** ฉันทะ ** วัตถุมงคล หลวงปู่ดู่ วัดสะแก อยุธยา **

ในที่สุด เลขสุดท้ายก็ออกแล้ว .....

เสร็จหน้าที่ผมแล้ว รบกวน คุณ Aimee2500 และพี่ตุ้ย พี่โจ เช็คอีกครั้งแล้วกันนะครับ

เผื่อผมผิดพลาดไป หากผิดพลาดไป ขออภัยด้วยนะครับ

ผมคงไม่ได้เข้ามา เจอกันอีกทีหลัง วันหวยออกครับ .....

ขอให้ทุกท่านโชคดีนะครับ ......

 

5555++++...ชอบประโยคนี้ที่สุดครับพี่โจ อิอิอิอิ......เชื่อว่าผู้ชาย 99% เป็นเหมือนกันหมด

 

;aa47

อิ..อิ..:'( :'( (deejai)

 

เรียบเรียงข้อมูลได้เยี่ยมเลยครับ และผมว่าแล้ว ลูกศิษย์หลวงปู่มีมากกว่าร้อย สงสัยคราวหน้าเฮียตุ้ยและทีมงานต้องเพิ่มจำนวนหลักเป็นหลักร้อย หรือไม่ก็หลักแสนตามล็อตเตอรี่ไปเลยนะครับ สุขสันต์วันแม่ทุกคนทุกท่านครับ

 

ผมได้รับพระแล้วครับ
ขอบคุณครับ

 

มาไม่ทันอีกแล้ว เวบนี้คนเยอะจริงๆ

 

55555 ใครบอกคะ ผู้หญิงก้อเป็นค่ะ ดอิอิ สามีไม่อยู่ไปทำงานต่างประเทศ จะได้ไปวัดสะดวกหน่อย 555

 

สาธุครับ สาธุ

 

มาไม่ทัน :'(
แต่ไม่เป็นไรครับขอให้ทุกท่านโชคดีครับ อนุโมทนากับพี่ๆด้วยครับ

 

วันนี้ได้รับเหรียญเศรษฐี่2แล้วครับพี่ตุ้ย ส่วนพระผงอยู่ในสภาพสมบูรณ์ครับ
ขอบคุณมากครับ

 

อนุโมทนา สาธุ ด้วยครับ

 

ถึงอยู่..ก็ไปจ้ะ..อย่างหญิงปูน่ะ..สาธุ..สาธุ..อมิตรพุทธ(tm-love)

 

:z8คุณน้ารวย..Scc..สมัครเข้ามายังหนอ...ปี๊บ..ปี๊บ..ว 1 เรียก ว 2 ตอบด้วย..ตอบด้วย

 

พี่โจครับ ช่วงวันหยุดยาวหลายวัน รู้สึกบอร์ดเงียบเหงาไปเลย เลยหาเรื่องให้พี่ช่วยดีกว่า (555) แบบว่าอยากรู้ประวัติรูปหล่อลอยองค์พระสังกัจจายน์แบบเจาะลึก หน่อยครับพี่ มีประวัติอย่างไรบ้าง เอาไว้เป็นข้อมูลเก็บในเมมโมรี่มันสมอง ค้นหาแล้วไม่ค่อยมีข้อมูลออกมาเลย เลยรบกวนพี่โจ พี่ตุ้ยและทุกๆท่านด้วยครับ (ที่จริงแอบถามหลายท่าน แต่ไม่มีใครตอบเลย) เลยขึ้นกระทู้เลยจะได้แบ่งปันความรู้กันด้วย หลายๆ ท่านไปด้วยเลย....ขอบคุณครับ

 

:boo:หายไปไหนกันนะ

 

มาไม่ทัน....เศร้าาาาา

 

หายไปใหนกัน...

หายไปใหนกันหมดครับ...ไม่เคยเงียบขนาดนี้มาก่อนเลย

 

ขอโทษครับ.. พอดีวันนี้ไปธุระที่เชียงใหม่มาเมื่อตอนเที่ยง นี่ก็เพิ่งจะกลับมาถึงบ้านเมื่อตอนสี่ทุ่มกว่าๆ..นี่เองครับ

ความจริงเรื่องนี้ เคยเขียนไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่ผมจำไม่ได้แล้วหน้าอะไร ว่าจะ Copy มา แต่คอมฯพี่ เวลาค้นหาย้อนหลัง มันไม่ค่อย work คอยแต่จะเด้งออกอยู่เรื่อย เลยเขียนใหม่ เอาแบบสั้นๆหน่อยแล้วกันครับ..

