จะรู้ได้ไงครับว่าฤทธิเราไปถึงขั้นไหนแล้วกับใครบ้างที่เล่นเข้าญาณเก่งๆบอกที

ตัวผมอยากรู้ครับว่า ฤทธิเราจะไปขั้นไหนแล้ว ตัวผมอยากรู้ว่า


เวลาคนที่เค้า เข้าญาณ เล่น เข้าญาณ เนี่ยเค้า เข้ายังไง ตัวผมก็ไม่แน่ใจ ผม เดาว่าคงแบบ นึกว่า จะเค้า ญาณ 4 ก็สี่เลย จะไป ญาณ หนึ่งก็นึกแค่นั้น แล้วไปเลย

ประมาณนี้เปล่าครับ แล้วพอจะใช้ ฤทธิ ก็นึกว่า จะเอา บินไปหรือยังไง

ตัวผมนั้น ฝึกกสินแสงแสงสี่เหลือง (หลอดไฟสี่เหลืองที่ผมฝึก) แต่บางครั้ง ไปมอง หลอดไฟ สีขาวแสงสีขาวอ่าครับ ไปมองแกน มัน ไอ้วงกสินๆ มันไม่ใช่ สี ขาวนะ มันเป็นสี ม่วงๆขาวๆ นิดๆ คือมองไปภาพติด หลับตายังติดลืมตายังติด สักพักหาย

 

ฝึกเสร็จเมื่อไหร่

มากระทู้นี้ด้วยนะ ^^

ดูเหมือนเท่าที่ดูมา ยังไม่มีไครสำเร็จ ญาณ สามารถอ่านใจ ดูอดีต อนาคตได้เลยสักคนบนโลก

http://palungjit.org/posts/5291600

 

ถ้าผมรู้และปฎิบัติและได้ ผม จะมาบอกครับ ตอนนี้อ่านตํารา ทําตาม ทีละขั้นไปก่อน

 

ก่อนอื่นเลย ไปทำความเข้าใจใหม่ก่อน ว่าอะไรคือ ฌาน อะไรคือ ญาณ ก่อนนะครับ....

ถ้าตอนนี้ถ้ายังอ่านตำราอยู่....แนะนำให้หาตำราที่เชื่อถือได้หน่อยนะครับ....ไม่งั้นจะเสียเวลาเสียเปล่า....

 

paemzaa นี่มาจากสัมภเวสีหรือป่าวไม่แน่ใจ ^^

เชิญไปถามที่กระทู้นี้เลย เผื่อจะคลายความข้องใจได้บ้าง

หลังจากนั้น ก็บริหารจัดการเอาเอง เพื่อให้เข้าสู่กระบวนการในหลักอริยสัจ และไตรลักษณ์

ฤทธิ์มีทั้งหมด 10 ประเภทด้วยกัน
แต่ส่วนมากแล้วจะมุ่งหมาย ให้ความสำคัญกับคำว่าฤทธิ์ เฉพาะ 1-3 เท่านั้น ในจำนวนทั้ง 10 ประเภทดังกล่าว


http://palungjit.org/threads/ธรรมพระบูรพาจารย์-หลวงปู่มั่น-ภูริทัตโต.310041/

 

ท่านนี้พูดถูกแล้ว ปฏิบัติผิดมันก็ได้ผลผิดนั่นแหล่ะ ไปฟังเทปหลวงพ่อสอนกสิณ 10 ไป ฟังแล้วใช้ปัญญาคิดตามไปด้วย ทำความเข้าใจจากง่ายไปยาก (จะบอกให้เอาบุญหลวงพ่อฤาษีท่านสอนกสิณ 10 ง่ายที่สุดใน 3 โลกแล้ว) อยากได้ฤทธิฉลาดนิดหนึ่ง ขวนขวายหน่อยหนึ่ง ฤทธิไม่ได้มีไว้สำหรับคนโง่หรือพวกอาภัพบุคคล.

