หลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิตร(ฝัน)

ขอร่วมอนุโมทนาบุญในสภาวะธรรมอันสูงขึ้นของทุก ๆ ท่าน และรอติดตามเรื่องราวธรรมะสัญจรอย่างใจจดใจจ่อครับ

 

สภาวะธรรมขั้นสูงของคุณแม่ชม

วันที่ 13 พฤศจิกายน 2554 เวลาประมาณบ่ายโมง ขณะที่พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช และเหล่านักรบธรรมกำลังดูพระและอัญมณีในร้านคุณณาที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้น จู่ๆปรากฏว่า คุณแม่ชมเกิดอาการเป็นลมจนทรงตัวไม่อยู่ ซึ่งเกิดจากการทานลูกสมอดองที่ซื้อมาจากตลาดแม่สอดประมาณหนึ่งคำเมื่อคืนที่แล้ว(12 พย.) และเกิดอาเจียนทันที ตามมาด้วยท้องร่วงถ่ายออกมาหลายครั้งจนกระทั่งตอนเช้าของวันที่ 13 ก็ยังถ่ายอยู่ แต่ด้วยหัวใจและความรับผิดชอบต่อภาระหน้าที่ที่จะต้องเดินทางต่อตามโปรแกรม คุณแม่ชมจึงได้แข็งใจและไม่ได้แสดงอาการให้ใครรู้มากนัก จนสุดท้ายเมื่ออยู่ในร้านนานเข้า จึงเกิดอาการท้องเสียและหน้ามืดจนยืนไม่อยู่และเคลื่อนไหวร่างกายไม่ได้ แต่โชคยังดีมากที่มีคลินิกของหมออยู่ร้านตรงกันข้าม ผมและครูร่วมชาติจึงได้หามแม่ชมเข้าไปรักษาในคลินิก คุณหมอจึงฉีดยาและให้น้ำเกลือทันที คุณหมอบอกว่า หากนำไปหาหมอช้าเกิน 30 นาทีอาจทำให้เสียชีวิตได้ เนื่องจากคนไข้อาจขาดสติจนไม่มีเลือดไปเลี้ยงสมองเพราะเป็นอาการช็อคกระทันหัน


พ่อแม่ครูอาจารย์และพวกเราได้เฝ้าดูด้วยความเป็นห่วง แต่คุณแม่ชมแม้ตาจะลืมไม่ขึ้น แต่จิตที่ถูกฝึกมาอย่างหนัก กลับกลายเป็นตัวช่วยให้รอดชีวิตมาได้ พ่อแม่ครูอาจารย์บอกแม่ชมให้ภาวนาเข้าไว้ในขณะที่ให้น้ำเกลือ แม่ชมเล่าให้ฟังตอนหลังว่า ขณะที่กำลังจะเป็นลมนั้น จิตรู้ว่าร่างกายสังขารมันไม่ไหวแล้ว ท่านจึงใช้วิธีแยกกายกับจิตออกจากกัน จิตพิจารณาถึงความเวทนาความเจ็บปวดว่า กายนั้นไม่ใช่ของเรา หากธาตุขันธ์จะดับแตกสลายก็ให้มันเป็นไป แต่สภาวะของจิตจะต้องไม่ตกเป็นทาสของกายสังขาร หากตัวของข้าพเจ้ายังมีบุญที่จะได้สร้างสมบุญบารมีต่อไป ก็ขอให้มีชีวิตอยู่ต่อไป แล้วก็ระลึกถึงคุณของพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ และผลบุญที่ได้กระทำมาแล้ว เมื่อพิจารณาไปได้ได้สักพักจิตมันก็ปล่อยวาง จากอาการที่เจ็บปวดอ่อนแรง ภาพมืดดำสนิทจนมองไม่เห็นอะไร กลับกลายเป็นแสงสว่างเจิดจ้า ตัวเบา และกลับเกิดมีพลังขึ้นมาอย่างน่าอัศจรรย์ จนสามารถลืมตาขึ้นมาและพูดจาได้ชัดเจนขึ้น คุณแม่ชมบอกว่า สติเท่านั้นที่จะประคองทุกสิ่งทุกอย่างให้ผ่านพ้นวิกฤตไปได้ และคุณของพระพุทธ พระธรรม และพระอริยสงฆ์นั้น มันยิ่งใหญ่จริงหนอ เมื่อจิตและสภาวะร่างกายกลับฟื้นมาได้อย่างรวดเร็วหลังจากให้น้ำเกลือประมาณ 30 นาที พวกเราก็เดินกลับไปที่ร้านคุณณา(เธอเข้ามาดูด้วยความเป็นห่วงด้วย) และได้เดินชมตลาดอยู่สักพักจึงได้เดินทางกลับที่พัก
<O</O


