากฎของกรรมบางอย่างจะบีบบังคับ[/FONT][FONT=&quot]ก็มีการยับยั้ง[/FONT][FONT=&quot]รู้ผิดรู้ชอบเหมือนคนที่รู้กฎหมายกับคนที่ไม่รู้กฎหมาย[/FONT][FONT=&quot]คนที่เขารู้กฎหมายเขาทำผิดก็จริงแหล่[/FONT][FONT=&quot]แต่ทว่าเขารู้ทางออกจะรับโทษก็รับไม่มาก[/FONT][FONT=&quot]ไม่เหมือนคนที่ไม่รู้กฎหมาย[/FONT][FONT=&quot]อยากจะทำอะไรก็ทำตามชอบใจ[/FONT][FONT=&quot]ดีไม่ดีติดคุกติดตะราง[/FONT][FONT=&quot]คิดว่าของมันเล็กน้อย[/FONT][FONT=&quot]แต่ที่ไหนได้ของมันใหญ่[/FONT][FONT=&quot]เช่น[/FONT][FONT=&quot]คิดจะฆ่าควายตัวมันใหญ่โทษจะมาก[/FONT][FONT=&quot]ฆ่าคนดีกว่าตัวเล็กกว่า[/FONT][FONT=&quot]แต่ที่ไหนได้ฆ่าคนมี[/FONT][FONT=&quot]โทษมากกว่า ฆ่าควายมีโทษน้อย [/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]นี่ในแง่ของกฎหมายน่ะ[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]เช่น ฆ่าไม่เอาหนักไป ด่าดีกว่า แอบไปด่าพระมหากษัตริย์เข้า เจ๊งไปเลย ถูกลงโทษหนักฐานหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ หรือด่าศาลว่าศาลคด ศาลโกง ศาลไม่ยุติธรรม นี่ถือว่าหมิ่นพระบรมเดชานุภาพมีโทษหนัก [/FONT]
[FONT=&quot]เป็นอันว่า คนมีความรู้ แม้จะมีโทษหนัก ก็มีการยับยั้งในการทำความผิด ซึ่งผิดกับคนที่ไม่รู้อะไรเลย ทำก็ทำลงไปเต็มอัตราศึก ไม่รู้บาปบุญ คุณโทษ ประโยชน์ มิใช่ประโยชน์ เป็นอันว่า ที่พ่อให้ลูกศึกษาวิชาความรู้อันนี้ ต้องระมัดระวังรักษาไว้ด้วยดี อย่าไปอวดเขา [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]รักษาไว้เพื่อชำระจิตใจของเราให้เป็นสุข[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT]
[FONT=&quot]เวลานี้ลูกรักของพ่อกำลังรบกับสงครามสำคัญคือกิเลส สงครามภายนอกน่ะมันเรื่องเล็ก สงครามกิเลสมีความสำคัญมาก เจตนาของพ่อก็มีอยู่ว่า ความเกิดมันเป็นทุกข์ ลูกทุกคนเวลานี้ต่างคนต่างก็มีความทุกข์กันหมด แต่ว่าให้ทุกข์มันมีเฉพาะขันธ์ ๕ จิตเราจงอย่าเป็นทุกข์ บรรดาลูกรักของพ่อทุกคนต่างคนต่างมีศีล มีสมาธิ มีปัญญา พ่อดีใจเวลาฟังพ่อพูดพยายามใช้สมาธิให้คล่องตัว สำหรับอภิญญาสมาบัติ อิทธิฤทธิ์ ยกจิตไปตามที่ต่าง ๆ ทำให้คล่อง ทิพย์จักขุญาณทำให้แจ่มใส ศีล สมาธิ ปัญญา ดีแล้วจะเห็นชัดเจน จุตูปปาตญาณ มองหน้าคน มองหน้าสัตว์ อยากรู้ว่าก่อนเกิดมาจากไหนจะรู้ได้ทันที ตายแล้วไปไหนก็รู้ได้ทันที [/FONT]
[FONT=&quot]เจโตปริยญาณ ถ้าเราอยากจะรู้วาระน้ำจิตของคนอื่น ให้รู้กระแสจิตของตนเองไว้เสมอก่อน เรารู้ได้ไม่ยาก คนที่มีกิเลสหนามีความชั่ว ใจจะมีสีดำบ้าง แดงบ้าง ขาวบ้าง แต่เป็นเนื้อ ถ้าใจดีปานกลาง ใจจะเป็นแก้ว แต่คนที่ดีจริง ๆ จะเป็นแก้วประกายทั้งดวงเหมือนดาว นี่ไม่ยากแต่รู้แล้วก็นิ่งเสีย ปุพเพนิวาสานุสติญาณฝึกให้คล้อง นึกถอยหลังเราเกิดมาแล้วกี่ชาติ แต่อย่าไปไล่ทีละชาติเลย เห็นอะไรก็นึกว่าเราเคยเกิดไหม เช่น เห็นสัตว์เราก็นึกว่า เราเคยเกิดเป็นสัตว์ชนิดนี้ไหมกี่ชาติ ภาพจะปรากฏชัด เป็นอันว่า ธรรมะ ส่วนนี้มีความสำคัญ พ่อให้ลูกไว้เพื่อชำระจิตของลูกให้บริสุทธิ์ ถอยหลังไปดูการเกิดแต่ละคราวเต็มไปด้วยความ[/FONT]

 