 

จะเอาไปทำอะไรล่ะครับ ช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้หรือเปล่า หรือช่วยให้เราเป็นอมตะไม่มีวันตายหรือเปล่า หรือเพียงแค่ทำให้เราดูดีวิเศษเหนือผู้อื่น

 

ถ้าทำให้เรามีความสามารถมากกว่าคนอื่นได้ ผมว่าก็เป็นเหตุผลที่ดีแล้วนะ

 

จริตของคนเราต่างกันค่ะ ใครชอบแบบไหนก็ทำทางนั้น
ไม่มีใครผิดใครถูก...
เพราะสุดท้ายก็ต้องไปที่เดียวกันอยู่ดีคือพระนิพพาน
แต่ที่ต่างคือความสามารถค่ะ


อุปมาเปรียบเหมือนเรากำลังเรียนในมหาวิทยาลัย
เราเรียนหมอ เราก็จบออกมาเป็นหมอ
เราเรียนกฎหมาย ก็จบออกมาเป็นทนาย
ปลายทางสุดท้ายเราก็จบปริญญาตรีเหมือนกัน...


กสิณเป็นพื้นฐานของอภิญญา เป็นพื้นฐานของสมาบัติ
คนที่ฝึกสำเร็จย่อมมีควาามสามารถเหนือกว่าคนที่ไม่ได้ฝึกอยู่แล้วค่ะ
ส่วนที่ไม่เห็นว่ามีใครฝึกสำเร็จ ก็เป็นเพราะคนที่ทำได้เขาไม่อวดตัวค่ะ



เจ้าของกระทู้ขอให้ทำความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับคำว่า "ฌาน" และ "ญาน" ใหม่นะคะ
สองคำนี้แตกต่างกันมหาศาล ลองขวนขวายหาอ่านคำสอนของหลวงพ่อฤาษีดูในห้องนี้แหละค่ะ

 

โอเคครับ เอาอภิญญา ไว้ปกป้องคนหนะครับ กับช่วยเหลือตัวเอง หรือไม่ก็เล่น กล

 

ก่อนที่จะได้อภิญญา...มีกฎอยู่ข้อหนึ่งค่ะ คือต้องยอมรับกฎแห่งกรรม...
ฉะนั้นการที่จะช่วยไปผู้อื่นได้ ต้องยอมรับว่ากรรมของคน ๆ นั้นจะตกทอดมาที่เรา
อย่างนี้ไงคะ พระท่านถึงบอกว่าอย่าไปยุ่งกับกรรมของคนอื่น


อาจจะเป็นเพราะตัวเราไปขวางทางเจ้ากรรมนายเวรของคน ๆ นั้น
ดังนั้นถ้าเราโผล่ไปช่วยเขา นั่นหมายความว่า เราต้องรับกรรมของเขาค่ะ ไม่มากก็น้อย...


ไม่ทราบว่ามีใครเคยอ่านประวัติหลวงปู่ปานกันบ้างหรือไม่คะ?
หลวงปู่ปานท่านแก้คุณไสยให้กับชาวบ้าน...
แต่ตัวท่านเองก็ถูกจ้องเล่นงานจากพวกหมอผีที่ทำคุณไสยใส่ชาวบ้านเหมือนกัน
นั่นท่านยอมรับกฎแล้วนะคะ เพราะฉะนั้นคนที่คิดจะฝึกอภิญญาเพื่อช่วยคนอื่น
อย่างน้อยก็ต้องวางกำลังใจให้ได้อย่างท่านค่ะ ช่วยเขาแต่เราต้องโดนด้วย ไม่ช้าก็เร็ว

 

โมทนาสาธุธรรมกับหลายๆท่านที่ตอบได้ดีนะครับ...

สำหรับผมนี่ เรื่องอภิญญานี่ กลัวเสียอย่างเดียวนะ....กลัวทำไม่ได้เท่านั้นหละ....

ครูบาอาจารย์สอนตลอดอย่ากลัวในความดี....