ต่อมาในตอนเย็น ขณะที่มีญาติธรรมซึ่งอยู่ที่แม่สอดได้มาฟังธรรมพ่อแม่ครูอาจารย์ คุณแม่ชมก็ยังประคองกายขึ้นมานั่งภาวนาและนั่งฟังอยู่ด้วย โดยไม่ได้แสดงอาการอ่อนแอให้ใครเห็น นี่แหละหนอ ผลของการบำเพ็ญเพียรภานามาอย่างหนัก เมื่อถึงเวลาจะเข้าสู่สภาวะธรรมขั้นสูง มักจะมีสิ่งเข้ามาทดสอบที่หนักหน่วงตามไปด้วย คุณแม่ชมเล่าให้ฟังว่า อาการของคนใกล้จะตายนั้นมันทรมานมาก หากผู้ไม่ได้ฝึกจิตมาเพื่อการตาย อาจจิตตกและทำให้เข้าสู่ทุคติภูมิได้ จึงนับว่า คุณแม่ชมได้แสดงสภาวะธรรมขั้นสูงให้บรรดาลูกๆเหล่านักรบธรรมได้เห็น และยังมีอีกหลายอย่างๆ ที่ไม่สามารถอธิบายให้กับผู้ที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ได้เข้าใจอย่างลึกซึ้งได้ จึงขออนุโมทนากับคุณแม่ชมด้วยนะครับ


หมายเหตุ ผมเขียนย้อนหลังอาจไม่ตรงกับความจริงทุกคำ แต่เนื้อหาหลักยังถูกต้องและใกล้เคียงมากที่สุด

อนึ่ง ลูกสมอดองถุงนั้น ยังทำให้คุณอู๊ดและคุณสมบัติมีอาการท้องเสียด้วย โดยเฉพาะคุณอู๊ดเป็นอยู่ถึงสามวัน แต่ก็ประคองตัวขับรถได้ จึงขอให้ระวังผลไม้ดองที่มาจากฝั่งชายแดนด้วยนะครับ

<O</O

ขอเจริญในธรรม
ดร.นนต์
21 พฤศจิกายน 2554

 

สบายดีนะครับเพื่อนธรรมทุกๆท่าน
หนาวกันหรือยังครับ?...แม่สอดหนาวแล้วเด้อ...

ห่างหายจากบอร์ดไปหลายวันตั้งแต่ 11-20 พ.ย.'54 ตามที่ทราบกันดีว่าต้องเตรียมการต้อนรับคณะพ่อแม่ครูอาจารย์กับญาติธรรม แล้วต่อเนื่องด้วยการจาริกไปยังสถานที่สำคัญๆต่างๆในแถบภาคเหนือ เช่น
- ถ้ำแก้วโกมล อ.แม่ลาน้อย จ.แม่ฮ่องสอน ถ้ำผนึกสีขาวดุจน้ำแข็งหนึ่งในสามของโลก (ได้ร่วมสวดมนต์,นั่งสมาธิแผ่เมตตาในก้นถ้ำ เสียดายที่ จนท.ไม่อนุญาตให้บันทึกภาพ)
- พระพุทธบาทสี่รอย ณ.ยอดเขาสูงใน อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ ครูอาจารย์ท่านรับรองไว้ว่าเป็นรอยประทับพระบาทของพระพุทธเจ้าพระองค์ที่ 1-2-3-4 ในภัทรกัป ประทับซ้อนๆกันอยู่ และพระศรีอริยะเมตตรัยก็จะทรงประทับให้เป็นรอยเดียวในยุคของพระองค์ในกาลข้างหน้า (ได้ร่วมนั่งสมาธิบูชาพระคุณ ขอขมาฯ และได้เกิดความปีติจนหักห้ามน้ำตาไม่ได้ ณ ที่แห่งนี้ร่วมกัน)
- เรื่องราวต่างๆจักทยอยลงเรื่อยๆ

บ่ายวันนี้ผมขอเริ่มต้นทักทายโดยการนำเสนอรายละเอียดของเพชรตาเสือ หรือคดไม้สัก เป็นแร่กลุ่มเดียวกันกับควอตซ์(คล้ายพระพุทธปฐวีธาตุแต่ต่างสถานที่กำเนิด) เพียงแต่เป็นคนละสีกัน พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเมตตาแนะนำว่า ดีนัก! ดีอย่างไร โปรดสอบถามครูชาติ ท่านนนต์หรือคุณเก๋นะครับ 555 เห็นพยายามตามหากันหลายพันโค้ง(ผมก็ด้วย) สุดท้ายผมว่าที่แม่สอดคุณภาพดีสุดครับ (ดูภาพประคำท่านศรุตประกอบ)

.............................................................................................................................