[FONT=&quot]ทุกข์ ดูบรรดาบรรพบุรุษกษัตริย์ทั้งหลาย ที่พ่อพูดมา และคนทั้งหลายที่กล่าวถึง ต่างคนต่างไปหมดแล้ว [/FONT]
[FONT=&quot]ผืนแผ่นดินไทยที่เราเดินอยู่นี่ ถ้าเราใช้อตีตังสญาณ ก็จะรู้ว่าเราเดินอยู่บนร่างกายและเลือดเนื้อของบรรดาบรรพบุรุษของเรา ฉะนั้น ถ้าใครเขาจะมาเชือดเฉือนเอาร่างกายเลือดเนื้อบรรพบุรุษของเราไป เราก็ไม่ควรยอม นี่พูดกันอย่างทางโลก คือ โลกไม่ช้ำธรรมไม่เสีย [/FONT]
[FONT=&quot]สำหรับกิเลสที่เราจะชนะได้ ต้องทำกำลังใจตามนี้ ถ้าเรื่องความรักชาติ เรื่องของความสามัคคี จะเกิดขึ้นมาได้ก็ต้องมีสังคหวัตถุ ๔ ได้แก่ ๑[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ทาน การให้เกื้อกูลซึ่งกันและกัน ๒[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ปิยวาจา พูดวาจาไพเราะ ๓[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]อัตถจริยา ทำตนให้เป็นประโยชน์แก่บุคคลอื่น ช่วยกิจการงาน ๔[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]สมานัตตา ไม่ถือตัว ไม่ถือตน นี่แค่ ๔ ประการ ถ้าเราทำกันไม่ได้ เราก็มีความสุขไม่ได้ ฉะนั้น ชาติเราจะมีความสุข จะมีความสามัคคีก็ต้องทำ ๔ ประการนี้ได้ นี่เป็นกิเลสหยาบที่เราต้องละให้ได้จะมีความสุข คำว่า สุข นี่อย่าเอาสุขกายนะ เอาสุขใจก็แล้วกัน [/FONT]
[FONT=&quot]เรื่องของร่างกายเราต้องคิดว่า ชาติปิทุกขา ความเกิดเป็นทุกข์ ชราปิทุกขา ความแก่เป็นทุกข์ มรณัมปิทุกขัง ความตายเป็นทุกข์ เป็นอันว่าขันธ์ ๕ มันเป็นทุกข์ แต่ใจของเราจงอย่าทุกข์ ใจเราจงอย่าทุกข์ทำยังไง รักษาอารมณ์ใจไว้ [/FONT][FONT=&quot]10 [/FONT][FONT=&quot]ประการ [/FONT]
[FONT=&quot]๑[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ทาน การให้ คิดไว้เสมอว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]เราจะมีจิตเมตตาสงเคราะห์ผู้อื่นให้มีความสุข โดยการให้ ให้ของ ให้ความคิด ให้กำลังกายช่วยกิจการงาน เป็นเสน่ห์ใหญ่ทำให้มีความสุข ผู้ให้ย่อมเป็นที่รักของผู้รับ [/FONT]
[FONT=&quot]๒[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ศีล แปลว่า ปกติ อารมณ์ของเราจะทรงความดี ๕ ประการไว้เสมอ คือไม่ละเมิดศีล ๕ ประการ [/FONT]
