ปิดอบายภูมิ ศีล5

ไม่ทราบว่าถ้าเรารักษาีศีล 5 ครบถ้วนแล้ว จะปิดอบายภูมิได้หรือเปล่า หรือจะต้องถือกรรมบถ 10 ด้วย ถึงจะปิดอบายภูมิได้สมบูรณ์
อยากทราบน่ะครับ เพราะถือศีล 5 ตอนนี้เริ่มง่ายขึ้น เว้นแต่ตอนหน้าฝนช่วงหอยทากออกเดิน ยังไม่ค่อยระมัดระวังเท่าที่ควร แต่ก็ระวังมากกว่าแต่ก่อนที่ไม่เคยมองพื้นเวลาเดินเลย อีก 4 ข้อ ไม่ทำแล้ว เที่ยวผู้หญิงก็หยุดเที่ยวแล้ว ไม่พูดโกหกก็หยุดแล้ว ไม่ขโมยของอันนี้หยุดมานานก่อนจะพบเว็บพลังจิต ตอนเด็กน่ะอยากได้โน่นได้นี่ ไม่มีเงิน ได้ขโมยเอา ไม่ปิดบังครับ กินเหล้าก็หยุดมาจะย่างเข้าปีที่สามแล้ว
อย่าบอกว่านะครับ ไม่ต้องคิดทำต่อไปเถอะ เพราะบางครั้งผมก็ยังมีนิสัยเด็ก ๆ อยู่ ต้องการรางวัลถ้าทำได้
ขอบคุณมากนะครับ

 

ถ้าต้องการจะปิดอบายภูมิทั้ง ๔ ได้ตลอดถาวรนั้นต้อง กรรมบท ๑๐ ครบถ้วน และต้องตัดสังโยชน์ให้ได้ ๓ ข้อครับ...ซึ่งเป็นพระอริยเจ้าเบื้องต้นคือพระโสดาบัน...

 

ศีล5ข้อและกรรมบท10ด้วยครับ ที่เหลือ มันมีอยู่แล้วครับ เพราะถ้าคุณไม่ยอมรับนับถือ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จริง ไม่นึกถึงความตาย บ่อยๆ คงไม่มากลัวตกนรกแล้ว รักษาศีง5 กรรมบท10หรอกครับ ตามตำรานะครับ เพราะ ไม่มีใครสามรถทำนายได้ ว่าใครเป็นพระโสดา สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

 

ถ้าจะปิดให้สนิทเลยก็ต้องต้องเป็นพระโสดาบัน ปิดอบายสนิทเลย แต่ถ้าจะได้หรือ
ไม่ได้อยู่ที่บารมี ถ้ายังไม่เต็มก็รักษาศีล 5 กุศลกรรมบท 10 อย่างที่ว่ามานะครับ
เสริมว่าหมั่นพิจารณาความตายด้วย

 

คำถามครับ : ถ้าเราบำเพ็ญมาทางโพธิญาณ บารมีระดับใด จึงจะปิดอบายได้ครับ อนิยตะ หรือต้องพระนิยตะ โพธิสัตว์ เท่านั้นครับ จึงจะได้

ขอคำชี้แนะด้วยครับ
(tm-love)​

 

จะปิดอบายภูมิ ต้องเป็นพระโสดาบันเท่านั้น

ทางแห่งพระโสดาบัน 1.ศีล5บริบูรณ์ 2.ไม่สงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า 3.ระลึกถึงความตายตลอด

ต่อให้รักษาศีล5 ศีล10 ศีล227ข้อ ก็ต้องลงอบายภูมิเช่นกันไม่สามารถปีดได้
อนุโมทนา

 

จิตฺเต สงฺกิลิฏเ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา.
เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันต้องหวัง.
อะจิตฺเต อสงฺกิลิฏฺเ สุคติ ปาฏิกงฺขา
เมื่อจิตไม่เศร้าหมองแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้.​

แม้นว่าเราจะทรงศีล 5 และกรรมบท 10 บริสุทธิ์เพียงใด แต่หากเวลาตาย เกิดจิตเราเศร้าหมอง ก็มักจะเป็นเหยื่อของ อบายภูมิ อันมี นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น
การเคลื่อนของจิต ในขณะตาย มี 2 ประเภท ประเภทแรก คือไปตามอารมณ์จิตก่อนตาย (นิมิต)ตามผลของแรงกรรม ทั้งความดี และความเลว ที่ได้กระทำไว้ และประเภทที่สอง คือ ผ่านสำนักพระยายม คือจิตไม่ได้เกาะทั้งบุญ หรือบาป (ท่านว่าไว้นะ)
ควรหมั่นเจริญ มรณานุสสติกรรมฐาน เพื่อป้องกันจิตเศร้าหมอง ก่อนสิ้นลม
แต่หากต้องการปิด อบายภูมิทุกชาติไป ก็ต้องทำตนให้เป็นพระอริยเจ้าให้ได้ ตามคำแนะนำตามโพสต์ ด้านบน