 

อยากเข้าฌานเก่งๆ ต้องฝึกมากๆ สังเกตุอารมณ์ตัวเองในการฝึก เทียบเคียงกับตำราที่เชื่อถือได้ของผู้ที่ทำได้จริงๆ เช่น ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ใช้ปัญญาพินิจพิเคราำะห์อาการของจิต ในแต่ละช่วง เราต้องอ่านสภาพจิตของเราให้ขาดเสียก่อนว่ามันอยู่ในภาวะใดกันแน่ ถ้าต้องการแค่ฝึกฌานอย่างเดียวก็ไม่ต้องไปคิดอะไรมาก ฝึกๆไปเรื่อยๆมันจะค่อยๆสะสมไปเอง แต่ถ้าต้องการถึงขนาดควบคุม หรือสลับฌาน ได้อย่างใจ อันนี้ต้องใช้ปัญญาในการฝึกด้วยอย่าทำแบบโง่ๆ รู้จักสังเกตุปรากฏการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น สิ่งเหล่านี้ในแต่ละคนมันไม่เหมือนกันเป๊ะๆหรอกครับ เราต้องประยุกต์ให้เหมาะสม ฝึกๆๆๆแล้วก็ฝึกขอรับ

ผมว่าเจ้าของคำถามควร จัดเวลาในการฝึกฌานให้มากกว่านี้ ลดการเข้ามาตั้งคำถามในบอร์ดนี้ลงบ้างก็ดี เพราะคำถามของคุณในแต่ละข้อมันวนเวียนอยู่เรื่องเดิมๆ จนคนตอบเริ่มรู้สึกว่า เอ..มันได้กลับฝึกมั่งไหมเนี่ย เอาแต่ถามอย่างเดียว ขอโทษที่ต้องบอกแบบนี้ แต่ผมหวังดีจริงๆ เห็นคุณแล้วนึกถึงตัวเองตอนเริ่มฝึกใหม่ๆ ก็ประมาณเดียวกันหล่ะครับ

คุณควรฝึกอย่างจริงจัง ลดการส่งจิตออกนอกตัว ช่วงแรกๆอาจลดการสุงสิงกับผู้คน สอบสวนตัวเองอย่างหนัก ถามตัวเองสักวันละครั้งก็ได้ ว่าตัวเรามีอะไรก้าวหน้าจากเมื่อวานหรือไม่ มีปัญหาอะไรก็มาถามตามความจำเป็น สมัยก่อนเวลาฝึกสมาธิ หรือฝึกกสิน ครูบาอาจารย์ท่านจะไม่บอกอะไรกันมากมาย สอนจบแล้วก็แยกย้ายกันไปฝึก ติดขัดจริงๆจึงมาถาม บางทีเป็นเดือนๆถึงได้ถามกันสักครั้งนะครับ

 

ช่วงนี้อาจจะมีนักปฏิบัติสำเร็จอาโปกสินไปหลายคนก็ได้นะครับ

 

ตัวผมนั้น ฝึกกสินแสงแสงสี่เหลือง (หลอดไฟสี่เหลืองที่ผมฝึก) แต่บางครั้ง ไปมอง หลอดไฟ สีขาวแสงสีขาวอ่าครับ ไปมองแกน มัน ไอ้วงกสินๆ มันไม่ใช่ สี ขาวนะ มันเป็นสี ม่วงๆขาวๆ นิดๆ คือมองไปภาพติด หลับตายังติดลืมตายังติด สักพักหาย[/QUOTE]

