ใครเป็นเหมือนกันบ้าง อยู่มาจนป่านนี้ไม่เคยเจอความรักสักที

อยู่มาจนป่านนี้ มีแต่แอบรักเขาข้างเดียว พอเปิดเผยไป (ประมาณว่าค่อนข้างแน่ใจว่าเขาก็ชอบเราเหมือนกัน) เขากลับหนีห่างไปหมด แถมเอาไปบอกคนอื่นๆ ให้เราช้ำใจ เสียใจ เป็นอย่างมาก แต่เราก็ไม่เคยเล่าเรื่องต่าง ๆ ที่เขาทำให้เราหลงรักเขาให้คนอื่นฟังเลยนะ อีกอย่างก็ยังคงหวังดี เป็นห่วงเป็นใยเขามากด้วย ครุ่นคิถึงแต่เขาตลอด มันเป็นเวรกรรมอะไร ตัดใจจากเขาไม่ได้สักที พยายามแล้วเหมือนจะทำได้ แต่พอเจอหน้ากันก็คิดถึงและเสียดายมากเลย แล้วทำไมชีวิตไม่เคยเจอความรักสักทีเลยอ่ะ ไม่เคยจริง ๆ เห็นคนอื่นๆ เขามีความรักก็ดีใจและอิจฉาเขาที่มีคนเคียงข้าง คอยดูแล กระหนุงกระหนิงกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน เฮ้อจะได้เจอไหมชาตินี้ เพื่อนก็ไม่ค่อยมี เนื่องจากไปโตอีกทีนึงแล้วไปใช้ชีวิตทำงานอีกที่หนึ่ง (ประมาณว่าเรียนภาคใต้จนจบป.ตรี แต่ต้องไปใช้ชีวิตบ้านเกิดที่เหนือ) เลยไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทเลย เหงามาก ๆ เหมือนต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียวตลอดเลย คำถามอยากถามผู้รู้
1.ทำไมชีวิตนี้ไม่เคยเจอความรักเลย
2.ทำไมต้องแอบรักเข้าข้างเดียวมาตลอด ทำกรรมอะไรไว้
3.เวลาบอกว่าเราคิดอะไรกับเขาไป ทุกคนก็หลีกหนีกันหมด แถมเอาไปเล่าเป็นเรื่องตลกตลอด
4.แล้วเขาที่เราบอกความในใจไปก็หนีหน้า ไม่เข้าใกล้ (ในใจก็คิดว่าเขาคงไม่กล้า, บางทีก็ดูเหมือนเขาก็เป็นห่วงเป็นใยเราตอนเราไม่สบาย คิดไปเองหรือเปล่าไม่รู้)
5.แล้วทำอย่างไรถึงจะตัดใจจากเขาได้ เข้าใจว่าอยู่ที่ตัวเรา แต่ตัวเรามันท้อแท้ และเสียดายความรักที่มีให้เขามาก อยากเปิดใจเขามาก แต่ดูเหมือนเขาจะหนีความจริงในใจตลอดเลย เขาไม่กล้ารับความจริงว่าเขาเป็นอะไร เขาพยายามกลบเกลื่อนตลอด
6.ที่เราโหยหาและไม่ลืมเขาอาจเป็นเพราะความรักแบบนี้มันหายากทีสำคัญเราไม่อยากอยู่ตัวคนเดียว มันทั้งเหงา ทั้งท้อแท้ ยามผิดหวัง สิ้นหวังก็ไม่มีคนเคียงข้าง และตอนนี้เราอยู่กับแม่สองคนเท่านั้นไม่มีพี่น้องที่ไหนแล้ว เรากลัวว่าวันนึงที่แม่ไม่อยู่กับเรา จะอยู่ยังงัยคนเดียว เวลาไม่สบายจะไปพึงใคร ที่สำคัญถึงแม้เวลานี้จะมีแม่อยู่แต่เราทุกคนย่อมรู้ดีว่าบางเรื่องก็ไม่สามารถจะเล่่าให้คนอื่นฟังได้ มันเป็นเรื่องยาก มันเก็บกดมาก อั้ดอั้นมานานแล้ว ช่วยด้วย โอ้ย เครียดมาก