 

ผมนะ ผิดมัน 4 ข้อ เว้นข้อเดียวคือ ข้อ 3

เรื่อง ฆ่าสัตว์ ผมโดนเอาคืนมาเยอะและ รถชน 2 ครั้ง รถคว่ำ 1 ครั้ง ก้อนหินปาใส่ตา เลือดไหลในตาดำ มดทั้งรังมากัดตอนนั่งสมาธิ

เรื่อง โกหก พูดเรื่องไร้สาระ โดนเพียบ หนักๆ ก็คือ หลงไปกับ มิจฉาทิฐิ ไป 10 ปี เพราะคำโกหก ของ ศาสนาคริสต์

เรื่อง ขโมย นี่ก็โดนเยอะ ลูกน้อง 1 ครั้ง โจร 1 ครั้ง ถูกพรากของรัก 1 ครั้ง เจอความล้มเหลวการงาน นับไม่ท้วน

เรื่องเหล้า นี่ก็เยอะ เสียคน เสียเพื่อน หลงไปกลับการเพ่งตั้งนาน

อันนี้ที่ผิดศีลมาเลยนะ ผมว่าผมรับกรรมมาอื้อเลย
ส่วนหลัง สมาทานศีล และตั้งใจไม่ผิดศีล
1. ผมรถคว่ำจริง แต่ผมไม่มีกระดูกสักท่อนหัก แผลก็แค่เศษกระจก ไม่ถึง ซม.
2. ผมโดนลูกน้องโกงจริง แต่ก็ได้เงินคืนครบ
3. ผมล้มเหลวธุรกิจเป็น สิบจริง แต่วันนี้ผมก็สำเร็จ ในธุรกิจโรงแรม และ หอพัก
4. ผมหลงไปกับศาสนาคริสต์จริง แต่วันนี้ผมเป็นชาวพุทธเต็มตัว
5. ผมเลิกกินเหล้า ผมได้กัลยานมิตร มีพระอาจารย์ ที่ดี หลายรูปสั่งสอน

กรรม ทุกกรรมอย่างไรก็ต้องได้รับ ทั้งดีและชั่ว
ส่วนกรรมชั่ว ก็จัดหนักมา ใช้ให้หมดๆ จะได้ จบๆ
จะได้เบาลง น้อยลง

ปล. ผมกับมด ทุกวันนี้ มดไม่กัดผมและ เพราะมันคงกัดจนเบื่อ เราก็ไปตีมัน อยากกัดก็กัดไป ผมไม่ได้ตัั้งใจผมขอโทด แต่ถ้าคิดว่านี่คือ การชดใช้ เชิญ ผมไม่จองเวร จัดไป

 

ผู้ได้บรรลุโสดาปัตติผลแล้วด้วยการละ สังโยชน์ เบื้องต่ำ ๓ ประการได้คือ
1สักกายทิฏฐิ คือ ความเห็นเป็นเหตุถือตัวตน เช่นเห็นว่ากายนี้ใจนี้ไม่เป็นตัวตนของเรา
2วิจิกิจฉา คือ ความลังเลสงสัย เช่นสังสัยในข้อปฏิบัติของตนว่าถูกต้องหรือไม่ สงสัยในพระรัตนตรัยหรือในอริยสัจ ๔ ว่ามีจริงหรือไม่
3สีลัพพตปรามาส คือ ความเชื่อถือยึดมั่นว่าความศักดิ์สิทธิ์มีได้ด้วยศีลและพรตอย่างนั้นอย่างนี้ ข้อนี้ขยายความได้ว่ารักษาศีลแต่เพียงทางกาย ทางวาจา แต่ใจยังไม่เป็นศีล หรืออย่างน้อยก็ยังไม่เป็นศีลตลอดเวลา
____________________
พระโสดาบัน คือ ผู้ที่เห็นว่ากายนี้ใจนี้ไม่ใช่เรา
ลืมไปหรือเปล่า สำคัญที่สุดด้วย
ย้ำว่า เห็น ไม่ใช่รู้ ไม่ใช่คิด ไม่ใช่นั่งนึก