.............................................................................................................................​

รายละเอียด: ไทเกอร์อาย (Tiger’s Eye) หรือ พลอยตาเสือ หรือ คดไม้สัก
เป็นพลอยโปร่งแสงถึงทึบแสงมีสีเหลืองอมน้ำตาลและน้ำตาล มีปรากฏการณ์ตาแมวเกิดเนื่องจากควิรตซ์เข้าไปแทนที่ในลักษณะซูโดมอร์ฟในแร่โครซิโดไลต์ ซึ่งเป็นแร่แอสเบสตอส มีลักษณะเป็นเส้นใยไหม (Silky form) ทำให้แร่ควอรตซ์ที่เข้าไปแทนที่ได้ลักษณะของเส้นใยไหมด้วยซึ่งทำให้เกิดปรากฏการณ์ตาแมวเป็นคลื่น

ไทเกอร์อาย (Tiger’s Eye) หรือ พลอยตาเสือ หรือ คดไม้สัก
จัดอยู่ในกลุ่มของ ควอรตซ์ (Quartz) เป็นแร่ที่มีความหลากหลายในแง่ของการเกิดและชนิดมากที่สุด พบทั้งในหินอัคนี หินตะกอน และหินแปร การที่มีความแข็งเท่ากับ 7 ไม่มีแนวแตกเรียบ และมีเสถียรภาพทางเคมี ไม่ทำปฏิกิริยากับสารเคมีทั่วไป จึงเป็นแร่ที่ทนทานต่อการผุกร่อน และทนต่อการทำลายทางเคมีมาก ทำให้ควอรตซ์ยังคงสภาพอยู่ได้ในรูปของกรวดทรายตามตะกอนทางน้ำและชายทะเล
ควอรตซ์ ที่เป็นอัญมณี แบ่งได้ 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่มีผลึกหยาบ คือ โคซลิคริสตัลไลน์ (Coarsely Crystalline) และกลุ่มที่มีผลึกละเอียด คือ คริปโตคริสตัลไลน์ (Crypto crystalline) ทั้ง 2 กลุ่มมีส่วนประกอบทางเคมีและโครงสร้างเหมือนกัน ต่างกันที่การเกิด ขนาดผลึก มลทินที่ทำให้เกิดสี และรูปแบบของสี (pattern) เท่านั้น

ไทเกอร์อาย (Tiger’s Eye) หรือ พลอยตาเสือ หรือ คดไม้สัก
จัดอยู่ใน กลุ่มที่มีผลึกหยาบ คือ โคซลิคริสตัลไลน์ (Coarsely Crystalline)
มีความแข็ง (Hardness) = 6.5-7 โมฮส์ (Mohs)
ส่วนประกอบทางเคมี (Chemical Formula) = SiO2 , Silicon dioxide
ดัชนีหักเหของแสง (Refractive Index) = 1.54-1.55
ความถ่วงจำเพาะ (Specific gravity) = 2.65

.............................................................................................................................​