[FONT=&quot]๓[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]เนกขัมมะ แปลว่า การถือบวช คือบวชใจ คำว่า บวช นี่ไม่จำเป็นต้องโกนหัว ถ้าโกนหัวแล้วจิตใจไม่ดี ก็ไม่ถือว่าเป็นนักบวช เราบวชใจ คือ ๑[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ไม่มัวเมาอยู่ในกามคุณ ๕ ให้คิดไว้เสมอว่า ไอ้รูปสวยน่ะประเดี๋ยวทันก็พัง เสียงไพเราะผ่านหูแล้วก็หายไป กลิ่นหอมผ่านจมูกแล้วก็หายไป รสอร่อยกระทบลิ้นแล้วก็หายไป สัมผัสระหว่างเพศจับแล้วพอพ้นแล้วก็หายไป และเป็นปัจจัยนำมาซึ่งความทุกข์ รักมากทุกข์มาก รักน้อยทุกข์น้อย ไม่รักเลยไม่ทุกข์ ๒[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ไม่ยึดถือความโกรธความพยาบาทมาเป็นบรรทัดฐานตัดกำลังใจให้อภัยอยู่เสมอ ขึ้นชื่อคนเกิดมาในโลกนี้ ไม่ทำความผิดเลยไม่มี ก็น่าเห็นใจ เพราะความพลาดพลั้งของงาน เขาจะด่าจะว่าก็ช่างเขา ไม่ช้าต่างคนก็ต่างตาย ๓[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ป้องกันการง่วงเหงาหาวนอน ขณะที่จิตใจจะทำความดี ๔[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ระงับอารมณ์ฟุ้งซ่าน ก็พยายามตั้งใจไว้ในยามปกติ นึกถึงความดีจุดใดจุดหนึ่ง เราจะไม่ยอมให้อารมณ์อื่นเข้ามาแทรก ๕[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]เราจะไม่สงสัยธรรมะปฏิบัติที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอน [/FONT]
[FONT=&quot]คนที่บวชห่มผ้าเหลืองน่ะ ถ้าระงับเหตุ ๕ ประการที่ว่ามานี่ไม่ได้ เขาเรียกว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]เถนะ[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]เถน แปลว่า หัวขโมย ขโมยเอาเพศของสมณมานุ่ง นี่นักบวชจริง ๆ อันดับแรกจะต้องระงับนิวรณ์ ๕ ประการได้ ขอลูกจงระงับใจตามนี้ให้เป็นธรรมดา พิจารณาหาความจริงว่า นี่มันเป็นปัจจัยของความสุขหรือความทุกข์ ทำงานตามหน้าที่ ถือว่าชาตินี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะต้องทำงาน ชาติใหม่ไม่มีสำหรับเรา เราไปนิพพาน ถ้าสงสัยนิพพาน ก็ใช้วิปัสสนาญาณให้เข้มข้น ใช้มโนมยิทธิแป๊บเดียวก็ถึงนิพพาน จับอารมณ์นิพพานได้ว่า มีความสุขขนาดไหน [/FONT]
[FONT=&quot]๔[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ปัญญา มีความรอบรู้ หลีกเลี่ยงสิ่งที่จะเป็นโทษ ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แล้วใช้ปัญญาหาความจริงว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย จริงไหม ถ้าเรายังเกิด แก่ เจ็บ ตาย อยู่อย่างนี้จะไม่หมดทุกข์ เราจะมีความสุขก็คือ ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตายอีกต่อไป ได้แก่รักษาธรรมะ ๑๐ ประการนี้ให้ครบถ้วน [/FONT]
[FONT=&quot]๕[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]วิริยะ มีความเพียร ทำกิจการงานฝ่ายโลกและฝ่ายธรรม ต้องอดทนทุกอย่างเพื่อรักษาความดีให้คงอยู่ เรียกว่า เพียร พังให้มันทะลุไปเลย [/FONT]
[FONT=&quot]๖[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ขันติ ความอดใจ อดทนต่อความเหนื่อย อดทนต่อความร้อน อดทนต่อความหนาว อดทนต่อความขัดข้องใจ [/FONT]