เวลาท่านอธิบายเรื่อง อริยะมรรค แล้วบอกไม่หมด บอกไม่ชัดเจน
หรือ ไม่รู้แล้วมาเที่ยวได้พูด
มัน บาปหนัก นะครับ

 

ว่าด้วยผู้เว้นจากอกุศลกรรมบถ ๑๐ ย่อมเข้าถึงสวรรค์
[๖๐๐] ดูก่อนนายคามณี ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน
บุรุษในโลกนี้เว้นจากปาณาติบาต อทินนาทาน กาเมสุมิจฉาจาร มุสาวาท
ปิสุณาวาจา ผรุสวาจา สัมผัปปลาปะ ไม่มากไปด้วยอภิชฌา มีจิตไม่พยาบาท
มีความเห็นชอบ หมู่มหาชนพึงมาประชุมกันแล้วสวดวิงวอน สรรเสริญ
ประนมมือเดินเวียนรอบบุรุษนั้นว่า ขอบุรุษนี้เมื่อตายไป จงเข้าถึงอบาย
ทุคติ วินิบาต นรก ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน บุรุษนั้นเมื่อตายไป
พึงเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะเหตุการสวดวิงวอน สรรเสริญ
หรือเพราะเหตุการประนมมือเดินเวียนรอบของหมู่มหาชนบ้างหรือ.
คา. ไม่ใช่อย่างนั้น พระเจ้าข้า.
[๖๐๑] พ. ดูก่อนนายคามณี เปรียบเหมือนบุรุษลงยังห้วงน้ำ
ลึกแล้ว พึงทุบหม้อเนยใสหรือหม้อน้ำมัน ก้อนกรวดหรือก้อนหินที่มีอยู่
ในหม้อนั้น พึงจมลง เนยใสหรือน้ำมันที่มีอยู่ในหม้อนั้นพึงลอยขึ้น
หมู่มหาชนพึงมาประชุมกันแล้วสวดวิงวอน สรรเสริญ ประนมมือเดิน
เวียนรอบเนยใสหรือน้ำมันนั้นว่า ขอจงจมลงเถิดท่านเนยใสและน้ำมัน
ขอจงดำลงเถิดท่านเนยใสและน้ำมัน ขอจงลงภายใต้เถิดท่านเนยใสและ
น้ำมัน ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน เนยใสและน้ำมันนั้นพึงจมลง
พึงดำลง พึงลงภายใต้ เพราะเหตุแห่งการสวดวิงวอน สรรเสริญ หรือ
เพราะเหตุการประนมมือเดินเวียนรอบของหมู่มหาชนบ้างหรือ.
คา. ไม่ใช่อย่างนั้น พระเจ้าข้า.
พ. ดูก่อนนายคามณี ฉันนั้นเหมือนกัน บุรุษใดเว้นจากปาณา-
ติบาต อทินนาทาน กาเมสุมิจฉาจาร มุสาวาท ปิสุณาวาจา ผรุสวาจา
สัมผัปปลาปะ ไม่มากไปด้วยอภิชฌา มีจิตไม่พยาบาท มีความเห็นชอบ
หมู่มหาชนจะพากันมาประชุมแล้วสวดวิงวอน สรรเสริญ ประนมมือเดิน
เวียนรอบบุรุษนั้นว่า ขอบุรุษนี้เมื่อตายไป จงเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต
นรก ก็จริง แต่บุรุษนั้นเมื่อตายไปพึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์.
[๖๐๒] เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างนี้แล้ว นายบ้านนามว่า
อสิพันธกบุตรได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
พระธรรมเทศนาของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระธรรม
เทศนาของพระองค์แจ่มแจ้งนัก พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประกาศธรรมโดย
อเนกปริยาย ดุจหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางให้แก่คนหลงทาง
หรือส่องไฟในที่มืดด้วยหวังว่า คนมีจักษุจักเห็นรูป ฉะนั้น ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ ข้าพระองค์นี้ขอถึงพระผู้มีพระภาคเจ้ากับทั้งพระธรรมและภิกษุ
สงฆ์ว่าเป็นสรณะ ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าโปรดทรงจำข้าพระองค์ ว่าเป็น
อุบาสกผู้ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะจนตลอดชีวิต ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป.
จบ ภูมกสูตรที่ ๖