เสริมมงคลด้าน
ปกป้องคุ้มครอง ขจัดปัดเป่าวิญญาณร้าย เพิ่มพลังความคิดและพลังของการจินตนาการ กระตุ้นให้เกิดแรงบันดาลใจไทเกอร์’ อาย เป็นหินที่รู้จักกันดีในชื่อพลอยตาเสือ หรือ คดไม้สัก บางแห่งเรียกหินชนิดนี้ว่า แคทีส อาย เป็นหินแร่ธรรมชาติที่บริสุทธิ์ เป็นหินที่มีความหนาแน่นและเปล่งแสงแวววาว เหลือบริ้วสีน้ำตาลของหินชนิดนี้ ส่งผลในเรื่องของการจินตนาการถึงพระเจ้า และแสงสว่างทางปัญญา
ตำนานที่เล่าขาน
คนโบราณเชื่อกันว่าคุณสมบัติพลอยตาเสือก็เหมือนกับตาแมวหรือตาเสือที่มีความสามารถมองเห็นได้ในความมืด หินชนิดนี้จะช่วยให้เรามองเห็นได้ในความมืดเช่นเดียวกันและยังช่วยขับไล่ขจัดปัดเป่าวิญญาณร้าย สิ่งไม่ดีต่าง ๆ และคุณไสยไม่ให้เข้ามาใกล้ตัวเราอีกด้วย นอกจากนี้ยังช่วยให้คนเรามีตาทิพย์ คือ มีดวงตาที่สามารถอยู่ภายในที่จะให้เรามองเห็นความเป็นมาเป็นไปของโลกได้อย่างแท้จริง
ด้านความเชื่อ
มีพลังเรื่องการปกป้องคุ้มครองสูง มีคุณสมบัติในด้านการพัฒนาญาณหยั่งรู้ของเราให้เกิดขึ้นในรูปของการมองเห็น คือ ตาทิพย์ หินชนิดนี้จะทำหน้าที่เปิดดวงตาที่สาม ถ้าเราสวมใส่พลอยตาเสือจะชล่วยให้เรามองเห็นพระเจ้าในรูปแบบที่เราคิด หรือในลักษณะที่เราอยากให้เป็น เหมาะกับการใช้นั่งสมาธิ มีพลังในด้านการบำบัดจิตใจสูง เป็นศูนย์รวมแห่งพลังความคิดและพลังของการจินตนาการ จะช่วยกระตุ้นพลังชีวิตและกระตุ้นพลังความคิดให้เกิดแรงบันดาลใจ นอกจากนี้คนโบราณยังเชื่อว่าหินชนิดนี้จะส่งผลดีต่อจิตใต้สำนึก ช่วยให้เราสามารถค้นหาสิ่งดี ๆ ที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในตัวเราได้
ด้านการบำบัด
บรรเทาอาการปวดศีรษะอันเนื่องมาจากความเครียด ปวดท้อง หรือมีปัญหาระบบลำไส้ ซึ่งอาจจะเกิดจากความเครียด สวมใส่สร้อยคอที่ทำด้วยหินชนิดนี้แล้วจะสามารถบรรเทาอาการปวดให้คลายลงได้ เสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับร่างกาย เป็นศูนย์รวมแห่งพลังความคิดและจินตนาการ เหมาะกับคนที่มีจิตใจเลื่อนลอย ไร้แก่นสาร หินชนิดนี้จะรวบรวมพลังเข้ามาสู่ตัวเราได้เหมือนเป็นการโฟกัสจุดให้กับเป้าหมายในชีวิต บางคนอาจทำงานหนักโดยไม่มีเป้าหมายหรือไม่มีแก่นสารที่แท้จริงว่าทำไปเพื่ออะไร หินชนิดนี้ก็จะช่วยให้เราหาจุดสมดุลของชีวิตตัวเองได้
เกี่ยวกับความฝัน
ใช้ในการขจัดปัดเป่าฝันร้าย ขับไล่วิญญาณร้ายไม่ให้มาใกล้และหากฝันเห็นหินชนิดนี้เปลี่ยนแปรสภาพเป็นบุบ ๆ เบี้ยว ๆ หรือตกแตก หินจะเตือนว่ากำลังอยู่ในช่วงของการมีเคราะห์ร้าย ให้ระวังตัว ถ้าฝันว่ามีคนนำหินของคุณไปทำมิดีมิร้าย ก็แปลว่าอาจจะถูกกระทำสิ่งไม่ดีต่าง ๆ ใส่ตัว ให้ทำบุญสะเดาะเคราะห์ร้าย
คำแนะนำ
วางไว้บนจักรสะดือ หรือจักรกลางลำตัว ช่วยทำให้พลังต่าง ๆ ไหลเวียนเข้าสู่ร่างกายได้ดีขึ้น ดึงดูดพลังดี ๆ ของโลกมาสู่ตัวเรา สวมใส่เป็นเครื่องประดับ หรือพกติดตัวไว้ก็มีพลังในการปกป้องคุ้มครองสูง
ข้อควรระวัง
ถ้าหินไม่ส่องแสงแวววาวให้เป็นในความมืดแปลว่าจะไม่ใช่พลอยตาเสือจริง ๆ ก็ได้หากรู้สึกว่าหินที่สวมใส่เกิดร้อนวูบขึ้นมา ให้แปลว่าหินกำลังเตือนให้คุณหยุดนิ่งสงบจิตใจหรือควรหาเวลานั่งสมาธิได้บ้างแล้ว​

.............................................................................................................................​

ที่มา: 1,2,3​

 

บ้านสุขสมบัติ: 14 พ.ย.'54:08:45 น.