 

ไปอ่านเวบอื่นๆ เห็นเขาก็มีการเล่าประสบการ์ให้ฟัง คนที่เขาชอบเพศเดียวกันหารักกันได้ง่ายดายมาก บางคนมองว่าเขารักกันปลอม ๆ แต่บางคนเขาเจอรักกันจริง ๆ ก็มีนะ ทำไมถึงง่ายเช่นนั้น บางคนเจอและรักกันตั้งแต่มัธยม บางคนก็มหาลัย แต่เรานี่ทำงานมานาน หน้าตาก็ไม่ใชว่าไม่ดีนะ ฐานะก็ปานกลาง แต่ไม่เห็นมีคนเข้ามาบ้างเลยอ่ะ (คิดย้อนมองตัวเอง แล้วเศร้าอ่ะ)

 

คุณเป็นเพศที่ 3 ชิมิ เรื่องแบบนี้มันก็ต้องเป็นเรื่องธรรมดา

ถ้าเป็นเพศปกติได้เจอไปนานโขแล้วมั้งครับ

 

นอกจากพ่อแม่แล้ว ไม่มีใครรักเราจริง นอกจากพระพุทธองค์

 

อืม ชีวิตคล้ายผมมาก ผมก็ไม่เคยเจอเหมือนกัน ความรักนี่ เรียนที่นึง ทำงานที่นึงเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็ปลงๆ แล้วครับ ไม่อยากคิดมาก ก็ทำเพื่อพ่อแม่ และก็ศึกษาธรรมะบ้าง ก็พอไม่ฟุ้งซ่านมากนัก ชีวิตคงถูกลิขิตให้ไม่มีคู่ ทำใจดีๆไว้ครับ อย่าไปเครียด เครียดไปก็เท่านั้น อ้อ ผมไม่ใช่เพศที่3นะครับ

 

เวลาไหว้พระทำบุญลองอธิษฐานดูสิ หรือลองไปขอพรต่อองค์พระแม่กวนอิมดูก็ได้ เผื่อเพศอย่างเราๆเนี้ย ถูกโฉลกกับองค์แม่กวนอิม เพราะพระแม่เมตตาต่อผู้มีความทุกข์ อธิษฐานขอให้ลูกหลุดพ้นจากวิบากกรรมเรื่องความรัก ขอให้มีจิตเข้มแข็งอย่าได้ไปหลงรักใคร่สิเน่หาส์ต่อผู้ใดโดยง่ายดาย แต่หากใครคือคู่แท้คู่กัลยาณมิตรที่จะช่วยเหลือเกื้อกูลกันและกันก็ขอให้เข้ามา และได้ครองคู่เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน ให้ขยันไหว้พระทำบุญอธิษฐานจิตให้หลุดพ้นจากกรรมความรัก คิดว่าถ้าไม่เกินกรรมเหลือบ่ากว่าแรง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านคงช่วยให้จากหนักเป็นเบา หรือหลุดพ้นได้สักวันหนึ่ง (ความรักหนะ มันก็แปลกนะ ยิ่งวิ่งไปหามัน มันก็ยิ่งวิ่งหนีจากเราไป พอเราหยุดหามันไม่สนใจมัน มันก็เข้ามาของมันเอง เป็นซะงั้นไป งงงงไหมหละ อยากให้เจ้าของกระทู้พิจารณาดู)
จากคนเคยเจ็บ

 