ผมว่า มันไม่น่าจะใช่วงกสินนะครับ น่าจะเป็นแสงตกค้างติดตามากกว่า อย่างนี้ครับ

อย่าไปสนใจมันมากนัก เดี๋ยวจะพาลกลายเป็นจินตนาการไปเองและกลายเป็นกสินโทษไป

คือ ไม่ใช่ว่าผมว่าคุณทำผิดนะ แต่ผมเข้าใจว่า คุณจ้องหลอดไฟเพื่อจำภาพ

แล้วหลับตา (รึเปล่า) ถ้าแบบนั้นคงเป็นแสงติดตาแน่นอน แต่หากคุณนึกถึงภาพ

หลอดไฟที่คุณเคยจ้องแล้วเป็นแบบนั้น นั่นอีกเรื่องหนึ่งครับ เท่าที่ผมเคยทำมาก็เจอ

คล้ายกัน แต่ผมเป็นวงสีม่วงไปเลย คล้ายวงแหวาน และขนาดมันจะหดเข้าหา

กันจนเป็นวงกลมเล็กลงเรื่อยๆ และสลายตัวในที่สุด บางทีก็สลับกัน เข้าใจว่ามัน

เป็นแค่นิวรณ์ที่เราสร้างขึ้นมาหลอกตัวเองว่าได้กสินแล้ว ในเว็บนี้ก็มีผู้รู้หลาย

ท่านนะครับที่สามารถช่วยได้ แต่ก็ระวัง ผู้รู้จอมปลอมก็มีเหมือนกัน

ทางที่ดี ศึกษาจากอาจารย์ที่ท่านนับถือ และปฏิบัติไปเองก่อน หากสงสัย

ค่อยสอบถาม หรือถ้ามันแปลกๆ รู้สึกว่าไม่ใช่ก็ค่อยหาคำตอบเพราะว่าในท้ายที่สุด

หากเราทำได้ เราจะรู้ตัวของเราเองครับ ถึงตอนนั้นค่อยพิสูจน์อีกทีก็ไม่สายนี่ครับ

ผมเองก็ไม่ใช่ผู้รู้อะไร ยังงมโข่งอยู่ แต่อยากเข้ามาพูดคุยเพิ่มความรู้ด้วยคนครับ

โมทนาสาธุกับท่านเจ้าของกระทู้ และทุกท่านที่ให้ความรู้ครับ

ขอให้เจริญในธรรมครับ (แอบเอาของเขามาใช้อีกละ)

 

คาดว่าแสงที่ติดตามันยังไม่ใช้ดวงกสินที่สำเร็จนะคับ

ลองมองดูพวกที่มีแสงไฟหลอดไฟ ไม่ต้องคิดอะไร เช่นจอคอม ทีวี หลับตา มันก็เป็นแบบนั้นปกติ มันเป็นภาพติดตาคับ

ส่วนใหญ่สีที่ออกมาจะเป็นสีตรงข้ามกับสีเดิม ซักพักก็หายไป นั้นมันเป็นเรื่องปกติคับ


เรื่องภาพติดตา นี้ไม่ยาก ซักพักก็หายใจ

แต่ภาพติดใจนี้สิคับ แบบนึกถึงแล้วเห็นในใจ ผมว่ายาก ยิ่งนึก ก็ยิ่ง มองไม่ออก มองไม่เห็น แต่ถ้าใจสบายๆ นึกถึงก็เห็น

เป็นกำลังใจให้นะคับ ฟังหลวงพ่อฤาษีท่าน แล้วจะเข้าใจอะไรมากขึ้น
ของจริงมีจริง ถ้าเอาจริง ของดีมักไม่ได้มาด้วยอะไรที่ง่ายๆ


สิ่งสำคัญ อย่าอยากได้ อยากสำเร็จ ยิ่งอยาก ยิ่งจะไม่ได้ มันติดกับคำว่า อยาก

ผมติดตรงนี้ตลอด

 

ตอนผมจะฝึกก็มองไปงั้นๆ อะครับ มองเสร็จ ผมก็ลองหันไปอีกข้าง ดูว่า แสงมันยังมีอยู่ไหม ขณะลืมตานะครับ ถ้ายังมีอยู่ ลองหลับตาดูว่ามีไหม แล้วลอง ลืมตาดู มันก็มี ผมเลยคิดว่ากสิน แน่นอน

แล้วก็ผม ก็เค่ยเพ่ยง เทียง กสินไฟ เพ่งไปสักพัก ผมไปเข้าห้องน้ำ แล้วลองปิดไฟ ภาพ ไฟ มันยังติดอยู่เลย มองเห็นได้ แต่เล็กน้อย เพราะเทียนมันเล็กอ่ะครับ

 

ว.2 เปลี่ยน

จัดให้หนักๆเลย ท่านคุรุวาโร

อีกสองสามวันนี้ ก็คงไม่ว่างเช่นกัน

 

ทำไม ไม่ว่าง...จัดหนัก ท่านจะไปทวงเงิน 5 หมื่นกับเขาหรือครับ..บาป กรรม ครับ... ปล่อยเขาไปเถอะครับ....โดยถือคติว่า..เมตตาธรรม...ครับ