สถานที่: บ้านพัก (home stay ใหม่) คุณศรีไพร-คุณธวัช เจ้าของสวนอาหารศรีไพร เมืองแม่ฮ่องสอน
วัน-เวลา: อังคารที่ 15 พ.ย. 2554 ประมาณ 21:10 น.
โดย: IT Man​

กราบ กราบ กราบ​

ขอกราบนอบน้อมบูชาพระคุณแห่งพ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช ที่นำพาหมู่คณะธรรมสัญจรครั้งที่ 2 มาโปรดกระผมถึงที่เคหะสถานที่อาศัย และยังเมตตาให้โอกาสกระผมเดินทางร่วมจาริกแสวงบุญ เรียนรู้ซึ่งสภาวะธรรมจริงแท้ภาคสนาม ได้ร่วมถวายการปรนนิบัติรับใช้พ่อแม่ครูอาจารย์อย่างใกล้ชิด สั่งสมซึ่งบุญบารมีร่วมกับหมู่คณะ ประดุจดั่งเคยกระทำร่วมกันมาทุกภพชาติ...ไม่รู้สึกเหนื่อยหรือหน่ายแต่ประการใด

กระผมขอโมทนาสาธุกับเหล่านักรบธรรมและญาติธรรมทุกท่าน ที่ได้มีส่วนร่วมในการธรรมสัญจร อิสานสู่เหนือ ในครานี้ ให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีทุกประการฯ

ปล:
ธรรมสัญจรครานี้ เริ่มจากคุณแม่ชมได้พูดเปรยๆกับผมเมื่อขากลับจากธรรมสัญจรครั้งที่ 1 ว่า "ลูกเอ๊ย การจะสร้างพระเจดีย์อันยิ่งใหญ่ จักต้องสร้างรากฐานที่หนักแน่นมั่นคงไว้โดยรอบก่อน สุดท้ายก็จักไปรวบยอดสร้างยอดของพระเจดีย์ที่ทางเหนือสุดนู่นแหละลูก" ซึ่งในวันนั้นพ่อแม่ครูอาจารย์ก็ได้เฉลยให้ผมฟังว่าจักเป็นไปตามนั้นจริง (พูดที่บ้านดร.นนต์ ประมาณตีสองครึ่งตอนที่ผมขึ้นไปลากลับบ้าน ซึ่งความจริงก็ได้ประจักษ์แล้ว)

จากนั้นมา ผมก็เฝ้าแต่ภาวนารอว่าท่านจะมาโปรดผม (คงราวปีหน้า) ขณะทำความสะอาดห้องพระก็นึกถึงคำพูดของท่านทั้งสอง ขณะนอนเล่นตรงสนามหญ้าข้างบ้านก็นึกถึงครูชาติและคณะว่า...คงเหมาะแก่การกางเต๊น...ก็ไม่คิดว่าความคิดจะดังไปไกลถึงภูดานไหนหนอ

ในที่สุดก็สบจังหวะกับอู๊ด(นรธ.คนใหม่เจ้าของรถตู้ หนีน้ำท่วมกลับมาบ้านพร้อมภรรยา)ได้เข้ามาหาพ่อแม่ครูอาจารย์พร้อมอาสาพาไปทุกที่ โดยจะขอเป็นรถและพ่อแม่ครูอาจารย์เป็นน้ำมัน ก็พอดีกับเงินทำบุญธรรมสัญจรครั้งที่ 1 ยังคงเหลือประมาณสองหมื่นกว่าบาท...จึงเป็นจุดกำเนิดในการธรรมสัญจรสู่ภาคเหนือนี้แลฯ

 