กรรมเรื่องกาเมให้ผล เป็นแบบนี้ก็ต้องเข้าใจและทำใจนะครับ

ส่วนกรรมเรื่องคู่อาจารย์บางท่านแนะนำว่าถ้ารู้สึกว่าไม่ไหวจริงๆ ให้ขอผลัด ขอเลื่อนไปใช้ในชาติอื่นแทน ด้วยการใช้บุญในการขอ ด้วยการอธิษฐานหน้าพระประธานของวัด เริ่มจากถวายดอกไม้ จุดเทียน ธูป อธิษฐานขอแบ่งกรรมเรื่องกาเมไปใช้ในชาติอื่นกับเจ้ากรรมนายเวร แล้วก็ทำบุญอุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวรแบบเจาะจงให้กับเจ้ากรรมนายเวรเรื่องคู่นี้โดยเฉพาะ

อันนั้นเป็นแค่คำแนะนำนะครับ ส่วนตัวไม่รู้ว่าจะเลื่อนไปไหน 555 เพราะยังไงกรรมนั้นเราก็เป็นคนทำเอง และในที่สุดกรรมนั้นเราก็ต้องใช้เองทั้งหมดอยู่ดี ลุยไปเลยดีกว่า แต่พูดไว้เผื่ออาจจะเป็นประโยชน์กับท่านบ้าง อันที่จริงลองถอยจากความรู้สึกหนักๆ หรือว่าท้อนี้ออกมานะครับ เอาแบบที่ใจโล่งๆสบาย พิจารณาดูครับว่า ความรักที่เกิดขึ้นกับใครๆก็ตาม ทุกคนที่มี ส่วนน้อยที่จะมีรักแรกแล้วสมหวังเลย ส่วนมากก็อกหักกันมาก่อนทั้งนั้นแหล่ะครับ แล้วไอ้คนที่มีมันก็ไม่ได้สุขตลอด เมื่อเห็นด้านที่เค้าสมหวังกัน ลองหันกลับมาดูอีกด้านนึงครับ ว่าไอ้คนที่ผิดหวัง ต้องทุกข์ร้องไห้กับความรักมีมากมายเท่าไหร่ หรือบางทีก็เป็นประเภทหน้าชื่นอกตรมแบกทุกข์ไว้อีก ถ้าถอยมามองตามความเป็นจริง ไม่หนีความจริง นี่แหล่ะครับทุกข์ของจริง

สุดท้ายนี้ชีวิตคนโสดมันก็คงไม่เลวร้ายมาก อาจจะเหงาบ้างอะไรบ้าง แต่อีกด้านนึงเราจะมีเวลาให้ตัวเองมากกว่าคนมีคู่ และการมีคู่ เหมือนการซื้อล็อตเตอร์รี่ที่ถูกบ้าง ไม่ถูกบ้าง ถ้ายังต้องการเสี่ยงโชคกับล็อตเตอร์รี่มันก็ซื้อจริงมั้ยครับ ^^

 

แล้วมันมาจากผลกรรมใดเล่า ที่ทำให้เราเขาข้างเดียว แล้วไม่สามารถถอนตัวออกได้ และทุกวันนี้ไม่เคยคิดร้ายกับเขาเลย มีแต่เป็นห่วงเป็นใย คิดถึง อยากดูแลเขาอ่ะ แล้วมันจะเป็นกรรมอะไรเพราะโดยทั่วไปแล้วน่าจะเกลียดชังกัน หรือไม่ก็เคียดแค้นไปแล้วนี่หน่า

 

กฎแห่งกรรมเหมือนกับกฎแห่งการสะท้อนกลับ มีความเป็นสากล ความทุกข์ ความเสียใจใดๆ ที่คุณได้รับ ณ เวลานี้ มันคือสิ่งที่คนๆนึงได้รับเมื่อกาลก่อน

ความรู้สึกที่คุณกำลังเป็น ผมรู้สึกว่าคุณเคยทำไว้กับผู้หญิง

เรื่องบางอย่าง คุณไม่จำเป็นต้องรู้มันทั้งหมด เพราะมันเป็นอดีตที่ผ่านไปแล้วไม่อาจแก้ไขได้ สิ่งที่คุณจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้ คือ เวลานี้ เดี๋ยวนี้ จงใช้ชีวิตอย่างมีสติ

ถ้าคุณอยากถอนตัว คุณต้องใช้ปัญญา

 