รูปหล่อพระสังกัจจายน์ ที่เล่นหากันอยู่จะมีอยู่ 2 รุ่นครับ คือ

1. รุ่นพระสัจกัจจายน์ (รับลาภ) ปี 30
2. รุ่นพระสัจกัจจายน์ ของ อ.สุธันว์ สุนทรเสวี (ปี 28)

ทั้งสองรุ่นดูยาก จะแบ่งจากหน้าตาพิมพ์ ก็ค่อนข้างยากมาก ปัจจุบันที่แบ่งสำนักกันได้ เอาจากขนาดองค์พระ เนื้อหา และรอยจาร เป็นสำคัญ กล่าวคือ

1. ของรุ่นรับลาภ บางคนว่ามีทั้งพิมพ์ใหญ่ และพิมพ์เล็ก แต่ปัจจุบันที่เล่นหากันอยู่เป็นสากล ก็คือ เล่นเฉพาะพิมพ์ใหญ่ (พิมพ์เล็กไม่เล่น ข้อมูลที่ไปที่มายังไม่แน่ชัด ต่างคนต่างว่า หาข้อสรุปไม่ได้ ) ดังนั้น ณ ที่นี้จะกล่าวเพียงเฉพาะพิมพ์ใหญ่ รุ่นนี้จะมีอยู่ 2 เนื้อ คือ เนื้อเงิน และเนื้อโลหะผสม

จุดสังเกตุในรุ่นรับลาภทั้งสองเนื้อ ก็คือ องค์พระจะมีขนาดใหญ่กว่าของ อ.สุธันว์ เล็กน้อย เมื่อเปรียบเทียบกับพิมพ์ใหญ่ ของ อ.สุธันว์ แต่ที่ค่อนข้างชัดเจน ก็คือ ในรุ่นรับลาภมักพบมีรอยจารที่ก้นองค์พระเกือบทุกองค์ อย่างน้อยก็ 1 จุดที่ก้น แต่หากมีมากหน่อย ก็อาจเพิ่มที่พุง และบางทีก็เพิ่มด้านหลังองค์พระอีก รวมเป็น 3 จุดก็เคยเห็น

2. ของอ.สุธันว์ ได้สอบถามจาก อ. แป๊ะ ทราบว่าสร้างในปี 2528 ก่อนรุ่นรับลาภ (ก่อนหน้านี้ ผมเคยคิดว่าสร้างปีเดียวกัน และสร้างหลังรับลาภ โดยถอดแบบมา จึงมีขนาดเล็กกว่า แต่อาจารย์ยืนยันว่าเป็นปี 28 สร้างก่อนครับ) รุ่นนี้จะมี 2 พิมพ์แน่นอน คือ พิมพ์ใหญ่ และพิมพ์เล็ก

พิมพ์เล็กคงไม่มีปัญหา เพราะขนาดแตกต่างไป แต่พิมพ์ใหญ่นี้ค่อนข้างจะมีปัญหา เพราะขนาด และพิมพ์ทุกอย่างใกล้เคียงกับรุ่นรับลาภมาก ต้องเคยเห็นมามากพอสมควร จึงพอแยกแยะออก โดยเฉพาะที่มีปัญหาก็คือ รุ่นเนื้อเงิน (ลืมบอกไปรุ่นของ อ.สุธันว์ มี 3 เนื้อครับ คือ เนื้อเงิน และเนื้อนวโลหะ ส่วนเนื้อทองคำผมยังไม่เคยเห็น แต่อ.แป๊ะ ยืนยันว่ามี)

เนื้อเงินนี่ละครับแยกสำนักลำบาก ปัจจุบันนอกจากแบ่งที่ขนาดแล้ว รอยจารก็มีส่วนช่วยมาก เพราะของฝั่ง อ.สุธันว์ จะไม่ค่อยพบรอยจารเท่าไร น้อยมากๆ แต่ อ.แป๊ะ ยืนยันว่า แม้องค์ที่ไม่พบรอยจารจะเป็นไปโดยส่วนมาก แต่ก็ไม่ใช่ ไม่มีซะที่เดียว ที่เคยเห็นเป็นของ อ.สุธันว์ และมีรอยจารที่ก้นด้วย ก็มีได้พบได้เห็นบ้าง แต่พบน้อยเต็มที่ และบางองค์ยังคาดว่าน่าจะเป็นรอยจารของหลวงปู่เองด้วย ซึ่งก็น่าจะมีความเป็นไปได้อยู่ เนื่องจากหากออกในปี 28 ก็คือ ออกก่อนหลวงปู่ท่านมรณภาพประมาณ 4-5 ปี ถึงตอนนั้นหลวงปู่ท่านจะเลิกจารแล้วในจำนวนสร้างคราวละเยอะๆ แต่ครั้งละองค์สององค์ หากลูกศิษย์ท่านใดไปคะยั้นคะยอให้ท่านจารให้ ก็มีโอกาสเป็นไปได้สูง