สวัสดีครับพี่ๆ
ยังไม่มีเวลาเข้ามาเขียนข้อความครับระยะนี้กลับมางานเยอะทีเดียว
ต้องขอบคุณคุณอู๊ดและคุณบี้ครับที่เป็นกำลังสำคัญในการเดินทางครั้งนี้
และที่ขาดไม่ได้ก็ต้องเป็นพี่สมบัติที่ได้เอื้อเฟื้อสถานที่พักอันอบอุ่นและแผนการเดินทาง
ขอบคุณครูชาติที่คอยช่วยเหลือกำลังกายและกำลังใจขอบคุณยายเชิญที่ช่วยให้การเดินทางมีแต่ความสนุกสนานขอบคุณแม่ชมที่ได้คอยแนะนำสั่งสอนทั้งทางกายและทางใจ
ขอบคุณท่านดร.นนต์ที่ได้ให้ความเป็นมิตรที่ดี ขอบคุณสถานที่ต่างๆที่ได้ไปพัก
และเหนือสิ่งอื่นใดต้องกราบขอบคุณพ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช ที่ได้ให้โอกาสได้ฟังธรรมอันประเสริฐหาที่เปรียบมิได้
ซึ่งแน่นอนหากผมพลาดโอกาสนี้ผมต้องเสียดายแน่นอน
ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับพี่สันติ
พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านถามถึงพี่สันติด้วยครับ ท่านถามว่าผมได้คุยกับพี่สันติแล้วเป็นอย่างไรบ้างเหมือนเป็นพี่เป็นน้องกันเลยนะ
ปีใหม่นี้ผมจะพาแม่บ้านไปด้วยครับคิดว่าน่าจะได้ไปเจอกันที่ภูดานไหหลายท่าน

ขออนุโมทนาบุญกับคุณศรุตและคุณณัฐวุฒิที่ท่านได้ทำแล้วนะครับ
ขอให้บุญกุศลทั้งหลายที่พี่ทั้งสองได้ทำแล้วนั้นส่งผมให้พี่ทั้งสองมีความเจริญถึงที่สุดทั้งทางโลกและทางธรรมครับ ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ...

ดีใจและมีความสุขมากที่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกกลุ่มและได้ร่วมปฏิบัติธรรมร่วมกันกับพี่ๆทุกๆคน อยากจะบอกว่าหากแม้นเพื่อนใหม่ที่ได้เข้ามาอ่านข้อความในกระทู้นี้แล้วก็อยากให้เข้ามาปฏิบัติธรรมร่วมกัน ได้เข้ามาสนทนาร่วมกัน ไม่ต้องเกรงใจว่ายังใหม่อยู่หรือยังไม่ค่อยมั่นใจต่างๆ ให้คิดเหมือนกับผมที่ว่า แม้ไม่มีความรู้ทางธรรมอันใดมากนัก แต่ได้เข้ามาติดตามกระทู้บ่อยๆ ได้แสดงความเห็นบ้าง กระทู้มีความเคลื่อนไหวบ้างพี่ๆเขาก็ดีใจครับ

ขอให้พี่ๆทุกๆท่านมีกำลังใจที่กล้าแข็งที่จะก้าวผ่านเข้าไปให้ถึงตามความมุ่งมาตรปรารถนาทุกๆคนครับ
มานพ

 

พระเพ็ชรตาเสือขนาดเล็กพอเหมาะห้อยคอที่พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเลือกให้แต่ละคน ท่านบอกว่า ทั้งเพ็ชรตาเสือและพระพุทธรูปขนาดเล็กที่แกะด้วยแก้วโป่งคามสีขาวใสสวยงามนั้น ล้วนมีดีอยู่ในตัวอยู่แล้ว ดังนั้นหากใครได้ครอบครองก็ล้วนดีทั้งนั้น แต่เหล่านักรบธรรมโชคดีกว่านั้นก็คือ พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเป็นผู้เลือกและอธิษฐานจิตให้อีกครั้ง จึงนับเป็นวาสนาของพวกเราที่ได้ร่วมเดินทางไปกับท่านในครั้งนี้ ลองชมดูนะครับ ปล.เพ็ชรตาเสือจะเปลี่ยนสีและเลื่อมพรายไปตามแสง จึงดูมีเสน่ห์และลึกลับ

​

​

​

พระพุทธแก้วโป่งคาม องค์ของท่านสมบัติ​

​

พระพุทธแก้วโป่งคาม องค์ของ ดร.นนต์​

​

​

 

ฝีมือการถ่ายภาพของพ่อแม่ครูอาจารย์
สถานที่ที่เหมาะกับการบันทึกภาพต้องระเบียงหน้าบ้านบนโต๊ะกระจกครับ หุหุ

ภาพปริศนาธรรมที่พ่อแม่ครูอาจารย์ถาม (หันพระพักตร์คนละด้านและหันกลับมาด้านเดียวกัน)...แต่ไร้เสียงตอบ