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

 

พูดจาดีมากฮะ..ขออนุโมทนา ..จขกท.ทำใจดีๆนะครับ เพราะทุกอย่างที่เกิด คือ สิ่งที่คุณเคยทำมา เพียงแต่คุณไม่รู้เท่านั้นเอง..ไม่มีอะไรเกิดขึ้นลอยๆหรอกฮะ..อันนี้ต้องใช้ปัญญาพิจารณา

 

รักเขามากเหลือเกิน เกินจะหักห้ามใจ พยายามหลายรอบแล้ว เขาก็มายิ้มมาให้ความหวังตลอดอ่ะ จะตัดใจได้ยังงัยอ่ะ ต้องทำใจอย่างเดียว รับสภาพ แต่แทบกระอักเลือดเลย จะกินจะนอนก็คิดถึงแต่เขาอย่างเดียว ไม่เคยรุนแรงขนาดนี้เลยนะ คนก่อน ๆ ก็เป็นแต่ไม่เจอหน้ากันไม่เห็นหน้ากันอย่างทุกวันนี้ จะทำงัยอ่ะ นอนคิด ทำงานคิด นั่งคิด จะกินก็คิด ว่าจะเอาอย่างไรดี ทำยังงัย เหมือนเขามีใจแต่ก็กลัวจะคิดไปเอง เลยไม่กล้าทำอะไรไปมากกว่านี้ (อยากเสี่ยงอีกทีแต่กลัวเหลือเกิน กลัวถ้าไม่ใช่อย่างที่คิด เราจะอาการหนักกว่านี้เพราะสิ่งทีเขาทำกับเรามันเหมือนคนที่ชอบกันเลย แล้วถ้าเลือกไม่ทำอะไร แล้วหากเขารอเราจริง ๆ จะเสียโอกาสที่จะได้รักกันไป ) ทำงัยดี คิดไม่ออก คิดไม่ตกเลยจริง ๆ

 

ความรัก คือทุกอย่าง คือการสร้าง คือการทำลาย คือความเข้มแข็ง คือความอ่อนไหว คือเหตุผลมากมาย ความรักไม่ใช่การได้มา แต่คือการเสียสละอย่างไม่มีประมาณ
ฉนั้นถ้าคุณจะเลิกชอบคนที่คุณชอบ ก็แคปิดหูของคุณก็พอ แต่ถ้าคุณพยายามปิดตารักของคุณก็จะกลายเป็นน้ำตา ความหมายของหัวใจเราอาจหามาตลอดทั้งชีวิต แล้ววันหนึ่งเราอาจจะพบว่า แค่มีเพียงบางสิ่ง ชีวิตก็มีความหมายแล้ว
อดีตเราลืมไม่ได้ แต่เลิกคิดได้ อยู่เหนือความคิดได้เมื่อไรก็จะอยู่เหนือความทุกข์ได้เท่านั้น
คนที่แพ้คือคนที่ยอมจะอยู่กับอดีตที่ผิดหวังและหมดทางแก้ไข
คนชนะคือผู้มีใจสู้จดจ่ออยู่กับความหวังและจัดการให้ได้จริงในปัจจุบัน

แม้ชีวิตจะไม่เหลือใครจงเก็บใจไว้ให้ตัวเอง ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

- BUILD

มันไม่ใช่ความรักหรอกครับแต่ความผูกพันมากกว่านะครับ

 

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ครับ เวลา จะสอนตัวคุณเอง +++

 

คุณเป็นคน บุญเยอะ นะ ที่ไม่สมหวัง ในความรัก ผมก็เช่นกัน
แรกๆก็คิดน้อยใจ ทำไมไม่สมหวัง สักที แต่พอมาคิดดูดี มีรักย่อม มีทุกข์ แล้วจะรักไปทำไม

"หากรักพ่อแม่ เวลาท่านตาย รักมากเท่าไหร่ เสียใจเท่านั้น
เมื่อรักตนเอง เวลาตายไป ความเสียใจสักนิดยังไม่มี"