ส่วนเนื้อนวโลหะคงไม่มีปัญหา เพราะกระแสวรรณะออกชัดเจนเป็นนวโลหะ ขณะที่ฝั่งรุ่นรับลาภ เป็นโลหะผสม (แต่องค์ที่โลหะผสมแก่ๆกลับดำ นักเล่นบางคนเอาเป็นความพิเศษ ขายอัพเป็นเนื้อนวก็มี โดยแยกเป็นรุ่นรับลาภใหม่มี 3 เนื้อ คือ เงิน นว และ โลหะผสม) ส่วนรอยจารก็เหมือนกับเนื้อเงิน จึงนำมาเป็นจุดช่วยพิจารณาแยกได้อีกส่วนหนึ่ง

แต่มีเพื่อนๆมาเล่าให้ฟังว่า นักเล่นบางคน บอกว่าเค้าแยกพิมพ์ได้น่ะ โดยไม่ต้องดูขนาด อันนี้ผมขอยกเว้นครับ ส่วนตัวผม แบ่งไม่ออกจริงๆ ความสามารถไม่ถึง

และไม่ใช่เท่านั้นน่ะครับ ความจริงยังมีพระสังกัจจายน์ของสำนักอื่นอีก ที่มีลักษณะ ขนาด และ พิมพ์ ใกล้เคียงกัน โอ๊ย..ปวดหัว อย่างไปรู้มากเลยครับ

เพราะปัญหานี้ วงการเลยตัดปัญหาเล่นกันแบบชัวร์ๆ ไม่มั่วนิ่ม ยัดกรุ เลยเล่นเฉพาะพิมพ์ใหญ่ในรุ่นรับลาภ (พบมีจารเกือบทุกองค์) แต่พิมพ์เล็กยังไม่ค่อยนิยมเล่นหา ยังหาข้อสรุปไม่ได้ ว่าที่แท้มีพิมพ์นี้ด้วยหรือไม่ หรือเป็นการเอาพระจากที่อื่นมายัดกรุ

ยกตัวอย่างเช่น เมื่อไม่นานนี้มีของคุณตุ้ย รู้สึกจะลงรับลาภองค์หนึ่ง เนื้อเงิน พิมพ์ใหญ่ จารที่ก้นตำแหน่งเดียว อันนั้นเป็นมาตรฐานสากล ผ่านตาเซียนใหญ่น้อย รับรองถ้วนหน้า ลองย้อนไปดูภาพ เอาเป็นตัวอย่างได้ครับ

จะว่าไปแล้ว สมัยก่อนนี้เล่นแต่ รับลาภพิมพ์ใหญ่น่ะ เพราะมีขนาดองค์พระมาตรฐาน และรอยจารถือเป็นที่สิ้นสุด

แต่เดี๋ยวนี้วงการเริ่มยอมรับของ อ.สุธันว์มากขึ้น ความจริงที่ยอมรับ จะว่าไปแล้ว มีเพียงเหตุผลเดียว คือ อ.แป๊ะ กายสิทธิ์ นำมาเล่น ซึ่งความที่เป็นแก เป็นที่เชื่อถือในนิสัยใจคอ และเครดิตส่วนตัวว่า ไม่มีคำว่ายัดกรุให้เสียยี่ห้อแกแน่ และใครๆก็รู้ว่าอาจารย์แป๊ะแก สนิทสนมกับคุณ สุธันว์ อีกทั้งเป็นที่รับรู้กัน โดยทั่วไปในวงการว่า วัตถุมงคลทุกชิ้น ทุกสำนักที่ คุณสุธันว์ ท่านสร้างไปถวายให้ ก็ขึ้นชื่อฤาชา เรื่องชนวน มวลสาร ว่าคัดเลือกมาแต่ละที่ แต่ละแหล่ง หายากๆ..สุดๆ..ทั้งนั้น และส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ปลุกเสกองค์เดียว แต่ท่านจะนำไปให้หลายๆครูบาอาจารย์ปลุกเสก หรืออธิษฐานจิตให้ แต่ละองค์ก็เรียกได้ว่าสุดยอดทั้งนั้น และเจตนาของ อ.สุธันว์ ก็เป็นที่ยอมรับว่า ท่านเป็นคนชอบสร้างพระ สร้างมามากมายทั่วประเทศ และสร้างครั้งละไม่มาก ไม่มีผลประโยชน์ เจตนาบริสุทธิ์ เป็นความขอบส่วนตัว เหตุผลต่างๆดังนี้ ปัจจุบันก็เลยทำให้เป็นที่ยอมรับมากขึ้น แต่จะว่าไปแล้ว ถ้าให้พูดลึกๆไปอีกแบบ ผมว่าปัจจุบันยังคงน่าจะ..ขายได้เฉพาะตัวอาจารย์แป๊ะน่ะ..คนอื่นเอามาขาย ก็ยาก เครดิตไม่พอ อะไรประมาณนั้น นอกจากผู้ซื้อที่เชื่อนิยาย ที่คนขายเขาเล่านิยายเก่งๆอะไรประมาณนั้น