- ภาพทุกภาพมีความหมายในตัวเองครับ
- องค์พระเป็นแก้วสวยและใสมากๆ จนผมกะท่านนนต์ต้องขอน้อมถวายท่าน สุดท้ายท่านก็มอบคืนให้เพื่อเป็นพระประจำตัวของแต่ละคนไป สาธุ สาธุ สาธุ
- องค์ของผมเป็นปางประทานพร ส่วนของท่าน ดร.นนต์ พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเมตตาไขว่า "ทั้งประทานพรและรับของประเคน (จากเหตุการณ์นางวิสาขาถวายข้าวมธุปายาส ตลอดทั้งกัน(รับ)สิ่งไม่ดีทั้งหลายแทนเวไนยสัตว์)"
- หม้อน้ำมนต์แทนความอุดมสมบูรณ์ ไร้โรคาพยาธิมาเบียดเบียน
ปล:
- ทั้งร้าน มีเพียงสององค์ที่แตกต่าง แอบหลบอยู่ด้วยนะ แต่ไม่พ้นสายตาผม หึหึ...นอกนั้นเป็นปางสมาธิและปางมารวิชัย
- ซื้อที่ริมเมย ชายแดนไทย-พม่า...ในวันที่ 12 พ.ย.'54 (วันที่ซื้อของแปลกมาทานกัน)
- ประคำเพชรตาเสือของคุณศรุตก็ได้จากที่นี่

องค์เพชรตาเสือนี้...ของคุณแม่ชมครับ ส่วนไข่กลมมีเหมือนเมล็ดข้าวอยู่ภายในนั้น พวกเราขอน้อมถวายแด่ท่าน

 

วันที่ 13 พ.ย.'54 ณ.ตลาดอัญมณีของดีเมืองแม่สอด
ภาพการตามหาพระบูชาประจำองค์ของพ่อแม่ครูอาจารย์ (ก่อนคุณแม่ชมจักเป็นลม (น๊อค))

 

แก้วโป่งขามราคาเม็ดละ 100 บาท ผมได้ถวายท่านไป 16 เม็ด (16 อสงไขยฯ)
ขณะเลือกชม คุณแม่ชมก้ได้เป็นลมเสียแล้ว

 

คุณแม่ชมต้องได้รับน้ำเกลือและยารักษาโดยด่วน โชคดีที่ได้เข้าคลีนิคใกล้ๆของคุณหมอ (อดีตผอ.รพ.) ท่านบอกว่าเนื่องจากสมองขาดอ๊อกซิเจนและน้ำเป็นอย่างมาก (ตอนเช้าแม่ชมทานอะไรไม่ลงเลย) หากรักษาช้าเกิน 30 นาที อาจจักเป็นอัมพาต!หรือ...ได้

พ่อแม่ครูอาจารย์คอยดูแล สอบถามให้สติกับคุณแม่อยู่อย่างใกล้ชิด พวกเราก็ได้ช่วยกันนวดเฟ้นที่ปลายเท้าซึ่งเย็นมากๆ ราวๆ 10 นาทีก็กลับอุ่นขึ้นมาเรื่อยๆ รู้สึกกระปี้กระเป่าผิดปกติ จนคุณแม่บอกว่าสามารถวิ่งแข่งพวกเราได้แล้ว...หึหึ

คุณแม่ชมบอกว่า "เหตุการณ์นี้ถือเป็นการมารวมยอดกันที่ทางเหนือ" หึหึ ที่จริงมีทั้งเรื่องที่คุณแม่ได้นิมิตของสถานที่บางแห่งที่นี่ก่อนเกินทางมา...
ตอนนี้รอยยิ้มของผม...สื่อให้เห็นว่า คุณแม่กลับมาเป็นปกติแล้ว

 

หลังจากผจญกับสภาวธรรมขั้นอุกฤษฏ์ร่วมกันแล้ว พ่อแม่ครูอาจารย์ได้พาคณะเลือกเฟ้นพระบูชาประจำตัวของแต่ละคน และท่านก็ได้เจอพระแก้วประจำองค์สีน้ำผึ้งเนื้อนวลสวย จนทำให้ท่านต้องเปลยๆถึงพระประจำองค์ของพ่อแม่ครูอาจารย์มั่นว่ามีลักษณะใกล้เคียงกันครับ...ซึ่งผมกะท่านนนต์ก็ได้ขอน้อมถวายแด่ท่านอีกครา

ปล:
- เสียดายที่บรรจุใส่กล่องพร้อมกับพระบูชาเชียงแสน แล้วไม่ได้นำกลับไปภูดานไหด้วย (ผมลืมอัญเชิญขึ้นรถ...ไม่ใช่บังเอิญแน่ หึหึ)...
- คุณแม่ชมบอกว่า รอถวายพร้อม ดร.นนต์ ตอนปฏิบัติธรรมข้ามปีนะ...โมทนาสาธุครับ



พระนาคปรกแก้วขาว ท่านนนต์มอบให้และถวายคนละองค์...โมทนาสาธุครับ

 

เช้าวันที่ 12 พ.ย. 2554 กิจกรรมถวายภัตตาหารเช้า

แหล่งพลังงาน...

คุณแม่ชมกำลังเตรียมอาหาร

ยกขึ้นมาพร้อมถวาย...ผมถวายชุดลำโพลงขนาดพกพาแด่พ่อแม่ครูอาจารย์ ท่านกำลังทดสอบเสียง

น้อมถวาย

น้อมโมทนาสาธุการ เหลือบดูเวลาเกือบ 10 โมงเช้า (โดนดุด้วยนะเนี่ย!)

รับพร,ฟังธรรมเสร็จแล้ว ร่วมรับประทานอาหาร
ครูชาติถ่ายภาพ...ส่วนคุณเก๋มาในวันถัดไป

 

โมทนาบุญกับเหล่านรธด้วยครับ พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเมตตาผมมากๆครับ ครั้งที่แล้วท่านก็มอบองค์พระปฐวีธาตุ มาครั้งนี้ท่านก็มอบ สร้อยประคำเพชรตาเสืออีก ไม่รู้ว่าผมจะถูกโฉลกกับเสือๆ รึเปล่าครับ ท่านสมบัติ-ท่านดร.นนต์
และต้องขอ โมทนาบุญกับท่านสมบัติด้วยครับที่เป็นแม่งานในธรรมสัญจรครั้งที่2นี้ด้วยครับ

 

ด้วยความยินดียิ่งครับ
ท่านบอกว่าถูกโฉลกกับคนจีนครับ เสือคือตัวแทนแห่งอำนาจ วาสนา

 

อิ่มท้องก็นำพาไปวัดโพธิคุณ ศึกษาศิลปะการสร้างศาลา

แม่ระเชิญ กำลังสาธิตการปรับแอร์ให้ผมฟัง ผมก็เลยลองทำดูครับ

ท่อนไม้แกะเป็นรูปช้างหน้าทางเข้าวัด (ซ้ายขวา)

อุโสถ สร้างประมาณ 18 ปีเสร็จ ไม่ได้เข้าไปข้างในพราะมีกิจกรรมทางศาสนาอยู่

เลี้ยงปลา...

 

จากนั้นไปวัดถ้ำอินทนิล สายป่าเช่นกันครับ...

เสร็จจากนี้ก็ไปริมเมย...ได้ทุกอย่างที่นี่...

 

มีญาติธรรมมาขอถามธรรมในตอนเย็น...(ไม่ได้บันทึกภาพไว้)
จากนั้นก็เป็นการสนทนาธรรมและขำอะไรกันเนี่ย! ลืมแล้ว

พ่อแม่ครูอาจารย์กำลังพิจารณาไข่หิน...(อายฝุ่นจัง)

ท่านนนต์ถวายฝีมือการถ่ายภาพ

จำไม่ได้แล้วว่าถ่ายเองเปล่า...(ปัดฝุ่นแล้ว)

ขำใครหรืออะไรในกล้องหนอ?

ดูตา(อดีต)พระฤาษีสองตนนี้...สงสัยว่าทุกคน...ขำอะไรในกล้องแม่ชม

ยังขำไม่เลิก!...สงสัยจะเจอต้นเหตุความขำแล้วครับ...หุหุ แม่ระเชิญนิเอง

 

เช้าวันที่ 13 พ.ย. 2554
ถวายภัตตาหารเช้า...ครูชาติและคุณอู๊ดบันทึกภาพ

เตรียมความพร้อม...

รอพ่อแม่ครูอาจารย์ (รู้สึกว่าท่านกำลังจารย์ตัวยันต์อยู่)

ขอนอบน้อมถวาย...

แด่พ่อแม่ครูอาจารย์

ร่วมด้วยๆ