แต่พระก็มีจำนวนหมุนเวียนไม่เยอะน่ะ ถือว่าหาได้ยากพอสมควรเหมือนกัน

สรุป..เปิดเผยกันตรงๆ..ก็มีเท่านี้แล...จบ

ว่าจะสั้นๆ ก็เรื่องมันยาก อดไม่ได้อีก เอาก็เอาให้มันละเอียดซะหน่อย ยาวอีกแระ..ทั้งปี )

แต่บางคนที่เขาชอบพระสังกัจจายน์ คนที่ชอบ เขาห้อย เขาก็ว่าดีน่ะ โชคดี มีชัย รับทรัพย์ รับลาภ..อะไรประมาณนั้น ก็ว่าๆกันไป ผมมี แต่ยังไม่เคยนำท่านห้อยขึ้นคอเลย เลยยังไม่รู้ครับ

ทุกวันนี้ ก็ยังห้อยแต่พระเหนือพรหมผง เลี่ยมพลาสติกถูกๆองค์เดียวเอง (ได้จากคุณท่านนิวส์เขาล่ะ) ธรรมดาๆ ไม่ได้สวยอะไรมากมาย กับลูกอมเนื้อโขลกเม็ดเล็กๆธรรมดาๆเท่านั้นล่ะครับ ไม่ไหนมาไหน ขึ้นเหนือล่องใต้ ก็องค์เดียวกับเม็ดเดียว สายเชือกร่มนี่ล่ะครับ..พอแล้ว อุ่นใจแล้ว แค่นี้ก็เหลือเฝือแล้วครับ สำหรับผม

(เห็นนิวส์อยู่ด้วย ตรวจทานหน่อยดิ.. ช่วยเสริมด้วยครับ หากตกหล่น)

 

เพียงเท่านี้ก็สุดยอดที่สุดแล้วครับคุณพี่โจ

ทุกวันนี้ ก็ยังห้อยแต่พระเหนือพรหมผง เลี่ยมพลาสติกถูกๆองค์เดียวเอง (ได้จากคุณท่านนิวส์เขาล่ะ) กับลูกอมเนื้อโขลกเม็ดเล็กๆธรรมดาๆเท่านั้นล่ะครับ ไม่ไหนมาไหน ขึ้นเหนือล่องใต้ ก็องค์เดียวกับเม็ดเดียว สายเชือกร่มนี่ล่ะครับ..พอแล้ว อุ่นใจแล้ว แค่นี้ก็เหลือเฝือแล้วครับ สำหรับผม

 

ขอบคุณมากครับสำหรับคำตอบ

ขอขอบคุณพี่โจมากครับสำหรับคำตอบ ตอนแรกนึกว่าจะได้คำตอบสั่นๆๆ เหมือนกัน แต่ไปๆๆมา ก็ยาวตามสไตล์พี่โจ (555) แบบนี้แหละพี่อ่านสะใจดี ได้ความรู้เพิ่มด้วยครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ


...ที่จริงผมก้อติดตัวเหมือนพี่โจเหมือนกันครับ ติดตัวตลอดคือพระเหนือพรหมเนื้อผง ปี17 บูชามาประมาณต้นปี 53 (ตอนรู้จักหลวงปู่ใหม่ๆ ช่วงนั้นราคายังไม่แรงขนาดนี้เลย ) กับลูกอม ที่ห้อยติดคออยู่ตลอด อีก 1 ลูก เหมือนกัน ..ส่วนโลหะ นั้นแอบเก็บครับ เป็นความสุขทางใจ...(ก่อนที่ราคาจะหนีไปไกลเกินเอื้อมครับ)